Hallo, ik ben Sabrina, getrouwd met Sven en mama van Jens (15) en Sara (13). Dit is mijn blog waarin ik vertel over de sportieve prestaties van mijn gezin en je vindt hier ook vooral de links naar de foto's die ik daarvan neem.
Beste prestaties Sara Outdoor seizoen 2010 60m 10.66 600m 2:20.63 Kogel 1kg 7,70 m Hockey 15,35 m Ver 3,18 m Hoog 0,90 m 4-kamp 740p Indoor seizoen 2011 60m 10.43 Kogel 1kg 6,87 m CR Ver 3,23 m Outdoor seizoen 2011 60m 9.81 600m 2:07.83 Kogel 1kg 9,90 m CR Hockey 22,83 m Ver 3,53 m Hoog 0,98 m 4-kamp 1534p Indoor seizoen 2012 60m 9.84 Kogel1kg 8,89 m CR Outdoor seizoen 2012 60m 9.64 600m 2:03.14 Kogel1kg 10,86 m CR Hockey 28,50 m Ver 3,63 m Hoog 1,19 m CR 4-kamp 1617p Indoor seizoen 2013 60m 9.46 60mH 13.10 Ver 3,45 m Kogel 2kg 8,07 m Hoog 1,10 m Outdoor seizoen 2013 60m 9.34 60mH 11.75 1000m 3:33.24 Kogel2kg 9,68 m Ver 4,02 m Hockey 28,32 m Hoog 1,20 m Discus 19,52 m 4-kamp 2021p Indoor seizoen 2014 60m 9.13 60mH 10.87 CR 1000m 3:43.26 Kogel 2kg 9,99 m CR Ver 3,81 m Hoog 1,35 m CR 5-kamp 2339p CR Outdoor seizoen 2014 60m 9.01 60mH 10.82 1000m 3:25.68 Kogel2kg 10,35 m Ver 4,27 m Hockey 29,99 m Hoog 1,36 m Discus 21,38 m 4-kamp 2358p CR Indoor seizoen 2015 60m 8.84 60mH 10.15 Kogel 2kg 11,02 m Ver 4,40 m Hoog 1,51 m CR 5-kamp 3011p CR Outdoor seizoen 2015 80m 11.52 300m 46.77 60mH 10.53 Kogel 2kg 10,74 m Ver 4,46 m Hoog 1,49 m
Beste prestaties Jens Indoor seizoen 2015 60m 8.43 200m 27.24 Outdoor seizoen 2015 100m 13.39 200m 27.23
Met 7 van de 11 spelers vertrokken ze deze morgen op voetbalkamp naar Nisramont. Sara had haar fototoestelletje meegenomen; papa had haar opgestoken een foto van mama te nemen als die een traantje zou wegpinken, maar dat is niet gelukt !! Een beetje zenuwachtig, soms een beetje verdrietig, maar vooral met heel veel enthousiasme vertrokken deze 7 kapoenen vanmorgen om 10 uur naar de Ardennen voor hun "voetbal-hoogte-stage"
Hier nog enkele foto's die zus Sara genomen heeft bij het vertrek.
Vrijdagavond komen ze terug, maar hun avonturen zijn te volgen op:
Het schooljaar zit erop ! Langs deze weg wil ik iedereen alvast een heerlijke zonnige vakantie toewensen ! Het lijkt pas gisteren dat ons Sara haar eerste schuchtere pasjes zette op de "grote" speelplaats van de lagere school en nu is het al gedaan. In september gaan mijn 2 kapoenen weeral een stapje verder: Sara naar het tweede en Jens naar het vierde leerjaar.
Ik wou hier toch nog eens terugkomen op het schoolfeest dat plaatsvond op 6 juni. De foto's staan al enkele weken online in de linkerkolom van het blog, maar hier nog een klein verslagje.
Thema van het schoolfeest was "Reis door de tijd". Het zesde leerjaar begon het schoolfeest verkleed als de personages uit Suske en Wiske en nam ons via de teletijdmachine van Professor Barabas mee naar verschillende tijdperken.
Wie goed kijkt naar bovenstaande foto herkent misschien Lana, zus van voetballer Aaron, als Wiske.
Als eerste waren de leerlingen van het eerste leerjaar aan de beurt en zij namen ons mee naar de toekomst, naar een tijd waarin robotten al ons huishoudelijk werk zouden doen. Ik moet zeggen, ik heb dit thuis even uitgeprobeerd met robot Sara, maar volgens mij moet ze toch nog wat geherprogrammeerd worden.
De leerlingen van het tweede leerjaar namen ons dan weer mee naar de tijd van de Kadettenschool en hadden zelfs een prachtig lied gemaakt over hun school.
En dan was het natuurlijk de beurt aan het derde leerjaar en ik moet zeggen die brachten wel enkele mooie jeugdherinneringen naar boven. Eerst brachten de meisjes Girls just wanna have fun van Cyndi Lauper.
En dan brachten de jongens Living on a prayer van Bon Jovi. Iedereen waande zich even op een echt rockconcert.
Jens, op bovenstaande foto's met roze gitaar, leefde zich duidelijk goed in in zijn rol.
Buiten kon ik ook nog deze foto's nemen van de grote groep van 3A en 3B.
Juf Leen van 3B mag terecht trots zijn op de prestatie van haar jongens. Ik moet zeggen dat ik haar wel bewonder, elke dag 18 leerlingen, waarvan 13 jongens in toom houden, het moet niet makkelijk zijn.
Op de speelplaats stonden trouwens ook een springkasteel en deze wilde stier, die met enige hulp van onder ander Sara haar juf, juf Ria van 1A, alle kanten op sprong.
Het was een prachtig feest en een dikke proficiat aan iedereen die geholpen heeft om dit in elkaar te steken.
Op zaterdagavond 30 mei heeft Sara haar eerste communie gedaan. Enkele weken op voorhand trok ik met haar op stap om foto's te gaan maken voor haar kaartjes. Hieronder zie je daar enkele voorbeelden van.
Door een tekort aan priesters moet de priester van Moerbeke in nog meerdere kerken de mis doen en daardoor werd de eerste communie verschoven van zondagmorgen naar zaterdagavond 6 uur. Daardoor kon Sara dus op zaterdagmiddag naar de kapper gaan en dit was daarvan het resultaat:
Het was gelukkig schitterend weer op 30 mei en vooraleer te vertrekken naar de kerk poseren we hier nog even voor de foto met het hele gezin.
In de kerk zelf mogen er "in principe" geen foto's genomen worden, er is een fotograaf aangeduid bij wie je achteraf foto's kan kopen, ik had echter wel mijn kleine fototoestelletje (nu eigenlijk Sara haar fototoestelletje ) in mijn handtas gestoken en daardoor kon ik buiten nog snel deze foto nemen. Inderdaad zoals ik in mijn vorige verslagje reeds gezegd had; er was nog een andere foto op komst van Sara met haar "zwemvriendinnetje" Kiara. Hier is hij dan ! Beide meisjes gaan niet naar dezelfde school, maar natuurlijk is de communie voor de Moerbeekse scholen wel samen.
Zoals je ziet kan Sara heel slecht tegen de zon of het zonlicht, niet zo makkelijk dus om een deftige foto van haar te maken als de zon schijnt.
Na de mis lieten alle communicantjes buiten een ballon los en dat leverde deze kleurrijke foto op (met dank aan fotografen Kelly en Christiane )
Vermits er na de mis nog een receptie was in de parochiezaal waarop de kinderen hun kaartjes konden uitwisselen, vond ik het te laat om nog op zaterdagavond te feesten, dus verschoven we het communiefeest naar zondag.
En bij een feest horen natuurlijk cadeautjes,
(tiens, was mama dan toch niet vergeten die Nintendo DSi te bestellen )
en familie,
en lekker eten !
En mooie kleren of niet, daar trekt Sara zich niks van aan, hup het kippenhok in en mama moet nog een foto nemen van haar met kippie.
Man, man, ze worden groot (de kinderen bedoel ik, niet de kippen) (en ik oud )
Op donderdagavond 28 mei deden mijn twee kapoenen mee met de Clubwedstrijd van zwemclub SWEM.
De zwemmers worden volgens leeftijd ingedeeld in verschillende groepen en elke zwemmer mag maximum aan 3 wedstrijden deelnemen.
Sara, met de roze duikbril en roze zwempak, startte als eerste en zwemt hier 25 meter rugslag. Ze tikte als eerste de overkant aan.
Even later is Jens aan de beurt voor zijn 25 meter rugslag. Hij zwemt hier in de tweede baan van onderaan te beginnen. Als ik me niet vergis tikte hij als tweede aan net na de jongen in de baan net boven hem.
Daarna is Jens terug aan de beurt voor 25 meter crawl. Hij ligt hier in de onderste baan op de foto.
Crawl ligt Jens wel en hij kan toch wat voorsprong opbouwen en tikt dus als eerste de overkant van het bad aan.
Daarna is het terug aan Sara en zij zal nu 25 meter schoolslag zwemmen. Ook haar "zwem"vriendinnetje Kiara zwemt in deze reeks en de twee vriendinnen houden elkaar goed in de gaten tijdens het zwemmen. Sara gaat op onderstaande foto met het hoofd net onder water, maar ik kan je verzekeren dat ook zij het hoofd telkens richting Kiara draaide als ze bovenkwam.
De twee vriendinnen tikken dan ook bijna gelijktijdig de overkant aan; we zullen het blad met de zwemtijden moeten afwachten om te zien wie het eerste was, maar dat maakt eigenlijk niks uit, waar het in deze "wedstrijdjes" om gaat is de kinderen leren kennis maken met het plezier van zwemmen en hen de kans te geven om hun eigen tijd te verbeteren ten opzichte van vorige wedstrijdjes. Elke deelnemer is een "winnaar" en iedereen krijgt een medaille.
Daarna zwemt Sara ook nog 50 meter schoolslag. Ook nu tikt ze als eerste aan.
Hieronder nog een foto van de twee vriendinnetjes. Twee dagen later kon ik hen trouwens ook nog eens samen fotograferen, maar dan in een totaal andere omgeving. Kijk binnenkort maar naar het volgende verslagje !!
Als laatste wedstrijdje voor Jens is er nog 50 meter rugslag, Jens vertrekt hier in baan 5.
Jens is snel, maar hij kan niet op tegen de jongen in baan 4 en tikt dus terug als tweede aan. Gelukkig nog als tweede, want Jens was even verward bij het keren. Ik vroeg hem achteraf of hij dacht dat het maar 25 meter was, maar hij zei dat zijn voet gewoon wegslipte tegen de muur bij het keren. Ja, ja, uitvluchten zoeken voor zijn verstrooidheid denk ik.
In ieder geval, ze hebben zich weeral op een sportieve manier geamuseerd en daar gaat het toch om, vind ik.
Hier is dan het vervolg van het verslag van het jeugdtornooi te Vrasene op 16 mei.
In de pauze die we hadden tussen de vierde en vijfde match begon het plots te regenen of beter gezegd water gieten; gelukkig was het al iets beter op het moment dat onze wedstrijd startte.
Volgens het programmaboekje speelden we de vijfde en laatste match tegen St Gillis, maar ik geloof dat dit terug Vrasene was. De derde match speelden we tegen Vrasene 2 en nu Vrasene 1.
Het is Aaron die de eerste goal van deze match maakt.
Even later kan Vrasene echter de gelijkmaker scoren. Het zou wel echt spectaculair zijn als we ook deze laatste match nog konden winnen en ons seizoen op deze manier afsluiten. Wie in het vorige verslagje goed opgelet en geteld heeft, is het misschien ook opgevallen dat bijna iedereen van onze spelertjes vandaag al een goal gescoord had, behalve Thomas en Arne, maar deze laatste was natuurlijk in alle matchkes onze superkeeper vandaag.
En wat gebeurt er even later in deze laatste wedstrijd ... dat kan je aan dit lachende gezicht wel zien.
Juist, ook Thomas scoort nog en brengt ons daarmee de overwinining in deze laatste wedstrijd: 1 - 2 !
Grote vreugde bij onze jongens als het laatste fluitsignaal weerklinkt. Vijf matchen gespeeld, vijf matchen gewonnen en iedereen gescoord !!
Ondanks dat het nog een beetje regent, nemen we toch snel nog even de tijd om deze kampioenen samen op de foto te zetten. Jammer dat Bjarne en Gianni er niet bij waren om de foto compleet te maken.
Verdiende vreugdekreten:
Ik wou jullie ook de volgende foto's niet onthouden, die ik genomen heb vanachter het glas van de kantine toen enkele van onze jongens op de tribune aan het spelen waren tussen de matchen door. Angelo kon ik nog onverwachts fotograferen, maar snugger als ze zijn hadden ze natuurlijk al snel in de gaten dat ik daar stond.
Angelo
Jasper
Jens VH
Jens DV
Arne
Thomas
Aaron, Dylan en Yannick waren jammer genoeg blijkbaar ergens anders op dat moment.
Ik wou in dit laatste voetbalverslagje delegee Wendy en onze "boterkoekensponser" Nancy (rechts op de foto met de witte vest) bedanken voor alles wat ze dit jaar gedaan hebben.
En dan vooral ook trainer Patrick; hij moest proberen 11 "levendige" jongens in toom te houden en daarom moest hij soms al eens een streng gezicht opzetten, maar gelukkig hoefde dat niet altijd.
Op zaterdag 16 mei verzamelden we om 8 uur 's morgens te Moerbeke en vertrokken we met 9 enthousiaste voetballers voor hun laatste wedstrijd van dit seizoen en tevens ook hun laatste wedstrijd als duiveltjes.
We moesten 5 wedstrijdjes van 15 minuten spelen op het jeugdtornooi van KFC Vrasene.
Onze eerste wedstrijd gaat van start om 20 minuten over 9 tegen Daknam. Het kunstgras ligt onze jongens blijkbaar goed, want al snel valt de eerste goal van de dag. Het is Yannick die de bal binnentrapt. Even later trapt Daknam echter ook de bal binnen in het Moerbeekse doel.
De tweede jongen op bovenstaande foto, Angelo, zorgt ervoor dat we terug op voorsprong komen. Onze keeper Arne is duidelijk in supervorm vandaag en probeert uit alle macht alle ballen tegen te houden, na enkele prachtige safes kan hij echter niet vermijden dat Yannick de bal nog net in eigen doel kopt bij een poging om de bal van ons doel weg te krijgen. Niet getreurd Yannick, dit kan iedereen overkomen en als je niks gedaan had, had de bal ook sowieso binnen geweest. Dus op enkele minuten voor het einde staat het 2 - 2. Spannend !
Deze jongens zitten ondertussen hun beurt af te wachten om op het veld te komen.
En op het veld geven de anderen het beste van zichzelf.
Grote vreugde als Jens VH even later de derde goal scoort voor Moerbeke en dat wordt tevens ook de eindstand van de eerste match Daknam - Moerbeke: 2 - 3
Vijf minuten na het einde van onze eerste match start de tweede al: Gerda - Moerbeke. Ook nu spelen we op het terrein met kunstgras.
Het is Angelo die deze keer de openingsgoal maakt en vermits hij goed op dreef is, scoort hij even later ook maar al de tweede goal.
Wie dacht dat de jongens van Moerbeke door het vroege uur niet goed uitgeslapen zouden zijn, is duidelijk verkeerd. De anderen gaan er wel bij liggen, maar onze groen - witte duivels zeker niet !
Dylan scoort de derde goal voor Moerbeke.
En Aaron schiet nummer vier tussen de palen.
Dan krijgen we nog een mooi samenspel tussen Jens VH en Jasper. Jens VH hier onder met de bal aan de voet, ziet de jongen van Gerda op hem afkomen, geeft een pass naar Jasper en die kan het afmaken en de vijfde goal voor Moerbeke maken. Hier gaat het om, jongens, mooi samenspel en het maakt niet uit wie de bal uiteindelijk binnentrapt.
Bij het fluitsignaal na 15 minuten is de eindstand van de wedstrijd Gerda - Moerbeke dus 0 - 5.
De broertjes en zusjes kunnen de match als echte VIP gasten volgen vanachter het glas van de kantine. Van links naar rechts zie je Jasmien (zus van Jasper), Sara (zus van Jens VH), Lana (zus van Aaron) en Matti (broer van Thomas).
Onze derde match spelen we tegen Vrasene zelf; vanaf nu spelen we niet meer op het plein met kunstgras, maar op de gewone pleinen.
Sara en Jasmien komen nu buiten kijken en nemen plaats op de tribune als 2 rasechte voetbalsupporters.
Vrasene scoort de eerste 2 goalen van deze match, oh oh, zou het dan aan dat kunstgras gelegen hebben dat onze jongens daarnet zo goed speelden ?? Onze eerste goal van deze match wordt afgekeurd door de scheidsrechter, omdat ze volgens hem niet over de lijn van het doel was. Twijfelachtig, maar de scheidsrechter is baas natuurlijk.
Gelukkig kan Jens DV daarna nog een pass van Angelo binnentrappen en dat is het startsignaal voor onze jongens om terug te beginnen vechten, want de match is duidelijk nog niet gedaan.
En dat startsignaal hebben ze allemaal duidelijk gehoord, want enkele seconden later trapt ook Aaron de bal binnen.
En nog een paar seconden later is het weer Jens DV die scoort.
Plots ziet het er terug helemaal anders uit want we staan nu ineens voor met 2 - 3. Het is duidelijk dat de scheidsrechter dit liever anders ziet, want als even later de keeper van Vrasene de bal bijna aan de overkant van het plein buitenschopt zonder dat er iemand is aangeweest, laat hij toch Vrasene ingooien !?
Maar ja, we staan nog altijd voor, dus geen probleem. Of toch ... Na wat geharrewar voor onze goal waarbij Thomas de goal probeert af te schermen, grijpt onze keeper Arne de bal en de jongen van Vrasene schopt de bal uit zijn handen ons doel in. Luid geroep van langs de kant, dat dit toch niet meer kan, maar de scheidsrechter keurt de goal toch goed.
Het staat dus 3 - 3, de toeter van de laatste 3 minuten heeft al lang gegaan en de laatste seconden van de match tikken weg als Angelo plots de bal toch nog in het doel van Vrasene schopt. Het eindsignaal klinkt en het geroep van de Moerbeekse fans barst los !! Man, man, wat een spannende 15 minuten waren dit !! Eindstand voor de match Vrasene - Moerbeke wordt dus nog 3 - 4.
Om 11 uur spelen we onze vierde match van de dag tegen Kieldrecht.
Het blijft in deze wedstrijd heel lang 0 - 0; ondanks enkele mooie pogingen.
Toch slaagt Angelo er uiteindelijk in om door de verdediging van Kieldrecht te breken en hij maakt de enige goal van deze wedstrijd.
Het verslag van de laatste wedstrijd met enkele leuke foto's van onze jongens volgt later.
Misschien hebben jullie wel al gezien dat er nog een fotografe in de familie is bijgekomen, ik heb dochter Sara mijn klein digitaal fototoestel gegeven en ik moet zeggen dat ze dat zeker niet slecht doet. Het leuke is dat Sara ook een totaal andere invalshoek heeft om de dingen te bekijken en dan is het voor mij 's avonds ook altijd spannend om te zien waarvan ze nu weer foto's genomen heeft.
Zo had ze ook tijdens de laatste WAOD wedstrijd van Sven te Zaffelare haar fototoestel mee en natuurlijk had ze foto's van papa genomen.
Maar er waren volgens haar ook heel wat andere interessante dingen zoals de paarden met koets die voorbijreden.
Onderstaande wedstrijd te Zaffelare op 10 mei is trouwens Sven zijn laatste wedstrijd geweest. De kniepijn die hij had werd steeds erger; trainen lukte niet meer, en dus zeker ook geen wedstrijden meer. Gisteren 3 juni is Sven trouwens geopereerd; er is een kijkoperatie of arthroscopie uitgevoerd; nu is het dus afwachten en hopen dat er voldoende weggenomen is van de ontstekingen die er blijkbaar waren om ook de pijn weg te nemen. Afwachten dus, hopelijk weten we binnen enkele weken meer !!
Na enkele hele drukke weken, waarin ik ook even overwogen heb om te stoppen met dit blog, heb ik nu toch maar besloten om terug achter mijn PC te kruipen en er terug in te vliegen. Jullie hebben dus nog enkele verslagjes van me te goed, want er is heel wat gebeurd in die weken.
We beginnen terug op de dag waarmee we gestopt zijn. Op 10 mei had Jens een voetbaltornooi te Moerbeke en zoals ik in het vorige verslagje geschreven heb, vertrok ik dus net vóór zijn laatste match naar Zaffelare omdat Sven daar een koers ging rijden.
Gelukkig is het van Moerbeke naar Zaffelare niet zo ver rijden en op het moment dat ik de auto parkeer is het juist 4 uur, maar ik zie dat ik nog net op tijd ben om de start te zien.
Achteraan het peleton nemen Rudi Rabout en Jonas Pfaff blijkbaar even de tijd om de "innerlijke" mens te versterken.
Een ronde later zien we een groepje met Bart Van Kerschaver vooraan.
Sven zit op dat moment op kop van het peleton.
Een ronde later krijgen we alweer twee andere koplopers.
Deze mannen kunnen het twee ronden volhouden vooraan, maar ook zij worden terug ingelopen door het peleton dat dan de volgende twee ronden samen blijft. Ondertussen zitten we al aan het einde van de zevende ronde en op de WAOD kalender stond er 13 ronden (59km), dus ik vermoed dat het parcours gewijzigd is, want anders gaat deze koers hier snel gedaan zijn.
De volgende ronden zien we telkens dat er renners proberen weg te geraken uit de greep van het peleton, maar niemand kan lang voorop blijven. Op het einde van de twaalfde ronde zien we bevoorbeeld dat dit groepje vooruit zit.
Maar nog een ronde verder zitten terug alle renners samen en ik zie Sven op kop van het peleton zitten.
Bij de volgende doortocht zie ik dat Sven zijn kans waagt met nog 6 andere renners.
Met de knie lijkt het voorlopig goed te gaan, want hij neemt zelfs de tijd om me een zoentje toe te werpen.
Op het einde van de zestiende ronde zie ik dat er nog 3 andere renners de aansluiting gevonden hebben bij de 7 koplopers en nu zijn ze dus met 10 vooraan.
Nog een rondje later zien we dat Davy Rauch en Alexander Clynhens proberen naar de kopgroep toe te rijden.
En ook Belgisch kampioen Steven Martens probeert nog het gaatje dicht te rijden.
Op het einde van de 18de ronde zien we 12 renners vooraan. Davy Rauch en Alexander Clynhens zijn de kopgroep komen versterken.
Het leven van een rennersvrouw kan soms hard zijn, het ene moment sturen ze je nog kusjes en het volgende moment beginnen ze tegen je te roepen. Tja, Sven wou eigenlijk gewoon weten, net als vele andere renners hoeveel ronden ze nu nog moesten rijden, want hij begon ook door te krijgen, dat ze wel al heel wat meer dan 13 ronden gereden hadden en nog steeds werden er geen bordjes getoond aan de aankomstlijn met het resterende aantal ronden.
Maar net op dat moment zei de wedstrijdleiding dat er nog 5 ronden gekoerst moest worden, dus kon ik hem dat de volgende ronde al meedelen.
In die volgende ronde zaten er plots ook enkele CD renners bij de 12 koplopers, doordat de ronde zo klein was, was het eigenlijk heel verwarrend wie waar zat en wie nog hoeveel ronden moest rijden.
Deze mannen vonden het blijkbaar allemaal wel grappig, eigenlijk ben ik wel benieuwd wat ze juist zo grappig vonden. Wel leuk dat jullie ondanks de inspanning toch nog de tijd vinden om onderweg te praten met elkaar en grapjes te maken.
Even later wordt het toch nog gevaarlijk als er plots 2 wagens met paarden het parcours op komen gelopen, gelukkig kunnen ze snel nog ergens een zijwegje inslaan.
Op ongeveer 2 ronden van het einde zijn er toch nog 2 renners die uit het peleton ontsnappen; de eerste renner zie ik een ronde later terug in het peleton zitten, maar de tweede geraakt nog tot bij de 12 koplopers.
Tijdens de laatste ronde begeef ik me vlug naar de aankomst om foto's van de finish te gaan maken, maar dat lukte niet zo goed, doordat er net als de renners afkomen plots een meneer voor me komt staan en ik dus niet meer de tijd had om een betere plaats te zoeken.
De twee winnaars krijg ik hier toch nog net in beeld.
Als alle renners over de finishlijn zijn, wordt er trouwens ook aangekondigd dat er nog dopingcontrole is. Onderstaande renners moeten dus een "plasje" gaan doen en bewijzen dat ze het spel eerlijk spelen.
Nog even napraten na de koers en het zit er weeral op voor vandaag.
De foto's staan al enkele weken online, maar voor degenen die ze nog niet gezien zouden hebben, ga maar even naar de link in de rechterkolom van dit blog.
Op zondag 10 mei was er dan het duiveltjestornooi van KFC Moerbeke en dit onder een stralende zon. Onze jongens kregen 3 wedstrijden voorgeschoteld en waren vast van plan hun best te doen om te schitteren op hun eigen pleinen.
De eerste match speelden we om 14 uur tegen Svelta Melsele. Arne is zoals je ziet onze keeper van dienst.
Dat zal hem toch niet lukken, want Jens VH zorgt dat een mooie uitworp recht voor Angelo zijn voeten terechtkomt en die loopt direct richting goal en schiet de bal binnen, eerste doelpunt voor Moerbeke.
Hieronder schopt Bjarne de bal weg van bij het Moerbeekse doel.
En dan hier een foto van Dylan in actie:
We gaan na 15 minuten speeltijd rusten met een achterstand van 1 - 2; nog niks verloren dus. Het is warm weer, dus veel drinken is de boodschap.
Tijdens de tweede helft zijn onze jongens duidelijk goed opgewarmd. Eerst schopt Angelo een mooie pass van Aaron binnen.
En daarna volgen nog goals van Yannick die de bal van ver binnenschopt, Jens DV en nog eens Angelo. Eindstand wordt 5 - 5. Daarna volgen de penalties; van Svelta Melsele gaat er slechts 1 van de eerste 5 penalties binnen. Jens DV, Angelo, Yannick, Aaron en Jens VH zorgen ervoor dat er bij ons maar liefst 4 van de 5 binnen zitten. De eerste match zit erop en we mogen dus eigenlijk wel tevreden zijn.
Onze tweede match spelen we om 15 uur tegen KVV Zelzate waartegen we onlangs een oefenmatch speelden (en verloren) op een preminiemenplein. We hadden hier dus nog iets goed te maken.
Voor de eerste Moerbeekse goal loopt Angelo bijna het hele plein alleen over en maakt dit ook af met een doelpunt. Prachtig, maar of hij dit ook kan doen op een groter veld volgend jaar is een andere vraag natuurlijk, want dan zal vooral het geven van goede passen waarschijnlijk tot doelpunten leiden.
Ook het eerste Zelzaatse doelpunt is er eentje om in te kaderen, van ver en hoog gaat de bal ons doel binnen. Arne kon deze onmogelijk nog pakken.
Vervolgens is het Jens DV die een goal scoort.
En hier vreugde bij Aaron, want de bal zit terug binnen; hij stond klaar om de bal binnen te trappen, ...
... maar de eigenlijke doeltrap kwam van Jens DV.
En onze jongens zijn in vorm, want even later is het dan weer Angelo die de bal tussen de palen schiet. De keeper van Zelzate is, zoals Jens me later vertelde, de jongen waarmee hij gespeeld heeft toen papa Sven onlangs aan de wielerwedstrijd in Zelzate deelnam. Tja, geef die jongens een bal en een beetje plaats en die amuseren zich overal natuurlijk.
Sara geniet ondertussen van het mooie weer en zit te spelen met Jasmien, zusje van Jasper.
En natuurlijk moet er niet enkel gescoord, maar ook verdedigd worden.
Voor de rust maakt Jens DV nog een goal en we gaan rusten met een 5 - 2 voorsprong, maar we juichen niet te luid, want we hebben in het verleden nog een grote voorsprong zien verdwijnen in de tweede helft.
Maar ook in de tweede helft doen onze jongens het goed en er volgen nog goalen van Jens DV (2) en Aaron.
Hieronder nog een foto van Thomas en Bjarne in actie.
Om 16 uur speelden onze jongens dan hun derde wedstrijd tegen SK Lochristi, maar daar was ik niet meer bij. Het is niet altijd makkelijk met al die sportende gezinsleden, en op twee plaatsen gelijk zijn kan ik jammer genoeg nog niet. Ik vertrok dus na de tweede match naar Zaffelare waar Sven zou koersen. Ik heb gehoord van mijn ma dat de derde match verloren werd met 3 - 8, maar al bij al dus zeker geen slecht tornooi, 1 keer gelijk gespeeld (en eigenlijk gewonnen met de penalties ), 1 keer gewonnen en 1 keer verloren.
Van hieruit wil ik ook nog eens heel heel erg mijn ma en pa bedanken. Mijn ma is op het tornooi bij Jens gebleven en mijn pa brengt hem altijd naar de trainingen, als je gaat werken is het zeker niet altijd even makkelijk om de kinderen op tijd op al hun activiteiten te krijgen en ik kan altijd en overal op hun steun rekenen. BEDANKT hiervoor mama en papa!!
's Avonds nam ik natuurlijk wel nog een foto van Jens met zijn aandenken aan dit tornooi en zoals je ziet kon hij het zelfs na een hele namiddag voetballen nog niet laten om thuis ook nog wat op de bal te schoppen.
Rond 6 uur 's avonds stonden er 2 reeksen renners klaar voor de start. Eerst vertrokken de +40 jarigen en daarna de -40 jarigen. Beide reeksen moesten 6 ronden van 7 km afleggen.
Broer Joeri werd voluit aangemoedigd door zijn "supportersclub" langs de kant van de weg.
En hoelang moest Joeri nu weeral blijven trappen .... juist ja !!
Op het einde van de eerste doortocht zie ik dat er zich een groepje van 4 renners gevormd heeft en hoera, hoera ook Sven is erbij. Achteraf vertelde Sven me dat de andere 3 renners wegreden en dat hij er dan nog alleen naar toegereden was. Op onderstaande foto is trouwens te zien dat het peleton op dit moment nog steeds de koplopers voor zich kan zien uitrijden.
Elke ronde is er ook 5 euro premie te verdienen voor de eerste renner die over de aankomstlijn rijdt en bij deze eerste doortocht is het Peter De Maere die deze premie pakt. Joeri zit op dat moment ergens midden in het peleton.
Op het einde van de tweede ronde is het Robby Van Raemdonck die de premie achter zijn naam mag schrijven.
En de vier mannen verdelen de premies mooi onder elkaar, want bij ronde drie is het Bart Provost en bij ronde vier Sven die de premie pakt.
Net voor het ingaan van de laatste ronde waagt Sven zijn kans en hij rijdt weg van zijn 3 medevluchters.
Ik maak me klaar om foto's te gaan nemen van de aankomst, maar dat was buiten de meneer met de vlag gerekend, die net voor mij stond, jammer, maar ja, iedereen moet zijn werk doen natuurlijk. Alhoewel dat ik het toch wel gevaarlijk vond van zo op de baan te gaan staan, als dat hele peleton ook nog moet gaan spurten.
Robby Van Raemdonck wordt tweede.
En Bart Provost wint de sprint voor de derde plaats van Peter De Maere.
Daarna is er de sprint van het peleton.
Winnaar bij de categorie +40 jaar werd Eric Van Pottelberg.
En hier dan mijn winnaar bij de categorie -40 jaar met een fiere papa en kinderen bij zich.
Ook Joeri heeft een heel goede wedstrijd gereden en gaat zijn supporters even begroeten. Ik denk dat zijn grootste supporter vooraan links op de foto staat, want voor Sara is nonkel Joeri toch wel haar grote lieveling.
Het was trouwens ook kermis te Duizend Appels en dus vonden Jens en Sara dat ze wel een deel van papa zijn premie mochten opdoen. Met lachende gezichten vlogen ze dan ook even later de lucht in.
Nog meer foto's staan er in het foto-album in de rechterkolom van dit blog.
Op zaterdag 2 mei deden Jens en Sara mee met de Kidsrun te "Duizend Appels" in Sinaai.
Rond drie uur gingen ze hun nummer afhalen en maakten zich vol enthousiasme klaar voor de start.
De kinderen worden ingeschreven volgens geboortejaar en bij Sara is dit in de jongste reeks: geboortejaar 2004 - 2003. Zij moeten slecht 140 meter of de kleine ronde door het bos afleggen. Ik weet dat mijn dochter heel groot is voor haar leeftijd en overal waar we komen, krijg ik meestal de opmerking "amai, dat is een grote voor haar leeftijd", dus ook hier viel het terug extra op als ze tussen haar "leeftijdsgenootjes" stond.
Ik hoorde dus overal rond mij de opmerkingen: "amai, zo een grote, die zullen ze ook wel in de verkeerde reeks ingeschreven hebben om te kunnen winnen", "amai, die zal ook wel ouder zijn dan die andere meisjes, ..." Langs de ene kant begrijp ik de mensen wel, maar langs de andere kant kwetst het toch ook wat, want ze is wel degelijk van 2003. En misschien heeft het wel bepaalde voordelen, maar langs de andere kant hebben we ook al enkele onderzoeken met haar moeten doen, omdat sommigen denken dat er medisch iets mis is met haar. Gelukkig zijn alle testen al heel goed verlopen. Vorig jaar heeft Sara hier ook meegedaan (en gewonnen) en toen waren er dus meisjes bij die een jaar ouder waren dan haar en viel haar grote gestalte zoveel niet op als nu. Ook dit jaar komt Sara als eerste uit de bos gelopen.
Even later is Jens aan de beurt; hij start in de derde categorie; geboortejaar 2000 - 1999 en hij is dus bij de jongsten van deze groep. Deze categorie moet de grote ronde lopen wat ongeveer 340 meter is.
Blijkbaar is dit een heel sportieve leeftijd, want er zijn maar liefst 30 jongens die starten in deze reeks. En dat de jongens allemaal hevig zijn is duidelijk, want de speaker zegt 1, 2, ... en weg zijn ze al.
Men laat de jongens echter allemaal terugkomen naar de startlijn, jammer, want Jens was eens goed weg voor de verandering. Er komt dus een nieuwe start en nu is hij niet zo goed gestart als de eerste keer. Het is een heel gewring om vooraan de bos te kunnen inlopen.
Als ik goed geteld heb, komt Jens ongeveer als 10de uit de bos gelopen.
Een betere start had hem misschien enkele plaatsen kunnen doen opschuiven, maar een podiumplaats zat er waarschijnlijk niet in, want de eerste jongens waren toch wel heel snel.
Hier dan broer en zus nog even samen op de foto met de medailles.
En dan moeten die medailles natuurlijk ook eens vergeleken worden.
Naast het lopen waren er ook nog andere leuke dingen, zoals springen op de springkastelen:
Of je kon je in een mooie prinses laten omtoveren.
En vóór we naar huis gaan, moet Jens toch nog even het parcours rondlopen .... misschien al als voorbereiding naar volgend jaar ?? Wie zal het zeggen, maar als alles goed gaat, zijn we er zeker terug bij op dit prachtige initiatief van de wijk "Duizend Appels" te Sinaai.
Wegens te weinig deelnemende ploegen bij de U9 hebben onze groen-witte duiveltjes op vrijdag 1 mei meegedaan met het tornooi van de U10 te Eksaarde. De foto's staan al online, verslagje volgt later.
Op woensdag 29 april speelden onze duiveltjes U9 tegen de preminiemen U10 van KFC Moerbeke en dit als voorbereiding op volgend jaar. De foto's van deze wedstrijd staan al online, het verslagje volgt nog.
Zondag heeft Sven niet zelf meegedaan aan een wedstrijd, dus gingen we voor de verandering iets anders doen ..... of toch eigenlijk niet helemaal. We zijn met de hele familie een dagje naar de Ardennen geweest om naar Luik-Bastenaken-Luik te gaan kijken.
Rond half twaalf kwamen de renners in Ny voor hun eerste beklimming van de dag na ongeveer 57 kilometers koers. Langs de kant van de weg een rustig Ardeens landschap ...
... en op de weg mijn favoriete renner want je dacht toch niet dat die zijn fiets kon thuislaten.
Heel wat getoeter en lawaai van volgwagens en de supporters aan de kant, maar daar zijn dan plots de wagens met de rode vlag. De renners zijn in aantocht.
De grote favorieten zijn momenteel nog niet vooraan te zien en zitten verscholen in de buik van het peleton, zoals bevoorbeeld deze Davide Rebellin die woensdag 22 april nog de Waalse Pijl won.
Of deze mooie Spaanse kampioen Alejandro Valverde, winnaar van Luik-Bastenaken-Luik in 2006 en 2008. Zou hij nu naar mij kijken ?
Na de doortocht van de renners staan er een lange rij auto's aan te schuiven om terug weg te rijden, ik had de auto op de hoofdbaan laten staan, maar dan is het natuurlijk wel even klimmen om terug naar boven te gaan. Sven en broer Joeri komen nog even terug naar beneden gereden met Jens (die heeft ook nog energie over) in looppas naast hen.
Na de middag rijden we naar Stavelot, want rond half drie worden de renners verwacht op de "Côte de Stockeu", de vijfde van de negen hellingen die in deze wedstrijd beklommen moeten worden. Op dat moment hebben de renners ook al 178 kilometer in de benen en zouden we de betere renners al meer vooraan moeten zien zitten.
Als eerste zien we een kopgroep van 4 renners doorkomen, met van links naar rechts Huber Dupont (AG2R), Cyril Gautier (BBOX Bouygues), Marcel Wyss (Cervelo), die juist zijn drinkbus weggooit, en Nico Symens (Cofidis).
Enkele minuten later komt dan het peleton door met vooraan onder andere de Duitse kampioen Fabian Wegmann (Milram) en Christophe Moreau in het donkerblauwe tenue van Agritubel.
Ook vooraan Andy Schleck (ongeveer in het midden van de foto met de witte trui van team Saxo bank), de ene helft van het populaire Luxemburgse broertjesduo Andy en Frank Schleck. Dat deze jongens populair zijn is duidelijk te zien aan het aantal vlaggen aan de kant van het parcours met de foto van deze 2 renners op.
En net na Andy zit ook broer Frank Schleck met de Luxemburgse kampioenentrui aan.
Wat hier in tegenstelling tot deze morgen wel opvalt is dat het peleton al veel meer uit elkaar is gevallen. Deze Silence - Lotto renner heeft blijkbaar problemen en wordt geholpen aan de wagen; als ik het goed heb is dit Francis De Greef, maar ik kan ook mis zijn.
En dan kan ik ook nog deze foto van twee Topsport Vlaanderen renners maken.
En even later is er deze renner van Caisse D'Epargne, Rigoberto Uran, die volgens mijn ma, die aan het begin van de beklimming van de Stockeu was blijven staan, een ander wiel kreeg en als je kijkt op onderstaande foto, zie je inderdaad dat hij met 2 verschillende wielen rijdt.
Heel wat renners hebben het nu toch moeilijk om in deze steile straat omhoog te rijden.
Als je na de doortocht van de renners heel snel naar beneden loopt kan je de renners nog eens zien voorbijrijden in een andere straat net naast de Stockeu, maar nu gaat het naar beneden en de renners suizen dus aan een veel hogere snelheid voorbij. Toch kan ik nu deze foto van Cadel Evans nemen, die zich de voorbije twee keren blijkbaar een beetje verstopt had voor mij.
Maar zelfs na het zien van al deze profrenners, blijft dit toch nog altijd mijn grote favoriet.
Bij Sara is het toch even twijfelen, want haar nonkel Joeri is ook haar superfavoriet.
Binnenkort steek ik ook even de rest van de foto's van deze dag in een foto-album; kan er me dan trouwens iemand Damiano Cunego van Lampre aanwijzen, want die ken ik toch nog niet zo goed of misschien is hij telkens naast de foto's gevallen. Laat ook de andere commentaren maar komen als jullie andere "grote namen" herkennen op de foto's.
Zaterdag 25 april speelden we dan onze laatste "competitie"wedstrijd van dit seizoen tegen Zele A; er volgen later wel nog 3 tornooien. Het was in Zele even zoeken naar een parkeerplaatsje, maar dan waren we onder een bescheiden zonnetje vertrokken voor deze laatste wedstrijd.
Het is Jens DV die de eerste goal scoort voor Moerbeke.
Een overwinning lijkt mogelijk vandaag, maar toch lijkt het niet echt te gaan gebeuren. Het vuur dat er bij de meeste spelers de laatste weken inzat, vooral tijdens het tornooi in Zaffelare, lijkt een beetje geblust te zijn.
Spelen deze 2 jongens de scène uit de film Titanic na ? Nee hoor, ze proberen zich gewoon zo "breed" mogelijk te maken.
We gaan rusten met een achterstand van 2 - 1. Alles is dus nog mogelijk in de tweede helft.
Bij het begin van de tweede helft is er even discussie over een bal die al dan niet over de lijn van het doel was gegaan, en die door het zijnet van het Zeelse doel werd weggeschopt, maar de doelman van Zele is een eerlijke jongen die toegeeft dat de bal inderdaad langs de binnenkant van het doel buiten werd geschopt en dus ... goal voor Moerbeke.
Zoals je kan zien is Dylan in de tweede helft geen keeper meer, Bjarne heeft het keeperstruitje overgenomen.
En hier haalt de scheidsrechter zijn boekje boven om een doelpunt te noteren gescoord door de jongen vooraan op de foto: Aaron.
Vervolgens scoort ook Angelo nog 2 keer, maar we kunnen niet vermijden dat Zele deze wedstrijd wint met 7 - 5.
Hieronder doelman Bjarne die de penalties probeert te stoppen en de rest van de spelers die toekijken en wachten op hun beurt om hun penalty te trappen.
Onze duiveltjes U9 spelen momenteel hun laatste wedstrijden op een kwart van een voetbalplein, want vanaf volgend jaar zullen ze op een half plein moeten spelen en dan niet langer met 5, maar met 8 spelers op het plein staan. Donderdag 23 maart speelden ze zo een oefenwedstrijd tegen Zelzate.
Niet alleen voor mij bij het nemen van de foto's, maar ook voor onze jongens was het toch even wennen; in de eerste 10 minuten werden er reeds 5 doelpunten gescoord en jammer genoeg kwamen deze allemaal in ons doel terecht. Daarna begon het beter te gaan, maar toch konden we niet vermijden dat er in de 17de en 24st minuut nog 2 doelpunten gemaakt werden door Zelzate. We gingen dus rusten met een achterstand van 0 - 7.
Hieronder enkele foto's uit deze eerste helft:
Tijdens de rust luisteren onze voetballers naar de raad van trainer Patrick om daarna er met nieuwe moed terug in te vliegen.
Arne en Dylan, hieronder beide op de foto, wisselen van truitje en Arne wordt dus onze keeper in de tweede helft.
Wat onze jongens nog moeten leren is dat ze dit groter veld ook volledig mogen benutten, nog teveel zijn ze dicht tegen elkaar tegen elkaar te vinden.
In de tweede helft lukt ons echter wel wat in de eerste helft niet lukte .... scoren !
De eerste goal wordt uiteindelijk na een wirwar voor de goal (wel binnen, niet binnen, ...) waarbij ook Jens DV en Angelo betrokken waren door Aaron binnengeschopt. Vervolgens kan ook Jasper nog een mooie kans afwerken. Eindstand wordt 2 - 11.
Doelstelling was: in het peleton de wedstrijd uitrijden, maar als de pijn te erg werd, zou Sven natuurlijk afstappen. 81 deelnemers kwamen hun rugnummer afhalen en het leuke van zo een EZC wedstrijd is dat er natuurlijk deelnemerslijsten te koop zijn, zo zie je direct wie er allemaal meedoet, want meestal mis je er anders toch een paar als je bij de start de renners bekijkt.
Vanaf de tweede ronde zijn er premies te pakken van 15 of 20 euro, het is Rieno Stofferis die deze eerste premie pakt, Sven zit op dat moment rustig in het peleton.
In de derde ronde is het Steven Thys, die trouwens van Zelzate is, die de premie pakt en in tweede positie zien we ook Patrick Cocquyt zitten. Voor de mensen die niet zo op de hoogte zijn van het wielergebeuren, deze 48 jarige renner won in 2008 heel wat wedstrijden en dinsdag (14 april) won hij in Evergem-Belzele zijn eerste wedstrijd van 2009.
In de vijfde ronde pakt Jehudi Schoonacker de premie, op de foto zie je in tweede positie terug Steven Thys en daarachter Patrick Cocquyt en Pieter Van de Veire. Kort achter hen komt de rest van het peleton, met daarin ook nog steeds Sven.
Bij de volgende doortocht zien we dat de 4 hierboven door de sprint om de premie zich volledig losgemaakt hebben van het peleton. We krijgen dus 4 koplopers en hun voorsprong loopt op in de volgende ronden. Na de zevende ronde meldt men ook al 21 opgaves, dus het gaat blijkbaar toch te snel voor sommige mannen; natuurlijk zijn er hier ook bij die gestopt zijn met pech, maar toch ...
In de 8ste ronde hebben onze 4 koplopers ongeveer 50 seconden voorsprong op het peleton en Sven vraagt hier hoeveel ronden er nog te rijden zijn. Tja Sven, je zit nog niet op de helft !
Bij de volgende doortocht blijkt dat er na de 4 leiders een gesplitst peleton te zien is; er heeft zich een groep van een 16tal renners gevormd die voor de rest van het peleton uitrijden.
Op het einde van de dertiende ronde hangt Sven achteraan het peleton, maar hij blijft goed meerijden.
De achterstand van het peleton is ondertussen wel uitgelopen tot 2 min 20 sec. De situatie blijft gelijk, we hebben nog steeds dezelfde 4 koplopers, daarna de groep van 16 renners en dan de rest van het peleton.
Op het einde van de zestiende ronde krijgen de 4 koplopers en hun 16 achtervolgers nog het bordje te zien met 7 (zie rechterbovenhoek foto), maar voor de rest van het peleton zit de wedstrijd erop en zij gaan de laatste ronde in. Als de afstand tussen de verschillende groepen te groot wordt, doet men dit meestal om de veiligheid van de renners te waarborgen en het verkeer niet onnodig te moeten ophouden.
We gaan even tot aan de auto, en keren daarna terug naar de aankomstlijn om te zien dat een ijzersterke Patrick Cocquyt zich nog heeft weten los te maken van zijn 3 medevluchters en we zien hem dan ook na het einde van de laatste ronde als eerste over de streep komen.
Hieronder nog enkele foto's van de voor mij bekendste gezichten.
Nog meer foto's vinden jullie in het foto-album in de rechterkolom van dit blog.
)
Angelo
Jasper
