Ik ben yentl
Ik ben een vrouw en woon in (Belgie) en mijn beroep is kinderverzorgster.
Ik ben geboren op 29/06/1991 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Onze rune voelt zich de laatste dagen niet echt lekker. Hij heeft heel veel slijmen en snot en slaapt onrustig. Zijn eetlust is weer wat verminderd en hij is nogal zeurderig en ligt voortdurend te kreunen. Echt niet leuk, arm dutske. We zijn wel een dagje naar zee geweest en dat heeft ons goed gedaan in die zin dat de mentale batterijen weer voor even zijn opgeladen.
Rune begint steeds meer zelfstandig te doen en dat is dan weer zalig om te zien, hij draait zich toch al om (zelden) maar hij doet het toch, hij zit bijna zelfstandig, houdt zijn fles met beide handen vast en neemt zelf tut op om in zijn mond te steken. Zijn favoriete speelgoed is, raar maar waar, een balpen. Grappig te zien hoe hij daar mee te keer gaat. Hij gooit ook met alles, super wild is hij soms en dan verschiet hij als dat in zijn eigen gezicht terecht komt. Tegenwoordig heeft hij ook de minder leuke gewoonte om mijn haren uit te trekken, hij weet wanneer hij een nieuwe pamper aanmoet of naar bed moet en dan pakt hij mijn haren beet met zijn beide handen en trekken maar...
Toch wel beetje pijnlijk maar daar kunnen we tegen. Momenteel ligt hij zalig te slapen, ik wou dat hij dat snachts deed, meneertje heeft hele nacht wakker geweest, ik denk doordat hij zich niet helemaal lekker voelt, dus we hopen op een betere nacht de komende nacht.
Vandaag moet ik mijn hart is luchten maar dan op een ander vlak. Een "domein" dat ik nog niet aangegaan ben, misschien uit schaamte misschien omdat mensen "daar niet over praten". Ik ga het er wel eens over hebben. Je hoort me al aankomen. Het is zo dat operaties en ziekenhuisverblijven veel centjes kosten, heel veel. Begrijp me niet verkeerd, voor rune hebben we alles over, maar het wordt nu wel heel veel vind ik. Het is ons altijd gelukt zonder veel problemen maar nu voel ik het water aan de lippen. Het is meer als ik had verwacht, veel meer, ik schrik er eigenlijk van hoeveel "opleg" we hebben ondanks verzekering. We kunnen wel afbetalen maar dan nog het blijft soms duizelingwekkend die getallen. Veel mensen praten daar niet over, zoals ik zei, uit schaamte of eergevoeld. Ik doorbreek dat taboe, het is de dag van vandaag niet simpel meer, maar dat komt ook wel weer goed. Het is gewoon helemaal niet leuk!!
Met rune gaat alles goed, hij is heel flink, op uitzondering van de "ik moet nu in mijn bed en wil nu net nog niet slapen momenten" is hij een absoluut schatje, vandaar ook dat ik zeg het is alles waard maar soms wel heel moeilijk! Het kan niet altijd rozengeur en maneschijn zijn.
Vandaag een drukke dag gehad. Ons huisje weer gepoetst en straks weer even bijbabbelen met mijn vriendin Evelien die ik na al die jaren opnieuw gezien heb. Mijn mama had haar mama gezien en vertelde over Rune en zo is de bal weer aan het rollen gegaan. Zo zie je maar uit elke "nare" ervaring kan ook weer iets moois voortvloeien. Onze rune heeft weer last van zijn darmen, dat lijkt maar niet over te gaan, en sinds enkele dagen krijg ik na elke fles weer een kwakje terug. Hij eet wel veel meer maar toch, je ziet dat hij ergens mee zit. Zijn neusje zit ook nog steeds verstopt en deze nacht is hij 5x wakker geweest. Ik heb hem dan maar een lekker warm badje gegeven waardoor hij een beetje rustiger werd en nu ligt hij zalig te slapen in zijn bedje. Hij doet sinds gisteren EINDELIJK een poging om hem om te rollen zonder meteen op te geven en hij zit bijna helemaal zelfstandig. Dus op zich is hij wel vrij actief, alleen merk je duidelijk dat hij wat sneller vermoeid is als een "gezond" kindje. Dat zal wel altijd blijven en ik vind dat niet erg maar dat zijn de momenten dat ik terug denk aan de voorbije maanden. Ik merk dat het wel betert maar toch, het is wel confronterend. Vandaag een artikel gelezen in de krant over een meisje dat mishandeld werd, dan denk ik, waar zijn sommige mensen toch mee bezig? Ik word daar kwaad van. Sommige mensen beseffen niet hoe gelukkig ze kunnen zijn met hun kinderen. Ik ben ook heel gelukkig, begrijp me niet verkeerd maar ik voel toch nog steeds een druk ookal gaat het goed en geniet ik. De nachten lopen ook niet zo goed, ik geraak na zijn fles van 3 a 4u zeer moeilijk in slaap, ik heb nachtmerries en hoe meer ik me er tegen verzet, hoe erger het wordt. Als ik dan andere verhalen lees of hoor dan trek ik me dat enorm erg aan. Ik maak me altijd zo een zorgen, soms vraag ik me af of dat ooit ophoudt. Ik zie dat ventje zo graag he, wat een schatje is dat toch. Marcel zegt altijd tegen mij, rotverwend. En ik kan hem geen ongelijk geven, Rune mag niets te kort komen, mijn klein lief schatteke. Hij doet zo zijn best en ookal heb ik het al 1000000 keer gezegd, wat ben ik zo fier zijn mama te zijn!!!!
Zie net beweging, tijd voor fruitpapje Binnenkort ook meer nieuws over fonds. Het is bijna zover!! Eindelijk, zo blij mee....
We hebben weer een bewogen weekendje achter de rug. Rune heeft alweer diarree. Op zich niet zo erg maar gaan het toch int oog moeten houden denk ik. Verder mogen we niet klagen, is een stevig kereltje ons runeke. Hij eet nog steeds flink en is vrolijk. Soms heeft hij eens last van een driftbui, dan wordt hij helemaal blauw en krijsen. Dat zal hopelijk wel beteren, ik kan hem niet altijd pakken al zou ik dat zelf wel willen. Het is niet altijd makkelijk een evenwicht te vinden. Marcel vindt dat ik te snel toegeef, ik kan hem niet zien wenen, mijn moederhart denk ik. Ik durf hem ook niet lang laten wenen, ik heb schrik dat er iets zou gebeuren met zijn hartje. De schrik zit er toch nog in, ookal is dat momenteel misschien niet echt nodig, ik denk dat ik altijd wat overbezorgd zal blijven. Ik zie hem toch zo graag!!!
