Ons vlucht naar België is zeer goed verlopen. Ebony heeft gegeten, getetterd en geslapen. Van wenen was geen sprake. Na 3 vluchten zijn we vandaag om 13u aangekomen in Zaventem. Stijn, de peter had bijna 40 man verzamelt om ons te verwelkomen. We vielen van de ene verbazing in de andere. Onvoorstelbaar wat het thuisfront allemaal had ineengestoken voor ons. Kom het gerust eens bewonderen bij ons thuis in de Voogdijstraat of bekijk de foto's die binnenkort op de website komen (we moeten ze nog even verzamelen van al de fotografen). Voor diegenen die op zoek waren naar de babyborrel: hij was blijkbaar Zaventem . Diegenen die hem gemist hebben: kom ons zeker eens bezoeken maar geeft eerst een seintje want we zoeken onze dagen niet in huis te slijten want Ebony is een meisje dat veel van de wereld wil zien
Dank u aan al de mensen die ons gesteund hebben. Voor ons is het avontuur meer dan de moeite geweest.
En nu gaat Polle een duveltje drinken met de peter (Stijn) en dan slapen
We willen iedereen bedanken om ons verhaal te volgen in Zuid-Afrika en natuurlijk ook voor al de mooie cadeautjes die we al hebben mogen ontvangen. Uiteraard gaat de blog nadien nog voort en kan je Ebony haar fratsen volgen.
We staan nu bijna klaar om te vertrekken en hopen jullie zaterdag om 13u in Zaventem te mogen ontmoeten om ons dochter in alle fierheid aan jullie te tonen.
De berichten beginnen met een dag vertraging door te stromen naar jullie. Ons verblijf in Zuid-Afrika zit er bijna op en er is nog zoveel te doen. Om achter de computer te zitten blijft niet veel tijd meer over.
Vandaag hebben we het voorlopig paspoort van Ebony gekregen. Tilda (Abba adoptions) heeft met ons afgesproken aan de waterfront. Daar heeft ze ons de nodige documenten bezorgd om Ebony tot in België te krijgen. Na een dagje shoppen aan de waterfront in de Victoria Warf, het grootste winkelcentrum van Kaapstad, hadden we nog een afspraak met Hettie en Cobus om een afscheidsdiner te houden. Moe thuisgekomen zijn we nu toch begonnen met inpakken terwijl ons Ebonietje lieflijk aan het slapen is.
Toch willen we jullie onze ervaring van gisteren ook nog kort meegeven want naar alle waarschijnlijkheid zal dit ons voorlaatste bericht worden alvorens de grote trip aan te vangen.
Gisteren zijn we naar Robbeneiland geweest. Robbeneiland is uiteraard gekend voor zijn 'maximum security prison' waar Nelson Mandela 18 jaar van zijn 27 jaar gevangenschap heeft verbleven. Nu is Robbeneiland een nationaal monument en nationaal museum. Meer info over Robbeneiland op http://www.robben-island.org.za
Het was een zeer mistige en koude dag. We hebben dus geen mooie uitzichten kunnen fotograferen. Na een bustoer op het eiland heeft één van de ex-gevangen ons uitleg gegeven over hoe het dagelijkse leven in de gevangenis er aan toe ging.
We hebben niet alles van de uitleg verstaan want op dat moment wou ook Ebony haar leven vertellen en we hebben ons dus discreet een beetje naar de achtergrond moeten verplaatsen. De uitstap en de lange uitleg die Ebony heeft gegeven hebben haar zo vermoeid dat ze van 16u tot 22u30 heeft geslapen. Polle heeft haar dan maar wakkergemaakt uit schrik dat ze zou omkomen van de honger .
Ondertussen hebben wij nog een gezellig etentje gehad bij Cobus en Hettie tesamen met krisna en de buurvrouw van Hettie, Colleen. Hettie heeft voor de worst en een lekkere saus gezorgd, Polle heeft voor de Belgische frietjes gezorgd op uitdrukkelijke vraag van Krisna die blijkbaar verzot is op Belgische frietjes
Nu gaan we verder inpakken en morgen krijgen jullie ons allerlaatste berichtje uit Zuid-Afrika. Dan is het wachten tot onze landing op Zaventem op zaterdag 9 mei om 13u voor meer info.......
Vanuit het verre België krijgen we verwarrende berichten over een babyborrel die zaterdag om 13u bij ons thuis zou doorgaan in Duffel Uiteraard zijn we dan nog niet thuis maar nog op de luchthaven. De bedoeling van de informatie op het aankomstkaartje is dat wie wil vanaf 9 mei om 13u kan afspreken met ons om Ebony te bezoeken (omdat we dan terug in België zijn). We zullen waarschijnlijk 9 mei zelf nog wat moe zijn van de vlucht maar geef ons een telefoontje en we spreken verder een moment af . We willen graag voor ieder van jullie de nodige tijd maken. Dus onze excuses mocht de informatie op het aankomstkaartje wat verwarrend zijn.
De peter roept echter iedereen langs deze weg graag op om naar de luchthaven te komen tegen 13u. Hij heeft namelijk de leuke opdracht gekregen om te zorgen voor een ontvangstcomité van 200 personen. Wij zijn alvast benieuwd of hij er gaat in lukken .
Elke morgen als we opstaan kijken we angstvallend naar Ebony of ze die nacht alweer niet teveel gegroeid is. Maar we zullen ons er moeten bij neerleggen. We gaan met een grote meid in Zaventem arriveren...
Gisteren is Ebony op bezoek geweest in de township van Langa. Samantha was onze gids en heeft ons het 'zwarte verhaal' gedaan over Zuid Afrika. Nadat we de situatie in deze township en nog twee andere waar we zijn doorgereden gezien hebben, snappen we de beslissing van Ebony's geboortemoeder om haar af te staan nog beter. De levenssituaties in deze townships zijn echt schrijnend.
Langa is één van de oudste townships in Cape Town speciaal gebouwd voor de zwarte bevolking, en 100% Xhosa (net zoals Ebony). En ondanks wat wij gezien hebben, blijkbaar één van de betere. Er zijn scholen voorzien voor de kinderen (ook al kunnen veel ouders de kosten hiervoor niet betalen), sport is een belangrijk iets voor hen, en voor de vrouwen van Langa is naar de kerk kunnen gaan enorm belangrijk. Er zijn dan ook in de township 10 kerken gebouwd.
Om de mensen te kunnen inlichten over de gevaren van Aids, tbc, maar ook over andere zaken die voor hen belangrijk kunnen zijn, werd er een centrum gebouwd waar regelmatig informatieavonden worden georganiseerd en ontspanningsmogelijkheden voor de jongeren. Alcoholmisbruik is een serieus probleem in de townships. Alcohol is helemaal niet duur en vermits ze tijdens het weekend niets anders te doen hebben, zetten ze zich aan het drinken, met alle gevolgen van dien: vechtpartijen, stelen, overvallen, verkrachtingen, ...
Het grootste probleem echter in een township is het gebrek aan privacy. Iedereen leeft op elkaar en veel families delen gewoon een kamer. Als ze het geluk hebben om op een hoek van een straat te wonen, of een klein tuintje hebben, kunnen ze hier nog een 'shak' (houten barak) bouwen om toch een beetje apart te wonen. Omdat de huisjes zo dicht tegen elkaar staan en ze met parafinkachels verwarmen, is de kans op brandgevaar heel groot, en deze slaat dan onmiddelijk op de andere huisjes over.
Er wonen in de township ook meer rijkere mensen en eigenlijk overal in Cape Town kunnen gaan wonen, maar die er toch voor kiezen om in de township te blijven om te laten zien dat het ook anders kan en dat het mogelijk is om uit de slechte situatie te geraken. Deze buurt noemt dan ook de 'Beverly Hills' van Langa. De huizen zijn van steen en hebben een grotere oppervlakte. Samantha heeft ons nog meer verteld over de situatie in de township, en de situatie tussen de blanken en de zwarten in District zes, maar het is te veel om hier neer te schrijven. Ze bracht een oprecht verhaal en kon dit ook doen omdat ze haar leven lang al in deze township woont.
Als je de foto's in ons fotoalbum bekijkt (hopelijk klaar tegen deze avond) spreken deze wel voor zichzelf....
We zijn een bezoekje gaan brengen aan één van de vrouwen die in Langa woont. Het huisje zal niet groter zijn dan 5m x 2m. Het geeft wel onderdak aan 6 personen. Er zijn twee plaatsen aan: één met de keuken (?) en bed voor de mama en de woonkamer die 's nachts dienst doet als slaapkamer voor de anderen. En dan hebben we het gehad. Toch zijn ze gelukkig met de situatie want ze hebben stromend water en elektriciteit, wat al een serieuze verbetering is tegenover 10 jaar geleden. Het sanitair is uiteraard wel gemeenschappelijk. De kleding die ze draagt op de foto hieronder is een typische Xhosa outfit. Ze heeft ons verder nog verteld over de Xhosa cultuur en over de 'klak-klanken' die ze maken.
Daarna hebben we een bezoekje gebracht aan het kinderdagverblijf. De kinderen kunnen hier terecht tot de leeftijd van 6, want dan is het onderwijs verplicht. Het kost de ouders 100 ZAR (bijna 9) per maand om de kinderen naar het dagverblijf te brengen maar niet iedereen kan dit betalen. Hiervoor rekenen ze dan op donaties en steun van de stad om de kinderen toch te kunnen laten komen en ze een opvang te geven.
In de namiddag zijn we met Hettie en Cobus naar Zevenwacht gereden om wijn te proeven. Krisna, de nicht van Cobus, werkt daar als conference manager en had ons uitgenodigd. Ze spreekt ook Nederlands omdat ze vrienden heeft in Genk. Zeer lekkere wijn trouwens Vanavond hebben we met haar afgesproken om bij Hettie en Cobus Belgische frietjes te bakken. Maar nu gaan we eerst naar Robbeneiland. Dus tot later
Hier zijn we weer. En ja, het fotoboekje van gisteren staat nog niet op onze site. We waren nogal laat thuis en eigenlijk ook wel een beetje moe. Maar we willen jullie toch enkele foto's meegeven van onze uitstap van vandaag.
Om 11u hadden we met Tilda afgesproken aan de Belgische Ambassade om Ebony haar paspoort in orde te brengen. Beter gezegd om de aanvraag hiervoor te doen. De papieren gaan nu naar het Ministerie van Justitie in België en zij moeten hun goedkeuring geven. Hopelijk (alhoewel ) is het paspoort vrijdag in orde...
Van daaruit zijn we terug langs de kustlijn vertrokken voor een tweede poging om naar de Cape Point te gaan. Dit is ons ook gelukt. En het was opnieuw een enorm mooie ervaring. Van zodra je het natuurpark binnen komt, wordt je overdonderd door het landschap. Overal waar je kijkt, zie je gewoon groen, bergen en zee. En ook het weer was opnieuw heel goed.
We hebben een treintje genomen (de flying Dutchman) die je nog een einde verder op de berg neemt. Er is dan nog een wandeling die je kan doen tot helemaal achteraan op het puntje, maar dit was onmogelijk om te doen met een buggy en de zon brandde te hard om Ebony gewoon op de arm te nemen. We zijn wel tot boven op de vuurtoren gegaan en het uitzicht daar was ook al overdonderend. Van daaruit kan je heel goed zien waar de Atlantische en de Indische oceaan samen komen.
We proberen om zoveel mogelijk in beeld te brengen (film, foto), maar het is toch verre van hetzelfde als het in het echt zien. Kaapstad en omgeving is gewoon geweldig en een aanrader voor iedereen. Het zijn niet enkel de attracties of de plaatsen waar je naartoe gaat die mooi zijn, maar ook de weg ernaartoe, en dit krijg je gewoon niet vastgelegd op een foto of op film. (even een tussendoortje.... )
We hebben het geluk gehad om tegen het einde van de dag nog een struisvogel en enkele baboons tegen het lijf te lopen. Er waren nog mensen die de baboons gezien hadden en die hebben bezoek gehad van één van hen. Het koppel was naar de baboon aan het kijken en die sprong ondertussen gewoon door het open raam van hun auto. We waren spijtig genoeg iets te laat om de camera op te zetten en het te filmen. Hilarisch gewoon.
Omdat we langer dan gepland in het park gebleven zijn, ging het van daaruit gewoon richting Afri-Khaya. Morgen begint de dag vroeg. We moeten om 8.45u aan het Waterfront zijn, en vermits dit tijdens de ochtendspits is en centrum Kaapstad, loopt onze wekker al om 6u af ... We worden daar afgehaald om een Township te bezoeken. In de late namiddag gaan we met Hettie en Cobus op stap naar een Wijngaard.
We beloven dat morgen de foto's op de site zullen staan.
. Diegenen die hem gemist hebben: kom ons zeker eens bezoeken maar geeft eerst een seintje want we zoeken onze dagen niet in huis te slijten want Ebony is een meisje dat veel van de wereld wil zien 
.
.
We worden daar afgehaald om een Township te bezoeken.
