Vakantie dat is genieten, en dat hebben we echt gedaan, vooral van elkaar. Genieten van Timo's gezelschap is de beste vakantie die ik me kan wensen, het is een sprotje vol levenlust... ja soms iets te veel karakter... maar heel vaak heel lief en grappig. Het was een mooie zomer, die we mooi hebben afgesloten met lekkere chocoladepudding, een minitraktor (alweer een vroeg verjaardagskado) en een hemel vol luchtballonnen.
Eerst en vooral is het huisje geleverd waar bijna de hele familie voor heeft bijgelegd... eigenlijk is het Timo's verjaardagskado, maar aangezien hij er meer van kan genieten tijdens de vakantie, hebben we het huisje nu al besteld.
Daarna zijn we nog even gaan genieten van de feestelijkheden in Fournaux St-Michel, waar Timo heel fier was nieuwe vriendjes te kunnen maken in de speeltuin.
Het was ook het weekend waarop onze kipjes hun eerste eitje hebben gelegd *jeej*!
We waren daarnet in de colruyt... Timo in het karretje en ik erachter... en om de 5 minuten kreeg ik een megaknuffel van mijn kereltje, dat ik het karretjes echt eventjes aan de kant moest zetten... op zo'n momenten smelt ik gewoon!!!
Timo is vandaag voor het eerst sinds het begin van de grote vakantie, terug naar de crèche gegaan... en ik weet niet wie van de wee het het moeilijkst had met de scheiding. In het begin van de vakantie had ik mij voorgenomen om Timo halftijds naar de crèche te laten gaan, opdat hij het niet zou 'verleren' en opdat ik wat zou kunnen rusten en op het gamkje de was en de plas zou kunnen doen.
En ja in het begin van de vakantie was het niet altijd even gemakkelijk met ons sprotje, maar we hebben nu helemaal onze draai gevonden en we kunnen het heel goed met elkaar vinden. Zelfs het huishouden lijdt er niet onder... ok soms ben ik echt kapot, maar dat is dan vooral door die dikke buik, die meer en meer in de weg komt te staan.
Gisteren kreeg ik het dan ook niet over mijn hart om hem een hele dag in de crèche achter te laten en ben ik hem om 13u gaan halen. Hij was zo blij om mij te zien, was hij een hondje geweest, hij zou gekwispeld hebben en vreugdeplasjes gedaan hebben. Hij vloog rond mijn nek, pakte me met zijn beide armpjes heel stevig vast en lachtte en gibberde dat het een lieve lust was *ZALIG*!
Thuis aangekomen is hij als een blok in slaap gevallen om rond 16u30 weer wakker te worden. Eerste taak was laarsjes aandoen en naar Cocotte en Nenette gaan natuurlijk! Daarna heeft hij nog flink met zijn traktor gespeeld en in zijn badje geploeterd... MET laarzen aan, want die zijn heilig!!!
's Avonds hebben we lekkere wentelteefjes gemaakt, waarvan Timo zijn buikje heeft rondgegeten. De laatste boterham wou hij zelfs soppen in zijn tas melk...mmmmm... lekker!
Katrien was zo vriendelijk om speciaal voor ons met haar camionetje af te komen om de tafels en banken weer naar school te brengen, die we geleend hadden voor het feestje... Na al dat harde werken *vooral Katrien dan* zijn we een frisse duik gaan nemen in het openluchtzwembad van Tilf.
De twee waterratjes waren niet uit het water weg te slaan en hebben zich zo'n 3u non stop geamuseerd in het kinderbadje... ik zat erbij en genoot ervan!
Terwijl Katrien en papa het harde werk verrichtten, pastte mama op de kindjes...
De dag na het verrassingsfeestje waren we uitgenodigd om lekker te gaan tafelen op het doopfeest van Jeanne, het dochtertje van onze dierenarts... Lekker gezellig met de beentjes onder tafel en genieten... dat hadden we even nodig na de drukke dagen van de voorbije week!
Toen mama begon met de voorbereidingen voor het verrassingsfeest van papa, die dit jaar 30 wordt, was ze nog niet zwanger en woonden ze nog niet in hun huisje. Mama had dan al maar de feestzaal van haar schooltje geboekt voor 8 november... de dag waarop papa 30 wordt... MAAR ondertussen groeide er een babietje in het 'buikje' van mama en dat kleine ukje was toch wel niet van plan om rond het verrassingsfeest "SUPRISE" te komen roepen zeker!
Na wat denkwerk, kwam mama tot de conclusie dat ze, rekening houdend met de zwangerschap en de vermoeidheid die daarmee gepaard kan gaan, maar ook rekening houdend met het heerlijke Belgische weer, misschien beter het feestje wat vroeger zou plannen en dan nog liefst van al in eigen tuin.
De datum 1 augustus was gevallen, de uitnodigingen werden zonder medeweten van David verstuurd en de echte voorbereidingen konden beginnen, alleen onder het motto: "Ja maar dat is voor het feestje van Martijn, die op 31 juli 30 wordt (wat ook het geval is, bij deze nogmaals een Gelukkige Verjaardag Martijn!), maar die geen tuin of camping meer heeft om het feestje te laten doorgaan en goede vrienden als we zijn, laten we die mensen hun feestje houden in onze tuin. En mama die zal de voorbereidingen wel op haar nemen, want Katrien en Martijn zijn druk bezig met hun verbouwingen, enz.
Door een ongelukkig toeval is David, zo ongeveer in het aller begin van de voorbereidingen, te weten gekomen dat we een feestje voor hem gingen organiseren *zucht* alle drukdoenerij en moeite voor niets, maar daarom niet minder leuk.
Mama had met wat clandestiene hulp van links en rechts een Mexicaanse BBQ in elkaar gestoken voor zo'n 50 personen. Wat begon als een apéritiefje rond 13u eindigde in een dessertenbuffet om 19u en een tentafbraak en opruimwerken rond 21u. We hebben het dus niet te laat gemaakt, want mama voelde haar voetjes niet meer, of juist heel erg hard!
Hopelijk heeft iedereen zich goed geamuseerd en houden sommigen geen al te natte herinneringen over aan dit tuinfeestje, dat voor sommigen is geëindigd in een poolparty
Vandaag werden onze twee kipjes en hun voorlopige ren geleverd. Mama is super blij en Timo vindt het allemaal heel spannend. Hij loopt als een gek om het hok heen en bij het zien van de kipjes roept hij : "Coco, Neinei!", wat zoveel betekent als Cocotte en Nenette.
De bedoeling is om, eens dat onze tuin afgespannen is, de ren groter te maken, zodat onze kipjes wat meer bewegingsruimte hebben, voorlopig kunnen ze al even aan onze tuin wennen in hun miniren.
Nog meer spannend nieuws: Papa zijn speelgoedje... euhm "traktor" is geleverd en dat vinden zowel vader als zoon vet cool!
Neen ik heb geen bizarre smaak qua kleding en neen wij zijn niet straatarm, waardoor wij ons moeten kleden met wat we langs de kant van de weg vinden... ja, mijn zoontje heeft het waterbakje van de kipjes ontdekt en ja hij wou dat ding niet meer van zijn hoofd afzetten... hij was er super trots op... is er een nieuwe Walter Van Beirendonck in de maak? Wie weet?
Nu we eindelijk dachten een beetje van de rust te kunnen genieten, krijgen we Elsjj toch wel ni over de vloer zeker! Samen met Karen heeft ze Timo zo hard aan het lachen gebracht dat ons dutske wel een keer of 4 heeft moeten overgeven!
Maar dankzij Els is Timo nu ook al flink een aantal keren op het potje geweest voor zowel de pipi als de popo!
Allee dan zullen we haar nog maar eens laten terug komen zeker???
*Karen en Els druk aan het oefenen op Guitar Hero*
*Wandeling in het domein van de Grotten van Han*
*Safaripark in Aywaille* Alwaar Timo de nieuwsgierigheid van de geitjes niet op prijs stelde, zeker niet toen hij in alle rust de traktor wou inspecteren en er ineens, uit the middle of nowherE, zo'n grote geit komt opgesprongen! Maar al bij al houdt hij aan al die fauna en flora-pracht toch enkele mooie herinneringen over: KRAKRO, TREI en EZIEK (of voor de Nederlandstaligen inder ons: traktor, trein, muziek)
Mama voelde het kriebelen om te investeren in wat buitenspeelgoed... maar omdat ze niet meteen haar ding vond, is ze met een redelijk klein budget de winkels buiten gekomen, tot grote vreugde van de papa denk ik
Resultaat: een kleine glijbaan aan 24,99 euro en een heuse traktor aan 9,99 euro. Timo vond het in elk geval super... de glijbaan werd meteen uitvoerig getest en de traktor moest en zou overal meegaan in de buggy en in de autostoel.
Toen we gisteren door Luik city reden, zei Timo de hele tijd "BUS" en dat was niet zo verwonderlijk aangezien we de ene bus van de TEC na de andere tegenkwamen, ware het niet dat ik dat woordje die ochtend voor de eerste keer gebruikt had om zo'n bus te benoemen en dat Timo dat dus in de namiddag nog wist!
Als we voorbij een kerk rijden, zegt hij ook "BIM BAM" en thuis loopt hij de hele tijd met zijn ambulance rond te rijden terwijl hij "TATUU" zegt... hij leert zoveel bij dat ik het soms niet meer bijhoudt.
Sinds vorig jaar kan hij al door zijn neus blazen om te snuiten, maar nu heeft hij ons er niet meer voor nodig, hij neemt gewoon een zakdoek, snuit deftig zijn neus, propt de zakdoek, veegt nog eens over zijn neus en gooit hem dan in de vuilbak! *zucht* hij wordt groot!
Hij zet nu ook flink zijn handje voor zijn mondje als hij hoest en hij zegt systhematish "Daku" als je alsjeblieft zegt... bon soms vertikt hij het wel eens hoor, maar mama wint toch
Gisteren zijn we naar het Cithadelle ziekenhuis van Luik gegaan voor de 2de morfologische echo en hier was de man net iets vriendelijker en nam hij zijn tijd. Hij is tot dezelfde bevindingen gekomen als de prof in Jette... Geen zichbare tekens dat ons meisje aangetast is met het CMV... op morfologisch vlak dan toch. Hij vroeg of we al een vruchtwaterpunctie hadden laten doen of nog moesten doen, waarop ik heb geantwoord dat we dat niet wilden. Dus stelde hij een nieuwe echo voor op 29 weken, zonder aan te dringen op die punctie... vond ik best wel aangenaam om horen.
Hij heeft ook nog eens bevestigd dat ons sprotje n°2 een meisje zal zijn...
Ditmaal zet ik de 3D echo erbij. Bij Timo heb ik dat niet gedaan, omdat ik de foto toen best eng vond, wat deze keer niet het geval is. Wat ik wel best akelig vond, was toen we tijdens het onderzoek naar het profiel keken van het gezicht van ons meisje, ze zich ineens omdraaide naar de camera... ineens keek ze ons aan en voelde ik me echt bekeken... raar hoor!
