Daardoor werd ik aangesproken bij de strandingang : "of ik naar de grijze meeuw kwam kijken?" 

"Grijze meeuw?" "Er is hier aan de kust een meeuw uit Peru gespot en ... hij zit hier recht voor je op het strand." 

En ja, naast een mooie wit-met-grijze meeuw zit een saai gepluimd grijs exemplaar. Hij zit mooi te poseren zodat ik hem goed kan observeren met mijn verrekijker. Hij of zij beweegt zelfs niet als ik wat dichterbij kom voor een fotootje. Mijn gsm heeft wel te weinig zoom voor een goede foto. 

Een paar dagen later staat er een groepje vogelaars gewapend met telelenzen bij het strand. Teleurgesteld, want ze reisden speciaal naar hier om een extra vogel op hun vogelspotterslijst af te vinken, en het grijze beest laat zich niet zien. Ik vertel hen dan maar dat ik Adam ken, diegene die de vogel voor het eerst gespot heeft. "Oh, that guy is famous now!" Adam is nu twee keer 'famous' : hij is namelijk ook een bekende waterskiër. De man die uit California kwam gevlogen en diegene die 5 uur heeft gereden keren zonder foto van de meeuw terug.

Santa Rosa Beach is nu dus een attractie rijken, maar een garantie op succes zit er niet bij.

Vanmorgen zit 'de meeuw' weer rustig op een zandbank in gezelschap van een groep wit-grijze verwanten. En zeggen dat ik in Peru waarschijnlijk ontelbare grijze meeuwen heb gezien maar die waren niet zo speciaal als die ene hier. 

Vanmorgen zat er ook een getuige van Jehova bij het strand. Zouden die een nieuwe doelgroep op het oog hebben? Vogelaars jullie zijn gewaarschuwd!

ps : de foto is niet door mij getrokken

Donderdag komt Terri de nieuwe installeren.  Voor iedere film of reeks op TV krijg je hier waarschuwingen over wat je zoal kan verwachten : vloeken, sex, vuile praat, geweld...Terri heeft ons niet verwittigd dat hij ons de volgende paar uur aan een vloed van vloeken zou onderwerpen.

Daar stond een strandfiets aan de kant en zat een man op zijn knieën met zijn neus boven het water. Naast hem stond een enorme rugzak en lag de parasol. Mijn nieuwgierigheid was gewekt. 

Jason was naar eigen zeggen een uitvinder die bleef hopen dat er ooit eens iemand zijn uitvindingen zou commercialiseren zodat hij een huis zou kunnen kopen. In zijn plaats had ik een paar handige fietszakken een goede uitvinding gevonden. Zijn bedenksels kwamen mij eerder bekend voor, hij was misschien te laat geboren. De man bleek dus dakloos en in zijn loodzware rugzak (ik kon hem niet optillen) bleek o.a. een tent en een slaapzak te zitten waarin hij de nacht in het bos doorbracht. De baai lag er prachtig en spiegelglad bij. "Of ik geen zin had om te gaan zwemmen?" "Neen, op een koersfiets met een natte fietsbroek is geen pretje". Dan informeerde hij naar mijn fiets. Ik vertelde hem dat die compleet ongeschikt was om zwaar beladen te worden. Toen zei hij dat ik hem bekend voorkwam en vroeg hij of ik misschien al eens een pornofilm had gedraaid. Dat leek me wel een goed punt om het praatje te beëindigen en niet verder naar de plannen van Jason te informeren.

Op de terugweg bedacht ik dat hij die fiets en die parasol wel ergens 'gevonden' zou hebben. Niet moeilijk in deze omgeving want ofwel zijn de huizen hier serieus omheind ofwel laten ze alles rondslingeren, wat aan de kant van de baai wel meer voorkomt. Jason is de eerste landloper die ik hier tegenkom. Ik hoop dat hij eens een fiets met bagagedrager vindt.