Vorige
zaterdag werkten we de laatste voorbereidingsrit voor de Ronde af.Om het thuisfront min of meer tevreden te
houden besloten we om er een halve dag Scherpenheuvel van te maken.Dat vond blijkbaar niet iedereen een goed
idee, want er daagden slechts 15 fietsers op aan de melkerij.
Het stemde
alleman tot vreugde dat we onze goede vriendenJos L. en Gust Q. na enkele maanden nog eens konden begroeten.Beide heren onderhouden de conditie door in
de winter op enthousiaste wijze de loopsport te beoefenen.Ze hadden dan ook weinig moeite met de
omschakeling naar 2 wielen.
Het wordt
wel hoogste tijd dat we de route naar ons geliefkoosd bedevaartsoord eens
herbekijken.Bij het heen rijden zitten
we al vanaf het Alberkanaal in Herentals op de grote baan, en dat zorgt
duidelijk voor ergernis bij verschillende automobilisten.Wettelijk gezien zijn we volledig in orde
want vanaf 15 fietsers mag de je weg gebruiken.Maar sommige idioten denken daar duidelijk anders over.2 keer zijn we bijna van de weg gereden op de
baan tussen Westerlo en Averbode !Eén
van de bestuurders die ons bijna van de baan maaide is zelf ternauwernood aan
een drama ontsnapt.Hij moest stoppen
voor een rood licht.Walter J. had dit
in de gaten en sprintte er op af, duidelijk met de bedoeling om de onozelaar in
kwestie binnenste buiten te trekken.Gelukkig voor hem werd het net op tijd groen.Als er dus iemand een binnen-door-weg naar en
van Scherpenheuvel weet, laat maar weten, want vroeg of laat gaat dat eens
verkeerd aflopen.
Voor de rest, geen platte banden en gelukkig
ook geen valpartijen.
Tijdens de
terugweg viel het op dat de zenuwen van Frank Q. en Werner D. tot het uiterste
gespannen waren.Ze zaten maar met één
ding in hun kop : de sprint op de brug van Wechelderzande!Werner D. die er tot nu nog niet in slaagde
om zijn inspanningen succesvol af te ronden besloot om het op zijn Cancelaras
te proberen.Als het niet lukt in de
sprint, dan rijd ik hem gewoon uit het wiel dacht onze vriend.En inderdaad, al honderden meters voor de
brug zette Werner zich aan de kop van het peloton en ontwikkelde een
formidabele snelheid.Frank Q. kreeg het
zichtbaar moeilijk en toen Werner D. zijn eindoffensief inzette moest hij er
dan ook gewoon af !!!De stand : Frank 2
Werner 1 !
Voilà, de
voorbereiding zit erop, nu de Ronde nog.De weersvoorspelling ziet er fantastisch uit.Kurkdroog, 21°, en heel den dag zon !meer moet dat niet zijn.
De fietsen
worden vrijdagavond geladen bij Frank Q.We vertrekken zaterdagmorgen om 4.30 uur aan de Glenn.
Nabespreking
: zondag om 13.00 uur in de Glenn.Schol
!
In de gauwte nog wat berichtgeving over afgelopen zaterdag. Met 18 stuks
reden we naar Zierikzee. Het was fris, maar de zon scheen volop, niet te
veel wind, ideaal fietsweer voor deze tijd van t jaar. Voor de gelegenheid
konden we ook dit jaar weer rekenen op voorzitter Dirk die tot onze grote
vreugde de volgwagen bemande.
We vertrokken om 7.30 in Merksplas en 105
km en 2 platte banden later arriveerden we rond 11.00 uur in de Hollandse
kust parochie.
Daar aangekomen bezochten we onmiddellijk de horeca zaak
die we bijna elk jaar aandoen, en waar we traditie getrouw onze schoofzak verorberen. Dat ging dit jaar dus lekker niet door. De aanwezige serveuse
verbood ons op krachtige wijze om de meegebrachte etenswaren ter plaatse
te verorberen. En nee, ook op het terras mochten we niks eten. Van
armoei hebben we ons dan maar vlak naast dat terras op ons gat gezet
en gepicknickt. Het was prima weer, dus veel problemen gaf dat
niet. Volgend jaar toch maar best uitkijken naar een andere
taverne.
De terugtocht startte naar goede gewoonte met de passage over de
7 km lange Zeeland brug. Daar staat elk jaar flink wat wind, maar we
hadden geluk, hij blies deze keer in de rug.
De rit verliep prima tot
aan km 200. Toen kregen we te maken met een valpartij in onze rangen.
Ineens lagen er een stuk of 5 tegen de grond, gelukkig zonder veel fysieke
gevolgen. Danny A. had wel pech want zijn derailleur was afgebroken. Hij
moest dus noodgedwongen het laatste stukje voorzitter Dirk in de volgwagen
gezelschap houden.
Onderweg stopten we nog aan een horeca zaak waar we
deze keer tot onze opluchting wel binnen mochten. Na een cola of 3 werd het
laatste gedeelte van de tocht aangevat. Tegen 17.00 arriveerden we in de
Glenn waar we nog juist konden zien hoe Filip Gilbert door een tactische
blunder Milaan San Remo verloor.
Opgelet : nu zaterdag 26/03 de laatste
voorbereidingsrit voor de Ronde ! We vertrekken om 13.00 uur aan de melkerij
!
Goed weer afgelopen zaterdag en bijgevolg 20 vertrekkers voor onze 2° Hagelandrit.
Afbeller van de dag was Fons V. die helaas, bij het aantrekken van zijn koerskostuum met zijn rechter dikke teen achter de elastiek van zijn broekspijp bleef hangen. Toen schoot er iets in zijne rug en van fietsen was spijtig genoeg sprake meer. Veel beterschap Fons !
In tegenstelling tot vorige week vertrokken we nu met de wind op de kop. Niet erg, want dat maakte de terugtocht sneller en makkelijker !
Het tempo lag wat hoger dan de week ervoor en dat zorgde na verloop van tijd voor enkele opkomende vermoeidheidsverschijnselen. Maar dankzij ons ondertussen legendarisch doorzettingsvermogen bracht iedereen de tocht tot een goed einde. Ook Dirk DV die nochtans ziek aan de start stond. Ten einde raad had hij zich s morgens geprepareerd met medicatie die normaal gezien bestemd is voor St. Bernardshonden die leiden aan één of andere bloedziekte. Het product bleek goed te werken!
Ook deze keer bleven we grotendeels gespaard van materiaalpech en valpartijen. Enkel Walter J. zijn buitenband schoot bij het nemen van een bocht van de velg, gelukkig zonder veel erg.
De lang verwachte sprint dan op de brug van Wechelderzande. Werner D. had na zijn mislukking van vorige week een ander tactisch plan in gedachten. Hij besloot deze keer om niet zelf het initiatief te nemen, maar te wachten tot Frank Q. de sprint zou inzetten. Een uitstekend plan leek ons, alleen bij de uitvoering liep het mis. Toen Frank Q. zich met brut geweld in gang snokte reageerde Werner met de snelheid van een honderd jarige. Hij slaagde er dan ook niet in om zijn tegenstander te remonteren. Tussenstand : Frank 2 Werner 0.
Werner liet het echter niet aan zn hart komen want tijdens de nabespreking in de Glenn stelde hij voor om aan komen eten te doen bij hem thuis. Vrijwilligers voor de jury waren snel gevonden. Die konden dan ook genieten van een uitstekende 4 gangen maaltijd. Een voorgerecht bestaande uit een pan spek, een tussengerecht bestaande uit een pan eieren, het hoofdgerecht opnieuw bestaande uit een pan spek en als nagerecht werd er voor de verandering afgesloten met een pan eieren. De jury gaf Werner een 10 voor gastvrijheid en sfeer, en ook een 10 voor de uiterst smakelijke en voedzame maaltijd !
Tenslotte nog enkele belangrijke dienstmededelingen !
Nu zaterdag 19/03/2011 vertrekken we om 07.30 uur aan de melkerij voor onze trip naar Zierikzee. Ze geven droog en rustig weer, dus met zn allen op post natuurlijk. Er is een volgwagen voorzien waar iedereen zijn schoofzak in kan steken. (en eventueel wat reservekleren)
Voor de Ronde werden ondertussen 2 minibusjes besteld. We vertrekken rond 04.30 uur aan de Glenn, maar in tegenstelling tot de vorige jaren starten we niet op de Grote Markt van Brugge, maar wel iets verderop. We hopen op die manier de grote drukte op de fietspaden voor te blijven.
Onze vriend Danny A. die gespecialiseerd is in dat soort zaken zal een geschikte startplaats zoeken. We moeten er wel met allemaal kunnen kakken.
Afgelopen zaterdag vertrokken we om 10.00 uur voor de eerste van onze 2 geplande Hageland ritten. Met 18 stuks zijn we vertrokken en, gelukkig, ook aangekomen.
We volgden ons gewone parcours om vervolgens, na de muur van Aarschot, richting Leuven te fietsen. Zoals je op het bijgevoegd tabelleke van Peter M. zijne gps kan zien volgden tussen km.50 en km. 130 de heuveltjes elkaar in snel tempo op.
Op die heuveltjes werd natuurlijk vandeeg doorgepeerd en het bleek duidelijk dat de voorbije trainingsweken hun vruchten beginnen af te werpen ! Iedereen geraakte gezwind overal op en over. Er moest nergens lang gewacht worden.
We besloten om in één keer door te rijden tot in Scherpenheuvel. Na ongeveer 130 km doken we daar een horeca zaak binnen en we aten er alle pistolets op die ze hadden. En ook nog wat boterhammen.
In tegenstelling tot de voorbije weken reden we deze keer geen enkele platte band. Dat en de hoge snelheid op de terugweg zorgde ervoor dat we rond een uur of 5 terug in Merksplas arriveerden met ongeveer 185 km op de teller.
Het feit van de dag speelde zich af op de brug over de snelweg in Wechelderzande. We kregen daar een koninginnenspurt te zien van wereldniveau ! De immer allerte Werner D. had in de gaten dat iedereen al behoorlijk vermoeid was van de geleverde inspanningen. Hij besloot dan ook ten aanval te trekken op deze laatste helling van de dag. Iedereen verschoot geweldig van het acceleratie vermogen van Werner en voor we het goed en wel beseften had hij een gat van 30 meter bijeengeknald. Dat is hier in de sjakosj dacht Werner, maar hij verschoot geweldig toen hij zegezeker toch nog even omkeek. Frank Q. was namelijk in de tegenaanval getogen en naderde met rasse schreden. Het onmogelijk gebeurde toch, Werner werd op de meet gevloerd door Frank. We hoorden Werner, die een hartaanval nabij was, nog in zijn eigen mompelen : dat zal volgende week gene waar zijn !!!!!. We zijn benieuwd
Volgende week staat dezelfde rit op het programma : vertrek om 10.00 uur aan de melkerij voor 185 km naar het Hageland. Voor de supporters ; we zullen vermoedelijk rond 16.30 uur aan de brug in Wechelderzande zijn !
Met 14 vertrokken we zaterdag voor een rit rond Scherpenheuvel. Er was zware regenval voorspeld, vandaar iets minder aanwezigen misschien. Maar, weer of geen weer, voor de Ronde moet er getraind worden, dus wij weg.
We waren net weg of de hemelsluizen gingen vollen bak open. Door deze ellendige weersomstandigheden bereikte de moraal van onze mental coach Werner D. al snel een dieptepunt. In Beerse besloot hij dan ook om huiswaarts te keren.
In Tongerlo hield Hild W. het ook voor bekeken zodat we met 12 stuks de heuvelzone rond Scherpenheuvel indoken. Door de verhoogde inspanningen geraakte iedereen wat opgewarmd en werd de tocht verder gezet.
Om de moed er in te houden gingen we onder leiding van Ben B. over tot het gezamenlijk vertolken van enkele liederen. Het viel daarbij op dat vooral kerkelijke gezangen zoals daar zijn Te Lourders in de Bergen, Hosannah in den Hoge en het zeer bekende Avé Maria geweldig in de smaak vielen. Daarnaast konden toevallige passanten genieten van enkele virtuoze uitvoeringen van evergreens zoals In de stille kempen, 7 anjers 7 rozen en Het was in 14-18. Zeker voor herhaling vatbaar zon zangstonde, en ook nog goed voor den asem !
Er moesten onderweg ook nog enkele banden gewisseld worden, maar dat zijn we ondertussen gewoon. Koploper in de stand om-ter-t-meest plat rijden blijft ongeslagen Fons V. die ook nu weer gerepatrieerd diende te worden door zijn bevallige echtgenote.
Verder kreeg de Swat nog een klot slijk in z'n oog en die ging er niet direct uit. Hopelijk is dat tegen volgende week in orde !
Volgende zaterdag zijn we weg voor onze beroemde Hagelandrit. 180 km onder leiding van de Swat. Opgelet, we vertrekken dan om 10.00 uur aan de melkerij !
En vergeet uw inschrijving voor de ronde niet, er zijn er nog maar 5 doorgegeven !
Met 20 stuks waren we afgelopen zaterdag.Onder leiding van de Swat reden we anders dan
anders naar en rond Scherpenheuvel.We
kregen enkele heuveltjes voor de wielen, kwestie van daar ook wat gewoon aan te
worden.
Mental coach Werner D. waagt zich ook meer en meer aan
weersvoorspellingen.Hij verklaarde bij
de start aan de melkerij op besliste en profetische wijze dat we vanaf 15.00 uur
bakken regen over ons heen gingen krijgen.Natuurlijk zou het de ganse dag droog blijven
Werner
had vermoedelijk
naar de buienradar van Oezbekistan gekeken.
En, wonder boven wonder, we reden maar 1 keer
plat.Danny A. was de pechvogel van
dienst, vlak voor de kerk van Tielen.
We konden in het verleden al meermaals vaststellen
dat niet elke medeburger een fan is van het wielertoerisme.Elke keer als we uitrukken is er wel één of
andere gefrustreerde automobilist die niet kan verdragen dat we op de weg
rijden.Vorige zaterdag kregen we te
maken met een heel fanatiek exemplaar. Toen we voor een gesloten overweg stonden
kwam er aan de andere kant een auto aangereden.Zodra de chauffeur in kwestie ons in de gaten kreeg opende hij zijn
portier en begon spontaan en overvloedig te braken !We wisten niet dat we ook dat soort effect
op mensen hebben.
Op de terugweg hadden we meestal de wind in de
rug, de snelheid ging wat in de hoogte en vlugger dan voorzien bereikten we onze
contreien.Omdat het nog volop licht en
droog was besloten we om er wat extra kilometers bij te lappen via den Bolksen
Dijk.Dat bleek niet zon goed
idee.De wind stond er schuin op de kop
en er werd een waaier gevormd.Altijd
gevaarlijk natuurlijk en inderdaad, door een zwieper in het peloton kwam Marc VG
ten val.De lichamelijke schade bleek
nogal mee te vallen, maar aan de Marc zijn vélo zijn wel wat kosten.
Verder dienen we nog te vermelden dat we volgende
week opnieuw om 12.00 uur starten aan de melkerij.We zijn dan weg voor een 140 kilometers met
de nodige bergskes op het programma.
Tussen de soep en de patatten toch nog rap een verslagje
van de laatste rit.
Afgelopen zaterdag verschenen er 23 fietsers om onze
wekelijkse tocht naar Scherpenheuvel aan te vatten. De trouwe blog lezers hebben kunnen
vaststellen dat we vorige week nogal wat tegenslag hadden met platte
banden. Deze keer was het nog veel
erger gesteld met de pech !
De miserie begon al in Vosselaar, waar onze populaire
mental coach Werner D. te kampen kreeg met een inzakkende zadelpen. Gewoonlijk wordt dit euvel veroorzaakt door
overgewicht, maar in het geval van Werner, die nu al messcherp staat, is daar
duidelijk geen sprake van. Onze vriend
wou de zaak oplossen door zijn vijs wat bij te draaien. Hij ademde eens diep in
en draaide vervolgens de vijs los over natuurlijk. Werner moest gedepanneerd worden door zijn
echtgenote, we zouden hem op de terugweg
tegenkomen.
Aan wat dat nu feitelijk ligt, ik zou het niet weten,
maar het regende platte banden. 10
(TIEN!!!) stuks in totaal. Sommigen
wijten dat aan de slechte staat van de wegen na de winter, anderen hebben het
over de mindere kwaliteit van de bandjes tegenwoordig, de natte
weersomstandigheden misschien, In ieder geval, dit is het eerste jaar dat we
zoveel plat rijden. Misschien voor het
vertrek toch eens naar de staat van de bandjes kijken en ze op tijd
vervangen.
De eerste prijs om-ter-t-meest-platrijden ging zonder
twijfel naar Fons V. die maar liefst 5 keer prijs had. Toen ter hoogte van Poederlee zijn 5° band
met een luide knal de geest gaf, kreeg de Fons een enorme depressie. Uit pure wanhoop besloot onze vriend om
eveneens naar zijn echtgenote te bellen om een depannage te
regelen.
Tot overmaat van ramp begon het te regenen, en de
duisternis deed haar intrede. Op de
grote baan rijden werd te gevaarlijk en we besloten dan ook om binnendoor langs
Vosselaar aan te komen. Zeiknat en
doorkoud bereikten we rond 18.15 uur Merkplas.
Buiten de immer dorstige boer Charel waren er geen kandidaten voor de
nabespreking in de Glenn. De meesten doken rechtstreeks in een heet
bad.
Volgende week hopelijk meer geluk
!
En ik zou het nog bijna vergeten. We waren natuurlijk allemaal heel blij met de
aanwezigheid van Gust C., de Koning van de Koppenberg, die zich met een door
hemzelf ontwikkeld trainingsschema prepareert voor de Ronde ! In de gaten houden die kerel
!
De route kan je via Google Earth bekijken (indien geïnstalleerd) door bijgevoegd bestand te downloaden en te openen.
VERSLAG
Zoals je op bijgevoegde foto kan zien bereikten we afgelopen zaterdag voor de eerste keer dit jaar de basiliek van Scherpenheuvel. De rit werd met 15 stuks afgehaspeld.Er waren nogal wat afwezigen omwille van de aangekondigde stormwind.Die wind bleek al bij al nog mee te vallen, het waren vooral de platte banden die ons parten speelden.
Het eerste slachtoffer was Jef VS die ergens tussen Herentals en Tongerlo plat reed. Jef is geweldig professioneel uitgerust en hij rijdt dan ook met echte tubes.Een platte tube kan je natuurlijk niet fixen door een nieuw binnenbandje te steken.Jef was dan ook voorzien van een speciaal product dat het midden hield tussen silicone en zelf gedraaide mayonaise.Op deskundige wijze injecteerde Jef het product in zijn tube en kon vervolgens zijn weg verder zetten.
Op de plaats van het eerder beschreven euvel ontsnapte mental coach Werner D. aan een hachelijk avontuur.Terwijl Jef zijnen tube repareerde maakte Werner van de gelegenheid gebruik om te plassen.Als locatie koos hij een naburig weiland uit.Werner was nog maar net aan zijn actie begonnen of hij werd opgeschrikt door een luid balkende ezel die duidelijk zin had in een wortel. Gepijpt worden door deze enthousiaste viervoeter ging onze mental coach toch iets te ver en hij trok zich dan ook wijselijk terug.Volgens sommigen onder ons een gemiste kans
Ter hoogte van de abdij van Averbode was het weer prijs.Twee platte banden, één voor boer Charel en één voor Sven R. Gelukkig geen ezel in de buurt.De reparatie verliep redelijk normaal.
Voor de eerste keer werd de Vinkenberg bedwongen en reden we vervolgens Scherpenheuvel centrum binnen.Na een bezoekje aan de bakker wilden we de terugtocht aanvatten toen we vaststelden dat Dirk D. plat stond.Vlak voor een marktkramer die zijn kost verdiende met de verkoop van gaine-onderbroeken voor dames.Voor de jongeren onder ons een openbaring, en voor velen onder ons een bron van inspiratie voor de nakende valentijn
Als kers op de taart reed de Jef nog een tweede keer plat ter hoogte van de abdij van Tongerlo.Omdat zijn reparatieproduct op was, restte Jef niets anders dan ter plaatste te blijven en zijn geliefde op te bellen.In afwachting van de repatriëring bezocht Jef een plaatselijke horeca zaak alwaar hij enkele Tongerlos degusteerde om zijn tegenslag te verwerken.
De rest van de rit verliep zonder problemen.Door de vele platte banden waren we maar net voor den donkere binnen in ons club lokaal.
Naar goede gewoonte volgde er nog een interessant evaluatie gesprek waar na verloop van tijd en tot onze grote verbazing ook St. Niklaas aan deelnam
Het andere is een bestand om de route te zien via Google Earth. Zij die dit hebben geïnstalleerd kunnen via klikken op het bestand dit downloaden en openen. In Google Earth zie je dan de gereden route.
Veel plezier!
VERSLAG
Afgelopen zaterdag stonden er 17 vertrekkers aan de melkerij. Het was behoorlijk koud, maar de zon scheen, en dat zorgt altijd voor een uitstekende gemoedsgesteltenis. We besloten om voor de eerste keer dit seizoen naar Scherpenheuvel te rijden. Een route die iedereen onderhand wel los van buiten kent. Alles verliep naar wens : de snelheid bleef binnen de afgesproken perken en naar goede gewoonte werden de andere weggebruikers uitbundig begroet.
Het enige oponthoud werd veroorzaakt door Frank Q. wiens zakske begon te scheuren en de inhoud ervan dreigde tussen zijn wielen te geraken. Toch eens laten nakijken Frank.
Ter hoogte van de abdij van Tongerlo kreeg Hild W., de enige vrouw in onze rangen, een kleine inzinking. Ze wou dan ook op eigen kracht de terugweg naar Merksplas aanvatten. Maar onze mental coach Werner D. dacht daar duidelijk anders over. Middels een kort en krachtig motivatiegesprek wist hij Hild te overhalen om de tocht samen met ons verder te zetten. Volgens Danny A. heeft Hild W. die nacht goed geslapen !
Diezelfde mental coach werd even later het slachtoffer van een aanval van volledige zinsverbijstering. Aan de kop van het peloton rijdend draaide hij bijzonder enthousiast de expresweg Westerlo-Aarschot op. We ontsnapten ter nauwernood aan een katastrofe.
De rest van de rit verliep voorspoedig en na 120 km bereikten we terug de heimat.
Volgende zaterdag verzamelen we opnieuw om 13.00 uur aan de melkerij. De weersvoorspellingen zijn goed : droog en 10°, meer moet dat niet zijn. Aansluiten is nog altijd mogelijk, hoe meer zielen hoe meer vreugd !
Gezien onze vaste verslaggever ziek was (tesamen met enkele anderen) is deze week het verslag opsteld door Walter J. Deze week helaas geen foto's of route-informatie.
Om 13u zoals afgesproken aan de melkerij vertrokken richting... was nog niet duidelijk??? Scherpenheuvel of "Drei Eiken". Verschillende mensen waren net genezen van een valling en wilden eigenlijk niet te ver fietsen. De weergoden waren ons redelijk goed gezind: temp. 5 graden, bewolkt maar droog!! ideale omstandigheden om te fietsen.
Groot was onze verbazing toen wij aan de start om 13.15u nog steeds verschillende collega's misten, Peter M., Werner D., Dirk D., Jan S. normaliter zijn deze goede "koptrekkers" er maar we hebben ze niet gezien... Achteraf hebben wij vernomen dat die allemaal ook met een of ander virus van de griep in hun bed lagen, Mexicaans of niet is niet geweten. Hopelijk zijn ze tegen volgende week terug gezond.
In groep vertrokken richting "Beers" (ik begrijp nog altijd niet waarom wij niet langs de Moerstraat rijden, het is er veel rustiger). Het tempo was vlotjes maar perfect! Iedereen kon goed volgen maar af en toe moesten we toch eventjes fluiten of roepen om de km-teller in de gaten te houden, waar dan ook meteen op gereageerd werd met een aanpassing van de snelheid. Iedereen was enthousiast en blij dat het droog was.
We zijn tot de weg daar in "Drei Eiken"gereden, waar de eerste heuveltjes ons stonden te wachten. Daar was wel te zien dat mijn conditie nog verre van goed is. Ik was op dat moment kop aan't trekken maar ik moest meteen een plaats of 6 naar achter schuiven! En tot mijn grote verbazing ging mijn hartslagmeter tot 265!!! Dus bij deze mijn "zakske" (buik volgens Cees) zal toch wel weg moeten anders gaat het niet lukken!!!
Op de terugweg op de hoogte van Wechelderzande moesten wij het tempo wat lager houden. Er waren een paar collega's die de afstand in de beentjes begonnen te voelen en deze deden pijn natuurlijk. De afstand zit er nog niet helemaal in maar dat komt wel goed. In totaal hadden wij 112km op de teller toen wij arriveerden in ons stamkroeg "Cafe De Glenn". We hebben in totaal een keer of 3 plat gereden, de laatste zelfs van Frank Q. op welgeteld 1.5km voor het eind!! Maar het is wel begrijpelijk als men de slechte staat van onze wegen en fietspaden ziet!
Zo beste vrienden, zoals jullie kunnen lezen, de voorbereiding voor de Ronde van dit jaar is moeizaam begonnen, maar een ding is zeker... Zorg dat je niet te veel ritten mist want anders.... ....... kan je niet meer volgen....
Vrienden van de fiets, hartelijk welkom op onze blog. We zijn ondertussen half januari, de allerhoogste tijd dus om te starten met de voorbereiding voor de Ronde van Vlaanderen ! Met wat geluk vind je hier wekelijks een verslagje van de trainingsritten en aankondigingen van wat komen gaat.
Naar goede gewoonte verzamelen we elke zaterdag aan de melkerij. Iedereen is van harte welkom om mee te fietsen. We rijden 30 km/uur op den teller gelijk dat ze zeggen, en we draaien om de 3 km door. (je kan ook gerust heel de rit in het peleton blijven zitten natuurlijk)
Afgelopen zaterdag haspelden we met ongeveer 17 stuks een rit af richting Tongerlo. Alles verliep naar wens, enkel Dirk VD kreeg af te rekenen met spaakbreuk. Hij is op zijn gemakske langs de kortste weg naar huis gereden. Verder is er onderweg niet veel spectaculairs gebeurd, we moeten er duidelijk nog inkomen. Het was wel goed te zien dat de meesten geen honger geleden hebben tijdens de feestdagen. Veelvuldige spekvorming zorgde voor gespannen fietstruikes, bij den éne al wat harder dan bij den andere. Geen probleem, als we nog een paar weken verder zijn veranderen al die vethopen langzaam maar zeker in afgetrainde atletenlichamen !
Nu zaterdag verzamelen we op 13.00 uur aan de melkerij, we zijn ribbedebie voor een oefengalop van ongeveer 90 km.
Afgelopen zaterdag was het zover, de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen. De strenge en vooral lange winterperiode zorgde ervoor dat de meesten onder ons wat minder trainingskilometers in de benen hadden, maar de zaterdagse voorbereidingsritten maakten veel goed.
Om 05.00 uur vertrokken we in vrolijke stemming met 2 busjes fietsers (12 in totaal) en 1 busje vélo’s naar Brugge voor de tocht van ongeveer 260 km. De weersvoorspellingen waren alles behalve schitterend, maar we stonden er voor en we moesten er door. Achteraf gezien viel het nogal mee. Enkele stevige regenbuien, behoorlijk koud en flink wat wind, maar we hebben het al erger meegemaakt.
Om 7.30 startten we trouwens onder een schitterend blauwe hemel op de markt van Brugge. Iedereen weet dat de eerste 130 kilometers niet de meest interessante zijn. Dat was nu niet anders : veel grote banen, dikwijls met een grote groep tegen een lage snelheid over smalle fietspaden. Het duurde dan ook een hele poos eer we onze bevoorraders voor de eerste keer tegenkwamen. Dit jaar werden we weer uitstekend gesoigneerd door onze begeleiders : Wim H., Eric VDH, Luc M. en Wouter R. Zij zijn van 5.00 uur ’s morgens tot 22.00 uur ’s avonds voor ons in de weer geweest, geweldig bedankt daarvoor jongens !!!
Omdat er in het eerste gedeelte van de rit weinig te beleven viel, amuseerden we ons door zoveel mogelijk mensen luidop nen goeiëndag te wensen. Een schoon gebruik dat we ook tijdens de voorbereidingsritten veelvuldig in de praktijk brachten. We concentreren ons daarbij vooral op de bejaarde medemensen. Als er schoon vrouwvolk langs het parcours staat spannen we ons automatisch wat extra in. We merken dat deze communicatieve wisselwerking met de plaatselijke bevolking op veel sympathie kan rekenen ! Doordat de meeste mensen ons ook enthousiast van antwoord dienden, konden we wel vaststellen dat er in de Vlaanders nog veel werk is voor tandartsen. Meer dan 80% van de mensen daar mankeren nen helen hoop tanden ! Misschien dat dat nog iets met den oorlog te maken heeft … ?
Ondertussen naderden we de heuvelzone. Het eerste bergske was ‘Den Ast’. Een bultje van 3 keer niks, we waren er over voor we het wisten. Dan kregen we een nijdig stuk wind op kop langs een soort Bels Lijntje tot aan de ‘Kluisberg’. Vanaf dan volgden de hellingen mekaar in snel tempo op. Door het slechte weer lagen de kasseien er geweldig vettig bij. We moesten dan ook af en toe noodgedwongen en zeer tegen onze zin, voet aan de grond zetten. Vooral de Patersberg en de Koppenberg bleken lastige klanten. Niet alleen de vettige kasseien zorgden voor problemen, het was op de bergskes ook drukker dan de vorige jaren.
Het was al snel duidelijk dat de prijs van ‘Flandrien Van Het Jaar’ dit jaar ging naar onze vriend Kristof M. Deze jongeman etaleerde een nooit geziene forme. Op elke bergske kwam hij eerst boven en over de kasseiën vloog hij los overheen. Spijtig dat het om 20.00 uur donker was, anders had ie de Ronde nog een keer gedaan !
Onderweg kregen we nog met enkele platte banden te maken. De grootste mechanische tegenslag was dit jaar voor onze vriend Gust C. Zijne manivel kwam los en moest regelmatig vastgezet worden. Eerst om de 30 km, maar op het einde om de 3 km ! Ik denk dat de Gust zijne vélo met den oud-ijzer slag van de KLJ heeft meegegeven. Voor de rest heeft iedereen de Ronde tot een goed einde gebracht, en in groep overschreden we de eindmeet in Meerbeke. Door het vele oponthoud wel wat later dan gewoonlijk. We waren vlak voor den donkere binnen.
’s Zondags hebben we de Ronde op TV gevolgd in ons stamcafé. Zoals gewoonlijk was’t daar weer heel plezant, en zoals gewoonlijk werden daar de eerste inschrijvingen voor volgend jaar genoteerd. Naar ’t schijnt staan er al 5 namen op een bierkaartje …, naar ’t schijnt …!?!?
Dat was het ook wat Ronde editie 2010 betrof. Normaal gezien ligt de blog stil tot volgend jaar. Tenzij … dat er misschien af en toe nog een verslagje en wat foto’s van ritten verschijnen. Je moet af en toe maar eens komen loeren.
We hopen iedereen natuurlijk elke woensdagavond te begroeten tijdens de wekelijkse clubritten.
Alle geïnteresseerden kunnen ’s zaterdags om 13.00 uur naar de melkerij afzakken. Daar vertrekt er altijd wel iemand voor een ritje tussen de 80 en de 120 km.
Vandaag de laatste voorbereidingsrit voor de Ronde. Het zou een kort toerke van 80 km worden. We konden ook enkele nieuwe collega’s begroeten, altijd positief natuurlijk. Die mensen wisten toen nog niet wat hen allemaal te wachten stond. We vertrokken met 22 stuks.
Toen Francois A.de woorden uitsprak : ‘anders moeten we dat toerke van Lier nog eens doen’, hadden we het al kunnen weten. Dit zou een koers met hindernissen worden. Het begon al toen we amper 5 km. ver waren. De brug van Beerse stond open. Ineens zagen we Jef V.S. in de graskant duiken. Een raar moment om wat groen voor de konijnen te verzamelen dachten we eerst. Maar dat bleek niet de reden te zijn waarom de Jef de berm opzocht. Hij had zijn nieuwe plaatjes achterstevoren onder zijn koersschoenen gevezen en dat leverde knie problemen op. Toen de boten gepasseerd waren, had Jef het euvel hersteld.
Een beetje verder, in Beerse centrum merkte Walter J. op dat zijn voorwiel een verdachte op en neer beweging maakte. Omdat Walter wel meer met dat soort bewegingen in zijn hoofd zit, werd er weinig aandacht aan besteed. Maar een beetje voorbij de lichten van Bax begaf zijn binnenband het. De reparatie verliep moeizaam, we hadden wel 3 bommekes nodig eer we opnieuw van start konden gaan.
Net toen we terug wilden aanzetten kregen we telefoon van Generaal Marc V.G. die als enige om 13.00 uur aan de melkerij stond. ’t Is te zeggen, onze vriend Fons N. bleek daar even later ook nog te verschijnen. Om de Marc de kans te geven om aan te sluiten besloten we om wat toerkes over de brug van de Lilse Bergen te rijden. De buurtbewoners dachten ongetwijfeld dat ze met een groep ontsnapte gekken te maken hadden.
Dan onze weg vervolgd richting Lier. Alles liep lekker tot plots de weg ophield te bestaan! We moesten eerst een stukske cyclocrossen, daarna enkele meters klunen met de fiets in de nek om tenslotte nog tegen een dijk omhoog te kruipen. Gust C. wou indruk maken op de groep door met zijn fiets over een soort rioolbuis te springen. Hij brak net niet zijn kader en zijn been. Wij weer weg tot we enkele kilometers verder ineens geconfronteerd werden met een metershoge afsluiting. Werken aan de brug over het Albertkanaal !
We waren het ondertussen al gewoon : met z’n allen van de fiets, fiets in de nek en naast, onder en/of over de afsluiting kruipen. Weeral een schoon zicht voor andere weggebruikers. Ze kunnen van onze club zeggen wat ze willen, maar we laten ons wel opmerken, de sponsors krijgen waar voor hun geld !
Genoeg beleefd voor 1 rit me dunkt. De rest van de tocht verliep voorspoedig, en na een knallende finale in de Moerstraat waren we nog op tijd om te zien hoe Cancelara onzen Tom op zijn donder gaf in de E3 Prijs.
Nu zaterdag : de Ronde !
Nog enkele praktische wenken : vrijdag om 20.00 uur bij Frank Quirijnen de fietsen inladen, zaterdag vertrek naar Brugge om 05.00 uur aan de Glenn, zondag vanaf 12.00 uur kijken naar de Ronde in de Glenn. Maandag Dafalgan pakken en in de zetel liggen. Schoon program ! En natuurlijk vanaf nu, elke woensdag de midweek specials rit !
Regen, stormachtige wind en zelfs donder en bliksem werd er voorspeld voor afgelopen zaterdag. Het was dan ook straf dat we nog met 13 waren voor onze jaarlijkse trip naar Zierikzee. Met het weer viel het nogal mee toen we om 07.00 uur van start gingen aan de melkerij. Maar de vreugde was van korte duur, want vooraleer we Wortel binnen reden begon het al te regenen ! Gelukkig viel de temperatuur mee en dan vormt wat nattigheid geen enkel probleem voor afgetrainde atleten zoals wij !
Wat wel een probleem bleek was het ongelooflijke aantal platte banden. In totaal reden we (minstens) 12 keer lek ! Het moet zijn dat de strenge winter de toplaag van die polderbaantjes aangetast heeft. We konden wel rekenen op de geweldige ondersteuning van Werner D en Dirk C die de volgwagen bemanden en regelmatig met pomp en band ter hulp snelden. Nog nen dikke merci voor de fantastische service jongens. Het was wel een speciaal zicht, die twee in de volgwagen. Als je achterom keek dan waren ze precies altijd aan ’t eten. Koffiekoeken, smoskes, curryrollen, … ik denk niet dat ze veel honger geleden hebben.
Vermeldenswaardig is ook nog de blijde intrede van Nico H in Zierikzee. Hij reed de stadspoort binnen als een echte éénbenige paralympics atleet. Niet omdat onze spoorwegarbeider bij een treinongeval zijn andere been was kwijtgeraakt maar wel omdat zijn linkse trapstang met pedaal en al los aan zijn schoen hing te bengelen. Ook dat mechanisch euvel werd op vlotte wijze verholpen.
De schoofzakken werden in een typisch Zierkikzee’s cafeetje aan de waterkant verorberd en rond 12.30 uur vertrokken we huiswaarts. Het was nu wel droog, maar we kregen regelmatig af ter rekenen met forse tegenwind met als gevolg dat de snelheid soms tot 24 per uur terugliep. In Ossendrecht stonden Walter J en Fons N ons op te wachten zodat we in totaal met 15 stuks de terugweg volbrachten.
Rond 17.30 landden we in ons stamcafé met 225 km op de teller. Een prima prestatie vonden we, rekening houdend met de niet zo schitterende weersomstandigheden en de talrijke pech stops.
Volgende zaterdag is het meteen de laatste voorbereidingrit voor de Ronde. We gaan het rustig aan doen, dat wil zeggen een toerke van ongeveer 80 km. We vertrekken om 12.30 aan de melkerij. Iedereen van harte welkom natuurlijk, misschien ook voor anderen de gelegenheid om de beentjes al eens los te schudden voor de eerste clubrit van 's woendags.
Omdat er heleboel collega’s andere activiteiten hadden zoals daar zijn : op trainingskamp in Frankrijk (3 stuks), skiën (minstens 1 stuk), een andere rit (2 stuks), koeien helpen kalven (1 stuk), begeleiden van andersgeaarde wielertoeristen (1 stuk) en zwartwerk (diverse stuks), dachten we vandaag met weinigen te zijn. Maar dat viel goed mee, om 10 uur rukten we toch nog met 13 man uit.
We haspelden dezelfde rit af als verleden week, maar dan een uur rapper. Dat kwam ten eerste omdat we geen platte banden kregen, ten tweede omdat we de catering oversloegen en ten derde omdat de traagsten onder ons er niet bij waren (zie hoger).
Na 20 km nam de altijd aandachtige Max M. een verdachte geur waar in ons peloton. Op zich niks abnormaals want in het verspreiden van allerlei geuren zijn we goed. Maar, daar waar we gewoonlijk een geurspoor achterlaten dat hoofdzakelijk bestaat uit allerlei zweetdampen en maag- en darm gassen, ging het nu duidelijk om iets anders. Het betrof onmiskenbaar de geur van verbrand rubber ! Enig onderzoek leerde ons dat deze stank veroorzaakt werd door Frank Q. Hij was al 20 km rond aan het rijden met zijn voowiel scheef in zijn vork. Zijn band schuurde heel den tijd tegen die vork en dat begon te rieken gelijk bij een formule 1 wagen. Eens het euvel hersteld was verdween ook de stank, en de Frank vond precies ook dat zijn fiets nu wat beter bolde …
Voor de rest verliep alles naar wens. We zijn wel vergeten ons te laten wijden in Scherpenheuvel, en de zegening van verleden jaar verloopt deze week. Hopelijk heeft dat geen negatieve gevolgen.
Volgende week rijden we dus naar ZIERIKZEE. Dat wordt een trip van ongeveer 220 km. We vertrekken om 07.00 uur aan de melkerij. Er is een volgwagen voorzien, je kan dus ’s morgens een rugzakje met wat extra kleding en een degelijke schoofzak in de auto steken. In Zierikzee zoeken we een geschikte horeca zaak om die schoofzak ook op te eten. Op de terugweg lassen we ook nog ergens een pauze in.
Als ze de ganse dag regen voorspellen gaat de trip niet door. Dat wordt dan op de blog vermeld.
Bijgevoegde foto : Kristof M.na een experiment met een nieuw voedingssupplement
Frank Debosere, die naar ‘t schijnt meer in de kantine van ‘t KMI te vinden is dan achter zijn weercomputer, had sneeuwbuien voorspeld. Zoals gewoonlijk, en gelukkig voor ons, zat de Frank er weer eens goed naast. Het was wel koud en we kregen te maken met een scherpe Noorderwind, maar het bleef gelukkig droog. Met 18 stuks vatten we om 10.00 uur onze Hagelandrit aan onder leiding van de François.
Bij het heen rijden hadden we de wind in’t gat, dat ging lekker. Onze vriend Peter M. had zijn dagje niet : 2 platte banden, een overspringende ketting en dan ook nog eens van zijn fiets gevallen. Ook de altijd piekfijn uitgedoste en uitstekend verzorgde Dirk DV kende wat pech. Hij reed door een kot en bezorgde zichzelf een platte band. Voor de rest geen tegenslagen. We kregen niet alleen de vertrouwde hellingen te verwerken, er waren er ook enkele nieuwe bij : onder andere den Houwaart en de Chartreuse. Hindernissen die door iedereen fluitend werden bedwongen.
Bij de catering ging het even mis. Bakker 1 gesloten, bakker 2 ook gesloten maar de plaatselijke Spar bracht redding. Tijdens de bevoorrading viel ons vooral het aankoopgedrag van Walter J. op. Hij verdween onmiddellijk in de snoep- en snack afdeling en verscheen een beetje later aan de kassa met onder andere een zak pickels chips, want hij had zout nodig, 2 pakken chocolade wafeltjes, want hij had energie nodig, enkele pakskes prince koeken, want dat vind ie lekker en nog verschillende cakejesachtige producten, want dat gaat er altijd in … Gezonde boy, die Walter.
Op de terugweg reden we nog even het onvermijdelijke Scherpenheuvel binnen om daar in een horeca instelling aan de voet van de basiliek een moment te verpozen. Jef VS vond dat een uitstekende gelegenheid om met de rapte een stevige portie pannenkoeken te verorberen. Op de terugweg hadden we vandeeg wind op de neus, de hartslag van de koptrekkers ging dan ook flink de hoogte in. Rond half 6 landden we in ons stamcafé alwaar we nog een stevige evaluatie afwerkten.
Volgende zaterdag staat dezelfde rit op het programma : we vertrekken opnieuw om 10.00 uur aan de melkerij. Tot zaterdag !
Met 19 stuks hebben we de toer van verleden week nog eens afgehaspeld. De tocht verliep voorspoedig. Deze keer geen begrafenissen of trouwers tegengekomen, weinig vrouwvolk om op te fluiten en maar éne platte band. Niks speciaals dus.
Na de Belgische opening van het wegseizoen is wel één ding overduidelijk : we moeten met onze wielerclub een pro tour licentie aanvragen, en wel onmiddellijk! Want : zaterdag bij de Omloop Het Nieuwsblad weinig landgenoten van voor in de uitslag. Vooral te wijten aan pech werd ons gezegd. Maar dan, den dag daarna tijdens Kuurne-Brussel-Kuurne werd duidelijk dat er meer aan de hand is dan alleen maar pech. Een beetje wind, een beetje regen, een beetje fris, en … ze vallen gelijk vliegen. Amper 26 coureurs die aan de aankomst geraakten waarvan de meesten dan ook nog buitenlanders waren. Alle vedetten stapten halfweg de koers van de fiets. Schoon flandriens hebben wij tegenwoordig. Normaal gezien moeten wij in zo’n weersomstandigheden iedereen los naar huis rijden. Brik Schotte draait zich om in zijn graf !
De reden voor dat triestig gedoe is overduidelijk ; ze staan allemaal veel te mager ! Er is een nieuw modeverschijnsel ontstaan bij de Belgische coureurs, ze willen allemaal om-ter-minst-wegen, en daar komen vodden van ! Hier en daar begint er in onze rangen ook wel nen iet of wat mageren hein te verschijnen, maar de meesten hebben toch nog een gezonde speklaag waar ge in deze tijd van ’t jaar mee buiten kunt komen zonder van uwe vélo te bibberen. (Het scheelde niet veel of verleden zaterdag was de immer sympathieke Dirk DV al in z’n korte broek van start gegaan en dat bij een omgevingstemperatuur van 5°C) Spijtig dat de meesten van ons ook nog moeten werken in de week, want anders zouden we gemakkelijk een paar klassiekers op ons palmares kunnen schrijven de komende weken.
En om te demonstreren dat we niet van plastiek zijn vliegen we er te zaterdag natuurlijk weer vrolijk in. Deze keer vertrekken we om 10.00 uur aan de melkerij voor een rit door het prachtige Hageland. Ongeveer 180 à 190 km. De Swat is onze gids, dus er kan wel een afwijking zitten op den afstand. We houden nog altijd 30 km/uur aan, en we voorzien 2 korte stops om wat te eten en/of te drinken. Smeert uw gatskaken al maar in en tot zaterdag !
PS 1 : het wordt onderhand hoog tijd om het vervoer voor de Ronde van Vlaanderen te regelen. Laat iets weten als je meegaat ! PS 2 : vergeet niet in te schrijven voor ons geweldig fietsweekend in Luxemburg ! pret verzekerd. PS 3 : bijgevoegd (hopelijk) foto’s van onze laatste beklimming van de côte de Wechel.
....... kan je niet meer volgen....
