Ik ben Backaert Michel en bijnamen Mich en Mike
Ik ben een man en woon in (España) en mijn beroep is Voormalig Exporteur groente en fruit. Voormalig Adviseur Belgische Dienst Buitenlandse Handel..
Ik ben geboren op 20/11/1937 en ben nu dus 86 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Judo- Ju jitsu. Goede wijn genieten..
Mijn levenscurriculum vindt u in de inhoud van het blog.
In 1937 wereldbevolking 2 miljard en nu al 7 miljard.
Eigen teksten van Michel Backaert Als overtuigde rechtlijnige Vlaming met Christelijke en Groot-Nederlandse gedachten en een sterk rechtvaardigheidsgevoel, schreef Michel (Mike) Backaert na veertig jaar lid van de Orde van den Prince en Lions international, volgende levensflitsen als diepzinnige, beredeneerde, gevoelsmatige, filosofische en soms zelfs rijmende teksten. Zij houden waarschijnlijk niet de enige, de volle en zeker niet de totale waarheid in, maar zij zijn alvast eerlijk en onbaatzuchtig neergeschreven als een spontaan gevolg van ernstige bedenkingen na de ervaring van een intensief, gevuld en gevarieerd leven met veel symbolische vlieguren bij dag en bij nacht.
Zoek uw gewenste tekst tussen zeventig anderen en klik deze aan in de inhoud links, vanaf links boven. Rol zo nodig een of twee verder volgens de volgorde in de lijst van de inhoud. Succes!
20-11-2013
Glasraam Michel Backaert
BETEKENIS EN KORTE VERKLARENDE UITLEG Glasraam van Michel Backaert. ------------------------------------------------------------------------- De naam Backaert komt van het oud Germaanse Bacco-Baghard-Bagan en betekent strijden, hard en sterk. Vandaar de geharnaste krijger met dubbelsnijdend zwaard. De spreuk Amicitia en Tolerantia, als meer dan dertig jaar lid van de Orde van den Prince. Het element vriendschap en liefde wordt uitgedrukt door de man-vrouw verhouding. Het wapenschild als verdediging van de vriendschap en liefde.
Het wapen voert een bloeiende roos op open hand. Symbolisch teken dat zegt dat vriendschap maar kan openbloeien zo er gegeven wordt met open hand en er ontvankelijkheid aanwezig is. De roos bevat ook de doornen van het leven. Het brood en de wijn geeft de gastvrijheid aan. De vruchtenkorf symboliseert de import-export van groenten en fruit, die de vrouw hoog houdt en waar de ganse familie rond en door leeft. Tevens ziet men de Hermesvleugels van de suksesrijke handel op het hoofd van de ridder.
De familie Michel Backaert dankt de glazenier Maurice Nevens voor de prachtige uitvoering van het glasraam. Het wordt een blijvend genieten.
Een persoonlijke ervaring van mensendiscriminatie!
Ik was onlangs in het centrum van Benidorm aan de Plaza de la Hispanidad en had sterk hoog water. Ik ging het mooie hotel MADEIRA CENTRO, Calle Esperanto Nº 1, binnen en wilde in de bar wat gebruiken en meteen mij ontlasten. Ik moest werkelijk heel dringend plassen en ik bestelde in de vlucht een koffie aan de "Camarero ". De toiletten waren echter afgesloten. Ik vroeg onmiddellijk daarop de sleutel aan de toog van de bar.
Groot was mijn verbazing en uiteraard nog groter mijn behoefte tot plassen, wanneer ik van de " Camarero" achter de toog vernam, dat ik om een sleutel voor toegang tot de toiletten te krijgen, moest kunnen bewijzen dat ik wel degelijk in het hotel stond ingeschreven. Ik was trouwens wel een gebruiker in de bar. Schijnbaar, wat men daar drinkt moet men later elders weer kwijt geraken. Ik had zonder reactie mijn koffie besteld maar heb er niet meer op gewacht. Ik heb echter een paar dagen later ter plaatse, zoals u kunt zien, een paar foto's genomen.
Op dat moment in kwestie voelde ik mij niet bekwaam om te reageren. Mijn plas-druk was intussen te groot geworden en veiligheidshalve droop ik het maar direct af. Misschien staat mijn koffie daar nu nog op mij te wachten, want ik heb er niet meer om gevraagd. Ik heb mij in elk geval in dat hotel als mogelijke gast afgeschreven.
Enorm groot was mijn verrassing wanneer ik buiten op straat kwam en een grote hond zonder meer vrolijk zag plassen, eerst tegen een paal en dan even verder nog een paar keren tegen een muur. De agent welke erbij stond en het ook zag, keek mij aan en lachte mij even toe met een brede glimlach. Hij had zeker niet hetzelfde probleem als ik.
Het is voor mij nadien wel goed afgelopen, want in een bar met naam "TABERNA DEL ABUELO", in de buurt van het hotel, had ik een koffie besteld en ben onmiddellijk doorgelopen en niet te geloven, de toiletten waren niet op slot en zeer net en ik heb mij heerlijk kunnen ontlasten. Dat gevoel vergeet ik echt niet meer.
Wat ik op zijn minst ook nooit meer zal vergeten, was het gevoel van enorme discriminatie. Ik voelde mij toen als mens minderwaardig aan de hond, want die mag op straat probleemloos plassen en zelfs "schijten" naar believe en die wordt niet beboet! Daartegen worden geen maatregelen genomen. De voetgangers moeten vervolgens uitkijken waar zij lopen, want de voetpaden liggen vol van uitwerpselen van dieren en het stinkt overal. Vooral bij de hoge zomertemperaturen is het rampzalig. Ik merk dat in sommige gemeenten zoals Calpe de uitwerpselen van strontmachines een nog groter probleem is! Dezelfde situatie doet zich ook voor in Belgische steden en vooral aan de Vlaamse kust.
Zou het Centrum van Gelijkheid van Kansen, Discriminatie en Racisme-bestrijding, welke zich toch ook met onbelangrijke zaken bezig houdt, daar niet dringend werk moeten van maken?
Indien mijn partner Jenny zich in mijn zoeven genoemde situatie zou bevinden, was de ongelijkheid van kansen en het probleem voor haar waarschijnlijk nog groter geweest. Een vriend van mij met prostaatproblemen reageerde, toen ik hem het gebeurde vertelde, dat hijzelf persoonlijk als URL-patiënt in een acute situatie van nood aan spontaan en dringend ontlasten op datzelfde moment, niettegenstaande zijn uitleg, toch een politieboete had gekregen.
Is nu echt de hond boven de mens verheven? Wordt de hond meer gerespecteerd dan de mens? Het antwoord is schijnbaar wel "ja". Is misschien de urine van de hond zuiverder dan die van de mens? Het antwoord is duidelijk : "zeker niet". Mensen, in welke wereld leven wij?
Een niet te vergeten persoonlijke herinnering in Elsenborn.
In het jaar 1959 stond magere Hein al voor mijn deur, maar ik heb hem toen nog niet binnen gelaten! Het brengt een mensenkind echter wel tot nadenken hoor!
Ik vertel u nu een niet te vergeten persoonlijke herinnering.
In Elsenborn, gedurende mijn bevorderingswederoproeping als artilleriereserveofficier, vooruitgeschoven waarnemer, had ik in 1959 in de mess officieren afgesproken met een ROP-piloot van Sint Stevens Woluwe, om samen te gaan vliegen. Als maintenanceofficier was ik vrij, eenmaal mijn briefing voorbij was en de reispassen aan de chauffeurs waren uitgedeeld.
De officieren sliepen met twee in een kamer en ik werd verassend door mijn kamergenoot Roger Boonen gevraagd om het meteobulletijn op te halen aan de militaire vlieghaven in Elsenborn. Ik zou dat formulier met mijn jeep tijdig naar de commandopost op de stelling te brengen. Dat heb ik toen gelukkig niet kunnen weigeren.
Toen ik op de vlieghaven bij de Meteodienst aankwam, ontmoette ik de piloot en vertelde hem wat ik aan mijn kamergenoot beloofd had. De piloot van Sint Pieters Woluwe vertelde mij dat wij dan beter voor de dag nadien zouden afspreken, want dat een andere Artillerieofficier hem zoeven ook had gevraagd om eveneens met hem te gaan vliegen, terwijl die onmiddellijk ter beschikking was en zonder uitstel met hem kon opstijgen. Uiteraard sprak ik af voor de dag nadien!
Ik zou dan vervolgens met mijn jeep via het oefenplein naar de artilleriestelling rijden, waar de stukken (canons) al paraat stonden. Ik reed naar Kodenheuvel in Elsenborn om het meteobulletijn naar de commandopost te brengen en daar zodoende mijn belofte na te komen.
Ik kreeg toen het pas opgestegen ROP-vliegtuig in het zicht. Het vloog boven de vlakte van het oefenterrein. Door een onbekende reden verloor het ROP-vliegtuigje snelheid, stortte neer en vloog onmiddellijk in brand. De piloot en de reserveofficier erin waren meteen totaal verkoold. Er was een reactievliegtuig boven de ROP voorbij gekomen en deskundigen veronderstelden dat om die reden het kleine vliegtuigje zijn snelheid was verloren en naar beneden gestort was. Nadien heb ik er geen nieuws meer van.
In deze situatie beseft men dan zeer goed, dat er in dit verband geen morgen meer zou komen en dat ik, door de tussenkomst van mijn kamergenoot Roger Boonen uit Leuven, aan de dood was ontsnapt. Toen heeft er zich in mijn binnenste een zeer eigenaardig gevoel gevormd. Eveneens is die gebeurtenis sindsdien in mijn oogvlies gebrand. Dat vergeet ik niet meer zolang ik leef!
Dat maar gewoon ter informatie. Iedereen weet dat vliegen het veiligste verkeersmiddel is. maar iedereen beseft ook dat wanneer een vliegtuig valt, men nadien dikwijls figuurlijk slechts het vuilblik en de handborstel kan gebruiken. Daarom zijn er meer spannende gezichten bij het vertrek en hoofdzakelijk gezichten welke getuigen van opluchting na de aankomst.
Het is wel nodig te beseffen dat men alleen dan sterft, wanneer "Pietje de Dood" dat fatale uur bepaalt.
Ik heb reeds meerdere jaren terug in de omgeving van de stad Luxemburg, in Hamm, het graf bezocht van onze vriend Generaal Patton. Hij was een prachtmens, maar vooral een strateeg, een militair met doorzicht en alle kwaliteiten van een groot Generaal.
Ik voelde toen dat ik hem als gewezen Vlaams en uiteraard dus Belgisch officier, dat bezoek schuldig was!
Waar men ons in de video van " De Slag der Ardennen" alleen dat klein graf toont, herinner ik mij ook nog duidelijk het breed en prachtig monument van graftombe dat ik bezocht, direct voorbij de ingang van het kerkhof en centraal vóór alle graven van de soldaten.
Generaal Patton heeft Montgomery meerdere malen wel degelijk uit de stront moeten halen. Vooral de belangrijke eerste keer was in Cecilia en dan later uiteraard eveneens in de Ardennen. Was Generaal Patton in de Ardennen met zijn al doodvermoeide krachten van de vierde pantserdivisie van zijn derde Amerikaanse leger niet tijdig ter hulp kunnen komen, waren het wel zeer harde " Nuts" om te kraken geworden voor de geallieerden. Weet dat Patton met zijn oververmoeide eenheid in Frankrijk reeds meerdere veldslagen gewonnen had. Gelukkig is hij nog tijdig zonder rust, om directe steun te kunnen bieden, in Bastogne aangekomen. Eveneens hebben de weersomstandigheden op dat moment tijdig het inschakelen van de volledige Amerikaanse luchtmacht toegelaten. Jawel ik zeg ook altijd: "Beter een ons geluk, dan een kilo verstand".
Patton had het verkorven bij zijn Amerikaanse overheid en dus eveneens bij de aanhang van de openbare media en dat alleen maar om de in mijn ogen Engelse klootzak, profiteur en dikke nek Montgomery " te vriend" te kunnen houden. Patton was schijnbaar te correct, te eerlijk en te zeer een open boek om door Franklin Roosevelt en co. au sérieux te worden genomen. De woorden van Patton: " Nadat Berlijn wordt ingenomen, door naar Moskou!" werden in de wind geslagen en hadden nochtans het bestaan van de koude oorlog, de Berlijnse muur en ander verder leed kunnen voorkomen. Maar ja, Roosevelt nam nu eenmaal Patton niet voldoende ernstig.
Onze vriend Patton zou in de omgeving van Heidelberg in een onschuldig ongeval het leven gelaten hebben, maar ik heb duidelijk gedroomd dat hij vermoord werd.
Ik maak mij sinds meerdere jaren grote zorgen over de bevolkingsexplosie op onze aardbol.
Onlangs hoorde ik op TV, professor Etienne Vermeersch mijn visie ook bevestigen. Ik ben reeds vele jaren overtuigd dat onze aarde meer bewoners niet meer aan kan! Toen ik werd geboren in 1937, waren er ergens twee miljard mensen op deze wereld. Door globalisatie en transportmogelijkheden wordt onze wereld elk jaar meer slechts één enkele gemeenschap of duidelijker één macrodorp.
Die twee miljard mensen bij mijn geboorte in 1937 zijn nu, na slechts zeven en zestig jaren, al aangegroeid tot zeggen en schrijven, een zeven miljard en dat aan een soort eenparig versnelde beweging. Dit getal is dus op de tijd van één enkele levensperiode, niet alleen maar verdubbeld, zelf niet verdriedubbeld maar weldra maal vier.
De echte oorzaak moet dringend worden aangepakt. Heel de wereld en ook onze steden, stinken naar poep, pis en steeds meer afval van onze consumptiemaatschappij. Land en zee tot in de grootste diepten, worden enorm verontreinigd, ook en vooral door afval van de kankerverwekkende plastiek waarin momenteel in onze consumptiemaatschappij ook voeding zonder meer wordt verpakt. Van deze rampsituatie als gevolg van gebruik van plastiek ligt de schuld bij de machtige oliemaatschappijen die er producent en de vader van zijn. Zij maken daardoor voor onze nakomelingen maar ook al voor onszelf een gezonde toekomst onmogelijk.
Alarm! alarm! alarm! Waar zal dat eindigen? Ook op gebied van hygiëne is het nu al een ramp geworden! Via water- en landverontreiniging als gevolg van de overbevolking, in landen als India en ook zoveel andere landen, eten en drinken de inwoners nu reeds hun eigen en wederzijdse uitwerpselen op.
Indien daaraan door de politiekers van de Verenigde Naties van deze wereld niet dringend iets wordt verholpen, ook en vooral bij de Islamieten tegen een te hoog geboortecijfer, zullen de mensen, zuiver uit noodzaak, honger en gevoel van onveiligheid, steeds meer mekaar bekampen en tegen elkaar oorlog voeren. Zij zullen vooral uit honger, uiteindelijk mekaar opeten of steeds meer vluchten naar andere oorden. Mensen uit Azië, Afrika en vele andere plaatsen vluchten in grote getallen naar Europa. Europa echter kan al deze inwijkelingen op zoek naar een paradijs niet blijven bergen en deze vlucht naar beter leven zal uiteraard vervolgens nog toenemen. Dit acuut probleem van in de eerste plaats overbevolking en het logisch gevolg daarvan met name nood, honger, verontreiniging, ziekten en gevoel van onveiligheid zullen nog steeds meer mensen blijven inspireren om te vluchten en op zoek te gaan naar het vals voorgehouden beter leven elders. Dat is echter helemaal geen oplossing! Het tast ook, door het gekende mislukken van inburgering ingevolge het beleven van eigen godsdienst, de eigenheid van het gastland aan, wat uiteraard voor nieuwe spanningen zorgt.
Onze aardbol kan duidelijk de huidige bevolkingsexplosie niet meer aan en ook " Music for Life" van Studio Brussel met zijn "Glazen Huis", en het regelmatig massaal ronselen van geld voor derde landen met steun van de media, is gewoon naast de kwestie en pleisters op een houten been. De oorzaak moet aan de bron heel dringend en definitief worden aangepakt, want dat geronseld geld wordt dikwijls niet doelmatig gebruikt en komt vaak in verkeerde handen terecht. Het zogezegd om kindjes in Afrika en Azië te helpen beter leven is misschien wel mooi voorgesteld en verpakt, maar helemaal niet voldoende om ons dringend acuut probleem daadwerkelijk te verhelpen en verder onheil te helpen voorkomen.
Zonder uitstel moeten onze politiekers met hulp van de media ijveren om deze sukkels niet meer te laten geboren worden en die arme stakkers zodoende sparen voor de hel die op hen afkomt. Die kinderen welke overleven worden later uiteraard volwassen en zullen dan logisch uit levensbehoud naar andere oplossingen zoeken. Geboortebeperking is dringend en zonder uitstel als enige op termijn logische oplossing aan de orde!!!
Het is vijf vóór het uur "R" en dat Rampenuur wil ik niet meemaken! Laten wij onze uurwerken gelijkstellen en zodoende het uur "R" toch nog vóórblijven.
Op 15.11.2006 komen NUBELT (Belg. groothandel en export) en NUFEG (Belg. groothandel en Import) weer samen in Fresh Trade Belgium
Michel Backaert had als zaakvoerder van Bruksela pvba (import en export groenten en fruit) ervaren dat de belangen van de exporteurs en deze van de importeurs in groenten en fruit dikwijls zeer tegenstrijdig waren.
Daarom nam Backaert M. het initiatief om een beroepsorganisatie op te richten, die vooral de belangen van de exporteurs in groenten en fruit zou verdedigen. Deze afzonderlijke federatie met name NUBELT (Nationale Unie van Belgische Exporteurs in Land- en Tuinbouwproducten) zou optreden als nieuwe en volwaardige gesprekspartner met de in België overlegorganen als het Ministerie van Landbouw, Ministerie van Buitenlandse Handel, Ministerie van Middenstand, Nationale Dienst voor Afzet van Land en Tuinbouwproducten, VCTV(Boerenbondveilingen) en FCTV (Gekend als niet Boerenbondveilingen), Belgische Dienst voor Buitenlandse Handel, Douanen en Accijnzen en eveneens alle officiële instanties in het Buitenland, alsook vaktijdschriften als Fruchthandel van Dr. Rolf M.Wolfverlag in Düsseldorf (Duitsland) enz. enz.
Wij weten dat het niet de import, maar wel de export, is welke onze handelsbalans verbetert.
Zo werd op zaterdag 10 januari 1976 gedurende de stichtingsvergadering in het Cultureel Centrum in Strombeek-Bever te 15 uur Nubelt, de Nationale Unie van Belgische Exporteurs in Land en Tuinbouwproducten, opgericht en het dagelijks bestuur geïnstalleerd, met als voorzitter Backaert Michel.
De eerste beheerraad luidde als volgt:
Secretaris: Van den Nest Willy ( Met dank aan deze actieve
Beheerders: Backaert Michel (Mike) Fa. Bruksela pvba - Hoeilaart Ghijs Julien - St. Truiden De Duytsche Freddy - Moorslede De Schouwer Jan Brussel - Haren Van Stallen Jos - Hoeilaart Veracx Mark - Roeselare Pans Paul - St. Margriet Houtem Fisette - Fa. Fibe Trade - Antwerpen Raskin Guy - Raskinfru Alken De Gheest A. - Landegem De Brouwer G - Hoeilaart Verbinnen Roger Herent - Wijgmaal Schepers Marcel - Kampenhout Boussier J. - Kuttekoven De Pondt Ch. & zoon- Brugge 5 Gebroeders Vanderhaeghe - Gistel
In 1976 waren er al 62 betalende leden, allemaal Belgische export-firmas in groenten en fruit, verspreid over heel het land.
Nubelt heeft in het verleden veel successen behaald.
Uiterst belangrijk was het bereikte akkoord met de tuinbouwveilingen VCTV welke de aardbeienexporteurs hadden genegeerd en dat onder andere ook de Fruitveiling van Haspengouw te St. Truiden rechtstreeks in het buitenland was beginnen verkopen. Als reactie daarop heeft Nubelt toen in het begin van het aardbeienseizoen in Cafe 't Hert op de Grote markt in St. Truiden, met als gastspreker Dennis Baeskens, hoofd van de studiedienst van het toenmalig NCMV, nu Unizo, een "never seen before", maar noodzakelijke aankoopstaking van de exporteurs gepland en zodoende doorgevoerd. Wanneer de directeur R. Abts van de Fruitveiling van Haspengouw te St. Truiden deze maatregel van Nubelt vernam, glimlachte hij even en om de prijs zoveel mogelijk stabiel te houden, kocht hij grote partijen zelf aan en stak nadien zijn ganse stock aardbeien in zijn frigo-kamers. Niettegenstaande daalden de prijzen enorm, want er werd alleen gekocht door de Belgische Groothandel en de Veiling van Haspengouw zelf. De tweede dag was hij wel degelijk meer bezorgd, want hij kreeg reactie van zijn eigen producenten welke hun dagprijs zagen kelderen en de frigo-kwaliteit uiteraard verminderen. De dag nadien waren zijn frigo-kamers boordevol en ging hij door de knieën. Toen beloofde hij aan NUBELT, niet meer rechtstreeks zonder bemiddeling van de Belgische Exporteurs aan Buitenlandse importeurs te verkopen en onder het motto " schoenmaker, blijf bij je leest", niet meer aan directe export te doen. De Nederlandse exporteurs en de Duitse groothandel hadden deze voorbije dagen goed verkocht en sterke en gunstige prijzen gemaakt. De veilingverkoop nadien zijn de exporteurs weer beginnen kopen en was het acute probleem van de baan en de aardbeien prijs weer in orde.
Ook als succesverhaal op het actief van NUBELT, was het invoeren van eenvormige europaletten in en tussen alle veilingen, als kostendaling voor de exporteurs helemaal niet onbelangrijk. Eveneens het feit dat Nubelt intussen op deze korte periode al vertegenwoordigd was in alle consultatieve commissies van het Ministerie van Landbouw, het Ministerie van Buitenlandse Handel en Middenstand en dat Nubelt intussen zelf al een vertegenwoordiger had in de beheerraad van de Nationale Dienst voor Afzet van Land en Tuinbouwproducten en een adviseur in de Belgische Dienst voor Buitenlandse Handel enz. enz., ook dat is zeker niet te onderschatten.
Gedurende de Algemene vergadering van 10.03.79 heeft Backaert M. ontslag ingediend om zich als non actief in Spanje te gaan vestigen. Hij werd die dag door deze algemene vergadering als erevoorzitter aangesteld. Hij werd als voorzitter opgevolgd door Jan De Schouwer en later door Frank Van Colenberghe.
In de algemene vergadering van donderdag 15.11.2006 te Meise, werden de beroepsfederaties NUBELT en NUFEG ontbonden en opnieuw samengevoegd in een nieuwe federatie FRESH TRADE BELGIUM. De voorzitter van deze nieuwe federatie werd nu diezelfde dag de uittredende voorzitter van NUBELT met name Frank Van Colenberghe. Zo werden de vroeger dikwijls tegenstrijdige belangen van importeurs en exporteurs die in 1976 door het oprichten van NUBELT grotendeels waren vernietigd, weer actueel en zo werden de exporteurs weer de speelbal van de importeurs. De exporteurs die vóór 1976 leefden in een ongelukkige situatie om hun eigen exportbelangen te kunnen verdedigen, kwamen opnieuw door deze samensmelting in de schaduw van de importeurs terecht. Zij hadden door deze fusie opnieuw minder verweer om hun exportbelangen te verdedigen. Arm België!
Uiteraard zouden de exporteurs steeds de Belgische producten, zowel druiven als andere groente en fruit, blijven verdedigen, terwijl de importeurs alleen de vooruitgang van de import uit Italië, Spanje enz., samen met hun zakencijfer wilden vergroten. Michel (Mike) Backaert neemt deze gelegenheid nog eens te baat om alle exporteurs, niettegenstaande toch nog eens van harte en op alle gebied al het mogelijk succes toe te wensen!
Deze tekst met bijlagen is ook de lezen op w.w.w.bloggen.be/michel1937.
Het probleem van België ? Eigen jeugdervaring sinds 1937 met conclusie.
Vergeef mij dat ik eerlijk ben en verkies met mij een nuchtere kijk! Het is de bedoeling met mijn persoonlijke ervaring naar een oplossing te zoeken, terwijl ik helemaal geen haat wil zaaien! Dit opiniestuk en deze analyse is de persoonlijke ervaring van mijzelf, een mens van 80 jaar jong en geboren te Brussel in 1937 vóór de tweede wereldoorlog. Dus nog van de tijd, in tegenstelling met nu, dat de blauwe kleur werd gebruikt voor meisjes en roos voor jongens.
Het was een tijd, dat het op veel gebieden vroeger helemaal anders was. Ik herinner mij nog, wanneer ik iets ouder werd, dat mijn bedje waar ik als babyjongen in sliep, van roze kleur was. Ook al mijn babykleding was roos, terwijl in die tijd meisjes als baby steeds in het blauw werden gekleed. Ter gelegenheid van het doopsel werden er voor jongens roze suikerbonen gegeven, terwijl in tegenstelling, voor meisjes de peter en de meter blauwe suikerbonen schonken. Wanneer en waarom is dat veranderd? Toen werd er in de volksmond nog niet gesproken van homo en lesbisch en heeft dat er misschien iets mee te maken en is daarom nadien de verwarring opgetreden?
Ik ging in mijn jeugd nog elke dag 7 km ver naar school in Brussel met de stoomtrein. Gedurende mijn eerste leerjaren in de gemeenteschool van Ruisbroek, leerden wij de spelling waarin wij onder andere het woord "zoo" nog schreven met de dubbele "o". Lees mijn tekst a.u.b. tot op het einde. Daar eerst vindt u de enige belangrijke conclusie, als gevolg van mijn analyse, na mijn persoonlijke ervaringen.
Koning Albert 1 zegde, terwijl mijn grootvader Pikke Bijnens zaliger gedurende vier jaar in vorst, sneeuw, regen en wind in de loopgraven aan de IJzer vertoefde, in zijn hand werd geschoten en later stierf als slachtoffer van de gasaanvallen: " Dans vingt ans on ne parlera plus le Flamand en Belgique". Dat zegde de toenmalige Koning der Belgen, maar hij was flagrant fout.
Onze Vlaamse jongens werden toen ook gebriefd door eentalig francofone oversten. Dat ook was fout! Veel Vlaamse militie jongens van die tijd begrepen van deze eenzijdige Franstalige briefings helemaal niets en onder het voorwendsel " Pour les Flamands la même chose " wisten zij dus niet waar de vijand zich ophield en op deze wijze vielen zij op patrouille onbewust als kanonnenvlees in de handen van de vijand. Op deze wijze verloren zij uiteraard onbegrijpelijk, het leven. Gewoon omdat zij, niet begrepen en vernomen hadden, waar de vijand zich bevond!
Denken wij maar aan de gebroeders Frans en Edouard Van Raemdonck, beiden sergeant van de 6 de Compagnie van het 24 Linieregiment, welke samen sneuvelden de nacht van 25 op 26 maart 1917 en volgens overlevering stierven zij zelf in mekaars armen. Deze uitdrukking " in mekaars armen" wordt soms echter wel eens tegengesproken! Alleszins verlieten zij die bewuste nacht voor België samen het leven. Dat alles, terwijl Vlamingen tegen hun oversten geen Nederlands mochten en konden spreken en eveneens om diezelfde reden, dagelijks vernederd werden. Dat zij nu sneuvelden in mekaars armen of niet, doet er niet toe. Zij vonden er beiden het levenseinde, dat door België zeker vermeden had kunnen worden door iets meer respect op te brengen voor de taal welke door de meeste inwoners van datzelfde land ook toen gesproken werd.
Ik vraag mij af of een land waardoor zij op een dergelijke wijze de dood werden ingejaagd, wel hun vaderland mag genoemd worden. In deze omstandigheden sneuvelden een onbegrijpelijk aantal voordien jonge Vlaamse gezonde boerenjongens, zoals Willen Vermandere het zo mooi bezingt, "Altijd iemands vader, Altijd iemands kind"!!!!!
In de crypte van de IJzertoren had men met bloed geschreven en kon ik lezen: "Hier ons bloed, wanneer ons recht?" Dat maakte op mij als jongen van 12 jaar jong een geweldige en onuitwisbare indruk. De betekenis van deze tekst en de ganse situatie van Pax gaven nadien aanleiding tot het sterker motiveren van de ontvoogdingsstrijd van Vlaanderen. Deze bevrijdingsstrijd, dit bevrijdingsnationalisme was een logische reactie tegen de toenmalige en leidende topklasse die uitsluitend Franstalig was in gans België. Dat alles was dus meteen ook de reden waarvoor ik later, gedurende mijn verplichte militaire dienst, Vlaamstalige officier werd in het reservekader.
Het probleem van België nu, is alleen maar het gevolg van de steeds meer nakende eindfase, na de toen nog jonge Vlaamse ontvoogdingsstrijd, waarvan in bijlage links boven de foto van PAX van 1949 getuigt. Toen was ik twaalf jaar jong. De holster van het fotoapparaat van mijn ouders, toen een boxke genoemd en waarmee de foto werd gemaakt, hangt op de foto over mijn schouders. Deze foto kenmerkt zich met het woord PAX (VREDE) en is symbolisch en allesomvattend.
Pax werd opgebouwd met wat werd gerecupereerd, nadat de eerste IJzertoren door waarschijnlijk Belgische, maar zeker anti-Vlaamse haatgevoelens op 16 maart 1946 werd gedynamiteerd. En toch waren onbegrijpelijk, niettegenstaande, mijn vader Gust (Jan August) Backaert zaliger, later gestorven aan een hersenvlees ontsteking als gevolg van "pro België" in de oorlog (40-45), en nog vooraf mijn voorgenoemde grootvader Pikke ( Jan-Baptiste) Bijnens zaliger (14-18), niettegenstaande hun slechte ervaringen, onbegrijpelijk, nog steeds echte Belgicisten.
Persoonlijk ben ik van mening dat er nu in België geen ruimte meer is voor een lonende federale regering die de geest van het Vlaamse volk vertegenwoordigt en onafgezien van nog meer toegevingen, stand zou kunnen houden. Het probleem in onze zogenaamde democratie is nu niet meer op te lossen met praten op dezelfde wijze zoals talrijke blinde politiekers op dit moment constant naast de kwestie onderhandelen. Objectief bekeken, in welke soort democratie leven wij? Het woord democratie wordt in België herhaaldelijk misbruikt. Wij kennen een zogezegde democratie waarin een cordon sanitaire kan stand houden om zodoende verdeeldheid te zaaien tussen Vlamingen onderling en een democratie waar men tracht een regering te vormen nadat de winnaars werden genegeerd. Een democratie waarin op een bepaald moment in het verleden en alleen ten voordele van de PS van Wallonië, een miljoen Vlaamse kiezers werden genegeerd en waarvan de mentaliteit nog steeds niet is veranderd. Een democratie met achterhaalde vakbondsprivileges, waarin herhaaldelijk werkende mensen worden gestraft en profiteurs beloond. Sommige van de ministers zijn ook niet door het volk gekozen, maar werden door hun partij "gecoöpteerd" en nadien zonder logica benoemd. De huidige minister van justitie Turtelboom heeft bijvoorbeeld geen rechten gestudeerd en de minister van landsverdediging heeft niet de ervaring van een hogere beroepsofficier, noch reserveofficier en waarschijnlijk zelf niet van een soldaat. Deze twee voorbeelden en meer bewijzen de macht van de partijen en het feit dat de partijen in België boven de democratie staan.
Alle leiders zouden zuiver door het volk zelf gekozen moeten worden om nadien uiteraard alleen te ijveren ter verdediging van dat volk. Politiek is niet zo maar een woord, maar betekent kunst om te besturen en 's lands politiek is dus de kunst om een land te besturen. In een echte en zuivere democratie moeten de leiders een voorbeeld zijn van een positieve houding ter verdediging van het volk. Nu wordt in Wallonië de uitslag van de verkiezingen wel, maar in Vlaanderen helemaal niet gerespecteerd, aangezien de onderhandelaars van de Vlaamse traditionele partijen vrijwillig aan tafel willen zitten zonder de winnaars van de laatste verkiezingen. m.a.w. de wens van het volk. Dat is voor de toekomst van Vlaanderen niet te begrijpen. De verantwoordelijken zijn de Vlaamse partijen die hoe onbegrijpelijk ook, vrijwillig mee onderhandelen. Zij lappen zodoende gewoon de democratie aan hun laars om op deze wijze een Vlaamse minderheidsregering te kunnen vormen. Vergeet echter niet, de Vlamingen, ook van onze familie, worden steeds meer zelfbewust!!! Yes,we can !!! Hopelijk wordt het nu voor Vlaanderen ook eens mogelijk en is het nog niet te laat.
De leiders van Wallonië leerden uit ervaring dat Vlamingen uiteindelijk, in het verleden, steeds toegaven en de Walen en Di Rupo weten heel goed dat tijd winnen en het immobiliseren van de situatie, zoals zij nu gegroeid is, totaal in hun voordeel speelt. Tijd winnen is hun motto! Het grote probleem van België zit hem alleen in de Vlaamse ontvoogdingsstrijd en de situatie welke sinds 1830 voor Vlaanderen, reeds bestond en systematisch voortdurend verder is misgroeid. Dat kan toch niemand ontgaan die van historiek wil leren. Wat kan deze twee gemeenschappen logischerwijze nog verder binden?
Wij stellen een steeds groeiend en schrijnend gebrek vast aan binding en samenwerking tussen Wallonië en Vlaanderen. Het water tussen de twee gemeenschappen is nu al te diep geworden en wordt met de dag steeds dieper. De staat België mag het geluk van de beide gemeenschappen niet verder in de weg staan. Wat, wanneer in de toekomst een ratingburau de Vlaamse of Waalse gemeenschap naar beneden zou halen ingevolge een beoordeling van België ? Wij moeten nu trachten van het verleden te leren om zodoende gelukkig te leren leven met en voor de toekomst.
De situatie kreeg meer vorm door ophoping van meerdere kleine problemen, verschillend van aard. Ik neem aan dat identiteit voor een volk hetzelfde betekent als persoonlijkheid voor een individu. Althans, zo zou het moeten zijn! Belgicisten en vooral ook Wallonië voeren een constante druk uit op Vlaanderen. Steeds meer bagataliseren, kleineren en negeren ze onze Vlaamse identiteit, entiteit. eigenheid, taal en autonoom streven. Sommige Nederlandstalige media, maken zich hieraan bovendien medeplichtig door dit toe te laten en zelf mee in de hand te werken! Dit probleem stelt zich in Vlaanderen en is meteen ook een probleem in België.
Door de manke opvoedende rol van de VRT, stellen wij vast dat weinig jonge Vlamingen hun eigen taal en cultuur degelijk beheersen en ten gevolge van deze onwetendheid en tekortkoming steeds minder van hun eigenheid genieten. Steeds meer vervreemden wij van onze eigen cultuur door toegevingen te aanvaarden ten voordele van vreemde talen, o.a. door de invloed van het dominant en versmachtend Engels en Frans. Dat is echt medelijdenwekkend! Uit het verleden leerden wij dat mensen met minder opleiding zeer gemakkelijk misleid worden. Ons niveau van dictie bepaalt meteen het niveau van onze taalkennis en sterkt onze culturele kennis en eigenheid. Guido Gezelle leerde ons vooral om onze taal geen geweld aan te doen. Onze jeugd moet opnieuw leren dat vaderlandsliefde helemaal geen racisme is. De media, de leraars en de jeugdbewegingen zouden hier een voorbeeld moeten geven.
In de maandelijkse uitspraak over taal van 15.12.2008 door een Grootnederlandse organisatie was: "Wij moeten afstappen van het feit dat we eigenaars van de taal zijn. De eigenaars van de taal zijn diegenen die ze spreken:" Daar ben ik helemaal niet mee akkoord. Veel taalgebruikers onteren en misvormen hun taal en maken ze door gebrek aan kennis en dialect dikwijls armer. Taalgebruik moet geleid worden!
Deze vorige uitspraak is trouwens tegenstrijdig met hun daarop volgende uitspraak van de maand 15 december 2011. Een taal wordt altijd gevormd door een spraakmakende gemeenschap. In Vlaandren zijn dat nu succesrijke middenklassers, wetenschappers, de trentwatchers, de politici en de michelinsterren- koks die in talrijke talkshows van VRT en VTM overwegend hun luisteraars in Verkavelingsvlaams voorgaan. De verbasterde taal die zo ontstaat en door taalonbevoegden wordt uitgevonden mag zeker onze cultuurtaal niet negatief beïnvloeden." 't Zal goe" aflopen in plaats van goed en "mejuu" in de plaats van met u en zoveel meer. De verbasterde taal welke zo ontstaat mag niet mijn taal zijn!
Het slordige Nederlands dat momenteel als taal wordt gebruikt op onze TV-zenders is bedroevend! Hoe kunnen wij respect afdwingen van anderstaligen, die de motivatie vinden om onze rijke Nederlands taal te leren, terwijl onze media en officiële instanties zelf onze standaard voertaal negeren en geen zuivere en verzorgde taal spreken? Om die reden ook kan ik vooral het gemeentebestuur van Gent, dat overal steeds meer het dialect steunt en toelaat, niet steunen, noch feliciteren. Het gebruik van dialecten sterkt regionaal onze eigenheid, maar mag geen vorm van decentralisatie in de hand werken en zeker het algemeen gebruik van onze cultuurtaal niet remmen. Dat zou de buitenlanders afschrikken om onze taal aan te leren en internationaal ons imago schaden binnen de huidige groeiende globalisatie trend.
Steeds worden woorden verfranst of verengelst of verkeerd gebruikt en dat ten koste van onze eigenheid, waarop we normaal fier zouden moeten zijn. Vaak wordt tot schade aan onze taal bij voorbeeld geen onderscheid meer gemaakt tussen een persoonlijk en een bezittelijk voornaamwoord als "u" en "uw" om een voorbeeld te noemen. Ook nog "hun" en "hen" en anderzijds "ik" en "mij" en ook "ons" en "wij" en zo meer, worden herhaaldelijk, ook door onze politiekers en journalisten en zelf Ivan De Vadder en Linda De Win en nog anderen, foutief gebruikt. Er wordt op VRT bij voorbeeld ook zelden verschil gemaakt tussen "drinkbaar water" en "drinkwater". Ook giftig water is drinkbaar maar is geen drinkwater. Waarom hebben onze weermensen van de VRT het herhaaldelijk over "her en der" en gebruiken zij niet meer het zuiver verklarend Nederlands " hier en daar" van onze standaardtaal?
Ik heb helemaal geen voorbeeldfunctie en ik ken maar al te goed mijn beperkingen. Zij die echter wel de verantwoordelijkheid van een voorbeeldfunctie op zich namen, zouden dringend diep moeten nadenken en spontaan hun verantwoordelijkheid nemen. Ik heb als exporteur groente en fruit wel vooral logisch leren denken. Ik kan een stille wenk geven, maar ben zelf niet in staat het probleem op te lossen. Dat laat ik graag over aan slimmere mensen, die langer gestudeerd hebben.
Op de Vlaamse TV worden doorlopend onze tweeklanken verkracht en horen wij dagelijks uitspraken als "Das goe hé"! Nog een van de voorbeelden: Waarom werden vroeger sportmannen gekwetst en nu steeds geblesseerd en waarom ook zijn alle trams nu plots trems geworden? Waarom was Tom Boonen vroegen wielrenner en nu op de VRT coureur? Ja ook in de woordenlijst Nederlandse taal is het woord coureur aangenomen, en waarom? Waarom worden bijvoorbeeld "arriveren" en "en passant" in plaats van de Nederlandstalige woordenschat gebruikt? Waarom "serveren" in plaats van "opdienen, ja ook het "Groen Boekje" werd al veel te verdraagzaam. Eveneens het Belgisch volkslied wordt door de Vlaamse officiële TV-zender alleen nog de "Brabançonne" genoemd, alhoewel de "ç" in het Nederlands niet bestaat en in dit geval zonder de Franstalige "cédille" als "k " zou moeten worden uitgesproken. Het "Belgisch Volkslied" bestaat dus niet meer. Wat blijft is de "Brabançonne", dus schijnbaar een volkslied alleen voor Fransspekenden? Waarom spreekt Ben Crabbé in Blokken van "Prince Laurent". Waarom verdwijnt onze" Prins Laurent"? Waarom wordt het woord "dossier" nu alleen nog in het Frans uitgesproken? Waarom spreekt de commentaargever van sporza in zijn verslag canowedstrijd van gecoloreerd water? Gekleurd water is toch sprekender en mooier Nederlands dan het verfranste "gecoloreerd". Dat alles en nog veel meer schaadt enorm onze identiteit en ook onze entiteit! Het kan niet slechts gemakzucht zijn! Ik herhaal nogmaals: " Waarom? Waarom? Waarom?
Men zou in de toekomst het lidwoord "het" afschaffen en eenzijdig vervangen door "de". Moeten wijzelf ons dan steeds weer opnieuw aanpassen, om wensen van buitenlanders tegemoet te komen? Een dergelijke mentaliteit is gewoon door en door rot. Wij mogen onze kinderen niet overbeschermen. Daar worden zij niet sterker van om het leven aan te kunnen. Waarom zouden wij onze taal moeten veranderen en ons moeten herscholen? Tolereren betekent toch niet zichzelf verloochenen en op langere termijn zijn eigen ondergang in de hand werken! Wie fouten maakt tegen "d-t "moet zich bijscholen en wie het lidwoord "het" verkeerd gebruikt ook. Punt! Een volk met zijn consumptiemaatschappij kan zich ook zo verdraagzaam opstellen dat het tenslotte te zwak en te toegeeflijk wordt en dat het zodoende volledig zijn eigenheid en persoonlijkheid verliest en uiteindelijk met de jaren compleet verdwijnt . Ook over ons aanpassen gesproken, waarom zouden onze kinderen halal vlees moeten eten? Laat anderen maar eens leren hoe goed varkensvlees kan smaken! Vlaanderen, verlies je ruggengraat en persoonlijkheid toch niet! Winston Churchil zegde: "Laat ons bidden, niet voor een lichte last, maar voor een sterke rug."
Buiten mensen als Dutroux, hou ik van elke mens op deze planeet, maar waarom zou onze gemeenschap moeten rekening houden met gebruiken, wensen en ook de godsdienst van allochtonen welke zich in onze contreien en onze gemeenschap vrijwillig komen vestigen? Wij moeten leren een politiek te voeren van " tot daar en niet verder". Als gevolg van logisch denken mogen zij, welke zich vrijwillig bij ons komen vestigen, zich aanpassen aan onze godsdienst, gewoonten en gebruiken. Niets is momenteel minder waar. Doch het omgekeerde is schijnbaar wel vast te stellen. Ik kan maar niet geloven dat onze vaderlandsliefde, racisme mag genoemd worden. Schaf tegen alle misbruiken hoogdringend elke dubbele nationaliteit af ,want niemand kan twee heren of twee naties dienen. Vriend allochtoon, wees beleefd, respecteer onze wetten, rechten en verworvenheden, waarvoor onze voorvaderen in het verleden hun leven gaven. Om deze verworvenheden in de geschiedenis te bereiken, vocht Europa honderden jaren tegen de Muzelmannen. Ondergaan wij dan nu zonder meer, wel hun zogezegde, beschaafde, moderne, prachtig gecamoufleerde maar toch imperialistische en verblindende vorm van bezetting?
Vroeger hadden wij als scholier van het Sint Jan Bergmanscollege en het Sint Jorisinstituut in Brussel, een abonnement en gingen wij regelmatig naar "Het Paleis van Schone Kunsten." De VRT spreekt echter nu alleen nog van de "Bozar", wat is afgeleid uit het Frans: "Palais des beaux-arts". Zo spreekt ook de VRT slechts van de "Ancienne Belgique", voordien gewoon "Oud België" en spreken zij zelf de eerste minister in het Nederlands aan als "Premier"." Landsverdediging" werd "defensie". Waarom s.v.p. in plaats van a.u.b? Al deze kleinigheden samen doen inbreuk op onze ware eigenheid. Daardoor verkopen wij ons telkens en zetten wij onszelf in de schaduw. En dat zijn slechts enkele voorbeelden. Bond zonder naam leerde ons dat geduld een stille vorm van liefde is, maar ook deze liefde heeft zijn grenzen!!!! Zo komt het woord "lelijk" van "leedlijk". Het doet de Nederlander en Vlaming leed dat iets of iemand niet mooi is. Een taal groeit uit de inborst van een volk.
Mijn broer zaliger, ikzelf en mijn beide kinderen spreken meerdere talen. Wij respecteren de taal en cultuur van al deze landen. Maar hebben wij dan zelf geen rechte op respect? Er zijn echter Vlamingen in Vlaanderen welke het voorrecht niet hebben vreemde talen te spreken. Zij hebben niettemin recht op hun eigen Nederlandse media en taal in hun eigen vaderland. Ook zij betalen belastingen. Tot mijn spijt stelde ik nochtans vast op VRT, dat deze door Vlaanderen gesubsidieerde officiële Vlaamse zender de misdaadreeks " Heterdaad" heeft uitgezonden met meerdere lange gesprekken, uitsluitend in het Frans en zelf zonder Nederlandse ondertittels en dat zelf nog zonder verontschuldigingen nadien, al zouden het vijgen na pasen zijn geweest. En is dat dan geen discriminatie???? Is dat zelf geen gewoon gebrek aan respect? Kan dhr. Jozef De Witte van het Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding zoiets toelaten??? Kraait daar een haan over???? Neen. En maak a.u.b. eveneens het grote onderscheid tussen racisme en eenvoudige discriminatie als gevolg van een bijvoorbeeld foutief inburgeringsbeleid dat altijd kan verbeterd worden! Racisme is een gevolg vanaf de geboorte, waaraan mensen niets kunnen veranderen. Ik noem bijvoorbeeld als Kleurling of Jood of Chinees of Blanke of Waal of Vlaming of om het even welk ander kenmerk geboren worden en waaraan zoals ik reeds zegde, geen mens iets kan veranderen.
Ik vernam dat er zelf dit jaar geen geld meer werd vrijgemaak om op 11 juli 2011 de viering op TV uit te zenden. Is er dan ook geen geld meer voor 21 juli? Waarom zou de Vlaams nationale feestdag met al zijn veelzeggende inhoud en al wat Vlamingen bindt minderwaardig zijn aan de Belgische? Waarom is 11 juli nog geen officiële betaalde feestdag? Waarom zou de Vlaams nationale feestdag met al zijn veelzeggende inhoud en al wat Vlamingen bindt minderwaardig zijn aan de Belgische? Is het Vlaming zijn met eigen waardevolle taal en cultuur niet meer omvattend dan het Belg zijn? Vlaanderen heeft uiteraard een groter natiegevoel dan België en België heeft zelf geen gemeeenschappelijke taal, noch cultuur!!! Al in 1912 verklaarde Jules Destrée van Marcinelle, Waal, Volksvertegenwoordiger en in 1919 Minister: "Sire, Vous régnez sur deux peuples. Il y a en Belgique des Wallons et des Flamands, il n'y a pas des Belges." Hij ijverde toen wel is waar slechts voor een federale staat ten voordele van Wallonië, maar hij had toch ergens de situatie toen al juist ingeschat.
Nu noemen de Walen hun gemeenschap, ongrondwettelijk zelf, reeds "Wallo-brux" en de VRT vertelde dit als informatie en zonder kritiek vlot aan zijn kijkers? De francofonen hebben zo de bedoeling psychologisch reeds automatisch Brussel bij Wallonië te voegen, en dat zonder met de Vlamingen verder nog rekening te houden en hun noorderburen op deze wijze opnieuw totaal te negeren. De durf en de uitdagende strategie van onze zuiderburen kent werkelijk geen grenzen. Goedgeaarde Vlamingen moeten zodoende steeds maar ingaan tegen hun eigen media.
Ik hoop dat de Vlamingen eindelijk afzien van alle voortdurende toegevingen. Liever geen federale regering meer dan een slechte Vlaamse minderheidsregering zonder een goede, efficiente en hoogst noodzakelijke staatshervorming! Stop ook de geldverkwistende, nutteloze, waardeloze tot lachwekkende, maar in feite medelijdewekkende compensaties voor openbare werken! Ieder voor zich, zonder profiteren zou eerlijk en correct zijn, want het toegeven van Vlaanderen is een te slechte gewoonte geworden. En waarom zouden de Vlamingen voor BHV nog compensaties moeten geven nadat zelf de Raad van State al een uitspraak in het voordeel van Vlaanderen, heeft gedaan.
In welke andere democratie moet men nog onderhandelen, nadat al de hoogste rechtbank een uitspraak deed? Zeg mij, in welk soort democratie leven wij? Waarom ook moeten de Vlaamse belastingbetalers nog steeds de Franssprekenden solidair blijven steunen, terwijl ze door Wallonië niet worden gerespecteerd? Verdraagzaamheid mag niet tot toegeeflijkheid of zwakheid herleid worden. Hopelijk zullen de Vlamingen in de toekomst nooit meer dan twee gewesten met volle bevoegdheden aanvaarden en zeker nooit vier gewesten met volle bevoegdheden erkennen, want dat zou Vlaanderen definitief en permanent isoleren. En dat Wallonië niet mag verarmen, daar moeten uiteraard de Walen zelf voor instaan, al zijn zij "het geld ontvangen van Vlaanderen" als vaste regel, zo gewoon geworden.
Bij verkiezingen in België is niet elke stem evenveel waard! Elke Belg heeft één stem, maar de Vlaamse stem is minder waard. Gelijk welke berekening je moet maken, de stem van de Vlaming is kennelijk steeds minder waard en minder belangrijk. Ja,ook op dat gebied is ons politiek landschap volledig in twee verdeeld. De Vlaamse zetel vereist altijd meer stemmen en is altijd duurder aan stemmen dan een Waalse zetel
België werd onbestuurbaar sinds domweg Vlaanderen ook akkoord ging met de pariteit in de senaat. Deze situatie maakte sindsdien vervolgens een degelijk democratisch federaal bestuur onmogelijk. De Franstaligen kunnen sinds de pariteit elk Vlaams initiatief blokkeren en op deze wijze alle Vlaamse wetsvoorstellen afremmen, zelfs onmogelijk maken en zodoende voor blijvend immobilisme zorgen. Nu toegeven en de vier gewesten accepteren zou nog een grotere stommiteit zijn dan ook het vroeger stemmen van de "facititeiten" in de Brusselse rand, wanneer de Vlamingen in al hun naïviteit dachten dat de francofonen die zich in tweetalig Brussel of Vlaanderen vrijwillig zouden komen vestigen, na tijd, zich spontaan konden, wilden en zouden aanpassen aan tweetaligheid in Brussel of respectievelijk Nederlands in Vlaanderen.
Het zich aanpassen aan de gemeenschap waar men zich vrijwillig is komen vestigen zou slechts een elementaire vorm van wellevendheid moeten zijn. Niet meer, maar vooral niet minder. Doch zelf beleefdheid vanwege Wallonië mogen Vlamingen schijnbaar niet verwachten. Dat Vlamingen, die zich in Wallonië gaan vestigen zich onmiddellijk aanpassen en zich in het Frans leren uitdrukken, wat ook steeds gebeurt, vindt iedereen normaal en vanzelfsprekend. Doch waarom kan dat omgekeerd ook niet? Van het verleden ervaarden wij dat franssprekenden Oost-Indischdoof zijn op gebied van het zich aanpassen. "Zich aanpassen" zijn twee woorden welke waarschijnlijk in hun eigen woordenboeken niet bestaan. Die in Vlaanderen komt wonen, moet zijn eigen identiteit opgeven en zich spontaan aanpassen aan de Vlaamse gemeenschap waar hij of zij zich vrijwillig komt vestigen, anders moet de inwijkeling maar terug naar de eigen geboortegrond.
Zo werd dan ook het Vlaamse dorp van mijn jeugd met name "Ruisbroek", nu fusiegemeente "Sint Pieters Leeuw", tussen Brussel en Halle, steeds meer verfranst. De francofonen komen zich in Vlaanderen vestigen, willen zich niet aanpassen en op deze wijze wordt dan na Brussel ook de rand van Brussel stelselmatig verfranst. Het is toch zo onrechtvaardig en de Vlamingen waren in het verleden gewoon te verdraagzaam.
Met hun imperialistische geest eisen de Walen nu nadien, wanneer zij eenmaal als gevolg van het zich niet willen aanpassen, de numerieke meerderheid verworven hebben, zoals bij voorbeeld in Sint Genesius Rode, Linkebeek en ook al zoveel andere gemeenten van de rand, het territorium op en durven zich dan nog op het woord democratie beroepen, terwijl ze voortdurend puur imperialisme gebruiken.
Besef maar even dat zij vragen om beloond te worden, omdat zij weigerden zich aan te passen aan de gemeenschap, waar zij zich vrijwillig kwamen vestigen en wij dat tolerant, maar blijkbaar onterecht hebben toegestaan. Daarom mag Vlaanderen Brussel nooit loslaten en mogen deze Vlaamse inwoners nooit aan hun lot worden overgelaten. Vlaanderen moet blijven rekening houden met de gevoelens en ook de nostalgie van deze Vlamingen. De Walen wilden in het verleden de taalgrens. Ze bestaat nu eenmaal en zij moet nu eveneens door Franssprekenden zonder meer gerespecteerd worden. Ook dat is vastgelegd geworden in een federale wettekst. Ook het bestaande territorialiteitsbeginsel is vastgelegd geworden in een federale wettekst. Brussel moet echter een afzonderlijk gewest blijven waar zowel Wallonië als Vlaanderen inspraak hebben. Deze totale situatie zou in omgekeerde richting maar eens moeten gebeuren! Daar is gewoon niet aan te denken. De invloed van de Franssprekende allochtonen en de EEG, het Europees Parlement en de Nato enz. maakt zeker de situatie nog erger. We worden er gewoon uitgeschopt!
Nederlands zou als taal onbelangrijk zijn, terwijl Frans een grote en wel belangrijke taal moet genoemd worden. Laat mij lachen! Weet echter dat er op heel de wereld meer Nederlands wordt gesproken dan Duits, terwijl in zover ik weet, Duits nog nooit onbelangrijk werd genoemd.
Zeg mij, waarom zou zelf een persoon van 1,60 m. minderwaardig zijn aan een persoon van 1,85 m.? Niet kwantiteit telt, doch wel kwaliteit. Het gevoel van fierheid om Vlaming te zijn is schijnbaar echter en hechter en zit dieper dan het gevoel dat men als Belg, zonder gemeenschappelijke taal en cultuur, bezitten kan. Daarom ook is de uitspraak van Koning Albert1, gedurende de oorlog 14-18, " Dans vingt ans on ne parlera plus le Flamand en Belgique", nooit waarheid kunnen worden.
Het feit dat Franssprekenden onze gemeenten verfransen en zich niet willen aanpassen, vind ik reeds uitermate pijnlijk, maar dat zij verwachten en het bijna klaar krijgen, om er dan nog voor beloond te worden, is gewoon absurd en waarschijnlijk slechts een soort Belgisch denken, maar in elk geval, ver weg van elke logica. Zonder meer verfransen zij onze gemeenten en wanneer wij hen bij voorbeeld in Etterbeek vragen naar de gemeente "Ruisseau de pus", beseffen zij zelf niet dat het de vertaling is van de originele naam van hun eigen woonplaats welke zij op hun manier verfranst hebben . En dat zij dan de autochtone Vlamingen nog durven met de vinger wijzen en extremisten noemen, omdat deze in het Brusselse of ook zelf reeds in de Vlaamse rand nog Nederlands durven spreken en op deze wijze slechts een minimum van respect voor hun eigen taal en cultuur willen afdwingen, maakt alles duidelijk!
Daarom zal praten en praten en nog praten en steeds maar blijven praten, zonder een directe oplossing te zoeken voor de scheiding van de twee totaal verschillende gemeenschappen, leiden tot steeds moeilijker praten met blijvend immobilisme tot gevolg. Wij moeten scheiden en ons samen de vraag stellen: "Wat doen wij nog samen?"
Waarom verder onszelf bedriegen? Wat onze politiekers nodig hebben en missen is daadkracht en die is uitgesloten tot Vlaanderen en Wallonië zullen scheiden en zullen stoppen met elkaars initiatieven te blokkeren en onmogelijk te maken. Het is als een kar met een span van twee paarden, die elk trekken in omgekeerde richting. Zoals de situatie nu reeds gegroeid is, zal praten voor België en zeker niet voor Vlaanderen ooit naar een stabiele oplossing kunnen leiden, tenzij Vlaanderen altijd weer blijft toegeven. Zolang de Walen de realiteit niet willen onder ogen zien en geen begrip willen opbrengen voor de realistische wensen van de Vlamingen wordt samenleven tussen de twee gemeenschappen in de toekomst een onmogelijke opdracht. Veel Vlamingen nochtans die niet in bedreigd gebied wonen, kunnen of willen deze bedreigde situatie meestal nog niet begrijpen. Ik heb echter sinds 1949 gedurende zes jaar van mijn humaniora in Brussel gestudeerd en weet wel beter. Dat was nog de beginperiode en de opkomst van de Vlaamse secundaire scholen in Brussel en ik heb sindsdien een rijke ervaring opgedaan. Leerlingen van de Vlaamse scholen die durfden Nederlands praten, werden toen in de winkels in Brussel reeds beschouwd als "quantité négligeable", en ook dat deed toen pijn. In die tijd heb ik nochtans heel wat eelt op mijn ziel gekregen en heb ik zo mijn minderwaardigheidscomplex leren overwinnen
België is niet één land, maar een onnatuurlijke staat, die bestaat uit twee totaal verschillende gemeenschappen, een optelsom van twee democratieën, die zich vervolgens tegenspreken en dat sinds 1830 wanneer België werd in het leven geroepen en het katholieke Vlaanderen zo is afgescheiden van het protestantse Nederland en de Vlamingen op deze wijze verplicht werden samen te gaan leven met anders sprekenden en evenzeer op veel gebied andersdenkenden. Het verleden bewees reeds herhaaldelijk dat het twee gemeenschappen zijn welke totaal, en niet alleen op taalgebied, maar in verband met om het even welk ander onderwerp spontaan tegenstrijdig reageren en steeds meer een degelijk federaal bestuur onmogelijk maken en waarom?
Omdat de wortels en de stammen van de inwoners van beide gemeenschappen totaal anders zijn, groeien beide groepen verder nog steeds meer uit elkaar, en dat aan een eenparig versnelde beweging! Ook daarom denken en leven beide gemeenschappen uiteraard anders en door ervaring bewust stemmen, vooral Vlamingen, steeds meer anders. En daar ligt het probleem en daar nochtans hebben noch de Vlamingen, noch de Walen, schuld aan! Geen van beiden kunnen trouwens hun aard en inborst veranderen. Zou dat niet om racisme vragen betekenen?
Via Aristoteles weten wij dat de mens door geboorte een sociaal wezen is. Gemeenschapszin met burgerzin of burgerschap ontleent zijn burgers mensenrechten en burgerrechten. maar geeft ook burgerverplichtingen. Het rijke Vlaanderen heeft nog altijd zijn invloeden nagelaten. Het heimat gevoel en lotsgemeenschap is belangrijk en de medeburgers moet men als volksburgers beschouwen. Het Vlaming zijn met eigen vaderlandsliefde mag echter nooit een ankerfunctie hebben, een anker dat iemand ter plaatse houdt. Het mag een individu nooit beletten om zich te ontplooien. De staatsmacht komt van het volk en niet van de koning. Deze Belgische gemeenschappen, zowel Vlaanderen als Wallonië, bestonden reeds vóór België werd gesticht. Het ontstaan en het bestaan van België heeft binnen zijn structuur sterke tegenpolen gebaard en dat moeten Vlamingen en Walen leren inzien. De onderlinge strijd tussen Vlaams en Waals absorbeert voortdurend grote energie en hun interne tegenkanting neutraliseert de meeste nuttige initiatieven.
Maar waarom konden deze gemeenschappen vroeger wel en nu niet meer tot een akkoord komen?
Door mijn persoonlijke ervaring ben ik getuige van het feit dat Vlaanderen vroeger geen Vlaamse universiteiten en zelf geen Vlaamse hogescholen, noch Vlaams secundair onderwijs had. Daaruit is nadien een bewuste Vlaamse elite ontstaan. Deze volwassen Nederlandstalig afgestudeerden pikken het niet meer om door Walen als minderwaardig te worden beschouwd en reageren op dat minderwaardigheidsgevoel dat zodoende elke Vlaming, sinds het ontstaan van België, eigen is geworden. Zij zijn het moe steeds te moeten toegeven en zonder respect van Wallonië slechts als melkkoe gebruikt te worden. De Vlaamse bewustwording breekt door!
Vele Walen zeggen dat er nooit een probleem is, noch was en dat het slechts de parlementariërs en de ministers zijn welke de problemen maken. Zij hadden nooit problemen met hun Vlaamse vrienden, maar hun vrienden spraken toch hun Frans nietwaar? Er kwam echter geen antwoord op mijn vraag: "En stel dat die Vlaamse vrienden met jullie geen Frans spreken, wat dan?" Maar zover hadden zij nog nooit gedacht, want dat was toch vanzelfsprekend. En toch, hoe is het zelf mogelijk dat, wanneer een Vlaming, na een ongeluk in een Brussels hospitaal, onder andere het Sint Pieters hospitaal in de Hoogstraat van zijn eigen hoofdstad, terecht komt, dan noch de dokters, noch het verplegend, noch het administratief personeel, zijn taal spreken?
Ook de regeringsonderhandelingen gebeuren in het Frans en wat als de Vlamingen de regeringsonderhandelingen zouden willen voeren in het Nederlands, waar zij toch evenveel recht op hebben. Wat ook als Vlamingen in deze situatie zelf geen Frans meer zouden willen of kunnen spreken? Elke voetballer speelt trouwens liever en beter op eigen veld en voor eigen publiek. Maar in dat geval was sowieso het licht uit en de deur dicht! Doch dat Vlamingen van natuur uit altijd toegeven en en dat zo de Walen steeds bevoordeeld worden, vonden de Frankofonen in het verleden steeds normaal en vanzelfsprekend! En nu nog? Zij veronderstellen dat Wallonië niet mag verarmen, en daar de Vlamingen maar blijvend zullen voor werken en zorgen. " Zij houden zo van België!". Maar mag Vlaanderen dan wel verarmen? Maakt Vlaanderen momenteel ook geen deel uit van België? Vlaanderen zal echter nooit kunnen rekenen op steun van Wallonië. In gans de wereld bewondert men mensen die fier zijn op hun afkomst en identiteit maar als een Vlaming durft uitkomen voor zijn Vlaams zijn, noemt men hem een extremist.
De situatie in België is te vergelijken met twee personen waarvan één partij tot het besef komt dat ze bij elkaar niet passen en alleen nog kunnen gelukkig worden wanneer zij elkaar los laten en scheiden. Kan men toeval noemen dat de mensen welke van historiek leren en klaar zien, meestal taboe zijn op de VRT en dat die personen daarom op deze zender zelden of nooit aan het woord mogen komen en dat zelf spontane intervieuws in de doofpot verdwijnen. Mijn persoonlijke ervaring laat mij veronderstellen dat onze TV-zenders, waaronder ook de VRT- leiding, zorgvuldig misschien alleen slechts de personen en intervieuws uitkiezen welke in hun eigen visie en kraam passen. Alles wat wordt uitgezonden wordt vooraf gefilterd, ofschoon zij steeds vol zijn van woorden als vrijheid van mening, neutraal, objectief en democratie. Niemand kan wat zij op TV zeggen. op deze wijze tegenspreken en alles wat zij brainstormen wordt zodoende verondersteld als evangelie te moeten doorgaan.
Nu zouden vele Vlamingen van de Walen best leren om samen in dezelfde richting aan eenzelfde touw te trekken. Een goede raad voor inwoners van de beide gemeenschappen in België zou zijn: "Wees fier op jezelf, je taal, de eigenheid van je volk en je cultuur en tracht in verdraagzaamheid, de wederzijdse gemeenschappen, elkaar het licht in de ogen te gunnen. Zoek een directe oplossing om, zo spoedig mogelijk als volwassenen, te scheiden. Maak eveneens in het voordeel van de gemoedsrust en de toekomst van de gemeenschappen, het leven aangenaam en leefbaar. Neem een voorbeeld aan het vroegere "Tcheckoslovakije", wat nu verdeeld en welvarend het vrije "Tsjechië" en het vrije "Slowakije"geworden zijn.
" De wet van de natuur" zegt dat tegenpolen elkaar aantrekken. In België echter stoten zij schijnbaar steeds meer mekaar af. Misschien is dat reeds een bewijs dat België, zoals ik voordien reeds insinueerde, geen natuurlijke staat is. Toen ik in 1949 in het Sint Jan Bergmancollege in Brussel op school zat in 1949, kort na de oorlog 40-45, vertelden verschillende van mijn medeleerlingen over het verblijf van hun ouders in de gevangenis. Zij werden na de oorlog schijnbaar racistisch veroordeeld, enkel en alleen omdat zij uitgesproken Vlamingen waren. De dikwijls onschuldige leden van het VNV werden destijds volgens eigen zeggen van mijn vrienden, zelf meestal meer gestraft dan de leden van de D-vlag welke gedurende de oorlog van 40-45 rechtstreeks en uit winstbejag, Duitsland gezind waren. Is dat trouwens geen door de media echt doodgezwegen racisme!!!
In die tijd en tot grote verbazing van al mijn klasvrienden, had ik nog nooit de Vlaamse Leeuw horen zingen en kende ik er toen de woorden en de betekenis niet van, maar nadien heb ik het degelijk bijgewerkt. Mijn Princevriend Jos Wollens zaliger uit Hoeilaart was eerst twee jaar verstopt voor de SS, omdat Hitler hem zocht, aangezien hij als gewestleider van het VNV tegen het "verduidsen" van de Vlaamse jeugd was. Na de oorlog ging hij zonder meer de gevangenis in, nadat hij werd veroordeeld door België. Wanneer ik dan ook Dhr. Maingain van het FDF foutief en domweg Vlaanderen hoor vergelijken met Hitler en de nazi's, veronderstel ik dat deze persoon niet weet dat ooit Wallonië massaal stemde voor Léon Degrelle op de lijst van Rex. Hitler wenste toch dat indien hij ooit een zoon zou krijgen, hij op Léon Degrelle van zijn Waals Legioen zou lijken? Met Wim Dannau, die de boeken over Léon Degrelle schreef, zat ik destijds ook in de klas in het Sint Jan Bergmanscollege te Brussel. Ook Mevrouw Laurette Onckelinck, stop ermee om overtuigde Vlamingen SS-ers of fascisten te noemen, terwijl uw grootvader zelf als d.d. oorlogsburgemeester door de Duitse bezetters werd aangesteld. Vlamingen bleven gedurende de oorlog Vlamingen uit ideaal en vaderlandsliefde, maar uw grootvader werd oorlogsburgemeester door zijn sympathie voor de Duitsers, anders had hij die benoeming nooit aanvaard!
August Vermeylen gaf de gouden raad, eerst Vlaming te zijn om Europeaan te kunnen worden. Hij noemde het toen " Europeër". Zal ik in deze wereld van vandaag, die door de internationalisatie, internet en het moderne verkeer, elke dag meer wordt geglobaliseerd en daardoor steeds meer toegankelijk en schijnbaar elke dag kleiner wordt, spontaan bij het woord Europeaan ook het woord wereldburger toevoegen?
Ik hoor de Koning en onze Belgische politici herhaaldelijk zeggen:"Wij moeten dit en wij moeten dat". Wat wij moeten is heel eenvoudig. Herhaaldelijk hoor ik in de berichtgeving bevestigen dat het vertrouwen tussen de gemeenschappen totaal weg is. Daaruit leid ik af dat Walen en Vlamingen uit elkaar moeten, tenzij Wallonië, alhoewel met hun voor een groot deel op "profitarisme" gebouwde politiek, bij verrassing en op korte termijn, het onmogelijke toch nog zou mogelijk maken en zodoende echt zou beginnen bewijzen, begrip en respect op te brengen voor de in mijn analyse voorgenoemde wansituaties en de opinie van Vlaanderen.
Walen en Vlamingen moeten uit elkaar, tenzij Wallonië in alle vorige opgenoemde wantoestanden, Vlaanderen toch tegemoet zou komen, zodat op korte termijn al deze problemen zouden tot het verleden kunnen behoren. Dit laatste lijkt mij echter op basis van de huidige ervaring te verwerpen en te beschouwen als een te sterk in Sint Niklaas geloven.
En wat met onze koning? Die geven wij desnoods als schijnbaar begeerd geschenk aan Wallonië of laat die brave mens, die toevallig uit de juiste vagina, die hem koning maakte en als het toch niet anders kan, voorlopig desnoods over twee landen regeren! Zo regeerde een vorige koning binnen België toch in 1912 ook al volgens Jules Destrée uit Marcinelle, Volksvertegenwoordiger en voormalig Minister.
Wallonië en Vlaanderen moeten nu aan een eigen mogelijke toekomst beginnen bouwen. Het reeds gedeeltelijk in ontbinding zijnde unitaire België, bewees in het nabije verleden al voldoende, niet meer in staat te zijn om een gezonde, productieve en stabiele federale regering met toekomst te kunnen vormen. De regering die nu gevormd werd, is een regering waar de Vlamingen in de minderheid zijn en het is dus democratisch uiteraard geen Belgische regering. Vergeten wij niet de voorgenoemde pariteit!
Waarom zouden wij nog verder tijd verliezen om tegen elke logica in, dit onmogelijk geworden en zieke België met twee tegenstrijdige gemeenschappen verder in leven te houden? Vooral terwijl er een betere, zekere en logische oplossing voor handen ligt, die zowel Vlaanderen als Wallonië toelacht en zo beide gemeenschappen naar onafhankelijkheid, vrijheid, rust en een definitieve oplossing voor hun toekomst kan leiden. Vlaanderen en Wallonië zijn en waren steeds twee gemeenschappen die een tegenovergesteld sociaal model hebben en willen. Laten wij naar een definitieve oplossing gaan en het gevoel van onverschilligheid en berusting van de kiezers wegnemen. Als men iets ten koste van om het even wat toch tracht in stand te houden, dan zal het een zekere dag ontploffen en dat moet in elk geval vermeden worden.
Alle mogelijke onderhandelingen tot op heden bewezen steeds en nu nog dat beide gemeenschappen schijnbaar samen anders toch geen gezonde, stabiele federale regering kunnen tot stand brengen. Laat dan Vlaanderen en Wallonië in de toekomst deze schijnbaar enig mogelijke kans zonder uitstel te baat nemen om de bestaande spanningen weg te nemen en goede vrienden te worden in een soort verstandsrelatie, zonder verder noch zoals gehuwden voor elkander verantwoordelijk te blijven.
De gemeenschappen zouden bovenal op deze wijze opnieuw elkaar kunnen leren respecteren om zodoende samen tot de gewenste gemoedsrust te komen. Geef ook zo de kans aan Wallonië om te bewijzen wat het zelf waard is en dat het op eigen benen kan staan. Dat zou dan een positieve instelling van Wallonië kunnen steunen, vertrouwen geven en versterken. Dan eerst zouden Wallonië en Vlaanderen weer kunnen samen werken en elkaars vertrouwen herwinnen en genieten. Dan zouden de Vlamingen in de winter op reis kunnen naar de wintersporten in Wallonië en de Waalse vrienden in de zomer naar de Vlaamse kust. Beiden een vakantie in het buitenland.
Laat ons daarom toch geen kostbare tijd meer verliezen en samen, Vlamingen en Walen, aan een afzonderlijke toekomst beginnen bouwen en voorkomen dat wij beiden ons voor het buitenland belachelijk maken en al ons bestaande krediet op wereldniveau verspelen. Laten wij ons tegenover de wereld niet kennen als een land dat zonder ooit resultaten te boeken, woorden zonder daden stelt en dat zonder enig resultaat te boeken, slechts praten en eeuwig praten kan!"
Ik dacht wel even aan Bernard Blier welke ooit zegde: "Ervaring is als een kam die u "leven" geeft wanneer u kaal bent geworden."
Saluten dico vobis plurimam.
Bijlagen : Mijn haar in de periode van mijn geboorte tot mijn tachtigste jaar. Bernard Blier heeft wel gelijk wanneer hij ervaring vergelijkt met een kam die leven geeft wanneer iemand kaal is geworden. Dat is werkelijk stof tot nadenken.
Onze maatschappij werd volledig misvormd. Wij zijn fout en verantwoordelijk!
Zolang in onze maatschappij de mensen alleen zullen werken voor comfort, luxe en een tweede wagen, zal de vrouw slaafs moeten blijven meewerken en zo twee opdrachten vervullen en wordt zij nooit meer echt de vrouw van haar geliefde kroost, die zij vroeger was. De politiek en de syndicaten hebben de maatschappij misvormd door het materialisme en de gemakzucht als doel in het leven verleidelijk voorop te stellen. Laat elke vrouw toch weer echt vrouw zijn. Laat de dame weer fier zijn op haar status als vrouw, zodat de man haar als dusdanig weer leert appreciëren. Waar is de tijd dat vader voor de kost zorgde en moeder de kleding maakte en het huishouden graag op haar actief nam? De vrouw heeft een groter gevoelsleven dan de man, welke op zijn beurt meer realistisch is ingesteld. Dat is gewoon de aard van de beestjes. Doe de natuur toch geen geweld aan! Laat beiden zich uitleven in hun eigen natuur. Zo alleen kunnen zij voldoening vinden en gelukkig zijn!
Homo zijn of niet zijn! Afwijkingen van de natuur bestaan nu eenmaal. Zij bevestigen telkens ook de regel. Zo bestaan er ook homoseksuelen. Jezus zegde " Ga en vermenigvuldigt u." Toen negeerde hij zeker homoseksuele mensen, want die kunnen zich uiteraard onmogelijk natuurlijk vermenigvuldigen. Zij zijn dus voor hem onnatuurlijk en komen niet in aanmerking voor de voortplantingsopdracht die hij geeft. Homoseksualiteit is geen ziekte, maar sommigen zijn bij geboorte wel zuiver een afwijking van de natuur. Anderen zijn laatbloeiers die na saturatie van het andere geslacht uiteindelijk hun heil zoeken in homoseksualiteit. Was de wereld samengesteld door alleen maar homoseksuele mensen, dan was er geen voortplanting meer mogelijk en betekende dat meteen het einde van het "mens zijn". Laat dus die mensen rustig hun eigen leven leiden zoals zijzelf dat verkiezen en oordeel niet, maar zet ze ook vooral niet op een voetstuk en maak er voor de gemeenschap geen voorbeeld van. Ook zij vragen dat niet! Verder zijn er nog de "Lover Boys", maar die hebben slechts een commerciële manipulatie op het oog.
Laat dus rustig de vrouw maar vrouw en een man maar man zijn. Volgens de syndicaten zouden vrouwen moeten evenveel verdienen als mannen. Mensen, ga toch niet in tegen de natuur. Wees nuchter en stel u even in de plaats van de werkgever. Wanneer u dan zou moeten kiezen tussen een man en een vrouw, zou ook u toch ook logischerwijze de man de voorkeur geven en dat is helemaal geen discriminatie! Indien u als werkgever een vrouw tewerkstelt, loopt u het grote risico, dat zij al een paar maanden later in bevallingsverlof gaat en dat alleen omdat zij een vrouw is en haar lichaam fysisch en mentaal, buiten uitzonderingen, de drang heeft om kinderen voort te brengen. En dat is gewoon de natuur en ver van discriminatie. Ja, ook indien u als werkgever meer zou moeten betalen aan een man , zou u zeker nog de voorkeur aan de man geven om beter de continuïteit te kunnen verzekeren.
Door het feit dat nu ook vele vrouwen buitenhuis werken, spenderen zij meer tijd met hun collega's dan met hun levensgezel en wordt zo de kat bij de melk gezet. Vandaar dat er zoveel echtscheidingen of gewoon scheidingen zijn, met als logisch en rampzalig gevolg dat er zoveel alleenstaanden daaruit voortvloeien. Vandaar ook dat er zoveel mensen in overspel leven met een andere partij dan deze aan wie zij voordien trouw hadden beloofd. Vandaar meteen dat er zoveel ongelukkigen zijn die in geldgebrek geraken.
De man is nu eenmaal als man en de vrouw als vrouw geboren. Zij hebben elk hun aangeboren eigenschappen met gebreken, maar vooral ook met hun wederzijdse aangeboren kwaliteiten. Deze eigen aard kan nooit de man, noch de vrouw loochenen. Noch de man, noch de vrouw mag minderwaardig gemaakt worden. Laat beiden elkander waarderen en aanvullen en laat daarom de man en de vrouw vooral zichzelf zijn. Wanneer zij van de natuur afwijken, worden zij zelf het voornaamste slachtoffer.
Onze maatschappij is fout! Onder druk, van vooral de syndicaten en als gevolg van de wetgeving die daaruit voortvloeide, kan de vrouw niet echt meer vrouw en de man niet echt meer man zijn. Elke partij heeft eigen rechten en plichten en ook hier moet men met uitzonderingen rekening houden. Vooral de man kreeg bij zijn geboorte van de opperarchitect van het heelal, van God, een opdracht met ridderlijke verplichtingen. Daarom verwijs ik hier graag naar mijn teksten op www.bloggen.be/michel1937.
Waarom zouden vrouwen nu ineens moderne vrouwen en mannen vervolgens moderne mannen moeten worden en wat houdt dat dan wel in? Een man is een man en een vrouw is een vrouw en zo zal dat altijd blijven. Daarvan afwijken zou rampzalig zijn. Wij mogen in elk geval niet toelaten dat onze lieve dames zichzelf onteren en ontwaarden.
Een man kan nooit door zijn aard, als vrouw gelukkig leven en een vrouw botst op problemen wanneer zij als man buiten haat kroost tracht te leven. Vrouwen reageren op elk ogenblik anders, ook op kinderen en tegenover kinderen, dan mannen. Dat komt door de instelling en de aard welke zij bij hun geboorte hebben meegekregen. In de natuur trekken tegenpolen mekaar aan en dat geldt ook voor man en vrouw. Kijk maar hoe mooi verder de twee partijen elkaar aanvullen en hoe prachtig de penis in de vagina past.
Onze misvormde maatschappij zou dringend opnieuw moeten veranderen. Meisjes en jongens moeten opnieuw een afzonderlijke opvoeding krijgen. Meisjes zouden opnieuw moeten voorbereid worden op hun huishoudelijk werk ten voordele van hun kroost. Dat ligt gewoon in de lijn, de wensen en de aard van de mentaal gezonde vrouw. Dat zij dat alles niet meer kunnen, daar zijn de zogezegde moderne vrouwen fier op en dat is fout en tegen de natuur. Het maakt hen ongelukkig, maar dat willen zij niet graag toegeven.
Mannen zouden weer moeten tot beschermer van de kroost, gevormd worden. Discipline en vooral zelfdiscipline moeten voor jongens opnieuw aan de basis van de opvoeding liggen. Een ramp voor de mannelijke jeugd was het afschaffen van de verplichte militaire dienst, waar de jonge mannen in kontakt kwamen met discipline en waar hun karakter werd gevormd of tot positieve zelfstandigheid bijgewerkt. Zij leerden zich daar aanpassen aan reglementeringen en gehoorzamen of werden gekraakt. Ik heb vele macho's zien wenen als kleine kinderen, wanneer hun makkers afzwaaiden en zij na hun klas nog dagen moesten nablijven omdat zij gedurende hun dienst met "cachot"gestraft werden. Ik herinner mij dat een jongen mij vertelde dat hij het gelukkig geleerd had voor de rest van zijn leven. De moderne maatschappij maakt het de jeugd te gemakkelijk en er wordt onze jeugd te weinig ethiek, discipline, doorzettingsvermogen en vooral zelfdiscipline bijgebracht. Ook hun Nederlands is onverzorgd en lamentabel. Onze kinderen worden te zeer "gepamperd". Hun karakter, vooral van jongens, moet sterk gemaakt worden om het leven aan te kunnen, onder andere tegen pesten op school en elders. Het zou veel zelfmoorden kunnen voorkomen.
Kinderen moeten opnieuw leren bewegen en moeten van achter hun computer en hun videospelletjes weggehaald worden. Deze ficties vervalst hun visie op het leven. Het leert onze jeugd leven in fantasie en ontneemt hun realiteitszin.
Eerlijkheid en ethiek moeten opnieuw hoog in het vaandel komen. Wie gelooft in onze maatschappij de dagbladen nog? Zij misleiden dagelijks hun lezers. Ook de TV kanalen welke permanent hun kijkers manipuleren door steeds dezelfde politiekers en dezelfde journalisten op te dringen en zeer belangrijke gebeurtenissen opzettelijk te verzwijgen. Wie mag en durft dergelijke media nog geloven?
Onze maatschappij is totaal misvormd en de nadelige gevolgen zijn uiterst voelbaar. Mijn filosofie kan alleen dan lukken, wanneer man en vrouw zich vast houden aan wat zij als natuur, gunsten en verplichtingen bij hun geboorte hebben meegekregen. De dubbele nationaliteit zou dringend moeten worden afgeschaft. Ook dat is tegen een gevoel van eerlijkheid en spontaniteit. Syndicaten ontvangen commissie op het uitbetalen van de werklozensteun. Hoe meer werklozen, hoe meer zij verdienen. Is dat logisch? Rap noem ik nog even een paar rampzalige gevolgen van onze misvormde maatschappij. Wie vertrouwt de voedingswaren en andere afgewerkte producten van onze consumptiemaatschappij nog ? De voedingsproducten zitten vol kleurstoffen en bewaarmiddelen. De chemische trusten maken de mensen kapot. Wij kunnen toch niets meer kopen wat niet in de kankerverwekkende plastiek werd verpakt. Wie durft dokters nog geloven ? Ik heb veel respect voor dokters welke hun beroep uitoefenen als een roeping, doch velen echter opereren, niet altijd uit noodzaak voor de gezondheid van de patiënt, maar vooral voor geld en eigenbelang. Ga naar meerdere dokters en u krijgt dikwijls verschillende, zelf soms contradictoire diagnoses te horen. Er worden dan eveneens verschillende soorten medicijnen voorgeschreven.
Hoe geloofwaardig is meteen nog het gerecht? Wat gebeurt er met de sport? Wat gebeurt er met het verkeer en ook de verkeersagressie? Hoe geloofwaardig zijn nog onze politiekers? Hoe beschermend en geloofwaardig zijn de politieagenten, die in bepaalde wijken niet meer durven komen? Waarom zouden zij verder hun leven riskeren, wanneer de misdadigers toch onmiddellijk ongestraft worden vrijgelaten? De misdaden stijgen zienderogen. De gangsters kregen vrij spel sinds alle brave burgers hun wapens moesten inleveren. De rechtbank, zonder kennis van zaken, stelt zich op tegen en boven het onderwijs en verplicht zelf scholen met goede naam aan onbekwame kinderen een diploma te geven en te laten overstappen naar een hogere klas met een dagelijkse schadevergoeding in geval van het niet nakomen van de uitspraak. Wat kan een leerling, welke voor een hogere klas nog niet klaar is, daar dan aanvangen? Dat zou toch nadelig zijn voor de leerling in kwestie en vooral voor zijn medeleerlingen. Maar waar is de eerbied voor politie, voor leraren in het onderwijs, voor politiekers en meer nu gevaren ? Sommige leraars worden zelf door leerlingen geterroriseerd. Politiek betekent " de kunst om te besturen" en hoe hebben zij bestuurd? Het is ook niet te begrijpen dat procedure in een proces belangrijker is dan logica en de echte waarheid, want één procedurefout kan logica en waarheid elimineren.
Ik keek vandaag naar een uitzending op VRT één en vind het belachelijk en tijdverlies wat daar allemaal naast de kwestie wordt verteld. De oorzaak moet dringend aangepakt worden en dat is de enige en dringende oplossing die uitkomst kan bieden op termijn. De wereld blijft onveranderd. Die kan niet verkleinen, noch vergroten. Ook met alle soorten chemicaliën probeert men de productie te vermeerderen en dat ten nadele van de gezondheid van de bewoners. Ik heb in die zin reeds een paar analyses gemaakt maar val telkens weer in herhaling. Toen ik in 1937 werd geboren, waren er op de wereld 2 miljard mensen. Dat is nu op 80 jaar tijd gegroeid tot meer dan 7 miljard. De bodem van de bewoonbare wereld en de zee kan aan de noden van zoveel mensen niet meer voldoen.
Wanneer aan deze bevolkingsaangroei niet dringend een einde komt, zullen de mensen mekaar nog opeten en doden als gevolg van de honger. De vervuiling van water, lucht en bodem is nu al een verloren zaak! De enige oplossing zou een drastische geboortebeperking zijn en al de rest zijn pleisters op een houten been en geen oplossingen om de oorzaak aan te pakken.
Er zijn er nog vele voorbeelden van de misvorming van onze maatschappij, waarvan wij toch allen de dupe zijn. Wij moeten echter dringend leren prioriteiten stellen.
Holland is geen land, zeg dus nooit Holland wanneer u Nederland bedoelt.
Maak niet de fout van zovelen. Zeg nooit Holland wanneer u Nederland bedoelt. Holland is geen land en Hollands is geen taal maar wel een dialect.
Winkler Prins encyclopedie uitgegeven door Elsevier Amsterdam zesde druk 1952 veertiende boek bladzijde 338 en 340 verklaart:
Nederland is het in Europa gelegen deel van het Koninkrijk der Nederlanden en bestaat uit volgende provincies:
Noord Holland Zuid Holland Groningen Friesland Drente Overijssel Gelderland Utrecht Zeeland Noord Brabant Limburg Flevoland ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Later door drooglegging van de zee kwam dus ook Flevoland als twaalfde provincie erbij.
Deze vroeger elf en nu twaalf provincies vormen samen het land Nederland. Holland is geen land en heeft geen nationale voetbalploeg zoals het woord dikwijls zelf door Nederlanders foutief wordt gebruikt. Maar ja, ook zingen zij in hun Wilhelmus." Zijn wij van Duitsen bloed in plaats van zijn wij van Dietse bloed", maar zij zingen ook dat zij de koning van Spanje steeds hebben geëerd terwijl de geschiedenis ons wel helemaal wat anders vertelt. Nietwaar Willem de Zwijger? Dietsland was vroeger een deel van Duitsland met Munster en Keulen inbegrepen, ( In het dialect van Keulen spreekt men bij voorbeeld van Druven en niet van Trauben), inbegrepen ook nog het huidige Nederland, Vlaanderen en het noorden van Frankrijk met Rijsel, (nu Lille). Er zijn slechts twee provincies waarvoor het woord Holland kan gebruikt worden, namelijk Noord- en Zuid Holland. Vergeet dus verder het woord Holland wanneer u het land Nederland bedoelt.
Mijn grootvader Pikke Bijnens vertelde over de oorspronkelijke betekenis van het woord "OK" en beknopte Spaanse vertaling!
Op de foto van links naar rechts: Grootvader Pikke Bijnens, mijn broertje Jean Pierre (John), ikzelf en onze vader Gust:
Aan het front, gedurende de wereld-en loopgravenoorlog 1914-1918, waren uiteraard de eenheidscommandanten verplicht doorlopend telefonisch aan de commandopost van het hoger echelon, de verliezen en de mansterkte van hun eenheid door te geven. Mijn grootvader Pikke Bijnens zat gedurende deze vier jaar in deze onmenselijke situatie in de loopgraven, werd in zijn hand geschoten en stierf jaren later aan de gevolgen van de hatelijke gasaanvallen. Ik heb hem later nooit gekend zonder zijn zuurstofpompke.
Als sleutelwoord om te bevestigen dat er geen verliezen waren, gebruikte het leger de afkorting "OK", wat betekende "geen doden", zero doden of in het Engels "zero killed" of afgekort "OK"
Nadien heeft het woord "ok" deze oorspronkelijke betekenis verloren. Wat uiteraard weinigen weten, is dat door het verloop der jaren de wereldbevolking, waaronder ook de Engelsen ( GB) en de Amerikanen de initiale betekenis van het woord "ok" zijn beginnen gebruiken als synoniem voor de woorden "akkoord, begrepen, klaar of genoteerd".
Ja, zo vertelde mijn grootvader en hij kon het weten, want hij rolde vóór de gasaanvallen zijn sigaretten zelf. Hij heeft echter na de oorlog nooit meer gerookt.
Groetjes,
Mike( Michel)
Traducción Español conciso:
En el frente, durante la guerra de trincheras de 1914-1918, los comandantes tuvieron la obligación de informar al mando constantemente por teléfono, indicando la fuerza numérica y las perdidas de su unidad.
Como palabra clave para confirmar que no habían perdidas , el ejército utilizaba la abreviación "OK", que significaba "cero muertos", o en Inglés "0 killed" o zero killed". Actualmente, se ha perdido el verdadero significado original de la expresión "OK", que por tanto muchos ignoran.
Transcurridos los años, la población mundial ( incluido los Ingleses (GB) y Americanos) ha cambiado el significado inicial de la expresión "OK" en un sinónimo de las palabras " claro, comprendido, vale o de acuerdo".
De eerste foto is Dirk Backaert rechts op de foto, in Equador met onze Leeuwenvlag.
De tweede foto is Dirk met zijn vriendin Tania van Equador. Dirk met één voet op het zuidelijk halfrond en de andere voet op het noordelijk halfrond. Het is wel degelijk een unieke plaats!
Toen geborgen in vaderlandsliefde nog geen racisme werd genoemd. Toen onze democratie nog geen dictatuur was. Toen het volk nog een belangrijke stem had. Toen na de verkiezingen de stem van het volk niet werd genegeerd.
Toen men in mijn dorp in de rand nog hoofdzakelijk Nederlands sprak. Toen de strontmachines de voetpaden van mijn dorp nog niet volscheten, en deze honden de ijzeren palen nog niet kapot plasten. Toen de media nog niet politiek gekleurd en gecensureerd waren.
Toen men zich uit respect voor de medemens voornaam kleedde. Toen men woorden als cultuur en zuivere taal nog ter harte nam. Toen ik van de politiek en de justitie nog niet moest walgen. Toen de kandidaten door het volk bemind, zonder manipulatie, een kans kregen.
Toen men tegen onze ministers nog U kon zeggen en etiek en moraal nog betekenis had. Toen politiek niet slechts om geld, maar nog uit overtuiging en ideaal bedreven werd. Toen de politiekers het geld nog niet massaal naar zichzelf toetrokken. Toen het werk en de inzet van de gewone belastingbetaler nog beloond werd.
Toen criminaliteit nog degelijk bestraft werd. Toen de gangster nog niet belangrijker was dan het slachtoffer. Toen men het slachtoffer niet in de kou liet staan. Toen de mensen nog niet stressgetekend waren.
Toen de mensen integendeel gemeend echt en vriendelijk waren. Toen men stoute kinderen nog eens op hun blote poep mocht slaan. Toen de leerlingen nog eerbied en opzicht hadden voor hun leraren. Toen de burgers nog eerbied en opzicht hadden voor de politie.
Toen discipline nog niet als belachelijk werd omschreven. Toen ik nog niet zoveel lentes telde. Toen ik nog niet zoveel ervaring had, maar nu ik klaar zie dat het mensenleven nog niet zo ingewikkeld was, denk ik:
Toen......... Toen......... Toen......... Toen was het leven gezellig en mooi!
Achterklap verkopen doet mensen pijn, ook al komt het uit de mond van leken. Tracht jij vooral te leven zoals Pallieter, zonder zelf haat en afgunst te kweken. In plaats van zelf achterklap en lastertaal te verkopen, drinkt je wijn van harte en laat jaloerse met hun afgunst maar lopen.
Die afgunstig is kan nooit begrijpen dat men onbaatzuchtig anderen kan prijzen, die meer geld hebben, meer roem, betere kwaliteit en gunstiger prijzen. Wees ambassadeur voor de vriendschap en blijf voorwaarts marcheren. Verberg je nooit voor anderen en toon dat laster je niet kan deren.
Hoe meer mensen achterdochtig zijn hoe minder zijn ze te vertrouwen. Voor lasteraars verging de winter nog voor hij begon, val toch nooit in hun klauwen. Ken je eigen hart en maak tijd voor broederschap en vrienschap en leer daarop bouwen. Bij echte vrienden is nijd, haat en afgunst niet te vinden en blijf anderen buiten hun klauwen.
Wees tevreden met vreugde en de warmte in je hart en verwerf zo een oase van rust. Soms maakt afgunst van mensen vrakken en verliezen ze al hun strijdlust. Overtuig je dat lasteraars ongelijk hebben, want dat brengt jezelf gemoedsrust. Laat je door jaloerse vooral niet bekakken en maak je geen zorgen en wees niet ongerust.
Vooral domme mensen zijn gevaarlijk. Wie bij hen steun en hulp zoekt, is meestel verloren. Achterklap negeren is de enige weg om deze in de kiem de smoren. Gelukkig kan je afgunst niet horen want het lawaai zou niet te verwerken zijn. Laster werkt als de Helicobacter, zij knaagt aan de maag en zij doet je vreselijk pijn.
De achterklap kwetst het meest en vooral als er een vorm van waarheid in zit, doch wanneer niet, geloof dan in de eigen macht en persoonlijkheid die je bezit. Blijf niet staan maar stijg boven de jaloezie uit, elke dag en laat je de moed niet ontgaan. Stijg hoger en hoger, houd stand en blijf humoristisch en spontaan.
Denk aan je gezondheid en herken de blik van personen die achterklap en lastertaal verkopen. Wees autoriteir met humor en leer andere personen danken, dan zul je geen gevaar lopen. Kom terug in de wijsheid van onschuldige, houd stand en voel je niet bedrogen. Laat je ziel niet doorboren, ken je eigen hart en kijk iedereen recht in de ogen.
Negeer afgunstige personen, maak tijd voor vriendschap en leer anderen nooit te benijden. Zo ontsnap je aan dit deel van de erfzonde, doch van op je voetstuk, wees bescheiden. Leef vrij als een vogel en volg slechts je eigen persoonlijke en waardevolle ideeën. Houd je zelf aan de geboden. Geef nooit toe maar houd stand in de woeste levenszeeën.
Afwezigheid is een beetje gift, een beetje sterkt, maar veel breekt de vriendschap. Heb moed en denk na en heb respect voor anderen en zoek slechts echte broederschap. Maak u ook nooit schuldig aan achterklap, geniet van het leven en zorg dat jij niet verpest, dat mensen je prijzen en tegen jou steeds zeggen kunnen, "Quia Pius est".
Weet dat de informatie die internet biedt dikwijls ontaardt in heel wat verdriet.
De computer en internet verruimen zeker kennis en levensveld, doch deze verruimimg wordt dikwijls onbewust een vuilnisbelt.
Al wordt men door op internet te surfen wel meer begaafd, veel internetters resulteren bezeten, gestresst en zijn verslaafd.
Voor al wat men doorgaans moeizaam en doelloos kan bijleren, moet men alvast slaap, tijd en uiteraard gezondheid ontberen.
Een " chatroom" ofte praatkamer beheren als ambitie of tijdverlies resulteert vervolgens in stress en werken in een loos bedrijf.
Een bedrijf dat niets te bieden heeft en telkens weer een leeg en ondankbaar gevoel geeft.
Door computerspelletjes worden sommige kinderen haast gek en in privé- en beroepsleven vallen ook veel volwassenen op hun bek.
Eens wordt de computer de beperking van de vrijheid van de mens en als gecamoufleerde vriend of vijand verstoort hij menige toekomstwens.
Hij noemt wel persoonlijke computer, doch hij vernietigt de persoonlijkheid, spuit aldoor persoonlijke informatie de wereld in en brengt velen in verlegenheid.
Hij kwetst en misleidt en maakt mensen tot slachtoffers en slaven terwijl ze echter dachten dat zij aan hem gewoon hun dorst konden laven.
Het is een waarheid als een koe! Die met "p.c." niet kunnen omgaan, vergeten zelf te denken, verliezen innerlijke rust en gaan eraan!
Ik zie niet in waarom een normale en gewone Europese toerist Europa zou verlaten? Geeft het dan zoveel meer aanzien als je over verre continenten kunt meepraten, niet beseffend dat de verscheidenheid van onze streken, alles en nog meer kan bieden? Laat toch die verre reizen voorlopig over aan zakenlui, piloten en zeelieden.
Veel reisbureaus misleiden hun klanten en sturen toeristen naar verraderlijke kanten. Ze bepraten Elkerlyck met de mooiste woorden en sturen hem zonder reden naar verre en gevaarlijke oorden.
Ze doen toeristen onnodig risico's nemen en laten ze zodoende meer betalen en met hun leven spelen. Ze geven de verten een toverlach en valse faam, Europeaan, leer toch eerst Europa kennen en dat met je ganse ziel en lichaam!
De meesten kennen hun eigen bodem niet, niet hun eigen cultuur en kunst en wat de natuur in Europa biedt. Waarom toch stappen zij met angst een vliegtuig in? Waarom is hun landje en Europa, zonder dat ze het kennen al veel te min?
In de Dominicaanse Republiek leren ze hun eerste oesters genieten. Zij vliegen naar Thailand, want daar zijn meisjes met mooie tieten. Alsof onze gezonde Europese dames geen vrouwelijk schoon kunnen bieden en weten zij niet dat ze in onze streken ook gerenommeerde oesters kunnen genieten?
Maar het gras zou aan de andere kant van de heuvel weer groener zijn. Liever een bange, tijdrovende vliegreis dan een boottocht op de Loire, de Donau of de Rijn! In Afrika en meer liggen aids, andere ziekten en vele risico's door bloedtransfusies te grijpen, terwijl ze in dictaturen soms toeristen hun vrijheid ontnemen en ze doen dansen naar hun pijpen.
Het vlees dat je morgen op het bord van je luxehotel toelacht, weet dat datzefde vlees vandaag, heel ver van hygiëne, op klachten wacht. Het ligt nu bloot op de markt, volgelaten met vliegen, stof en andere dingen en dat zijn gedachten die spontaan mijn appetijt zouden verdringen.
De hotelketens geven het volksbestaan van daar een valse waarde want schijnbaar in het hotel, een gouden kooi, is het leven de hemel op aarde, maar al enkele honderden meters verder kan het je niet ontgaan, daar ontdekt je de autochtoon in zijn arm, soms ziekelijk, echt en reëel bestaan.
Zo komen touroperators op vele plaatsen bewust en opzettelijk de rust verstoren en bouwen ze maar hotels zonder zich aan de arme inboorlingen te storen. Waar ze aanleggen verdringen zij het spontane, het echte leven en meteen de rust en doden zij de locale cultuur zoals vroeger bij de Indianen. Zij bouwen hotels naar hartenlust.
Tracht je ziel niet aan deze moderne, commerciële dingen te verliezen. Leer deze dingen slechts te gebruiken voor nodige situaties zonder ze in te vriezen. Vliegtuigen en media maken elk jaar de wereld kleiner, maar ze maken hem daarom niet gezonder, aangenamer, mooier, beter of fijner.
Niemand wordt, ook niet door zichzelf, graag bedrogen! Leer daarom vooral niet andere landen mooier zien en met andere ogen, maar blijf met je twee voeten op de grond, dan bespaar je jezelf veel verrassingen en blijf je gezond.
Je hoort mij niet beweren dat wat Europa bezit, elders niet bestaat. Leer toch echter eerst volledig ons mooie Europa kennen, vooraleer je verder gaat. Het heeft helemaal geen zin beginnen wereldculturen te verslinden, wanneer je vooraf nog de weg in je eigen Europese culturen moet vinden.
Als je eigen Europese culturen je niet kunnen boeien en bekoren, loop je vast en zeker in deze uitheemse culturen verloren. Daarom dan als Elkerlyck wil leren lopen vóór hij kan gaan, blijft Elkerlyck in mijn ogen maar een pover en triestig figuur slaan.
Eén enkele euro verliezen als het jezelf raakt weegt veel zwaarder dan een miljoen dat anderen lichter maakt. Een luttele pijn die je zelf aanvoelt, voelt erger aan dan wat ook iemand anders bedoelt.
Jouw liefdesverdriet is erger dan welk ander. Jouw dode hond verwerk je moeilijker dan veel zwaarder leed van een ander. Dat komt omdat je slechts pijn erkent, naarmate je er zelf bij betrokken bent.
Wie door eigenliefde is verblind blijft steeds denken als een kind. Ons eigen leven is het nummer één, want sterker dan ons instinct van zelfbehoud bestaat er verder geen.
Alleen ons ego is blangrijk. Alleen onze zorgen zijn omvangrijk. Mens, het is omdat je onbewust jezelf verwent, dat je geen fouten van jezelf erkent.
Wij zien wel splinters in het oog van anderen, maar waarom nooit de balk in ons eigen oog veranderen? Alles ten voordele van onszelf erkennen wij spontaan, terwijl wij anderen, misschien onbewust, steeds in de kou laten staan.
Levenservaring is een groot fortuin, al geeft het soms bitter inzicht op een grote hoop puin. Handel toch nooit tegen je aard, want dat is het toch niet waard.
Wie ben jij en wie ben ik? Het is steeds later dan men denkt en ik maak mij niet dik. Al wat de mens niet ombrengt maakt hem sterker, ook al eindigt soms de pijnlijkste ervaring in een kerker.
Toch heeft niet elke mens in de gevangenis, schuld aan deze belevenis. Sommigen zitten droog met een waarom zonder klaarheid, al vertelden zij nochtans slechts de echte en de hele waarheid.
Dikwijls is het gerecht niet recht maar krom, en de mens die beslist niet slim, maar dom. De mens is het enige dier met vrije wil dat kan ingaan tegen zijn instinct, maar deze koning der schepping wordt slaafs als hij drugs neemt of alcohol drinkt.
Want dan komt hij in de levensban, omdat hij niet meer klaar denken kan. Wees superieur aan elk gevoel van instinct, en maak wat van je leven. Misbruik niet je verstand, karakter, ervaring en je vrije wil, door God gegeven.
Deze macht die wij God noemen is de onmetelijke natuur. Deze macht overwint afstand en tijd, tegen oneindig per uur. "Bemin je naaste zoals jezelf", zo staat het in de Bijbel. Bemin dus alvast jezelf, bemin ook anderen, dat zonder twijfel.
Laat maar Elkerlyck respect en eigenliefde bijwinnen, zo zal hij, steeds volgens de Bijbel, zijn naaste zoals zichzelf kunnen beminnen. En verder, van allen die het anders beweren, zal ik misschien heel graag nog wat bijleren.
Hoe prachtig en machtig de natuur ! Vroeger huis van El Cid.
Ik voel mij niet min of niet meer dan een eenvoudig mensenkind. Dat besef ik telkens weer, meer en meer, keer op keer en ik benader de grote Heelalarchitect steeds meer als vriend.
Niets is sterker en grootser dan de schepper van moeder natuur en niets is zo volmaakt en niets zo geheimzinnig. Door dat te beseffen ontstond in mij een liefdesvuur en dat niet te blussen vuur beleef ik intens, bewust en zeer innig.
Eigenlijk ben ik een beetje niets en hoe meer de jaren vergaan, hoe meer ervaring ik heb en hoe meer ik kan en ken met alle levensbagage die ik in mijn verleden heb opgedaan besef ik zeer goed dat ik slechts een broos en beperkt iemand ben.
Al zal ik er door mijn ambitie steeds volledig voor gaan, toch ben ik ervan overtuigd, dat ik in alles zou mislukken, moest mijn gezondheid of meer, door de kracht van die natuur, mij tegengaan, want dan braken al mijn wensen, mijn streven en verlangens in stukken.
Telkens de mens de natuur geweld aandoet, komt hij altijd van een kale reis terug. Hij wordt dan uiteraard, gewoon en eerlijk beboet, want de natuur wreekt zich steeds en herstelt haar harmonie, correct en vlug.
Deze natuurkracht, als hoogste macht, ook later of hier op aarde, die men God of Superstar of Opperbouwmeester van het heelal kan noemen, maakt ons of breekt ons als vaste waarde en na dat te beseffen, groeien en bloeien in onze levenstuin overvloedig bloemen.
Deze hoogste kracht voorwaar aanvaarden zal voor sommigen niet eenvoudig zijn, doch haar ook de natuurrampen kwalijk nemen zou wellicht spontaan en logisch lijken, maar die kracht zomaar de schuld geven van wat mensen verkeerd doen, doet mij pijn. Benader die oerkracht positief want in haar schoot moeten de grootste zorgen wijken.
Geen woorden om te zeggen hoe goed zij was! Als echtgenote en moeder verrichtte zij veel meer dan van haar werd verwacht. Zij was een perfecte echtgenote en moeder en een plichtsgetrouwe vrouw die alles veil had voor haar man en kinderen. Zij leefde slechts voor de mensen om zich heen en was door iedereen geliefd om haar eenvoud en hulpvaardigheid.
Wie zijn kinderen culturen en talen laat studeren, maakt ze sterk in het leven om zich steeds en overal te weren. Hij beseft dan eerst later dat hij het risico moest nemen, dat zijn nageslacht kon vervreemden en men het hem zelf kan ontnemen.
Ik schrijf dit neer, omdat iets in mij zegt dat ik dat moet. Het is mijn boodschap aan opvoeders en noem het verkeerd of noem het goed, het is een bruikbaar pakket ervaring, voor elkeen en direct uit het leven gegrepen en waarvan je de knepen kunt leren, want helaas, dat heb ik te laat begrepen.
Het is helemaal geen leugen die als waarheid is verkleed en ik kon het nooit vroeger vertellen, aangezien ik het nu eerst weet. De les die ik leerde is geen video, maar harde werkelijkheid. Geen terugspoelen aan en dat reëel beleven bracht zonder weerga spoedig bitterheid!
Zonder het verleden te aanvaarden en het trachten te begrijpen, kan er voor geen mens hoop, noch geluk, noch toekomst rijpen. Doch, al schep ik moed, ik ween van spijt want ik verloor de mooie idealen uit mijn jeugd. Zo is mijn cultuur een beetje dood voor mijn kleinkinderen en dat beseffen doet geen deugd.
Moed baart zelfdicipline en kracht en elke kracht geeft macht. De grootste macht heeft hij die kan vernederen, doch het niet doet en wacht. Hij aanvaardt en tankt zodoende brandstof in het bloed, kent geen haast, hij is een man. Wanneer de oerkracht hem later misschien helpen zal, de toekomst weer toelachen kan.
Een pleziervogel in het leven, is er één waarover men praat, maar die in werkelijkheid niet echt bestaat! Het leven eindigt bij de dood, onze beste vriend. Hij zal ons nooit vergeten! Leven is steeds aftellen tot je sterft en dat beseffen is raak en goed om weten.
Geen plezier, doch troost en uitlaat vindt men in elke poëzie met haar emoties, die voortvlooien uit onze ervaringen, onze mislukkingen en onze promoties. Poëzie maakt gemoederen vrij en projecteert onze angsten, verlangens en zielenpijn. Zij brengt ons weer tot rust en plant in ons de kunst om een nieuw mens te zijn.
Ik bemin mijn kinderen en kleinkinderen steeds meer, maar voel mij wel heel droevig telkens weer, als ik in mijn eigen taal tegen mijn kleinkinderen praat, voel ik de pijn dat niet één van hen mij verstaat.
Zo heb ik dus deze trein gemist en daarom achter het net gevist. Ik maak mij wel geen illusies meer, doch zou ik er veel voor geven, als mijn eigen kleinkinderen ooit mijn teksten konden lezen.
Leren van andere talen en culturen is wel verrijkend en vinden wij fijn, maar waarom blijven zitten tussen andere culturen en is eigen taal en cultuur te klein? Waarom verkopen vele Vlamingen eigen taal en cultuur hen door hun ouders gegeven? Zullen zij zichzelf het geweld dat ze hun zoete taal aandoen ooit kunnen vergeven?
Zijn jullie links, rechts of centrum, wat jullie denken is misschien wel waar, doch blijft vooral eerlijk, niet zwak en toegeeflijk, maar wel tolerant, zo leren jullie van elkaar. Wees nooit gehaast want de oerkracht staat toch boven elke tijd, inhalen gaat niet, wat de Opperbouwmeester beslist, gebeurt, of het ons ligt of spijt.
Al maakt de nietige mens dikwijls die natuur het leven zuur, alle wetenschappen ten spijt, sterft elke mens een beetje, elk uur! Velen hebben van zichzelf een hoge dunk, maar wie en wat zijn wij? Alleen de natuur is volledig, perfect, almachtig en echt vrij!
Die natuur, onze God, een oerkracht, die boven tijd en afstand staat! Een te veel geloof in wetenschap is dikwijls oorzaak dat een mens die oerkracht verlaat, maar na meer kennis, ervaring en inzicht hebben wij die steun en houvast weer nodig. Misschien brengt eens ons de wetenschap zo ver en wordt talen studeren overbodig.
Voor rechtschapen mensen bestaat er in onze rechtspraak geen recht op recht, want ons huidig gerechtsapparaat is minder dan gewoon maar slecht. Het werkt ten voordele van en bezorgt alleen misdadigers recht op onrecht, en zodoende worden door het vergaan van tijd correcte persoonen vals berecht.
Het gerecht is niet altijd onfeilbaar en de gerechtsmolen maalt enorm langzaam. Deze situatie is slechts voor de wetsovertreders een gunst en uiterst werkzaam. Tijd geeft ongelooflijk veel voordelen aan oplichters, hun kompanen en trawanten, om zo aan alle verplichtingen te ontsnappen en te zoeken naar nieuwe klanten.
Interpretatie en de geest van de wet hebben mijn geloof in ons recht verbroken. Wat is recht al iemand wordt veroordeeld en in beroep totaal wordt vrijgesproken? Waarom wordt er niet meer gestraft om onrecht in de toekomst te voorkomen? Waarom kan een slechte opvoeding verzachtende omstandigheden bekomen?
Is men minder of meer vermoord door een dader met een goede of een slechte jeugd? Waarom niet het slachtoffer centraal, dan bescherming voor de dader die niet deugt? De beschuldigden moeten zogezegd beschermd worden door het gerecht, maar in welke situatie komen meestal de onschuldige slachtoffers terecht?
Waarom een slachtoffer, om een advocaat te betalen, zijn huis doet verkopen? Waarom wordt een onschuldig mens verplicht om zijn recht zodoende duur te kopen? Terwijl een gangster spontaan meerdere advocaten pro Deo kan krijgen, moet eerst het slachtoffer geld spenderen en dan afwachten wat hij nu zal verkrijgen.
Waarom moeten belastingplichtigen voor een kinderverkrachter werken en betalen, om deze moordenaar jaren te controleren, te onderhouden en zo recht te verhalen? Geen zakenman van het jaar kreeg ooit zoveel gratis personeel ter beschikking als een kinderverkrachter, een laffe moordenaar, een mensenverschrikking!
Wie is er in de fout gegaan en wie heeft slecht gewerkt en slecht gewaakt, als huizen van bouwovertreders eerst met de grond worden gelijkgemaakt, nadat de staat jaren lang officieel gemeente- en andere taksen heeft verhaald op deze personen en zij intussen hun hypotheeklening al volledig hebben afbetaald?
Waar staan wij ook als een uitspraak en een vonnis in ons voordeel is en als de tegenpartij niets bezit en zij daarom ook nooit kwetsbaar is. Wie zijn partner heeft vermoord komt vervroegd vrij en trouwt weer, ook voor de kerk. Zo wordt echter wie gescheiden is gediscrimineerd en dat onrecht is toch te sterk!
In ons staatsapparaat, onze versleten democratie, is het recht ongelooflijk krom en zijn vele ministers te jong en onervaren, naïef, onbekwaam en ook zeer dom. Zo wordt elke inzet, werklust en eerlijkheid zonder meer onrecht aangedaan en worden vele volgzame massamensen gemanipuleerd en die laten maar begaan.
De regering die ooit de auto volledig zou verbieden kan alvast haar doel bereiken, want zij zou met nul verkeersdoden en nul snelheidsovertredingen kunnen prijken en wij weer met paard en kar en geen verkeersborden zouden onze wegen ontsieren, doch bij deze onzin en zogezegd theoretische logica heeft geen mens iets te vieren.
Zouden zij de werkende klasse nog maar eens laten opdraaien voor het profitariaat, alhoewel wie nadenkt uiteraard beseft dat gratis toch in werkelijkheid niet bestaat en wie dus iets gratis krijgt moet weten dat hij het betalen aan anderen overlaat. Noemen wij het socialisme of profitarisme, betalen is het woord waar het om gaat!
Van deze onbekwame regeringen en hun media leren wij politiek correct denken. Door hun wetten op maat spreken wij politiek correct wanneer wij zoals zij denken, alhoewel democratie altijd staat voor vrijheid van schrijven, spreken en denken, wil men in onze huidige versleten democratie de burger geen inspraak schenken.
Ik ben Backaert Michel en bijnamen Mich in Ruisbroek en Mike in het Leger en Calpe.
Ik ben een man en woon in (Spanje) en mijn beroep is Voormalig Exporteur groente en fruit. Voormalig Adviseur Belgische Dienst Buitenlandse Handel..
Ik ben geboren op 20/11/1937 en ben nu dus 86 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Judo - Ju jitsu en goede wijn genieten..
Mijn levenscurriculum vindt u in de inhoud van het blog.
In 1937 op de wereld 2 miljard mensen en nu al 7 miljard.
In het jaar 1959 stond magere Hein al voor mijn deur, maar ik heb hem toen nog niet binnen gelaten! Het brengt een mensenkind echter wel tot nadenken hoor!
Hallo Vrienden,
Ik maak mij sinds meerdere jaren grote zorgen over de bevolkingsexplosie op onze aardbol.
Michel Backaert had als zaakvoerder van Bruksela pvba (import en export groenten en fruit) ervaren dat de belangen van de exporteurs en deze van de importeurs in groenten en fruit dikwijls zeer tegenstrijdig waren.
Vergeef mij dat ik eerlijk ben en verkies met mij een nuchtere kijk! Het is de bedoeling met mijn persoonlijke ervaring naar een oplossing te zoeken, terwijl ik helemaal geen haat wil zaaien! Dit opiniestuk en deze analyse is de persoonlijke ervaring van mijzelf, een mens van 80 jaar jong en geboren te Brussel in 1937 vóór de tweede wereldoorlog. Dus nog van de tijd, in tegenstelling met nu, dat de blauwe kleur werd gebruikt voor meisjes en roos voor jongens. 
Achterklap verkopen doet mensen pijn, ook al komt het uit de mond van leken.
Weet dat de informatie die internet biedt
Ik zie niet in waarom een normale en gewone Europese toerist Europa zou verlaten?
Eén enkele euro verliezen als het jezelf raakt
Ik voel mij niet min of niet meer
Geen woorden om te zeggen hoe goed zij was!
Wie zijn kinderen culturen en talen laat studeren,
Voor rechtschapen mensen bestaat er in onze rechtspraak geen recht op recht,
![Ons huisje op 11 juli 2013 kopie 2[1].JPG](https://blogimages.bloggen.be/michel1937/attach/218253.JPG){kind=link}
