Ik ben Backaert Michel en bijnamen Mich en Mike
Ik ben een man en woon in (España) en mijn beroep is Voormalig Exporteur groente en fruit. Voormalig Adviseur Belgische Dienst Buitenlandse Handel..
Ik ben geboren op 20/11/1937 en ben nu dus 86 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Judo- Ju jitsu. Goede wijn genieten..
Mijn levenscurriculum vindt u in de inhoud van het blog.
In 1937 wereldbevolking 2 miljard en nu al 7 miljard.
Eigen teksten van Michel Backaert Als overtuigde rechtlijnige Vlaming met Christelijke en Groot-Nederlandse gedachten en een sterk rechtvaardigheidsgevoel, schreef Michel (Mike) Backaert na veertig jaar lid van de Orde van den Prince en Lions international, volgende levensflitsen als diepzinnige, beredeneerde, gevoelsmatige, filosofische en soms zelfs rijmende teksten. Zij houden waarschijnlijk niet de enige, de volle en zeker niet de totale waarheid in, maar zij zijn alvast eerlijk en onbaatzuchtig neergeschreven als een spontaan gevolg van ernstige bedenkingen na de ervaring van een intensief, gevuld en gevarieerd leven met veel symbolische vlieguren bij dag en bij nacht.
Zoek uw gewenste tekst tussen zeventig anderen en klik deze aan in de inhoud links, vanaf links boven. Rol zo nodig een of twee verder volgens de volgorde in de lijst van de inhoud. Succes!
12-05-2011
Het probleem van België ? Eigen jeugdervaring sinds 1937 met conclusie.
Vergeef mij dat ik eerlijk ben en verkies met mij een nuchtere kijk! Het is de bedoeling met mijn persoonlijke ervaring naar een oplossing te zoeken, terwijl ik helemaal geen haat wil zaaien! Dit opiniestuk en deze analyse is de persoonlijke ervaring van mijzelf, een mens van 80 jaar jong en geboren te Brussel in 1937 vóór de tweede wereldoorlog. Dus nog van de tijd, in tegenstelling met nu, dat de blauwe kleur werd gebruikt voor meisjes en roos voor jongens.
Het was een tijd, dat het op veel gebieden vroeger helemaal anders was. Ik herinner mij nog, wanneer ik iets ouder werd, dat mijn bedje waar ik als babyjongen in sliep, van roze kleur was. Ook al mijn babykleding was roos, terwijl in die tijd meisjes als baby steeds in het blauw werden gekleed. Ter gelegenheid van het doopsel werden er voor jongens roze suikerbonen gegeven, terwijl in tegenstelling, voor meisjes de peter en de meter blauwe suikerbonen schonken. Wanneer en waarom is dat veranderd? Toen werd er in de volksmond nog niet gesproken van homo en lesbisch en heeft dat er misschien iets mee te maken en is daarom nadien de verwarring opgetreden?
Ik ging in mijn jeugd nog elke dag 7 km ver naar school in Brussel met de stoomtrein. Gedurende mijn eerste leerjaren in de gemeenteschool van Ruisbroek, leerden wij de spelling waarin wij onder andere het woord "zoo" nog schreven met de dubbele "o". Lees mijn tekst a.u.b. tot op het einde. Daar eerst vindt u de enige belangrijke conclusie, als gevolg van mijn analyse, na mijn persoonlijke ervaringen.
Koning Albert 1 zegde, terwijl mijn grootvader Pikke Bijnens zaliger gedurende vier jaar in vorst, sneeuw, regen en wind in de loopgraven aan de IJzer vertoefde, in zijn hand werd geschoten en later stierf als slachtoffer van de gasaanvallen: " Dans vingt ans on ne parlera plus le Flamand en Belgique". Dat zegde de toenmalige Koning der Belgen, maar hij was flagrant fout.
Onze Vlaamse jongens werden toen ook gebriefd door eentalig francofone oversten. Dat ook was fout! Veel Vlaamse militie jongens van die tijd begrepen van deze eenzijdige Franstalige briefings helemaal niets en onder het voorwendsel " Pour les Flamands la même chose " wisten zij dus niet waar de vijand zich ophield en op deze wijze vielen zij op patrouille onbewust als kanonnenvlees in de handen van de vijand. Op deze wijze verloren zij uiteraard onbegrijpelijk, het leven. Gewoon omdat zij, niet begrepen en vernomen hadden, waar de vijand zich bevond!
Denken wij maar aan de gebroeders Frans en Edouard Van Raemdonck, beiden sergeant van de 6 de Compagnie van het 24 Linieregiment, welke samen sneuvelden de nacht van 25 op 26 maart 1917 en volgens overlevering stierven zij zelf in mekaars armen. Deze uitdrukking " in mekaars armen" wordt soms echter wel eens tegengesproken! Alleszins verlieten zij die bewuste nacht voor België samen het leven. Dat alles, terwijl Vlamingen tegen hun oversten geen Nederlands mochten en konden spreken en eveneens om diezelfde reden, dagelijks vernederd werden. Dat zij nu sneuvelden in mekaars armen of niet, doet er niet toe. Zij vonden er beiden het levenseinde, dat door België zeker vermeden had kunnen worden door iets meer respect op te brengen voor de taal welke door de meeste inwoners van datzelfde land ook toen gesproken werd.
Ik vraag mij af of een land waardoor zij op een dergelijke wijze de dood werden ingejaagd, wel hun vaderland mag genoemd worden. In deze omstandigheden sneuvelden een onbegrijpelijk aantal voordien jonge Vlaamse gezonde boerenjongens, zoals Willen Vermandere het zo mooi bezingt, "Altijd iemands vader, Altijd iemands kind"!!!!!
In de crypte van de IJzertoren had men met bloed geschreven en kon ik lezen: "Hier ons bloed, wanneer ons recht?" Dat maakte op mij als jongen van 12 jaar jong een geweldige en onuitwisbare indruk. De betekenis van deze tekst en de ganse situatie van Pax gaven nadien aanleiding tot het sterker motiveren van de ontvoogdingsstrijd van Vlaanderen. Deze bevrijdingsstrijd, dit bevrijdingsnationalisme was een logische reactie tegen de toenmalige en leidende topklasse die uitsluitend Franstalig was in gans België. Dat alles was dus meteen ook de reden waarvoor ik later, gedurende mijn verplichte militaire dienst, Vlaamstalige officier werd in het reservekader.
Het probleem van België nu, is alleen maar het gevolg van de steeds meer nakende eindfase, na de toen nog jonge Vlaamse ontvoogdingsstrijd, waarvan in bijlage links boven de foto van PAX van 1949 getuigt. Toen was ik twaalf jaar jong. De holster van het fotoapparaat van mijn ouders, toen een boxke genoemd en waarmee de foto werd gemaakt, hangt op de foto over mijn schouders. Deze foto kenmerkt zich met het woord PAX (VREDE) en is symbolisch en allesomvattend.
Pax werd opgebouwd met wat werd gerecupereerd, nadat de eerste IJzertoren door waarschijnlijk Belgische, maar zeker anti-Vlaamse haatgevoelens op 16 maart 1946 werd gedynamiteerd. En toch waren onbegrijpelijk, niettegenstaande, mijn vader Gust (Jan August) Backaert zaliger, later gestorven aan een hersenvlees ontsteking als gevolg van "pro België" in de oorlog (40-45), en nog vooraf mijn voorgenoemde grootvader Pikke ( Jan-Baptiste) Bijnens zaliger (14-18), niettegenstaande hun slechte ervaringen, onbegrijpelijk, nog steeds echte Belgicisten.
Persoonlijk ben ik van mening dat er nu in België geen ruimte meer is voor een lonende federale regering die de geest van het Vlaamse volk vertegenwoordigt en onafgezien van nog meer toegevingen, stand zou kunnen houden. Het probleem in onze zogenaamde democratie is nu niet meer op te lossen met praten op dezelfde wijze zoals talrijke blinde politiekers op dit moment constant naast de kwestie onderhandelen. Objectief bekeken, in welke soort democratie leven wij? Het woord democratie wordt in België herhaaldelijk misbruikt. Wij kennen een zogezegde democratie waarin een cordon sanitaire kan stand houden om zodoende verdeeldheid te zaaien tussen Vlamingen onderling en een democratie waar men tracht een regering te vormen nadat de winnaars werden genegeerd. Een democratie waarin op een bepaald moment in het verleden en alleen ten voordele van de PS van Wallonië, een miljoen Vlaamse kiezers werden genegeerd en waarvan de mentaliteit nog steeds niet is veranderd. Een democratie met achterhaalde vakbondsprivileges, waarin herhaaldelijk werkende mensen worden gestraft en profiteurs beloond. Sommige van de ministers zijn ook niet door het volk gekozen, maar werden door hun partij "gecoöpteerd" en nadien zonder logica benoemd. De huidige minister van justitie Turtelboom heeft bijvoorbeeld geen rechten gestudeerd en de minister van landsverdediging heeft niet de ervaring van een hogere beroepsofficier, noch reserveofficier en waarschijnlijk zelf niet van een soldaat. Deze twee voorbeelden en meer bewijzen de macht van de partijen en het feit dat de partijen in België boven de democratie staan.
Alle leiders zouden zuiver door het volk zelf gekozen moeten worden om nadien uiteraard alleen te ijveren ter verdediging van dat volk. Politiek is niet zo maar een woord, maar betekent kunst om te besturen en 's lands politiek is dus de kunst om een land te besturen. In een echte en zuivere democratie moeten de leiders een voorbeeld zijn van een positieve houding ter verdediging van het volk. Nu wordt in Wallonië de uitslag van de verkiezingen wel, maar in Vlaanderen helemaal niet gerespecteerd, aangezien de onderhandelaars van de Vlaamse traditionele partijen vrijwillig aan tafel willen zitten zonder de winnaars van de laatste verkiezingen. m.a.w. de wens van het volk. Dat is voor de toekomst van Vlaanderen niet te begrijpen. De verantwoordelijken zijn de Vlaamse partijen die hoe onbegrijpelijk ook, vrijwillig mee onderhandelen. Zij lappen zodoende gewoon de democratie aan hun laars om op deze wijze een Vlaamse minderheidsregering te kunnen vormen. Vergeet echter niet, de Vlamingen, ook van onze familie, worden steeds meer zelfbewust!!! Yes,we can !!! Hopelijk wordt het nu voor Vlaanderen ook eens mogelijk en is het nog niet te laat.
De leiders van Wallonië leerden uit ervaring dat Vlamingen uiteindelijk, in het verleden, steeds toegaven en de Walen en Di Rupo weten heel goed dat tijd winnen en het immobiliseren van de situatie, zoals zij nu gegroeid is, totaal in hun voordeel speelt. Tijd winnen is hun motto! Het grote probleem van België zit hem alleen in de Vlaamse ontvoogdingsstrijd en de situatie welke sinds 1830 voor Vlaanderen, reeds bestond en systematisch voortdurend verder is misgroeid. Dat kan toch niemand ontgaan die van historiek wil leren. Wat kan deze twee gemeenschappen logischerwijze nog verder binden?
Wij stellen een steeds groeiend en schrijnend gebrek vast aan binding en samenwerking tussen Wallonië en Vlaanderen. Het water tussen de twee gemeenschappen is nu al te diep geworden en wordt met de dag steeds dieper. De staat België mag het geluk van de beide gemeenschappen niet verder in de weg staan. Wat, wanneer in de toekomst een ratingburau de Vlaamse of Waalse gemeenschap naar beneden zou halen ingevolge een beoordeling van België ? Wij moeten nu trachten van het verleden te leren om zodoende gelukkig te leren leven met en voor de toekomst.
De situatie kreeg meer vorm door ophoping van meerdere kleine problemen, verschillend van aard. Ik neem aan dat identiteit voor een volk hetzelfde betekent als persoonlijkheid voor een individu. Althans, zo zou het moeten zijn! Belgicisten en vooral ook Wallonië voeren een constante druk uit op Vlaanderen. Steeds meer bagataliseren, kleineren en negeren ze onze Vlaamse identiteit, entiteit. eigenheid, taal en autonoom streven. Sommige Nederlandstalige media, maken zich hieraan bovendien medeplichtig door dit toe te laten en zelf mee in de hand te werken! Dit probleem stelt zich in Vlaanderen en is meteen ook een probleem in België.
Door de manke opvoedende rol van de VRT, stellen wij vast dat weinig jonge Vlamingen hun eigen taal en cultuur degelijk beheersen en ten gevolge van deze onwetendheid en tekortkoming steeds minder van hun eigenheid genieten. Steeds meer vervreemden wij van onze eigen cultuur door toegevingen te aanvaarden ten voordele van vreemde talen, o.a. door de invloed van het dominant en versmachtend Engels en Frans. Dat is echt medelijdenwekkend! Uit het verleden leerden wij dat mensen met minder opleiding zeer gemakkelijk misleid worden. Ons niveau van dictie bepaalt meteen het niveau van onze taalkennis en sterkt onze culturele kennis en eigenheid. Guido Gezelle leerde ons vooral om onze taal geen geweld aan te doen. Onze jeugd moet opnieuw leren dat vaderlandsliefde helemaal geen racisme is. De media, de leraars en de jeugdbewegingen zouden hier een voorbeeld moeten geven.
In de maandelijkse uitspraak over taal van 15.12.2008 door een Grootnederlandse organisatie was: "Wij moeten afstappen van het feit dat we eigenaars van de taal zijn. De eigenaars van de taal zijn diegenen die ze spreken:" Daar ben ik helemaal niet mee akkoord. Veel taalgebruikers onteren en misvormen hun taal en maken ze door gebrek aan kennis en dialect dikwijls armer. Taalgebruik moet geleid worden!
Deze vorige uitspraak is trouwens tegenstrijdig met hun daarop volgende uitspraak van de maand 15 december 2011. Een taal wordt altijd gevormd door een spraakmakende gemeenschap. In Vlaandren zijn dat nu succesrijke middenklassers, wetenschappers, de trentwatchers, de politici en de michelinsterren- koks die in talrijke talkshows van VRT en VTM overwegend hun luisteraars in Verkavelingsvlaams voorgaan. De verbasterde taal die zo ontstaat en door taalonbevoegden wordt uitgevonden mag zeker onze cultuurtaal niet negatief beïnvloeden." 't Zal goe" aflopen in plaats van goed en "mejuu" in de plaats van met u en zoveel meer. De verbasterde taal welke zo ontstaat mag niet mijn taal zijn!
Het slordige Nederlands dat momenteel als taal wordt gebruikt op onze TV-zenders is bedroevend! Hoe kunnen wij respect afdwingen van anderstaligen, die de motivatie vinden om onze rijke Nederlands taal te leren, terwijl onze media en officiële instanties zelf onze standaard voertaal negeren en geen zuivere en verzorgde taal spreken? Om die reden ook kan ik vooral het gemeentebestuur van Gent, dat overal steeds meer het dialect steunt en toelaat, niet steunen, noch feliciteren. Het gebruik van dialecten sterkt regionaal onze eigenheid, maar mag geen vorm van decentralisatie in de hand werken en zeker het algemeen gebruik van onze cultuurtaal niet remmen. Dat zou de buitenlanders afschrikken om onze taal aan te leren en internationaal ons imago schaden binnen de huidige groeiende globalisatie trend.
Steeds worden woorden verfranst of verengelst of verkeerd gebruikt en dat ten koste van onze eigenheid, waarop we normaal fier zouden moeten zijn. Vaak wordt tot schade aan onze taal bij voorbeeld geen onderscheid meer gemaakt tussen een persoonlijk en een bezittelijk voornaamwoord als "u" en "uw" om een voorbeeld te noemen. Ook nog "hun" en "hen" en anderzijds "ik" en "mij" en ook "ons" en "wij" en zo meer, worden herhaaldelijk, ook door onze politiekers en journalisten en zelf Ivan De Vadder en Linda De Win en nog anderen, foutief gebruikt. Er wordt op VRT bij voorbeeld ook zelden verschil gemaakt tussen "drinkbaar water" en "drinkwater". Ook giftig water is drinkbaar maar is geen drinkwater. Waarom hebben onze weermensen van de VRT het herhaaldelijk over "her en der" en gebruiken zij niet meer het zuiver verklarend Nederlands " hier en daar" van onze standaardtaal?
Ik heb helemaal geen voorbeeldfunctie en ik ken maar al te goed mijn beperkingen. Zij die echter wel de verantwoordelijkheid van een voorbeeldfunctie op zich namen, zouden dringend diep moeten nadenken en spontaan hun verantwoordelijkheid nemen. Ik heb als exporteur groente en fruit wel vooral logisch leren denken. Ik kan een stille wenk geven, maar ben zelf niet in staat het probleem op te lossen. Dat laat ik graag over aan slimmere mensen, die langer gestudeerd hebben.
Op de Vlaamse TV worden doorlopend onze tweeklanken verkracht en horen wij dagelijks uitspraken als "Das goe hé"! Nog een van de voorbeelden: Waarom werden vroeger sportmannen gekwetst en nu steeds geblesseerd en waarom ook zijn alle trams nu plots trems geworden? Waarom was Tom Boonen vroegen wielrenner en nu op de VRT coureur? Ja ook in de woordenlijst Nederlandse taal is het woord coureur aangenomen, en waarom? Waarom worden bijvoorbeeld "arriveren" en "en passant" in plaats van de Nederlandstalige woordenschat gebruikt? Waarom "serveren" in plaats van "opdienen, ja ook het "Groen Boekje" werd al veel te verdraagzaam. Eveneens het Belgisch volkslied wordt door de Vlaamse officiële TV-zender alleen nog de "Brabançonne" genoemd, alhoewel de "ç" in het Nederlands niet bestaat en in dit geval zonder de Franstalige "cédille" als "k " zou moeten worden uitgesproken. Het "Belgisch Volkslied" bestaat dus niet meer. Wat blijft is de "Brabançonne", dus schijnbaar een volkslied alleen voor Fransspekenden? Waarom spreekt Ben Crabbé in Blokken van "Prince Laurent". Waarom verdwijnt onze" Prins Laurent"? Waarom wordt het woord "dossier" nu alleen nog in het Frans uitgesproken? Waarom spreekt de commentaargever van sporza in zijn verslag canowedstrijd van gecoloreerd water? Gekleurd water is toch sprekender en mooier Nederlands dan het verfranste "gecoloreerd". Dat alles en nog veel meer schaadt enorm onze identiteit en ook onze entiteit! Het kan niet slechts gemakzucht zijn! Ik herhaal nogmaals: " Waarom? Waarom? Waarom?
Men zou in de toekomst het lidwoord "het" afschaffen en eenzijdig vervangen door "de". Moeten wijzelf ons dan steeds weer opnieuw aanpassen, om wensen van buitenlanders tegemoet te komen? Een dergelijke mentaliteit is gewoon door en door rot. Wij mogen onze kinderen niet overbeschermen. Daar worden zij niet sterker van om het leven aan te kunnen. Waarom zouden wij onze taal moeten veranderen en ons moeten herscholen? Tolereren betekent toch niet zichzelf verloochenen en op langere termijn zijn eigen ondergang in de hand werken! Wie fouten maakt tegen "d-t "moet zich bijscholen en wie het lidwoord "het" verkeerd gebruikt ook. Punt! Een volk met zijn consumptiemaatschappij kan zich ook zo verdraagzaam opstellen dat het tenslotte te zwak en te toegeeflijk wordt en dat het zodoende volledig zijn eigenheid en persoonlijkheid verliest en uiteindelijk met de jaren compleet verdwijnt . Ook over ons aanpassen gesproken, waarom zouden onze kinderen halal vlees moeten eten? Laat anderen maar eens leren hoe goed varkensvlees kan smaken! Vlaanderen, verlies je ruggengraat en persoonlijkheid toch niet! Winston Churchil zegde: "Laat ons bidden, niet voor een lichte last, maar voor een sterke rug."
Buiten mensen als Dutroux, hou ik van elke mens op deze planeet, maar waarom zou onze gemeenschap moeten rekening houden met gebruiken, wensen en ook de godsdienst van allochtonen welke zich in onze contreien en onze gemeenschap vrijwillig komen vestigen? Wij moeten leren een politiek te voeren van " tot daar en niet verder". Als gevolg van logisch denken mogen zij, welke zich vrijwillig bij ons komen vestigen, zich aanpassen aan onze godsdienst, gewoonten en gebruiken. Niets is momenteel minder waar. Doch het omgekeerde is schijnbaar wel vast te stellen. Ik kan maar niet geloven dat onze vaderlandsliefde, racisme mag genoemd worden. Schaf tegen alle misbruiken hoogdringend elke dubbele nationaliteit af ,want niemand kan twee heren of twee naties dienen. Vriend allochtoon, wees beleefd, respecteer onze wetten, rechten en verworvenheden, waarvoor onze voorvaderen in het verleden hun leven gaven. Om deze verworvenheden in de geschiedenis te bereiken, vocht Europa honderden jaren tegen de Muzelmannen. Ondergaan wij dan nu zonder meer, wel hun zogezegde, beschaafde, moderne, prachtig gecamoufleerde maar toch imperialistische en verblindende vorm van bezetting?
Vroeger hadden wij als scholier van het Sint Jan Bergmanscollege en het Sint Jorisinstituut in Brussel, een abonnement en gingen wij regelmatig naar "Het Paleis van Schone Kunsten." De VRT spreekt echter nu alleen nog van de "Bozar", wat is afgeleid uit het Frans: "Palais des beaux-arts". Zo spreekt ook de VRT slechts van de "Ancienne Belgique", voordien gewoon "Oud België" en spreken zij zelf de eerste minister in het Nederlands aan als "Premier"." Landsverdediging" werd "defensie". Waarom s.v.p. in plaats van a.u.b? Al deze kleinigheden samen doen inbreuk op onze ware eigenheid. Daardoor verkopen wij ons telkens en zetten wij onszelf in de schaduw. En dat zijn slechts enkele voorbeelden. Bond zonder naam leerde ons dat geduld een stille vorm van liefde is, maar ook deze liefde heeft zijn grenzen!!!! Zo komt het woord "lelijk" van "leedlijk". Het doet de Nederlander en Vlaming leed dat iets of iemand niet mooi is. Een taal groeit uit de inborst van een volk.
Mijn broer zaliger, ikzelf en mijn beide kinderen spreken meerdere talen. Wij respecteren de taal en cultuur van al deze landen. Maar hebben wij dan zelf geen rechte op respect? Er zijn echter Vlamingen in Vlaanderen welke het voorrecht niet hebben vreemde talen te spreken. Zij hebben niettemin recht op hun eigen Nederlandse media en taal in hun eigen vaderland. Ook zij betalen belastingen. Tot mijn spijt stelde ik nochtans vast op VRT, dat deze door Vlaanderen gesubsidieerde officiële Vlaamse zender de misdaadreeks " Heterdaad" heeft uitgezonden met meerdere lange gesprekken, uitsluitend in het Frans en zelf zonder Nederlandse ondertittels en dat zelf nog zonder verontschuldigingen nadien, al zouden het vijgen na pasen zijn geweest. En is dat dan geen discriminatie???? Is dat zelf geen gewoon gebrek aan respect? Kan dhr. Jozef De Witte van het Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding zoiets toelaten??? Kraait daar een haan over???? Neen. En maak a.u.b. eveneens het grote onderscheid tussen racisme en eenvoudige discriminatie als gevolg van een bijvoorbeeld foutief inburgeringsbeleid dat altijd kan verbeterd worden! Racisme is een gevolg vanaf de geboorte, waaraan mensen niets kunnen veranderen. Ik noem bijvoorbeeld als Kleurling of Jood of Chinees of Blanke of Waal of Vlaming of om het even welk ander kenmerk geboren worden en waaraan zoals ik reeds zegde, geen mens iets kan veranderen.
Ik vernam dat er zelf dit jaar geen geld meer werd vrijgemaak om op 11 juli 2011 de viering op TV uit te zenden. Is er dan ook geen geld meer voor 21 juli? Waarom zou de Vlaams nationale feestdag met al zijn veelzeggende inhoud en al wat Vlamingen bindt minderwaardig zijn aan de Belgische? Waarom is 11 juli nog geen officiële betaalde feestdag? Waarom zou de Vlaams nationale feestdag met al zijn veelzeggende inhoud en al wat Vlamingen bindt minderwaardig zijn aan de Belgische? Is het Vlaming zijn met eigen waardevolle taal en cultuur niet meer omvattend dan het Belg zijn? Vlaanderen heeft uiteraard een groter natiegevoel dan België en België heeft zelf geen gemeeenschappelijke taal, noch cultuur!!! Al in 1912 verklaarde Jules Destrée van Marcinelle, Waal, Volksvertegenwoordiger en in 1919 Minister: "Sire, Vous régnez sur deux peuples. Il y a en Belgique des Wallons et des Flamands, il n'y a pas des Belges." Hij ijverde toen wel is waar slechts voor een federale staat ten voordele van Wallonië, maar hij had toch ergens de situatie toen al juist ingeschat.
Nu noemen de Walen hun gemeenschap, ongrondwettelijk zelf, reeds "Wallo-brux" en de VRT vertelde dit als informatie en zonder kritiek vlot aan zijn kijkers? De francofonen hebben zo de bedoeling psychologisch reeds automatisch Brussel bij Wallonië te voegen, en dat zonder met de Vlamingen verder nog rekening te houden en hun noorderburen op deze wijze opnieuw totaal te negeren. De durf en de uitdagende strategie van onze zuiderburen kent werkelijk geen grenzen. Goedgeaarde Vlamingen moeten zodoende steeds maar ingaan tegen hun eigen media.
Ik hoop dat de Vlamingen eindelijk afzien van alle voortdurende toegevingen. Liever geen federale regering meer dan een slechte Vlaamse minderheidsregering zonder een goede, efficiente en hoogst noodzakelijke staatshervorming! Stop ook de geldverkwistende, nutteloze, waardeloze tot lachwekkende, maar in feite medelijdewekkende compensaties voor openbare werken! Ieder voor zich, zonder profiteren zou eerlijk en correct zijn, want het toegeven van Vlaanderen is een te slechte gewoonte geworden. En waarom zouden de Vlamingen voor BHV nog compensaties moeten geven nadat zelf de Raad van State al een uitspraak in het voordeel van Vlaanderen, heeft gedaan.
In welke andere democratie moet men nog onderhandelen, nadat al de hoogste rechtbank een uitspraak deed? Zeg mij, in welk soort democratie leven wij? Waarom ook moeten de Vlaamse belastingbetalers nog steeds de Franssprekenden solidair blijven steunen, terwijl ze door Wallonië niet worden gerespecteerd? Verdraagzaamheid mag niet tot toegeeflijkheid of zwakheid herleid worden. Hopelijk zullen de Vlamingen in de toekomst nooit meer dan twee gewesten met volle bevoegdheden aanvaarden en zeker nooit vier gewesten met volle bevoegdheden erkennen, want dat zou Vlaanderen definitief en permanent isoleren. En dat Wallonië niet mag verarmen, daar moeten uiteraard de Walen zelf voor instaan, al zijn zij "het geld ontvangen van Vlaanderen" als vaste regel, zo gewoon geworden.
Bij verkiezingen in België is niet elke stem evenveel waard! Elke Belg heeft één stem, maar de Vlaamse stem is minder waard. Gelijk welke berekening je moet maken, de stem van de Vlaming is kennelijk steeds minder waard en minder belangrijk. Ja,ook op dat gebied is ons politiek landschap volledig in twee verdeeld. De Vlaamse zetel vereist altijd meer stemmen en is altijd duurder aan stemmen dan een Waalse zetel
België werd onbestuurbaar sinds domweg Vlaanderen ook akkoord ging met de pariteit in de senaat. Deze situatie maakte sindsdien vervolgens een degelijk democratisch federaal bestuur onmogelijk. De Franstaligen kunnen sinds de pariteit elk Vlaams initiatief blokkeren en op deze wijze alle Vlaamse wetsvoorstellen afremmen, zelfs onmogelijk maken en zodoende voor blijvend immobilisme zorgen. Nu toegeven en de vier gewesten accepteren zou nog een grotere stommiteit zijn dan ook het vroeger stemmen van de "facititeiten" in de Brusselse rand, wanneer de Vlamingen in al hun naïviteit dachten dat de francofonen die zich in tweetalig Brussel of Vlaanderen vrijwillig zouden komen vestigen, na tijd, zich spontaan konden, wilden en zouden aanpassen aan tweetaligheid in Brussel of respectievelijk Nederlands in Vlaanderen.
Het zich aanpassen aan de gemeenschap waar men zich vrijwillig is komen vestigen zou slechts een elementaire vorm van wellevendheid moeten zijn. Niet meer, maar vooral niet minder. Doch zelf beleefdheid vanwege Wallonië mogen Vlamingen schijnbaar niet verwachten. Dat Vlamingen, die zich in Wallonië gaan vestigen zich onmiddellijk aanpassen en zich in het Frans leren uitdrukken, wat ook steeds gebeurt, vindt iedereen normaal en vanzelfsprekend. Doch waarom kan dat omgekeerd ook niet? Van het verleden ervaarden wij dat franssprekenden Oost-Indischdoof zijn op gebied van het zich aanpassen. "Zich aanpassen" zijn twee woorden welke waarschijnlijk in hun eigen woordenboeken niet bestaan. Die in Vlaanderen komt wonen, moet zijn eigen identiteit opgeven en zich spontaan aanpassen aan de Vlaamse gemeenschap waar hij of zij zich vrijwillig komt vestigen, anders moet de inwijkeling maar terug naar de eigen geboortegrond.
Zo werd dan ook het Vlaamse dorp van mijn jeugd met name "Ruisbroek", nu fusiegemeente "Sint Pieters Leeuw", tussen Brussel en Halle, steeds meer verfranst. De francofonen komen zich in Vlaanderen vestigen, willen zich niet aanpassen en op deze wijze wordt dan na Brussel ook de rand van Brussel stelselmatig verfranst. Het is toch zo onrechtvaardig en de Vlamingen waren in het verleden gewoon te verdraagzaam.
Met hun imperialistische geest eisen de Walen nu nadien, wanneer zij eenmaal als gevolg van het zich niet willen aanpassen, de numerieke meerderheid verworven hebben, zoals bij voorbeeld in Sint Genesius Rode, Linkebeek en ook al zoveel andere gemeenten van de rand, het territorium op en durven zich dan nog op het woord democratie beroepen, terwijl ze voortdurend puur imperialisme gebruiken.
Besef maar even dat zij vragen om beloond te worden, omdat zij weigerden zich aan te passen aan de gemeenschap, waar zij zich vrijwillig kwamen vestigen en wij dat tolerant, maar blijkbaar onterecht hebben toegestaan. Daarom mag Vlaanderen Brussel nooit loslaten en mogen deze Vlaamse inwoners nooit aan hun lot worden overgelaten. Vlaanderen moet blijven rekening houden met de gevoelens en ook de nostalgie van deze Vlamingen. De Walen wilden in het verleden de taalgrens. Ze bestaat nu eenmaal en zij moet nu eveneens door Franssprekenden zonder meer gerespecteerd worden. Ook dat is vastgelegd geworden in een federale wettekst. Ook het bestaande territorialiteitsbeginsel is vastgelegd geworden in een federale wettekst. Brussel moet echter een afzonderlijk gewest blijven waar zowel Wallonië als Vlaanderen inspraak hebben. Deze totale situatie zou in omgekeerde richting maar eens moeten gebeuren! Daar is gewoon niet aan te denken. De invloed van de Franssprekende allochtonen en de EEG, het Europees Parlement en de Nato enz. maakt zeker de situatie nog erger. We worden er gewoon uitgeschopt!
Nederlands zou als taal onbelangrijk zijn, terwijl Frans een grote en wel belangrijke taal moet genoemd worden. Laat mij lachen! Weet echter dat er op heel de wereld meer Nederlands wordt gesproken dan Duits, terwijl in zover ik weet, Duits nog nooit onbelangrijk werd genoemd.
Zeg mij, waarom zou zelf een persoon van 1,60 m. minderwaardig zijn aan een persoon van 1,85 m.? Niet kwantiteit telt, doch wel kwaliteit. Het gevoel van fierheid om Vlaming te zijn is schijnbaar echter en hechter en zit dieper dan het gevoel dat men als Belg, zonder gemeenschappelijke taal en cultuur, bezitten kan. Daarom ook is de uitspraak van Koning Albert1, gedurende de oorlog 14-18, " Dans vingt ans on ne parlera plus le Flamand en Belgique", nooit waarheid kunnen worden.
Het feit dat Franssprekenden onze gemeenten verfransen en zich niet willen aanpassen, vind ik reeds uitermate pijnlijk, maar dat zij verwachten en het bijna klaar krijgen, om er dan nog voor beloond te worden, is gewoon absurd en waarschijnlijk slechts een soort Belgisch denken, maar in elk geval, ver weg van elke logica. Zonder meer verfransen zij onze gemeenten en wanneer wij hen bij voorbeeld in Etterbeek vragen naar de gemeente "Ruisseau de pus", beseffen zij zelf niet dat het de vertaling is van de originele naam van hun eigen woonplaats welke zij op hun manier verfranst hebben . En dat zij dan de autochtone Vlamingen nog durven met de vinger wijzen en extremisten noemen, omdat deze in het Brusselse of ook zelf reeds in de Vlaamse rand nog Nederlands durven spreken en op deze wijze slechts een minimum van respect voor hun eigen taal en cultuur willen afdwingen, maakt alles duidelijk!
Daarom zal praten en praten en nog praten en steeds maar blijven praten, zonder een directe oplossing te zoeken voor de scheiding van de twee totaal verschillende gemeenschappen, leiden tot steeds moeilijker praten met blijvend immobilisme tot gevolg. Wij moeten scheiden en ons samen de vraag stellen: "Wat doen wij nog samen?"
Waarom verder onszelf bedriegen? Wat onze politiekers nodig hebben en missen is daadkracht en die is uitgesloten tot Vlaanderen en Wallonië zullen scheiden en zullen stoppen met elkaars initiatieven te blokkeren en onmogelijk te maken. Het is als een kar met een span van twee paarden, die elk trekken in omgekeerde richting. Zoals de situatie nu reeds gegroeid is, zal praten voor België en zeker niet voor Vlaanderen ooit naar een stabiele oplossing kunnen leiden, tenzij Vlaanderen altijd weer blijft toegeven. Zolang de Walen de realiteit niet willen onder ogen zien en geen begrip willen opbrengen voor de realistische wensen van de Vlamingen wordt samenleven tussen de twee gemeenschappen in de toekomst een onmogelijke opdracht. Veel Vlamingen nochtans die niet in bedreigd gebied wonen, kunnen of willen deze bedreigde situatie meestal nog niet begrijpen. Ik heb echter sinds 1949 gedurende zes jaar van mijn humaniora in Brussel gestudeerd en weet wel beter. Dat was nog de beginperiode en de opkomst van de Vlaamse secundaire scholen in Brussel en ik heb sindsdien een rijke ervaring opgedaan. Leerlingen van de Vlaamse scholen die durfden Nederlands praten, werden toen in de winkels in Brussel reeds beschouwd als "quantité négligeable", en ook dat deed toen pijn. In die tijd heb ik nochtans heel wat eelt op mijn ziel gekregen en heb ik zo mijn minderwaardigheidscomplex leren overwinnen
België is niet één land, maar een onnatuurlijke staat, die bestaat uit twee totaal verschillende gemeenschappen, een optelsom van twee democratieën, die zich vervolgens tegenspreken en dat sinds 1830 wanneer België werd in het leven geroepen en het katholieke Vlaanderen zo is afgescheiden van het protestantse Nederland en de Vlamingen op deze wijze verplicht werden samen te gaan leven met anders sprekenden en evenzeer op veel gebied andersdenkenden. Het verleden bewees reeds herhaaldelijk dat het twee gemeenschappen zijn welke totaal, en niet alleen op taalgebied, maar in verband met om het even welk ander onderwerp spontaan tegenstrijdig reageren en steeds meer een degelijk federaal bestuur onmogelijk maken en waarom?
Omdat de wortels en de stammen van de inwoners van beide gemeenschappen totaal anders zijn, groeien beide groepen verder nog steeds meer uit elkaar, en dat aan een eenparig versnelde beweging! Ook daarom denken en leven beide gemeenschappen uiteraard anders en door ervaring bewust stemmen, vooral Vlamingen, steeds meer anders. En daar ligt het probleem en daar nochtans hebben noch de Vlamingen, noch de Walen, schuld aan! Geen van beiden kunnen trouwens hun aard en inborst veranderen. Zou dat niet om racisme vragen betekenen?
Via Aristoteles weten wij dat de mens door geboorte een sociaal wezen is. Gemeenschapszin met burgerzin of burgerschap ontleent zijn burgers mensenrechten en burgerrechten. maar geeft ook burgerverplichtingen. Het rijke Vlaanderen heeft nog altijd zijn invloeden nagelaten. Het heimat gevoel en lotsgemeenschap is belangrijk en de medeburgers moet men als volksburgers beschouwen. Het Vlaming zijn met eigen vaderlandsliefde mag echter nooit een ankerfunctie hebben, een anker dat iemand ter plaatse houdt. Het mag een individu nooit beletten om zich te ontplooien. De staatsmacht komt van het volk en niet van de koning. Deze Belgische gemeenschappen, zowel Vlaanderen als Wallonië, bestonden reeds vóór België werd gesticht. Het ontstaan en het bestaan van België heeft binnen zijn structuur sterke tegenpolen gebaard en dat moeten Vlamingen en Walen leren inzien. De onderlinge strijd tussen Vlaams en Waals absorbeert voortdurend grote energie en hun interne tegenkanting neutraliseert de meeste nuttige initiatieven.
Maar waarom konden deze gemeenschappen vroeger wel en nu niet meer tot een akkoord komen?
Door mijn persoonlijke ervaring ben ik getuige van het feit dat Vlaanderen vroeger geen Vlaamse universiteiten en zelf geen Vlaamse hogescholen, noch Vlaams secundair onderwijs had. Daaruit is nadien een bewuste Vlaamse elite ontstaan. Deze volwassen Nederlandstalig afgestudeerden pikken het niet meer om door Walen als minderwaardig te worden beschouwd en reageren op dat minderwaardigheidsgevoel dat zodoende elke Vlaming, sinds het ontstaan van België, eigen is geworden. Zij zijn het moe steeds te moeten toegeven en zonder respect van Wallonië slechts als melkkoe gebruikt te worden. De Vlaamse bewustwording breekt door!
Vele Walen zeggen dat er nooit een probleem is, noch was en dat het slechts de parlementariërs en de ministers zijn welke de problemen maken. Zij hadden nooit problemen met hun Vlaamse vrienden, maar hun vrienden spraken toch hun Frans nietwaar? Er kwam echter geen antwoord op mijn vraag: "En stel dat die Vlaamse vrienden met jullie geen Frans spreken, wat dan?" Maar zover hadden zij nog nooit gedacht, want dat was toch vanzelfsprekend. En toch, hoe is het zelf mogelijk dat, wanneer een Vlaming, na een ongeluk in een Brussels hospitaal, onder andere het Sint Pieters hospitaal in de Hoogstraat van zijn eigen hoofdstad, terecht komt, dan noch de dokters, noch het verplegend, noch het administratief personeel, zijn taal spreken?
Ook de regeringsonderhandelingen gebeuren in het Frans en wat als de Vlamingen de regeringsonderhandelingen zouden willen voeren in het Nederlands, waar zij toch evenveel recht op hebben. Wat ook als Vlamingen in deze situatie zelf geen Frans meer zouden willen of kunnen spreken? Elke voetballer speelt trouwens liever en beter op eigen veld en voor eigen publiek. Maar in dat geval was sowieso het licht uit en de deur dicht! Doch dat Vlamingen van natuur uit altijd toegeven en en dat zo de Walen steeds bevoordeeld worden, vonden de Frankofonen in het verleden steeds normaal en vanzelfsprekend! En nu nog? Zij veronderstellen dat Wallonië niet mag verarmen, en daar de Vlamingen maar blijvend zullen voor werken en zorgen. " Zij houden zo van België!". Maar mag Vlaanderen dan wel verarmen? Maakt Vlaanderen momenteel ook geen deel uit van België? Vlaanderen zal echter nooit kunnen rekenen op steun van Wallonië. In gans de wereld bewondert men mensen die fier zijn op hun afkomst en identiteit maar als een Vlaming durft uitkomen voor zijn Vlaams zijn, noemt men hem een extremist.
De situatie in België is te vergelijken met twee personen waarvan één partij tot het besef komt dat ze bij elkaar niet passen en alleen nog kunnen gelukkig worden wanneer zij elkaar los laten en scheiden. Kan men toeval noemen dat de mensen welke van historiek leren en klaar zien, meestal taboe zijn op de VRT en dat die personen daarom op deze zender zelden of nooit aan het woord mogen komen en dat zelf spontane intervieuws in de doofpot verdwijnen. Mijn persoonlijke ervaring laat mij veronderstellen dat onze TV-zenders, waaronder ook de VRT- leiding, zorgvuldig misschien alleen slechts de personen en intervieuws uitkiezen welke in hun eigen visie en kraam passen. Alles wat wordt uitgezonden wordt vooraf gefilterd, ofschoon zij steeds vol zijn van woorden als vrijheid van mening, neutraal, objectief en democratie. Niemand kan wat zij op TV zeggen. op deze wijze tegenspreken en alles wat zij brainstormen wordt zodoende verondersteld als evangelie te moeten doorgaan.
Nu zouden vele Vlamingen van de Walen best leren om samen in dezelfde richting aan eenzelfde touw te trekken. Een goede raad voor inwoners van de beide gemeenschappen in België zou zijn: "Wees fier op jezelf, je taal, de eigenheid van je volk en je cultuur en tracht in verdraagzaamheid, de wederzijdse gemeenschappen, elkaar het licht in de ogen te gunnen. Zoek een directe oplossing om, zo spoedig mogelijk als volwassenen, te scheiden. Maak eveneens in het voordeel van de gemoedsrust en de toekomst van de gemeenschappen, het leven aangenaam en leefbaar. Neem een voorbeeld aan het vroegere "Tcheckoslovakije", wat nu verdeeld en welvarend het vrije "Tsjechië" en het vrije "Slowakije"geworden zijn.
" De wet van de natuur" zegt dat tegenpolen elkaar aantrekken. In België echter stoten zij schijnbaar steeds meer mekaar af. Misschien is dat reeds een bewijs dat België, zoals ik voordien reeds insinueerde, geen natuurlijke staat is. Toen ik in 1949 in het Sint Jan Bergmancollege in Brussel op school zat in 1949, kort na de oorlog 40-45, vertelden verschillende van mijn medeleerlingen over het verblijf van hun ouders in de gevangenis. Zij werden na de oorlog schijnbaar racistisch veroordeeld, enkel en alleen omdat zij uitgesproken Vlamingen waren. De dikwijls onschuldige leden van het VNV werden destijds volgens eigen zeggen van mijn vrienden, zelf meestal meer gestraft dan de leden van de D-vlag welke gedurende de oorlog van 40-45 rechtstreeks en uit winstbejag, Duitsland gezind waren. Is dat trouwens geen door de media echt doodgezwegen racisme!!!
In die tijd en tot grote verbazing van al mijn klasvrienden, had ik nog nooit de Vlaamse Leeuw horen zingen en kende ik er toen de woorden en de betekenis niet van, maar nadien heb ik het degelijk bijgewerkt. Mijn Princevriend Jos Wollens zaliger uit Hoeilaart was eerst twee jaar verstopt voor de SS, omdat Hitler hem zocht, aangezien hij als gewestleider van het VNV tegen het "verduidsen" van de Vlaamse jeugd was. Na de oorlog ging hij zonder meer de gevangenis in, nadat hij werd veroordeeld door België. Wanneer ik dan ook Dhr. Maingain van het FDF foutief en domweg Vlaanderen hoor vergelijken met Hitler en de nazi's, veronderstel ik dat deze persoon niet weet dat ooit Wallonië massaal stemde voor Léon Degrelle op de lijst van Rex. Hitler wenste toch dat indien hij ooit een zoon zou krijgen, hij op Léon Degrelle van zijn Waals Legioen zou lijken? Met Wim Dannau, die de boeken over Léon Degrelle schreef, zat ik destijds ook in de klas in het Sint Jan Bergmanscollege te Brussel. Ook Mevrouw Laurette Onckelinck, stop ermee om overtuigde Vlamingen SS-ers of fascisten te noemen, terwijl uw grootvader zelf als d.d. oorlogsburgemeester door de Duitse bezetters werd aangesteld. Vlamingen bleven gedurende de oorlog Vlamingen uit ideaal en vaderlandsliefde, maar uw grootvader werd oorlogsburgemeester door zijn sympathie voor de Duitsers, anders had hij die benoeming nooit aanvaard!
August Vermeylen gaf de gouden raad, eerst Vlaming te zijn om Europeaan te kunnen worden. Hij noemde het toen " Europeër". Zal ik in deze wereld van vandaag, die door de internationalisatie, internet en het moderne verkeer, elke dag meer wordt geglobaliseerd en daardoor steeds meer toegankelijk en schijnbaar elke dag kleiner wordt, spontaan bij het woord Europeaan ook het woord wereldburger toevoegen?
Ik hoor de Koning en onze Belgische politici herhaaldelijk zeggen:"Wij moeten dit en wij moeten dat". Wat wij moeten is heel eenvoudig. Herhaaldelijk hoor ik in de berichtgeving bevestigen dat het vertrouwen tussen de gemeenschappen totaal weg is. Daaruit leid ik af dat Walen en Vlamingen uit elkaar moeten, tenzij Wallonië, alhoewel met hun voor een groot deel op "profitarisme" gebouwde politiek, bij verrassing en op korte termijn, het onmogelijke toch nog zou mogelijk maken en zodoende echt zou beginnen bewijzen, begrip en respect op te brengen voor de in mijn analyse voorgenoemde wansituaties en de opinie van Vlaanderen.
Walen en Vlamingen moeten uit elkaar, tenzij Wallonië in alle vorige opgenoemde wantoestanden, Vlaanderen toch tegemoet zou komen, zodat op korte termijn al deze problemen zouden tot het verleden kunnen behoren. Dit laatste lijkt mij echter op basis van de huidige ervaring te verwerpen en te beschouwen als een te sterk in Sint Niklaas geloven.
En wat met onze koning? Die geven wij desnoods als schijnbaar begeerd geschenk aan Wallonië of laat die brave mens, die toevallig uit de juiste vagina, die hem koning maakte en als het toch niet anders kan, voorlopig desnoods over twee landen regeren! Zo regeerde een vorige koning binnen België toch in 1912 ook al volgens Jules Destrée uit Marcinelle, Volksvertegenwoordiger en voormalig Minister.
Wallonië en Vlaanderen moeten nu aan een eigen mogelijke toekomst beginnen bouwen. Het reeds gedeeltelijk in ontbinding zijnde unitaire België, bewees in het nabije verleden al voldoende, niet meer in staat te zijn om een gezonde, productieve en stabiele federale regering met toekomst te kunnen vormen. De regering die nu gevormd werd, is een regering waar de Vlamingen in de minderheid zijn en het is dus democratisch uiteraard geen Belgische regering. Vergeten wij niet de voorgenoemde pariteit!
Waarom zouden wij nog verder tijd verliezen om tegen elke logica in, dit onmogelijk geworden en zieke België met twee tegenstrijdige gemeenschappen verder in leven te houden? Vooral terwijl er een betere, zekere en logische oplossing voor handen ligt, die zowel Vlaanderen als Wallonië toelacht en zo beide gemeenschappen naar onafhankelijkheid, vrijheid, rust en een definitieve oplossing voor hun toekomst kan leiden. Vlaanderen en Wallonië zijn en waren steeds twee gemeenschappen die een tegenovergesteld sociaal model hebben en willen. Laten wij naar een definitieve oplossing gaan en het gevoel van onverschilligheid en berusting van de kiezers wegnemen. Als men iets ten koste van om het even wat toch tracht in stand te houden, dan zal het een zekere dag ontploffen en dat moet in elk geval vermeden worden.
Alle mogelijke onderhandelingen tot op heden bewezen steeds en nu nog dat beide gemeenschappen schijnbaar samen anders toch geen gezonde, stabiele federale regering kunnen tot stand brengen. Laat dan Vlaanderen en Wallonië in de toekomst deze schijnbaar enig mogelijke kans zonder uitstel te baat nemen om de bestaande spanningen weg te nemen en goede vrienden te worden in een soort verstandsrelatie, zonder verder noch zoals gehuwden voor elkander verantwoordelijk te blijven.
De gemeenschappen zouden bovenal op deze wijze opnieuw elkaar kunnen leren respecteren om zodoende samen tot de gewenste gemoedsrust te komen. Geef ook zo de kans aan Wallonië om te bewijzen wat het zelf waard is en dat het op eigen benen kan staan. Dat zou dan een positieve instelling van Wallonië kunnen steunen, vertrouwen geven en versterken. Dan eerst zouden Wallonië en Vlaanderen weer kunnen samen werken en elkaars vertrouwen herwinnen en genieten. Dan zouden de Vlamingen in de winter op reis kunnen naar de wintersporten in Wallonië en de Waalse vrienden in de zomer naar de Vlaamse kust. Beiden een vakantie in het buitenland.
Laat ons daarom toch geen kostbare tijd meer verliezen en samen, Vlamingen en Walen, aan een afzonderlijke toekomst beginnen bouwen en voorkomen dat wij beiden ons voor het buitenland belachelijk maken en al ons bestaande krediet op wereldniveau verspelen. Laten wij ons tegenover de wereld niet kennen als een land dat zonder ooit resultaten te boeken, woorden zonder daden stelt en dat zonder enig resultaat te boeken, slechts praten en eeuwig praten kan!"
Ik dacht wel even aan Bernard Blier welke ooit zegde: "Ervaring is als een kam die u "leven" geeft wanneer u kaal bent geworden."
Saluten dico vobis plurimam.
Bijlagen : Mijn haar in de periode van mijn geboorte tot mijn tachtigste jaar. Bernard Blier heeft wel gelijk wanneer hij ervaring vergelijkt met een kam die leven geeft wanneer iemand kaal is geworden. Dat is werkelijk stof tot nadenken.
Reacties op bericht (2)
21-08-2011
ONDERHANDELEN ?
Beste,Kan mij volledig bij u analyse aansluiten; ik heb dit eveneens verwoord met een open brief aan de onderhandelende Vlaamse partijvoorzitters. Zie daaromtrent mij Blog.Met vriendelijke Vlaamse groeten,Willy DE WAELEEre-burgemeester
21-08-2011 om 17:16
geschreven door Willy DE WAELE
Ik ben Backaert Michel en bijnamen Mich in Ruisbroek en Mike in het Leger en Calpe.
Ik ben een man en woon in (Spanje) en mijn beroep is Voormalig Exporteur groente en fruit. Voormalig Adviseur Belgische Dienst Buitenlandse Handel..
Ik ben geboren op 20/11/1937 en ben nu dus 86 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Judo - Ju jitsu en goede wijn genieten..
Mijn levenscurriculum vindt u in de inhoud van het blog.
In 1937 op de wereld 2 miljard mensen en nu al 7 miljard.
