Lecas is een contessa 32 , een type dat zijn vaareigenschappen en degelijkheid bewezen heeft tijdens de beruchte Fastnet race in 1979 . Wij zijn sinds 2002 de trotse eigenaars . Ze is ontworpen door David Sadler en gebouwd door Jeremy Rogersin 1973 . De romp en opbouw zijn nieuw gelakt, het beslag is vervangen en een groot deel van de zeilgarderobe vernieuwd . Het vernieuwen en aanpassen blijft nog een tijdje doorgaan .
meer contessa info : www.contessazeilers.nl www. co32.org
Zoeken in blog
LECAS
wedstrijdvaren en familietochten met onze contessa 32
21-03-2010
Wedstrijdkalender 2010
Hier de wedstrijdkalender 2010:
13-16 mei Oostende-Ramsgate and back Crew: Christophe/Barbara/Philippe/Stefan/Timp/Jeroen 12 juni Schelderegatta Crew: Christophe/Barbara/Philippe/Timp/Dirk 3-4 juli HISC SOLENT- CO 32 eenheidsklasse Crew:Christophe/Barbara/Philippe/Izaak/Timp/Toob/Stefan 27-30 augustus:Breskens Sailing Weekend (niet zeker) Crew:? 11-12 september: CR Trophy Blankenberge Crew: Christophe/Barbara/Timp/Philippe/Dirk/Toob Zondag Stefan? 2 oktober : Goofies Crew: nog te bespreken in functie van AR 9 oktober: Antwerp Race Crew: Nog te bespreken 6 november Goofies Crew: nog te bespreken 4 december: Goofies Crew: nog te bespreken 11 december: Kerstrace Colijnsplaat Crew: nog te bespreken.
+ enkele trainingen op diverse zondagen, nog verder af te spreken.
Lecas staat op de kant te wachten op een nieuwe laag antifouling. Het volledig kaalhalen van het onderwaterschip stellen we toch maar een jaartje uit : het is eigenlijk nog vrij glad en zo kunnen we meer aandacht besteden aan een aantal andere zaken die nodig zijn. Uiteindelijk is er toch niet zo veel tijd, de komende week-ends zijn al deels bezet voor andere dingen. Dus wat er moet gebeuren : opschuren en antifoulen, de motor krijgt een grondig nazicht, de spiblokken worden op vaste ogen gemonteerd, de afsluiter van de "pombak" moet eens grondig gecontroleerd worden (het zou leuk zijn om nog eens onbezorgd over bakboord te kunnen varen) en er moet een nieuw fornuisje komen (het zou ook leuk zijn om op koude momenten een warm drankje te kunnen nuttigen) en de ramen in de punt moeten nog opgekuist worden. Verder een beetje schilder- en opsmukwerk binnen en dit jaar zou ik vooral de punt willen aanpakken. Misschien kunnen we er zelfs voor proberen zorgen dat niet de hele steiger wakker wordt als de slaper in de punt zich draait of een beetje wroet. Christophe en ik gaan proberen zo veel mogelijk op dinsdag te gaan werken, tijdens de week-ends gaat voor ons moeilijker. Als er iemand opeens een vrije moment heeft en graag op een ander ogenblik wil gaan werken : graag. Misschien interessant als jullie eens bekijken wanneer jullie denken te kunnen en eventueel iets afspreken. Wij zijn er sowieso niet tijdens de eerste week van de paasvakantie, dan zitten we in de bergen. En we hebben met de werf afgesproken dat Lecas ten laatste de eerste week van mei terug in het water gaat. Op 1 mei doet Willem zijn 1e communie, dus tegen dan hopen we eigenlijk alles in orde te hebben. Onze planning : morgen 20 maart gaan wij de hele dag zo 28 maart di 13 april di 20 april vr 23 april zo 25 april di 27 april
Als iemand van jullie kan op : za 3 of zo 4 april de andere dagen dat wij al aan boord zijn is ook iedereen welkom
Het ziet er naar uit dat er het eerste week van juli toch naar Engeland gevaren wordt. Het week-end van de Delta-week zou in dat geval ingekort worden tot 1 dag of zo. Wat denken jullie ?
Eindelijk in alle drukte een beetje tijd gevonden om wat data te bloggen. Even terug wat focus na een wat mindere wedstrijdperiode, over de Kerstrace kunnen we kort zijn, pech gehad direct na de start (spi-blok stuk) en te weinig focus nadien. Het is voor iedereen redelijk druk geweest, voor mezelf en Barbara was de opstart van Elements Bvba natuurlijk even prioritair! Ondertussen werden we benaderd door een Brusselaar die zeer concrete interesse heeft om Lecas over te kopen, de prijs is nu bij hem bekend en we zullen wel zien. Mocht Lecas verkocht worden gaan we waarschijnlijk op zoek naar een halftonner...maar verkopen is zeker geen must en we blijven even graag met Lecas verder varen!
De agenda voor 2010 dan:
Uiteraard de Goofies van januari, februari(niet zeker), maart en april.
13 tem 16 mei: Oostende-Ramsgate en terug. 12 juni : Schelderegatta 9-10-11 juli : Deltaweek (stuk ervan toch) 27 tem 29 aug: Breskens Sailing weekend 11/12 september: CR Trophy 2 oktober : Goofies 9 oktober : Antwerp race
We zouden eventueel de Goese sas met den Spirit van den Timp kunnen varen, datum is 25/26 september. Voor Lecas betekent dit 1 wedstrijd per maand, moet kunnen lukken toch?
We gaan zowieso trachten om met Oostende-Ramsgate den Ian mee te krijgen en ik probeer om 1 van de betere CO 32 schippers naar Antwerpen te halen voor den AR, ik denk aan den John Mc Cann.
Ik had graag in februari met heel de crew eens bijeen gekomen om deze agenda te concretiseren, wanneer zou dit voor jullie passen?
De goofies zijn nu echt gestart. Gisteren was er geen andere wedstrijd die het aantal deelnemers kon beinvloeden. Alle klassen hadden terug hun eigen start en baan. In onze klasse waren we deze keer met 22 boten aan de start. We vertrokken in de regen (die de hele middag is blijven vallen) en hadden de startpositie - achteraf bekeken - te laag gekozen. We zaten ingesloten tussen een aantal andere boten en geraakten niet direct weg. Dan bleven we een tijdje twijfelen over al dan niet de spi trekken (twijfel is nooit goed).Het eerste rak vaarden we iets scherper dan half, en we waren niet overtuigd dat we de spi zouden kunnen houden. Veel te laat hebben we hem dan toch getrokken, en een beetje van de achterstand ingehaald. Ondertussen lag Bolderik al enkele minuten voor, samen met Farfelu : een nieuwkomer. Voor zo'n FF 915 was het ideale wind en ze gebruikten de omstandigheden ook optimaal. Nog een nieuwkomer was Dondervogel een Bavaria 30, ook dit scheepje heeft super gevaren.
Het was een leuk parcours, maar jammer genoeg met slechts 1 kruisrak. Lecas liep goed, maar een heel aantal andere boten liepen in die omstandigheden beter. En dan moeten wij het hebben van onze maneuvers. Die gingen allemaal goed, het kruisrak had wat langer moeten zijn.
We vaarden de eerste keer met onze nieuwe instrumenten. Eindelijk konden we kijken tot welke hoek we de spi konden houden, en bij hoeveel wind. Toch wel heel handig om nog beter de zeilvoering in te schatten. Gisteren hielden we bij 15 knopen wind de grote spi (de roos dus) tot 60graden. Het was - ondanks de regen - een zeer leuke zeildag.
Maar jammer genoeg haalden we deze keer een iets minder resultaat : een 7e plek.
We weten nu met welke boten we rekening moeten houden, en zullen de eerstvolgende training wat met de instrumenten experimenteren. Volgende keer zal de druk wat hoger zijn in een poging om terug in de vertrouwde top 3 te eindigen. Harder en agressiever varen...
Lecas is een Contessa 32 van 1973, volgend jaar dus 37 jaar oud . Een oude dame waar we de laatste jaren veel aan vernieuwd hebben en ook Dirk (vorige eigenaar) had reeds een aantal reparaties laten uitvoeren. De romp verkeert in uitstekende staat, hier en daar een krasje maar de lak kan nog jaren mee, idem voor de kajuitopbouw, Marinedeck in de kuip is een echte aanrader, nieuwe lieren en grootschootoverloop (Harken), nieuwe Lewmar Ocean luiken, spinlock stoppers, Raymarine instrumenten, 7 recente zeilen incl 2 spi's, nieuw teak berghout....
Toch blijven er zaken het begeven, vorige maand genuavalblok aan de mast eruit (is ondertussen) hersteld, vorige Goofies onderlijk uit giek (sleuf is wat uitgelebberd), ook het neerhoudsysteem is niet meer dat...Heb een offerte gevraagd voor een nieuwe mast en giek + neerhouder. Wat ik me afvraag of dit bij andere CO 32 ook het geval is...begeven er stelselmatig essentiele zaken bij jullie aan boord of heeft dit met feit te maken dat wij 'intensiever' varen tijdens wedstrijden? Er zijn toch een heleboel CO 32 zeilers die best veel en hard zeilen met hun schip! Benieuwd naar jullie reacties.
We werden met allerlei weerberichten om de oren geslagen, duidelijk was wel dat er wind zou zijn..veel wind. Lecas was pas de dag voor de Goofies te water gegaan..mast reparatie uitgevoerd door Van de Rest (mooi werk) en transducers gestoken voor onze nieuwe Raymarine ST 60 dieptemeter en log. Niet zo eenvoudig daar de gaten van Raymarine behoorlijk groter zijn dan deze van VDO, dus voor de dieptemeter moest een en ander met polyester bijgewerkt worden. Van voor bij de transducer was de polyester bijna 4 cm dik, vanachter bij het log 3 cm.
Bij aankomst in Colijnsplaat stond er reeds 20 knopen wind en deze nam gestaag toe. Bij de briefing drukte Hans (Goof) er nogmaals op dat de veiligheidsvoorschriften gerespecteerd moesten worden en dat het de schipper zijn verantwoordelijkheid is om te beslissen of hij uitvaart al dan niet. Een 40 tal bootjes aan de start, ongemeten samengevoegd de grootste groep 21 schepen. Start naar het westen, tegen stroom en wind.. een scherp doch bezeild stuk. We lagen goed hoog en konden vrij snel de Dame de Meuse, Hebbes en Boundless inhalen...we bleven inlopen en uitlopen ook op grotere schepen. We lagen met vol GZ en genua 3 perfect in balans. 2 nm voor de bb boei kwam het onderlijk van het grootzeil uit de giek, dit hebben we dan maar vastgesjord..even wel wat minder hoogte. Bij de boei stonden er windstoten tot 35 knopen.
Overstag naar de boei, veeeeel stroom en de boei net niet kunnen halen...terug overstag om ze dan te ronden en met ruime wind richting finish te varen. Geen spi getrokken, we liepen over de grond reeds 10,5 knoop, ruim over rompsnelheid...zou alleen voor schade hebben kunnen zorgen. Een Winner 10.10 vlakbij ons sloeg er maar niet in om onder controle te blijven en liep meermaals uit het roer. Lecas ging perfect onder controle naar de finish.
Ongemeten samengevoegd werden we 4 de , wel eerste van de schepen kleiner dan 10 m. Bon onze eerste plek is binnen, wel beseffende dat den Bolderik en Tissum er nog niet bij waren. Vooral den Bolderik heeft in hetzelfde weekend weer een dijk van een Antwerp Race gevaren..proficiat mannen!
We zijn 2 weken voor de start van de Goofies. Na de schade van de clubwedstrijd ligt Lecas sinds gisteren op de kant. De mast moet er even af, de werf gaat een contraplaat plaatsen, om terug een geleidingsblok te kunnen monteren. Ondertussen kunnen wij (eindelijk) de nieuwe instrumenten plaatsen. Er zal - na de luxe van de stoppers - weer een handigheid bijkomen : de windmeter. Hopelijk krijgen we alles op tijd geplaatst, want er komt ook een dieptemeter bij. De navigatie kan er alleen maar op verbeteren dus (hopelijk toch ).
We kijken er al naar uit om alles te kunnen testen. We gaan pas 2 oktober terug het water in, dus net op tijd voor de eerste Goofies.
Afgelopen weekend was het clubweekend in Colijnsplaat, traditioneel worden dan ook de clubraces gevaren en de ORC en ongemeten clubkampioenen gekroond...Wij vaarden met vaste bemanning en er was wind, veel wind..vrijdag zelfs iets teveel. In onze reeks zaten een 7-tal schepen waaronder enkele bekenden van de Goofies zoals de Boundless too(comfortina), Hebbes, Crayennest (Friendship 33)... en ook nog een Maxi 1100...Er stond bij de start ongeveer 20-22 knopen wind, iedereen opteerde voor 1 of meerdere reven en een high aspect of nog kleiner voorzeil, wij gingen voor vol grootzeil en genua 2. Na een prima start lagen we samen met de Boundless Too en de Maxi over bakboord richting splitsingston..de Maxi ging ons voorbij en wij lagen snel comfortabel in tweede positie en liepen uit op de overige schepen (waaronder ook nog een First 33). Op ongeveer 1,5 nm van de boei gebeurde het onfortuinlijke, de blok onderaan de mast waar de genuaval doorloopt scheurde uit de mast met gevolg dat de genua naar beneden ging. Onze voordekker zocht naarstig naar een oplossing, minuten gingen voorbij evenals onze concurrenten! We improviseerden wat met een andere katrol en trokken de genua terug op. Het inhalen kon beginnen, het lukte ons echter niet om de voorliggende schepen aan de boei terug te pakken. Onder spi liepen we terug in, de rest trok geen spi. Uiteindelijk finishten we bijna gelijk met de Comfortina, Friendship 33 en First 33.7...allemaal binnen de 3 minuten. De Maxi was echter 25 minuten voor ons gefinisht, dus een tweede plek. Wel tevreden over de wedstrijd, weinig foutjes gemaakt..klaar voor de Goofies.
Afgelopen zaterdag was het mosselrace. We hadden al een tijdje geen wedstrijden meer gedaan en hadden er veel zin in. Op vrijdagavond werd er afgesproken in Yrseke, Lecas werd vrijagnamiddag naar daar gevaren. Ik kwam zaterdagmorgend aan met Willem. Hij wilde eindelijk ook wel eens een echte race meedoen. Dus de bemanning : Christophe, Barbara, Willem, Timp, Stefan en Izaak.
De te varen baan werd enkele minuten voor de start aangegeven op het startschip door een nummerbordje. Dan moest ze nog snel op de kaart uitgezet worden. Voor de SW klassen werd het een baan van 28 mijl, waarvan het grootste deel tegen stroom. De start hadden we gemist, maar we konden gelukig vrij snel enkele plaatsen goed maken. De spi kon er bijna meteen op, voor een kort stukje, om niet veel te later terug uit de zak te komen voor een langer stuk. Jamer genoeg viel de wind nu bijna volledig weg. Het werd dobberen en zoeken naar plekjes met toch een beetje wind. Bij sommigen lukte dat beter dan anderen.
We werden niet meer ingehaald, en lagen zowat in het midden van het veld. Rond 14.15u passeerden we Yrseke terug en moesten dan nog enkele boeien halen tot voor Kats en weer terug naar Yrseke. Ondertussen hadden we alweer stroom tegen, en er was nog steeds te weinig wind om Lecas op dreef te krijgen. Willem had het zich allemaal wat spectaculairder voorgesteld en begon te zoeken naar een partner voor "een potje kaarten". Wij bleven ons tot zijn spijt toch nog focussen op de wedstrijd. Maar tegen 17 u waren we bijna aan de boei voor Kats en werd duidelijk dat we de tijdlimiet van 18u niet zouden halen. Na een poosje twijfelen hebben we ons toch maar afgemeld en zijn we doorgegaan naar Colijnsplaat. Zo lag Lecas ineens terug op z'n vast plek. Eindelijk kwamen de kaarten boven, dat had voor Willem sneller gemogen.
Voor alles is er een eerste keer : deze keer zijn we niet op tijd binnen geraakt, een DNF dus. Toch jammer dat er voor een lange baan tegen stroom is gekozen. Slechts een aantal boten van onze klasse zijn gefinnished.
De volgende wedstrijd zal waarschijnlijk het clubweekend van Colijnsplaat zijn. Intussen genieten we van 2 weekjes vakantie die we zoveel mogelijk aan boord zullen doorbrengen.
Gelukkig scheen de zon en het was gezellig. Volgende keer hopelijk iets meer wind.
We waren er geraakt. Na een vlotte tocht van Nieuwpoort tot Cowes. We waren met 4 om Lecas over te varen : Christophe, Barbara, Timp en Toob.
We hadden tijd, en daardoor de luxe om de heenreis in dagtochten te doen. De wind was niet echt constant, over de drie dagen varieerde die tussen de 6 en de 0 Bft. Dinsdag staken we over van Nieuwpoort om aan te leggen in Dover. Op woensdag deden we Dover - Brighton, waar we binnenliepen met windkracht 6 op kop en stroom tegen. Doorvaren had dan niet veel zin gehad. En we waren blij dat we gezellig in ons bedje lagen terwijl het buiten bleef waaien en het daar bovenop nog begon te regenen. Het binnenvaren in Dover was tamelijk woelig geweest, een nacht varen was geen pretje geweest.
De volgende morgen was er dan weer wel stralende zon, maar geen wind. We gingen richting "Looe", een smal gat tussen twee ondieptes, op weg naar de Solent. Na een viertal uren varen kwam er toch wind en konden we onder zeil dieper in zee gaan om rond de "Owers" te gaan. Intussen hadden we het gezelschap van een aantal andere boten die dezelfde richting uitgingen (toevallig ). Dankzij dit maneuver konden we op een goeie koers de Solent invaren. En tegen 17u lagen we - voorlopig als enige - in de bezoekersbox van East-Cowes-Marina. Er werden 12 contessa 32ers verwacht.
Eens we goed vastlagen konden we al eens op verkenning gaan in Cowes. Het was er nog vrij rustig.
En op vrijdag liep het stilaan vol. Heel zeilend Engeland lijkt hierop af te komen, dat heeft ook de rest van de bemanning gemerkt die met de auto onderweg was vandaag. Alle ferry's naar het eiland (en het zijn er vrij veel) zaten vol. Pas om 20.30u hadden ze een plaats vanuit Portsmouth naar Cowes. Intussen lag Lecas omringd door soortgenoten.
Eens de ploeg compleet was (Christophe, Barbara, Timp, Toob, Phillippe, Stefan ; en Sander als versterking op de wal) konden we even snel iets eten (kebab), zo veel mogelijk van boord halen, en het parcours voor de wedstrijd overlopen. Geen ingewikkeld parcours : starten in westelijke richting, rond de Needles, rond St Catherines Point, Bembridge buoy over bakboord laten liggen en finishen over de juiste finishlijn (= de zuidelijke). Op voorhand had ik zo veel mogelijk de stroming bekeken en een optimaal te varen route uitgezet. We konden ons echter niet voorstellen hoe het zou zijn om met 1800 boten hetzelfde parcours af te leggen. Er waren natuurlijk verschillende startgroepen : het eerste startsein was om 07.30u, het laatste om 09.10u.
Na een verkwikkende nachtrust was het dan zo ver, hier waren we voor gekomen. Om 07.30 uur begonnen wij - en de omringende contessa's - los te gooien. Op naar de startlijn was het een gewriemel van zeilen. Overal waar je kon kijken. Dat was al een belevenis op zich. De start werd zeer goed begeleid op de marifoon, om de 10 minuten een nieuwe startgroep, met elk hun eigen waarschuwingssein, 5 minuten en 1 minuut signaal. Rond 08.20u, 20 min voor onze start, nam ik even het roer over. Christophe ging nog even binnen naar het toilet, maar geraakte er niet. Hij rook brandlucht en deed het motordeksel open : rook ! De rest van de bemanning zat op uitkijk en had niet direct door wat er aan de hand was. De genua was nog niet gehesen. Uiteindelijk gingen alle mannen binnen kijken, en de uitlaat checken, het koelwater... De behuizing van de motor werd in geen tijd verwijderd, om te merken dat er in elk geval geen vuur was. Ik hoorde via de marifoon op de achtergrond dat het stilaan tijd werd voor ons waarschuwingssein. Gelukkig keerde de rust binnen net op tijd terug om de chrono stipt op tijd in te kunnen duwen. Maar we wisten nog steeds niet wat het probleem was.
Uiteindelijk kwam de conclusie dat de motor perfect draaide en dat er een elektrisch probleem moest zijn. Een doorgebrande kabel of zo. Dus de genua ging omhoog en dan kon de motor uit ... wat niet ging. Geen reactie na het induwen van de stop-knop. Lecas ronkte vrolijk door. Uiteindelijk heeft Timp hem langs binnen uit gekregen. Maar nu kon hij ook niet meer starten. Probleem voor later.
Verder verliep de start vrij goed. We waren goed weg, met enkele favorieten in zicht. Er zijn echter zo veel boten dat het onmogelijk is om ze allemaal in het oog te blijven houden. Dus begonnen we ons meer en meer op onze eigen koers te concentreren. Overal zijn boten, het begin en het einde van het pak zijn niet in zicht. Het eerste trechterpunt was iets voor de Needles. Iedereen moet dan door een smal stuk vaarwater, op de kant staan massa's toeschouwers. Fantastisch zicht.
De ronding van de Needles ging goed, op een veilige afstand van de rotsen en een wrak. De spi ging omhoog, en dan was de planning om dicht onder de kust te gaan varen om optimaal te profiteren van de stroming, maar we lagen ingesloten tussen een aantal (grotere) boten die er anders over dachten. We geraakten verder weg van de kust en kozen dan maar voor de vrije wind, recht naar St Catherines Point.
We hielden een heel aantal boten bij die groter waren dan ons. De roos stond goed en stabiel. We konden rustig een boterhammetje eten en genieten van het spektakel. Bij St Catherines kwamen we weer met een massa boten bij elkaar, en kregen we voor het eerst weer een aantal contessas in zicht. Stilaan kwam er meer wind op, en het werd opletten voor de talloze boten die uit roer liepen en begonnen te rollen. Hier en daar sneuvelden zeilen, 1 boot slaagde erin om zijn eigen spi te overvaren tot die achter zijn kiel bleef hangen. Ook voor ons werd het sturen zwaarder. En uiteindelijk gingen ook wij plat. Gelukkig kregen we alles goed en zonder brokken terug onder controle. Maar we namen wel de - wijze - beslissing om de spi binnen te halen. En dat ging vlot.
Het was daar een vrij ruwe zee, kort golven in combinatie met wind : een heftig stuk. De boten die nog stabiel en gecontroleerd met spi vaarden werden zeldzaam. Een half uurtje later was het ergste achter de rug, en mocht onze kleine spi uit de zak. Het hijsen verliep prima, en we hadden nog steeds dezelfde boten in zicht. Sommigen haalden we in. Alles ging goed.
Op naar Bembridge Bouy. Ook hier weer een gewriemel van jewelste. Eens we die rond waren begonnen we aan een groot inhaalmaneuver. Ondertussen was de spi weg en vaarden we scherp met de genua 1. Tijd om op te kruisen naar de finish. Weer was het best om dicht onder de kust te blijven, maar het grote aantal boten daar schrikte ons een beetje af. Dus bleven we in het begin iets dieper in zee, maar uiteindelijk was de geringere stroming toch te verleidelijk en waagden we ons - over bakboord - tussen de honderden boten. En iedereen ging beschaafd uit de weg. Vanaf dan waren we helemaal op dreef en deden we waar we sterk in zijn : een kruisrak. Zonder problemen konden we onze voorrang nemen over bakboord richting kust, om te wachten op de juiste moment om overstag te en zo terug hoogte te winnen. Dan lagen we over stuurboord, en was een goed uitkijk belangrijk om voorrang te verlenen waar nodig.
Deze keer haalden we duidelijk een 4-tal andere contessa32ers in en liepen er relatief snel van weg.
De finish kwam eraan en dat werd nog even zoeken. Er zijn immers 2 lijnen, en je moet over de juiste gaan natuurlijk. Ook dat ging goed. Maar de motorzorgen kwamen nu weer : hoe moesten we na het finishen zondr brokken door het gewriemel richting haven geraken. Sander was al verwittigd, oproepen voor een sleep had niet direct gehoor, en onder zeil - met weinig wind en op stroom - een mooring oppikken was niet eenvoudig te noemen. Gelukkig kwam een tientel minuten na ons "contessa Annabelle" over de finish en kon die ons richting haven slepen. Een RIB van de marina trok ons keurig naar de box.
Ondertussen hadden we al van het thuisfront vernomen dat we als 16e contessa 32 over de finish waren gegaan. Niet slecht. De motor werd door Sander onder handen genomen en het verdict : een "opgebrande" startmotor, als gevolg van een verkeerd contact. Een domper op de dag.
Onze starttijd : 7.40 u, finishtijd : 20.35u. Er zijn in totaal 1563 boten gefinnished, 122 hebben opgegeven en 13 DSQ of OCS.
Wij staan uiteindelijk op de 18e plaats, van de 28 deelnemers. Voor de eerste deelname zeker niet slecht. We zijn tevreden, en hebben het meegemaakt. Veel indrukken opgedaan en een hele ervaring.
Nu hopen dat dinsdag alle problemen met de motor opgelost geraken, zodat Lecas tegen vrijdag op z'n vertrouwde plek geraakt. De thuisbreng-ploeg : Christophe, Toob, Phillippe en Sander.
En we zijn vertrokken. In de plensende regen heeft Lecas Antwerpen verlaten. Met een mini-bemanning varen ze vandaag (hopelijk) tot Breskens, om morgen verder te gaan tot Nieuwpoort. Daar vertrekken we dan dinsdagmorgend met stroom mee richting Calais. We plannen dan donderdag in Wight te zijn.
Of we de planning kunnen waarmaken hangt volledig van het voorlopig onstabiele weer af. Natuurlijk gaan we ervan uit dat het allemaal goed komt.
Volgende zondag vertrekken we richting Solent waar we ons het weekend daarna gaan meten met 28 andere Contessa 32's tijdens the Round the Island Race. Voor ons het hoogtepunt in 2009. Round the Island is een race van ongeveer 55 nm en telt ruim 1700 deelnemers. Wij varen met Lecas in de witte klasse en varen uiteraard eenheidsklasse Contessa 32.
Afgelopen Schelderegatta was een goede oefening, bootsnelheid en maneuvers zaten wel goed..zien dat we geen OCS hebben natuurlijk. Deze week werken we 's avonds nog aan enkele details zoals, SBlier nakijken, mast trimmen..instrumenten verder monteren. Gelukkig krijgen we hulp van Ian en komt Izaak van de Ondine ook helpen met de windmeter.
Als ploeg moeten we ambitieus zijn, we hebben echt wel vorderingen gemaakt tov 2008...top 15 moet kunnen!
6 juni : de Schelderegatta. Fun, fun, fun. Op vrijdagavond bijeengekomen in Wemeldinge. Lecas lag daar al klaar. Helemaal bijgewerkt en tiptop gemaakt.
Na een gezellige avond in de kuip waren we om 7.30u klaar om los te maken en in konvooi naar Hansweert te varen. Zo hadden we nog ruim de tijd om te ontbijten en kleine dingetjes in orde te brengen. Het parcours werd nog besproken en de posititie voor de start bekeken. De windvoorspelling van 3a4Bft NO zorgde ervoor dat de nieuwe genua 1 klaar lag op het voordek.
Onze start was om 11.10u. We hadden enkele stevige concurrenten in onze groep : Bolderik en Tissum, maar ook Satisfaction en Half Moon. Na het waarschuwingssignaal zochten we de optimale locatie en koers op. Alles werd stipt getimed en we gingen volledig volgens planning richting startlijn. En toen : verwarring alom. Half Moon die enkele meters voor ons lag keerde terug en maakte een rondje. En hoewel ik zeker was van een goede timing draaiden ook wij terug, om iets later terug overstag te gaan. Na al dit maneuverwerk gingen we als 10e of zo over de lijn. Iedereen lag dicht bij elkaar. Enkel Bolderik had voor een volledig andere startpositie gekozen. Enkele spinakers werden gehesen, maar gingen al snel terug naar beneden.
De boot achter ons zag na een tiental minuten zijn genua in 2 scheuren. En Lecas liep goed. Bolderik en Tissum lagen achter ons en de maneuvers gingen goed. Er was toch iets meer wind dan voorspeld, en de genua sleurde ons voort. Op de ruimere rakken wonnen de concurrenten wat terrein, maar tijdens de kruisrakken liepen we terug in. Op het Willemsrek is de spi toch uit zijn zak gekomen. Traditioneel viel de wind vlak achter de bocht, op weg naar de finish, weg. En we gingen slechts een tweetal minuten na Bolderik over de finish.
We waren zeer tevreden over onze prestatie.
Maar dan kwamen de geruchten : onze nummer zou zijn omgeroepen bij de start, we zouden niet ver genoeg zijn teruggevaren, we waren volgens sommigen zeker correct gestart... Jammer genoeg is er tegen een 'call' van de wedstrijdcommissaris niet veel in te brengen. Resultaat op de uitslag : Lecas : OCS.
Vloeken voor ons, want we zijn nog steeds niet overtuigd dat we te vroeg weg waren, maar niets aan te doen. De uitslag : 1 Satisfaction ; 2 Tissum ; 5 Bolderik ; 6 Half Moon. Als wij geen OCS gekregen hadden, waren wij 2 en Tissum 3. Jammer.
Het was een fijne dag en leuke wedstrijd. Nu is het tijd om alles in orde te brengen voor Engeland. We hebben de 'offical guide' voor Round the Island ontvangen en buigen ons over de kaarten.
Volgende week zijn we weg ...
.
).
). Dankzij dit maneuver konden we op een goeie koers de Solent invaren. En tegen 17u lagen we - voorlopig als enige - in de bezoekersbox van East-Cowes-Marina. Er werden 12 contessa 32ers verwacht. 
