~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
19-07-2009
syndicalisme à la bonbonne
Tussen al het interessante nieuws dat over onze arme kopjes werd
uitgestrooid tijdens dit weekend hebben we één klein berichtje
weerhouden. Een klein titeltje in onze eigen pers maar in Frankrijk
waar het zich allemaal afspeelde was de aandacht iets groter maar ook
niet wereldschokkend. Toch zou het kunnen wijzen op een nieuwe trend.
En zoals bekend hebben trends de neiging nogal snel nagevolgd te
worden. Deze trend is vrij nieuw in de Europese sociale geschiedenis
maar is waarschijnlijk overgewaaid vanuit Azië waar zeker in Korea dit
soort acties al wel meer werd gevoerd. Het gaat namelijk over
stakingsakties met dreiging om gans de boel op te blazen. Een paar jaar
geleden hebben ze in Frankrijk wel eens gedreigd om massaal gif te
lozen maar de boel opblazen is dus nieuw. Of dit een verstandige
strategie kan genoemd worden laten we aan onze lezers zelf over. Wij
waren er niet bij en oordelen dus niet over de drijfveren achter zulke
akties. We geven deze info en laten jullie grijze hersencelletjes maar
de rest doen. We citeren hier bewust bronnen die niet meteen met een
rood of zwart vlagje beginnen te zwaaien van het moment dat het woord
staking valt: http://www.usinenouvelle.com/article/radicalisation-new-fabris-menace-toujours-jlg-retire-ses-bonbonnes.N114563?xtor=RSS-215
Radicalisation : New Fabris menace toujours, JLG retire ses bonbonnes
Les
salariés, qui nont pas obtenu gain de cause chez Renault, menacent
toujours de faire sauter leur usine tandis que chez JLG, une indemnité
de 30.000 euros par licencié a été accordée suite à un chantage
équivalent.
A lissue des négociations menées hier au siège de Renault,
où ils avaient fait le déplacement, les représentants syndicaux (CGT,
CFDT, FO) du sous-traitant New Fabris menaçaient toujours de détruire leur usine le 31 juillet.
Leurs revendications, à savoir lobtention dune indemnité de
licenciement supralégale de 30.000 euros, nont en effet pas obtenu
satisfaction auprès de Renault que de PSA. Ils réclament 15.000 euros
de la part de chacun des deux constructeurs, quils estiment
responsables de la liquidation de leur entreprise puisquils ont retiré leurs commandes et quils représentaient 90% du chiffre daffaires.
Renault sest engagé à racheter le stock de pièces qui lui étaient
destinées, ce qui permettrait de payer une partie des indemnités des
366 salariés, mais la CGT juge cette proposition insuffisante. Le stock
de New Fabris est estimé à 1,2 million deuros pour chacun des
constructeurs par le syndicat, ce qui se révèle plus de quatre fois
inférieur aux 11 millions nécessaires pour atteindre une prime de
30.000 par salarié.
La prochaine étape de cette négociation aux allures dultimatum est
fixée au 20 juillet, date à laquelle les syndicats rencontreront le
secrétaire dEtat à lIndustrie Christian Estrosi.
Les New Fabris risquent dautant moins de désarmer que lon a appris
vendredi la réussite dun autre « chantage à la bonbonne de gaz». Les
salariés de JLG, un fabricant de nacelles élévatrices qui a annoncé en
avril le licenciement de 53 personnes, menaçant de détruire leurs produits,
ont obtenu de la direction une indemnité supralégale de 30.000 euros
pour les collaborateurs concernés par le plan social. Ils étaient en
grève depuis trois semaines.
Les
salariés de l'entreprise JLG de Tonneins qui avaient menacé de détruire
des nacelles élévatrices produites par leur société, ont obtenu que
leur indemnité de licenciement soit portée à 30.000 euros . Des bras de
fer similaires se poursuivent chez Nortel et New Fabris.
Les salariés de
l'entreprise JLG de Tonneins (Lot-et-Garonne), qui avaient menacé de
détruire des nacelles élévatrices produites par leur société, ont
obtenu "gain de cause" sur le montant des indemnités de licenciement.
"Notre proposition était une indemnité supra-légale de 30.000 euros
pour les 53 personnes qui doivent être licenciées. Nous avons obtenu
gain de cause", a indiqué vendredi Christian Amadio, le secrétaire du
CE. Un accord a été signé avec la direction et un médiateur au cours
d'une réunion qui s'est terminée dans la nuit de jeudi à vendredi.
Mercredi, pour faire pression sur la direction, des salariés avaient
placé cinq nacelles, prêtes à être livrées, sur le parking de leur
entreprise et les avaient entourées de "bouteilles de gaz" -vides selon
les gendarmes- ainsi que de "palettes avec du produit inflammable",
menaçant de "les faire sauter". La menace avait été levée jeudi soir
après l'annonce de la réunion avec la direction.
Les salariés s'étaient mis en grève il y a trois semaines pour
obtenir une meilleure prime "supra-légale" pour les employés devant
être licenciés dans le cadre d'un plan social annoncé en avril et
prévoyant la suppression de 53 des 163 emplois de cette entreprise
rachetée par le groupe américain Oshkosh en 2007.
"C'est un peu dommage quand on voit tout ce qu'il a fallu faire pour
en arriver à ce résultat. On aurait pu y arriver sans cette perte de
temps et tout ce qui s'est passé. Heureusement, il ne s'est rien
produit de grave", a commenté Christian Amadio au sujet du recours à la
menace des bouteilles de gaz.
"Un chantage à la bonbonne de gaz, c'est pas ça qui permet
d'arracher une prime et permet une reconversion", a jugé jeudi sur LCI
le secrétaire d'Etat à l'Emploi Laurent Wauquiez, en ajoutant que
menaces et chantage n'étaient "pas un élément du dialogue social
acceptable".
D'autres chantages en cours
Chez le fabricant de pièces auto en liquidation judiciaire, New Fabris,
où les 366 salariés menacent également de "faire sauter" leur usine,
les discussions sont au point mort. Les salariés demandent à Renault et
à Peugeot, les principaux clients de l'entreprise, d'aider au versement
d'une prime de licenciement de 30.000 euros pour "bons et loyaux
services". Une réunion entre les représentants syndicaux et la
direction de Renault n'ont débouché jeudi sur aucun résultat tangible.
Le constructeur se serait dit seulement prêt à racheter le stocks de
pièces qui lui sont destinées pour 1,2 million d'euros, soit 3300 euros
par salariés. Idem pour PSA. Conséquence, selon un représentant
syndical, "l'ultimatum est maintenu au 31 juillet. Nous donnons 15
jours de délai à Renault et PSA pour remonter leurs propositions."
L'exemple des "Conti"
Le 21 avril 2009, les salariés de Continental ont saccagé la
sous-préfecture de Compiègne pour protester contre la décision de
justice qui confirmait la fermeture de l'usine de pneumatiques. Après
plusieurs manifestations et des nouvelles menaces, les 1120 salariés
licenciés ont obtenu 50.000 euros d'indemnités de départ, au lieu des
20.000 prévus initialement.
Concernant le conflit chez l'équipementier télécoms Nortel,
à Châteaufort, le principe d'une sortie de crise semblait acquis jeudi
soir, à l'issue d'une réunion avec le ministre de l'industrie Christian
Estrozi. Les salariés, qui réclament 100.000 euros d'indemnités de
départ pour 467 salariés licenciés, avaient menacé de faire exploser le
site avec des bonbonnes de gaz. Ils les avaient finalement retirer
mercredi, une fois "la courverture médiatique" obtenue. "Je pense qu'on
va devoir revoir nos ambitions à la baisse. Chacun doit faire des
concessions", a confié à l'AFP Farid Bazizi, représentant. De leur
côté, les administrateurs proposaient initialement un montant global de
5 millions d'euros d'indemnités supra-légales, soit un peu plus de
10.000 euros par personne. Ils promettaient aussi un pourcentage sur
des cessions à venir.
Madammen in de gevangenis gooien daar houden wij niet van. Vooral madammen die denken het zwijgen opleggen omdat denkende madammen in sommige regimes niet mogen bestaan ...http://www.amnesty.org.uk/news_details.asp?NewsID=18335
Iran: Alarm at violent arrest of women's rights activist Shadi Sadr
Posted: 17 July 2009
Arrest fuels fear that wave of arrests is intensifying
Amnesty
International fears the wave of arrests of civil society activists in
Iran is intensifying after the leading lawyer and women's human rights
activist Shadi Sadr was violently arrested in Tehran this morning on
her way to Friday prayers.
Shadi Sadr was walking with a group
of women's rights activists along a busy road when unidentified
plain-clothed men pulled her into a car. She lost her headscarf and
coat in the ensuing struggle but managed briefly to escape. She was
quickly recaptured and beaten with batons before being taken away in
the car to an unknown location.
Amnesty International Middle East and North Africa Director Malcolm Smart said:
'This
was an illegal, arbitrary and violent arrest in which no attempt was
made by the authorities to show identification or provide any
explanation for their action.
'This is the latest of a
continuing series of high-profile arrests of Iranians - students,
journalists, intellectuals, political and civil society activists - in
the wake of protests over the disputed outcome of the presidential
election.'
Amnesty International is calling for Shadi Sadr to be immediately and unconditionally released.
Ms
Sadr is the defence lawyer of Shiva Nazar Ahari, a human rights
defender and member of the Committee of Human Rights Reporters, who was
arrested at her home in Tehran on 14 June, shortly after the
presidential election. She is now believed to be held in Section 209 of
Tehran's Evin Prison where Ms Sadr, her lawyer, had not been able to
gain access to her.
Background Shadi Sadr,
lawyer and journalist, was the director of Raahi, a legal advice centre
for women until it was closed down. She founded Zanan-e Iran (Women of
Iran), the first website dedicated to the work of Iranian women's
rights activists (www.raahi.org) and has written extensively about Iranian women and their legal rights.
She
has represented activists and journalists, and several women sentenced
to execution whose convictions were subsequently overturned. She is
also involved in Women's Field (www.meydaan.com),
a group of women's rights activists who have launched several campaigns
to defend women's rights, including the "Stop Stoning Forever"
Campaign.
One
of Iran's most powerful clerics, Hashemi Rafsanjani, attacked the
Iranian government for its handling of the unrest that followed the
disputed presidential elections. His sermon provoked more protests,
followed by another crackdown. Follow how the day unfolded
Hashemi
Rafsanjani said Iran was in 'crisis' during his sermon in the prayer
hall of Tehran University. Photograph: REUTERS TV/Reuters
10.05am: Eyewitnesses
say Tehran University, where the prayers are taking place, has been
packed by regime supporters. But outside in Valie Asr and Enghelab
Streets thousands of supporters of the opposition candidate Mir Hossein
Mousavi have gathered.
Mobile phone networks near the university have apparently been blocked.
10.14am: Rafsanjani is introduced by the organiser of the prayers, Reza Taghavi.
Taghavi
says: "We have never said to the lecturer [Rafsanjani] what to say and
we don't want to do that. But he should give a speech inside the
regime's political frame.
"The imam of the Friday prayer should be a follower of the supreme leader in his speech" [a reference to Ayatollah Ali Khamenei's hardline speech].
10.17am: Al-Jazeera English has taken the unusual step of reading out a translation of the speech from a liveblog version.
10.24am: Rafsanjani is not expected to make a radical speech. This cartoon, by Nikahang,
shows him with prayer beads - a sign of indecision - wondering what to
say. I will be mealy-mouthed, he repeats, according to translation by
my colleague Saeed Kamili Dehghan.
10.30am: Rafsanjani
criticises China's suppression of Uighur unrest. His comments are
greeted with rebellious cries of "Down with China".
Following
the Iranian protests, the government censored coverage of the unrest in
China. State-run TV as well as the Islamic Republic News Agency (IRNA)
did not refer to Uighur protesters as Muslims, but called them
"hooligans".
10.41am: Opposition supporters and their hardline rivals are chanting competing slogans at the service, according to AP.
Many
pro-reform worshippers are wearing green clothing or have green prayer
mats. Before the sermon, hardliners made traditional chants of "death
to America", while opposition supporters countered with "death to
Russia", a reference to the government's ties to Moscow.
10.42am: Rafsanjani
recalled a religious story once told to him by Ayatollah Khomeini. In
it he said: "The legitimacy of the country comes from its people's
consent."
Rafsanjani added: "We need to regain people's trust."
"We
need to have an open society in which people can say what they want to
say... We should not imprison people. Let them rejoin their families.
"We need sympathy for the people who are in mourning or have been injured."
(This version of the sermon is being translated by Saeed from Bahmanagha's blog, which is being written by a journalist in Tehran).
10.51am: "Don't
let our enemies laugh at us by putting people in prison," Rafsanjani
said, according to a reliable source on Twitter. He was visibly upset
when talking about the prisoners, the source said.
10.55am: "We
had the chance to become the best, but we let it slip," Rafsanjani
said, according to another usually reliable source on Twitter.
"We
should comfort those who have lost someone in their family during the
riots. Those inside prisons should be released, those who are injured
should be attended to," he added according to the source.
10.57am: Rafsanjani has finished his sermon now, but more translations of what he said are filtering through.
The
Bahmanagha blog quoted him saying: "Why should we offend our prominent
clerics [in Qom]." This is a reference to Ahmadinejad's censorship of
leading clerics.
11.03am: The police fired teargas and used batons to disperse supporters of Mousavi outside Tehran University, a witness told Reuters.
There are still severe restrictions on the foreign press in Tehran.
11.19am: The state news agency ILNA has released this photograph of the scenes outside the university today.
11.37am: Video
of scenes outside the university is starting to emerge. This film,
which was apparently shot today and uploaded to CNN's iReport, shows
many people making victory signs - a symbol of the opposition movement.
"Today,
we need unity more than ever. All must unite to stand against threats
facing the country," Ayatollah Rafsanjani said, adding that the nation
should make every effort to protect the achievements of the country.
The dignitary also said that a solution must be worked out to put an end to the recent political unrest in the country.
12.02pm: Rafsanjani abandoned his often neutral public stance, writes Saeed Kamali Dehghan.
He
criticised the way the regime has dealt with the unrest. Rafsanjani
said: "Today is a bitter day. People have lost their faith in the
regime and their trust is damaged. It's necessary that we regain
people's consent and their trust in the regime."
Significantly
Rafsanjani criticised the arrest and detention of protesters, and he
attacked the lack of freedom of expression. He expressed sympathy for
the families of dead protesters. He is the most senior figure to
express such a view.
He also stressed the importance of the "republic" in the Islamic Republic of Iran.
12.20pm: More
video has emerged, this time purporting to show chanting opposition
supporters today. They are shouting support for Imam Hossein, a slogan
that can also be taken as support for Mir Hossein Mousavi, according to
Saeed.
An email from an Iranian student group has more on the chants today.
It says:
In
Enqelab Square, thousands of people are chanting, "Iranians will die
but will never bow down". Thousands of people in Enqelab Street are
chanting, "Mojtaba (Ayatollah Khamenei's son) hope you die and never
become leader", "Rafsanjani if you stay silent you are a traitor",
"political prisoners must be freed", "death to dictator", "the martyrs
have not died, the government has died", "we have not had martyrs to
negotiate".
12.31pm: Another eyewitness report on the protesters via email from Tehran.
It
said: "Unlike the usual Friday prayers, there were lots of 'bad-hijab'
women" [ie those not wearing tightly fitting hijab]. Many had green
accessories such as prayer beads, shawls, wristbands and even green
nail varnish."
The eyewitness also told the Guardian: "A girl was
harrassed violently by basij militia in Valie Asr Square where she was
pushed on the ground and was taken away."
12.45pm: Mousavi was due to attend today's service, but there has been no confirmation that he turned up.
He
closed by saying: "I hope this sermon will pave a way out of this
current situation. A situation that can be considered a crisis."
12.57pm: There
have been more clashes between protesters and riot police, according to
two more eyewitness accounts emailed to the Guardian.
One said:
Basij
militia threw stones at people to disperse them. At least 20 have been
arrested and many mobile phones have been confiscated because their
users were filming the unrest.
Another said:
"One cleric, among the crowd, wore a green shawl over his shoulders. People applauded him."
1.17pm: State TV usually shows live coverage of Friday prayers. Today this is what the five channels were showing, according to a blogpost from pedestrian.
a discussion on havij bastani (an Iranian dessert with carrots and ice cream) a 1986 Japanese cartoon an Indian movie an even cheesier Iranian movie a documentary on the Iran-Iraq war
Pedestrian
describes the speech as "brilliant" but the post adds: "he's an old
member himself, and he didn't even mention the government".
Rasfanjani's
calls to restore trust by releasing prisoners, freeing the media, using
only legal means and by dialogue between opposition and the regime were
couched in the language of legitimacy and justice.
"Don't let our
enemies laugh at us by putting people in prison," the cleric urged. "We
must search for unity to find a way out of our quandary." Specific
proposals had been laid before the expediency council (an advisory body
to the supreme leader) he said a reminder that he has a real role to
play.
"His demands were in line with what the reformists want but
he did not explicitly challenge the legitmacy of the Ahmadinejad
government," concluded one veteran Iranian political analyst. "This was
an effort to play the role of power-broker the role that Khamenei
should have played but did not."
Rafsanjani also stressed the
importance of the "republic" in the Islamic Republic of Iran, a
deliberate riposte to those hardliners who stand accused of planning an
Islamic dictatorship. His references to Ayatollah Khomeni praised the
late leader's positive attitude towards ordinary people a clear
invitation to make an unflattering comparison with Khamenei.
2.30pm: With
intriguing timing, the lawyer for Hossein Rassam, the last British
embassy detainee accused of acting against Iran's national security,
says he could be released as early as this weekend, according to the FT.
2.39pm: Protesters
also gathered outside the interior ministry chanting "coup government
resign" and "Mahsouli [the interior minister] give us back our votes",
according to another new video apparently from today.
3.18pm: A
usually trustworthy source on Twitter says the security forces were
"extremely violent" today. Karoubi was one of those attacked by basij,
one update says citing Karoubi's website. Children were also hit, says another. These reports are impossible to verify at this stage.
When
my father was moving towards Tehran University, many people were behind
him and were asking him to defend their rights by chanting slogans but
suddenly the anti-riot police in front of him shot bullets in the air
so Karoubi asked the people not go any further.
At this point
they (riot police) put my father in a car to take him to the University
but when he was getting out of the car, a group of plainclothes
attacked and insulted him in such a way that his turban fell off. They
started cursing and using very foul language.
After
a top Iranian cleric and official criticised the authorities for their
handling of the country's disputed presidential election, defiant
opposition supporters took to streets of Tehran.
Clashes erupted outside the Tehran University campus on Friday after Rafsanjani led the weekly prayers there.
Rafsanjani
criticised the Guardian Council, the electoral watchdog, for failing to
allay doubts about the outcome of the presidential election, which
according to him, did not benefit anyone in Iran.
He also called for the release of those detained in the course of post-election events.
Following
the prayers, thousands of supporters of opposition leader Mir Hossein
Mousavi, who was defeated by the incumbent President Mahmoud
Ahmadinejad, demonstrated at various locations around the Tehran
University campus.
Riot police used tear gas to disperse the
crowd, who spontaneously staged the demonstration in defiance of a ban
on such gatherings.
4.25pm: Amnesty has expressed alarm about the arrest of the women's rights activist Shadi Sadr.
It's press release says:
Shadi
Sadr was walking with a group of women's rights activists along a busy
road when unidentified plain-clothed men pulled her into a car. She
lost her headscarf and coat in the ensuing struggle but managed briefly
to escape. She was quickly recaptured and beaten with batons before
being taken away in the car to an unknown location.
Amnesty
International's Middle East and North Africa director Malcolm Smart
said: "This was an illegal, arbitrary and violent arrest in which no
attempt was made by the authorities to show identification or provide
any explanation for their action.
"This is the latest of a
continuing series of high-profile arrests of Iranians - students,
journalists, intellectuals, political and civil society activists - in
the wake of protests over the disputed outcome of the presidential
election."
Amnesty International is calling for Shadi Sadr to be immediately and unconditionally released.
Er woedt in volle komkommertijd een hevige polemiek rond de
competenties van een aantal Vlaamse excellenties. In tegenstelling tot
de bedrijfswereld die men in de politiek toch vaak als ijkpunt neemt,
doet men bij een regeringsvorming en de daaraan gekoppelde verdeling
der postjes NIET aan competentiemanagement. Neen, een ingewikkeld
kluwen van regionale vertegenwoordiging in de stijl van "ons Joke heeft
zich suf geplakt in oost-Vlaanderen en alle pensenkermissen gedaan en
elke nieuwe zonnebank en broodjeszaak plechtig ingehuldigd en dus veel
stemmen gehaald en moet dus beloond worden. Of, Ai Brussel moet een
minister hebben, hebben jullie daar soms geen Brusselaar van dienst. En
dan duikt er iemand op die in 3 Brusselse café's een cervela en wat
gratis karakollen heeft betaald en dus verkozen werd met een paar
honderden stemmen en die vervolgens minister van onderwijs in zijn nek
gekletst krijgt. Onze ouwe maar spitse zeurkous Walter Zinzen
pleegde daarover een zeer lezenswaardig stukje in De Standaard, je weet
wel die gazet die ons Saskia van gisteren haar column heeft afgepakt
omdat ze een affaire had met een gepensioneerd boerenleider. http://www.standaard.be/Archief/Zoek/Index.aspx?trefwoord=walter%20zinzen
De Belgische ziekte
donderdag 16 juli 2009
Auteur:
PARTICRATIE HEERST IN ALLE GEWESTEN Politici doen in België niet wat goed is voor de kiezer, maar wat goed is voor hun partij, schrijft WALTER ZINZEN.
Dus wordt een lichtgewicht als Joke Schauvliege met een ministerpost
beloond voor hard werk in dienst van haar CD&V en heeft SP.A liever
een gehoorzame minister van Onderwijs zonder kennis van zaken dan een
goede met een eigen mening.
Vaak wordt gezegd dat België niet één land is, maar slechts een
samenvoeging van gewesten, die weinig tot niets (meer) met elkaar
gemeen hebben. Wie dit denkt, vergist zich grondig. Het schouwspel dat
we na 7 juni in zowel Vlaanderen, Wallonië als Brussel hebben
meegemaakt, bewijst dat op zijn minst één Belgische ziekte
onuitroeibaar voortwoekert omdat de patiënt niets doet om te genezen.
Integendeel, hij doet er alles aan om de ziekte te bestendigen. Haar
naam: particratie.
De
verkiezingen en de daarop volgende vorming van de gewestregeringen
hadden een feest van de democratie moeten zijn. In de plaats daarvan
werden we vergast op een feest van het partijbelang, net zoals dat in
het oude België altijd al het geval is geweest. Het is natuurlijk al
begonnen met de lijstvorming. Met kandidaten die wel stemmen wilden
behalen maar niet de bedoeling hadden hun mandaat op te nemen en dus
hun kiezers een lange neus zetten, van Jean-Marie De Decker tot Yves
Leterme. Het ging voort met de parlementen, die wel bijeenkwamen maar
geen klap uitvoerden zolang er geen regeerakkoord was. Die
regeerakkoorden zijn er nu, maar ze werden overal op dezelfde wijze
goedgekeurd: door partijcongressen. Pas nadien konden de
volksvertegenwoordigers een debatje houden, maar er werd braaf gestemd
zoals dat door de partijen was bepaald.
Ook de
regeringen worden in de drie gewesten op identieke wijze gevormd.
Overal zijn het de partijvoorzitters, al dan niet gesteund door
duistere figuren op de achtergrond, die de ministers benoemen.
Sterker: ook de fractievoorzitters worden aangewezen door de
partijleiding. En nog sterker: over de voorzitters van de parlementen
wordt, net zoals op federaal vlak, beslist tijdens de
regeringsonderhandelingen. Kan men zich dat voorstellen, dat de
voorzitter van de assemblee die de regering moet controleren, door de
regering zelf wordt aangesteld? Jan Peumans mag dan roepen dat hij
ervoor zal zorgen dat het parlement de ministers op de huid zal zitten,
feit blijft dat hij zijn nieuwe functie als compensatie heeft gekregen
omdat hij uit de regeringsboot is gevallen. Peumans is niet gekozen
door zijn collega's-volksvertegenwoordigers maar door de leiding van de
N-VA. Zoals Patrick Dewael tot kamervoorzitter benoemd is door de Open
VLD omdat hij niet kon aanblijven als federaal minister. Maar het kan
nóg erger: het bureau van het Vlaams parlement is uitgebreid om er
zeker van te zijn dat de oppositie er altijd in de minderheid blijft.
Kan het particratischer?
Verbazend toch hoe degenen,
die om het hardst roepen dat het Belgisch niveau niet meer
functioneert, de lelijkste van alle Belgische ziektes, de politisering,
koesteren om de eigen machtspositie te consolideren. Verbazend ook hoe
media en publieke opinie zowel in het noorden als in het zuiden des
lands dit alles volstrekt normaal schijnen te vinden. Maar het meest
verbazende is dat de parlementsleden zelf volstrekt kritiekloos de
richtlijnen van hun partijhoofdkwartieren volgen. Enfin, verbazend is
het alleen maar op het eerste gezicht. Want wat kun je anders
verwachten van een parlement dat volgepropt is met opvolgers en dus met
lieden die niet de kiezer maar hun partijvoorzitter de hielen moeten
likken?
Wat een prachtige kans hebben ze niet
gemist om zich als ware democraten te gedragen! Nu er in het Vlaams
parlement weer een echte oppositie is, hadden de parlementairen dààr
toch een voorzitter kunnen zoeken, mevrouw Vanderpoorten bijvoorbeeld?
In échte democratieën zoals bij onze noorder- en oosterburen is het
niet ongewoon dat iemand van de oppositie de volksvertegenwoordiging
voorzit. De kans op manipulatie door de regering is dan uiteraard veel
kleiner. Dat is dan ook precies de reden waarom zo'n constructie
ondenkbaar is in België, in Vlaanderen, in Wallonië, in Brussel.
Ook
wat de benoeming van de ministers betreft laten de gekozenen van het
soevereine volk het volledig afweten. Waarom organiseren ze geen
hoorzittingen, naar Amerikaans voorbeeld, om de kandidaat-ministers
vakkundig op de rooster te leggen en pas nadien hun instemming met de
benoeming te betuigen? Het zou de kwaliteit van onze regeerders ten
goede komen. We mogen tenminste aannemen dat een toekomstig minister
van Cultuur, die op de vraag of ze wel eens een boek leest, antwoordt
dat ze twee kindjes heeft (in Terzake), wellicht niet de meest
geschikte bekleder voor dit ambt is? En misschien kunnen échte
parlementariërs haar er ook eens op wijzen dat een ministerportefeuille
geen 'beloning' is, maar een opdracht om 'hard te werken', en wel ten
dienste van de gemeenschap en niet van de partij? Misschien is er zelfs
een intellectueel te vinden (Frank Vandenbroucke?) die haar erop wijst
dat het woord 'minister' dienaar betekent? Ik ben toch niet de enige
die een klamme hand rond zijn hart voelt als hij dit lichtgewicht hoort
kakelen?
Maar neen, de parlementsleden zwijgen en
aanvaarden de benoemingen die hun voorzitter uit de hoge hoed heeft
getoverd. Niet de bekwaamheid telt, zelfs niet het behaalde aantal
stemmen, maar de hondse trouw aan de partijtop, verkeerdelijk
loyaliteit genoemd. Één van die parlementsleden heeft het onbeschaamd
maar openhartig geformuleerd, toen hem de vraag werd gesteld of Frank
Vandenbroucke al dan niet minister moest blijven. De rijzende ster van
de SP.A, ene John Crombez uit Oostende, zei er toen dit van: 'Caroline
Gennez zal voor de ploeg gaan die het best is voor de partij. Als het
het beste is voor de partij zonder Frank, dan is dat zo.'
Het
beste voor de partij! Als Caroline Gennez denkt dat op onderwijs iemand
moet zitten die daar totaal geen verstand van heeft omdat zulks goed is
voor de partij, dan is dat zo. Of het ook goed is voor het onderwijs:
dat zal de heer Crombez worst wezen. Het is kennelijk ook worst voor
alle andere politici, tot welke partij ze ook behoren, want enig woord
van kritiek is niet vernomen. Ook niet in Wallonië of Brussel. Want
België is als de Drievuldigheid: één land en drie gewesten. En allemaal
in hetzelfde bedje ziek.
Walter Zinzen is oud-VRT-journalist.
Kan
je Walter betrappen op een ongerijmdheid in zijn betoog? Wij vonden er
in elk geval geen. Wij willen het prille ministergeluk van Joke
Schauvliege of Pascal Smet niet verstoren mpaar hun benoeming is op
zijn minst niet erg competentiegericht gebeurd. Dat is toch het minste
wat je kan zeggen. Indien de slager om de hoek met de zelfde criteria
als deze gebruikt voor de benoeming van de minister van onderwijs en/of
Cultuur een gast zou aannemen dan had die nieuweling na twee weken
geen enkele vinger meer en zou onze keurslager terug alleen mogen
uitbenen.
Ook het orakel van Vlaanderen, Mark Reynebau,
maakt zich boos en beweert dat de koningin meer van Cultuur afweet dan
de bevoegde minister Joke Schauvliege dat simpatieke Oostvlaamse
tsjeefje. Zou onze schouwvlieg trouwens onze mooiie Saskia kennen? http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=H82CMITJ&word=joke+minister
Joke wordt minister
donderdag 16 juli 2009
Auteur:
Het
was van meet af aan aangekondigd dat Schauvliege (tweede van links,
tussen haar collega's Vlaamse ministers) als neofiet 'een
juniordepartement' zou krijgen. rtr
DE STANDAARD ANALYSE Het lijdt geen twijfel dat koningin Paola meer afweet over de Vlaamse cultuur dan de kakelverse Vlaamse minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V). Zo bezocht Paola gisteren nog de tentoonstelling Against the Day van Luc Tuymans. Dat zegt, helaas, meer over de nieuwe minister dan over de koningin.
Het zou de koningin daarom nog niet tot een geschikte minister
van Cultuur maken, zoals het ook niet nodig is om daarvoor zelf
kunstenaar te zijn - of het zou om een levenskunstenaar als de vorige
titularis Bert Anciaux (SP.A) moeten gaan. Want het departement cultuur
omvat veel meer dan alleen de kunsten.
Dat Schauvliege nu die minister
is, zegt dan weer minder over haar dan over de nieuwe Vlaamse coalitie.
Het is tekenend dat die het nodig vond om twee 'witte konijnen' als
nieuwe ministers uit haar hoge
hoed te toveren, om via hen bijzondere competenties in de regering te
brengen, terwijl ze dat voor cultuur allerminst noodzakelijk achtten.
Cultuur
was al amper een thema in de verkiezingscampagne en het is dat al even
weinig in het regeerakkoord. Wat daarin over cultuur terug te vinden
is, bestaat uit ditjes en datjes zonder enige visie.
Dat
die erg technocratische tekst een opvallend accent legt op het erfgoed
of uitpakt met een verrassend detail als de samenwerking met
biculturele instellingen in Brussel, is dan ook louter toeval.
Schauvliege zal dus vooral teren op Anciaux' erfenis. Van haar wordt weinig meer verwacht dan dat ze op de winkel let.
Die cultuurpolitieke armoede past volkomen bij de grote inspiratiebron van minister-president
Kris Peeters (CD&V) voor dit regeerakkoord: 'Vlaanderen in Actie'
en het daaruit gedestilleerde Pact 2020. In deze al even
technocratische lijst van beleidsprioriteiten - het zijn er nochtans
twintig in totaal - komt het woord 'cultuur' niet eens voor, behalve in
een combinatie als 'ondernemerscultuur'.
Omdat het
haar aan een beleidsvisie ontbreekt, schrok de nieuwe meerderheid er
bij de verdeling van de portefeuilles al evenmin voor terug om de
culturele bevoegdheden over ten minste vier excellenties te spreiden.
Ze eist wel 'homogene bevoegdheidspakketten' ten aanzien van de
federale overheid, maar intern hoeft dat kennelijk niet zo nodig.
Dat
gebrek aan culturele bezieling valt des te meer op omdat diezelfde
meerderheid, zeker de nationalistische fractie daarin, nooit ophoudt om
de culturele identiteit als de diepe bestaansreden van de Vlaamse
autonomie en van de Vlaamse politieke instellingen voor te stellen.
Het is dan ook weinig vruchtbaar om Joke
Schauvliege nu te willen onderwerpen aan een examen over haar culturele
competentie. Ze schijnt er niet onder gebukt te gaan dat haar kennis en
ervaring ter zake gering zijn. Het belette haar alvast niet om de
portefeuille van Cultuur te aanvaarden.
Toch
behoort ze allerminst tot de kansengroepen, wier cultuurarmoede de
overheid zoveel zorgen heet te baren. Zo leert haar geval dat hoger
onderwijs gevolgd hebben en flink verdienen in Vlaanderen al evenmin
garant staat voor een intensief cultuurleven.
Ze
heeft 'geen tijd' voor cultuur, zegt ze, wat in feite betekent dat ze
er nooit een prioriteit van wilde maken. Dat ze cultuur daarmee
eigenlijk als een luxe bestempelt, kan in tijden van besparingen geen
geruststellende conclusie zijn. Dat ze in haar dagelijkse beleid erg
afhankelijk dreigt te worden van adviseurs of drukkingsgroepen
allerlei, is dat al evenmin.
Ze werd minister
om geen andere reden dan omdat ze - zo herhaalt ze zelf voordurend -
recht had op 'een beloning'. En omdat CD&V iemand wil profileren in
een regio, de Gentse, waar de partij nog altijd zwak scoort. Het was
van meet af aan aangekondigd dat Schauvliege als neofiet 'een
juniordepartement' zou krijgen. Dat maakte eigenlijk al meteen
duidelijk hoe de Vlaamse meerderheid denkt over cultuur.
Marc Reynebeau is redacteur bij deze krant.
Voilà,
we hebben weer zelf niet te veel moeten nadenken want anderen hadden
het al vroeger en vooral beter gedaan. Wij betreuren het, net als vele
anderen, dat ons Frankske VDB minister van onderwijs-af uit de boot is
gevallen. We hebben ons ook niet altijd netjes gedragen wanneer het
over hem ging maar je hebt hier weinig of nooit kritiek gelezen op zijn
onderwijsbeleid. Of Pascalleke Karakol onze zwijgzaamheid zal verdienen
betwijfelen we ten sterkste en de culturele schouwvlieg willen we enkel
tijdelijk ontzien in het kader van de positieve discriminatie tov van
vrouwen. En jullie moeten zich weinig illusies maken die tijdelijke
wapenstilstand is zeer broos Indien haar eerste beleidsdaad niet meteen een Vlaamse prijs ter waarde van ettelijke duizenden Euro's is die wordt toegekend aan een jeugdig Vlaams talent nl Saskia De Coster dan villen we haar alle dagen en voeden we haar aan onze vleesetende cavia's. Maar we geven haar nog enig respijt want ze komt uit Ertvelde en daar leeft nog zo een Vlaamse cultureel ambassadeur nl Eddy Wally en die kan haar zeker helpen om haar zware taak te verlichten!
Wow, we kunnen hier pure horrorverhalen schrijven over griepvirussen
die honderdduizenden reizigers van De Lijn om zeep helpen maar heeft
dat zin? Neen. Wat wij echter wel zinvol vinden is zwakke dames en
amechtige freules ter hulp te snellen op onze witte hengst. En aan wie
hadden we dan gedacht? Paola, la dolce of Madam Van Rompuy? We zien
geen van de drie hoge prijzen halen op e-bay voor hun foto à la Madame
la Présidente, Carla Sarkozy. Alhoewel, je zou verbaasd staan hoeveel
zieke geesten er rondlopen op deze kluit. Wij springen in de bres,
op de barricaden voor een klein bang wezentje met een hoge
aaibaarheidsfactor en een nog groter schrijverstalent dat het helemaal
niet moet hebben van pin-upfoto's alhoewel ze d'r leuk uitziet taraboem
Saskia De Coster. Saskia who? Voor de talrijke ongeletterden onder onze talrijke lezers eerst een spoedcursusje Vlaemsche Cultuur met grote K op de Wiki over het bange jonge hondje met trieste reeënoogjes, De Bambi van Vlaanderen :
Saskia De Coster is geboren in de winter van 1976. Ze was al op erg
jonge leeftijd actief bezig met schrijven. In 1989 leverde haar dat de
titel op van nationaal laureaat in de Junior Journalist wedstrijd op.
Op haar achttiende ging De Coster naar Leuven om aan de K.U.Leuven
Germaanse Talen te studeren (1994-1998). Ze rondde de studie succesvol
af in 1998, om onmiddellijk opnieuw te beginnen aan een master in de
literatuurwetenschap.(1998-1999)
Werk
Saskia De Coster ism Arno Geens, Oversteektechnieken voor huisdieren, Hasselt, 2007, Groene Boulevard ter hoogte van de Bampslaan
De Coster debuteerde in 2000 met Onder elkaar, een duister verhaal over de desintegratie van een ongewone familie, nog verschenen in het Nieuw Wereldtijdschrift
(bestaat inmiddels niet meer). Ondertussen laat De Coster, die ook
actief is als beeldend kunstenaar (ze stelde eerder al schilderijen en
installaties tentoon) en videaste, zich opmerken met eigenzinnige
stukken in de boekenbijlage van De Morgen.
In 2002 volgde Saskia De Costers echte romandebuut met de novelle Vrije val. In 2002 wordt De Coster door de redactie van Brakke Hond geselecteerd voor Mooie jonge honden, nieuw Vlaams literair talent.
Naast romans schrijft ze ook columns (onder andere voor De Morgen en Big Deal, voorheen De Standaard). Ze houdt zich ook bezig met videokunst (met werk in Z33 te Hasselt) en het schrijven voor theater (toneelgezelschap Crew) en voorziet muzikanten als Daan Stuyven en Dez Mona van lyrics. Ze is ook kernredactielid van het literaire tijdschrift DWB (Dietsche Warande & Belfort).
Saskia De Coster werkt geregeld samen met beeldende kunstenaars, onder andere met Arno Geens voor de kunstzinnige inrichting van een zebrapad aan de Groene Boulevard ter hoogte van de Bampslaan te Hasselt, 2007. Het ontwerp heet Oversteekplaats voor huisdieren
en bevat de volgende inktzwarte tekst op de zes evenwijdige witte
velden van het zebrapad: "Tot wij weg zijn.", "Snuif iedere lijn.",
"Blijf altijd bij mij.", "Niet te snel diertje.", "Ook deze lijn." en
"Volg diertje verder." Haar ontwerp kadert in een eind 2007
plaatsgrijpend Hasselts kunstproject crossovercrosswalk.
Op 20 september 2008 publiceerde de De Standaard een lezersbrief van oud-BoerenbondvoorzitterNoël Devisch, waarin kritiek wordt geuit op een stuk van huidig voorzitter Piet Vanthemsche over de productie en consumptie van vlees.
Achteraf bleek echter dat Devisch de brief nooit geschreven had, maar
dat deze afkomstig was van De Coster, wat ze later bekende. De
schrijfster zal zich voor de Brusselse correctionele rechtbank
moeten verantwoorden voor het gebruik van een valse naam. De Standaard
zegde de samenwerking met De Coster, die een maandelijkse column
schreef, op.[1][2]
Voilà,
jullie kunnen nu rustig een wandelingetje maken in de buurt van de
Brusselse Dansaertstraat zonder te moeten beven wanneer een AB-import
Vlaming in Margiela-outfit je aanspreekt...je sist "Sasssssskia De
Cosssssssster heeft een affaire met
Devisssssssssssssschhhhhhhhhhhhhhhh" en je komt zo in de innercircle
van het Archiducvolkje. Verder zien we geen enkel verband tussen de schrijfster en het hier beschreven milieu maar dat heeft dus geen belang. Wij
appreciëren Saskia en zetten haar op een "pied de stal of stalvoet" omwille van haar
zwoele blikken maar dat is onze machokant en omwille van de verrijking
van onze nederlandse taal door de ontdekking van o.a het prachtige woord : "KAKMATAND"
De ongelukkigste tanden ter wereld "Ik ben een ongelukkige tand. Ik heb niets wat mijn kroontje begeert."
Maak
kennis met Carrie Mein-Tanplaque, een 31-jarige 'kakmatand' uit
Bekkegem, die tandarts een vies woord vindt en wier echtgenoot Larry
in de prothesesector zit ('wat dat is weet ik niet, maar het eten komt
met scheppen binnen'). Op een kwade dag besluit Larry dat zijn leven
meer vulling nodig heeft. Carrie hapt toe, nadat ze zijn overeengekomen
dat hij haar elke avond zal flossen. Carrie's lesbische tandenborstel
Machteld heeft de aanstaande moeder een mondspoeling aangepraat. Dat ontspoort
volledig. De brug stort in. Carrie wordt meegespoeld en belandt
uiteindelijk in de goot van jetset-shrink Kate Smos. Het begin van een
nieuw leven voor Carrie, of wordt het een tochtje door de riool?
Alle
vragen, ideeën en fluoroplossingen voor en over het verhaal dat niet
verteld raakt kan je mailen naar deongelukkigstetanden@gmail.com
en
we zijn, of liever, waren, onvoorwaardelijke fans van haar column in De
Standaard MAAR MAAR MAAR een droeve mare bereikte ons vandaag omdat ons
luie oog niet eerder dit onheilsbericht had gelezen waarvoor onze
excuses aan madam Saskia: http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=N92BNHIS
Saskia De Coster schreef vals opiniestuk
dinsdag 23 juni 2009
Auteur:
(lb)
BRUSSEL - Schrijfster Saskia De Coster riskeert vervolging omdat zij
een valse naam gebruikte in een opiniestuk.
Op 18 september 2008 publiceerde De Standaard
een opiniestuk van de voorzitter van de Boerenbond, Piet Vanthemsche,
waarin hij de consumptie en productie van vlees verdedigde. Twee dagen
later verscheen er in dezelfde krant een lezersbrief waarin Vanthemsche
eens goed de mantel werd uitgeveegd. Het stuk was ondertekend met de
naam Noël Devisch, de voorganger van Vanthemsche bij de Boerenbond.
Heel
snel bleek dat Noël Devisch nooit een reactie op het opiniestuk van
Vanthemsche heeft geschreven. De Boerenbond reageerde verontwaardigd en
De Standaard sloot zich aan bij dit protest. Voorzitter Piet Vanthemsche diende klacht in bij het Brusselse parket.
Het
onderzoek bracht aan het licht dat de bewuste brief bij wijze van
'grap' via e-mail was verstuurd door Saskia De Coster. 'Zodra we
hiervan op de hoogte waren, heb ik meteen de samenwerking met de
schrijfster stopgezet', stelt algemeen hoofdredacteur Peter
Vandermeersch. De Coster schreef een maandelijkse column voor De Standaard.
Het
Brusselse parket zal vandaag aan de raadkamer vragen om De Coster door
te verwijzen naar de correctionele rechtbank. Als dat gebeurt, riskeert
ze een gevangenisstraf van acht dagen tot drie maanden en een geldboete
die kan oplopen tot 1.650 euro.
Het parket meldde
dat De Coster een medewerkster is van Groen, maar de partij spreekt dat
tegen. Wel zou ze gebruik gemaakt hebben van de computer van haar
vriendin, de Groenwoordvoerster Inge Jooris. De partij distantieert
zich van de lezersbrief. (lb)
Ok,
ze heeft misschien een bizarre kijk op het begrip grap maar daar scoort
ze bij ons goeie punten mee alhoewel we niet meteen de pointe inzien. oie
schrijft er nu een lezersbrief onder de naam Devisch als je De Coster
heet? En erger, wie doet zoiets vanop de computer van "Groen" de
pastoorspartij bij uitstek? Kijk maar naar de tsjevenreactie "de partij
distancieert zich van de lezersbrief" bweikes, ik moet dringend mijn
muis spoelen met wijwater. Wat ons nog meer ergert en ons
onbedaarlijke anale jeuk bezorgt is de reactie, broodroof genaamd, van
peter vandermeersch, hier met kleine letters geschreven, netjes in
perfecte harmonie met zijn geest. Waarschijnlijk kon die niet
anders nadat hij een paar razende foontjes had ontvangen van die
fijngemanierde BB'ers die nog steeds het omfloerste taalgebruik in ere
houden die de talrijke Vlaamse boerenfilms en "Verbrande Brug" hun
Oscarnominaties hebben gekost. Maar dan nog. Saskia's columns waren
steengoed, vernieuwend en zeer fraai geschreven en hop buiten voor een
(niet erg slim, inderdaad) grapje. Het meiske excuseert zich dan
nog, betaalt een schadevergoeding aan Devisch waar we toch de vraag
willen bij stellen wat doet zo een boerenleider met het zuurverdiende
spaarvarkentje van een jong beginnend schrijfster? Aan een goed doel
schenken, overschrijven naar het boekenfonds of de cliniclowns laten
lachen of.... in zijn eigen zak steken ondanks de excuses?????? Noël,
wij eisen transparantie! Noël, toon je boerenverstand en geef Saskia
haar sollen terug! http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=DMF20090714_024
Saskia De Coster naar correctionele rechtbank
dinsdag 14 juli 2009
Bron: belga
Auteur:
hrt
Saskia De Coster naar correctionele rechtbank
belga
Schrijfster Saskia De Coster zal zich voor de
Brusselse correctionele rechtbank moeten verantwoorden voor het gebruik
van een valse naam. Dat heeft de Brusselse raadkamer beslist. De auteur
van "Eeuwige Roem" en "Jeuk" had op 20 september 2008 een lezersbrief
gestuurd naar de krant De Standaard waarin ze kritiek uitte op
Boerenbond-voorzitter Piet Vanthemsche. Ze ondertekende de brief met de
naam van Noël Devisch, ere-voorzitter van de Boerenbond en voorganger
van Vanthemsche.
Piet Vanthemsche publiceerde op 18 september 2008 een
opiniestuk in De Standaard waarin hij de consumptie en productie van
vlees verdedigde. Twee dagen later verscheen er in de krant een
lezersbrief waarin Vanthemsche verweten werd dubbelzinnig te zijn en
voorwendselen te gebruiken om de vleesindustrie te verdedigen. De brief
was ondertekend met de naam Noël Devisch, de voorganger van Vanthemsche
aan het hoofd van de Boerenbond en de auteur verwees ook naar zijn
verleden bij de Boerenbond.
Het stuk zorgde voor ophef binnen de Boerenbond, waar
men contact nam met Noël Devisch. Die bleek in het buitenland te
verblijven, had het stuk van Vanthemsche niet gelezen en had er ook
nooit een antwoord op geschreven. De Boerenbond liet daarop in De
Standaard een rechtzetting publiceren en Devisch diende een klacht in
bij het Brusselse gerecht.
Onderzoek wees uit dat de brief van de hand was van
schrijfster Saskia De Coster. De auteur, die ook columns schreef voor
De Standaard, had op naam van Noël Devisch een gmail-adres aangemaakt
en dat gebruikt om het opiniestuk te versturen. De schrijfster bekende
maar zei dat de hele zaak als grap was bedoeld. Er zou ook geen verband
zijn met de partij Groen!, ook al was de mail verstuurd vanop de laptop
van de vriendin van Saskia De Coster, op dat moment de woordvoerster
van de partij, en vanop het partijbureau.
Voor de raadkamer vroeg de auteur de gunst van de opschorting maar de raadkamer is daar niet op ingegaan.
"De auteur" vanaf hier genaamd Saskia, geniet ons volste
vertrouwen want iemand die zo naïef is te geloven dat er een
opschorting komt bij de raadkamer na het geven van excuses en het
betalen van schadevergoeding in een conflict met de Boerenbond die is
toch erg wereldvreemd en dus kunstenaar. Dat kan geen echte Vlaamse
auteur zijn maar enkel een beloftevol beginneling uit Oezbekistan of
Kirgizië. Wie in Vlaanderen de Boerenbond zelfs nog maar durft zonder tussen -n te schrijven is morsdood. Het wildplassen tegen de boerentoren wordt trouwens 33x zwaarder bestraft dan het kathedraalzeiken en belastingsontduiking. Test het maar eens uit!
Liefste Saskia, Kitokojungle steunt je door dik en dun
want ze hebben onze zaterdagse lievelingscolumn afgepakt en dat pikken
we niet. Sta ons toe onze duizenden lezers dringend te verzoeken
spandoeken te maken om massaal te komen betogen op de dag dat je proces
begint. Wij zullen er voor zorgen dat we de vroegere boerenbetogingen
zullen doen vergeten door nog veel meer vernielingen aan te richten in het centrum van Brussel en andere Vlaamse steden!
SASKIA VRIJ, SASKIA BLIJ!
namens K. Fabiola, Vlaams sprookjesauteur en R. Siffredi, buitenlands acteur
een nieuwe surrealistische beweging in Belgistan : FEDASIL
en hoe zou het intussen zitten met de meest daadkrachtige regering die
onze gewesten bestuurt sinds de periode der vadsige koningen? De
opperlethargicus schrijft nog steeds haiku's vernemen we want voor de
rest draait hij met zijn knokige vingers en we blijven bewust beleefd. Een van de meest heikele dossiers is nog steeds de kwestie der illegale migranten... En
in plaats van stilaan opgelost te geraken wordt het probleem nog erger
en erger...we bezorgen onze buitenlandse lezertjes een paar minuten
surrealistisme uit Belgistan. Ga even zitten, we beginnen er aan en zet jullie 3D-brilleke maar op....
Een nieuwe clash tussen asielagentschap Fedasil en voogdijminister Marie Arena (PS) tekent zich af.
Dit is een aanfluiting van de rechtsstaat
Pieter De Gryse (Vluchtelingenwerk Vlaanderen)
De dispatching van Fedasil, het federale agentschap voor de opvang van
asielzoekers, heeft gisterenmiddag de deuren heropend. Later op de dag
bleek echter dat de dienst de instructies van de minister verkeerd
begrepen heeft. Als er in de overvolle opvang ergens een plek vrij
komt, dan mogen nieuwkomers onthaald worden. De anderen dient te worden
gemeld dat de herberg vol is en dat ze het recht hebben om naar de
rechter te trekken.
'Elke dag deurwaarders' 'Het
kabinet-Arena mag nu zelf maar eens uitleggen hoe we dit in godsnaam
moeten organiseren', zo reageerde Fedasilwoordvoerster Mieke Candaele
met nauwelijks verholen woede. 'We mogen dus de facto alleen mensen
opvangen die ons via de rechter hebben laten veroordelen, wat in de
praktijk betekent dat hier elke dag deurwaarders aan de deur zullen
staan.'
Pro memorie: vorige week woensdag sloot de dispatching
van Fedasil de deuren, omdat er maar geen oplossing kwam voor het
gebrek aan opvangplaatsen in de reguliere centra. Vluchtelingenwerk
Vlaanderen toog daarop twee keer naar de rechter, die in spoedprocedure
een dwangsom van 500 euro per dag en per asielzoeker zonder opvang
oplegde, in totaal voor 68 asielzoekers die vruchteloos bij Fedasil
aanklopten. "We zijn weer open", zucht Candaele, "maar het probleem is
niet veranderd. Wij hebben vandaag 108 nieuwkomers ontvangen en
vanavond zullen er weer meer dan 700 mensen in Brussel op hotel zitten."
Dwangsommen De
dispatching moest wel opnieuw aan de slag, omdat voogdijminister van
Maatschappelijke Integratie Marie Arena (PS) daar vrijdag de opdracht
toe gaf. "We krijgen bovendien niet de toelating om verdere dwangsommen
te betalen, wat een verdere actie onmogelijk maakt", aldus Candaele.
Maar
tegen het eind van de dag bleek er een huizenhoog misverstand tussen de
minister en haar administratie te bestaan. De bedoeling is niet dat er
opnieuw voor iedereen een plek gezocht wordt. "De nota van de minister
is blijkbaar verkeerd begrepen door Fedasil", zegt Herlinde Martens,
woordvoerster van Arena. "Voor asielzoekers die zich aanbieden moet
eerst gekeken worden of er plaats is in de gewone opvang, dan of er
plek is in de noodopvang of bij de partners. En als dat nog niet lukt,
moet Fedasil kijken of er in de hotels die momenteel geboekt zijn
ergens iemand vertrekt, want er is daar ook een beetje uitstroom. De
mensen die dan nog overblijven, moeten ze vertellen dat er jammer
genoeg geen opvang is, maar dat ze klacht kunnen indienen bij de
arbeidsrechtbank."
Bijkomende plaatsen In de
praktijk betekent dat dat slechts enkele nieuwelingen onderdak krijgen.
Er wordt gewerkt aan bijkomende plaatsen, in leegstaande panden van de
Regie der Gebouwen en in de kazerne van Florenne, maar die zijn er nog
niet. In totaal zou dat om zo'n 250 à 300 plaatsen gaan, al wil het
kabinet-Arena daar nu nog geen cijfers op plakken. Vandaag vergadert
een werkgroep met vertegenwoordigers van de regie en van Defensie daar
opnieuw over. Nadien moeten mensen van Fedasil nog ter plekke gaan
bekijken voor hoeveel mensen er exact plaats is.
Directeur
Pieter De Gryse van Vluchtelingenwerk Vlaanderen begrijpt er niets meer
van. "Vrijdag is met veel tamtam de heropening van de dispatching
aangekondigd en nu dit weer. Dit is een aanfluiting van de rechtsstaat.
Er is een duidelijke lijn in de rechtspraak van vorige week: tot twee
keer toe zegt de rechter dat het onwettig is dat die mensen geen opvang
wordt geboden, waarop de minister nu dus stelt dat ze weigert dat als
algemeen beleid toe te passen. Iedereen moet maar naar de rechtbank
stappen."
De Gryse weet niet waar de minister op aanstuurt.
"Wellicht is er nog een discussie aan de gang tussen Fedasil en haar
kabinet, en misschien gaat de dispatching toch weer volledig open, maar
ondertussen worden we wel heel erg moe van dat voortdurende
gepingpong." Of Vluchtelingenwerk nu opnieuw naar de rechter stapt, kon
De Gryse nog niet zeggen. "Daar beraden we ons morgen (vandaag, KJ)
verder over."
Tenten Eerder op de dag had
Rode Kruis Vlaanderen aangekondigd dat het de noodopvang in tenten die
het vorige week had georganiseerd vandaag opheft. De bedoeling daarvan
was om te zorgen dat de zwakste groepen, gezinnen met kinderen, niet op
straat zouden belanden. Het nieuwe conflict tussen minister Arena en
Fedasil maakt de mogelijkheid reëel dat die situatie zich opnieuw
voordoet. Het Rode Kruis bekijkt vandaag hoe ze op dat nieuws zal
reageren.
In de marge van het regularisatiedebat bleek gisteren
ook dat onbekenden zondagnacht zes ramen van de Leuvense vestiging van
Groep S hebben ingegooid. 'Ontruiming niet vergeten! Alle grenzen
neer!', stond op de muren. Vorige week werd een driehonderdtal
sans-papiers die een Brussels pand van het sociale secretariaat bezet
hadden door de politie op straat gezet, na een verzoek in die zin van
Groep S in kort geding. (Kris Jacobs)
en wat zegt Fedasil zelf nu eigenlijk? We zochten het voor jullie even op/
(08.07.2009)
Fedasil heeft vandaag beslist om geen nieuwe opvangplaatsen toe te
wijzen aan nieuwkomers. Deze uitzonderlijke maatregel volgt op het
ontbreken van oplossingen om het tekort aan opvangplaatsen in het
netwerk van Fedasil en zijn partners aan te pakken.
Het opvangnetwerk voor asielzoekers en andere categorieën van
vreemdelingen die recht hebben op opvang (in opvangcentra of
individuele woningen) kent nog altijd een kritieke overbezetting.
Fedasil kan vandaag zijn missie, zoals voorzien door de opvangwet van
12 januari 2007, niet meer uitvoeren en moet naar nieuwe
noodmaatregelen grijpen. Vanaf vandaag, woensdag 8 juli, heeft het
agentschap beslist om geen nieuwe asielzoekers, die zich aan zijn
dienst Dispatching aanbieden, meer op te vangen.
De activiteiten van Fedasil op het vlak van opvang zullen zich beperken
tot het verder opvangen van personen die in het netwerk verblijven
(inbegrepen de overbezetting in de federale centra), tot het
geleidelijjk aan transferen van de personen die in hotels verblijven
naar het reguliere opvangnetwerk, en tot het zoeken naar nieuwe
alternatieven waarvan de uitwerking zal afhangen van de toegekende
middelen.
Fedasil stelt zich hierbij bloot aan veel kritiek, maar door het
ontbreken van andere noodmaatregelen, is het de enige leefbare optie
voor de organisatie. De voogdijminister Marie Arena werd hierover
geïnformeerd.
► Context
Sinds meerdere maanden stellen we enerzijds een verhoging van het
aantal asielaanvragen in België vast (en dus een grotere instroom in
het opvangnetwerk) en anderzijds een verlenging van de verblijfstermijn
in de opvangstructuren (en dus een lagere uitstroom in het netwerk).
Momenteel worden meer dan 16.500 personen opgevangen terwijl er een
structurele capaciteit is van 16.441 plaatsen, een bezettingsgraad dus
van bijna 103% (cijfers van 29/05/2009).
Fedasil heeft verschillende noodmaatregelen genomen om een maximum aan
bedden aan te bieden. Zo heeft de noodopvang gezorgd voor
opvangplaatsen buiten de traditionele opvangstructuren: noodbedden in
het Klein Kasteeltje, opvang in woningen voor daklozen van de Casu
(Brussel), verblijf in hotels (700 personen momenteel), creatie van
opvangplaatsen in overbezetting in de federale opvangcentra etc.
Van andere maatregelen onthouden we nog het ter beschikking stellen van
850 extra opvangplaatsen in het netwerk tot eind 2009 en de overgang
naar financiële steun voor personen die een asielaanvraag indienden
voor juni 2007.
Het is belangrijk te herhalen dat de noodopvang geen sociale en
juridische begeleiding biedt aan de opgevangen personen. Verder zal het
effect van deze verschillende maatregelen beperkt blijven door de felle
stijging van het aantal asielaanvragen. Met andere woorden, geen enkele
van de reeds genomen maatregelen zal de huidige situatie kunnen
oplossen.
(13.07.2009)
Fedasil besliste deze morgen om zijn Dispatching te heropenen. Deze
beslissing volgde op een instructie verstuurd door voogdijminister
Marie Arena. De nieuwe asielzoekers zullen voornamelijk naar hotels
worden gestuurd.
Omwille van een gebrek aan oplossing voor het plaatstekort in de
opvangstructuren, had Fedasil verleden donderdag de deuren van zijn
Dispatching gesloten. Rekening houdend met de dwangsommen, die verleden
week door de Arbeidsrechtbank werden uitgesproken, verplichtte minister
Arena Fedasil om de Dispatching te heropenen en zo de dwangsommen te
vermijden. Er werd evenwel geen enkele uitweg voor de opvangcrisis
voorgesteld.
Fedasil heeft akte genomen van de instructies van zijn voogdijminister.
Door het plaatsgebrek in het reguliere opvangnetwerk, zullen de
nieuwkomers in hotels of in de noodopvang ondergebracht worden.
Fedasil
mag maar zevenhonderd asielzoekers per dag in hotels onderbrengen. Dat
heeft minister van Maatschappelijke Integratie Marie Arena (PS)
vanmorgen gezegd. Kwetsbare asielzoekers zoals zieken en zwangere
vrouwen moeten daarbij voorrang krijgen, aldus de minister. Het is niet
duidelijk wat met de andere asielzoekers die geen plaats hebben, moet
gebeuren.
Arena reageert daarmee op het bericht dat Fedasil,
het federaal agentschap voor de opvang van asielzoekers, al
zevenhonderd mensen in hotels heeft ondergebracht. Alle opvangcentra
zitten immers bomvol. Het blijft intussen wachten op een oplossing voor
de opvang van asielzoekers.
'Voor het eerst erkent de minister dat de opvang grenzen heeft.
Dat is een positief gegeven', zegt Mieke Candaele, woordvoerster van Fedasil op VRT-radio. Maar meteen zorgt de minister met haar uitspraak ook voor een nieuw probleem, aldus Candaele.
'Problematisch is dat we door deze nieuwe maatregel gedwongen
worden om te bepalen wie onderdak krijgt en wie niet. Medewerkers
worden gedwongen tot keuzes en dat is niet werkbaar. Het is ook niet
menselijk tegenover ons publiek. Net daarom hebben we de dispatching
vorige week gesloten.'
Bovendien moet Fedasil ook
instaan voor de opvang van de asielzoekers die een rechtszaak hebben
aangespannen. De rechter heeft het agentschap dwangsommmen opgelegd bij
het niet opvangen van asielzoekers. 'Minister Arena heeft ons opgelegd
dat ook zij zeker onderdak moeten krijgen', zegt Candaele.
De dispatching van Fedasil vangt sinds maandag nieuwe asielzoekers opnieuw op.
BRUSSEL - 'Het aantal hotels dat asielzoekers aan 30 euro onderdak wil geven, is niet onuitputtelijk.'
Van onze redactrice
'Verslagenheid en ongeloof, dat heerst onder het personeel. Velen zijn
ontmoedigd. Vooral omdat er vanuit de regering geen enkele reactie is
gekomen', zegt Mieke Candaele, woordvoerster van Fedasil. Wat het
personeel van deze situatie echt vindt, zal volgens Candaele de
volgende dagen blijken.
De dispatching van Fedasil
(Federaal Agentschap voor de opvang van Asielzoekers) vangt sinds
maandag nieuwe asielzoekers opnieuw op, onder druk van minister van
Maatschappelijke Integratie Marie Arena (PS).
Gisteren
hebben zich 108 nieuwe asielzoekers aangemeld. Voor een maandag, vlak
na een weekend (op zaterdag en zondag wordt er bij Vreemdelingenzaken
niet gewerkt), is dat niet abnormaal veel. Maar het betekende wel 108
nieuwe bedden vinden.
'We hebben weeral 700 mensen
op hotel zitten. We hebben nu al 18 hotels waar we die mensen aan 30
euro per nacht onderbrengen. Het aantal hotels dat voor die prijs
mensen onderdak wil geven is niet onuitputtelijk. Dat betekent dat we
binnenkort ofwel hotels in Wallonië en Vlaanderen moeten gaan zoeken.
Ofwel naar hotels moeten gaan die 40 tot 50 euro per nacht per persoon
vragen, als die hoteleigenaars die mensen willen opnemen natuurlijk.
Maar het eerste is qua mankracht zo goed als onmogelijk.
Nu
al zijn vier mensen fulltime bezig met het reserveren van hotels en het
afleveren van maaltijdcheques aan deze mensen. Want tot vorige week
maakte het Klein Kasteeltje dagelijks zo'n 800 lunchpakketten voor deze
mensen maar die kunnen dat niet meer doen.
Het
opvangtekort is dus nog altijd even groot. Ook vanuit het kabinet kwam
nog geen enkel signaal dat er ergens plaats wordt gemaakt. 'Defensie
wil ons geen kazernes geven, behalve Florennes waar in het verleden
plaats is gemaakt voor 68 mensen. Het zijn bovendien niet alleen de
gebouwen die we nodig hebben, maar ook personeel, want met een gebouw
alleen zijn we niets want de asielzoekers moeten ook begeleid worden',
zegt Candaele.
Het Rode Kruis zal vandaag het tentenkamp afbreken en de asielzoekers die daar waren opgevangen begeleiden tot bij Fedasil.
Kafka met een volle lengte geklopt zouden we durven stellen. Is dit nu
geen prettige lectuur voor buitenlanders die onze Belgische volksaard grondig willen leren kennen? En zou dat er n andere landen ook zo aan toe gaan?
het gesjipoteir van de vlomse regeiring en de Brusselse vloeminge
We hebben twee dagen verlof genomen en we verwittigen onze lezertjes
dat vanaf den drasj national op 21 juli wij tot bijna eind augustus het
wat kalmer aan zullen doen op dit blogje. Vermits jullie in die periode
toch allemaal in Hofstade, Diest of Huizingen op het gras zullen zitten
gaan wij het ook rustiger aan doen. Nu we dan toch een nieuwe Vlaamse
regering hebben kan er ons niks meer gebeuren. Dat is ook de reden
waarom we twee dagen hebben gezwegen. Want een regeringsverklaring
staat altijd bol van de goeie intenties. Maar eens de namen van de
ministers die gans de zwik zullen moeten uitvoeren bekend zijn begint
het licht te schijnen. Wat is dat nu weer voor wartaal hoor ik onze
meeste lezertjes al denken. Te veel in de regen gelopen de laatste
dagen zeker? Neen, beste lezertjes we geven een praktisch
voorbeeldje bij onze rode kameraden van de Sp-a: ons mooie Freyaake
minijupke krijgt wonen, energie, sociale economie en stedenbeleid. Je
zal dan onmiddellijk denken dat dat mooie meiske ook de nieuwe Vlaamse
energiemaatschappij mag oprichten want zij heeft immers energie in haar
bevoegdheden zitten. FOUT, beste lezertje want dit initiatief dus de
Vlenergie of hoe dat dat ding ook zal heten valt onder de bevoegdheid
van Ingrid Lieten eveneens sos....begrijpe wie kan...Goed, Lieten zit
of zat in de beheerrad van Elia en heeft dus de nodige entrees in de
energiewereld om geen domme dingen te zeggen. We verwachten dus wel dat
die madam Lieten zich realistischer zal opstellen dan al dat
ideologisch gezwets over groene energie dat we tot nog toe hebben
moeten slikken. Wij zijn daar ook voor hoor maar doe dat op een
ernstige manier zonder de mensen een oor aan te naaien. Idem dito
voor de coördinatie van het armoedebeleid dat eveneens onder de
vleugeltjes zit van Lieten terwijl sociale economie bij miss minijupke
zit. Blijkbaar hebben onze sossen er niet meteen een goed oog in dat
die twee madammen iets alleen zouden kunnen verwezenlijken. In elk
geval krijgt onze onfortuinlijke Patayatrouwster ofte miss petrolcheque
er een rooie schoonmoeder bij. Over ons Brussels Pascalleke zullen we
het niet hebben daar zal nog genoeg over geschreven worden vrezen
we....Maar we willen toch ook een klein keitje bijdragen in het debat
over ons arm Frankske dat nu terug naar de kaarskesprocessie van
Scherpenheuvel mag gaan kijken. Onze Frank haalt een puik
kiesresultaat, ondanks het verlies van zijn partij en heeft zich toch
stilaan een eigen kiespubliek gecreëerd en nu hop met zijn nikkelen 't
straat op. Niet wreed schoon hé Gennez? Bovendien dreigen die kiezers
ook definitief af te haken maar daar malen ze bij de Sp-a niet om.
Kiezers genoeg! Wij raden onze medeblogger de rode voorzitter
trouwens aan om zich de volgende keer kandidaat te stellen in Brussel.
Ons Pascalleke haalt daar met niet eens 4000 stemmekes een mandaat
binnen en wordt weliswaar geen Brussels minister meer omdat hij te veel
zaagt maar hij wordt wel Vlaams minister bevoegd voor Brussel...Daar
kan onze rooie voorzitter een poepje aan rieken n'est-Sp-a? Hij haalsde
meer dan 6000 stemmen is daarmee niet eens verkozen. Wrong place,
voorzitter! Het is intussen weer wreed schoon weer en we gaan hier
geen verdere commentaren op geven. Nog één ding moet van onze lever dat
gezever over dat verhoogd Vlaams kindergeld komgt ons de strot uit en
wij vonden ons Frankske nen hele toffe knul. Maar Pascalleke is
natuurlijk vele malen slimmer en is een waar stemmenkanon in Brussel
waar de Vlamingen al blij mogen zijn dat ze een gewaarborgd aantal
zitjes krijgen in het Brussels Parlement. 17 zijn er dat als we ons dat
goed herinneren. Dus een hond met een hoedje op en die een paar stemmen
krijgt is verkozen in Brussel. Voor de fun en omdat we het hier toch
altijd hebben over de smerige knepen der fransdolle Brusselse
politiekers van het FDF-type weet dat indien de Vlamingen aan de zelfde
regels zouden onderworpen worden om verkozen te worden dan de
Franstaligen wel dan haalden ze amper acht zetels! Wat worden toch
onderdrukt als arme Vlamingskes, ween en snotter,fier volkje dat alleen
maar kan jammeren en weeklagen!'t is maar dat jullie beseffen dat de
democratie voor de Vlamingen andere regels kent dan voor de
franstaligen in Brussel en....deze kaar is het NIET in hun nadeel8 Berg
de goedendags al maar terug op!
Het aantal Vlaamse stemmen in Brussel is tussen 2004 en 2009
spectaculair gedaald, min zeventien procent. BDW zoekt een verklaring.
In vijf jaar tijd is het aantal Nederlandstalige stemmen met 10.700
gedaald tot 51.818 (min zeventien procent). Dat is dan nog buiten de
stijging van het totale aantal Brusselse kiezers gerekend. Met andere
woorden: de spoeling wordt dun. Was er geen gewaarborgde
vertegenwoordiging in het Brussels parlement, dan haalden de Vlamingen
nog acht zetels op de 75. Nu zijn het er zeventien op 89.
Dat slechte resultaat was voor Vlaams-Brussel zeker een van de
minder fijne verrassingen afgelopen zondag. En toch het zat eraan te
komen. Officieuze bronnen spreken van nog 55.000 kiezers met een
Nederlandstalige identiteitskaart, en de kamerverkiezingen van 2007
toonden al verontrustende cijfers (zie grafiek).
Anderstalige kiezers
Waar zijn de Brusselse Vlamingen heen? Daniël Buyle, de griffier van de
Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC), ziet twee belangrijke
redenen voor de terugval: het slechte resultaat van Vlaams Belang, en
de demografische evolutie. Johan Demol (VB) is bij deze verkiezingen
zesduizend voorkeurstemmen kwijtgespeeld, de lijst zelf is er
twaalfduizend kwijt. We weten dat in 2004 veel Franstaligen op het
Belang hebben gestemd. Die hebben dat nu wellicht niet meer gedaan,
waardoor ook het totale aantal Vlaamse stemmen is gedaald. Twee: de
sociologische samenstelling van Brussel verandert razendsnel. Er zijn
in vijf jaar tijd dertienduizend kiezers bijgekomen, en tegelijk zijn
er bijna elfduizend Vlaamse stemmen minder. De Vlaamse politici vinden
blijkbaar geen aansluiting bij de nieuwe kiezers.
Nochtans hebben de Vlaamse partijen in Brussel kosten noch moeite
gespaard om de anderstalige kiezer te verleiden. Sven Gatz, die een
mooie persoonlijke score voor het Vlaams parlement neerzette, noemt de
verkiezingen op dat vlak een ontgoocheling. Gatz: We hebben
driehonderdduizend pamfletten gebust, we hebben drie paginas in (het
huis-aan-huisblad) Vlan gekocht, waarin Verhofstadt werd uitgespeeld.
Voor de Europese lijst heeft dat gerendeerd, voor Brussel niet. (Open
VLD haalt in Brussel achtduizend stemmen meer voor Europees dan voor
het Brussels parlement, SVG/DV.) Enkele honderden kiezers hebben we
kunnen overtuigen, maar geen duizenden.
Het heeft volgens Gatz met zichtbaarheid op de stemcomputer te maken
(Mensen zeggen me dat ze me moeilijk vonden), maar dat is zeker niet
de enige reden, geeft hij toe. Ik denk dat mensen stemmen par proximité et par utilité:
voor mensen die ze kennen, maar ook voor partijen die zwaarder kunnen
wegen op het beleid. Dat verklaart wellicht waarom er zelfs Brusselse
Vlamingen zijn die voor Franstalige partijen hebben gestemd.
Ook Pascal Smet voerde een meertalige campagne. SP.A heeft een winst
opgetekend binnen het Nederlandstalig kiescollege, maar in absolute
cijfers is SP.A een kleine duizend kiezers kwijtgespeeld. Ook voor Smet
zijn de implosie van het Vlaams Belang in Brussel en de demografische
evolutie oorzaken voor de daling in het Vlaamse electoraat. De
Brusselse partijen zullen minder blank moeten worden, zegt Smet.
Daar moeten we aan werken. Maar ik zie nog een andere reden. Ik heb
heel wat Vlamingen ontmoet die in Brussel wonen, maar die er om
velerlei redenen niet gedomicilieerd zijn.
Vlaams beleid
De neergang doet ook vragen rijzen over het rendement van het Vlaamse
beleid in Brussel. Vlaanderen pompt veel geld in Brussel. De scholen
barsten uit hun voegen door een instroom aan anderstaligen, de theaters
staan open voor alle Brusselaars, de zorgverzekering levert tal van
bejaarden een mooie bonus op, ook al zijn ze Franstalig. Maar de
electorale winst blijft uit. Wie van de Vlaamse voorzieningen
gebruikmaakt, stemt niet noodzakelijk Vlaams. Dat was nochtans een idee
dat lang populair was. Pascal Smet (SP.A) gelooft hoe dan ook niet in
die filosofie. Onze scholen zijn geen Vlaamse fabriekjes. Het gaat
erom anderstaligen kansen te geven op goed onderwijs.
De CD&Ver Paul Delva zit op dezelfde lijn. Het zou van
zelfgenoegzaamheid getuigen om te denken dat wie van Vlaamse
instellingen gebruikmaakt, ook automatisch Vlaams stemt.
Ook in Vlaanderen baren de cijfers opzien. Schrik niet, waarschuwde
Ivan De Vadder op de VRT bij de voorstelling van de extreem laag
uitvallende cijfers uit de kieskring Brussel. Een reden voor Vlaanderen
om minder met Brussel rekening te houden? Ik ga er nog altijd van uit
dat Vlaanderen in Brussel wil blijven investeren. Al kunnen jobkorting
en kinderbijslag voor een splijtzwam zorgen, zegt Gatz. En Luckas
Vander Taelen, voor Groen! verkozen in het Vlaams parlement:
Vlaanderen moet fier zijn op zijn hoofdstad. Als de Vlaamse regering
een jobkorting uitkeert in Vlaanderen en niet in Brussel, dan is dat
slechte reclame voor Brussel.
Bescherming van Vlaamse minderheid
De slechte Vlaamse score in Brussel levert munitie aan de francofonie,
die de gewaarborgde vertegenwoordiging in Brussel in vraag stelt. Al
voor de verkiezingen maakte Olivier Maingain (FDF) zich vrolijk over
het slinkende aantal Nederlandstaligen. Bernard Clerfayt (FDF) vindt
één Vlaams minister wel voldoende; vandaag geldt de pariteit.
Moeten de Vlamingen zich zorgen maken? Niet meteen. De bescherming
van de Vlaamse minderheid in Brussel maakt deel uit van het Belgische
evenwicht. En, zegt Gatz, er zijn ook andere cijfers dan de
verkiezingsresultaten. Het gebruik van het Nederlands zit in de lift,
en het Nederlandstalig onderwijs is goed voor twintig procent van de
Brusselse leerlingen. Een zekere trots is best op zijn plaats. We
hoeven nu ook niet masochistisch te worden.