Ik ben Kiet, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kieter wieter.
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is jager.
Ik ben geboren op 27/02/2011 en ben nu dus 13 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: knuffelen, spelen, wandelen en jagen.
kieter_wieter
de belevenissen van een drentsche patrijshond
02-02-2017
Voor altijd in onze gedachtenâ¦
Ferron,
de papa van onze Kiet,
de bompa van onze Kenzo
ook
onze hele dikke vriend,
onze grote speelvogel met zn eigen willetje,
onze lieve knuffelbeer en stoere charmeur,
onze felle jachtkameraad,
EEN PRACHT VAN EEN DRENT
Ferron, dat jij er bent geweest voor ons, is zo onvergetelijk mooi
Hoera onze Kiet werd vandaag 3 jaar, dat moest natuurlijk
gevierd worden. We legden hem extra in de watten met dikke knuffels en
cadeautjes. Fien knutselde de kroon en mama maakte voor Kiet een verjaardagstaart
met slagroom daar mocht hij natuurlijk ook van meesmullen.
Gisteren, zaterdag, zijn papa en Kiet weer mee op jacht geweest. Spijtig genoeg de laatste keer, want het jachtseizoen loopt ten einde. Met 8 fazanthanen, 3 konijnen en 3 duiven was 'den tableau' niet zo heel groot. Maar dit komt omdat er geen fazanthennen of hazen meer geschoten worden.
Kiet heeft weer prima werk geleverd met opsporen en opstoten. En natuurlijk ook het apporteren, want van die 8 hanen heeft Kiet er 3 keurig tot bij papa gebracht. Het is natuurlijk mooi als Kiet hard werkt, maar als hij daarbij kan apporteren is dit voor hem toch de mooiste beloning. Papa probeert al wel eens foto's te nemen tijdens de jacht, maar als Kiet aankomt met wild is daar natuurlijk geen tijd voor. Maar van de jacht van gisteren hebben we wel mooie foto's.
Nu het jachtseizoen voor ons voorbij is beginnen we terug aan de jachttrainingen. Zo blijven we altijd bezig om onze Kieterwieter in topconditie te houden.
Eindelijk is het zover, het jachtseizoen is aangebroken. Voor
ons is dit dé tijd van het jaar. Hier hebben we tenslotte al die maanden zo hard
voor geoefend. En als surplus is de natuur op zn allermooist.
Warme herfstkleuren, paddestoelen en het jachtseizoen dat
begonnen is.
Ondertussen zijn papa en Kiet al drie maal mee op jacht
geweest. En of dat prima is verlopen.
Kiet doet het best prima. En het is zoals we altijd getraind
hebben maar dan nu in het echt.
Markeren, verloren zoeken, steadyness, het komt allemaal
aan bod.
Ook niet te vergeten, en best wel belangrijk, is het feit
dat alle honden prima samen opschieten.
De twee drenten Ferron en Kiet vormen samen met de twee Duitse
langharen Kepi en Esa een prima team.
Niks van onderlinge strijd, geen incidenten tijdens het
apporteren, het is gewoon een plezier om ze te zien
werken. En van dat
werken genieten ze zelf ook met volle teugen, dat kan men duidelijk zien.
Vandaag, zondag, was het rustdag. We hadden gisteren een
mooie en ook een warme ( wel 20°C )track.
Dus die rust en recuperatie was echt wel verdiend. En volgend weekend, dan gaan we weer mee.
Gisteren zijn we bij Ute en Jean-Pierre op bezoek geweest.
Natuurlijk om naar de pupjes te gaan kijken van Hadise en
Cartouche.
Wat waren ze toch lief, met z'n vijven holden ze door de
ren.
Jean-Pierre had voor een speeltuintje gezorgd, een wip en een
buis waar ze graag doorkropen en inzaten.
Hij wou ook nog een schommel bouwen, maar Hadise was te
vroegbevallen. Dus daar was geen tijd meer voor.
Toen het etenstijd was voor de pupjes liepen alle ze allemaal naar Ute om zo
snel mogelijk hun bakje te vinden. Enkele waren wel heel nieuwsgierig en gingen een keer proeven bij broertje of zusje.
Ik wou ze allemaal eens een keertje vastnemen en eens goed knuffelen, die 5 hartendiefjes.
Ze zijn zo mooi en schattig, en wie kan aan die lieve puppyoogjes toch weerstaan.
Dankuwel Ute en Jean-Pierre voor die leuke dag. Fien
Maandag is de vakantie echt voor ons allemaal begonnen want papa is nu ook voor een paar weekjes thuis. Het vakantiegevoel zit er goed in bij ons door het mooie weer. s'Morgens slapen we lekker uit en ontbijten we op ons terras. Kiet kan de warmte niet zo goed verdragen en daarom maakt papa s'morgens vroeg een wandeling met hem. s'Middags wanneer het te warm is zoekt Kiet de schaduw op onder de bomen en durft hij ook al wel eens een put graven om in te luieren. Wij zitten dan in ons zwembad. Natuurlijk kan Kiet niet mee in het zwembad, daarom houden we soms een watergevecht. Onze speelvogel vindt dat heel plezant hij probeert alle waterstralen tegelijk te vangen. Kiet geniet er nog het allermeest van om gewoon bij ons te zijn.
Wij Kieterwieters zien het leven door een roze bril. Vandaag was het mijn schoolfeest, dit jaar was het heel speciaal. Het was het laatste schoolfeest van mijn lagere school, in september ga ik naar mijn nieuwe middelbare school. Elke klas had een dansje voorbereid en we moesten optreden op een groot podium. Wij hadden de hele week heel hard met onze juf geoefend op ons dansje en allemaal deden we ons uiterste best om er de laatste keer iets speciaals van te maken Alles was mooi en vlotjes verlopen, we kregen een groot applaus, onze juf was ook heel fier op ons. Na een hamburger en een frietje heb ik spelletjes gespeeld waarmee je punten kon verdienen en prijzen winnen In het prijzenkraam had ik hem onmiddellijk gezien...de roze bril. Hij doet me denken aan onze Kieterwieter die het leven door een grote roze bril ziet. Het was een super leuke namiddag zo eentje die ik nog heel lang ga herinneren. Onze Kiet en Ciara hadden huiswacht gekregen en tot onze grote verwondering hadden ze mekaars gezelschap opgezocht, ze lagen in dezelfde zetel te slapen. 't Worden nog goede maatjes, onze huisdieren!
Als afsluiter van de tien jachtlessen hadden we vandaag het examen.
Kiet moest 7 verschillende
proeven uitvoeren. Meerdere apporteeroefeningen,
zelfs één uit het water en onaangelijnd een achtjelopen met afleiding.
Die apporteeroefening uit het water had onze meneer weer
slim bekeken. Omdat het nogal flink waaide dreef het apport af tot bij de oever. Daar kon Kiet het apport zo opnemen zonder
zich al te nat te maken.
Alle apporteeroefeningen verliepen vrij goed. Alleen loopt hij niet meteen naar zijn baasje
maar maakt eerst nog een ererondje zodat iedereen kan zien wat voor een stoere Drent Kiet wel is.
De laatste oefening , een heuse walk-up, deed hij samen met
heel zijn groep. De honden moeten dan één voor één een dummy apporteren, één maal vooruit en één maal
achteruit.
Ze moeten dus steeds goed opletten en als er andere hondjes aan
de beurt zijn netjes bij baas blijven zitten.
Toen het de beurt was aan Kiet dacht hij weer aan de De Grote Meneer Kiet showte beginnen. Een ererondje rond het veld
lopen met zijn dummy en vertrekken bij baasals hij niet aan de beurt is.
Oei, oei dachten we allemaal
het zelfde. Hoeveel punten behaalt hij op deze oefening ???
Het eindresultaat weten we pas in de loop van volgende week.
Voor ons echter heeft onze Kieterwieter prima gewerkt. Wij zijn heel tevreden.Er zijn natuurlijk nog meerdere punten
waaraan we moeten werken.
Dat weten we zelf ook maar al te goed.
Na het examen werden er bedankwoordjes gewisseld en kwamen mensen op hun jachthoorn blazen.
Zeer mooi allemaal. Ook Kiet vond dit wel merkwaardig want zijn kopje draaide als een gek heen en weer.
Daarna hebben we genoten van een heerlijke bbq.
Wat een verrassing want ook Ferron en zijn baasjes Rudy en Simonne kwamen meedoen.
Dat was pas echt een feest. Want wat waren we blij om hen nog eens terug te
zien.
We vonden het allemaal een leuke dag en Kiet heeft het zeer
goed gedaan.
Het was wel niet allemaal voorzien, maar vandaag waren we last-minute deelnemers aan de lentewandeling van de Drentenclub. Die vond dit jaar plaats aan de Demervallei te Langdorp. Ruim 8 km wandelden we door afwisselende landschappen. Op de dijk, door het bos en over de heuvels. Het was een prachtige wandeling. Zowel voor de baasjes die konden genieten van al de prachtige uitzichten als voor de Drenten. Die konden het grootste deel van de wandeling onaangelijnd hun gangen gaan en dit door het water, de modder, de velden en de weilanden. Na de wandeling konden we nog genieten van een glaasje bubbels en de overheerlijke soep van Karin.
Vandaag zijn we met papa mee geweest naar de jachtcursus. Eerst zijn we in Oud-Heverlee het waterwerk gaan doen, en daarna verder gaan trainen in Veltem.
Kiet is toch nog een beetje onzeker in het water, Op een plaats waar hij nog vaste grond onder zijn poten voelt staat hij dan op een drijvend apport te blaffen, maar met een klein zetje zwemt Kiet mooi naar het apport toe en brengt hem mooi naar zijn baas. Dan is hij heel fier op zichzelf dat hij een apport uit het water is gaan halen, maar ook héél blij dat hij het water uit is en een beloning bij zn baas mag gaan halen.
In Veltem was het vooral oefenen op het apporteren voor het examen en dat is binnen twee weken. t Was hard werken vandaag voor Kiet, hij nam terecht volledige platte rust in de namiddag. Blijkbaar was al dat waterwerk in Kietjes kleren gekropen
In de voormiddag gingen papa en Kiet naar de
jachthondencursus. Kiet heeft het behoorlijk goed gedaan in de les. Maar ook
deze keer vond hij dat er minstens tijdens één oefening wat ruimte moet zijn
voor vrije interpretatie.
(ik speel eens goe met baaske zijn voeten )
Na de middag was er wat twijfel. Ofwel gingen we eens naar
de jachtbeurs in Gent, ofwel bleven we thuis wat genieten in de tuin. Met dit
mooie weer was de keuze snel gemaakt en bleven we thuis.
Wat rusten en eens lekker genieten in het zonnetje terwijl
het in de tuin eindelijk lente is.
Onze kersenboom is op dit moment de blikvanger met zijn
prachtige bloesem.
Kiet neemt op de wandeling al wel eens een modderbad, dat schreven we al in het vorig
bericht op ons blog. Op elke wandeling moet er volgens Kiet een watermoment
zijn. En als hij dan toevallig zijn zinnen zet op de vuilste beek in de wijde
omtrek dan kan je daar als baasje boos op zijn maar dat doen wij niet. Wij
proberen er dan maar de humor van in te zien, al staan we niet te springen van
geluk.
Kiet komt dan uit zn
stinkbad met een blik van ik heb het
jullie toch weer eens geflikt en dan zie je hem nog nagenieten.
Geen paniek. We zoeken dan proper water op, er zijn
vijvertjes genoeg op ons wandelparcours,
en sturen onze stinker daarin. Dit is dan de voorwas zeg maar.
Terug thuis volgt erdan een hoofdwas. Die schrobbeurt duurt dan totdat diene vuilaard weer terug wat
aanschouwelijk is. Lauw water ( in een teiltje ) en wat hondenshampoo doen dan
wonderen.
Oh ja, de laatste keer duurde het twee dagen lang totdat de geur
van die beek uit de pels van Kiet weg was.
We hebben ons wandelparcours dus maar wat gewijzigd zodat we
geen stinkbeken meer tegenkomen.
Maar zwemmen mag natuurlijk nog wel, in de veel properdere vijvertjes
natuurlijk.
En dat is ook genieten, voor hond en baasje, zeker bij dit
mooie weer van de afgelopen dagen.
Vandaag moesten we terug naar school, gedaan met de vakantie. Dat vindt Kiet
natuurlijk ook niet leuk, want een hele vakantie lang heeft hij samen met ons in
de tuin gewerkt en met papa naar de jachttraining geweest, en nu moet hij op ons
huis passen terwijl wij terug naar school waren en mama en papa zijn gaan
werken. Hij moet nu wachten tot 's avonds om zijn wandeling te krijgen.
Wij hebben er alvast met volle teugen van genoten. We hebben
wat geklust in de tuin en met
Kiet gespeeld. Ook hebben we vanmiddag voor de eerste keer
buiten kunnen eten. Zalig zo lekker in
het zonnetje buiten kunnen zitten.
In onze tuin zijn de vogels druk in de weer met het nesten
bouwen. We ontdekten al een duivennest, twee merelnesten en ook onze
mezenkasten hebben weer bewoners. Al dat leven in de tuin vinden wij
superplezant.
Zo hebben we de afgelopen week dikwijls bezoek gekregen van
een bonte specht.
Papa wou van die specht graag een foto maken, maar wanneer er ook maar
iets beweegt is de specht weg.
Na enkele pogingen is het ons vandaag gelukt om enkele fotos
te nemen.
Die specht komt mee eten van de vetbolletjes die in onze
tuin hangen.
Normaal komen de mezen en de roodborst hiervan eten maar
blijkbaar zijn er nog vogels die wel vetbolletjesen pindas lusten.
En zon speciale gast in de tuin vinden wij super, dan kan
onze dag niet meer stuk.
We hadden er al lange tijd naar uitgekeken en vandaag was
het dan eindelijk zover. Vandaag was the
place to be de Krikskensstraat in Beerse bij Jan en Simonne. Zij organiseerden daar een terugkomdag voor
alle Faes-drenten en daar wilden wij natuurlijk ook absoluut bij zijn. Het
terugzien van onze Drentenfamilie was ook dit keer weer heel plezant. En wat is
onze familie al groot geworden zeg .Ook
deze keer was het weer genieten voor zowel honden als baasjes. Eerst een hele mooie
wandeling door de sneeuw. Daarna een zeer interessante uitéénzetting over EHBO
voor honden door dierendokter Nelly en dan lekkere frietjes a volonté. Al die tijd konden de baasjes bijpraten over
de dolle fratsen en ervaringen van hun Drent uit de Faes-nest. Al die kuren zitten echt wel in de familie, we konden dat al
wel vermoeden maar nu weten we het wel heel zeker. Jan en Simonne bedankt en
wij kijken al uit naar de volgende familiereünie.
Kiet en papa gaan
elke zondagmorgen op jachtles in Veltem Beisem. Ondertussen zitten ze weeral aan les 5,
In de helft dus , en het gaat prima.
Al van bij het opstaan weet Kiet dat er iets te gebeuren staat. Hij ziet immers dat papa zijn hondenkleren aandoet en dat betekent Actie.
Eerst een stevig ontbijt, meestal zijn dat twee zachtgekookte eitjes, en die worden netjes verdeeld tussen baasje en hond.
Daarna, zo iets na achten, vertrekken die twee makkers, naar de oefenterreinen.
Bijna ter plaatse, in het laatste stuk, kan je merken dat Kiet weet dat ze er bijna zijn. Hij begint dan te keffen en is onrustig. Alsof hij wil zeggen dat hij er helemaal klaar voor is. Slim hé, zon Drent
Tijdens de les is Kiet één en al aandacht. Alle zintuigen staan op zeer scherp. Alles, maar dan ook alles heeft mijnheer gezien. En dit zowel in zijn eigen groep, in de andere groep als bij de bezoekers.
Hij beleeft alles zeer intens.
Vorige les hadden de lesgevers papa gezegd van vooral rustig te blijven als Kiet weer eens kuren had.
Wel vandaag, in het gedeelte voor de pauze, is dit prima gelukt. Met wisselend succes weliswaar werden de oefeningen tot een goed einde gebracht.
Maar dan, na de koffiepauze, vond Kietje dat het tijd was voor de Grote Mijnheer Kietshow.
Het apporteren wordt dan een spel waarbij je het baasje gaat uitdagen. Je vergeet dan ook wat steadyness is,
Als macho-reu ga je dan overal tegenaan plassen en ga zo maar door.
Als papa hem dan tot de orde roept, blijkt ineens dat Kieter over een zeer klein hartje beschikt. Als correctie pakt papa hem dan bij zn nekvel en wordt Kiet berispt.
En dan volgt natuurlijk de alleronschuldigste Drentenblik.En diene pippo die weet heel goed dat zijn gedrag fout zat. Je zou ze soms achter het behang plakken, wordt er dan gezegd. Hihihi.
Als Kiet dan merkt dat het toch wel ernst is bij papa doet hij terug zn best en wordt er terug goed gewerkt.
Ondertussen zijn onze twee weer terug thuis. Beide zijn, ieder op zijn manier, van wat rust aant genieten.
Voor Kiet zijn verjaardag heb ik een knuffeltje gegeven.
Vanaf het moment dat hij het zag vond hij het geweldig.
Hij komt er mee grollen om te spelen en hij gaat er mee
slapen .
Vandaag was het weer zo ver meneertje Kieter Wieter kwam ons
weer vragen om samen met hem met de knuffel te spelen. Een hondje met zon
lieve blik die kan je toch geen spelletje weigeren hé
Vandaag is onze Kiet 2 jaar geworden en daar heeft hij tot nu toe al erg van genoten. Buiten een hele boel knuffels heeft hij een grote kluif, een snackbox, een speeltje en een nieuwe apport gekregen om mee te trainen. Maar wat is een echte verjaardag nu zonder taart, daar heeft mama voor gezorgd. En een stukje taart gaat er ook wel in bij onze jarige. Kiet bedankt al mensen voor de leuke verjaardagswensen en ook een gelukkige verjaardag aan Kiets broers en zussen.
Papa zal het geweten hebben vandaag Vandaag was het de
derde les van Kiets jachtcursus. Vorige keer had Kiet met wisselend succes
gewerkt. Papa had na de les duidelijke afspraken met Kiet gemaakt om de derde
les minder het zotteke uit te hangen, het werd tijd voor het serieuze werk nu.
Tijdens de wandelingen in de week heeft papa nog extra getraind met Kiet,
vanmorgen begonnen papa en Kiet met volle moed aan de nieuwe les , alleen het
sneeuwde en dat vond onze speelvogel Kietfantastisch. Voor het serieuze werk had Kiet weinig tijd, hij wilde veel
liever zijn eigen goesting doen en dat was, tot grote ergernis van papa, spelen
in de sneeuw.
Zelfs aan de oefeningen die hij al goed onder de knie had
veegde hij zonder blikken of blozen zijn voeten. Kiet had opnieuw zijn
puberdrentenkuren . t Is te hopen voor papa dat het volgende les niet opnieuw
sneeuwt
Onze kerel wordt volgende week twee en is opnieuw
beginnen puberen Papa zal het vandaag
geweten hebben en vraagt zich nu vooral af, hoe vaak een Drent eigenlijk zo
opnieuw zn puberdrentenkuren kan krijgen. Tot 3 jaar?
Het weekend is weer voorbij gevlogen. En ook onze hele week
krokusverlof trouwens.
Zaterdag wilden we graag gaan wandelen in Vosselaar, samen
met Jan en Simonne en onze Drentenfamilie natuurlijk. Het is immers al een hele
poos geleden dat we ons moe Belle, tante Hera en nonkel Heros en Lucy nog eens
hadden gezien. Deze wandeling kon spijtig genoeg niet doorgaan omdat Heros ziek
is en de baasjes geen risicos wilden nemen .Niet getreurd, die wandeling komt
later nog wel. Wij kijken er al naar uit.
We zijn dan maar gaan wandelen aan onze Netedijk. Ook hier
hebben we ons geamuseerd. Het is daar immers zeer slijk en dat is nu juist wat
Kiet graag heeft. Dan gaat hij zo hard te keer, dat is echt genieten voor Kiet.
Gelukkig heeft hij een zelfreinigende vacht. Al zegt mama
dan dat ons huis niet zelfreinigend is. Kiet wordt dan nazon slijkwandeling even gewassen of beter gezegd
goed afgespoeld. Maar zo stoer en uitdagend hij tijdens de wandeling is, zo
triestig en sip zit hij dan te kijken als we met de emmer water aankomen.
Om medelijden mee te krijgen toch.
Vandaag, zondag had Kiet weer les. Daar er deze keer eend
geapporteerd mocht worden verliepen de apport-oefeningen zeer goed. De andere
oefeningen verliepen met wisselend succes. De ene al wat beter dan de
andere.Afhankelijk van onze mijnheer
zn kuren en zn goesting. Want kuren die had hij vandaag. Papa heeft hetgeweten.
Nu het jachtseizoen is afgelopen zijn we weer begonnen aan
een nieuwe cursus jachthondenopleiding. Deze bestaat uit 10 lessen en een examen en gaat door in Veltem-Beisem. Kiet zit ondertussen in de groep van de gevorderden, en dat ging best
goed vandaag. Alle oefeningen gingen vrij vlot, alleen heeft Kiet zn
apport wel eens laten vallen voordat papa hem kon aannemen. En dat mag nu juist
niet. Daar moeten we de komende tijd meer op oefenen. Veel zorgen
maken we ons echter niet want de volgende les wordt er geoefend met echt wild
als apport. Kiet mag dan
eend apporteren en dat gaat een heel ander resultaat geven. Daar zijn we nu al
zeker van. Fotos van die eerste les
zijn er niet. Papa heeft immers zijn handen vol met onze Kieterwieter. Maar gisteren hebben we een mooie
wandeling gemaakt en Kiet zat toen vol met kuren en fratsen. En dat kan je
duidelijk zien want daar zijn wél fotos van.
Dat het nu echt winter is hebben we daarstraks gemerkt, het
was terug hard beginnen sneeuwen en de stoep en de oprit lagen weer vol met
sneeuw. Dat moest natuurlijk geruimd worden, en zoiets kan toch niet zonder
Kiet. Samen hebben we alles sneeuwvrij gemaakt. Natuurlijk hebben we ook met
Kiet in de sneeuw gespeeld met de slee, en als hij de kans heeft loopt hij door
de tuin met zijn neus in de sneeuw. Erg veel last heeft hij dan niet van de
kou, maar zijn plaatsje voor de kachel staat hij af aan de kat, hij ligt liever
in zijn bench, want vlak voor de kachel is het veel te warm voor hem.
Gisteren was ik jarig. Ik ben 12 jaar geworden en dat hebben we natuurlijk gevierd. Daar hoort een lekkere taart bij en Kiet heeft er ook een stukje van gekregen. Vandaag hebben we allemaal samen met Kiet een grote wandeling gemaakt. Het was wel een beetje koud maar we hebben er allemaal van genoten. In een beekje tussen het ijs door pootje baden,in het bos grote takken uitzoeken en ravotten op de Netedijk. We kwamen ook andere honden tegen waar Kiet eens mee ging kennismaken. Na heel het avontuur ligt Kiet nu te rusten in zijn bench in de garage. Bij ons in huis brandt de kachel en is het dus lekker warm. Volgens onze Kiet veel te warm. Daarom gaat hij regelmatig naar de frisse garage en kruipt daar in z'n bench. Het is daar prima van temperatuur volgens hem en ook nog eens heel rustig. Straks als we gaan eten zal hij wel vlug terug in de keuken zitten, onze makker. Dan komt hij zien of er geen lekkere stukjes op de vloer gevallen zijn
Alle voorbereidingen zijn getroffen en de inkopen gedaan.
Voor ons kan het aftellen beginnen.
Fien en papa gaan vandaag nieuwjaarzingen en mama staat in
haar potten te roeren. Ik en Kiet
zijnde proevers van dienst.Vanavond feesten we immers gezellig gewoon
thuis.Ook in onze buurt wordt er veel
vuurwerk afgeknald en dan zijn we bij Kiet. Het knallen tijdens de jacht kent
hij wel maar die knallen met lichtflitsen dat valt nog af te wachten.
Gisteren zijn we eens flink gaan uitwaaien tijdens de
wandeling. Wel meer dan twee uur hebben we gewandeld langs de Nete. De dijken
waren heeeeel slijk en vele weides waren overstroomd. Voor een Drent is dit
pure fun. Rennen, modderbaden nemen, zwemmen Wat een pret zeg.
Wij wensen iedereen een prettigen veilig eindejaar en een gelukkig en gezond
Nieuwjaar. Tot in 2013.
YES! Eindelijk,t is vakantie en we hebben die dubbel en dik
verdiend vinden we. Onze examens en onze toetsen zijn goed meegevallen,
iedereen was tevreden. Ook onze Kiet want voor hem was er wat minder aandacht
de laatste 14-dagen. Gelukkig kon hij gaan tracken tijdens de weekends met papa
en het DTT-team . Maar nu zijn we hier allemaal enkele dagen samen thuis en dat
weet Kiet ook wel te appreciëren: lekker bij baas in de zetel liggen, mij en
Fien komen uitdagen met een speeltje en dan door huis rennen, met de poot komen
knuffels vragen, bij mama gaan bedelen want die is het kerstmenu aan het
bereiden, de kat van tussen de cadeautjes onder de kerstboom wegjagen (gelukkig
wankelt de kerstboom dan alleen maar en is hij nog niet omgevallen), en
natuurlijk hoort er ook een dagelijkse wandeling langs de Nete bij. Kiet is zo
graag bij zijn baasjes maar die hebben Kiet ook heel graag hoor want morgen hé,
morgen dan is Kiet ook uitgenodigd op het kerstfeest bij oma en daar krijgt
hij ook zeker en vast een heleboel knuffels en mag hij meesmullen van omas
fameuze kerstbuffet .
Mama, papa, Fien en ik wensen al onze bloglezerseen heel gezellig kerstfeest . Geniet ervan.
Gisteren ging het ganse DTT-team mee jagen in Perk.DTT staat voor Drenten tracking team en de
leden hiervan zijn papa en Kiet, Rudy, Simonne en Ferron en Luc en zijn makker
Harry. Drie Drenten met hun baasjes dus. Samen zijn zij de schrik van het wildbestand
in Vlaams-Brabant. En ook gisteren ging
de jachtweer prima. En als je dan mag
gaan jagen op een schoon kasteeldomein is dit natuurlijk extra plezant. Papa vertelde
dat het kasteel van Perk een echt sprookjeskasteel is, met een slotgracht en mooie
hoge torens. Eigenlijk was dit dus een echt prinsessenkasteel.En omdat ze in Perk geen prinsessen hebben
zal ik de volgende keer ook meegaan. Ik ben dan prinses Fien van Fienemieland amaai
dat gaat plezant worden . Dan maak ik heel veel ritjes met onze Kiet
naast mij in de mini en het DTT mag dan zoveeljagen als ze willen.
Vandaag vieren we Sinterklaas. Wanneer we vanmorgen in de keuken kwamen was Kiet al ijverig rond de tafel aan het snuffelen. Wat rook hij daar toch weer allemaal voor lekkers? Het zijn niet de mandarijntjes want daar is Kiet niet zo op verzot. "Zijn het dan die rare venten op tafel die zo lekker ruiken, mmm chocola ", dacht Kiet. Chocolade is helemaal niet gezond voor Kiet maar we moeten onze deugniet in het oog houden want chocolade is mmmm... toch zo lekker. Dus kreeg onze bedelaar van papa geen chocolade maar wel pudding uit de koffiekoek en dat is minstens even lekker. Bij de bench heeft Sinterklaas ook knabbelbenen en snoepjes gelegd. Onze Kiet moet dit jaar wel héél braaf geweest zijn want hij had niet eens zijn schoen gezet. Zo was het hier dus voor iedereen Sinterklaasfeest.
Gisteren hadden we weer jacht in Houtem. Ook dit keer deed Kiet het weer
prima. Snuffelen en wild opstoten, en
als dat dan ook geschoten wordt apporteren is Kiet zijn werk. Natuurlijkis dat voor hem de grootste beloning als hij
geschoten wild tot bij baasje mag brengen. Zon ganse dag tracken, door weer en wind, door
bos, open veld en door hoge bramen is
natuurlijk hard labeur voor hond en baasje.De dag
erna is het hier dan ook rustdag. Baasje en Kiet zijn dan best moe. Kiet zn poten hebben het hard te
verduren gehad door de bramen. We doen dan speciale kemelzalf aan de
kussentjes onder zn poten. Onze meneer vindt dit niet zo leuk en likt de zalf er direct weer terug
af.Een Drentenbaasje is natuurlijk wel
één en ander gewoon en ook wij hebben daar natuurlijk wat op gevonden. Zie
maar hoe sjiek Kiet is met zijn witte sokjes . En
als extraatje kreeg hij nog pizza , want wie hard moet werken moet ook goed eten.
Om in topvorm te blijven gaan we met Kiet regelmatig bijtrainen. Wij zijn immers lid van het DTT en dat willen we zo houden. Daarom zijn we vandaag weer met Rudy, Simonne en pa Ferron gaan trainen. Apporteren, verloren zoeken, markeren, vooruit en een 8 lopen, Kiet doet het allemaal goed en hij vindt het zeer leuk om te trainen met zijn pa. Maar samen spelen en een mooie boswandeling maken vindt onze speelvogel toch nog altijd het allerleukste.
Het was wel even stil op ons blog, maar dat betekent niet
dat wij hebben stilgezeten. We hebben nog hard getraind met Kiet en hem klaargemaakt voor de jacht (zijn haren bijgetrimt, zijn nagels geknipt en beschermende zalf aan zijn poten
en neus gedaan). Zo was hij helemaal klaar voor het jachtseizoen en ondertussen
zijn we al twee keer op jacht geweest. De eerste keer moest Kiet vooral leren
en nieuwe indrukken opdoen, hij was toen vooral bezig met spelen en gewoon wat
rondlopen. De tweede jacht had Kiet al veel vooruitgang geboekt. Hij gebruikt
zeer goed zijn neus om het wild op te sporen en uit te stoten. En als er dan
geschoten wordt let hij zeer goed op en markeert prima waar het geschoten wild neervalt.
Vervolgens mag hij dan het wild apporteren. Dan komt hij heel trots aangelopen,
met zijn pluimstaart hoog in de lucht en brengt het wild tot bij papa. Onze Kieter Wieter doet het heel goed op de jacht, hij leert zeer snel bij. Hij is duidenlijk uit het juiste Drentenhout gesneden. En wat is er nu leuker dan samen op jacht gaan met pa Ferron.
Vandaag was het herhalingsles van de jachtcursus in Veltem-Beisem. Dit is de cursus die Kiet en pa Ferron in het voorjaar 10 weken lang hebben gevolgd. Vandaag mocht Kiet meedoen met de gevorderden, de grote jongens dus. En dat ging verbazingwekkend goed. Rob, de lesgever had zelfs een toestel meegebracht om apporten weg te schieten. Dit om de jacht zo goed mogenlijk na te bootsen. Op één lijn stapten de baasjes verder en één voor één mochten de honden het afgeschoten apport ophalen. Bij de oefening "zoek verloren" moest Kiet eerst door de bramen en dan een eend zoeken en bij papa brengen. Hij deed dit zo goed dat de lesgever zei:"Een 10 met een griffel."Wat een mooi compliment, prima gewerkt van onze Kieter Wieter.
Op onze blog kon je al lezen dat we vorige week zaterdag
gingen wandelen in Nederland aan zee. De baasjes van Lobke hadden inderdaad
goed gezien dat we in Domburg waren. Vandaag gingen we niet zo ver en bleven we
in onze eigen buurt. We maakten een grote wandeling op de Netedijk tussen
Itegem en Heist o/d Berg. Dit is een heel rustig en ongerept stukje van de
Nete. Rustig was het daar, tot Kiet op de proppen kwam. Kiet deed fazanten
opvliegen, ging achter de eenden aan, plonste in de Nete, grashopte en ontdekte
vliegende koekjes. Wat hebben we weer genoten van Kiets dolle fratsen!
Vrijdag was ik jarig, ik ben 14 jaar geworden, en dat hebben we natuurlijk gevierd. En als extraatje zijn we gisteren aan de zee in Nederland gaan wandelen en spelen met Kiet. We vonden het allemaal een leuke dag, en onze Kiet zeker, want hij heeft een hele hoop meeuwen achterna kunnen zitten, maar volgens mij heeft onze pummel meer bang van die vogels dan zij van hem. En dan die golven die altijd maar dichterbij kwamen, daar was hij ook al niet gerust in. Maar hij moest natuurlijk ook even spelen met alle langslopende hondjes en aan veel mensen een knuffel en misschien zelfs een snoepje gaan vragen. Diepe kuilen graven, zeewier aandragen en schelpen zoeken. We hebben een heel fijne dag gehad.
Voor ons ,Jef en Fien, is het schoon leven uit, want vanaf
morgen gaan we terug naar school.
De vakantie is voorbij gevlogen, zo gaat dat meestal als het
plezant is. We hebben samen thuis geklust, we zijn op reis geweest naar
Frankrijk en daar op bezoek geweest bij onze Drentenfamilie, we hebben dikwijls
gebarbecued,veel gespeeld en gewandeld met Kiet. Kortom, we hebben ons reuze geamuseerd.
Ook voor onze Kiet is het terug werken geblazen want
hijheeft er reeds enkele jachtlessen opzitten.
En we konden het merken dat mijnheer even niet getraind had,
want sommige oefeningen verliepen iets minder vlot.Maar daar zal wel snel verbetering in komen
eens alles terug op regelmatige basis geoefend wordt.
Gisteren was er de clubmatch in heurne bij oudenaarde, we
keken al lang uit naar deze dag, we zouden immers een groot deel van onze
familie terugzien en dat is altijd pret verzekerd. eerst ging ik met Lucy in de
ring en dat was best een hele uitdaging met zon jonge speelse pup. en net als
vorig jaar bracht Fien onze Kiet voor. En dat was ook geen eenvoudige opdracht
want Kiet is wel geen pup meer, maar hij is nog wel heel speels en hij is al
heel sterk. Vandaag konden we allemaal heel Fier zijn op onze drenten. Kiet
werd derde met de vermelding zeer goed. Lucy deed het ook heel goed en haar zus
Lana en broer Lando behaalden zelfs de eerste plaats in hun klasse. Nogmaals
proficiat. Maar eigenlijk waren er vandaag alleen maar winnaars. Want na de
keuring volgde er een overheerlijke BBQ en een tombola met veel mooie prijzen
en als kers op de taart kwam zelfs de fotograaf van de krant een groepsfoto
maken. Bedankt mensen van het drentenbestuur voor deze gezellige dag.
Gisterenavond zijn we terug thuis gekomen van onze reis naar
Frankrijk. We hebben ons er 2 weken enorm geamuseerd. We hebben de pandas bezocht in de zoo van Beauval, we waren te
gast in de Charente bij Jan, Simonne en
onze Drentenfamilie. Ook Jean-Piere en Ute , Hadise en Jago waren er te gast. Samen
hebben we erg genoten van de gezellige babbels, het lekkere aperitieven, de
bbq-kunsten van Jan ontdekt (wat kan die dat goed zeg), de plaatselijke markt bezocht, naar al die
drentenkuren gekeken,en nog zoveel meer. Die twee dagen waren zo voorbij en dat
zegt wel genoeg zeker. Daarna reden we door richting Dordogne. Gezellige
dorpjes bezoeken, kano varen, luieren aan het zwembad,lekker gaan eten, ook
hier was het genieten. Ook hebben we ontdekt dat men in Frankrijk van honden
houdt want overal waren we welkom, kreeg Kiet knuffels van de mensen en moesten
wij uitleggen welk ras Kiet nu eigenlijk wel was. Kortom, de tijd is voorbij gevlogen.
Nu zijn we terug thuis en dat is ook wel plezantwant nu kunnen we terug in ons eigen bed
slapen. Ook onze Kiet was blij toen hij terug thuis kwam want 30 graden elke dag
is wel veel volgens hem.Hij is niet zo voor
die warmte, voor hem mag het al eens regenen, en dat heeft het hier vandaag in
Berlaar ook gedaan. Ook is hij hier den baas want op reis moest hij eerst
Heros en Jagotrotseren en daarna Piepje, de plaatselijke kat. Daarnet is hij samen met papa aan de Nete gaan
wandelen en heeft hij er een modderbad genomen. En nu hij goed naar de Nete stinkt ligt hij
lekker te slapen onder zijn gordijn. Alles gaat hier dus terug zn gewone gangetje.
We zijn nu al enkele dagen op vakantie. De eerste 2 dagen
zijn we in de Loirestreek verbleven omdat Fien graag Naar de Pandas in de Zoo
van Beauval ging. Wat zijn die panda's reuze knuffelberen zeg. Kiet en papa zijn gaan wandelen aan het Kasteel van
Chenonceaux en hebben er op kikkers gejaagd. Vandaaruit zijn we verdergereden
naar de Charente waar we 2 dagen te gast waren bij Jan en Simonne samen met Jean-Pierre en
Ute.En met die hele roedel drenten
heeft Kiet zich enorm geamuseerd. Hij is zelfs uit zijn reisbench uitgebroken om
te kunnen spelen. Vandaag vertrekken we vanuit de Charentenaar de Dordogne.
Wij zijn volop aan het aftellen naar onze vakantie in Frankrijk. De eerste weken hebben we wat geklust, maar nu kunnen we vertrekken. Op het blog van moe belle lazen we dat de lokale specialiteit daar muizen vangen is en daar mee wou Kiet niet met achterblijven. in de voortuin was hij al enkele dagen een muizenfamilie op het spoor, en daartstraks was het prijs. Fier kwam Kiet met de muis aanlopen. We mochten er zelfs fotos van maken. Putten graven, modderbaden nemen en muizen vangen. moest er nu nog iemand aan twijfelen. Onze Kiet is een echte drent. Ons Fien is ook al aan het aftellen om op vakantie te vertrekken en ze heeft een mooie tekening over Frankrijk gemaakt.
Wandelen met Kiet is altijd dolle pret, maar het resultaat is er soms ook naar. En de geurtjes moeten jullie er zelf bijdenken. Op de foto's zie je het resultaat.Een soort voor en na. Nog dit, mochten er mensen zijn in het Netebekken die zich zorgen maken om overstromingsgevaar door de vele regen die er de laatste tijd gevallen is. We kunnen ze geruststellen. Dagelijks wordt de Nete uitgebaggerd door onze Kiet. Met zeer veel plezier gedaan.
Eindelijk is de vakantie begonnen, voor ons dan toch, papa
moet nog een week gaan werken. Mijn examens zijn goed verlopen en die van Fien
ook. Gisteren was het warm en dan wordt er hier al eens sneller aan een ijsje
gedacht, maar Kiet lust dat ook wel en zeker als het zo warm is. Dan kopen we
voor hem ook een bolletje en binnen de vijf seconden heeft hij dat opgegeten.
We weten niet hoe hij dat doet, want als wij dat proberen loopt dat meestal
minder goed af
Wegens tijdgebrek(examens, druk op het werk )zijn we even niet met Kiet naar school geweest. Vandaag hebben we de draad weer opgenomen met Rudy, Simonne en Ferron. Kiet en Ferron hebben alle twee flink gewerkt. Kiet werkte het liefst met de kraai. Ze hebben het beide goed gedaan maar na een tijdje is het welletjes geweest omdat het te warm werd. Dat merkte we zeer goed aan onze drenten. Nadat ze gewerkt hadden hebben we nog een kleine wandeling gemaakt. Langs het pad lag een gracht en dat vonden Kiet en Ferron plezant. Kiet liet graag zien aan zijn pa hoe hij een modderbad neemt. Als de wandeling op zijn einde liep hebben Kiet en Ferron een put gegraven en met twee legden ze zich er in, hard genoeg gewerkt voor vandaag vonden ze.
Juni is altijd een erg drukke maand voor ons. Jef en Fien hebben examens te leren, mama heeft examens te verbeteren en bij papa op het werk is het in deze periode ook extra druk. Maar vandaag hebben we onszelf even een extraatje gegeven. Zo even tussendoor om er daarna weer tegenaan te kunnen. Wat langer slapen , lekker ontbijten en een extra lange en mooie wandeling met Kiet. Deze keer gingen we wandelen aan de Pallieterhoeve in Booischot. Wat is het daar mooi wandelen , dat was genieten seg. Het is echt zoals Felix Timmermans het schreef : "Waar de drie kronkelende Nethen een zilveren knoop leggen; waar plots het spekbuikige, overvloedhoornige Brabant zich scheidt van t mijmerend, magere Kempenland, daar is het". Daar, in Pallieterland, wonen wij dus, en vandaag hebben wij ook een beetje gepallieterd. En Kiet, die heeft lekker meegedaan .
Vandaag was het dan zover. Na weken van hard werken had Kiet examen van zijn jachtcursus. Ik ben meegegaan om te supporteren voor hem, en ook eens te zien wat dat daar allemaal is. En het is een hele plezante dag geworden. We kunnen wel zeggen dat Kiet het zeer goed gedaan heeft.
Achtje lopen, apport, standen, vooruit sturen, steadyness tijdens begroeting , alles uitstekend.
Oproepen met onderbreking ( halverwege laten zitten ), hieraan moeten we nog werken.
Kiet is immers te enthousiast ( erg hé ) en komt in één keer in zit voor.
Verder kreeg papa nog een opmerking mee om meer vertrouwen te hebben in Kiet en dus om zonder lange lijn te werken.
Deze gebruik hij nog in het begin van de les en nu dus van het examen om te zien hoe het zit met Kiets "kuren".
Als de eerste oefeningen met succes gebeuren laat papa die lange lijn weg en mag Kiet alles onaangelijnd afwerken.
Maar dat zagen die examinatoren anders, die hebben zeker nog nooit gehoord van Drentenkuren.
Al bij al een zeer tevreden baasje en een Kieter-wieter die zeer flink gewerkt heeft. Zijn rapport krijgt Kiet pas in augustus, tijdens een terugkomdag en dan zetten we dat wel op ons blog.
Verder hebben we nog goed nieuws gekregen van onze dierenartse, Kiets gezwel was goedaardig en is volledig weggehaald.
Dus met wortel en al.
Het moet iets geweest zijn wat veelvuldig voorkomt bij runderen ??? en waar we goed aan gedaan hebben om het te laten weghalen.
Anders zou zijn hele kaak hebben vol komen te staan.
Sinds 2 weken had Kiet een gezwel aan zijn onderlip en gisteren heeft Kiet z'n dierenartse Jeannine dat gezwel weggenomen. We denken dat het een wrat was maar we weten het niet zeker, dat gaan ze nog verder onderzoeken. Het was wel raar toen ze Kiet in slaap deden, zo suf hadden we hem nog nooit gezien. Gelukkig is de kleine operatie goed verlopen. Daarom willen we Jeannine bedanken voor de goede zorgen. Maar ook onze Kiet, want hij is ook héél flink geweest. Gisteren was onze Kieter nog kalm, vandaag gelukkig was hij terug geheel zichzelf. Want in de voormiddag is Kiet samen met pa Ferron weer op jachttraining in Vlaams-Brabant geweest. Het was trouwens herhalingsles want volgende week vindt het grote examen plaats. Wij hopen allemaal op een goed resultaat want Kiet en papa hebben er hard voor gewerkt. En belangrijker nog zeer veel plezier aan beleefd. Na de training als Kiet dan thuis komt dan gaat hij meteen onder"zijn gordijn" liggen. Dat is een koel plekje vlak aan het raam waar hij altijd gaat slapen als hij moe is.
Vandaag zijn we op bezoek geweest bij Jan en Simonne om naar de pups van tante Hera te gaan kijken. Wat zijn ze enorm mooi en schattig. Het was fijn om die kleine pupjes eens te zien. En dan te denken dat wij er vorig jaar ook zo een hadden, ons pupje Kiet. Nu volgt nog een week van aftellen voor de toekomstige baasjes. En neem het maar van ons aan, het wordt een lange week. Aan alle nieuwe baasjes wensen wij zeer veel succes en geluk met hun Drentje.
Zondagnammidag luilekkerdag. Kiet dacht het niet. Papa was op tv voetbal aan het kijken maar dat had al lang genoeg geduurd vond Kiet. Tijd voor aktie, en dan gaan we wandelen op de Netedijk. Daar is plaats voor te rennen, te spelen, te ploeteren in de modder, een plons in de Nete, kortom de "place to be" voor een echte Drent. En wat zijn we weer te keer gegaan vandaag. Oh ja, als Kiet tijdens de wandeling baaske een plezier kan doen met een apportje, dan doet hij dat toch even. Het kadaver van een vogel heeft hij prima in "zit voor" tot bij papa gebracht. En dan hebben we nog putten gegraven samen met Duc, de Tervuurse herder. Kortom moe, vuil en voldaan zijn we weer huiswaarts gekeerd.
Papa en Kiet gaan elke zondagvoormiddag samen met Rudy,Simonne en Ferron naar de jachttraining in Oud-Heverlee. Dit is hard labeur voor allen. De baasjes moeten vroeg opstaan om voor 9 uur op het oefenterrein te staan. Vorige week zondag en ook vandaag stond er waterwerk op het programma. Dit was super-plezant. Vorige week moest Kiet nog in het water "geholpen" worden en was zijn zwemmen eigelijk meer pallepooteren. Vandaag merkte papa tot zijn grote verbazing dat Kiet geheel zelfstandig te water ging en netjes overzwom. Zeer sierlijk en met zijn rug mooi horizontaal. Niks te klooien vandaag maar echt zwemmen. Wat was papa trots seg. Ook de andere oefeningen gingen best prima maar door de vooruitgang bij het zwemmen kon deze dag al niet meer stuk. s'Namiddags deed onze Kiet een dutje. Dat heeft hij wel verdiend. Knap werk Kiet.
Dat we vorige week op vakantie zijn geweest naar Drenthe hebben we al op onze blog gezet. Alweer was het een leuke vakantie, vooral voor Kiet, want hij kon weer rennen door de Drentsche bossen en daar heeft hij eekhoorns achterna gezeten en op één van onze wandelingen hebben we 2 reeën gezien, Kiet heeft ze ook gezien en ook die ging hij als een speer achterna, hoe hard me maar flooten of riepen, onze jager kwam niet, en voor we het goed en wel beseften was hij nergens meer te bespeuren, we kregen het koud en warm tegelijk, wat nu? even paniek. tegen beter weten in gingen ik en papa hem achterna verder het bos in. gelukkig dook hij enkele ogenblikken later terug op. wat een opluchting, waren wij geschrokken zeg, met een drent op reis is altijd een avontuur. Dat we toen niet gedacht hebben aan fotos nemen is niet erg want onze Kiet zou er toch niet opgestaan hebben.
Wij zijn net terug van enkele dagen vakantie in Drenthe. Jaarlijks gaan we enkele dagen naar ginder om vooral te ontspannen. Vroeger gingen we dan veel fietsen, maar nu Kietmeegaat maken we grote wandelingen door de bossen, langs de heide en de vennetjes.
Wat onze reis dit jaar zo speciaal maakte was dat we hadden afgesproken met Sonja en Kyra. Ons vakantiepark bevindt zich immers in hun achtertuin en vlakbij hun wandelbos.
We kregen van Sonja zelfs een heus welkomstpakket met als top of the bill een hazenpelsje.
Sonja had immers via onze blog gelezen dat Kiet het zo goed doet op de jachttraining, en had dus een enorm fijne verassing voor ons in petto.
Tijdens de wandeling hebben Kyra en Kiet veel gespeeld, gesnuffeld en putten gegraven. Vele muizenholletjes zijn nu uitgebouwd met een heuse inkomhal. Kiet heeft ook zwemles gekregen van Kyra. Op een ven zaten eenden en dan gaat Kyra daar achteraan. Zulk een sierlijke zwemster, daar konden wij nog van leren. Kiet gaat wel in het water maar voelt toch liefst nog vaste grondonder zijn poten.
De tijd vloog voorbij en na een fikse wandeling en een lekker kopje thee namen we afscheid van Sonja en Kyra.
Enof deze namiddag geslaagd was. Dit willen we nog wel eens overdoen, want bij ons volgende bezoek gaan we zeker terug proberen afspreken.
Wij wensen tante Hera een dikke proficiat met haar prachtige nest. Ze heeft dat heel knap gedaan vinden wij, want zo'n 12 gezonde pups op de wereld zetten dat moet wel een hele karwei zijn. Op de foto's zijn ze zo lief en schattig en dan te weten dat hun knuffelgehalte alleen nog maar gaat groter worden. Niet alleen hun knuffelgehalte vergroot maar ook hun schelmenstreken. Dit noemt men drenthencharmes. En wij hebben zo'n hele lieve knuffelbeer,onze hartendief.
Ik ben van maandag tot en met vrijdag op sportklasse geweest. Ik ging heen en terug met de fiets. Dat was wel 21km fietsen. Ik heb me heel hard geammuseerd met mijn vriendinnen en ik heb ook veel nieuwe sporten leren kennen. Maandag vertrekt Jef op GWP naar de ardennen en ook hij zal onze Kiet missen denk ik. Kiet is een echte werker geworden. vrijdags gaan ze naar de jachtcursus in Grasheide en zondags gaan ze naar de jachtcursus in Vlaams-Brabant . En daar kennen ze Kiet al goed van zijn uitstapjes naar de honden aan de andere kant van dat reusachtig domein. Maar voor de rest doet Kiet alles goed, Vooral het apporteren vindt hij leuk.
Hier in Berlaar is er de laatste tijd niets speciaals gebeurd. Natuurlijk heeft Kiet zijn kuren en vindt hij dat hij overal mag graven, op iedereen mag blaffen en rustig bij baas in de zetel gaan liggen. Dit weekend heeft papa zijn appelbomen geplant. Kiet vond dat maar niets want hij vindt dat baas de hele dag door met hem moet spelen en wandelen, dus toonde hij baas even hoe je nu de perfecte kuil graaft. Alleen papa was niet zo blij met die actie van Kiet, want hij was niet van plan om zijn boom aan de achterdeur te zetten.
hallo allemaal, ik ben het, Kiet. Omdat ik vandaag jarig ben mag ik iets op het blog zetten over hoe mijn verjaardag was. van Fien heb ik héél veel koekjes gekregen, Jef heeft een stok voor mij gemaakt waarmee ik kan spelen, baas heeft een extra grote wandeling met mij gedaan en bazinneke heeft een taart voor mij gebakken. Voor ik het vergeet wil ik al mijn zusjes en broertjes feliciteren en bedankt Jan, Simonne, Belle, Hera, Heros en Rudy, Simonne en Ferron voor jullie wensen.
Vandaag zijn we allemaal samen naar de Maxi-Zoo geweest, Kiet mocht ook mee. Kiet is bijna jarig en daarom mocht hij zelf de snoepjes kiezen die hij het lekkerst vindt. Dat vond Kiet heel leuk, met zijn snuffel zat hij al vlug in de snoepjesbakken. We kochten ook eten en knabbelbenen en een nieuwe leiband, die heeft papa nodig voor de jachttraining. In de Maxi-Zoo hadden ze konijnen en hamsters maar het vissenaquarium vond Kiet het meest spannend. Kiet heeft die Maxi-Zoo in ieder geval goedgekeurd.
Door het winterse weer was Kiets nieuwe jachtcursus uitgesteld. Daardoor begonnnen de lessen pas op zondag 19 februari. Dit viel toch wel juist samen met de kaupollekeswandeling zeker. Van slechte timing gesproken want wij hadden zeer graag op beide aanwezig geweest. Op die eerste les was onze aanwezigheid heel belangrijk omdat we moesten ingeschreven worden en we na een kleine evaluatie in groepjes werden ingedeeld. Kiet moest trouwens al zijn sjieke papieren meenemen. Met veel spijt moesten we die tweede afspraak afzeggen. Maar die halen we later wel in, das beloofd. Die jachtcursus is trouwens prima verlopen , ook voor Kiet, want zijn Nederlandse lesgever noemde hem telkens "schatteboutje". En dan kreeg hij ook nog eens veel knuffels van die meneer.
Dat was gisteren, maar vandaag was nog veel plezanter. We gingen met Kiet voor het eerst naar de zee. Kiet vond het heel leuk want hij heeft met ons in het zand gespeeld, met andere hondjes rondgerend , de duinen verkend , en meeuwenkadavers geapporteerd ( waarvan kennen we dit ??? ), op de golven geblaft en stokken afgepakt van andere hondjes. Zeer veel gedaan dus en van al die avonturen is Kietje erg moe en ligt hij te slapen.
We vinden het super spannend dat tante Hera nu ook mama gaat worden. We wensen haar een prachtig Drentennestje toe . Proficiat tante Hera en hoofdbestuur
Vandaag was het eindelijk zover, de vakantie is begonnen. Daar hebben wij allemaal naar uitgekeken. Vooral Kiet, want nu hebben ik en Fien heel veel tijd om met hem te spelen en te wandelen. Vandaag heeft papa met hem al eens een wandeling gedaan. Het was er wel eentje die hij niet snel zal vergeten. Met zijn apenkuren maakt hij soms van die gekke sprongen en dan komt hij ergens terecht waar hij het zelf niet verwachte, in vuil en stinkend water bijvoorbeeld. Met zijn Nederlandse afkomst wou hij ook eens van het "oranje gevoel" proeven denken we, en oranje was hij, dat was te zien.
Het is zover, de eerste sneeuw is gevallen. Daar hebben ik en Fien lang op gewacht. Buiten heeft Kiet voor het eerst kennis gemaakt met de sneeuw. Al direct was het dolle pret, hij heeft mee met Fien een sneeuwman gebouwd, sneeuwballengevecht gedaan en nog véél meer. Vandaag hebben papa, Fien en Kiet een wandeling gemaakt. Voor Kiet was het eens iets anders om alles besneeuwd te zien maar hij vond het heel leuk.
Vandaag organiseerden Jan en Simonne een terugkomdag voor alle pupjes van Belle. Omdat hun woonkamer te klein was voor al die honden ging het vandaag door in Beerse in de voetbalkantine. Veel van Kiet z'n zussen, halfzussen en halfbroers waren er. natuurlijk waren moe Belle, Tante Hera en nonkel Heros er ook. We zijn samen gaan wandelen, de honden hebben kunnen ravotten met elkaar en we konden smullen van een heerlijke hutsepot. 't Was een mooie namiddag voor ons allemaal, Kiet was uitgeteld toen we thuiskwamen en is nu gaan slapen in zijn bench. BEDANKT Jan en Simonne.
Vandaag was het mooi weer om te wandelen, het witbevrozen landschap was prachtig. Kiet en papa zijn aan het fort van Lier gaan wandelen. Daar zijn ze de dierenartse Jeanine tegengekomen met haar hond "Goofy", een draadhaar, zij is gek op zwemmen en samen met Kiet hebben ze stokken uit het water geapporteerd. Dan valt het op dat Kiet soms dingen doet tijdens de wandeling die hij ook tijdens de jachttraining moet doen, bijvoorbeeld voorstaan. Als Kiet op de jachttraining een beetje lang moet wachten dan word hij ongeduldig en dan wil hij de andere honden een beetje gaan helpen, en als papa zegt dat dat niet mag dan gaat hij maar een diepe kuil graven. Misschien hebben jullie het al gezien maar de teller op ons blog geeft al meer dan 10.000 bezoeken aan. Hartelijk dank daarvoor. We hebben ook nog een paar leuke foto's van Kiet.
Vandaag was het een speciale dag, ik werd 11 jaar. Ik heb cadeautjes gekregen en felicitaties.In de klas werd er gezongen en heb ik cake uitgedeeld. Van Kiet heb ik een mooie bal gekregen om met hem te spelen. Vanavond heb ik de kaarsjes van mijn verjaardagstaart in één keer uitgeblazen. Ons Kietje heeft het niet zo met brandende kaarsjes op de taart, hij bleef op een veilige afstand nieuwsgierig staan kijken.
's Avonds bij de thee wordt er hier ook al wel eens gesnoept. Aan snoep is er op het ogenblik geen gebrek want bij het nieuwjaarzingen zong Fien immers genoeg bij elkaar om een snoepwinkel te beginnen. Ook Kiet zou dan graag meesnoepen en aan zijn blik te zien kan hij maar niet kiezen. Alleen is er een probleem want chocolade is niet niet goed voor hondjes. maar daar hebben we een oplossing voor gevonden
Hier is Berlaar is alles in orde, we zijn het nieuwe jaar goed gestart. Maar morgen is het schoone liedje uit want morgen moeten we al terug naar school. Waarschijnlijk vind Kiet dat niet zo leuk want samen met hem hebben we met volle teugen van de vakantie genoten.
Gisteren kregen we een berichtje van Kiet z'n pa Ferron. Hij vroeg dat Kiet vandaag mee met hem wou gaan trainen. Dat deden we graag, dus zijn we deze voormiddag naar het hondenplein gegaan daar heeft onze Kiet met pa Ferron gespeeld en vooral getraind. Wij hebben gemerkt dat onze Kiet bijna even groot is als Ferron en Kiet die heeft zich ook uitgeleefd want hij mocht eend apporteren. Vandaag hebben we eindelijk het fotoboek kunnen afgeven aan Rudy en Simonne, dit namens alle eigenaars van de pupjes uit het K-nestje. Rudy en Simonne willen iedereen hiervoor heel erg bedanken. En zoals beloofd de foto's.
Vrijdagnacht was het vuurwerk bij ons in de buurt. Al dat geknal vond Kiet maar raar. Hij was onrustig en hij heeft hard geblaft. Bang was hij niet maar wel onrustig. Hij wou niet binnen komen, hij moest er het fijne van weten. Gisteren met Kerstmis gingen we op familiebezoek. Kiet had toen "huiswacht". Onder de kerstboom lag voor Kiet een groot knabbelbeen. Toen wij naar het familiefeest waren heeft Kiet het been helemaal opgegeten. Maar vandaag is het voor hem pas echt feest. Gewoon een ganse dag bij ons zijn en knuffels krijgen vindt Kiet het plezantste wat er is.
Ook hier in Berlaar heeft het de laatste tijd hard geregend met de nodige wateroverlast tot gevolg. Door het slechte weer was onze wandeling gisteren maar kort en dat hebben we vandaag ruimschoots gecompenseerd. vandaag heeft onze Kiet een grote en geweldige wandeling gekregen want onderweg is hij wel 8 Border-Collies tegengekomen en alle acht heeft hij eens geleerd hoe je nu een modderbad in de Nete neemt en hoe je moet plonsen in de plassen. Die Borders wisten niet wat ze zagen! en wisten niet wat ze al heel de tijd gemist hebben. Daar heeft onze Kiet nu verandering in gebracht. want al snel deden ze vlot mee tot groot plezier van de baasjes.
Elke vrijdagavond gaat Kiet naar de jachttraining en Kiet doet dat best goed. Vooral het apporteren lukt prima en dat hadden de jagers in Kiets groep ook al gezien. Zo mocht papa laatst meegaan op jacht. Juul, Kiets jachttrainer, had ons aangeraden om Kiet aangelijnd te houden in het begin van de jacht, zo kreeg hij de kans om te wennen. Dit ging zeer vlot en Kiet werd door de andere honden al snel mee op sleeptouw genomen. Hij genoot ervan en hij heeft zelfs heel fier,een geschoten fazant geapporteerd. Het was reuze, zeker voor herhaling vatbaar. Sindsdien heeft Kiet de smaak te pakken, alles jaagt hij op. Ook tijdens de wandeling heeft hij het druk met snuffelen en alles uit te stoten: fazanten, hoentjes,kraaien, ganzen, .... Ook komt hij nu regelmatig fier zijn buit presenteren aan papa. Het karkas van een gans, en daarstraks een dode kraai. Ook al is die buit soms vies toch beloont papa hem dan uitvoerig, want daarvoor wordt Kiet toch getraind.
Ook voor ons is het een hele geruststelling te zien dat kiet terug de oude is. Springen, rennen, modderbaden nemen, kuren verkopen, de kat opjagen, het hoort er weer allemaal bij. De rust ten huize Jacobs is weer ver te zoeken en wij hadden nooit kunnen denken dat we daar nog blij mee zouden zijn ook. Kiet neemt nog medicijnen tot het einde van de week en hopelijk komt die kriebelhoest dan nooit meer terug.
Gisteren zijn we met Kiet naar onze dierenartse geweest. Kiet kuchte maar was wel heel speels, mama en papa waren er toch niet erg gerust in, het weekend ging eraan komen. Gelukkig waren we gisterenavond nog welkom bij onze dokter Jeannine. Jeannine had het al vlug ontdekt wat er mis was met ons Kietje, prikkelhoest. Gelukkig was Kiet ingeënt voor kennelhoest, anders was hij veel zieker geweest. Kiet heeft twee spuitjes antbiotica gekregen, toen was hij heel flink. Verder krijgt hij de volgende 10 dagen nog een pilletje antbiotica 's morgens en 's avonds. Vandaag heeft Kiet al minder gehoest maar hij heeft wel veel geslapen. Dat is normaal zegt mama, dat komt door de antibiotica, bij kindjes is dat ook zo. Kiet moet tegen dinsdag veel beter zijn, zegt dokter Jeannine en daar hopen we allemaal op natuurlijk. We geven hem een heleboel extra knuffels en daar geniet ons knuffelbeest met volle teugen van !
Gisteren kwam Stefan met twee bordeauxdogs, moeder en pub, op bezoek. Stefan is een collega van papa, eigenlijk heeft Stefan 3 bordeauxdogs, maar Fien de oudste had hij thuis gelaten omdat ze te dominant zou kunnen zijn. Papa maakte er een grapje over: " Dat dominant zijn, heeft misschien wel met de naam Fien te maken." Ik geloof er niets van. Kiet was al snel vriendjes met de bezoekers, hij speelde met de honden in de tuin en vooral hoe hij in het zand kon rollen moest hij toch eens kunnen demonstreren aan de familie bordeauxdog. We zijn ook samen gaan wandelen aan de eendenvijver. Kiet liet aan Iza zien hoe je een heerlijk modderbad moet nemen, heerlijk ontspannend joh! En het moet gezegd worden, Iza leerde snel de modderbad-kneepjes. We vonden het heel tof om Stefan en de honden op bezoek te hebben.
Maandag 31oktober was het zo ver, wij vertrokken voor een midweek naar Drenthe. Ees bij Borger is zoals steeds onze bestemming. Kiet heeft zich er enorm uitgeleefd, door het slijk ploeteren, in het water zwemmen en natuurlijk geweldige wandelingen maken tussen de herfstkleurige bladeren. Kiet ging zwemmen in het Loomeer, wandelen aan het Boomkroonpad en in het bos bij Sleenerzand. zo wandelen in de Drentsche bossen is gewoon prachtig in de herfst. 's Nachts was Kietje ook heel flink maar op een nacht schrok papa wel heel erg toen Kiet daar opeens aan z'n hand stond te likken. hoe hij uit z'n bench geraakt is weten we nog steeds niet, dat blijft een raadsel. Woensdag vonden we allemaal super want dan zijn we het klimpark in Grolloo gaan bezoeken, mama en Kiet zijn er maar veilig op de grond gebleven toen wij daar tussen de bomen hingen te slingeren. Donderdag is Fien op een pony mogen gaan rijden. toen hebben we Kiet maar even laten gaan rusten want wat zou hij gedaan hebben als hij Fien op een dier zag zitten dat vele groter was dan hem. Donderdagavond moesten we naar huis en dat vond iedereen spijtig, maar iedereen was goed moe. We kijken al uit naar ons volgende bezoek, want wij houden van Drenthe(n).
Morgen vieren wij op school Halloween. Dan gaan we verkleed door de straten, we krijgen snoepjes van de mensen en de man van het frituur op het pleintje trakteert met frieten en curryworsten. Dan smullen wij allemaal. Daarstraks was het dus hoog tijd om mijn heksenkleren aan te trekken, gelukkig passen ze nog. Kiet vond het allemaal heel interessant, hij wil ook mee op halloweentocht vooral dan om mee te kunnen smullen van de curryworsten, denk ik. Kiet had daarstraks in ieder geval al een plannetje bedacht: " Fien jij draagt het heksenkleed en ik draag de heksenhoed, knap hé?" Alleen is Kiet vergeten dat hij niet bang mag zijn van heksen, vampieren, monsters en andere griezels!
Fien
Al spoken of heksen gezien? Of geloof je er niet in misschien? Pas toch maar op, voor je het weet, zit er een vreselijke spin op je kop! Of een vampier aan je nek! Nee, Halloween is niet gek. Halloween bestaat. Dus denk daar maar aan als je één van de komende avonden nog de straat op gaat!
Kiet is een grote jongen aan het worden en dat hebben we vandaag ook gemerkt. Tijdens de wandeling merkten we plotseling op: " hé onze Kiet plast niet meer als een meisje, hij heft zijn poot omhoog." Het was best grappig om te zien. Mama vond onze reactie erg prettig, "Dat onze Kiet jullie zo blij kan maken alleen maar door zijn poot te heffen", zei ze. Dat pootje heffen heeft hij vandaag wel héél flink geoefend alles moest eraan geloven. Foto's hebben we er niet van.
Gisteren was een geweldige dag, want moe Belle, tante Hera en nonkel Heros zijn bij ons op bezoek geweest en daar keken we al langer naar uit. Kiet heeft héél hard gespeeld en geravot, hij wist zelfs niet met wie eerst spelen, zo veel hondjes in z'n tuin. Samen zijn we gaan wandelen op de Netedijk, daar heeft de Drentenbende zich enorm uitgeleefd, kleine Kieter wieter was zelfs moe van in het slijk rollen, achter elkaar hollen, in en uit het water, op ganzen en op koeien blaffen en nog veel meer. maar er was nog iets ongewoons, we zijn kangeroes tegengekomen, die zie je niet elke dag in iemand z'n tuin zitten. Toen we terug thuis kwamen hebben we de vier drentjes moeten afspoelen, want ze zagen er weer keurig uit... Mama had lekkere kip klaarggemaakt, dat was smullen.Wij en Kiet vonden het een zeer fijne dag en kijken al uit naar het volgende bezoek.Vandaag deed Kiet het net iets rustiger aan want hij was nog moe van al dat gespeel en dat geloop.
Vandaag was het dé grote dag, we gingen wandelen met de drentenclub in de Chaamse bossen. Het was daar een leuke bende,Kiets beide broers en zijn zussen Kyra-Belle,Kyra-Luna,Kiki en niet te vergeten ons moe Belle en Heros en Hera waren er. Met al die drenten samen wandelen was heel leuk maar ook wel een beetje spannend omdat we bang waren onze Kiet uit het oog te verliezen. Ik denk dat andere drenten het ook heel leuk vonden want met al dat slijk en water is het een echt drentenparadijs daar in deChaamse bossen. Alle eigenaars van de pupjes van het k-nestje hadden ook nog een grote verrassing voor Jan en Simonne, omdat ze zo mega goed voor onze hondjes gezorgd hebben wanneer ze nog zo klein waren bij mama Belle. De baasjes van Kyra-Belle en Kyra-Luna waren op het idee gekomen om een fotoboekje van de pups te maken. Jan en Simonne straalden toen ze het fotoboekje in ontvangst namen dus wij vermoeden dat ze er mega kontent mee zijn. Wij kijken al uit naar de strandwandeling.
Vandaag was een leuke dag, voor ons en voor Kiet. Hij heeft met mij gevoetbald en een grote wandeling gemaakt met papa. als Kiet gaan wandelen is, dan is hij helemaal vuil. En telkens opnieuw moeten we hem wassen omdat hij gezwommen heeft of eens lekker in de modder gaan rollen is. Daarstraks, toen we Kiet even niet in het oog hadden had hij achter in de tuin papa's perzikenboom half uitgegraven. Vrijdag deed Kiet het zo goed op de jachttraining dat hij vanaf volgende week een klasse hoger mag. Ook gisteren deed Kiet het zo goed op de jachttraining met pa Ferron. En na afloop heeft hij een heerlijk varkensoor gekregen. Echter, vandaag op de wandeling was hij Oost-Indisch doof... Had meneer geen zin of was dit pubergedrag??? We hebben er ons werk mee gehad vandaag.
Vandaag gingen we op ontdekkingstocht. We gingen al eens wandelen in de Chaamse bossen. Voor drenten is het prima wandelen maar voor mensen zijn laarzen aangeraden want het is daar erg slijk door de regen. Onze Kiet vind dat niet erg want hij loopt door al de plassen en het slijk. Zelfs al lopend gaat hij met zijn snuffel onder water. Er is ook een grote waterplas en daar ging Kiet het liefst zwemmen. Dan gooien we een stok in het water en onze Kiet gaat de stok dan graag halen. Wij vonden het een leuke wandeling. Door al het water en slijk is het een waar drentenparadijs. Wij kijken al uit naar twee oktober.
Gisteren was ik jarig, ik werd 13 jaar. Het was echt een topdag. Toen ik van 's middags van school kwam had oma een verjaardagstaart voor me gebakken. dat was smullen, ze had er veel fruit opgelegd want dat lust ik graag. Dankjewel oma, je bent de liefste. 's Avonds toen papa thuis kwam vierden we nogmaals met taart mama had ze niet zelf gebakken maar had mijn lievelingstaart bij de bakker besteld. We hadden graag een foto genomen met Kiet erbij maar onze held was bang van de brandende kaarsjes op de taart.
Kiet is een echte klusser. Dat hebben we nogmaals gemerkt toen we mijn bureau gedemonteerd hebben om een kleine herstelling uit te voeren. Toen papa en Jef alles uitéén aan het vijzen waren kwam Kiet al nieuwsgierig kijken. En als iemand durft zijn schroevendraaier neer te leggen gaat meneerke er mee lopen. Ook achteraf bij het terug monteren is gebleken dat Kiet een prima planlezer is. Kiet gaat daar dan met zijn hoofd op liggen om te zien of we het allemaal wel goed doen. En als we dan de schuiven aan het testen zijn komt Kiet het nog eens extra testen met zijn tong,die lieve Kiet toch! Kortweg gezegd, onze Kiet is een echte klusdrent.
Donderdag was het schoon leven uit. Ik, Fien en mama moesten terug naar school en papa moest gaan werken. Kiet vond het heerlijk om 2 maanden lekker veel aandacht te krijgen maar nu moet hij op de schooldagen enkele uurtjes op het huis passen. Kiet ligt dan in zijn bench en dat doet hij heel flink. Natuurlijk is hij dan superblij als we thuis komen en hij wordt dan beloond met een flinke wandeling, daar genieten wij en Kiet heel erg van.Gisteren avond zijn papa en Kiet naar de jachttraining geweest en Kiet deed dat zeer goed.
hieronder zien jullie een foto van Julius. Dit is Kiet z'n vriend tijdens de jachttraining en nu kwamen we hem tegen op onze wandeling.
Gisteren, op de clubmatch zijn we papa Ferron samen met Rudy & Simonne tegengekomen en van hen kregen we een apport met konijnenvel. Vandaag hebben papa en Kiet hem getest en dat ging goed. Bedankt Rudy en Simonne voor de knappe apport die jullie gemaakt hebben. Nu kunnen we oefenen met een apport zoals op de jachttraining.
Vandaag was het dan zover, Kiet zijn eerste clubmatch en dat was best spannend voor ons allemaal. Kiet werd tweede in zijn klasse met de vermelding "veelbelovend". Wij allen vonden dat Kiet het goed gedaan heeft en daar zijn wij best fier op. Zelf vond hij het ravotten met zijn familie veruit het leukst. De BBQ was lekker en dat vond Kiet ook want alle vleesrestjes waren voor hem. En toen we thuis kwamen was Kiet heel moe hij heeft wat gegeten en hij is toen gaan dromen over deze spannende dag.
Hier in Berlaar is alles rustig, niet veel te melden. Af en toe gaat Kiet een gevecht aan met de stofzuiger, of blaft hij op de buren. we hebben een bak vol met aarde waarin we in het begin van de zomer aardappelen kweken. Kiet vond dat die aarde niet echt mooi vlak was en dat heeft Kiet goed opgelost vindt hij... Gelukkig vindt hij dat de bloementuin er netjes bij ligt.
Vandaag heeft Kiet veel gespeeld en wij hebben onze moestuin opgeruimd. Kiet vond al vlug een afgesneden krop sla, zo fier als een gieter paradeerde hij er mee rond en toen ging hij er stiekem de blaadjes aftrekken. Na een tijdje lag heel de tuin onder met slablaadjes en wij mochten het opruimen want dat doet meneertje natuurlijk niet. In de namiddag begon het hard te onweren maar onze Kiet draaide z'n kopje eens scheef zo van "hé waar komt dat gerommel vandaan?",en verder trok hij er zich niet veel van aan, hij kwam rustig bij ons liggen. Dat vinden wij heel knap van onze Kiet want als het onweert dan ben ik toch ook niet helemaal op mijn gemak, dan probeer ik ook dicht bij mama of papa te zijn.
We gingen vandaag niet wandelen in de voormiddag omdat het geen Kiet-weer was. Dan hebben we maar hard geravot. En we hebben een kar-ritje gemaakt. We hadden Kiet moe gekregen en we waren zelf ook wat moe van al dat rennen met Kiet. Wanneer wat later Kiets batterijen waren opgeladen en die van ons ook Was het nog altijd warm en wij hadden zin in een watergevecht en dan wil Kiet ook meedoen en als dan Kiet zijn elektronikske nat wordt dan wordt het echt leuk. Kiet proberen te raken is erg moeilijk. En in de avond ging papa wandelen aan de eendenvijver. Nu ligt hij zalig te slapen aan mama haar voeten. Onze Kiet hé...
vanmorgen zijn we gaan wandelen aan de Nete, Kiet vond het heel leuk om door al die plassen te lopen. Toen we daar boven op die dijk stonden zagen we opeens een vos voorbij lopen. Kiet zag hem niet want hij had het weer eens te druk met snuffelen. Met dit slechte weer komen we niet veel meer buiten dan Kiet z'n grote wandeling. we spelen nu ook soms binnen, Kiet vind dat heerlijk, Vooral als je z'n speelgoed probeert af te pakken.
In de voormiddag ging Kiet wandelen aan de Nete. Daarna rustte Kiet en speelde in de tuin. Nu er al eens appelen en peren van de bomen durven vallen is Kiet er als de kippen bij om ze op te eten. Als we dan zeggen dat het wel welletjes is geweest dan heeft Kiet bananen in zijn oren.
Vandaag was een rustige dag, voor de middag werden er wat klusjes opgeknapt en na de middag werd er gerust en gezwommen. door het natte weer zijn onze pompoenen al sterk gegroeid, we hebben er zelfs al een geoogst. Die ligt nu aan de zijdeur, Kiet heeft er al hard op geblaft.
Gisteren gingen we naar de Ardennen. We gingen wandelen langs de Hoegne in de buurt van Spa. Kiet was niet uit het water te houden en wij ook niet. Het was een heerlijke dag en we waren allemaal goed moe als we thuis kwamen. Vandaag hebben we het allemaal rustig aan gedaan. Wij hebben gezwommen en Kiet heeft veel dutjes gedaan in de schaduw.
Hier is Berlaar is alles in orde, we zijn het nieuwe jaar goed gestart. Maar morgen is het schoone liedje uit want morgen moeten we al terug naar school. Waarschijnlijk vind Kiet dat niet zo leuk want samen met hem hebben we met volle teugen van de vakantie genoten.
