AFS Interculturele Programma's is een internationale uitwisselingsorganisatie die jongeren de kans biedt een jaar te integreren in een andere cultuur. Dit is eigenlijk in 1 zin gezegd wat AFS doet, ze sturen jongeren naar het buitenland om een schooljaar of een semester lang een ervaring mee te maken.
Een beetje geschiedenis.
Kort na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, bood een groep van 15 Amerikanen zich vrijwillig aan als ambulanciers voor het American Hospital in Parijs. Op deze manier hielpen zij de geallieerde troepen. Deze vrijwilligers noemden hun medische, mobiele eenheid "American Field Service" AFS. Naar het einde van de oorlog toe waren zij uitgegroeid tot een groep van 2500 vrijwillige ambulanciers.
Toen de Tweede Wereldoorlog in 1939 uitbrak, was het ook deze American Field Service die vrijwillige ambulanciers uitzond naar Europa, Noord-Afrika, Birma en Indië.
Deze hulpverleners kregen veel warmte en genegenheid van de verschillende nationaliteiten die zij verzorgden en vervoerden in hun ambulances. Hieruit ontstond de idee om ook buiten oorlogsomstandigheden mensen uit verschillende landen met elkaar in contact te brengen om begrip en waardering voor ieders cultuur te bevorderen. Zo is het basisidee van AFS geboren!
In 1947 gingen voor het eerst 51 studenten uit 10 verschillende landen voor een jaar naar de Verenigde Staten. Zij verbleven bij Amerikaanse families en gingen naar de plaatselijke "high schools.
Vanaf de jaren '60 werd het eenzijdig Amerikaans karakter verlaten. AFS begon zich uit te breiden naar meerdere landen.
Momenteel speelt AFS zich af in 52 landen, over 5 werelddelen, voor meer dan 11.000 deelnemers per jaar.
Hoe?
Jullie weten nu al wat AFS doet, maar hoe gaat dat in zijn werk? Ik ga jullie natuurlijk vertellen over AFS België. Wel AFS begint met inschrijvingen in het land van vertrek. Dus bijvoorbeeld hier in België heb ik mij ingeschreven om aan het AFS schooljaarprogramma. Je kan je ook inschrijven voor het trimesterprogramma. Dan krijg je een heleboel papieren en brieven met informatie die je moet invullen over jezelf. Je moet vertellen over jou leven, je familie, je vrienden, je gewoontes, Die worden dan allemaal in jou AFS dossier bewaard. Dan volgen een aantal dingen die specifiek zijn aan AFS Vlaanderen, eerst hebben we een wegwijsweekend dat je wegwijs maakt met AFS. Op het einde van dat weekend moet je 3landen opgeven als landenkeuze. Uit die 3 landen wordt 1 land geselecteerd als jou land, dit gebeurd zodat iedereen 1 land krijgt naar keuze. Er zijn namelijk niet overal evenveel plaatsen. Rond de examenperiode van Kerstmis volgt dan een brief met het land dat voor jou gekozen is. Je kan rond januari nog een Wegwijsweekend volgen, moest je dat eerste niet kunnen meedoen. Dan volgt er een Oriëntatieweekend en vervolgens een Oriëntatiedag, dit zijn allemaal activiteiten die je voorbereiden op je vertrek. Dan volgt er tenslotte nog een Landeninfodag om je nog eens specifiek in te lichten over je land. De mensen die dit organiseren zijn ook allemaal vrijwilligers en zijn zelf met AFS weggeweest. Gedurende de maanden Juni en Juli krijg je een brief met info over je gastgezin en dan komt het grote vertrek. In je land zijn maar 2 dingen verplicht, een aankomstoriëntatie- en een eindoriëntatieweekend. AFSVlaanderen is in gedeeld in verschillende comités, BRO is het comité waartoe ik behoor. Dit staat voor Brabant Oost.
In je land heb je een Belgische meter, die je kan helpen wanneer je het moeilijk hebt. AFS is hier zeer behulpzaam in, indien er zich problemen opstellen met het gastgezin kun je AFS altijd contacteren om van gezin te veranderen. Qua veiligheid is AFS ook zeer strikt, als je je in een gevaarlijk gebied bevind waar bv. De mexicaanse griep heerst, dan word je ofwel naar een buurland gestuurd om je jaar af te maken, ofwel word je terug naar huis gestuurd.
Het is verboden gedurende je AFSjaar naar huis te komen, enkel in geval van sterfte. Je ouders of vrienden mogen wel naar jou toekomen, al wordt dit eerder afgeraden. Er zijn 4 belangrijke AFS-regels: je mag niet zwanger raken, geen drugs en overdreven alcoholgebruik, niet liften en niet met gemotorisseerde voertuigen rijden.
AFS Vlaanderen is verkozen tot beste AFSorganisatie van de hele wereld, al die activiteiten die zij organiseren zijn mooi uitgewerkt met verschillende workshops om de vertrekkende jongeren te ondersteunen. In de meeste landen wordt dit allemaal niet gedaan.
Hoe ben ik aangezet tot AFS
Ik ben eigenlijk min of meer opgegroeid met AFS, mijn papa is zelfs ook met AFS weggeweest naar New York en zijn 2 zussen en broer zijn ook met AFS weggeweest. Toen ik ongeveer in het 2e middelbaar zat, heeft papa mij verteld over zijn AFSjaar, daarbij haalde hij zijn jaarboek boven. Hierdoor ben ik gaan nadenken of ik dit ook wou doen. Eigenlijk heb ik nooit echt nagedacht over hoe ik dat zou gaan doen daar en of ik mijn vrienden niet te hard ging missen. Ik heb gewoon gezegd dat ik net als papa met AFS weg wou. Het is pas sinds dit jaar dat ik het allemaal wel vrij serieus begin te nemen. Maar ik wil nog steeds vertrekken. Ik heb mijn 3 landen gekozen op basis van een aantal kenmerken, ik wou altijd al naar de VS gaan, mijn tante is naar de DR geweest en vertelde me dat het echt wel de moeite was, en dan Brazilië koos ik omdat het wel veel op de DR lijkt. Uiteindelijk is het voor de DR geworden en hier ben ik heel blij mee. Spaans is een handige taal om te leren spreken, de cultuur daar is zeer mooi en de mensen zijn daar enorm open en vriendelijk.
Mijn land
Ik heb dus de Dominicaanse Republiek gekregen als land en ik ben hier zeer blij om. Het is de bedoeling dat ik daar een jaar land in een gezin ga integreren en dat ik mijn zesde jaar opnieuw ga doen daar. Ik moet de taal leren, met mensen leren omgaan, ik moet met verschillende soorten situaties leren omgaan en dit allemaal min of meer alleen. Ik ben natuurlijk goed voorbereid en ik kan altijd om hulp vragen bij mijn meter.
Al vanaf de eerste lezing had ik een sterk gevoel dat het over relaties ging. Hij spreekt hier duidelijk over heer haar-persoon.
Gedurende deze eerste lezing, dacht ik aan zijn vrouw/ vriendin. In de eerste strofe, beschrijft hij dat alles nog goed gaat. Zij noemt hem schat en lieve zoet. Ze zorgt voor hem, maar heeft toch haar eigen gewoontes -> ze leest zijn boek niet uit. Deze laatste zin vormt duidelijk een verband met de 2e strofe, waarin het al wat slechter gaat. Ze leest zijn boek niet uit omdat het haar eigenlijk ook niet interesseert. In de tweede strofe laat hij merken dat er een andere vrouw in zijn leven is. De u in de 3e regel staat dan voor de andere vrouw, een oude liefde. De code, waarover hij dan schrijft in de 4e regel, gaat over dat zij niet merkt hoe hij haar bedriegt, ze begrijpt niet dat zijn gevoelens naar iemand anders aan het gaan zijn. In de laatste strofe laat hij duidelijk merken dat de relatie helemaal uiteen gegroeid is. Hij vindt haar lichaam uit omdat het niet meer is wat het was.
Het kan hier natuurlijk ook gaan over literatuur en zijn liefde hiervoor. Zij leest zijn boek niet omdat het haar niet interesseert. Maar hij gaat er net helemaal in op. Die u (strofe 2) gaat dan over zijn liefde voor literatuur, de taal. Het enige wat hem nog interesseert. En de code die ze niet begrijpt, gaat over de band die hij heeft met zijn literatuur. Het lichaam dat hij dan uitvindt, gaat over een gedicht dat hij aan het schrijven is. In de laatste strofe zie je ook duidelijk de tegenstelling tussen zij die in de zon kleurt en hij die wit wordt van zelfbehagen. Wit als papier, literatuur.
Bij de 2e lezing, viel het mij op dat het niet expliciet over een vriendin moest gaan. Zijn moeder zou ook een optie kunnen zijn. De 1e 2 regels gaan hier dan wel wat tegen in.
De 1e strofe zou dan staan voor zijn moeder die nog voor hem zorgt. De 2e strofe kan je dan zien als dat hij iemand heeft ontmoet, maar zij wil hem nog voor haar houden. De eeuwige strijd van een moeder die haar zoon moet laten gaan, een oud verdriet.
In de 3e strofe zien we dan hoe ze uit elkaar gegroeid zijn. Hij droomt van een vrouw terwijl zij met zichzelf bezig is.
Het gedicht bespreekt duidelijk 3 stadia. Het begin van een relatie, waar alles nog goed gaat en het grote liefde is. Het midden, waar de liefde al wat begint weg te zakken. En dan in zijn geval het laatste stadia, waarin het slecht afloopt en de 2 geliefden gescheiden worden.
