Dag 31 28/07 Lugo-San Roman da Retorta 29.205 st zonnig
Gisteren waren we meer moe van een dag te niksen .... dan na een tocht van 30 km ¡¡¡ Daar je maar 1 nacht in een albergue mag slapen, verhuisden we naar een aanrader van een pension "San Roque" ( bij de rua de San Roque ). We luierden en slenterden ... en stapten op de brede Romeinse muren, echt fantastisch ¡ Een gedrogeerde zette het Plaza Major op zijn kop ... en voor de rest was alles heel zondags ¡¡¡ Lugo is zeker een bezoek waard ¡¡¡ Gerda zei, na het avondmaal "moet je eens wat weten .... wij zijn geen types voor een rustdag ¡" ....ik geloof dat ze gelijk heeft .... Wat waren we blij weer onze wandelschoenen en rugzak te mogen nemen om ... een verse pelgrimsdag tegemoet te gaan ¡ Wij hadden een grote bokaal olijven van een reuzeformaat gekocht .... en natuurlijk niet "op" gekregen ¡ Dus Gerda stak de bokaal in een plastiek aan de rand van haar rugzak. Het leek alsof ze met een noveenkaars aan het tsjollen was ¡ Via de Puerto de Santiago verlieten we de gezellige binnenstad, gauw kwamen we aan de pas gerestaureerde Romeinse brug .... die nog steeds steunt op de originele funderingen vanuit de 1e eeuw na Christus ¡ Na een klimmer zagen we de rijzige torens achter ons uitstijgen boven de stad. We liepen meerdere kms langs de autoweg, een harde ondergrond ... nooit leuk ¡ De eerste bar vonden we bij de kerk van Burgo do San Vicente, samen met een 5-tal Amerikaanse jongeren ¡ Het ene koppel hadden we al regelmatig gezien en we dachten dat het Spanjaarden waren. Ze wonen in Madrid en geven beiden als Amerikanen hier Engelse les ¡ Er zijn veel leerkrachten Engels te weinig in Spanje ... In de US is het momenteel heel moeilijk voor de jongeren ... een groot verschil met de kansen die de vorige generatie kreeg. Het meisje haar mama was uit Rusland naar de USA geëmigreerd als computerspecialiste ... en kreeg er alle mogelijkheden ....¡ Na enkele kms mochten we eindelijk weer door de holle wegen van het bosrijk gebied ¡ Het wijdse landschap toonde de glooiende bossen en de eerste zonnebloemvelden ... tevens toonden de eerste distels en brandnetels zich. Bij de laatste afslag zaten er 3 pelgrims in het gras ... 1 jongen keek verbaasd op ...."Jullie spreken Vlaams ... " Sven, afkomstig uit Scherpenheuvel, was op 14 mei thuis vertrokken op skeelers en zijn gerief (tentje inbegrepen) in een buggy .... alles werd voortgeduwd tot in Salas ¡¡¡ Wij waren in dit plaatsje op zondag 20 juli ..... en vanaf daar begint de serieuze klim ¡ Hij was per ongeluk op de primitivo terecht gekomen ... hij wilde eigenlijk de Costa Verde volgen ¡ Hij heeft al zijn gerief in de albergue in Salas achter gelaten, nieuwe kledij en schoenen gekocht ... en beginnen stappen ¡¡¡ Hij wilde nu zo vlug mogelijk naar SdC .. want hij verlangt erg naar zijn zoontje ¡¡¡ Ondertussen was hij wel een volgende camino aan het plannen ¡¡¡ Wij kwamen in het "hol van Pluto" terecht .... zo afgelegen ... zo groen .... zo rustig ¡¡¡ Wat was Gerda blij toen ze een hond met 6 kleintjes ontdekte in het bijhorend schuurtje ¡¡¡ Aanvankelijk waren we met 4 pelgrims en 3 enthousiaste vrijwilligers ¡ Een andere albergue met 12 pelgrims lag een beetje verder ... Ginds was er een optreden van een folkgroepje ... we gingen zien .... en zagen Frederik, de leraar uit het Antwerpse, terug ¡¡¡ "Ik wist dat jullie in de buurt waren ... Sven had verteld dat er 2 Vlaamse madammekes op komst waren .... "met pit" ??? Frederik antwoordde "Ik wist dat jullie het waren ¡¡¡". Ondertussen was zijn knieprobleem veel verbeterd .... ( zie dag in San Vicente de la Barquera ). s Avonds hebben we getafeld met 4 Ieren en 1 Spaans ouder koppel ¡ Heel wijs ¡ Slapen met open ramen ... en niets ... maar ook niets te horen ¡¡¡ Slaap zacht ¡
Onze rustdag start van s morgens 7u45 ... want we moeten de albergue verlaten om 8u .... bijna iedereen is al lang weg ... en wij .... wij gaan een lekker ontbijt nemen op de Plaza Major ..... ¡¡¡ We schrijven op ons gemakske de kaartjes ... we kozen er de adressen uit die we niet via internet konden bereiken ... want anders is de lijst lang ... heel lang ¡ Hopelijk hebben jullie begrip voor onze keuze ¡ Nu gaan we nog een tochtje maken op de Romeinse muur .....kathedraal bezoeken ... een hapje en een drankje tussendoor ... een vers bedje zoeken ......en GENIETEN .......¡¡¡
Dag 29 26/07 Cadavo Baleira-Lugo 48.452 st zonnig warm
Vroeg uit de veren ... want er was een lange stapdag voorzien ¡ Natuurlijk zoals bijna elke dag ...in het donker en al stijgend vertrokken ... op weg naar onze laatste klim van betekenis ... de "Alto de A Baqueriza" ( 900 m ) ... gerust te doen ¡¡¡ De camino was vandaag 1 lange rustige wandeling die zich wentelde van het ene rustige dorpje naar het andere .... De grote kerk en het prachtige herenhuis in Vilabade vielen echt in het oog, een prima plaats om eventjes uit te blazen ¡ Op weg naar Castroverde zie je de kleine, soms heel verwaarloosde woningen plaats maken voor grote rijzige woonhuizen met verzorgde, grote tuinen. Ook het landschap veranderde voortdurend ... de bergen worden heuvels ... tot heuveltjes ¡ Het stappen door de luchtige Gallicische bossen doe je bijna al zwevend ... een zachte ondergrond, hoge bomen met toch veel lichtinval, ook veel robuuste heel oude boomstammen, omwonden met klimop, vele boomstammen zien als fel behaard uit met lichtgroene mos en hoge varens ... en vooral ... je hoort er totaal niets ....geluidloos ¡ Toen riep er een Spaanse pelgrim ons ... we moesten mee in de moestuin van een oudere dame ... eerst werd de volledige groententuin gedemonstreerd ... en daarna MOESTEN we de gele pruimen uit de bomen plukken ¡¡¡ We waren er niet kwaad om .... mmmm ... zo lekker ¡ Zoals de Asturiërs hun bonen kweken en eten, lusten de Galiciërs koolrabi ... hun moestuinen puilen ervan uit ¡¡¡ Het is niet te geloven hoe de bewoners aan de rand van de camino bezorgd zijn om de pelgrims ... dit valt ons reeds alle dagen op ¡ vb. enkele weken geleden wenste een mevrouwtje vanop haar balkon ons "een buen camino" toe ... en ze riep dat we onze sombreiro moesten opzetten ... ze had gelijk ¡¡¡ Gerda smste terwijl ze langs de schaduwzijde dicht bij een stal stond ... een bezorgde vrouw kwam langs om haar weg te trekken ... want er lagen vele losse, gevaarlijke dakpannen boven haar hoofd ¡¡¡ Ik heb de gewoonte mijn rugzak met een zwaaike op te pakken ... een oudere heer op het terras stond onmiddellijk recht met "no no señora" ... hij kwam mijn rugzak aangeven ¡ Wij vinden de Spaanse bevolking langs deze camino veel vriendelijker dan langs de camino frances, waar men wel zoveel meer pelgrims ziet passeren en de bewoners ook een veel hogere leeftijd hebben ¡ We lunchten samen met andere pelgrims in de schaduw van een grote eik op de grond ... alles werd verdeeld ... chorizo, nootjes, kaas, ... Nog enkele warme kilometers en we zagen "Lugo" liggen ... een grote stad blijkbaar ... Met zicht op de hoge middeleeuwse brug en door de onfrisgeurende ( ¡ ) achterbuurten kwamen we de stad binnen .... de buitenranden maakten eerder een negatieve indruk op ons .... totdat we in het "oude Lugo" belandden .... Het oude stadsgedeelte ( de stadskern ) is omringd door een Romeinse muur van 2 km lang, bijna 7 m dik en tussen de 8 en 12 m hoog ¡ Deze muren van Lugo staan op de UNESCO-Werelderfgoedlijst ¡ Binnenin is de stad heel sfeervol, prachtige kathedraal, veel statige gebouwen, kleine pittoreske straatjes ... er zijn 10 doorgangen naar de buitenstad ¡ We zijn hier heel goed geland in een ruime albergue, veel bars en restaurantjes .... we gaan hier een beetje blijven ¡¡¡ Met onze luxetijd ( sedert onze zware bergtocht van deze week hebben we er alweer een extra dag erbij ) nemen we hier morgen een LUIE GENOTSDAG ... in een zalige omgeving en een schitterend weertje ¡¡¡ Meer moet dat echt niet zijn, hoor ¡¡¡ Nog een zalige zaterdagavond aan iedereen ... wij gaan terrassen ¡
"Ik zeg tot de dag ... je bent mooi ¡¡¡" ( we zeggen dat hier elke dag opnieuw ¡ )
Dag 28 25/07 A Fonsagrada-Cadavo Baleira 37.121st mistig/zonnig warm
Met de gelukspoppetjes op de juiste plaats startten we om 6u20 met pull aan door de bossen. Het begon al goed te stijgen ... dus pull uit ¡ Via Montouto beklommen we de Ruinas de Montouto, een flinke klimmer in de koude killige mistwolken ... Op de plaatselijke boerderijen zie je niks van aktie tot 8u30 ... zo n ruig en onherbergzaam gebied ... wij zouden hier ook niet vroeg opstaan denken we ¡ Hoe voelt dit hier dan aan in de herfst en in de winter ???? Op de top ligt een gerestaureerde kapel, de ruïnes van een hospitaal en een dolmen ... veel tijd om ernaar te kijken hadden we niet ... het was veel te koud ¡¡¡ De daling werd ingezet ... echt tof ... afdalen totdat je weer op een aangename temperatuur komt ¡ Na deze lange activiteit kwamen we vanuit het bos letterlijk op de ontbijttafel van de eerste bar aan ¡ Een 10-tal pelgrims zaten er te smullen ... en je kent ondertussen iedereen ¡ In onze "shift" zijn er een 18-tal trekkers : 1 Italiaan, 1 Berlijnse, 1 Ier en wij .... dat zijn de 50+ ... waarvan wij de enigen zijn die vanuit Irün vertrokken. Het jonge geweld zijn Amerikaans, Engels, Spaans en Russisch ... hun leeftijdsgemiddelde ligt rond de 28j....een heel toffe groep ¡ In "A Degolada" liepen we langs een klein oud kerkje .. en hoorden lawaai ... de pastoor was er aan de preek bezig voor 4 gelovigen ... hij stond voor een totaal uitgedroogde grote kamerplant ¡ Het was 25 juli, dat is het naamfeest van H. Santiago ( = H. Jacobus )....enkel de bars en restaurants waren geopend ... en al de rest gesloten ¡¡¡ We wisten dat er een heel felle helling zou aankomen ... en vonden , volgens de geschatte kms, ... dat die stijging nog wel ging ....totdat we de volgende paden zagen .... amai mijne frak ... zo fel ¡¡¡ Zo lastig hebben we het nog nooit meegemaakt ¡ Ik zou zeer graag het stijgingspercentage willen weten ( wandelpad tussen Paradavella en A.Degolada ) ... Toen we eindelijk boven kwamen ... volgde een jonge man ons ... het zweet leekte van zijn gezicht ( bij ons ook, hoor ) " Dit is veel te zwaar ¡¡¡" zei hij puffend en blazend ¡ We kwamen in een mini-dorp, op de straatbank probeerden we onze honger en dorst te stillen ... Lieve mobielhomers, we zoeken hier al enkele dagen naar de wegwijzer "Naar het Hof van Cleve".... maar nergens te vinden, he, ... wij missen jullie gezelschap, jullie enthousiasme, jullie lekkere bbq ... en het praktisch vervoer van onze soldenaankopen richting Machelen/Leie ...¡ Daarna ... nee, nee ... we waren nog niet op de "Alto de Fontaneira" ... nog eens steil omhoog ... en eenmaal over de bergpas door de zalige Galicische dennenbossen .... veel lommer met een stralende zon erboven ¡ Tijdens een barbezoek een praatje gemaakt met een jong Engels koppel uit Stonehenge ... de jongen razend enthousiast over de prachtcamino ... maar het meisje is doodop ... en ziet een nieuwe camino niet meer zitten ...." So hard ¡" In Fontaneiro passeerden we een heel speciale horreo ¡ En .... verder genieten van het prachtig landschap met zijn veel kleine vogeltjes, de kleine kleurrijke vlinders ... en de vele vliegen ¡ Na op en af ... in Cadavo Baleira aangekomen in een prima nieuwgebouwde albergue ... heel ruim en mooi ¡ Enkel "vriendelijk zijn" stond niet in het woordenboek van de verantwoordelijke ... jammer ¡ Reeds meerdere dagen stappen we synchroom met een Spaans jong koppel ... telkens als het meisje aankomt, haalt ze haar schilderdoos en penseel te voorschijn en begint ze een heel fijn werkje te maken ... we zagen reeds een bron, een hazelnoot met blad, een typisch huis ... heel mooi ¡¡¡ G.M. ze doet me zo aan jou denken ¡¡¡¡
"Wanneer jij op n vriend se skouers staan, is meer dinge vir jou sigbaar. Wanneer jullie rug aan rug staan, is daar minder om te vrees. Wanneer jullie skouer aan skouer staan, is die las ligter. En wanneer jullie saam opkijk, is die prag en grootsheid van die hemelruim ASEMROVEND" Ton Houtepen ( Zuid-Afrika )
Dag 27 24/07 Grandas de Salime-A Fonsagrada 37.653st bewolkt / lichte zon
Gisteravond was het onze laatste avond in Asturië ... moesten we zeker het streekgerecht bij uitstek nog eens proeven : "Fabada Asturiana" ( dank voor info A.V. ), dat is een dikke bonensoep met stukjes chorizo, bloedworst en spek ... echte kloeke kost en heel lekker ¡¡¡ Aan de tafel naast ons zaten twee pelgrims : een Ier en een Fransman die elkaars taal niet spraken en/of verstonden ... en converseren dat ze deden ¡ In Asturië is de patrones O.L. Vrouw van Covadonga, er is een heel populair bedevaartsoord aan haar gewijd in de Picos d Europe. We dwarsten zelfs een camino naar die richting. Daar we weer vreesden voor een bloedhete dag ... vertrokken we om 5u45 in het donker, onmiddellijk werd de mijnwerkerslamp op het hoofd gezet om elk wegeltje te herkennen ... Het werd een heel landelijke stapdag, langs holle wegen, smalle paden tussen hoge grassen en varens ... en zelfs door de achtertuin van prive-mensen ... Af en toe was er een kapelletje ( sommige ... heel oud 12e eeuw ...en toch een fijn wit gesteven altaarkleed erbij ). Het landschap is aan het veranderen ... de bergen zijn meer afgeplat, er komt meer geel en lichtgroen in het panorama voor ... de eerste korenvelden melden zich aan ¡ We waren op weg naar de Alto del Acebo (1020m), eerst even langs het allerlaatste Asturische dorpje ... en dan ...maar stijgen ... in de zeer frisse wolken ¡ Onze pull werd erbij aangetrokken ¡ Alto del Acebo, onderschat hem niet, toekomstige stappers ¡¡¡ We hoorden windverplaatsing, een hevig lawaai in een muisstille zone, ... we dachten eerst aan een vliegtuig ... het waren de onzichtbare windmolens ¡ Daar stapten we de nieuwe provincie "Lugo" en de regio "Galicië"in ... Een kleine, heel speciale bar zat proppensvol pelgrims ... slurpend aan een warm drankje ... We zagen er een Franse vrouw terug, ze startte op 12/05 vanuit haar woonplaats BrianÇon ( ten zuiden van Alpen, dicht bij Italiaanse grens ), via Arles ( heel bekende St-Jacobsroute ) naar de camino Del Norte en Primitivo ... ze moest haar vliegtuig vanuit Porto halen op 31/07 ....Ze had veel minder luxetijd dan wij ¡ Wij stapten ons pad verder ... en namen zoals gewoonlijk ons aperitiefje ( L soms volgen we wel je raad, he ) ... als pre-aperitief : enkele slokken water, als echte aperitief : agua en tenslotte apres-aperitief : de l eau ¡¡¡ Normaalgezien wordt onze weg aangeduid met een schelp : van Irün tot hier ... duidt het smalst gedeelte van de schelp de juiste richting aan ... maar in Galicië is het juist andersom ¡¡¡¡ Spaanse logica ??? In de verte op een bergrug zagen we onze eindstreep liggen : A Fonsagrada ... bij zo n mooie naam verwachtten we wel een prachtig stadje ?? Na alweer een flinke klim wandelden we door deze zielloze stad, met veel leegstaand en schrille winden die vanuit de hoogvlakten hierheen geblazen worden ... We kozen voor een pension. In onze gids werd aangegeven dat deze stad bekend stond voor zijn pulperia ( inktvisrestaurants ). De beste pelgrimsmenu die wij ooit aten was ginds in Caldeira ... een absolute aanrader ... zo n lekkere inktvismenu ... en de echte aperitief vino tinto kregen we opgediend in een kruik en "spoelkommen" ....
NB. Voor de toekomstige stappers : er is hier een nieuwe albergue geopend waar iedereen vol lof over is .... Vorige week stapten wij naar La Espina door ( etappe Salas-Tineo ) ... een klein dorp ervoor is er een fantastische albergue "Bodenaya", die wordt uitgebaat door een Madrileen die de pelgrims enorm goed verzorgd ... dat is zijn levensdoel geworden ¡¡¡
Onderweg zijn is ... langzaam maar zeker pelgrim worden en blij en dankbaar "op weg gaan om te ontdekken ... wie je bent ¡" J.Hendrickx
Dag 25 22/07 Campiello-Berducedo 44.257st heel zonnig
Als gouden raad van een geroutineerde pelgrim ( Ans ) hadden we de tip gekregen ... neem zeker voor de "zwaarste tocht" de variant over "los hospitales" ... je zal er geen spijt over hebben ¡¡¡ Dus heel vroeg in de morgen in het piekdonker ... wij op weg naar Borres, het startdorp ¡ We hoorden in de verte "Buen camino" roepen ... het Spaanse jonge koppel was ook al op weg ¡ De bar in Borres was al open ... slimme mevrouw, want de volgende 22 km kom je geen enkel huis of bar of bevoorradingsplaats tegen ... Wij hadden onze voorraad reeds gisteren opgeslagen bij Herminia ¡ Onze gids voorzag 6 uur staptijd voor de eerste 16 km en voorzag een stijging van meer dan 600 m ... dat is duidelijk voor ons ...¡¡¡??? Dus we begonnen aan de klim ... en stegen ...en zweten ... en klimmen ... dit bleef zo maar doorgaan ... met natuurlijk een prachtig uitzicht over de regio ¡¡¡ We zagen de flora evolueren van loofbomen naar naaldbomen tot gele brem en paarse erica ... het deed ons denken aan de begroeiing bij de Cruz de ferro ( cfr. camino frances ) ... En stappen maar in volledige stilte en rust ... je hoorde er echt niets ... en kwam ook niemand tegen ... ¡¡¡ We wandelden, met zeer regelmatig straffe stijgers, letterlijk in de wolken ... oe oe zo vochtig zo koud ¡ De druppels parelden aan elk grassprietje ... onze druppels parelden ook ¡¡¡ We hoorden de koebellen boven ons ... maar het zicht was maar een 10-tal meter ... toen plots het silhouette van een mankend paard ons pad kruiste ... Bij de eerste hoogvlakte liepen we echt over de mossen en heel laag struikgewas ... een bende koeien probeerden zich hieraan te bevoorraden ... en nu en dan probeerde de Spaanse laura zich flauwtjes door deze mistlaag heen te wringen . "Zie gij wat ik zie ?" vroeg Gerda ... dat is codetaal voor "amai ... er komt heel felle beklimming aan ¡" ... Zo n sterke ... hadden we nog niet geproefd ... en hebben de laatste weken wel wat ervaring opgelopen op dat terrein ¡¡¡ Toen kwam de grote openbaring ... we stegen boven de wolken uit ¡¡¡ Grandioos ¡¡¡ Het allermooiste wat we ooit zagen ...¡ Een dikke wijdse wolkenlaag ( in voortdurende beweging ) met de vele bergtoppen in rijen achter elkaar als achtergrond ... aan de andere kant een bende loslopende paarden en koeien tussen enkele naaldbomen op het felgroene gras in een zee van zonlicht ... en dat allemaal onder een zalig blauwe hemel ¡¡¡ We hebben er ons "geplaÇeerd" ... en genoten ... en rondgekeken ... en genoten ...¡ We hadden geen zin om nog verder te gaan ¡¡¡ Zo mooi ¡ Als je in een vliegtuig zit word je vanuit je luie zetel door de wolken en erboven gekatapulteerd ... maar wij zaten hier nu echt ... op eigen kracht en lichaamsvocht ¡ Ik probeerde dit allemaal vast te leggen en te filmen ... hopelijk is dat gelukt ¡ We stapten verder over de bergruggen in dit zo ruig onherbergzaam schitterend gebied ... we hadden geen ogen genoeg om steeds alle windrichtingen in de gaten te houden. We lazen dat tijdens de winter je hier zeker niet mag komen ... je wordt er letterlijk weggeblazen door de gure sterke winden ... ¡ Tijdens deze tocht kwamen we 4 ruïnes tegen van hospitalen uit 13e tot 15e eeuw, als die sukkelaars toen hun pelgrimstocht deden met armtierige lederen lappen rond hun voeten ... kan ik me zeer goed de funktie van deze klinieken voorstellen ¡¡¡ Na 13u werd het heel branderig heet ... en lommer is er in dit gebied niet te vinden .... De warmte uit de vallei slaat echt op je neer ... en wij maar stappen ... en transpireren ¡¡¡ Totdat we weer in de bewoonde wereld kwamen ... met een bar en een belommerd prieeltje ... een godsgeschenk ¡ We kwamen in onze eindbestemming in een privado albergue terecht ... in een dorp waarin het bevolkingsaantal van 300 tot 60 inwoners evolueerde op 50 jaar tijd ¡ Gisteren wandelden we ook langs een gehucht met nog 1 inwoner, een boer met zijn koeien ¡ In het plaatselijk eethuis werden we in het Nederlands aangesproken .... een studente, met Nederlandse mama en Duitse papa, werkte er ... om haar inschrijvingsgeld voor het volgende academiejaar te kunnen betalen. Ze was in Spanje geboren ... en vertelde over de huidige toestand voor de jeugd ¡¡¡ Een gewoon verdiener ( ALS hij/zij al werk heeft) verdient 600 euro/maand ... een goed verdiener 700 euro/maand ... het inschrijvingsgeld voor dit meisje bedroeg 1500 euro ¡¡¡ Wij waren echt murw ... doodop ... maar echt sprakeloos ( gebeurt heel zelden ¡ ) over de mooiste wandeling die we ooit maakten .... ZOVEEL SCHOONHEID ...wie is daar verantwoordelijk voor ??? Slaapwel en droom lekker ¡
Dag 24 21/07 La Espina-Campiello 31.233 st zon / s avonds fris
Gisteren vertelden we de albergue-verantwoordelijke dat we een slang gezien hadden ... zijn ogen gingen open ... en ik woon hier al vele jaren ... en zag er nooit 1 ¡¡¡ Hij vertelde dat de glimmende slangen niet gevaarlijk waren ... de andere wel ?¡ s Morgens schandalig laat vertrokken ... naar ons pelgrimsnormen...7u10 ... we mochten niet te vroeg in Tineo aankomen ... de winkels zijn er maar rond 9u30 / 10u open ¡¡¡ Het was 9 gr ... we zijn wel al op 650m hoogte ¡ De eerste bar was open ... een druk gedoe ... de hele toog stond vol mannen, het is duidelijk de gewoonte om elke morgen voor de aanvang van het werk een koffietje te komen drinken in de bar, enkele minuutjes en hop, ze zijn weer weg ¡ In de schitterende ochtendzon startten we een 11 km-durende wandeling waarbij je geen enkel huis of ... tegenkomt ¡ Je bewandelt de landelijke wegen langs de glooiende weilanden ... Natuurlijk af en toe een kuitenbijterke ... we zitten per slot van rekening op de "primitivo" ... En telkens een formidabel uitzicht op het panoramisch spektakel aan onze linkerzijde ... We hervielen telkensweer in volle be- en verwondering ... ik probeer het te beschrijven ¡ Een landschap in niveaulagen met onderaan de rustige weilanden met de grazende koeien en kalveren, eventjes hogerop een tweede laag weilanden afgeboord met kastanje- en eikbomen, netjes op een rij en nog eens hogerop de schitterende berglijnen in drie niveaus, de allerhoogste was afgeboord met een beweegloze rij windmolens ... de mistlaag verspreidde zich over elk laag apart .... en dan probeerde de zon zich een weg te priemen door deze lagen ... ¡¡¡ En wij hadden geen fototoestel bij die werkte ... ¡¡¡ Daar kwam een jong Spaans paartje voorbij ... we kenden elkaar reeds enkele dagen ... ¡ Ze waren evenzeer in vervoering ... en die lieve meid zal haar foto s doorsturen ¡¡¡ Oef ¡¡¡ We wandelden samen met hen verder ... de werkende bevolking in Spanje heeft het echt niet van de poes hoor ... ze was een onderzoeker aan de universiteit ... maar wegens besparingen ... werkloos ... Ze vertelden daar enkele staaltjes over ... amai in welk luilekkerlandje wonen wij ¡¡¡ Hebben jullie al eens geploeterd door een dikke brij van malse modder gemengd met kersverse koetaarten ??? Wij wel ¡ Ik was dringend op zoek naar "vers" bergwater ...Gerda begreep mijn schoonmaakmicrobe niet ( niet normaal voor mij, zegt ze ¡¡?? ) ... ik wilde mijn schoenzolen zo vlug mogelijk zuiveren van de str .... In de diepte zagen we de witgrijze mist veranderen in een vuil grijs-roze kleur ... boven een industrieterrein ???¡¡¡ De geur van een koffiebranderij sloeg in de neus ... Via de ermita de San Roque kwamen we Tineo binnen, een lange geplaveide laan met een rij lantaarnpalen, in Parijse stijl ... en daartussen een prachtig "pelgrimmonument" ... In de eerste bar keek een Duitse pelgrim naar mijn rugzak ... en zag kapotte sticks ... ze bood haar stokken aan ... hier neem ze maar mee ... je zal ze nog goed kunnen gebruiken ¡¡¡ In een krantenwinkel vroegen we naar een winkel voor fototoestellen ... een lieve klant die een klein beetje Frans sprak ... stapte met ons mee naar een "allerleiwinkel" ... en begeleidde ons totdat we een toestel gevonden hadden ... veel keuze hadden we niet : 2 toestellen Sony of Canon ¡ Ik voelde mij zo blij als een kind die juist een Sinterklaasgeschenk gekregen had ... met mijn nieuw speelgoedje ¡¡¡ Ik kon alle prachtige visuele beelden weer vastleggen ... joepie ¡¡¡ Vanuit Tineo kregen we weer een geniepige klim naar de hoogste bergranden ... en dan de zalige belommerde bossen in, zo deugddoend bij dit warme weer ¡ We stapten tot bij Campiello, bij de super-zakenvrouw Herminia ... Een heel lieve dame die met heel haar gezin : een restaurant, een hotel, een winkel, een albergue en een strohandel runt ¡¡¡ Alles is er piccobello in orde, hoor ¡¡¡ Een absolute aanrader ¡ Morgen wacht ons de zwaarste tocht van de hele camino ... dus op tijd ons nestje in ¡ Groeten,
Dag 26 23/07 Berducedo-Grandas de Salime 32.377 st heel zonnig 32 gr
Deze morgen ... weer lekker fris en uitgeslapen ... om 7u15 gaan ontbijten in de bar ... en dan richting La Mesa , door het bos en in de verte een zicht op het wolkendonsdeken tussen de hoge bergpieken ... een zalige ochtend¡ We zagen dat er 4 pelgrims aan het volgen waren, dat is een "volksmassa" in dit gebied ¡ De beweegloze windmolens glimlachten in onze richting ... zij wisten dat we nog heel fel en lang moesten stijgen totdat we bij hen waren ¡¡¡ Vlug een smsje naar een kersverse 60-jarige ... en een mini-verslag van de Engelse manieren van kleine zus ... Toen begon de lange afdaling ... eerst alweer een grenzeloze vertedering voor de wolkenlaag en dan erdoor ... 6,5 km dalen ... heel rustig ... het was heel goed te doen ¡¡¡ We zagen in de diepte het stuwmeer van Salime schitteren ... het Russische meisje en de Ier haalden ons in. We bleven dalen totdat we bij de stuwdam zelf aankwamen ... Dit groots bouwproject nam 10 jaar in beslag en liet 685 ha land onder water staan, vele woonkernen verdwenen erdoor ... Aan de bergflanken bleef er een groot spookdorp achter ... heel zielig ¡ Ondertussen was het heel warm geworden ... en na een beetje stapwerk bereikten we het zalige terras met uitzicht op het meer ... om de inwendige mens tevreden te stellen ¡ De laatste kms naar onze eindstreep waren lastig ... in die Spaanse hitte ¡¡¡ Jacobus had geen medelijden met ons vandaag ¡¡¡ In de albergue hebben we nog eens een wasje op ouderwetse Spaanse wijze gedaan, op de ribbeltjes wrotten ... geestig ¡¡¡ Nu nog eventjes genieten ... en dan ... ssst ¡
Aan M en M : wij vergaten jullie iets heel belangrijks door te geven ... ¡¡¡ Vorige week zagen wij het echte huis van Sinterklaas ... het is een groot herenhuis met veel vensters, zijn afbeelding hangt in het groot aan de voorgevel ¡ We belden er aan ... maar helaas er was niemand thuis ¡¡¡ Jammer, he ¡¡¡ Wij namen wel een foto van zijn verblijf, hoor ¡
Dag 23 20/07 Cornellana-La Espina 27.571st alle weersomstandigheden 20gr
Hallo, Wij vinden het verschrikkelijk ambetant dat de volgorde van de dagverslagen door elkaar gezwierd worden ... maar kunnen daar momenteel niets aan veranderen ... we werken hier op soms o zo kadukkelijke toestellen ¡¡¡ Zoals gewoonlijk deze morgen als eersten de albergue verlaten ... het was nog halfdonker 6u45 ... via een wegeltje werden we op de hoogte getrokken rond het dorp Cornellana ... en blikten we naar de oude abdij ( was ooit in beheer van de monniken van Cluny Fr ) terug. Even een stop voor een slokje water ... en we hoorden een steeds herhalende zin uit een keukentje ... We zagen geen gezicht enkel een wuivend handje tussen de weelderige geraniums ... een oud vrouwtje meldde ons dat we een afslag gemist hadden ... inderdaad een heel smal weggetje naast haar huis ¡¡¡ Terug ons vertrouwde tempo op en neer de bergflanken ... een uurtje later werden we ingehaald door de Italiaan, we vermoeden dat het een missionaris is ... gezien zijn lektuur en bijbelstudie ¡ We bleven maar stappen ... en wachtten op een open bar ... helaas ¡ Ondertussen scheel van de honger zouden we onze knapzak aanspreken ... maar nergens een zitbank te vinden ... dan maar op een hoop stenen ... oh, er zaten er te veel slakken en hagedisjes op ¡ Een Spaanse mevrouw was juist haar stoep aan het vegen ... ik vroeg als we op haar buitentrap mochten zitten ... Ze begreep ons niet ... dus we toonden wat we wilden ... ¡¡¡ Nee, nee zei ze ... en ze haalde onmiddellijk haar tuinzetels buiten ... en we moesten bij haar in huis ¡¡¡ Ze zette lekkere koffie en maakte de tafel voor ons klaar ¡¡¡ Haar man en zij praatten volop in het Spaans en wij in een gebarentaal ¡¡¡ De max ¡¡¡ Welbedankt, mevrouwtje ...tot ooit ¡ De wekelijkse sms van de buurvrouw kwam binnen ... en we onderhielden onze Vlaamse sms-contacten ¡ We stapten richting Salas toen we plots langs de graskant een bruine slang zagen ( 60 cm ) ... ik reageerde met de nodige decibels ... en het beestje was zeker zo hard geschrokken als ik ¡¡¡ In Salas leek het op een reünie van de pelgrims ... iedereen kwam er "terrassen". In de kerk werd er door een 10-tal vrouwen de rozenkrans hardop gebeden. In een plaatselijke bar mochten we de pc gebruiken om de verslagen van de voorbije dagen door te geven. Ondertussen kwam de oudere bazin aan elke pelgrim een banaan uitdelen. We wisten dat er een sterke klim ( 8 km ) op het programma stond voor vandaag ... maar die viel geweldig mee ...Via de bospaden kwamen we tot de hoogte van de windmolens ... en ondertussen zon en regen en weer zon ...en dan weer een fikse bui ( zo n snelle weersverandering zagen wij nog nooit ¡¡¡). Drie jonge Amerikaanse pelgrims die we voor twee weken ontmoetten, passeerden ons heel vriendelijk ... waren verrast ons te zien ... en vroegen hoe het met onze benen en onze voeten ..."heel goed, dank" antwoordden we met veel binnenpretjes ¡ Ze hadden duidelijk die 2 oude tantekes niet meer op dit pad verwacht ¡¡¡ Hela. hela, hela .... ¡ Wij zijn met de regencape aan ... in La Espina geland ¡ Ondertussen zitten we op een 600m hoogte ...Alles gaat vlot ... wat zijn we er dankbaar om ¡ Een "sober-pelgrim-principe" hebben we moeten opgeven : altijd met de hand onze was doen en laten drogen in de wind ¡ Als je lange stapdagen hebt tot na 17u, kan je hier onmogelijk de was nog droog krijgen ... en we hebben een heel beperkte voorraad kledij mee dus ... ¡¡¡ De inhoud : 3 slippen, 2 bh s, 3 shorten, 2 t-shirts, 1 bloes, 2 paar dunne wandelkousen, 1 pulletje, 1 goretex regenjas, regencape, zonnepet, event. pyjama, dunne slaapzak, 1 peluw, onze wandelschoenen, 1 paar sandalen ... en dat is het ¡ Wij vinden deze rugzakinhoud ideaal ... Voor onze lichaamsonderhoud leven wij van de monstertjes ( proevertjes ) ... dikke mercie aan de milde schenkers voor : mini-tandpasta, douchegel, shampoo, zonnecreme, parfumkes .... Reeds een geruime tijd stappen wij door het "prinsdom Asturië", een onafhankelijke regio in Spanje. Dit is het enige Spaanse gebied die christelijk gebleven is en niet bezet werd door de Moren .... en daar zijn ze erg fier op ¡ Het "Asturische kruis" zien we hier dagelijks ... zelfs als stickers op de wagen ¡ De groenten voor deze regio zijn : bonen ... alle soorten worden hier in grote hoeveelheden verkocht ¡¡¡ De hoeveelheid sperziebonen in de groententuinen tart elke verbeelding ¡ De "Madreña" is de typische klomp die hier in de landelijke gebieden nog steeds gedragen wordt, het is een houten schoeisel met drie of vier dikke houten "pootjes" (= blokjes) onder de voetzool. Weet je nog dat we vorige camino over de "Gallicische horreo" vertelden ... de houten hokjes, mooi versierd, die dienden om de maïskolven en de hammen te laten drogen ... die vond je meestal op de boerderijen ¡ Hier heeft men "Asturische horreo of panera" ... honderden zagen we reeds op ons pad ¡ In elk gehucht, in elke straat, op elke boerderij vind je ze gewoon tussen de huizen ... ze worden gebouwd met hout op 4 of 6/8 stenen steunberen ... het lijken mini-huisjes met een pannen dak erop. Hun functie is een opslagplaats voor voedsel : aardappelen, granen, fruit, ... en soms werden ze ook als slaapplaatsen gebruikt ¡ Wat zouden wij dolgraag daarin eens slapen ¡¡¡ Ook typisch voor dit gebied is de zo snel wisselende weersomstandigheden ... zo zot ¡¡¡ Binnenkort trekken we over "het dak van deze regio" ... over een verlaten hoogvlakte, een onherbergzaam gebied .... schijnt het ¡ We zijn er echt heel nieuwsgierig naar .... ¡ Tot dan ¡
Dag 21 18/07 Oviedo-Venta del Escamlpero 23.063 st zon 26 gr
Een luie morgen ... We mochten lang slapen want het zou een korte stapdag worden ¡¡¡ Vanuit onze slaapzak naar de drukke bijenkorf gekeken, want dat is een albergue zeker ... heel vroeg in de morgen ¡ Eerst een rustige douche genomen en ... als LAATSTE de albergue verlaten.
Eerst even naar de bib ... internet raadplegen : onze blog ... ( is er reactie ? ), een Vlaamse krant, het weerbericht, .....
Ontbeten in een hypermoderne bar ... en dan kuierend genieten van deze statige stad ... met zijn magnifieke stijlgebouwen, verrassende pleinen, grote overdekte mercado en de kathedraal ¡ Een mini-trip door deze reuzekerk gemaakt ... het bladgoud hangt er bij elk tabernakel te glinsteren ...
Bij het buitenkomen merkten we een drukke politiebewaking, zelfs vanuit de mini-kijkgleuven uit de zwaar beveiligde combi ... Nieuwsgierig als we zijn ... vroegen we aan een vriendelijk uitziende agent ... als er moeilijkheden verwacht werden misschien ... ¡¡¡ Nee, nee ...de kersverse Spaanse koningin kwam de kathedraal bezoeken .... ¡¡¡
Via een zigzagwandelpad bereikten we na 1,5u de uitlopers van deze grote stad .. . en ruilden we met veel plezier de drukte voor de landelijke stijgende St.Jacobswegen ¡¡ Onmiddellijk voelden we het : dit is de primitivo ... alles een beetje ( ? ) pittiger ¡¡¡
Er staken echte kuitenbijters bij ... we zagen de fuente ( bron , komen we heel regelmatig tegen met heel lekker wáter ), de wasplaatsen in een bijna uitgestorven dorp ... de 12-eeuwse kerk was letterlijk ingevallen aan 1 zijde ¡ Op en neer ...en ... op en neer ... in totale stilte en rust ¡ Een lunch onder de platanen ... een Ierse pelgrim en een Spaans koppel begroet ¡ Over de middeleeuwse brug ... een stukje langs de autoweg ... en terug het groene verwilderde pad in ... tot aan het bergriviertje ... nog een flinke klimmer ...tot aan de eindstreep voor vandaag : Venta ...
In het restaurant/sideria eerst ons vochtgehalte herstellen ( t was nodig )... normaalgezien altijd met 1 pintje ... maar vandaag wilde ik eens de cider proeven ¡ Je moet wel een hele fles vragen ... en proeven maar ... ¡¡¡ Oh sorry ... dat vind ik echt niet lekker ...¡ De cider gaven we door aan een Ierse en Litouwse pelgrim ... die waren er niet boos om ¡
We kregen de sleutel van de albergue boven de landelijke school ... pas gerenoveerd ¡
Voor de eerste keer zelf gekookt ... want het enige restaurant serveerde pas vanaf 20u30 .... dat wordt te laat voor ons ¡¡¡
Samen eten met ...Spanjaarden, een Litouwse, Ieren , 1 Italiaan en 2 Vlaamse vrouwen ... super interessant ¡¡¡
Dag 22 19/07 Venta del Escamplero-Cornellana 32.788 st zon/regen/dondervlaag 23 gr
Als eerste pelgrims deze morgen vertrokken uit de albergue .... vanuit een plattelandschool deze keer ¡ Het was nog pikdonker ... om 6u15 ... en maar zoeken naar de gele pijlen en schelpen ... niet eenvoudig ¡
Wij deden onze ochtendkms over de superrustige veld- en boswegen, de waakhonden deden hun werk en ... tuurden naar de prachtige lagen bergtoppen ... denkend ...rarara ... over welke moeten we vandaag heen ??? De St-Jacobswegen steken elke dag opnieuw vol verrassingen ... en zijn echt niet te voorspellen ¡¡¡ Als je denkt ... het zal deze kant uitgaan ... gegarandeerd neemt de weg een andere bocht ... en ga je de andere kant uit ¡¡¡
We passeerden een met bloemen versierde kapel van Santa Ana, wat is die heilige hier populair ¡
De eerste open bar vonden we na 3u stappen, de señora was aan de wekelijkse schoonmaak bezig ¡ "Café Americano" was onbekend voor haar ... een beetje uitleg met handen en voeten ... en ja alles was duidelijk ¡ De lieve mevrouw trok een bedenkelijk gezicht bij het aanhoren van ons volgende traject ... ze blaasde en toonde dat het zweetwerk zou worden ¡¡¡ Ja, mevrouw, dat weten we ¡¡¡
Bij Grado verzamelden de zwaluwen massaal op de hoge bedradingen.
Deze voormiddag zagen we slechts 2 pelgrims o.a. een Frans student ... hij had tijd tot in september om te stappen ... misschien ging hij door tot aan de Portugese kust ¡ "Wat stappen jullie hard", zei hij .... en wij, zo fier als een gieter, verder ...
In Grado plots problemen met mijn fototoestel .... oh nee ...en we willen echt niets missen ... de lens beweegt niet meer ¡¡¡
Na het nodige zweetwerk arriveerden we op het hoogste punt van de regio ... een grandioos 360gr berglandschap als resultaat ¡¡¡ Nog steeds denken we ergens een zicht op zee te krijgen, een gewoonte van vorige weken ... maar daar zijn we nog ver van weg ¡¡¡
De lange afdaling kon starten ... rustig ... want grindondergrond is geen lachertje ¡¡¡ Een regelmatige stop werd ingelast om de volledige landelijke omgeving te bewonderen ¡¡¡ We kwamen in een heel bloemrijk mini-dorpje terecht, hier zie je ook rozen in de tuinen .... de vorige dagen en weken was de hortensia, zeker de lievelingsbloem van de inwoners ( in alle kleuren en formaten )¡
In de rivier de Nonara wriemelden de grote zalmen zich door het heel heldere ( hopelijk zuivere ) wáter heen ¡ Een kiwi-plantage ... een kweekveld andijvie ... enkel maïsvelden bij de boerderijen ... en veel bergweiden, waarin de stier ( van het heel zware kaliber ) met heel zijn familie graast ... terwijl de afsluiting enkel weidepalen zijn met 2 simpele draden dmv krammen erin geklopt ( geen elektrische draad, zelfs geen prikkeldraad ¡ ).
Onze eindbestemming was : het oude klooster van San Salvador de Cornillana, een prachtig oud complex in vervallen toestand, waarvan 1 vleugel als albergue werd gerestaureerd ¡¡¡ Een absolute aanrader voor elke toekomstige Primitivostapper ¡¡¡ Heel ruim, alle voorzieningen, 4 stapelbedden in elke zeer grote, koele ruimte ¡ Pure luxe voor een pelgrim ¡¡¡ Wat doen de vrijwilligers hun werk hier met zoveel begeestering ¡¡¡
Het is weekend ... dus tijd voor ons feestmenu ¡¡¡ We bezochten het plaatselijk fijn restaurant en .... genoten ¡ ( pulpo = inktvis is de specialiteit van de regio )
Een rustige onweersavond ... en de fototoestelproblemen raken niet opgelost ¡¡¡
Dag 18 15/07 Ribadesella-La Isla 26.252 st stralend zonnig/bewolkt en fris
s Morgensvroeg verlieten we via de lange brug en de slapende woonwijken deze havenstad. Heuvel op, heuvel af ... en af en toe een glimp van de zee ¡ Afgelopen dagen zagen we tientallen keren cylindervormige betonnen of stenen constructies met op verschillende hoogten vensteropeningen en een open deur, soms met schuin dak soms zonder ... het is zeker een erfenis uit vroegere tijden ¡ Het blijkt dat er hierin vroeger hooi werd geconserveerd ... maar nu wordt dit hooi gebaald tot zwarte plastieken bollen die als designparels het groene landschap versieren. We maakten een felle afdaling ... en boven de hoge varens en tussen de naakte eucalyptusstammen ... piepten de blauwe golven in volle kracht ¡ Een beetje verder ... een zitbank aan de mosgroene rotsen, constant overspoeld door de zee, uit-stekende zwarte stenen en in de verte kleine vissersdorpjes tegen de flanken ... "Moeder, moet er nog zand zijn ... ???" ... en wij maar rusten ... en genieten ... ¡ Een Zwitser vertelde dat hij reeds 2 maanden onderweg was ... van thuis uit ... hij had tijd ¡¡¡ Toen kwamen we in La Isla aan ... een prachtig dorp met veel villaatjes met hoge palmbomen, een idyllisch strand, blauwe zee .... en een schitterend stralende zon ¡¡¡ Hier zouden we blijven .... een beetje zonnen, ons vervolg plannen en .... rustig genieten ¡ Eerst ons bed vastgelegd en daarna een etentje met Ans en Wolfgang .... en daarna was die Spaanse zon weer weg .... de wolken blokten toe ... en we gingen zelfs wandelen met een lichte pull op de schouders ¡¡¡ Eigenlijk hebben we er nooit aan getwijfeld ... we zouden zeer graag de camino primitivo stappen ¡¡¡ Dwz afscheid nemen van de zee, maar ook van de asfaltwegen en het "drukkere toeristisch" gebied ... Dit viel wel enorm mee ... gezien het mindere weer voor de toerist ??? De primitivo is synoniem van eenzame dagen gevuld met de schoonheid van de meest onbekende uithoeken van de Cordillera Cantabrica, waar je over karrensporen en door bossen met loofbomen trekt, een onbewoonde wereld, berggebied ... over passen die hoger dan 1.000m liggen ... zwaar, dat weten we ¡¡¡ Ervaren pelgrims zijn zo lovend over dit gebied ... wij moeten dit echt meemaken .... en mogen dit echt niet meer uitstellen ... gezien onze leeftijd ( hum, hum ) ¡¡¡ We hebben onze planning herschikt ¡¡¡ Wij zijn 2 dagen voorop en willen echt niet te vroeg in Santiago aankomen ¡¡¡ Als je in SdC aankomt ben je nog 2 dagen pelgrim omdat je nog de aankomende pelgrims kent van onderweg ... maar achteraf word je een toerist ... en dat willen wij absoluut niet worden ¡¡¡ We probeerden de etappes aan te passen aan onze tijdspanne. Mijmeren over de camino del norte : - 1 grote aaneenschakeling van schitterende, heel afwisselende vergezichten, magnifieke steden en dorpen, een grillige kustlijn, het charmante Baskenland .... Het is moeilijk om de natuur met elkaar te vergelijken ... maar totaal anders en nog mooier dan de camino frances ... - de caminosfeer tussen de pelgrims is heel warm en positief ... maar die maak je vooral zelf ¡¡¡ Er is een meer wisselend pelgrimsgezelschap omdat de overgrote meerderheid slechts perioden van 1 of 2 weken stapt ¡ Wij zijn hier, met de Australische familie, een grote uitzondering ¡ - de gemiddelde leeftijd is veel lager dan langs de camino frances ... ( toen periode eind april-mei-begin juni ) ... nu de grote vakantie ¡ Hier kom je geen oudere pelgrims tegen ... wij zijn altijd bij de oudsten ¡ - Een groot minpunt is een veel minder spirituele tocht ... we misten de pelgrimsvieringen, de gezamenlijke bezinningsmomenten ... de meeste kerken en kapelletjes waren zoals op de camino frances gesloten ... jammer ¡¡¡ Zelfs bij pastor Ernesto was er geen spiritueel moment ¡¡¡ - Langs de camino frances moet je regelmatig de autoloze autowegen dwarsen maar hier doe je toch regelmatig stroken langs de drukkere autobanen ... echt niet leuk en gevaarlijk ( ... maar het moet ¡ ). - bij de pelgrims zagen we : 1 Vlaming, 1 Nederlandse dame, veel jonge Duitsers en Polen, 2 Zuid-Koreanen, veel Spanjaarden ( die stappen meestal 2 dagen in het weekend ) en de Australische familie ¡ - Info "Te voet naar Santiago de Compostela de kustroute " is de meest recente in het Nederlandstalig gebied /Paco Nadal/ uitg. Elmar ( tweede herziene druk 2012 ) ... is qua info ivm albergues NIET meer actueel ¡ Er zijn veel verblijfsmogelijkheden bijgekomen ¡ - Het is ook niet nodig om veel water/voedsel mee te sleuren ... je krijgt constant kansen om winkel-terras-eethuis ... te bezoeken. - De aanduiding van de camino is heel goed ... (uitgez. bij Deba) - Alle verblijven : albergues, pensions waren keurig en goed, enkel de albergue in San Vicente de la Barquera zouden we voor de prijs van 10 niemand aanraden ... leg er een paar bij en ga op pension ¡ - Heel positief is de lekkere heerlijke viskeuken ¡¡¡ - Wat wij ons nog afvragen ... bestaat er 1 Spanjaard zonder hond ??? Het aantal honden en katten in deze regio breekt alle rekords ... zowel als waak- als gezelschapsdier ¡¡¡
Heb je nog vragen ... je mag ze steeds doorgeven ¡¡¡
Het einde kan nooit zo interessant zijn als de weg er naar toe Zen
Dag 19 16/07 La Isla-La Vega de Sariego 59.864 st ( ¡¡¡ ) uitvallende mist/motregen/bewolkt
Eergisterenavond kreeg Gerda de klop van de hamer ... supermoe ... en gisteren was het mijn beurt ¡ Dus geslapen aan 1 stuk door van 20u10 ( je leest goed ) tot 5u45 ... en klaar voor de langste trip van deze camino. We sliepen in oude klaslokalen op enkele meters van de branding van de zee ... de zeelucht vulde onze slaapzaal ... en het was er zoooo rustig ondanks de 20 slapers ¡ De hospitalero, een kranige oude dame met een Fabiolakapsel, was waarschijnlijk nog generaal geweest in het leger van Franco ... ¡¡¡ s Morgens vertrokken we als eersten door de verse spinnenwebben van het smalle caminopad richting Colunga ... Joepie een open bar ... Ans en Wolfgang kwamen er ook bij ... zodat we nu echt afscheid konden nemen : Wolfgang gaat terug richting Brussel en Ans stapt de camino de la Costa verde verder ... Dag fijne mensen met zoveel stapervaring en evenveel tips .... dank voor jullie gezelschap ¡ Via brede valleien, onder het uitvallen van de mist, trokken we de smalle bospaden in, een rood-bruine aarde + vochtigheid ... schitterende modderplassen ¡¡ Aan de zalmkleurige preromaanse kerk van San Salvador in Priesca zat Erik uit te blazen ... "He meisjes (¡) ... neem niet het smalle pad naar beneden ... het is spiegelglad ... en gisteren brak er iemand haar arm ..." ¡ Samen trokken we naar Sebrayo, een mini-gehucht, en de mooie stad Villa Viciosa ... het centrum van de ciderbars ¡¡¡ De plaatselijke bevolking zagen we niets anders drinken ... de kelner giet van heel hoog een boog cider in een breed glas ... en vult slechts een 3 cm ... hij kijkt noch naar de fles noch naar het glas ... en telkens wordt er gemorst ¡¡?? Vanop het terras zagen we terug David, het broekventje, met papa en opa komen ¡¡¡ Ze waren echt moe ... en gingen rusten ¡ Vlug nog eventjes gezwaaid naar Ans en Wolfgang ... en wij were weg ¡ Bij de splitsing van de camino naar primitivo en costa verde in Grases ... vind je enkel een paaltje met twee schelpen : 1 richting Oviedo, 1 richting Gijon ... en dat is het ¡ Ondertussen hadden we ook al een wandelende geit ontmoet ... Bij een rustplaats in San Pedro de Ambas babbelden we met een Bretoense mama en haar 2 pubers ... ze waren per boot van St-Nazaire naar Gijon gekomen ... Weg omhoog, weg omlaag, weg omhoog .... tot we ontdekten dat we geen druppel water meer bij ons hadden ... veel zweten is ook veel drinken, he ¡¡¡ Lichtjes paniek ... want er kwam nog een heel zware klim ... Een honderd meter verder kwam een bar te voorschijn bij de abdij van de Cisterciënzers van San Salvador de Valdedios ¡ Oef ¡¡¡ Er volgde een klim van 3,5 km langs de oude muren het groene landschap in .... gelukkig hadden we een verse watervoorraad ¡¡¡ Alweer werd deze zware inspanning beloond met een uitstekende ansichtkaart op de diepe vallei ... Om 18u hadden we ons einddoel bereikt ... bijna 12 u stappen ( met korte rustpauzes ) ... 39 km ¡ Vlug douchen, onze honger stillen en .... platte rust ¡ Tot morgen ¡
Dag 20 17/07 La Vega de Sariego-Oviedo 45.075 st heel zonnig / 34 gr / bewolkt
Gisteren het avondmaal genoten met Sigrid, een pelgrim uit Kontich, met Duits accent. Ze vertelde dat haar mama in het voormalige Duitsland woonde, dat na WO II werd ingelijfd bij Polen ... In de albergue, gelegen boven een dokterspraktijk, waren er 2 kamers van 8 bedden ... bij ons waren er maar 3 bezet. Om 6u15 zijn we vertrokken via de gewone weg richting Pola de Siero. Na een 4-tal km werden we terug richting veld- en boswegels gestuurd, waar we niet rouwig om waren ... rust, groen, frisheid van de morgen ... We kwamen op een open plek in het bos bij een oude kapel en een bank ... dus pre-ontbijt : verse donkere kersen en een slok water ... ¡ Verderop volgden we de schaapherder met zijn kudde ... hij probeerde een gesprek aan te gaan vanuit zijn Spaanse taal ... de klassieke vragen : waar komen jullie vandaan, waar ben je de camino gestart, wanneer hoop je aan te komen ... enz ¡ Dit lukte ... met veel plezier erbij ¡ Ondertussen had Sigrid zich bij ons aangesloten ¡ In Pola de Siero ( een relatief grote ... maar zielloze stad ) trokken we samen naar de eerste bar voor het echte ontbijt ... en we werden die getrakteerd door een klant ... omdat wij pelgrims waren ¡¡¡ Alle, sante, he, señor ... graÇias ¡ Toen zei Sigrid heel sereen naar mij toe .... je hebt waarschijnlijk een ongelukje gehad ... ??? In volle vaart richting "serverios" ... tijdens het eerste ontbijt had ik plaatsgenomen in een "vogelkadeetje" op de rustbank .... ¡ Gerda ontstak kaarsjes bij het eerst volgende kerkbezoek ... en ik verwisselde van short in het donkerste hoekje van dat gebouw ¡ We waren wel verrast hoe groot de "stadjes" El Berron en Pola de Siero waren ¡¡ Vandaag naderden we de hoofdstad van de regio Asturië : Oviedo ... een grote stad naderen is nooit echt interessant : vele kruisingen van autosnelwegen, drukker treinverkeer, industrieterreinen ... via de achterbuurten komt de camino deze stad binnen ... er is nogal wat te zien ... van creatieve armoede ¡ Eventjes ervoor bewonderden we nog "het Paleis van Meres" tussen het groen, vroeger bezit van de Markies, nu een feestzaal voor bruiloften en ... De Australische familie overstak ons bij de middeleeuwse brug ... zij waren in het klooster van de monniken blijven rusten. Eerst op zoek naar de kathedraal ... dan een fris pintje ... en tenslotte naar een bed ¡ Alles prima gelukt ¡¡¡ Waarschijnlijk zullen we vanaf nu grotere problemen hebben om internet te vinden ... maak jullie geen zorgen ... we halen die info wel in ¡¡¡ Totnutoe verloopt alles prima ... wij zijn in form en ruim op tijd volgens onze planning ¡ Tot ... ?¡
Dag 17 14/07 Llanes-Ribadesella 36.932 st motregen/zonnig 25 gr
Gisteren heerste een gezellige drukte in Llanes, een tof havenstadje, ... vooral de Duitse pelgrims liepen op de toppen van hun tenen ¡¡¡ Wij genoten, voor 1 keer op een week, van een gastronomisch maal samen met nonkel J en tante M, eventjes onze pelgrimsschelp afleggen ¡ Het was echt fijn maar ook echt te veel ... en ondertussen waren de Duitsers en Argentijnen aan het voetbal-zweten ¡ En maar bijpraten en maar smullen ... tot het heel laat werd ( t is de schuld van nonkel natuurlijk ... niet waar, hoor ¡ )¡ We zagen ons bed om 24u ... "Wie kan uitgaan, kan opstaan ook ¡¡" ( he, meme ) ... dus deze morgen verlieten we het stadje om 6u15 onder het luid gekrijs van de meeuwen en ... we hoorden tante en nonkel slapen ¡¡¡ Via de ommetjes ( het kustpad GR E-9 ) wandelden we in een hemelse rust van de ene baai tot de andere, van het ene mini-strandje tot het andere, van de ene enorme rotsformatie tot de andere .... Wij waren nu echt heel dicht bij de Picos die omsluierd werden door een wolkenmassa. En ja, ....zoals elke morgen ... een beetje motregen ... regencape aan ... en enkele minuten later weer uit ¡ Veel hotels en bars gezien ... die nog gesloten waren ... ¡ In Niembro bewonderden we de schitterend gelegen kerk aan een wijdse zwaaikom met mini-boten. Tussendoor telkens weer de eeuwenoude paden op, omgeven door heel weelderige struiken en bomen. Terwijl we afdaalden naar de ruïnes van het klooster van San Antolin, kwam een Amerikaans jong meisje ons vragen naar water ... geen probleem dat hebben we altijd in voorraad ¡ Ze was zo opgelucht ¡ In Naves, ondertussen 3,5 u aan het stappen, zwaaiden de Franse dames ... "kom deze bar is pas geopend" ....oef, eindelijk ontbijt ¡ We knabbelden tussendoor wel aan ons noodrantsoen ... maar geef ons maar een cafe americano met ontbijtkoek ¡ Verder op de weg zagen we de Australische familie ( jong koppel en ouderpaar ), de papa stapte op zijn teenpantoffels ... alle tenen ingetaped en dan nog eens grote delen van zijn voet ingepakt ....¡¡¡ Het is een harde ... hij komt er wel ¡¡¡ Ondertussen hadden we nog geen enkele Duitse pelgrim gezien .... hun overwinningsroes aan het uitslapen ???? We ontmoetten ook de jongelui terug die we in Bilboa zagen ... nemen wij hetzelfde tempo als zij ??? De laatste 6,5 km waren echt uniek, de langste veldwegel die wij ooit stapten ....een stofferig bleek wandelpad met links de Picos in de mist, rechts een lappendeken in-alle-tinten-groen afgeboord door rotsblokmuurtjes, een schitterende blauwe lucht en enkel het gekraak onder je wandelschoenen en het getik van je afgekraakte tak vielen te beluisteren ... dat is pelgrimeren ¡ t Was weer "een vree schoontje" vandaag ¡¡¡ In Ribadesella is er geen albergue aanwezig ....geen probleem ... we slapen weer in een mooi pension ¡ Vandaag was wel een bijzondere dag : we zijn over de helft van ons totaal aantal kms voor deze dubbele camino. Het exact aantal km is heel moeilijk weer te geven, verschilt van bron tot bron .... en wij doen zo graag ommetjes voor een extra mooi uitzicht. Wij stapten afgelopen weken meer dan 400 km ¡ Hop naar de volgende ... ¡ En nog steeds geen Duitse pelgrims te bespeuren, he .....
In elke mens zit zon, je hoeft die alleen maar te laten schijnen. Socrates
Dag 16 13/07 Pendueles-Llanes 19.371 st licht zonnig / bewolkt
Ola ¡ Gisteren zijn we alweer een provinciegrens overgestapt, van Cantabrië naar Asturië. De dag ervoor ( dag 14 ) kwamen we na een stijgertje op een grandioos uitzicht op een golfterrein in de diepte ¡ We naderden ... en ja ... de camino liep door de prachtig aangelegde grasmat ... de st.Jacobswegen zitten altijd vol verrassingen ¡ Zelfs een ermita die ontwijd was, bevond zich in het midden van het terrein ¡ Een golfspeler moedigde ons enthousiast aan ... en weg waren we uit "la Marina" in Cara ¡ We hadden zopas de wegwijzers naar Altamira gelezen (2 km ¡¡¡) ¡ Het kriebelde .... ik had zo graag de originele rotstekeningen van ver voor onze tijdsrekening eens gaan bekijken ... maar daar krijgt het publiek geen toegang voor ¡¡¡ ( Ooit kregen we de geschiedenisboek "Van Altamira tot heden" ). Voor de ( toekomstige ) caminostappers : gisteren maakten we een fout ¡ Als je tussen La Franca en Buelna, langs de nieuw aangelegde heel hoge brug met diepblauwe railing klimt, vervolgens een schaduwrijk pad volgt, kom je op de N-634 ( een drukke, saaie autoweg ) ... de camino duidt dit traject aan voor de volgende 5,9 km ... Doe dit niet ¡¡¡ Er loopt een schitterende GR E-9 kuststrookwandelpad aan de overkant van de weg die evenwijdig met de autobaan loopt ... volg die maar ... eventueel tot Llanes ¡ Wij ontdekken dit maar na 2 km ¡ Deze GR is heel mooi en rustig ¡ Wat werden we verwend door de lieve mevrouw en zoon van ons pension in Pendueles ¡¡¡ Het gaat over : Bar Castiellu. Onmiddellijk kregen we een wasnetje in onze handen gestopt om de vuile was te verzamelen ... en deze morgen lag alles netjes opgevouwen aan onze kamerdeur ¡¡¡ We gebruikten de pc terplaatse, mevrouw maakte zelf ons avondmaal klaar volgens onze wens ¡ Gisteren gebruikten we het avondmaal met Erik, een Duits pelgrim ¡ Hij zou vandaag een hotelkamer in Llanes zoeken met een groot TVscherm om DE match van het jaar te volgen ... de prijs van de kamer had geen enkel belang ¡ Deze morgen kregen we versgeperst fruitsap en een lekker ontbijt voorgeschoteld ¡ Op het beeldscherm in de bar was alweer het stierenlopen van Pamplona te zien, we dachten dat het om een herhaling ging .... Maar nee hoor, dit grijpt ELKE dag plaats van 7 tot en met 14 juli om 8u s morgens. Dit gaat telkens gepaard met een urendurende rechtstreekse uitzending op de zenders ... de looptijd zelf duurt amper 2,5 minuut ¡ We verlieten het dorpje en zagen een jong meisje de zeer goede albergue "Aves de paso" verlaten. Ze hoorde ons Vlaams praten ... en vroeg in een Nederlands met een Duits accent als ze haar taal eventjes mocht inoefenen bij ons ...... NATUURLIJK ... t zal wel zijn ¡ Samen stapten we op het kustpad ( GR E-9 ) voor ons zondags uitstapje, letterlijk en figuurlijk : een 14-tal km ¡¡¡ Het meisje woonde in Berlijn maar kreeg in Amsterdam een opleiding voor yogaleerkracht ... haar taal was al echt behoorlijk ¡ Via het kronkelende pad passeerden we de eucalyptusbossen, het zuivere romantische riviertje Puron ( we zagen de grote vissen zwemmen ¡ ) en het beschermd natuurpark "bufones de arenillas". Dit is een bijzonder natuurverschijnsel. De door de regen uitgesleten gaten in de kalkrots staan in open verbinding met de grotten die in de steile kliffen door het zeewater ontstaan zijn. Als de branding het zeewater de grotten binnenstuwt komt het water met grote kracht door deze luchtgaten naar buiten, wat echte geisers van zeewater veroorzaakt ¡ Helaas was de zee super rustig vandaag ... jammer ... er was geen spektakel te zien ¡ Ondertussen kregen we ook het gezelschap van Erik ... en een speciaal trio ¡¡¡ We zagen ze reeds meerdere malen deze week ¡¡¡ De jongste uniekste pelgrim die we ooit zagen : een beeldschoon 10jarig broekventje met aangepaste rugzak, wandelstok en zonnepet "David", samen met zijn glunderende opa ( 62 j ) en zijn fiere papa ¡¡¡ Drie generaties samen op caminotocht : elk jaar stappen ze een ruime week ... en ooit zullen ze eens in Santiago aankomen ¡¡¡ De pientere jongen antwoordde heel vlot op mijn vragenreeks in het Engels ... ik dacht dat hij Engelstalig was .... Het is een in Duitsland wonende Poolse familie ... en het Engels van David leerde hij op de Duitse lagere school ¡¡¡¡ Dat mannetje stapt heel enthousiast de vele kms ... zoals wij ¡¡¡ Hoedje af, hoor ¡¡¡ Uiteindelijk na een eerste terrasje en een klimmetje kregen we alweer een schitterend panoramisch zicht op de zee, op vele kleine mini-stranden in de baaien, op de stad Llanes en zijn haven ... terwijl de "Picos d Europe" de andere kant beheersten ... We weten het ... we vallen in herhaling ... maar het is hier supermooi ¡¡¡ Eerst een ferme klim langs alweer een golfterrein ... en een prima uitzicht op de regio als beloning ... en toen de volgende kuststad en onze eindstreep voor vandaag binnen ¡¡¡ Bij onze aankomst bewonderden we een hele reeks riante oude "kastelen" van de Indianos ... echt vergane glorie ... maar zo indrukwekkend ¡ In het havenstadje zelf zochten we naar een pensionnetje want een echte albergue is er hier niet .... en als nonkel Joris en tante Marleen ons willen ontmoeten ... zullen we waarschijnlijk niet zo vroeg in bed zitten ¡¡¡ Op de Plaza Mayor kregen we een kamer met uitzicht ¡ Deze namiddag hebben we onszelf een halve vrije dag gegeven .... genieten, een dutje doen, een lekker terrasje ... en eventjes wandelen door het stadje ¡¡¡
Geef je voeten rust, maar ook je hart. Gezegde uit Afrika
"Pelgrim zijn" is je hoofd leegmaken en elke dag opnieuw alle zintuigen openen om elke meter van een camino in je hoofd doorleefd op te slaan ¡ Gerda/Martine
Dag 14 11/07 Santillana del Mar-San Vicente de la Barquera 52.774 st motregen bui bewolkt
Wij hebben jullie heuglijk nieuws te melden van de geboorte van .... ( nee niet wat je denkt ... daarvoor is het te laat ¡ ) een eerste kleine blaar ¡¡¡ Ze werd onmiddellijk doorprikt, ontsmet, met zalf ingewreven en in doeken gewikkeld ¡ Zijn eerste levensdag is prima verlopen aan mijn rechtervoet, op zelfde plaats als 2 jaar geleden ¡ Enkele dagen geleden alweer een technisch probleem ... mijn tweede lekistok gaf de geest ... en mijn gekromde afgekraakte tak doet het prima ¡ Gisteravond slenterden we nog eens door dit kleine monumentale stadje ... elk gebouw is een pareltje ¡ Deze stad is ontstaan rond een klein klooster van Santa Juliana, men had er een opvangscentrum voor armen en pelgrims. De caminostappers mochten er zich maar 2 dagen laten verzorgen wegens het gebrek aan middelen ....Vanaf 1850 ontdekte de Madrileense adel de charme van deze regio en wilden hier een eigen vestiging dwz een paleis of herenhuis meestal door teruggekeerde emigranten gebouwd ... Vooral de houten balkons met de vele geraniums vallen op ... Deze morgen vertrokken we door de beregende straten in het gele licht van de straatlantaarns in alle rust en vrede ... een zaligheid ¡ Met regencape aan trokken we langs de kerk op de eerste heuvel, een Braziliaanse pelgrim vergezelde ons ... hij was niet gelukkig met zijn huilende landgenoten omwille van een voetbalmatch ... terwijl de sociale problematiek er torenhoog is ¡ Vlug een glimp van de wijdse zee en weer verder ... in het land van de Indianos ¡ Deze naam werd gegeven aan de Spaanse emigranten, afkomstig uit deze regio, die naar Andalousië of Zuid-Amerika trokken ... en na enige tijd schatrijk terugkwamen ... Met hun rijkdom pakten ze dan uit door gigantische woningen, kerken, ... in koloniale stijl te bouwen in hun geboortestreek. Deze pracht en praal heeft deze regio echt geaccentueerd. Zo stapten we gisteren langs een perfect kopie van de kerk van de kapucijnen in Lima ( heel groots ) en er rechtover een prachtig landhuis van diezelfde familie ... dit ligt te midden van de velden, geen huizen in de omgeving ... totaal leegstaand en verwaarloosd ¡ Verderop een zielige bedoening met veel rommelhuizen en verwaarloosde honden ... We naderden de trappistenabdij van Santa Maria de Viaceli in Cobreces ... we hadden er zo graag een kaarsje voor I aangestoken ... maar kerkdeur was op slot ¡ Op deze hoogte liggen er letterlijk 2 grote kerken op 50 m van elkaar ... de ene in roodwit, andere in geelwit ... elk gebouwd door een andere emigrantenfamilie ... Na enkele dorpjes kwam de volgende imposante kuststad aan de beurt : Comillas ... de Spaanse koninklijke familie liet er een paleis bouwen als vakantieverblijf .... geen kleintje ¡¡¡ Natuurlijk moet je hier een visplateau laten serveren ¡ We wilden nog doorgaan ... langs de lange platanenweg richting strand van Oyambre, een echte idyllische oase ¡ Terug de landelijke hoogte in totdat je plots een volgende stad in de diepte ziet ... ons einddoel voor vandaag : een brede zee-inham, kleine bootjes en een superlange brug ... San Vicente de la Barquera ... en de albergue ligt juist naast de monumentale kerk op het hoogstgelegen deel van de stad ¡¡¡ Een praatje gemaakt met een Vlaming uit Kapellen ... hij had al veel fysische last ... ¡ AAN IEDEREEN EEN ZALIGE ONTSPANNENDE SPORTIEVE VAKANTIE GEWENST ¡¡¡
Stop als het tijd is om halt te houden ... Boeddhistische wijsheid ¡
Dag 15 12/07 San Vicente de la Barquera-Pendueles 42.185st beetje motregen echt Spaans zonnig weer
Deze morgen op normaal uur uit de veren en ontbeten in de albergue en dan op stap. Jacobus loodste ons naar het hoogste punt uit de regio ...en toen had ik echt een 360 gr foto willen nemen ... in de verte achter ons de zee-inham met haven en de tegen de heuvel aangeplakte stad, naast ons een hele kudde schapen met waakhond erbij en voor ons de groene hooggelegen bergweiden afgebakend met schots en scheve op elkaar gestapelde rotsstenen, enkele jonge kalveren, een nog slapende boerderij en in de verste verte de Picos ... en totale stilte ... zalig ¡ We volgden gedwee elke caminokronkel en ontmoetten een vroege Spanjaard ( zeldzaam ¡ ) die huisjesslakken aan het verzamelen was ... om ze op te smullen nadat hij ze in bouillon zou stoven. Slakken van allerlei maten, kleuren en vormen zijn hier de meest voorkomende diersoort ¡ Verderop kwam een ander dier ons tegemoet : een jonge losgeslagen stier met lang gekrulde hoorns ... we stappen anders nooit achteruit ... maar deze keer ging het supersnel ¡¡¡ We zijn de buren gaan waarschuwen ... met beeld- en expressietaal kan je alles uitleggen ¡¡¡ We wandelden langs de kaarsrechte eucalyptusbossen, vele vijgenbomen .... De oogst van vijgen, citroenen en noten zal dit jaar heel rijkelijk zijn ¡¡¡ We zien de vruchten verzwaren van dag tot dag ¡ Onze rust werd verstoord door zwaar machinelawaai ... op zaterdag werkte men door : een rotswand werd afgeknabbeld tot een fijngemalen hoop steentjes ... de stofwolk kregen we er gratis bij ¡ Toen zagen we een eerste pelgrim ... en nog een : een oudere Duitse man met de fiets en zijn hondje in een heel comfortabele mand met zonnewering ... op weg naar Santiago ¡ Deze streek is het land van de "Indianos" ( zie dag 14 ) ... de invloed is nog steeds te merken ; felblauwe of dieprode huizen, grootse huizen in koloniale stijl ... Na een steile klim arriveerden we in Colombres waar er feest gevierd werd : "Feria de los Indianos" ... het hele dorp in koloniale stijl met aangepaste kledij ( magnifiek ¡¡¡ ) de Latino-muziek en dito markt ¡ Heel gezellig ¡ We wilden nog verderop ... en het werd echt warm ... en we moesten stijgen ... een lommerrijk pad was heel welkom ¡ Nog enkele km langs een drukke autoweg ( bah ¡ ) met 2 FranÇaises ... totdat we het GRpad langs de kustlijn ontdekken ¡ Oef ... weg van de drukte en terug naar de natuur ¡ In Pendueles zijn we alweer met ons poepje in de boter gevallen : een schitterend pension ¡ Eigenlijk is het niet meer nodig om in Spanje op hotel te gaan .... voor een klein prijsje vind je heel goede pensions ... de mensen doen er hier echt heel hard hun best voor ... ¡ Aan M en M : lieve kleindochters van Gerda ¡ Jullie vroegen ons om in Spanje uit te kijken naar de heilige man ... een staf zien we elke dag, een mijter nog niet gevonden en ... die heilige ... het is waarschijnlijk de verkeerde die wij regelmatig zien ¡ A : een gelukkige verjaardag en we leggen regelmatig een briefje onder een steen dat je in aantocht bent ¡ De Spanjaarden zijn gewaarschuwd ¡ Prettige zaterdagavond ¡
Dag 13 10/07 Santa Cruz de Bezana-Santillana del Mar 42.476 st motregen zon 22gr
Gisteren waren we dus samen met andere pelgrims in een flat, met oa een Duitstalige Brusselaar Wolfgang en Anna uit "Lanaken" ¡ Anna hadden we reeds meerdere keren gesproken, ze kwam uit Lanaken ( het Limburgs dorp waar ze het ontbijtbuffet kunnen wegtoveren he L ¡¡¡) maar was van Nederlandse origine. In het registratieboek zag ik dat ze "Elsloo" als afkomst noteerde ¡ We vroegen haar een woordje uitleg ... ze dacht dat wij Elsloo niet kenden ( mis-patat he, M J) en had daarom een Belgisch Limburgs dorp doorgegeven ¡ Wij vroegen haar als ze Miep en Jos kende, het lieve pelgrimskoppel die we tijdens onze eerste camino ontmoetten ...Je moest het gezicht van Ans gezien hebben .... "Het is niet mogelijk dat jullie Miep en Jos kennen ....waren jullie ook op de reünie van vorig jaar ???" ....Natuurlijk waren wij daar ... in Elsloo ¡¡¡ Wat is de pelgrimswereld toch klein ¡¡¡
Vroeg in de morgen zochten we het aanknopingspunt met de camino, dwz op zoek naar gele pijlen. Via de gewone dorpsstraten vertrokken we het glooiend landschap in ¡ Aan onze rugzijde was het zonlicht aan het spelen met de wolkenmassa in een echte kleurenwaaier. In de verte aan de andere kant zagen we voor het eerst de besneeuwde Picos d Europe ( heel hoge bergen ) en aan de zeekant een dikke pak donkergrijze wolken ( kermis in de hel, zou ons moeder zeggen ¡ ). We moesten via een eerder gevaarlijke autoweg verder stappen ... totdat we oef weer de boer op mochten ¡¡¡ We passeerden vele tientallen half-afgewerkte huizenblokken ... die reeds jaren staan te verloederen ... graffiti ... vol onkruid en lang gras ... het staat gewoon kapot te gaan ¡¡¡ Zo jammer ¡ Achteraf kwamen we nog veel van deze soort tegen ....
Toen hebben we zwaar gezondigd tegen de veiligheidsnormen van de Spaanse spoorwegen ... de camino loopt letterlijk langs en over de sporen ... Officieel mag dit niet ... maar gisteren vertelde de infodienst ons dat dit oogluikend toegelaten wordt voor de pelgrims ( zijn wij toch een ras apart ?? ).
We stapten heel landelijk verder totdat we aan een "buizenstraat" kwamen ... dit zijn twee evenwijdige buisleidingen ( diameter 0,75 m ) die veel kilometers naast een gewone landwegel tussen een industrie- en een natuurgebied liggen ¡ Het was een echt L-baantje ( rechtdoor en eindeloos lang). Dit is een onderdeel van het industriële netwerk van Solvay, een Belgische multinational die aktief is in chemie en plastics, waar die route naartoe loopt. Enkele km verder kwamen we aan de Solvay-site : reuzegrote vestiging met een statige laan met aan beide zijden Solvaygebouwen dwz. een gerestaureerde woonhuizenrij ( wij vermoeden voor de bedienden ), grandioze villa s ( nu spookhuizen ... waarvan de charme nog steeds afdruipt ) en zelfs een oud schoolgebouw, speciaal voor de kinderen van de werknemers uit vroegere tijden, staat er te verkommeren ¡
Verder door het groene landschap met af en toe een doorkijk naar een zee-inham in de verte ... Samen met Ans kwamen we aan onze dageindstreep : het heel romantische, historisch stadje SANTILLANA DEL MAR ¡ Heel sfeervol ¡ Een bezoek meer dan waard voor elke toerist ¡
De kleine albergue was volzet ... dus slapen we in een pension ... in oud-Spaanse eiken stijl ... prachtig ¡
We gaan nu vlug nog eventjes genieten van deze sfeer ¡ Saluutjes ¡
Dag 11 08/07 Liendo-Güemes 50.432 st motregen-bewolkt-zon 22gr
Bij het noteren van dag 9 en 10 zaten we er beperkt in tijd ... want de bib moest op tijd sluiten ( daar vind je nog een "ouderwetse" pc ) ... dus hier volgt de ontbrekende info. Zondag ll zijn we weer een provinciegrens overstapt van Bizkaia naar Cantabrië ¡ Ondertussen verlieten we ook de regio "Baskenland" ... het zalige B ... met zijn eigenzinnig taaltje ( elke naam wordt met een ....xt ...voorzien ), prachtig eenvoudig bouwstijl, de verzorgde moestuintjes, de rinkelende koebellen, de metalen brievenbushuisjes aan elke straathoek ( geen postbedeling huis aan huis ... iedereen moet naar het einde van de straat ), de warme houten caminowegwijzers, de grote kruisbeelden als een kruisweg in de kleine dorpen ... zijn schitterend bosrijk landschap ¡ Elke provincie heeft zijn eigen manier om de camino aan te duiden, nu zijn we aan de maritieme versie bezig : wit plaatje met blauwe pijl en lichtbruine schelp erboven. De naam van de Finse artiest met zijn schitterend werk, momenteel in Guggenheim, is Ragnar Kjartansson ... en zijn werk heet "The visitors", we veronderstellen dat dit op youtube te vinden is ....???¡ De WK-voetbaltruitjes van de Spaanse voetbalploeg stonden in Bilbao afgelopen zaterdag al aan - 50 % geëtalleerd met een "pijnlijke" foto op de achtergrond ¡¡¡ Toen we gisteren "moe maar voldaan" in Liendo aankwamen .... kregen we de allerlaatste 2 bedden ter onzer beschikking ... schrijf op "chance" ¡ Er stak een grote leeftijdskloof tussen het pelgrimspubliek ... samen met een Duits echtpaar ... waren wij "de oudjes" ... en die gingen uit eten in het eethuis in het dorp, waarin duidelijk de rijkere klasse leeft ¡¡¡ De jongeren ( allemaal tussen 20 en 30 j ) kookten samen in de herberg een lekker geurende vegetarische schotel ¡ Deze morgen ... vroeg uit de veren ... ons eigen voorraad verorberd ... en weg ... de bospaden in ... in het halfdonker. De grijze donkere wolken lieten een lichte motregen achter ... onze regencape aan ... en dan weer uit .... en dan terug aan ... enz ... Dit is geen goed weertje voor tante Marleen en nonkel Joris ... maar wel ideaal voor tante Gerda en tante Martine ¡ Na een uurtje daalden we af naar de kuststad Laredo ... een verre pelgrim zwaaide met zijn pet een "goeiemorgen" toe, de gezellige bar was open ¡ De plaatselijke mannen zaten zich te vergapen aan het stierenlopen feest van St Fermin in Pamplona op de grote schermen ¡ Bij ons koffietje kregen we een "lotus"koekje ¡ We vroegen aan een wandelende Spanjaard naar een aanknopingspunt van de camino ... we kregen alweer een km-lange uitleg ... maar begrepen de richting ¡¡ Hij vroeg naar ons thuisland ... hij sleurde ons mee naar het standbeeld van keizer Karel ...¡¡¡ We wandelden de lange dijk rond de zee-inham af ( heel lang ) ... die zee-inhammen hebben meestal de vorm van een st-jacobsschelp, bovenaan twee schiereilanden en dan een strand en binnenzeetje die waaiervormig is ¡ We waren op weg naar de veerpont van Santoña ... een kort tochtje ... en we konden weer verder ¡ We wipten even de mooie ingangspoort binnen om de verzorgde kerk te bezoeken ... onze maat ( H.Jacobus ) stond in pelgrimsmantel en dito hoofddeksel met schelp in een stijlvol tabernakel. We kwamen langs de moerassen van Santoña en de ellenlange stevige gevangenismuur ... een gevangenis waarbij de gedetineerden uitzicht hebben op de wilde blauwe zee en groene heuvels ... om erbij weg te kwijnen ??? Deze zee-inham heet "Playa de Berria", een surfparadijs bij uitstek ... we moesten er een klimmetje nemen ... zeg maar ... een venijnige klim langs heel smalle paden met veel uitstekende rotsblokken en stekelige dichtgegroeide struiken ... waarbij je best geen evenwicht- en hoogtevreesproblemen hebt ... met alweer een gigantisch uitzicht op de volledige baai als beloning. Na de afdaling kwam onze eerste echte strandwandeling ... een hele lange ... zalig ... langs de zo brede zandstrook, niet afgeboord met lelijke betonnen buildings maar met natuurlijke weiden, bomen en zelfs bossen ... alles is hier zo eenvoudig en heel natuurlijk ¡ In Noja aangekomen ... een momentje luieren en genieten van het zalige landschap ... en ondertussen, zoals gewoonlijk rond 12 u, brak de zon door ... en "petrol geven" deed ze ... ¡ We hadden nog een 13 km voor de boeg ... langs de rustige boerderijen glooiden we ons door het landschap ... Onderweg zagen we maar een 7-tal pelgrims ... oa een oudere Duitse pelgrim uit Duisburg stapte een tijdje met ons mee. Hij vertrok van thuis ... en zijn vrouw vergezelde hem met de mobielhome.... Bij het afscheid gaf hij ons een compliment die we thuis in de oren van onze man moeten fluisteren ... en we zullen het niet vergeten, hoor ¡¡¡ In een klein cafeetje ... jaja af en toe stoppen we wel eens kortstondig om ons suikergehalte bij te spijkeren ... kregen we elk een pin van een klein meisje ... omdat wij pelgrims waren ¡¡¡ Elke dag opnieuw kijken de mensen vreemd of heel vriendelijk op naar die rugzaksleurders ... Tientallen keren per dag worden we een echt gemeende "Buen camino" gewenst ... een begroeting die zoveel diepgaander is dan de letterlijke vertaling "Goede weg" ¡¡¡ Wij waren op weg naar het voor pelgrims beroemde albergue van pastor Ernesto in Güemes... dit is echt een must ¡¡¡ We vermoedden dat we bijna zouden aankomen ... en vroegen aan een lieve boer ... waar de weg naar de albergue van pastor Ernesto was ... Hij toonde de juiste richting en zei nog "dos" (2) km .... De langste kms die we ooit stapten ..... Op de heuvel lag de albergue ons te wenken ... een pracht exemplaar ... zo mooi zo uitnodigend ¡ Een heel warm ontvangst kregen we bij de inschrijving ( we moeten steeds naam adres identiteitsnummer leeftijd en soms motivatie laten noteren ... via een stempelboekje kunnen wij bewijzen dat we pelgrims zijn ... en elke dag moet er een nieuwe stempel ( soms van kerk of albergue ) en datum bijkomen ... zo kan men onze camino volledig "controleren" ). We werden rondgeleid door heel het domein en een "prive-mini-chalet" aangegeven als onze slaapplaats .. ik vermoed dat we hier veel geluk hadden ¡ Om 19u werd iedereen samen geroepen om de info rond de ideeën en het leven/vele projecten van deze pastor te ontdekken ¡ Een heel idealistisch, rondreizende, initiatiefnemende pelgrimsbewonderaar ... die ook een fantastisch manager moet zijn om zo een leger vrijwilligers te blijven motiveren en aan het werk te zetten ¡ Er kwamen een 50-tal pelgrims opduiken ... wij weten niet vanwaar iedereen kwam ... we zagen er maar enkele onderweg ... ??? We mochten toen onze voeten onder de lange tafel steken en de lekkere maaltijd, door de vrijwilligers klaar gemaakt, verorberen ... We hoorden Spaans, Engels, Frans, Italiaans, Duits ... en Machels ¡ Nog een praatje gemaakt met een Australisch jong stel die voor 3 jaar in Engeland woonden en werkten ... met de bedoeling ondertussen heel Europa te doorkruisen ( dat is blijkbaar daar de gewoonte bij het jonge volkje ), ze halen geen financiële voordelen uit deze tijdelijke emigratie en in Australië is er altijd en overal werk te vinden ¡¡¡ De ouders van de jongen waren overgekomen om samen de camino te lopen ¡ En dan ... vlug in bed ... oogjes dicht en snaveltje TOE ¡
