Dag 21 18/07 Oviedo-Venta del Escamlpero 23.063 st zon 26 gr
Een luie morgen ... We mochten lang slapen want het zou een korte stapdag worden ¡¡¡ Vanuit onze slaapzak naar de drukke bijenkorf gekeken, want dat is een albergue zeker ... heel vroeg in de morgen ¡ Eerst een rustige douche genomen en ... als LAATSTE de albergue verlaten.
Eerst even naar de bib ... internet raadplegen : onze blog ... ( is er reactie ? ), een Vlaamse krant, het weerbericht, .....
Ontbeten in een hypermoderne bar ... en dan kuierend genieten van deze statige stad ... met zijn magnifieke stijlgebouwen, verrassende pleinen, grote overdekte mercado en de kathedraal ¡ Een mini-trip door deze reuzekerk gemaakt ... het bladgoud hangt er bij elk tabernakel te glinsteren ...
Bij het buitenkomen merkten we een drukke politiebewaking, zelfs vanuit de mini-kijkgleuven uit de zwaar beveiligde combi ... Nieuwsgierig als we zijn ... vroegen we aan een vriendelijk uitziende agent ... als er moeilijkheden verwacht werden misschien ... ¡¡¡ Nee, nee ...de kersverse Spaanse koningin kwam de kathedraal bezoeken .... ¡¡¡
Via een zigzagwandelpad bereikten we na 1,5u de uitlopers van deze grote stad .. . en ruilden we met veel plezier de drukte voor de landelijke stijgende St.Jacobswegen ¡¡ Onmiddellijk voelden we het : dit is de primitivo ... alles een beetje ( ? ) pittiger ¡¡¡
Er staken echte kuitenbijters bij ... we zagen de fuente ( bron , komen we heel regelmatig tegen met heel lekker wáter ), de wasplaatsen in een bijna uitgestorven dorp ... de 12-eeuwse kerk was letterlijk ingevallen aan 1 zijde ¡ Op en neer ...en ... op en neer ... in totale stilte en rust ¡ Een lunch onder de platanen ... een Ierse pelgrim en een Spaans koppel begroet ¡ Over de middeleeuwse brug ... een stukje langs de autoweg ... en terug het groene verwilderde pad in ... tot aan het bergriviertje ... nog een flinke klimmer ...tot aan de eindstreep voor vandaag : Venta ...
In het restaurant/sideria eerst ons vochtgehalte herstellen ( t was nodig )... normaalgezien altijd met 1 pintje ... maar vandaag wilde ik eens de cider proeven ¡ Je moet wel een hele fles vragen ... en proeven maar ... ¡¡¡ Oh sorry ... dat vind ik echt niet lekker ...¡ De cider gaven we door aan een Ierse en Litouwse pelgrim ... die waren er niet boos om ¡
We kregen de sleutel van de albergue boven de landelijke school ... pas gerenoveerd ¡
Voor de eerste keer zelf gekookt ... want het enige restaurant serveerde pas vanaf 20u30 .... dat wordt te laat voor ons ¡¡¡
Samen eten met ...Spanjaarden, een Litouwse, Ieren , 1 Italiaan en 2 Vlaamse vrouwen ... super interessant ¡¡¡
Dag 22 19/07 Venta del Escamplero-Cornellana 32.788 st zon/regen/dondervlaag 23 gr
Als eerste pelgrims deze morgen vertrokken uit de albergue .... vanuit een plattelandschool deze keer ¡ Het was nog pikdonker ... om 6u15 ... en maar zoeken naar de gele pijlen en schelpen ... niet eenvoudig ¡
Wij deden onze ochtendkms over de superrustige veld- en boswegen, de waakhonden deden hun werk en ... tuurden naar de prachtige lagen bergtoppen ... denkend ...rarara ... over welke moeten we vandaag heen ??? De St-Jacobswegen steken elke dag opnieuw vol verrassingen ... en zijn echt niet te voorspellen ¡¡¡ Als je denkt ... het zal deze kant uitgaan ... gegarandeerd neemt de weg een andere bocht ... en ga je de andere kant uit ¡¡¡
We passeerden een met bloemen versierde kapel van Santa Ana, wat is die heilige hier populair ¡
De eerste open bar vonden we na 3u stappen, de señora was aan de wekelijkse schoonmaak bezig ¡ "Café Americano" was onbekend voor haar ... een beetje uitleg met handen en voeten ... en ja alles was duidelijk ¡ De lieve mevrouw trok een bedenkelijk gezicht bij het aanhoren van ons volgende traject ... ze blaasde en toonde dat het zweetwerk zou worden ¡¡¡ Ja, mevrouw, dat weten we ¡¡¡
Bij Grado verzamelden de zwaluwen massaal op de hoge bedradingen.
Deze voormiddag zagen we slechts 2 pelgrims o.a. een Frans student ... hij had tijd tot in september om te stappen ... misschien ging hij door tot aan de Portugese kust ¡ "Wat stappen jullie hard", zei hij .... en wij, zo fier als een gieter, verder ...
In Grado plots problemen met mijn fototoestel .... oh nee ...en we willen echt niets missen ... de lens beweegt niet meer ¡¡¡
Na het nodige zweetwerk arriveerden we op het hoogste punt van de regio ... een grandioos 360gr berglandschap als resultaat ¡¡¡ Nog steeds denken we ergens een zicht op zee te krijgen, een gewoonte van vorige weken ... maar daar zijn we nog ver van weg ¡¡¡
De lange afdaling kon starten ... rustig ... want grindondergrond is geen lachertje ¡¡¡ Een regelmatige stop werd ingelast om de volledige landelijke omgeving te bewonderen ¡¡¡ We kwamen in een heel bloemrijk mini-dorpje terecht, hier zie je ook rozen in de tuinen .... de vorige dagen en weken was de hortensia, zeker de lievelingsbloem van de inwoners ( in alle kleuren en formaten )¡
In de rivier de Nonara wriemelden de grote zalmen zich door het heel heldere ( hopelijk zuivere ) wáter heen ¡ Een kiwi-plantage ... een kweekveld andijvie ... enkel maïsvelden bij de boerderijen ... en veel bergweiden, waarin de stier ( van het heel zware kaliber ) met heel zijn familie graast ... terwijl de afsluiting enkel weidepalen zijn met 2 simpele draden dmv krammen erin geklopt ( geen elektrische draad, zelfs geen prikkeldraad ¡ ).
Onze eindbestemming was : het oude klooster van San Salvador de Cornillana, een prachtig oud complex in vervallen toestand, waarvan 1 vleugel als albergue werd gerestaureerd ¡¡¡ Een absolute aanrader voor elke toekomstige Primitivostapper ¡¡¡ Heel ruim, alle voorzieningen, 4 stapelbedden in elke zeer grote, koele ruimte ¡ Pure luxe voor een pelgrim ¡¡¡ Wat doen de vrijwilligers hun werk hier met zoveel begeestering ¡¡¡
Het is weekend ... dus tijd voor ons feestmenu ¡¡¡ We bezochten het plaatselijk fijn restaurant en .... genoten ¡ ( pulpo = inktvis is de specialiteit van de regio )
Een rustige onweersavond ... en de fototoestelproblemen raken niet opgelost ¡¡¡
Dag 18 15/07 Ribadesella-La Isla 26.252 st stralend zonnig/bewolkt en fris
s Morgensvroeg verlieten we via de lange brug en de slapende woonwijken deze havenstad. Heuvel op, heuvel af ... en af en toe een glimp van de zee ¡ Afgelopen dagen zagen we tientallen keren cylindervormige betonnen of stenen constructies met op verschillende hoogten vensteropeningen en een open deur, soms met schuin dak soms zonder ... het is zeker een erfenis uit vroegere tijden ¡ Het blijkt dat er hierin vroeger hooi werd geconserveerd ... maar nu wordt dit hooi gebaald tot zwarte plastieken bollen die als designparels het groene landschap versieren. We maakten een felle afdaling ... en boven de hoge varens en tussen de naakte eucalyptusstammen ... piepten de blauwe golven in volle kracht ¡ Een beetje verder ... een zitbank aan de mosgroene rotsen, constant overspoeld door de zee, uit-stekende zwarte stenen en in de verte kleine vissersdorpjes tegen de flanken ... "Moeder, moet er nog zand zijn ... ???" ... en wij maar rusten ... en genieten ... ¡ Een Zwitser vertelde dat hij reeds 2 maanden onderweg was ... van thuis uit ... hij had tijd ¡¡¡ Toen kwamen we in La Isla aan ... een prachtig dorp met veel villaatjes met hoge palmbomen, een idyllisch strand, blauwe zee .... en een schitterend stralende zon ¡¡¡ Hier zouden we blijven .... een beetje zonnen, ons vervolg plannen en .... rustig genieten ¡ Eerst ons bed vastgelegd en daarna een etentje met Ans en Wolfgang .... en daarna was die Spaanse zon weer weg .... de wolken blokten toe ... en we gingen zelfs wandelen met een lichte pull op de schouders ¡¡¡ Eigenlijk hebben we er nooit aan getwijfeld ... we zouden zeer graag de camino primitivo stappen ¡¡¡ Dwz afscheid nemen van de zee, maar ook van de asfaltwegen en het "drukkere toeristisch" gebied ... Dit viel wel enorm mee ... gezien het mindere weer voor de toerist ??? De primitivo is synoniem van eenzame dagen gevuld met de schoonheid van de meest onbekende uithoeken van de Cordillera Cantabrica, waar je over karrensporen en door bossen met loofbomen trekt, een onbewoonde wereld, berggebied ... over passen die hoger dan 1.000m liggen ... zwaar, dat weten we ¡¡¡ Ervaren pelgrims zijn zo lovend over dit gebied ... wij moeten dit echt meemaken .... en mogen dit echt niet meer uitstellen ... gezien onze leeftijd ( hum, hum ) ¡¡¡ We hebben onze planning herschikt ¡¡¡ Wij zijn 2 dagen voorop en willen echt niet te vroeg in Santiago aankomen ¡¡¡ Als je in SdC aankomt ben je nog 2 dagen pelgrim omdat je nog de aankomende pelgrims kent van onderweg ... maar achteraf word je een toerist ... en dat willen wij absoluut niet worden ¡¡¡ We probeerden de etappes aan te passen aan onze tijdspanne. Mijmeren over de camino del norte : - 1 grote aaneenschakeling van schitterende, heel afwisselende vergezichten, magnifieke steden en dorpen, een grillige kustlijn, het charmante Baskenland .... Het is moeilijk om de natuur met elkaar te vergelijken ... maar totaal anders en nog mooier dan de camino frances ... - de caminosfeer tussen de pelgrims is heel warm en positief ... maar die maak je vooral zelf ¡¡¡ Er is een meer wisselend pelgrimsgezelschap omdat de overgrote meerderheid slechts perioden van 1 of 2 weken stapt ¡ Wij zijn hier, met de Australische familie, een grote uitzondering ¡ - de gemiddelde leeftijd is veel lager dan langs de camino frances ... ( toen periode eind april-mei-begin juni ) ... nu de grote vakantie ¡ Hier kom je geen oudere pelgrims tegen ... wij zijn altijd bij de oudsten ¡ - Een groot minpunt is een veel minder spirituele tocht ... we misten de pelgrimsvieringen, de gezamenlijke bezinningsmomenten ... de meeste kerken en kapelletjes waren zoals op de camino frances gesloten ... jammer ¡¡¡ Zelfs bij pastor Ernesto was er geen spiritueel moment ¡¡¡ - Langs de camino frances moet je regelmatig de autoloze autowegen dwarsen maar hier doe je toch regelmatig stroken langs de drukkere autobanen ... echt niet leuk en gevaarlijk ( ... maar het moet ¡ ). - bij de pelgrims zagen we : 1 Vlaming, 1 Nederlandse dame, veel jonge Duitsers en Polen, 2 Zuid-Koreanen, veel Spanjaarden ( die stappen meestal 2 dagen in het weekend ) en de Australische familie ¡ - Info "Te voet naar Santiago de Compostela de kustroute " is de meest recente in het Nederlandstalig gebied /Paco Nadal/ uitg. Elmar ( tweede herziene druk 2012 ) ... is qua info ivm albergues NIET meer actueel ¡ Er zijn veel verblijfsmogelijkheden bijgekomen ¡ - Het is ook niet nodig om veel water/voedsel mee te sleuren ... je krijgt constant kansen om winkel-terras-eethuis ... te bezoeken. - De aanduiding van de camino is heel goed ... (uitgez. bij Deba) - Alle verblijven : albergues, pensions waren keurig en goed, enkel de albergue in San Vicente de la Barquera zouden we voor de prijs van 10 niemand aanraden ... leg er een paar bij en ga op pension ¡ - Heel positief is de lekkere heerlijke viskeuken ¡¡¡ - Wat wij ons nog afvragen ... bestaat er 1 Spanjaard zonder hond ??? Het aantal honden en katten in deze regio breekt alle rekords ... zowel als waak- als gezelschapsdier ¡¡¡
Heb je nog vragen ... je mag ze steeds doorgeven ¡¡¡
Het einde kan nooit zo interessant zijn als de weg er naar toe Zen
Dag 19 16/07 La Isla-La Vega de Sariego 59.864 st ( ¡¡¡ ) uitvallende mist/motregen/bewolkt
Eergisterenavond kreeg Gerda de klop van de hamer ... supermoe ... en gisteren was het mijn beurt ¡ Dus geslapen aan 1 stuk door van 20u10 ( je leest goed ) tot 5u45 ... en klaar voor de langste trip van deze camino. We sliepen in oude klaslokalen op enkele meters van de branding van de zee ... de zeelucht vulde onze slaapzaal ... en het was er zoooo rustig ondanks de 20 slapers ¡ De hospitalero, een kranige oude dame met een Fabiolakapsel, was waarschijnlijk nog generaal geweest in het leger van Franco ... ¡¡¡ s Morgens vertrokken we als eersten door de verse spinnenwebben van het smalle caminopad richting Colunga ... Joepie een open bar ... Ans en Wolfgang kwamen er ook bij ... zodat we nu echt afscheid konden nemen : Wolfgang gaat terug richting Brussel en Ans stapt de camino de la Costa verde verder ... Dag fijne mensen met zoveel stapervaring en evenveel tips .... dank voor jullie gezelschap ¡ Via brede valleien, onder het uitvallen van de mist, trokken we de smalle bospaden in, een rood-bruine aarde + vochtigheid ... schitterende modderplassen ¡¡ Aan de zalmkleurige preromaanse kerk van San Salvador in Priesca zat Erik uit te blazen ... "He meisjes (¡) ... neem niet het smalle pad naar beneden ... het is spiegelglad ... en gisteren brak er iemand haar arm ..." ¡ Samen trokken we naar Sebrayo, een mini-gehucht, en de mooie stad Villa Viciosa ... het centrum van de ciderbars ¡¡¡ De plaatselijke bevolking zagen we niets anders drinken ... de kelner giet van heel hoog een boog cider in een breed glas ... en vult slechts een 3 cm ... hij kijkt noch naar de fles noch naar het glas ... en telkens wordt er gemorst ¡¡?? Vanop het terras zagen we terug David, het broekventje, met papa en opa komen ¡¡¡ Ze waren echt moe ... en gingen rusten ¡ Vlug nog eventjes gezwaaid naar Ans en Wolfgang ... en wij were weg ¡ Bij de splitsing van de camino naar primitivo en costa verde in Grases ... vind je enkel een paaltje met twee schelpen : 1 richting Oviedo, 1 richting Gijon ... en dat is het ¡ Ondertussen hadden we ook al een wandelende geit ontmoet ... Bij een rustplaats in San Pedro de Ambas babbelden we met een Bretoense mama en haar 2 pubers ... ze waren per boot van St-Nazaire naar Gijon gekomen ... Weg omhoog, weg omlaag, weg omhoog .... tot we ontdekten dat we geen druppel water meer bij ons hadden ... veel zweten is ook veel drinken, he ¡¡¡ Lichtjes paniek ... want er kwam nog een heel zware klim ... Een honderd meter verder kwam een bar te voorschijn bij de abdij van de Cisterciënzers van San Salvador de Valdedios ¡ Oef ¡¡¡ Er volgde een klim van 3,5 km langs de oude muren het groene landschap in .... gelukkig hadden we een verse watervoorraad ¡¡¡ Alweer werd deze zware inspanning beloond met een uitstekende ansichtkaart op de diepe vallei ... Om 18u hadden we ons einddoel bereikt ... bijna 12 u stappen ( met korte rustpauzes ) ... 39 km ¡ Vlug douchen, onze honger stillen en .... platte rust ¡ Tot morgen ¡
Dag 20 17/07 La Vega de Sariego-Oviedo 45.075 st heel zonnig / 34 gr / bewolkt
Gisteren het avondmaal genoten met Sigrid, een pelgrim uit Kontich, met Duits accent. Ze vertelde dat haar mama in het voormalige Duitsland woonde, dat na WO II werd ingelijfd bij Polen ... In de albergue, gelegen boven een dokterspraktijk, waren er 2 kamers van 8 bedden ... bij ons waren er maar 3 bezet. Om 6u15 zijn we vertrokken via de gewone weg richting Pola de Siero. Na een 4-tal km werden we terug richting veld- en boswegels gestuurd, waar we niet rouwig om waren ... rust, groen, frisheid van de morgen ... We kwamen op een open plek in het bos bij een oude kapel en een bank ... dus pre-ontbijt : verse donkere kersen en een slok water ... ¡ Verderop volgden we de schaapherder met zijn kudde ... hij probeerde een gesprek aan te gaan vanuit zijn Spaanse taal ... de klassieke vragen : waar komen jullie vandaan, waar ben je de camino gestart, wanneer hoop je aan te komen ... enz ¡ Dit lukte ... met veel plezier erbij ¡ Ondertussen had Sigrid zich bij ons aangesloten ¡ In Pola de Siero ( een relatief grote ... maar zielloze stad ) trokken we samen naar de eerste bar voor het echte ontbijt ... en we werden die getrakteerd door een klant ... omdat wij pelgrims waren ¡¡¡ Alle, sante, he, señor ... graÇias ¡ Toen zei Sigrid heel sereen naar mij toe .... je hebt waarschijnlijk een ongelukje gehad ... ??? In volle vaart richting "serverios" ... tijdens het eerste ontbijt had ik plaatsgenomen in een "vogelkadeetje" op de rustbank .... ¡ Gerda ontstak kaarsjes bij het eerst volgende kerkbezoek ... en ik verwisselde van short in het donkerste hoekje van dat gebouw ¡ We waren wel verrast hoe groot de "stadjes" El Berron en Pola de Siero waren ¡¡ Vandaag naderden we de hoofdstad van de regio Asturië : Oviedo ... een grote stad naderen is nooit echt interessant : vele kruisingen van autosnelwegen, drukker treinverkeer, industrieterreinen ... via de achterbuurten komt de camino deze stad binnen ... er is nogal wat te zien ... van creatieve armoede ¡ Eventjes ervoor bewonderden we nog "het Paleis van Meres" tussen het groen, vroeger bezit van de Markies, nu een feestzaal voor bruiloften en ... De Australische familie overstak ons bij de middeleeuwse brug ... zij waren in het klooster van de monniken blijven rusten. Eerst op zoek naar de kathedraal ... dan een fris pintje ... en tenslotte naar een bed ¡ Alles prima gelukt ¡¡¡ Waarschijnlijk zullen we vanaf nu grotere problemen hebben om internet te vinden ... maak jullie geen zorgen ... we halen die info wel in ¡¡¡ Totnutoe verloopt alles prima ... wij zijn in form en ruim op tijd volgens onze planning ¡ Tot ... ?¡
Dag 17 14/07 Llanes-Ribadesella 36.932 st motregen/zonnig 25 gr
Gisteren heerste een gezellige drukte in Llanes, een tof havenstadje, ... vooral de Duitse pelgrims liepen op de toppen van hun tenen ¡¡¡ Wij genoten, voor 1 keer op een week, van een gastronomisch maal samen met nonkel J en tante M, eventjes onze pelgrimsschelp afleggen ¡ Het was echt fijn maar ook echt te veel ... en ondertussen waren de Duitsers en Argentijnen aan het voetbal-zweten ¡ En maar bijpraten en maar smullen ... tot het heel laat werd ( t is de schuld van nonkel natuurlijk ... niet waar, hoor ¡ )¡ We zagen ons bed om 24u ... "Wie kan uitgaan, kan opstaan ook ¡¡" ( he, meme ) ... dus deze morgen verlieten we het stadje om 6u15 onder het luid gekrijs van de meeuwen en ... we hoorden tante en nonkel slapen ¡¡¡ Via de ommetjes ( het kustpad GR E-9 ) wandelden we in een hemelse rust van de ene baai tot de andere, van het ene mini-strandje tot het andere, van de ene enorme rotsformatie tot de andere .... Wij waren nu echt heel dicht bij de Picos die omsluierd werden door een wolkenmassa. En ja, ....zoals elke morgen ... een beetje motregen ... regencape aan ... en enkele minuten later weer uit ¡ Veel hotels en bars gezien ... die nog gesloten waren ... ¡ In Niembro bewonderden we de schitterend gelegen kerk aan een wijdse zwaaikom met mini-boten. Tussendoor telkens weer de eeuwenoude paden op, omgeven door heel weelderige struiken en bomen. Terwijl we afdaalden naar de ruïnes van het klooster van San Antolin, kwam een Amerikaans jong meisje ons vragen naar water ... geen probleem dat hebben we altijd in voorraad ¡ Ze was zo opgelucht ¡ In Naves, ondertussen 3,5 u aan het stappen, zwaaiden de Franse dames ... "kom deze bar is pas geopend" ....oef, eindelijk ontbijt ¡ We knabbelden tussendoor wel aan ons noodrantsoen ... maar geef ons maar een cafe americano met ontbijtkoek ¡ Verder op de weg zagen we de Australische familie ( jong koppel en ouderpaar ), de papa stapte op zijn teenpantoffels ... alle tenen ingetaped en dan nog eens grote delen van zijn voet ingepakt ....¡¡¡ Het is een harde ... hij komt er wel ¡¡¡ Ondertussen hadden we nog geen enkele Duitse pelgrim gezien .... hun overwinningsroes aan het uitslapen ???? We ontmoetten ook de jongelui terug die we in Bilboa zagen ... nemen wij hetzelfde tempo als zij ??? De laatste 6,5 km waren echt uniek, de langste veldwegel die wij ooit stapten ....een stofferig bleek wandelpad met links de Picos in de mist, rechts een lappendeken in-alle-tinten-groen afgeboord door rotsblokmuurtjes, een schitterende blauwe lucht en enkel het gekraak onder je wandelschoenen en het getik van je afgekraakte tak vielen te beluisteren ... dat is pelgrimeren ¡ t Was weer "een vree schoontje" vandaag ¡¡¡ In Ribadesella is er geen albergue aanwezig ....geen probleem ... we slapen weer in een mooi pension ¡ Vandaag was wel een bijzondere dag : we zijn over de helft van ons totaal aantal kms voor deze dubbele camino. Het exact aantal km is heel moeilijk weer te geven, verschilt van bron tot bron .... en wij doen zo graag ommetjes voor een extra mooi uitzicht. Wij stapten afgelopen weken meer dan 400 km ¡ Hop naar de volgende ... ¡ En nog steeds geen Duitse pelgrims te bespeuren, he .....
In elke mens zit zon, je hoeft die alleen maar te laten schijnen. Socrates
Dag 16 13/07 Pendueles-Llanes 19.371 st licht zonnig / bewolkt
Ola ¡ Gisteren zijn we alweer een provinciegrens overgestapt, van Cantabrië naar Asturië. De dag ervoor ( dag 14 ) kwamen we na een stijgertje op een grandioos uitzicht op een golfterrein in de diepte ¡ We naderden ... en ja ... de camino liep door de prachtig aangelegde grasmat ... de st.Jacobswegen zitten altijd vol verrassingen ¡ Zelfs een ermita die ontwijd was, bevond zich in het midden van het terrein ¡ Een golfspeler moedigde ons enthousiast aan ... en weg waren we uit "la Marina" in Cara ¡ We hadden zopas de wegwijzers naar Altamira gelezen (2 km ¡¡¡) ¡ Het kriebelde .... ik had zo graag de originele rotstekeningen van ver voor onze tijdsrekening eens gaan bekijken ... maar daar krijgt het publiek geen toegang voor ¡¡¡ ( Ooit kregen we de geschiedenisboek "Van Altamira tot heden" ). Voor de ( toekomstige ) caminostappers : gisteren maakten we een fout ¡ Als je tussen La Franca en Buelna, langs de nieuw aangelegde heel hoge brug met diepblauwe railing klimt, vervolgens een schaduwrijk pad volgt, kom je op de N-634 ( een drukke, saaie autoweg ) ... de camino duidt dit traject aan voor de volgende 5,9 km ... Doe dit niet ¡¡¡ Er loopt een schitterende GR E-9 kuststrookwandelpad aan de overkant van de weg die evenwijdig met de autobaan loopt ... volg die maar ... eventueel tot Llanes ¡ Wij ontdekken dit maar na 2 km ¡ Deze GR is heel mooi en rustig ¡ Wat werden we verwend door de lieve mevrouw en zoon van ons pension in Pendueles ¡¡¡ Het gaat over : Bar Castiellu. Onmiddellijk kregen we een wasnetje in onze handen gestopt om de vuile was te verzamelen ... en deze morgen lag alles netjes opgevouwen aan onze kamerdeur ¡¡¡ We gebruikten de pc terplaatse, mevrouw maakte zelf ons avondmaal klaar volgens onze wens ¡ Gisteren gebruikten we het avondmaal met Erik, een Duits pelgrim ¡ Hij zou vandaag een hotelkamer in Llanes zoeken met een groot TVscherm om DE match van het jaar te volgen ... de prijs van de kamer had geen enkel belang ¡ Deze morgen kregen we versgeperst fruitsap en een lekker ontbijt voorgeschoteld ¡ Op het beeldscherm in de bar was alweer het stierenlopen van Pamplona te zien, we dachten dat het om een herhaling ging .... Maar nee hoor, dit grijpt ELKE dag plaats van 7 tot en met 14 juli om 8u s morgens. Dit gaat telkens gepaard met een urendurende rechtstreekse uitzending op de zenders ... de looptijd zelf duurt amper 2,5 minuut ¡ We verlieten het dorpje en zagen een jong meisje de zeer goede albergue "Aves de paso" verlaten. Ze hoorde ons Vlaams praten ... en vroeg in een Nederlands met een Duits accent als ze haar taal eventjes mocht inoefenen bij ons ...... NATUURLIJK ... t zal wel zijn ¡ Samen stapten we op het kustpad ( GR E-9 ) voor ons zondags uitstapje, letterlijk en figuurlijk : een 14-tal km ¡¡¡ Het meisje woonde in Berlijn maar kreeg in Amsterdam een opleiding voor yogaleerkracht ... haar taal was al echt behoorlijk ¡ Via het kronkelende pad passeerden we de eucalyptusbossen, het zuivere romantische riviertje Puron ( we zagen de grote vissen zwemmen ¡ ) en het beschermd natuurpark "bufones de arenillas". Dit is een bijzonder natuurverschijnsel. De door de regen uitgesleten gaten in de kalkrots staan in open verbinding met de grotten die in de steile kliffen door het zeewater ontstaan zijn. Als de branding het zeewater de grotten binnenstuwt komt het water met grote kracht door deze luchtgaten naar buiten, wat echte geisers van zeewater veroorzaakt ¡ Helaas was de zee super rustig vandaag ... jammer ... er was geen spektakel te zien ¡ Ondertussen kregen we ook het gezelschap van Erik ... en een speciaal trio ¡¡¡ We zagen ze reeds meerdere malen deze week ¡¡¡ De jongste uniekste pelgrim die we ooit zagen : een beeldschoon 10jarig broekventje met aangepaste rugzak, wandelstok en zonnepet "David", samen met zijn glunderende opa ( 62 j ) en zijn fiere papa ¡¡¡ Drie generaties samen op caminotocht : elk jaar stappen ze een ruime week ... en ooit zullen ze eens in Santiago aankomen ¡¡¡ De pientere jongen antwoordde heel vlot op mijn vragenreeks in het Engels ... ik dacht dat hij Engelstalig was .... Het is een in Duitsland wonende Poolse familie ... en het Engels van David leerde hij op de Duitse lagere school ¡¡¡¡ Dat mannetje stapt heel enthousiast de vele kms ... zoals wij ¡¡¡ Hoedje af, hoor ¡¡¡ Uiteindelijk na een eerste terrasje en een klimmetje kregen we alweer een schitterend panoramisch zicht op de zee, op vele kleine mini-stranden in de baaien, op de stad Llanes en zijn haven ... terwijl de "Picos d Europe" de andere kant beheersten ... We weten het ... we vallen in herhaling ... maar het is hier supermooi ¡¡¡ Eerst een ferme klim langs alweer een golfterrein ... en een prima uitzicht op de regio als beloning ... en toen de volgende kuststad en onze eindstreep voor vandaag binnen ¡¡¡ Bij onze aankomst bewonderden we een hele reeks riante oude "kastelen" van de Indianos ... echt vergane glorie ... maar zo indrukwekkend ¡ In het havenstadje zelf zochten we naar een pensionnetje want een echte albergue is er hier niet .... en als nonkel Joris en tante Marleen ons willen ontmoeten ... zullen we waarschijnlijk niet zo vroeg in bed zitten ¡¡¡ Op de Plaza Mayor kregen we een kamer met uitzicht ¡ Deze namiddag hebben we onszelf een halve vrije dag gegeven .... genieten, een dutje doen, een lekker terrasje ... en eventjes wandelen door het stadje ¡¡¡
Geef je voeten rust, maar ook je hart. Gezegde uit Afrika
"Pelgrim zijn" is je hoofd leegmaken en elke dag opnieuw alle zintuigen openen om elke meter van een camino in je hoofd doorleefd op te slaan ¡ Gerda/Martine
Dag 14 11/07 Santillana del Mar-San Vicente de la Barquera 52.774 st motregen bui bewolkt
Wij hebben jullie heuglijk nieuws te melden van de geboorte van .... ( nee niet wat je denkt ... daarvoor is het te laat ¡ ) een eerste kleine blaar ¡¡¡ Ze werd onmiddellijk doorprikt, ontsmet, met zalf ingewreven en in doeken gewikkeld ¡ Zijn eerste levensdag is prima verlopen aan mijn rechtervoet, op zelfde plaats als 2 jaar geleden ¡ Enkele dagen geleden alweer een technisch probleem ... mijn tweede lekistok gaf de geest ... en mijn gekromde afgekraakte tak doet het prima ¡ Gisteravond slenterden we nog eens door dit kleine monumentale stadje ... elk gebouw is een pareltje ¡ Deze stad is ontstaan rond een klein klooster van Santa Juliana, men had er een opvangscentrum voor armen en pelgrims. De caminostappers mochten er zich maar 2 dagen laten verzorgen wegens het gebrek aan middelen ....Vanaf 1850 ontdekte de Madrileense adel de charme van deze regio en wilden hier een eigen vestiging dwz een paleis of herenhuis meestal door teruggekeerde emigranten gebouwd ... Vooral de houten balkons met de vele geraniums vallen op ... Deze morgen vertrokken we door de beregende straten in het gele licht van de straatlantaarns in alle rust en vrede ... een zaligheid ¡ Met regencape aan trokken we langs de kerk op de eerste heuvel, een Braziliaanse pelgrim vergezelde ons ... hij was niet gelukkig met zijn huilende landgenoten omwille van een voetbalmatch ... terwijl de sociale problematiek er torenhoog is ¡ Vlug een glimp van de wijdse zee en weer verder ... in het land van de Indianos ¡ Deze naam werd gegeven aan de Spaanse emigranten, afkomstig uit deze regio, die naar Andalousië of Zuid-Amerika trokken ... en na enige tijd schatrijk terugkwamen ... Met hun rijkdom pakten ze dan uit door gigantische woningen, kerken, ... in koloniale stijl te bouwen in hun geboortestreek. Deze pracht en praal heeft deze regio echt geaccentueerd. Zo stapten we gisteren langs een perfect kopie van de kerk van de kapucijnen in Lima ( heel groots ) en er rechtover een prachtig landhuis van diezelfde familie ... dit ligt te midden van de velden, geen huizen in de omgeving ... totaal leegstaand en verwaarloosd ¡ Verderop een zielige bedoening met veel rommelhuizen en verwaarloosde honden ... We naderden de trappistenabdij van Santa Maria de Viaceli in Cobreces ... we hadden er zo graag een kaarsje voor I aangestoken ... maar kerkdeur was op slot ¡ Op deze hoogte liggen er letterlijk 2 grote kerken op 50 m van elkaar ... de ene in roodwit, andere in geelwit ... elk gebouwd door een andere emigrantenfamilie ... Na enkele dorpjes kwam de volgende imposante kuststad aan de beurt : Comillas ... de Spaanse koninklijke familie liet er een paleis bouwen als vakantieverblijf .... geen kleintje ¡¡¡ Natuurlijk moet je hier een visplateau laten serveren ¡ We wilden nog doorgaan ... langs de lange platanenweg richting strand van Oyambre, een echte idyllische oase ¡ Terug de landelijke hoogte in totdat je plots een volgende stad in de diepte ziet ... ons einddoel voor vandaag : een brede zee-inham, kleine bootjes en een superlange brug ... San Vicente de la Barquera ... en de albergue ligt juist naast de monumentale kerk op het hoogstgelegen deel van de stad ¡¡¡ Een praatje gemaakt met een Vlaming uit Kapellen ... hij had al veel fysische last ... ¡ AAN IEDEREEN EEN ZALIGE ONTSPANNENDE SPORTIEVE VAKANTIE GEWENST ¡¡¡
Stop als het tijd is om halt te houden ... Boeddhistische wijsheid ¡
Dag 15 12/07 San Vicente de la Barquera-Pendueles 42.185st beetje motregen echt Spaans zonnig weer
Deze morgen op normaal uur uit de veren en ontbeten in de albergue en dan op stap. Jacobus loodste ons naar het hoogste punt uit de regio ...en toen had ik echt een 360 gr foto willen nemen ... in de verte achter ons de zee-inham met haven en de tegen de heuvel aangeplakte stad, naast ons een hele kudde schapen met waakhond erbij en voor ons de groene hooggelegen bergweiden afgebakend met schots en scheve op elkaar gestapelde rotsstenen, enkele jonge kalveren, een nog slapende boerderij en in de verste verte de Picos ... en totale stilte ... zalig ¡ We volgden gedwee elke caminokronkel en ontmoetten een vroege Spanjaard ( zeldzaam ¡ ) die huisjesslakken aan het verzamelen was ... om ze op te smullen nadat hij ze in bouillon zou stoven. Slakken van allerlei maten, kleuren en vormen zijn hier de meest voorkomende diersoort ¡ Verderop kwam een ander dier ons tegemoet : een jonge losgeslagen stier met lang gekrulde hoorns ... we stappen anders nooit achteruit ... maar deze keer ging het supersnel ¡¡¡ We zijn de buren gaan waarschuwen ... met beeld- en expressietaal kan je alles uitleggen ¡¡¡ We wandelden langs de kaarsrechte eucalyptusbossen, vele vijgenbomen .... De oogst van vijgen, citroenen en noten zal dit jaar heel rijkelijk zijn ¡¡¡ We zien de vruchten verzwaren van dag tot dag ¡ Onze rust werd verstoord door zwaar machinelawaai ... op zaterdag werkte men door : een rotswand werd afgeknabbeld tot een fijngemalen hoop steentjes ... de stofwolk kregen we er gratis bij ¡ Toen zagen we een eerste pelgrim ... en nog een : een oudere Duitse man met de fiets en zijn hondje in een heel comfortabele mand met zonnewering ... op weg naar Santiago ¡ Deze streek is het land van de "Indianos" ( zie dag 14 ) ... de invloed is nog steeds te merken ; felblauwe of dieprode huizen, grootse huizen in koloniale stijl ... Na een steile klim arriveerden we in Colombres waar er feest gevierd werd : "Feria de los Indianos" ... het hele dorp in koloniale stijl met aangepaste kledij ( magnifiek ¡¡¡ ) de Latino-muziek en dito markt ¡ Heel gezellig ¡ We wilden nog verderop ... en het werd echt warm ... en we moesten stijgen ... een lommerrijk pad was heel welkom ¡ Nog enkele km langs een drukke autoweg ( bah ¡ ) met 2 FranÇaises ... totdat we het GRpad langs de kustlijn ontdekken ¡ Oef ... weg van de drukte en terug naar de natuur ¡ In Pendueles zijn we alweer met ons poepje in de boter gevallen : een schitterend pension ¡ Eigenlijk is het niet meer nodig om in Spanje op hotel te gaan .... voor een klein prijsje vind je heel goede pensions ... de mensen doen er hier echt heel hard hun best voor ... ¡ Aan M en M : lieve kleindochters van Gerda ¡ Jullie vroegen ons om in Spanje uit te kijken naar de heilige man ... een staf zien we elke dag, een mijter nog niet gevonden en ... die heilige ... het is waarschijnlijk de verkeerde die wij regelmatig zien ¡ A : een gelukkige verjaardag en we leggen regelmatig een briefje onder een steen dat je in aantocht bent ¡ De Spanjaarden zijn gewaarschuwd ¡ Prettige zaterdagavond ¡
Dag 13 10/07 Santa Cruz de Bezana-Santillana del Mar 42.476 st motregen zon 22gr
Gisteren waren we dus samen met andere pelgrims in een flat, met oa een Duitstalige Brusselaar Wolfgang en Anna uit "Lanaken" ¡ Anna hadden we reeds meerdere keren gesproken, ze kwam uit Lanaken ( het Limburgs dorp waar ze het ontbijtbuffet kunnen wegtoveren he L ¡¡¡) maar was van Nederlandse origine. In het registratieboek zag ik dat ze "Elsloo" als afkomst noteerde ¡ We vroegen haar een woordje uitleg ... ze dacht dat wij Elsloo niet kenden ( mis-patat he, M J) en had daarom een Belgisch Limburgs dorp doorgegeven ¡ Wij vroegen haar als ze Miep en Jos kende, het lieve pelgrimskoppel die we tijdens onze eerste camino ontmoetten ...Je moest het gezicht van Ans gezien hebben .... "Het is niet mogelijk dat jullie Miep en Jos kennen ....waren jullie ook op de reünie van vorig jaar ???" ....Natuurlijk waren wij daar ... in Elsloo ¡¡¡ Wat is de pelgrimswereld toch klein ¡¡¡
Vroeg in de morgen zochten we het aanknopingspunt met de camino, dwz op zoek naar gele pijlen. Via de gewone dorpsstraten vertrokken we het glooiend landschap in ¡ Aan onze rugzijde was het zonlicht aan het spelen met de wolkenmassa in een echte kleurenwaaier. In de verte aan de andere kant zagen we voor het eerst de besneeuwde Picos d Europe ( heel hoge bergen ) en aan de zeekant een dikke pak donkergrijze wolken ( kermis in de hel, zou ons moeder zeggen ¡ ). We moesten via een eerder gevaarlijke autoweg verder stappen ... totdat we oef weer de boer op mochten ¡¡¡ We passeerden vele tientallen half-afgewerkte huizenblokken ... die reeds jaren staan te verloederen ... graffiti ... vol onkruid en lang gras ... het staat gewoon kapot te gaan ¡¡¡ Zo jammer ¡ Achteraf kwamen we nog veel van deze soort tegen ....
Toen hebben we zwaar gezondigd tegen de veiligheidsnormen van de Spaanse spoorwegen ... de camino loopt letterlijk langs en over de sporen ... Officieel mag dit niet ... maar gisteren vertelde de infodienst ons dat dit oogluikend toegelaten wordt voor de pelgrims ( zijn wij toch een ras apart ?? ).
We stapten heel landelijk verder totdat we aan een "buizenstraat" kwamen ... dit zijn twee evenwijdige buisleidingen ( diameter 0,75 m ) die veel kilometers naast een gewone landwegel tussen een industrie- en een natuurgebied liggen ¡ Het was een echt L-baantje ( rechtdoor en eindeloos lang). Dit is een onderdeel van het industriële netwerk van Solvay, een Belgische multinational die aktief is in chemie en plastics, waar die route naartoe loopt. Enkele km verder kwamen we aan de Solvay-site : reuzegrote vestiging met een statige laan met aan beide zijden Solvaygebouwen dwz. een gerestaureerde woonhuizenrij ( wij vermoeden voor de bedienden ), grandioze villa s ( nu spookhuizen ... waarvan de charme nog steeds afdruipt ) en zelfs een oud schoolgebouw, speciaal voor de kinderen van de werknemers uit vroegere tijden, staat er te verkommeren ¡
Verder door het groene landschap met af en toe een doorkijk naar een zee-inham in de verte ... Samen met Ans kwamen we aan onze dageindstreep : het heel romantische, historisch stadje SANTILLANA DEL MAR ¡ Heel sfeervol ¡ Een bezoek meer dan waard voor elke toerist ¡
De kleine albergue was volzet ... dus slapen we in een pension ... in oud-Spaanse eiken stijl ... prachtig ¡
We gaan nu vlug nog eventjes genieten van deze sfeer ¡ Saluutjes ¡
Dag 11 08/07 Liendo-Güemes 50.432 st motregen-bewolkt-zon 22gr
Bij het noteren van dag 9 en 10 zaten we er beperkt in tijd ... want de bib moest op tijd sluiten ( daar vind je nog een "ouderwetse" pc ) ... dus hier volgt de ontbrekende info. Zondag ll zijn we weer een provinciegrens overstapt van Bizkaia naar Cantabrië ¡ Ondertussen verlieten we ook de regio "Baskenland" ... het zalige B ... met zijn eigenzinnig taaltje ( elke naam wordt met een ....xt ...voorzien ), prachtig eenvoudig bouwstijl, de verzorgde moestuintjes, de rinkelende koebellen, de metalen brievenbushuisjes aan elke straathoek ( geen postbedeling huis aan huis ... iedereen moet naar het einde van de straat ), de warme houten caminowegwijzers, de grote kruisbeelden als een kruisweg in de kleine dorpen ... zijn schitterend bosrijk landschap ¡ Elke provincie heeft zijn eigen manier om de camino aan te duiden, nu zijn we aan de maritieme versie bezig : wit plaatje met blauwe pijl en lichtbruine schelp erboven. De naam van de Finse artiest met zijn schitterend werk, momenteel in Guggenheim, is Ragnar Kjartansson ... en zijn werk heet "The visitors", we veronderstellen dat dit op youtube te vinden is ....???¡ De WK-voetbaltruitjes van de Spaanse voetbalploeg stonden in Bilbao afgelopen zaterdag al aan - 50 % geëtalleerd met een "pijnlijke" foto op de achtergrond ¡¡¡ Toen we gisteren "moe maar voldaan" in Liendo aankwamen .... kregen we de allerlaatste 2 bedden ter onzer beschikking ... schrijf op "chance" ¡ Er stak een grote leeftijdskloof tussen het pelgrimspubliek ... samen met een Duits echtpaar ... waren wij "de oudjes" ... en die gingen uit eten in het eethuis in het dorp, waarin duidelijk de rijkere klasse leeft ¡¡¡ De jongeren ( allemaal tussen 20 en 30 j ) kookten samen in de herberg een lekker geurende vegetarische schotel ¡ Deze morgen ... vroeg uit de veren ... ons eigen voorraad verorberd ... en weg ... de bospaden in ... in het halfdonker. De grijze donkere wolken lieten een lichte motregen achter ... onze regencape aan ... en dan weer uit .... en dan terug aan ... enz ... Dit is geen goed weertje voor tante Marleen en nonkel Joris ... maar wel ideaal voor tante Gerda en tante Martine ¡ Na een uurtje daalden we af naar de kuststad Laredo ... een verre pelgrim zwaaide met zijn pet een "goeiemorgen" toe, de gezellige bar was open ¡ De plaatselijke mannen zaten zich te vergapen aan het stierenlopen feest van St Fermin in Pamplona op de grote schermen ¡ Bij ons koffietje kregen we een "lotus"koekje ¡ We vroegen aan een wandelende Spanjaard naar een aanknopingspunt van de camino ... we kregen alweer een km-lange uitleg ... maar begrepen de richting ¡¡ Hij vroeg naar ons thuisland ... hij sleurde ons mee naar het standbeeld van keizer Karel ...¡¡¡ We wandelden de lange dijk rond de zee-inham af ( heel lang ) ... die zee-inhammen hebben meestal de vorm van een st-jacobsschelp, bovenaan twee schiereilanden en dan een strand en binnenzeetje die waaiervormig is ¡ We waren op weg naar de veerpont van Santoña ... een kort tochtje ... en we konden weer verder ¡ We wipten even de mooie ingangspoort binnen om de verzorgde kerk te bezoeken ... onze maat ( H.Jacobus ) stond in pelgrimsmantel en dito hoofddeksel met schelp in een stijlvol tabernakel. We kwamen langs de moerassen van Santoña en de ellenlange stevige gevangenismuur ... een gevangenis waarbij de gedetineerden uitzicht hebben op de wilde blauwe zee en groene heuvels ... om erbij weg te kwijnen ??? Deze zee-inham heet "Playa de Berria", een surfparadijs bij uitstek ... we moesten er een klimmetje nemen ... zeg maar ... een venijnige klim langs heel smalle paden met veel uitstekende rotsblokken en stekelige dichtgegroeide struiken ... waarbij je best geen evenwicht- en hoogtevreesproblemen hebt ... met alweer een gigantisch uitzicht op de volledige baai als beloning. Na de afdaling kwam onze eerste echte strandwandeling ... een hele lange ... zalig ... langs de zo brede zandstrook, niet afgeboord met lelijke betonnen buildings maar met natuurlijke weiden, bomen en zelfs bossen ... alles is hier zo eenvoudig en heel natuurlijk ¡ In Noja aangekomen ... een momentje luieren en genieten van het zalige landschap ... en ondertussen, zoals gewoonlijk rond 12 u, brak de zon door ... en "petrol geven" deed ze ... ¡ We hadden nog een 13 km voor de boeg ... langs de rustige boerderijen glooiden we ons door het landschap ... Onderweg zagen we maar een 7-tal pelgrims ... oa een oudere Duitse pelgrim uit Duisburg stapte een tijdje met ons mee. Hij vertrok van thuis ... en zijn vrouw vergezelde hem met de mobielhome.... Bij het afscheid gaf hij ons een compliment die we thuis in de oren van onze man moeten fluisteren ... en we zullen het niet vergeten, hoor ¡¡¡ In een klein cafeetje ... jaja af en toe stoppen we wel eens kortstondig om ons suikergehalte bij te spijkeren ... kregen we elk een pin van een klein meisje ... omdat wij pelgrims waren ¡¡¡ Elke dag opnieuw kijken de mensen vreemd of heel vriendelijk op naar die rugzaksleurders ... Tientallen keren per dag worden we een echt gemeende "Buen camino" gewenst ... een begroeting die zoveel diepgaander is dan de letterlijke vertaling "Goede weg" ¡¡¡ Wij waren op weg naar het voor pelgrims beroemde albergue van pastor Ernesto in Güemes... dit is echt een must ¡¡¡ We vermoedden dat we bijna zouden aankomen ... en vroegen aan een lieve boer ... waar de weg naar de albergue van pastor Ernesto was ... Hij toonde de juiste richting en zei nog "dos" (2) km .... De langste kms die we ooit stapten ..... Op de heuvel lag de albergue ons te wenken ... een pracht exemplaar ... zo mooi zo uitnodigend ¡ Een heel warm ontvangst kregen we bij de inschrijving ( we moeten steeds naam adres identiteitsnummer leeftijd en soms motivatie laten noteren ... via een stempelboekje kunnen wij bewijzen dat we pelgrims zijn ... en elke dag moet er een nieuwe stempel ( soms van kerk of albergue ) en datum bijkomen ... zo kan men onze camino volledig "controleren" ). We werden rondgeleid door heel het domein en een "prive-mini-chalet" aangegeven als onze slaapplaats .. ik vermoed dat we hier veel geluk hadden ¡ Om 19u werd iedereen samen geroepen om de info rond de ideeën en het leven/vele projecten van deze pastor te ontdekken ¡ Een heel idealistisch, rondreizende, initiatiefnemende pelgrimsbewonderaar ... die ook een fantastisch manager moet zijn om zo een leger vrijwilligers te blijven motiveren en aan het werk te zetten ¡ Er kwamen een 50-tal pelgrims opduiken ... wij weten niet vanwaar iedereen kwam ... we zagen er maar enkele onderweg ... ??? We mochten toen onze voeten onder de lange tafel steken en de lekkere maaltijd, door de vrijwilligers klaar gemaakt, verorberen ... We hoorden Spaans, Engels, Frans, Italiaans, Duits ... en Machels ¡ Nog een praatje gemaakt met een Australisch jong stel die voor 3 jaar in Engeland woonden en werkten ... met de bedoeling ondertussen heel Europa te doorkruisen ( dat is blijkbaar daar de gewoonte bij het jonge volkje ), ze halen geen financiële voordelen uit deze tijdelijke emigratie en in Australië is er altijd en overal werk te vinden ¡¡¡ De ouders van de jongen waren overgekomen om samen de camino te lopen ¡ En dan ... vlug in bed ... oogjes dicht en snaveltje TOE ¡
Dag 12 09-07 Güemes - Santa Cruz de Bezana 33.665 st zonnig 23 gr
Deze morgen verlieten we onze mini-chalet in het donker om 6u30. Eerst kregen we nog een lekker ontbijt in ons schitterend pelgrimsnest ... samen met andere vroege vogels ¡ We stapten door de rust van de morgen in het zalige berglandschap enkel fluitende vogeltjes vergezelden ons ... Toen we afdaalden zagen we in de verte de grote stad van de regio liggen blinken : Santander ¡ Je kent ons ... we deden een ruim ommetje langs de magnifieke kustlijn om Santander te naderen .... een absolute aanrader ¡ Langs de smalle wandelpaden aan de rand van de kliffen keken we constant uit op de boerderijen, akkers en weiden aan de ene kant ... terwijl we de zeegeur opsnoven en klotsende golven hoorden ... Wat voelden we ons pietluttige pelgrims tegenover de grootsheid van de rotsenmassa en wilde kracht van die wijdse zee ¡ De zeemeeuwen lieten zich met plezier onbeweeglijk meedrijven op de luchtgolven ¡ Ondertussen verscheen een steeds breder en duidelijker beeld van de grote stad, vooral het paleis van La Magdalena op het schiereiland viel op ¡ Terug afgedaald stapten we met een Spaans en Italiaans pelgrimsechtpaar het lange strand af richting Puntal, terwijl de surfklassen massaal in aktie schoten ... allemaal netjes op een rij met plank onder de arm ¡ De veerboot "pedreñeras" overbrugt de lange afstand over de brede Ria van Santander ... deze overtocht behoort bij de camino ... en is geen gemakkelijkheidsoplossing. Een geweldige manier om t stad binnen te komen ... je bent echt onder de indruk van de grootsheid en charme die je vanop de boot reeds kunt aanschouwen ¡ Santander : here we are ¡¡¡ Voor alle ( toekomstige ) caminostappers die ons nu volgen : het traject Bilboa-Santander stapten we op 3 1/2 dag af, het is een gemakkelijk licht golvend parcours met 1 venijnig stuk erbij ( zie dag 11 ). We hebben ons doel bereikt ... 1 dag op voorsprong zijn ¡ In Santander ... eerst op zoek naar een terrasje ... daarna een bezoek aan de kathedraal ... stempel ontvangen ... wij "were weg" ¡ De voetbaluitslag van Duitsland-Brazilië hadden we ondertussen al vernomen en de schreiende tv-beelden opgevangen ... Terwijl we de stad ( = hoofdstad van Cantabrië ) uitstapten volgden twee jonge Duitsers met rugzak ... we feliciteerden hen ... ze waren echt fier, de een al meer dan de ander ¡¡ De uitlopers van een stad zijn zelden interessant ... veel leegstaande industriegebouwen en winkels, weinig aantrekkelijke woningen en een drukke baan ¡ Bij het eerste dorp mochten we terug de meer landelijke wegels bewandelen langs een spoorlijn ... waarlangs er meerdere grote in-aanbouw-zijnde industriegebouwen staan te verkommeren ... zielig ¡ Het volgende dorp was Santa Cruz de Bezana, daar is een nieuwe albergue ... werd ons gezegd ¡ We melden ons aan bij cafetaria Nimon ... een lieve jongen probeerde ons uit te leggen dat er zeker nog bedden vrij waren ( oef ¡? ) ... en dat zijn zus ons kwam halen. Samen met de jonge Duitsers werden we naar een heel verzorgd appartement gebracht en alles erop en eraan ... we slapen er in de mooiste kamer ... en twee badkamers te delen onder 6 pelgrims ¡¡¡ Je kan je niet voorstellen welk een luxueus gevoel dit geeft aan pelgrims die al blij zijn dat er warm water uit de kraan komt .... ¡¡¡ Tot morgen ¡
Dag 9 06/07 Bilbao-Pobeña 33.130 st zwaar bewolkt/1.5u regen
We zijn na de schrijfbeurt op zoek gegaan naar onze albergue, heel hoog (¡) gelegen in de wijk Altamira. Het was een oude school. De meeste pelgrims zijn hun tocht na 1 week gestaakt, dat was hun planning. Wij blijven nog met een 8-tal over ... vooral Poolse jonge mensen ... en 2 Vlaamse vrouwen ¡ We trokken 's namiddags de stad in ... het allereerste viel het prestige-volle voetbalstadium in aanbouw op ¡¡¡ Vervolgens via het rustige park naar het wijze Guggenheimmuseum ... eerst goedendag aan de reuze "plantenhond" bij de ingang ... en dan vol bewondering voor de statige, originele constructie het museum in ... Er was o.a. een tentoonstelling van Yoko Ono ... we zijn echt niet onder de indruk ¡ Wat er ons enorm raakte was een concertvoorstelling in 9 filmsessies van een Finse kunstenaar ... schitterend op alle terreinen. Na het spijtige rode duivelnieuws, hebben we ons eens anti-pelgrimachtig opgesteld .... chique gaan uit eten ... moet kunnen voor 1 keer ¡ Toen we in de oude binnenstad op een terrasje zaten ... hoorden we ... oh oef jullie zijn er toch nog .... de 2 Poolse meisjes ... ¡ Met een glaasje wijn moesten we dit vieren .... en dan haastig naar onze albergue ... want die sluiten altijd om 22u ... en dan kan er niemand meer binnen. Via een pas ontdekte trappenstraat ( 386 stappen ¡¡¡ ) waren we nog netjes op tijd ... oef ¡ s Morgens om 6u30 vertrokken richting Portugalete ... we passeerden de oude verloederde havenbuurt, de zielige woonflats, de oude hoogovensite ... deprimerend ... en hoe verder we stapten hoe beter ons gevoel werd .... De nieuwere industrie kreeg er een plaats, de kaaien werden verzorgder, nieuwe laad- en lossystemen stonden te blinken, .... Portugalete is een mooie woonstad geworden ¡¡¡ Onderweg stapten 2 pelgrims in tegenovergestelde richting naar ons toe ... we vroegen als we konden helpen ... nee we hebben iets vergeten zeiden ze in het Engels en in het Frans ... uiteindelijk ontdekten we dat het Deinzenaars waren ¡ Via de wandeltunnels verlieten we dit stedelijk gebied ... op weg naar de rustige zalige boerenbuiten ¡¡¡ De laatste 7 km druipten we weer verder ... tot in Pobeña een klein kustgehucht. Om 17u kregen we bezoek van nonkel Joris en tante Marleen, die in deze regio aan het rondtoeren zijn ¡ Samen aperitieven ... en kletsen ... supergezellig ¡ Nog een vlugge "vishap" ... en naar bed ¡ Tot morgen ¡
Dag 10 07/07 Pobeña-Liendo 52.791st fris en bewolkt in voormiddag/zonnig 28 gr
Deze morgen werden we heel vroeg gewekt door het gewirwar van de startende pelgrims ... de Spanjaarden zijn wel heel vroege ochtendmensen, vanaf 4u30 ¡¡¡ Na ons verzorgingsritueel en de smeerpartij voor onze vriendjes ( = onze voeten ) zijn we eerst de innerlijke mens gaan geruststellen in de bar. Om 6u45 gestart ... aan een lange rit ¡ Heel bewust kiezen we ervoor om tijdens deze "rustige, echt ontspannende" week op sportief terrein om 1 dag voor te zijn op ons schema ¡ Onze staptijd tot Santiago is nauw berekend ... en wij weten dat er over 2 weken ... terug een zwaardere periode begint ( primitivo is een zwaar kaliber ) ... dus dan hebben we meer speling ¡ We klommen via een lange trappenklim tot aan de hoogste rotsrand ... met een panoramisch uitzicht over de zee-inham en de rivier de Barbadum in Playa de la Arena als resultaat ¡ In de rotsachtige klif zijn de restanten bewaard gebleven van de enige losplaats voor erts langs de kust van Vizcaya. Die behoorde bij een Engels mijnbouwbedrijf. De lucht was nog fris en ochtendlijk. Genietend stapten we verder tussen de groene heuvels en de wijdse zee ¡ Grote lange boten blijven evenwijdig op dezelfde plaatsen liggen in zee ... waarom ??? In de verste verte zien de "El raton" ( het schiereiland in de vorm van een muis ) ... dat is alweer 1 week geleden dat we daar voorbij kwamen ... Deze voormiddag verbonden we de ene ria ( zee-inham ) met de andere ... met er tussenin de hoger gelegen rotsen ... telkens spectuculair om de witschuimende golven geweldig tegen de kliffen te zien ploffen ... De 2 Poolse meisjes Ursula en Violetta haalden ons in ... fotosessie en veel gegiechel ¡ We naderden Castro-Urdiales, een mooie kuststad ... met de imposante kerk en een kleine haven ¡ Eventjes een hapje en een drankje en ... een beetje rusten ... we hebben tijd ¡¡¡ We zijn 7 juli vandaag ... en het was aanvankelijk heel fris aan zee : niemand in badpak op het strand ( 1 uitzondering ), 3/4 van de flatgebouwen staan opgesloten, geen volk bij de horeca .... geen goed seizoen voor de middenstanders ... maar ssst ... een prima stapweertje ¡ Aan een vlot tempo weer de weg ... pittoreske dorpen, kleine boerderijen, leuke huisjes met rendabele moestuinen ( ze lusten hier vooral bonen en paprika's ), weinig velden ( enkel maïsvelden met per stok sperziebonen erlangs, kwestie van dubbele plant dubbele winst ??? )... tot we weer het Petegems pelgrimskoppel ontmoeten ... ze waren erg laat gestart. Via heel smalle paden gingen we letterlijk het hoekje om bij het oude kerkhof en kwamen in een wilde weide met laagstammige bomen, vele grijze rotsstenen, ongeschoren schapen terecht ... en dan plots ... een grandioze blauwe zee met een witte zeilboot in de verte ¡¡¡ Zo fijn, zo poëtisch ... De meeste pelgrims staakten hun route voor vandaag maar wij wilden nog enkele kms verder ... ondertussen toonde de Spaanse zon zich en wij moesten een "isabelleke" ( = ons insmeren met zonnecreme faktor 50, cfr. dokter isabel, onze huidarts ) ... Aan de ria van Oriñon gekomen moesten de Middeleeuwse pelgrims de veerman betalen of een enorme omweg maken om de rivier over te steken ... de veerman is duidelijk met pensioen ... er bleef maar 1 oplossing : 12 km langs een saaie, gevaarlijke autoweg stappen tot onze volgende bestemming ... ¡ Niet leuk maar het kon niet anders .... ¡ Liendo is een tof dorpje met een gezellige albergue ... waarvan we nu nog een beetje gaan van genieten na een tocht van 35 km ¡¡¡ Morgen ... een nieuwe dag ... met een lange tocht ¡¡¡
Gisteren namen we afscheid van de Spaanse en Engelse mannenbende ... hun pelgrimsweek zat erop ... ze trokken huiswaarts ...om eerst te rusten zeiden ze ¡¡¡ Deze morgen zouden we om 6u opstaan ... we waren wakker ... maar durfden echt geen lawaai maken in die zo rustige slaapzaal ... dus nog een dutje extra ¡ Om 6u30 werden we door de romantische Enya wakker gezongen ( dacht aan L.D. )... en de bijenkorf kwam in volle actie ¡ Vandaag werd het een korte (13,3 km op 4u tijd ¡¡¡) maar uitputtende trip, volgens onze gids ... We startten langs de autobaan en zagen de luchthaven met veel verse vliegladingen ... in de verte. Een bar ... sorry nog niet in actie ... dus ontbeten we uit onze voorraad langs de graskant. We stapten door het belangrijkste technologisch industriepark van Spanje : Zamudio. Toen begon het ... de klim ... inderdaad uitputtend ... maar met alweer een prachtig breed panoramisch uitzicht over ... Bilbao deze keer ¡ Na een felle afdaling maakten we kennis met deze stad .... maar eerst een lekker ontbijt natuurlijk ¡¡¡ Langs de vele trappen daalden we verder en op enkele honderden meters van elkaar bezochten we de rijkelijk versierde kerken ... heel mooi ¡ Via de smalle gezelllige winkelstraten kwamen we in deze cyberkaffee terecht ... Gisteren was er geen internet beschikbaar. Deze week kon ik mijn hotmail niet openen, dan vervolgens via een extra code ( door mijn man doorgegeven ) wel ... en nu terug niet meer ¡¡¡??? Zoals we beloofden de gebruiksaanwijzing van ons "multigebruik-nood-doekje" ( letterlijke tekst ¡) Dit doekje werd speciaal ontworpen voor "echte" pelgrims, die heel beperkt zijn in hun bagage en zo met 1 doekje 1000-en-een-dingen kunnen doen als ze in nood zijn. Hieronder een kleine opsomming van enkele voorbeelden. - zakdoek - EHBO pleister - om etensresten in te bewaren - stofdoekje - brilpoetsdoekje - witte vlag - water- of koffiefilter - schoenpoetsdoekje - maandverband - slaapmuts ( in elke hoek een knoopje leggen ) - knuffeldoekje - WC papier - snelverband - ... of gewoon ... om eens ter hand te nemen en te mijmeren ... en eventjes te denken aan de mensen die aan jullie denken ... en jullie tocht op afstand meevolgen ... "
Terwijl de Machelaars aan de Gulde (= meerdere kermisdagen) beginnen, de feestvierders in Arras en Deinze zich uitleven, de jarige (L¡¡¡) aperitieft ... gaan wij verder op ontdekkingstocht in onze "verse" stad ¡¡¡ Aan Sabine en Cedric : een fijn huwelijk ¡¡¡
Onze eerste pelgrimsweek van "de camino del norte" zit erop ... eventjes mijmeren ... Op de eerste avond ontmoetten we de Duitse pelgrim ... hij waarschuwde ... dat deze camino 1 dag regen 1 dag zon ... was ...en dat je alle weersomstandigheden op 1 dag kon ervaren ¡¡¡ Deze man had gelijk ¡¡¡ Het is een prachtige, heel pittige route ... je leert er prima klimmen en dalen ¡¡¡ De modderomstandigheden verzwaarden deze week in ruime mate ¡ De gemiddelde leeftijd van de pelgrims ligt veel lager dan op de camino frances, wij behoren hier echt bij de oudste exemplaren. Het pelgrimspubliek is vooral van het mannelijk geslacht ¡ Het aantal pelgrims ligt ook veel lager dan langs onze vorige camino ¡ De caminosfeer is er wel ... Enkele jaren geleden bezocht ik met mijn man deze regio ... ik vond het fanatiek zijn van de Basken toen veel meer opviel ¡ Nu zagen we regelmatig hun vlaggen en hun eigen taal ... maar op een rustiger wijze ¡ Het prachtig rustig Baskenland is een ekonomisch welvarende streek, de inwoners zijn er ook veel vinniger, aktiever dan de Spanjaarden langs de camino frances ¡ Het verschil in mentaliteit is groot ¡ Het totaal aantal gestapte km van deze week is volgens onze gids : 145 km. Hop naar de volgende ... ¡ Een zalig weekend aan iedereen ... wij gaan er ook een lapje op geven ¡¡¡ Gerda Martine
Dag 7 04/07 Gernika-Lezama 32.480 st droog licht zonnig weer
Gisteren toen we in Markina-Xemein aankwamen, stonden enkele pelgrims ons te wenken naar een kerkportaal. Zo n kerkinterieur zagen we nog nooit ... geen kerkstoelen geen altaarfront ... maar twee reuzegrote stenen ( in menhirstijl ) van zeker hoger dan 10 m tegen elkaar steunend met enkel een tabernakellichtje en een mini-altaar eronder ... en dat was het ¡ Heel vreemd ¡ We vroegen aan een Spaans meisje naar de historie van dit fenomeen ... ze zei dat er in het dorp de meest wilde verhalen over deze stenen verteld worden ... meteorieten ??? Maar niemand kan de correctheid hiervan bevestigen ... in de albergue onze zelfde vraag aan een oudere dame ... heel koeltjes antwoordde ze ... dat die kerk niet tot haar parochie behoorde ¡¡¡? Wij denken dat men die kerk letterlijk rond deze stenen gebouwd heeft ... dat kan niet anders ¡¡¡ Naar bed om 20u30( je leest goed ¡ ), uitgeteld en uitgemodderd ¡¡¡ We vertrokken om 6u15 door het donkere Gernika op een nat wegdek en onder dreigende grijze wolken. Met het schilderij van Picasso "Guernica" en de beelden van een verwoeste stad op ons netvlies stapten we verder ... We passeerden de 300 jaar beroemde oude eik waaromheen de leden van de "junta" vergaderden ( soort Baskisch parlement, heel symbolisch voor deze regio )..... en dan eventjes 1u20min stevig klimmen naar de hoogste flanken boven de stad ¡ Elke morgen hebben we een vast ritueel : welke dag, datum ( zonder GSM te raadplegen ) en opsommen van onze slaapplaatsen in juiste volgorde, dan een vers veldbloempje plukken om ons buidelzakje te garnieren ( oude kapelletjes ..... ) ¡ We vallen in herhaling ... maar wij "gleden" verder ..... Een motregentje kwam ons bezwete lichaam zalig verfrissen .... En de pelgrim ze stapte door .... in deze zo stille, erg groene bosomgeving. Soms kregen we de indruk een "junglewandeling" te maken : zoveel variatie van varensoorten op alle hoogten en een massa aan slingerplanten ¡ Een ontbijtbar hadden we nog niet tegen gekomen, dus : noten, perzik, graankoekje, druivensuiker ... en veel water ... en af en toe een "Annemietje" ( = een zwarte, lekkere snoep). In de hogergelegen weidepaden wordt elk "compartiment" afgebakend door heel creatieve hekjes, zelfs oude bedonderdelen bewijzen er hun dienst ¡¡¡ Onderweg ontmoetten we regelmatig loslopende koeien, ezels, veel paarden met hun "koe-bellen" aan, een groep jonge vaarzen spetteren angstig weg bij het zien van een pelgrim met een stok. Wat voelen we ons goed en dankbaar om nogmaals langs St.Jacobswegen te kunnen en mogen stappen ... ze zijn zo uniek ... met de pelgrimszegen van onze uitwuivende vrouwelijke Santiagogroep uit de Leiestreek in ons gedachten :
Buen Camino - Buen Animo ¡
Dat gezegend is deze tijd van groei en bloei. Dat gezegend is deze periode van minderen en loslaten.
Dat uw rennen wandelen en uw prestatiezucht genieten wordt.
Dat juist nu uw huis meer een thuis wordt en vriendschapsbanden sterker worden.
Neem de tijd om stil te staan bij hetgeen u draagt.
Leef in verbondenheid met uw ziel en met respect voor uw lichaam.
Geniet van wat mensen u bieden en van wat de natuur u schenkt.
Heb een goede tijd en ga met de kracht van de hemel, het licht van de zon, de jacht van de wind, de vastheid van de aarde. ( Peter Denneman )
Hieronder stonden er dan 12 schelpen met 12 namen van vriendinnen ¡¡¡ Fijn, he ¡ Dank, dames ¡¡¡ Dit alles stond geprint op een witte grote zakdoek waarvan we morgen de gebruiksaanwijzing doorgeven ¡
Toen wij het bos bijna verlieten, we hadden tot dan nog niemand tegen gekomen, zagen we een jonge Spaanse pelgrim uitgeblust op een boomstam zitten ... ¡ Hij kon niet meer, zei hij, en wilde een verse kop koffie en ontbijt .... wij verlangden daar ook naar ¡¡¡ We hielden hem aan de praat en samen stapten we verder .... ¡ Hij was afkomstig van Barcelona en Erasmusstudent geweest in Nederland ... zijn drie zussen hadden ook al een camino gestapt ... dus nu was het zijn beurt ¡ Deze jongen was heel goed geïnformeerd over de huidige Belgische politiek ... kende de verkiezingsuitslagen heel goed ... als Catalaan ¡ Ondertussen slonken de stapmeters verder ... en aangekomen aan de middeleeuwse kerk van Goikolexea ... dook er een bar op ... na 4u30min stapwerk ¡¡¡ Vijf km verder ... zat onze dagtrip er alweer op ... na veel klimmen en dalen ¡ De eindstreep was de nieuwe albergue in Lezama letterlijk gelegen onder de dalende vliegtuigen voor Bilbao. Zo n warm onthaal kregen we nog nooit in een albergue, die altijd door vrijwilligers van een plaatselijk Santiago Amigos gerund worden ¡ Deze man opende zijn herberg voor de openingstijd ... en nam letterlijk onze grote hoop vochtige, met modder bevuilde was uit onze handen ¡¡¡ Enkele uren later ... lag alles droogkastfris op de tafel op ons te wachten .... en wij ... wij MOESTEN rusten van hem ¡¡¡ Zo n luxe ¡¡ Ondertussen straalde de Spaanse zon in felle mate, zodat onze rugzak, onze schoenen ..... een extra droogbeurt kregen ¡¡¡ Het was echt nodig om alles eens te kunnen schoonmaken na zo n weekje ¡¡¡ Zelfs onze verse aankopen (oa sportdrank) haalde deze albergueverantwoordelijke uit de winkelzak om dit onmiddellijk in de frigo te deponeren ... zodat we morgen een frisse dorstlesser zouden hebben ¡¡ Ons hoedje af voor de vele lieve vrijwilligers die zo n werk doen ¡¡¡ Na ons wandelingetje door het dorp en de pelgrimsmenu, nog een praatje gemaakt met een Nederlandse pelgrim .... ze stapte reeds heel wat St Jacobswegen, te voet van Nederland naar Rome en dan naar Jeruzalem (¡), ook nog maanden door Turkije, Maleisië .... Daar konden we nog veel van leren ¡¡¡ Slaapwel ¡¡¡ Tot in Bilbao ¡
Dag 6 03/07 Markina-Xemein - Gernika 39.882st bewolkt 21 gr
Tijdens onze ploeterdag gisteren zijn we de eerste provinciegrens overgewandeld : van "Guipuzcoa" naar "Vizcaya". Door de massa regen was er ook vochtigheid binnengedrongen in Gerda s rugzak ... laat je fantasie werken, zowel qua geur als uitzicht ¡ Mijn gerief werd gespaard door de witte vuilzak van gemeente Zulte .... Deze morgen konden we ontbijten van onze eigen knapzak in het klooster, allerlei drankjes stonden tot onze beschikking ....welk een luxe ¡ Via een smal wandelpad langs een riviertje trokken we richting Monasterio de Zenarruza .... maar eerst moesten we heel wat partijtjes "evenwicht in de modder" doorworstelen .... elk bospad lag er spiegelglad bij ¡¡¡ Het eerste heel charmant dorpje was "Bolivar", geboortegrond van de familie van Simon Bolivar, bevrijder van Zuid-Amerika ¡ Daar eventjes gerust ... want wij hadden al heel wat klimpartijen in de kuiten ¡ En dan kwam het prachtige "Monasterio de Zennarruza" in het zicht .... indrukwekkend, nog steeds bewoond door de paters trappisten. We zagen er eentje rondlopen in habijt met nieuwe wandelschoenen aan ¡¡¡ Ondertussen een praatje gemaakt met een Pools pelgrimskoppel ... We dachten ons eenvoudig wandelingetje ( met 1 ster of schelp ) start hier .... amai alweer ... een grote moddermassa .... we zagen nog nooit zoveel modder als vandaag ¡ En ja, Gerda en ik spelen ook onze WK ... modderslippen ... de stand is : 2-0 voor G.. Het moest ervan komen .... we ploeterden door de smeurie en moesten een gleuf overbruggen ... toen plots floep ... Gerda een landing maakte met rugzak en al ¡ Ze lag daar te lachen tussen de varens en in de modder .... en had zopas verteld dat ze die kniebroek vanavond nog eens kon dragen om uit eten te gaan ¡¡¡¡ Het moddereendje grabbelde overeind ... Ik heb fotografisch bewijsmateriaal verzameld van dit gebeuren .... ¡ En wij twee ... wij ploeterden verder ¡ Ons middagmaal gebruikten we op een stenen brug, waarop de hagedisjes aan het spelen waren ... Na een stappartij door het idyllisch berglandschap met her en der mooi ingeplante boerderijen in de Baskische bouwstijl, moesten we weer de hoger gelegen bossen induiken ¡ Ondanks de modder toch zo zalig rustig, lekker geurend naar dennen en eucalyptus .... dat is echt genieten, zeker in dit ideaal droog wandelweertje ¡ De bossen zijn hier een kakafonie van vele soorten bomen : alle soorten zoals bij ons, uitgezonderd de beuk, vooral de naaldbomen zijn hier talrijk ¡ Het Baskenland is voor ons synoniem van charme en rust. De groep Engelse pelgrimmannen kwamen ons onderweg bloedernstig vragen als we hun maat niet gezien hadden onderweg ....??? Aanvankelijk dachten we dat ze aan het grappen waren ... maar nee ... ze waren 1 lid van de bende kwijt ... en in paniek ¡¡¡ We stapten geschrokken verder ... totdat we het panoramisch zicht van Gernika in ons vizier kregen ..... In de stad gekomen ... zien we de "vermiste" Engelsman op het eerste terrasje zitten .... ¡¡¡ Wat er gebeurd was ... daar hebben we het raden naar ¡ Gernika is een grotere stad, bekend om zijn zwaar oorlogsverleden. In april 1937 heeft Hitler deze stad laten bombarderen, met toelating van generaal Franco, als test ¡¡¡ Wij zijn zopas op bezoek geweest in het museum van de vrede. Maar Gernika heeft weinig slaapplaatsen voor pelgrims ..... dus alle goedkope hotels en pensions worden ingepalmd ¡ Wij slapen deze nacht ook in een pension ¡ Vele stapgroeten ¡
Dag 5 02/07 Deba-Markina-Xemein 46.160st echte regendag
Gisterenavond op weg naar onze eerste pelgrimsmenu .... in het frisse Noord-Spanje. De Spanjaarden zelf zaten met jas aan op het terras, veel spelende kinderen in de straten en de mannen op cafe, heel rustig kijkend naar de match : Zwitserland-Argentinië, zij zijn al een beetje uitgeblust, denken we ¡ Deze morgen : in een klein stationnetje s morgens in de vroegte .... kropen we rond 6u15 uit onze slaapzak, op dit moment is het hier nog echt donker ¡ Met pak en zak vertrokken we rond 6u45 .... oeie onze "steunpilaartjes" vergeten ... dat kan echt niet zijn ¡ We stapten over de spoorwegrails ( dat mag hier ¡¡¡) toen Gerda een geopende bar zag achter ons .... stop ..in achteruit en gaan ontbijten ¡ Men had ons gisteren bij infobalie doorgegeven dat we op de tocht van vandaag de eerste 20 km geen enkele bar of restaurant of winkel zouden tegenkomen ... dus wij sloegen onze voorraden op ¡ We sleurden dus een 3 kg ( 2 liter water ) meer mee in onze rugzak ... wat goed voelbaar was ...¡ Onmiddellijk was het weer klimmen geblazen ... en een felle ... na een 20 min stonden we, kletsnat bezweet, het prachtig panoramisch uitzicht over Deba te bewonderen ¡¡¡ De weg zou de eerste 6 km niet goed aangeduid staan, vertelde men ons, .... misschien was hun gele verfpot uit ... we weten het niet ¡ Via een gekregen plan volgden we de stijgende weg naar de "Ermita del calvario", een plaatselijk bedevaartsoord ... het werd een echte "Kalvarieberg"... het plan klopte niet .... en samen met 2 Duitse meisjes en een Engelse jongen trokken we op zoektocht .... Amai veel voetstappen en veel tijd verloren .... een hotelhouder toonde ons een heel smal paadje in het bos .... en toen kwamen we in de gietende regen bij deze kapel terecht. Eventjes blikten we nog eens naar het "zeetje" ... want vandaag verlieten we tijdelijk de kust voor het binnenland van de Basken. Langs de landelijke wegen in een "Sound of music"-stijl belandden we op de bospaden voor de volgende 20 km ¡¡¡ Er wachtte ons een klim naar de top van de Arnoberg .... en die regen bleef maar komen ¡¡¡De oudere Spanjaarden bestelden hier hun taxi ¡¡? Ik loerde naar ons dagtripschema .... Gerda vroeg ..."En ....?", " Wil je het echt weten ???", "jaok" ...."we moeten 5 km klimmen ¡". Ze wierp me een schuinige blik, lachte even en zei "Bedankt voor de info ¡¡¡". Daar we echt moeten voorkomen dat onze voeten weken in het regenwater ... trokken we onze "getten" ( = soort onderbeen- en schoenbescherming ) aan. Ondertussen passeerden een groep van 8 stappende Spanjaarden en wensten een hartelijk welkom in het ZONNIGE Spanje ¡¡¡ En wij maar klimmen ... het ging vlot ... langs een geribbelde betonbaantje ... terwijl het rollende verse regenwater onze schoenen schoonmaakten ... Aan de top zouden we een grandioos uitzicht moeten krijgen ... maar alles zat in een dikke mistlaag.... zo konden we de heel lange afdaling beginnen : over de boomwortels, uitstekende gladde stenen en een moddermassa ... heel glibberig ... maar we worden ervaren ¡¡? Ondertussen had ik een technisch probleempje : mijn splinternieuwe leki-stok begaf het .... dus werd deze vervangen door een afgekraakte tak ... en dat lukte ook. Onderweg ontmoetten we een hele reeks pelgrims ... veel Spanjaarden en Fransen, een veel jonger publiek dan op de camino frances, ... de meesten komen hier voor 1 of 2 weken stappen en vervolgen dan volgend jaar hun route. We zagen hier een groep Engelse mannen van rond de 50, die elk jaar 1 weekje samen komen pelgrimeren. Toen we het dorp binnenkwamen waren er maar 3 meer over .... de andere waren gestopt ... het lukte niet meer ¡ Vandaag zagen we meerdere mankende stappers ... en in onze albergue lijkt het nu eerder een half hospitaal qua verzorging ... ¡ Ja we geven het toe ... wij zijn van de oudste vrouwen op deze camino ... maar TOTNUTOE ....sssst ....moeten we niet onderdoen, denken we ¡¡ Vandaag gaan we voor 1 nachtje inwonen bij de Karmelietessen in Markina-Xemein ¡ We hopen op een droger weertje voor morgen ... alleen al voor de veiligheid ¡ Tot morgen ¡
Dag 4 01/07 Zarautz-Deba 37.072 st zon regen bewolking ong 20gr
Als je naar bed gaat om 21u ... lig je zo fris als een vis ...als een stramme vis ( ja ja we hadden echt stramme spieren ... na onze klimdagen ... dit hadden we nooit op de camino frances ¡¡¡ ) wakker van s morgens heel vroeg ... eventjes gezwaaid ... en Gerda was natuurlijk ook al wakker ¡¡¡ We verlieten onze statige albergue om 6u40 ... en langs onze camino geen enkele bar open voor een ontbijt ¡ Dus via de boulevard langs de Golf van Biskaye ( 3,5 km ) naar onze volgende bestemming ... een schitterend uitzicht : de opkomende zonnestralen glinsterden, enkele mini-sloepen dobberden op de zeer rustige zee, in de verte was ook nog de vuurtoren van San Sebastian te bespeuren .... zo n rust ... een zaligheid ¡ In Getaria op zoek naar ontbijt en kruidenierswinkel ... en dan weer verder ¡ Een flinke klim langs de wijnstokken richting Zumaia, deze hobbel-de-bobbelwegen stammen uit de Middeleeuwen, waarschijnlijk vroegere kerkwegels die ook door de pelgrims werden gebruikt ¡ We passeerden enkele kleinere wijnhuizen. De wijnstokken groeien hier letterlijk in een ondergrond van gras, alsof ze in een weide geplant zijn ¡ Onderweg ontmoetten we terug een vriendelijk pelgrimskoppel, waarmee we vorige dagen in het Engels eventjes converseerden ....wat blijkt ... het zijn Vlamingen ¡¡¡ Eventjes uitgeblazen bij een oude kerk, de selder en kervel groeiden er in een buitennis van het gebouw ¡ Eigenlijk verplaatsten we ons van de ene kust- en vissersstad naar de andere ....met tussendoor een rustig, groen, landelijk kader met boerderijen en regelmatig een breed kijkgat naar de zee toe ¡¡¡ Alles is hier zo puur, zo natuurlijk ... We blijven het herhalen ... magnifiek ¡¡¡ Verderop ( na veel klimmen en dalen ) kozen we om de camino tijdelijk te verlaten om via de GR121onze dagbestemming te bereiken, dit op aanraden van heel ervaren pelgrims ¡ We kregen twee jonge Italianen, twee jonge Françaises en een Groningse freule in ons kielzog ... Via een weide met twee grazende stieren ( met lange gekromde hoornen ) kwamen we in een prachtig bos terecht, om vervolgens in een schitterend natuurpark te belanden ... We deden 3u over 6,5 km ZONDER te luieren ¡¡¡ Zo n gevaarlijk pad zowel in het klimmen als het dalen, zagen we nog nooit ... maar o zo mooi ¡¡¡ Ik heb meerdere keren tegen Gerda bekend dat ik zo blij was dat ons moeder ons niet bezig zag ... meme-tje we hebben het overleefd, hoor ¡ Door de regen waren die paden spiegelglad, halleluja onze wandelstokken ¡ Deze tocht was echt spectaculair ... we liepen langs de smalle paden op de bergen grenzend aan de zee ... het allermooiste was de rotsformatie van enkele honderden meters breed en diep tot ver in zee. Die rotsen waren prachtig vertikaal gelaagd en schilferden af .... een uniek fenomeen ¡ Wil je beelden zien : zie "geoparkea.com" ... Ben je in de buurt ... zeker dit gebied bezoeken liefst met wandelstokken erbij ¡ In Deba aangekomen zijn we ons volgend bed gaan zoeken ....Je gelooft het nooit ...we slapen letterlijk in een treinstation, die nog steeds funktioneert ¡¡¡ Het is een gerestaureerd gebouw, waarbij de eerste en tweede verdieping omgetoverd is tot een heel praktische en mooie albergue ¡¡¡ Vanaf vandaag proberen we weer "kloek" te eten ... gedaan met de tapas ... we zullen het kunnen gebruiken, denken we ¡ Nu nog gaan happen en supporteren voor de Belgen vanuit onze slaapzak ¡ Er wacht ons morgen een zware tocht ¡
