Na een jaar vol ellende kon Club het seizoen dan toch in schoonheid eindigen. Manasseh Ishiaku scoorde na een dik kwartier de enige treffer van de partij en bezorgde zo Club zijn tiende bekerzege. Meteen is blauw-zwart ook geplaatst voor de eerste ronde van de UEFA-Cup. Na afloop stond iedereen met plezier de pers te woord, waardoor we een record aantal reacties sprokkelden.

“Wat een schitterend gevoel”

Matchwinnaar Ishiaku kon terugblikken op een goeie partij. “Wat een schitterend gevoel! Dit is alweer een nieuw hoogtepunt in mijn loopbaan. Eerder won ik hier ook al de beker met La Louvière maar dit is toch nog van een totaal andere orde. Dit maakt het seizoen alsnog goed. Bosko legde de bal knap af en ik had alleen maar in te koppen. Bovendien had ik nog eens kunnen scoren na een toch wel heel knap opgezette aanval via Brian. Soit, die 1-0 is voldoende gebleken en nu kan ik met een gerust gevoel op vakantie vertrekken.” (MV)

Philippe CLEMENT

“Nu gaan we feesten als de beesten”

Philippe Clement mocht als interimkapitein de beker als eerste de hoogte insteken. “We hebben Standard perfect opgevangen. De Rouches spelen altijd met de lange bal omdat zij zowel vooraan als in het midden over heel wat kopkracht beschikken. Gelukkig lieten we ons daar niet aan vangen. Voor een deel is dit ook een antwoord op alle kritiek. Uiteraard was die voor een groot stuk terecht, want we pakten veel te weinig punten dit seizoen. Maar je ziet, als we keihard werken, zijn we tot veel in staat. Dat moet een les zijn voor volgend seizoen, dat we ook in de minder belangrijke matchen de drie punten pakken.”
Voor Clement is het al de vierde bekerzege. “Of dit de mooiste zege is, durf ik niet zeggen. Maar het is in elk geval de bekerzege die mij de meeste opluchting geeft. Dit was een match van alles of niets. Dat we uiteindelijk winnen, geeft een enorme voldoening. Nu gaan we feesten als de beesten. Wat we precies gaan doen? Dat blijft top secret.” (SF)

Bosko BALABAN

“Chapeau voor onze defensie”

Bosko Balaban kwam niet tot scoren, maar dat kon de Kroaat niet deren. “Hoe ik me nu voel? Very, very happy! We speelden heel sterk en vooral chapeau voor onze defensie. Die was vandaag niet te kloppen. En zelfs toen er iemand van Standard voorbij raakte, stond er nog een uitstekende Stijnen in doel. We kwamen met de intentie op het veld om als eerste te scoren en toen dat lukte, nam ons geloof in een goede afloop toe. Ik ben echt heel blij. De competitie was slecht, maar de beker maakt nu veel goed. Dat we alsnog Europees voetballen verandert veel. Mijn contract loopt nog een jaar. Het is nu aan het bestuur om duidelijkheid te verschaffen. Of ik hier volgend jaar nog rondloop? We shall see… Het belangrijkste is dat we de beker hebben. Nu moet ik niet met de tranen in de ogen op vakantie vertrekken”, grapte de Kroaat. (SF)

Gaëtan ENGLEBERT

“Details draaiden in ons voordeel uit”

Gaëtan Englebert vond dat details beslisten over de finale. “En vandaag draaiden die details in ons voordeel uit. Wij wonnen net iets meer duels, hadden ook iets meer ervaring en waren bovendien net iets efficiënter. De Standard-spelers kloegen ook over de ref, maar dat vind ik onterecht. Wij kregen eveneens een paar gele kaarten die volgens mij overdreven waren. Maar goed, ik denk dat die reactie typisch is voor iemand die verliest. Voor ons telt nu dat we de beker hebben. Binnen een paar jaar herinnert iedereen zich alleen nog dat Anderlecht kampioen was en wij de beker wonnen. De rest is dan al lang vergeten.” (SF)

Birger MAERTENS

“Toen het einde naderde, spookte plots die 4-4 door mijn hoofd”

Birger Maertens hield een gekloven wenkbrauw over aan de wedstrijd, maar dat kon de pret niet deren. “Dit is fantastisch voor spelers en supporters. Na alle ellende die we dit seizoen kenden, doet dit enorm deugd. Club leeft weer. Verdedigend hebben we heel goed gespeeld. Na de 1-0 plooiden we echter te veel terug. Tijdens de rust wees de trainer daar terecht op. Standard kreeg nog wel kansen, maar ik denk dat de overwinning verdiend is. De Rouches zaten voortdurend te zagen tegen de ref en misschien floot die bij twijfelgevallen daarom soms in ons voordeel. Toen het einde van de wedstrijd naderde, spookte plots die 4-4 van in de competitie weer door mijn hoofd. Gelukkig kwam er geen herhaling van dat scenario. Ik kon het me trouwens niet voorstellen dat een ploeg als Club Brugge geen Europees voetbal zou spelen. Bovendien is dit een mooie reactie op de verhalen over die rotte appels in de spelersgroep. Met een slechte sfeer kun je zo geen prestatie neerzetten.” (SF)

Michaël KLUKOWSKI

“Onze groep verdiende die beker echt”

Michael Klukowski gaf de voorzet die via Balaban en daarna Ishiaku in doel belandde. “Over mijn persoonlijke prestatie ben ik niet zo tevreden, maar daar spreek ik nu liever niet over. Ik zag vooral dat we collectief een heel sterke prestatie neerzetten. Deze zege is fantastisch. De groep verdiende die beker echt. Hoe het dan komt dat we het in de competitie al te vaak lieten afweten? Ik heb er echt geen verklaring voor. Elke club heeft wel eens een moeilijk seizoen. Maar goed, dat moeten we nu maar vlug vergeten. We dwingen Europees voetbal af en dat biedt ons leuke perspectieven. (SF)

Jeanvion YULU-MATONDO

“Twee vliegen in één klap”

Jeanvion Yulu-Matondo viel in de slotfase in voor Mana Ishiaku. “Als jonge gast de bekerfinale kunnen spelen en die dan ook nog eens winnend afsluiten is natuurlijk schitterend. Vandaag stond er bovendien zeer veel op het spel. Nu slaan we twee vliegen in één klap: beker en UEFA-Cup! Dit was typisch zo’n wedstrijd waarbij de eerste ploeg die scoorde erg veel kans zou maken om de partij te winnen. Het seizoen is voor mij echter nu nog niet gedaan. Met de Belgische beloftenploeg hoop ik straks in Nederland ook enkele mooie dingen te laten zien. We hebben alleszins een selectie waarmee we hoge ogen kunnen gooien.” (NB)

Ivan LEKO

“Dit is de kroon op een moeilijke campagne”

Man-in-vorm Ivan Leko speelde ook op de Heizel een heel goede wedstrijd. “Winnen was vanavond de belangrijkste opdracht! Na onze vroege goal kan je stellen dat we het overgrote deel van de match hebben gedomineerd. Toch was het opletten toen Standard enkele keren gevaarlijk snel kwam opzetten. Mooi toch dat we de kroon op het werk kunnen zetten na een moeilijke bekercampagne waarin we het tegen Gent en Kortrijk niet onder de markt hadden. Vanavond toonden we dat we wel degelijk met de druk konden omgaan. Een zeer slecht jaar konden we toch met een positieve noot afsluiten. Technisch en fysiek bewezen we de betere te zijn van de Rouches. Persoonlijk ben ik tevreden dat ik tijdens de laatste maanden mijn beste niveau bereikte. Ook voor de coach ben ik blij dat we de beker mee naar Brugge kon meenemen.” (NB)

Stijn STIJNEN

“We hebben op het veld geantwoord”

Stijn Stijnen ontpopte zich met een aantal reddingen tot redder van Club. Onze nationale doelman was dan ook bijzonder opgetogen met de zege. “In België kun je met de titel en de beker slechts twee prijzen pakken. Bij aanvang van het seizoen liet het bestuur in hun speech duidelijk verstaan dat ze dit seizoen een prijs verwachtten. En kijk, er mag opnieuw een beker in de prijzenkast bijgezet worden. Op training werd scherp getraind, waardoor ik toch wel met een goed gevoel aan de aftrap kwam. Club Brugge in het algemeen en ikzelf in het bijzonder hebben dit seizoen bakken kritiek over ons heen gekregen. Maar vanavond hebben we op het veld geantwoord. We mogen terug Europa in en voor een ploeg als Club is dit echt wel van levensbelang.” (MV)

Joos VALGAEREN

“Hier heb ik van gedroomd”

In het hart van de defensie speelde Joos Valgaeren een uitstekende partij. “Van zo’n scenario heb ik gedroomd. Het is tevens het beste middel om dat wrang gevoel van een minder seizoen door te spoelen. Die strafschopfout? Jovanovic zocht duidelijk de fout op. De scheidsrechter had dus alle reden om de bal niet op de stip te leggen. Mijn toekomst? Ik voel me goed in Brugge, dus ik zie geen reden om te vertrekken. Ik wil Club nog iets teruggeven. Het is bovendien afwachten hoe de nieuwe trainer deze spelersgroep zal evalueren.” (MV)

Brian PRISKE

“En nu feesten ... !!!”

Brian Priske stond de pers te woord met het nodige gerstenat in de hand. Hij had dan ook alle reden om te vieren. “Met Aalborg verloor ik destijds twee bekerfinales in Denemarken maar nu heb ik eindelijk prijs. Wat een schitterend gevoel om zo’n ereronde voor de eigen aanhang te kunnen lopen. We zijn heel diep moeten gaan maar deze zege is toch dik verdiend. Wat een manier om al onze frustraties weg te spelen. En nu feesten ... !!!” (MV)

Sven VERMANT

“Bij Club zat het goed in elkaar”

Kapitein Vermant baalde als een stekker om het missen van de finale maar was niettemin enorm opgelucht met bekerwinst nummer 10. “Zo’n finale in de tribunes beleef je toch totaal anders dan op het veld zelf. Man, wat was ik zenuwachtig! Ik vond dat het bij ons heel goed in elkaar zat. Als we gans het seizoen dergelijk niveau hadden gehaald, dan waren we nooit op de zesde plaats gestrand. Akkoord, Stijnen moest een paar keer gevat tussen komen, maar toch is deze zege meer dan verdiend. Vooral in de tweede helft voetbalde Standard te steriel en vond het geen antwoord op ons spel.” (MV)

Luc DEVROE

“Deze bekerzege is een prachtige apotheose”

Ook Clubs sportleider Luc Devroe kon een grote glimlach niet onderdrukken. “Dit is toch wel een mooie apotheose van een ontgoochelend seizoen. Ondanks deze bekerwinst mogen we de ogen niet sluiten voor onze zwakke campagne in de competitie. En daar moeten we lessen uit trekken. Het winnen van de beker was voor Club dan ook van kapitaal belang. Zowel voor de verkoop van de abonnementen, de sponsorgelden en het aantrekken van nieuwe spelers is deze winst een extra stimulans. Wat met Cedo? Hij liet onlangs verstaan dat hij al een beslissing heeft genomen omtrent zijn toekomst. Dinsdag ga ik nog eens met Cedo rond de tafel zitten en dan zie we wel. Deze bekerwinst is ook voor hem een beloning voor zijn werk van de afgelopen maanden.” (MV)

Cedomir JANEVSKI

“Proficiat aan spelers en supporters”

Cedomir Janevski kon als hoofdtrainer in schoonheid afscheid nemen. Het verhoopte Europese voetbal werd dan toch gehaald. “Ik wil eerst de supporters van beide teams proficiat wensen. Ze hebben voor een schitterende sfeer gezorgd. Wij zijn goed aan de wedstrijd begonnen. We kregen meteen enkele kansen en scoorden dan ook snel dat doelpunt. We kregen het dan even moeilijk. In de tweede helft probeerde Standard druk te zetten. De spelers hebben alles gegeven en hebben die prijs dan ook verdiend. Het was jammer dat er vandaag maar één winnaar kon zijn. De spelers hebben het hele seizoen veel kritiek gekregen en hebben dan uiteindelijk toch het seizoen gered door de beker te winnen. Proficat aan de spelers en de supporters. Ik ga nu nog even genieten van deze zege en zal mijn beslissing daarna wel nemen. Of ik nu bij Club blijf of niet ik zal altijd voor Club Brugge blijven supporteren.” (DC)

Michel PREUD’HOMME

“Ik ben heel erg ontgoocheld”

Standard-trainer Michel Preud'Homme kon zich maar moeilijk neerleggen bij het verlies van zijn team. “We wisten dat Brugge sterk aan de wedstrijd zou beginnen. Vooral fysiek kwamen we tekort. Het beste Standard hebben we niet gezien in die eerste helft. In de tweede helft liepen we constant achter de feiten aan. We hadden niet echt grote kansen. De bal viel net niet goed bij de kansjes die we kregen. We verdienden misschien om die gelijkmaker te scoren maar dat doelpunt viel niet. We werden nerveus omdat het niet lukte. Er was een heel grote pressing van Club waardoor er veel fouten vielen. Dit is een heel erg grote ontgoocheling. We wilden deze beker winnen voor de supporters en het bestuur. Nu is het een kwestie van hard verder te werken. We weten dat de basis er is en daarop moeten we verderbouwen.” (DC)

Club was in de bekerfinale tegen Standard de betere ploeg en wint verdiend zijn tiende beker.  Eén goal van Ishiaku in de eerste helft volstond daarvoor.  Bij die bekerwinst hoort uiteraard ook het zo fel begeerde Europese ticket.

Of hoe een knotgek seizoen waarin blauw-zwart de kelk helemaal tot op de boden moest ledigen toch nog kan eindigen in een absoluut hoogtepunt in de roemrijke geschiedenins van de club.  De vreugde na het laatste fluitsignaal van de afscheidnemende scheidsrechter Vervecken was dan ook bijzonder groot.  Maar het moet gezegd: de winst is verdiend!

De eerste helft was leuk om te volgen.  Na doorkoppen van De Camargo zorgde Jovanovic voor het eerste doelgevaar.  Stijnen kwam vliegensvlug uit en hield Jovanovic van een goal.  Nadien nam Club de partij resuluut in handen.  Na 12 minuten nam Leko voor het eerst Renard op de proef met een verrassend schot naar de korte hoek.  Rernard moest een hoekschop toestaan die door Clement voor een leeg doel rakelings naast werd gekopt.  Iets voorbij het kwartier klom Club Brugge op voorsprong.  Balaban kopte een hoge center van Klukowski tot bij Ishiaku die van dichtbij hard binnen kopte (1-0).  Tien minuten later had diezelfde Ishiaku de 2-0 aan de voet na een schitterende één twee tussen Priske en Englebert maar Ishiaku duwde, ook al voor een leeg doel, onbegrijpelijk naast.  Kort daarop vlamde Balaban hoog over.  En Standard... dat keek lijdzaam toe hoe Club de lakens uitdeelde.  Pas met het rustsignaal in zicht kwamen de Luikenaars opzetten.  Jovanovic controleerde een knap balletje van Oussalah en knalde hard op Stijnen.  In de rebound bracht Stijnen opnieuw redding op het schot van Witsel.

De tweede periode begon bitsig met drie gele kaarten, voor Fellaini, Blondel en Defour, als gevolg.  Oussalah werd dan gewisseld voor Dupre.  Op het uur deed zich dan het cruciale moment van deze finale voor.  Valgaeren en Jovanovic gingen met elkaar in duel, Valgaeren had de intensie om de bal te spelen en raakte die ook eerst terwijl Jovanovic graag tegen de vlakte ging.  Een schitterend leidende scheidsrechter Vervecken wees terecht niet naar de stip tot groot ongenoegen van Standard-coach Preud'homme.  Die werkte zijn frustratie uit op de vierde official en werd prompt door scheidsrechter Vervecken naar de tribune verwezen.  Standard moest knokken voor terreinwinst  maar werd zeer goed opgevangen door Club.  Na 65 minuten kopte Fellaini net over.  Aan de overkant bokste Renard een vrije trap van Leko vlak voor de neus van Balaban weg.  Twintig minuten voor tijd leed Defour balverlies.  Balaban pikte het leer op, kapte zich vrij en trapte verolgens van op de rand van het strafschopgebied laag op doel.  Renard redde andermaal.  De tijd begon te dringen voor de Rouches en Lukunku kwam voor Deflandre.  Na 76 minuten won Dante een luchtduel van Priske maar de kopstoot ging voorlangs.  Maar Club kwam nooit echt onder druk te staan omdat het erin slaagde om er telkens voetballend uit te komen.  Zo forceerde het maar liefst 12 hoekschoppen tegenover ééntje voor Standard.  De tijd tikte in het voordeel van blauw-zwart.  Standard werkte in de slotfase met lange ballen richting Lukunku en Jovanovic.  Twee keer belandde een afvallende bal in de voeten van een Standard-speler maar Witsel en De Camargo mikten naast.  Na drie minuten toegevoegde tijd maakte scheidsrechter Vervecken er een eind aan en barstten de vreugdetaferelen los bij de Bruggelingen. 

Vanavond om 20.45 uur wordt in het Koning Boudewijnstadion de bekerfinale tussen Club Brugge en Standard op gang getrapt. Blauw-zwart hoopt een tiende bekerzege op zijn palmares bij te schrijven en zo alsnog het ‘annus horibilis’ goed te maken. Mits winst verzekert Club zich in extremis van een plaatsje in de UEFA-Cup.

Tekst: Steven FLOIN

Club Brugge en Standard bekampen elkaar voor het eerst in de finale van de Beker van België. Nochtans zijn beide teams de twee ploegen die al het vaakst in de finale stonden. Club speelde totnogtoe vijftien finales, waarvan het er al negen won. De Rouches knokten zich in totaal al veertien keer tot in de bekerfinale, maar daarvan wonnen ze er slechts vijf.

RETRO

Laatste bekermatch tussen Club en Standard eindigde op 5-1

De voorbije week telden we op www.clubbrugge.be al af naar de bekerfinale door een opsomming te geven van de voorbije negen bekerzeges van blauw-zwart. Daarin zagen we dat Club zijn eerste beker won in 1968 tegen Beerschot. Vooral de datum waarop dat gebeurde, is opvallend: 26 mei 1968, dag op dag dus 39 jaar geleden. De eerste keer dat Standard de beker won, dateert al van 1954: 3-1 tegen Racing Mechelen. De recentste bekerzege van Standard is al geleden van 1993 (2-0 tegen Charleroi). Henk Vos en Philippe Léonard bezorgden de Rouches toen voor het laatst een prijs. In 1999 (3-1 tegen Lierse) en 2000 (4-1 tegen Genk) verloor Standard twee jaar op rij de finale.

In de volledige bekergeschiedenis werden Club en Standard nog maar vijf keer tegen elkaar uitgeloot. Bij de eerste drie confrontaties trokken de Luikenaars telkens aan het langste eind. Sindsdien is het tij gekeerd en won Club telkens. In het seizoen 1993-1994 plaatste blauw-zwart zich pas na verlengingen voor de kwartfinales. Asselman en Goossens hadden Standard op een 0-2 voorsprong gebracht, maar twee treffers van Daniël Amokachi (foto) brachten Club alsnog op gelijke hoogte. Vier minuten voor het einde van de tweede verlenging knalde Rudi Cossey zijn team naar de kwartfinale.

Bij de laatste bekermatch tussen beide teams, in 1998, verliep het voor Club heel wat vlotter: 5-1 werd het toen. Bij de rust stond het al 3-0, na treffers van Vital Borkelmans (2x) en Gert Verheyen. Onmiddellijk na de pauze breidde huidig kapitein Sven Vermant van op de stip de Brugse voorsprong uit. Kort voorbij het uur scoorde Didier Ernst de Luikse eerredder, maar amper vijf minuten later legde Darko Anic de 5-1 eindstand vast.

Hieronder vind je een overzichtje van alle bekerconfrontaties tussen Club en Standard:
1964-65: kwartfinale (Sclessin) --> Standard gekwalificeerd: 2-0
1989-90: 1/16de finale (Sclessin) --> Standard gekwalificeerd: 3-2 na verlengingen
1991-92: 1/8ste finale (Olympia) --> Standard gekwalificeerd: 0-1
1993-94: 1/8ste finale (Olympia) --> Club Brugge gekwalificeerd: 3-2 na verlengingen
1997-98: kwartfinale (Olympia) --> Club Brugge gekwalificeerd: 5-1

DE TEGENSTANDER

Deflandre verloor in ’98 de bekerfinale met Club

Bij Standard lopen er met Eric Deflandre en Karel Geraerts twee ex-spelers van Club Brugge. Veel bekersuccessen boekten ze echter niet met blauw-zwart. Deflandre (foto) mocht in 1998 vijf minuten voor tijd invallen, toen Club al met 4-0 achter stond tegen Racing Genk. Karel Geraerts speelde van 2000 tot 2004 in Brugge, maar tijdens de finales in 2002 en 2004 kwam de Limburger niet in actie. Hun ploeggenoot Sergio Conceiçao heeft daarentegen al heel wat meer bekerervaring. De 32-jarige Portugees speelde al zeven finales.

Standard-verdediger Frédéric Dupré kan voor het tweede jaar op rij de beker winnen. Vorig jaar deed hij dat al met Zulte Waregem, na een 2-1 zege tegen Moeskroen. In de 1/16de finales had hij toen een groot aandeel in de eliminatie van Club, want het was Dupré die voor de 2-0 zorgde. Een late goal van Ishiaku kon toen niet meer baten.

Michel Preud’Homme kan normaal gezien uitpakken met zijn sterkste elftal. Ricardo Sa Pinto was deze week nog onzeker, maar raakt wellicht fit. Meer dan een plaatsje op de bank moet de aanvaller normaal gezien niet verwachten. Uitkijken wordt het vooral voor Milan Jovanovic. De Serviër scoorde in de competitie 14 keer en is daardoor clubtopschutter. Jovanovic blijkt echter vooral in de beker erg trefzeker. In de vijf bekermatchen die Standard dit seizoen al speelde, trof de aanvaller al negen keer raak.

IN DE BLAUW-ZWARTE KEUKEN

Janevski zit voor het laatst op de bank als hoofdtrainer

Twee weken geleden verloor Club de generale repetitie met 1-0. Standard kwam in een kolkend Sclessin al na tien minuten op voorsprong via Igor De Camargo. Net na de pauze werd Joos Valgaeren met een tweede gele kaart van het veld gestuurd en die numerieke minderheid gaf uiteindelijk de doorslag. Club slaagde er niet meer in om gelijk te maken en mocht blij zijn dat de Luikenaars de vlijmscherpe counters niet afwerkten.

Een slechte generale repetitie betekent echter niet dat ook de eindvoorstelling negatief zal uitdraaien. En vice versa. Twee seizoenen geleden bijvoorbeeld droogde Club op de dertigste speeldag Germinal Beerschot af met 6-0. Enkele weken later namen de Ratten op de Heizel echter revanche. Halfweg de eerste helft bracht Karel Snoeckx de Antwerpenaren op voorsprong. Tien minuten na de pauze maakte Gert Verheyen gelijk, maar een minuut later stond het al 2-1 via Kris De Wree, die zijn team op die manier de beker bezorgde.

Voor Club is de opdracht klaar en duidelijk: mits winst pakt het alsnog een ticket voor de UEFA-Cup. Lukt dat niet, dan mist het voor de tweede keer sinds 1982 Europees voetbal. De laatste keer dat blauw-zwart geen Europees voetbal haalde, was in 1993. Net als nu eindigde Club toen pas zesde in de competitie.

Cedomir Janevski, die voor het laatst op de bank zit als hoofdtrainer van Club, kan met uitzondering van Daerden, Chavez, Salou en Vermant op al zijn manschappen rekenen.

De selectie: Balaban, Blondel, Capon, Clement, Dreesen, Englebert, Gvozdenovic, Ishiaku, Klukowski, Leko, Maertens, Priske, Stijnen, Valgaeren, van Heerden, Verbauwhede, Vermeulen en Yulu-Matondo.

DE SCHEIDSRECHTER

Peter Vervecken fluit voor het eerst match tussen Club en Standard

De finale van de Beker van België staat onder leiding van Peter Vervecken. De 39-jarige scheidsrechter floot in het verleden al 25 wedstrijden van blauw-zwart, maar nog nooit een confrontatie tussen Club en Standard. Dit seizoen floot hij wel al de matchen van de Bruggelingen tegen PSG (Brugse Metten), Anderlecht, Genk (zowel uit als thuis), Beveren en Sint-Truiden. Vervecken heeft bovendien nog nare herinneringen aan bekermatchen met de Rouches. Vorig jaar tijdens de bekerpartij Standard - Zulte Waregem duwde Sergio Conceiçao zijn shirt immers in het aangezicht van Vervecken.

Aan de vooravond van de bekerfinale legden we ons oor te luister bij interimkapitein Philippe Clement. Door de afwezigheid van skipper Sven Vermant is de ‘Fille’ de man die hopelijk voor blauw-zwart morgenavond de Belgische Beker de lucht insteekt. We blikten met hem onder meer terug op de vorige bekerfinales die hij in zijn carrière al speelde.

Tekst: Steven FLOIN

Hey Fille! Voelen jullie de spanning al?

“Tuurlijk, maar ik kan je verzekeren dat het een positieve spanning is. De wil om te winnen is erg groot. Er is ook druk natuurlijk, want als we verliezen spelen we geen Europees voetbal. Standard is daarentegen wel al zeker van de UEFA-Cup, maar ik ben ervan overtuigd dat bij hen de druk even groot is. Zij wachten al veertien jaar op een prijs, dus is het ook bij hen van moeten.”

Waaraan mogen we ons morgen verwachten?

“Moeilijk te zeggen. Het zal in elk geval niet zo’n open wedstrijd zijn als twee weken geleden in de competitie. Toen waren de belangen veel minder groot. Beide wedstrijden staan trouwens volledig los van elkaar. Het is ook niet zo dat zij favoriet zijn omdat ze twee weken geleden wonnen. Ook het feit dat wij in de competitie achter hen eindigden, betekent niets. Deze wedstrijd staat totaal op zich. Wij trekken in elk geval naar de Heizel om te winnen.”

Club heeft trouwens nog iets goed te maken in de beker, want twee jaar geleden ging het in de finale met 2-1 onderuit tegen Germinal Beerschot.

“Dat resultaat bewijst bovendien mijn stelling van daarnet. Deze wedstrijd staat totaal op zich. Ik herinner me nog dat we een paar weken voor de finale toen in de competitie met 6-0 tegen hen wonnen. Op de Heizel draaide het echter helemaal anders uit. Al was de situatie toen ook verschillend. We waren net kampioen en hadden heel wat festiviteiten en plichtplegingen achter de rug. Met als resultaat dat tijdens de finale de frisheid ontbrak.”

Herinner jij je nog jouw allereerste bekerfinale?

“In 1998 was dat, met Genk tegen Club. Al zullen we het maar beter niet teveel over die wedstrijd hebben, want bij de Clubfans is dat ongetwijfeld een pijnlijke herinnering. Voor mij persoonlijk was het echter één van de hoogtepunten in mijn carrière. Vooral omdat niemand verwacht had dat we met Genk zo sterk voor de dag zouden komen.”

Aan jouw eerste bekerzege met Club heb je wellicht heel wat minder leuke herinneringen.

“Inderdaad. In 2002 wonnen we de Beker tegen Moeskroen, maar die wedstrijd blijft een zwarte vlek in mijn carrière. Al na twintig minuten moest ik geblesseerd naar de kant. En wat erger was: ik moest daardoor ook forfait geven voor het WK in Japan en Zuid-Korea. Heel spijtig, want ik keek er enorm naar uit. Daardoor blijft die bekerfinale tegen Moeskroen de slechtste herinnering uit mijn carrière. In feite houd ik dus alleen een positief gevoel over aan de gewonnen finale tegen Beveren. Laat ons hopen dat ik na morgenavond kan zeggen dat de bekerfinale tegen Standard mijn mooiste herinnering is.”

Tot slot: jouw pronostiek voor morgen?

“2-1 voor Club.”