Met Gezinsbond Rekkem trokken we naar Wervik voor een bezoek aan de kaasfabriek 'Flandrien'.
Daar wordt sedert enkele jaren de beste kaas van de wereld geproduceerd, de Flandrienkaas. Ik mocht er al enkele keren te gast zijn in de firma om foto's te maken voor Het Nieuwsblad. Toen de kaas de prijs won, toen de vierde en vijfde tank werd geplaatst en voor enkele weken, toen 18 bollen kaas werden geschonken aan de Poperingse voedselbank. Die 18 bollen waren immers de grootte van minister-president Geert Bourgois toen die er op bezoek was.
Nu terug naar het bezoek. We werden er hartelijk ontvangen door de vader van de huidige bedrijfsleider Jan Desmet. Vader Desmet was de tweede generatie. Hij vertelde in geuren en kleuren hoe zijn vader begon met het leveren van kazen aan winkels. Omdat hij dat met een 'triporteur' deed, werd dit de naam voor de firma 'Triporteur'.
Daarna vertelde hij het verhaal van zijn zoon Jan die marketing had gestudeerd. Hoe het tot kaasproductie kwam en als prijswinnaar van de beste kaas het bedrijf een onverhoopt succes kent. Iedereen wil de kaas. Maar de vraag is groter dan het aanbod. Belegen kaas is zelfs momenteel niet meer op voorraad. Die zal er pas opnieuw met kerstmis zijn.
Daarna trokken we met de groep door de plaatsen waar de kazen worden gepekeld, bewaard, van een etiket worden voorzien...
Na een paar uurtjes toeven keerden we naar Rekkem terug en iedereen kreeg er nog een kilogram heerlijke Flandrien-kaas bovenop.
58 personen hadden zich ingeschreven voor het aanbod van het Davidsfonds: een dagje Wissant met twee wandelingen. Nog nooit hebben we zoveel wijzigingen moeten aanbrengen in het vervoer. Eerst de schoolbus van 35 plaatsen en daarna een bus van 50... 54... om te eindigen met 58 plaatsen. Zo konden we iedereen tevreden stellen en moest er niemand geweigerd worden. Na goed anderhalf uur rijden via Franse snelwegen bereikten we de 'Camping de la Vallée'. Isabelle Verledens wachtte ons reeds op. Zij had voor ons de wandelingen voorbereid. Eerst nog even genieten van een koffie of een biertje. Om 10.20 u. werd de eerste wandeling aangevat. De bus bracht de niet-wandelaars naar Wissant.
Mont de Couple
In de voormiddag was het wel even klimmen! Via landelijke wegen doorkruisten we een glooiend landschap. Overgoten met een stralende zon leek alles wel het aards paradijs. Rechts van ons hadden we een zicht op de zee met aan de horizon een prachtig zicht op de Engelse kliffen. Zo bereikten we de Mont de Couple. Van daaruit hadden we onvergetelijk vergezicht op de wijdse omgeving. Niet verwonderlijk dat de Duitsers er hun bunkers hadden gebouwd en van daaruit een mogelijkse inval vanuit Engeland goed in de gaten konden houden. Vanaf de hoogte was het dan afdalen naar Wissant. Onderweg werd nog even vol nieuwsgierigheid gekeken op de binnenkoer van een historische hoeve, 'la ferme dHerlen'. En zo bereikten we om 12.20 u. Wissant. In de twee uur wandelen hadden we 6 km 400 m afgelegd. 's Middags vond iedereen zijn gading om iets te eten, de ene hield het bij mossels bij 'Chez Nicole', steak of mossels bij 'Edwige', nog anderen genoten van iets lekkers in 'La Normandië'.
Strandwandeling Wissant - Escalles
Om 14.30 u. hadden we afspraak voor een wandeling op het strand van Wissant naar Escalles. Het werd een leuke wandeling vol verrassingen. Af en toe moesten we echter springen over geulen water die zich een weg baande naar de zee. Halfweg de wandeling werd de groep opgesplitst. Een tiental moedigen haasten zich verder tot de voet van 'Cap Blanc Nez'. Het was inderdaad een run tegen de tijd, want het wassende water nam snel de smalle kuststrook in. De rest van de groep keerde op z'n stappen terug over het strand. Wie de gehele afstand aflegde deed er 10,750 km over, goed voor 3 uur stappen. Om 18.30 u. werd de terugtocht aangevat naar Rekkem. Iedereen was uiterst tevreden over deze uitstap. Maar daar zat uiteraard het schitterende nazomerweer zeker voor iets tussen. En ook een speciale dank aan Isabelle Verledens voor de begeleiding van deze prachtige wandelingen.
