Ik wil het niet nalaten om de Lauwse
parochiegemeenschap hartelijk te danken voor hun massale aanwezigheid op mijn
aanstellingsviering als pastoor in de federatie Lichtervelde. Jullie grote
aanwezigheid heeft mij enorm veel deugd gedaan. Ik had dit echt niet verwacht.
Overal waar ik keek in de grote kerk van Lichtervelde zag ik Lauwenaars zitten.
Dank hierbij ook voor de vele vriendelijke wensen en lieve attenties vanuit de
parochie en de verenigingen. Zoals sommigen mij ook schreven of vertelden was
het met gemengde gevoelens dat jullie daar aanwezig waren omdat jullie mij
moesten afstaan aan een nieuwe parochie. Ik was blij dat jullie met zovelen mij
goed heb afgeleverd in Lichtervelde. Jullie waren ook blij en gerustgesteld dat
de mensen van Lichtervelde mij een koninklijk onthaal hebben bezorgd. Het was
voor mij echt overweldigend. Na de bijna 18 jaar goede zorgen in Lauwe ben ik
nu in goede handen van de federatie Lichtervelde. Het is voor mij nog sterk
wennen aan de nieuwe situatie, maar met de hulp van hierboven slaan we er ons
wel door. Misschien ben ik nu wel uit jullie oog verdwenen, maar voor mij niet
uit mijn hart. Want ik heb mogen leren en ervaren in Lauwe, kan ik nu goed
gebruiken in mijn nieuwe opdracht. Ik bewaar heel goede herinneringen aan
jullie allen. Nogmaals heel veel dank voor jullie steun in de voorbije weken en
bij de aanstellingsviering in Lichtervelde. Het gaat jullie allen heel goed.
De tekst die
voorzitter Michel Suestrone uitsprak tijdens de officiële ontvangst door het
stadbestuur in het Dorpshuis op zaterdag 25 februari.
Mevrouwen schepenen en raadsleden,
Ik mocht in 1992, ter gelegenheid van ons 20-jarig bestaan het
dankwoord uitspreken voor de ontvangst op het gemeentehuis. Twintig jaar later
mag ik het terug doen... en met veel genoegen.
Dank voor deze ontvangst, voor deze vorm van appreciatie voor de
werking van ons koor. Twintig jaar terug waren er toen al koorleden die
pruttelden dat onze farde veel te zwaar begon te wegen. Op heden is die farde
ook weer al te zwaar en hebben wij daarnaast ook nog een farde met
kerstliederen, een farde met profane liederen en een dik nieuw zangboek: Zingt
Jubilate. Dit alles te véél voor onze beide handen.
In 1992 mocht ik ook onze stichterdirigent Hubert danken voor het
enorme geduld en de koppigheid, zijn blijvend enthousiasme waarmee hij de
muzikale leiding op zich neemt. Dit is ondertussen niet 20, 30, maar 40 jaar
geworden. Wat zei ik daar juist?? Met "koppigheid". Ja de koppigheid
van een ezel. 't Is niet verwonderlijk dat de gemeente Kuurne hem vorig jaar
heeft opgenomen in de Confrérie van het Ezelskruisken als waardering voor zijn
inzet op zo vele terreinen.
Geachte leden van het stadsbestuur, hebben wij niet hard gewerkt, hard
meegewerkt aan het cultureel leven in onze gemeente? Wij denken van wel. Dit
noemen wij volkscultuur "pur sang". Velen kunnen getuigen van de
mooie muziek die wij hebben gebracht en de vele deugddoende avonden die wij
onze gemeenschap hebben bezorgd. Aan allen die daarbij hebben geholpen:
dirigent, bestuur, begeleider, zingende leden, regisseurs, toneelspelers en
gelegenheidsmedewerkers mijn gemeende dank.
Vanavond hebben wij misschien wel wat veel noten op onze zang. Maar wij
gaan verder. De noten zullen misschien gezien onze ouderdom wat lager mogen
zijn, maar ons voorbeeld, onze energie, ons enthousiasme kan misschien een
voorbeeld zijn voor de jeugd die ook op zoek is naar gezonde ontspanning. Zij
kunnen dit vinden in ons St.-Niklaaskoor. Zingen is beter dan spreken.
Een veertigtal stoeten en praalwagens trokken doorheen de straten van Gullegem
Parodie op Benidorm Bastards het meest gesmaakt
Geen gevoelige thema's in de carnavalstoet van Gullegem
zoals vorig jaar de zoektocht naar Caroline Vyncke. Kop-van-jut waren Elio Di
Ripo en schepen Stijn Tant.
De carnavalsstoet van Gullegem zat vol verwijzingen naar de
politiek. Nationaal moest vooral Elio Di Ripo het ontgelden. De groep Parigos
bracht een parodie op de Music-For-Life actie van Studio Brussel. De actie was
ditmaal: 'Di Ripu for Life, we don't give a shit.'
Ook de lokale politici waren het mikpunt van spot. Vooral Stijn Tant, de
jongste schepen van het land, die na een positief alcoholcontrole zijn rijbewijs
kwijt raakte, inspireerde veel deelnemers. 'Stijntje, Stijntje, wat doe je nu?',
vroegen Bart Gevers en Saskia Herman zich af. 'Of de schepen er mee zal kunnen
lachen? Het zal wel moeten', lacht het koppel.
Het carnavalsduo Serge Derveaux en Diederik Hanssens geeft Tant dan weer de
raad om in het vervolg te gaan babysitten op het toekomstige kindje van schepen
Lobke Maes.
De Gulleheem (Benidorm) Bastards hekelden het afbreken van oud rusthuis Gulle
Heem.
Carnavalsgroep De Zabbereirs vindt het feit dat de stoet niet langer langs
café Stadium passeert even erg als het wegvallen van de Muur van Geraardsbergen
uit de Ronde.
De jeugdvoetbalploeg FC Gullegem nam voor de eerste keer deel en ook de
jeugdbewegingen waren talrijk aanwezig met de Scouts (de Egyptische Revolutie),
Chiro Okido (een prachtige stoet uit India) en de Grietjes van KSA vertolkten de
Amerikaanse High School.
Pastoor Marc Vantyghem werd benoemd als pastoor in Lichtervelde. Tijdens een mooie viering werd afscheid genomen van pastoor Marc.
Een woord ten
afscheid
Beste mensen van
Lauwe,
parochianen van de
Sint-Bavoparochie,
Zondag was het de
laatste dag van mijn opdracht hier in Lauwe.
Ik ben eind juni 1994
naar Lauwe gekomen als priester, net de legerdienst achter de rug, om als jonge
medepastoor toevertrouwd te worden aan de parochie. Toen was ik voor jullie
allen een onbekende, een vreemde. Toch waren er vele mensen samengekomen voor
de aanstellingsviering op de weide van de Germana t.g.v. de parochiefeesten.
Het was een warme zomerzondag! Ik herinner mij nog levendig mijn eerste stappen
in de parochie onder het waakzame oog van pastoor Marcel Demeulemeester van wie
ik veel kansen kreeg. Terecht stelden velen zich de vraag: wat zullen we mogen
verwachten van deze jonge priester afkomstig uit Brugge? Maar ik voelde vanaf
het begin tot op heden dat ik welgekomen was bij jullie. Ook al duurde het een
tijdje vooraleer ik als koele noorderling de harten kon winnen van de warme Lauwenaars.
Stilaan kon ik mij door de vele kansen die hier kreeg ontplooien en met vallen
en opstaan vele mooie dingen realiseren. Nogal snel na mijn aankomst groeide
uit de toenmalige parochieraad een parochiaal team: een groep van leken die in
samen gedragen verantwoordelijkheid samen met de priesters het beleid zou
voeren in de parochie. Het was een eerste droom die ik kon realiseren.
In juni 1997 werd ik
pastoor binnen de federatie Lauwe-Rekkem. Ik was toen één van de jongste
pastoors van het bisdom. Het werd voor mij een hele uitdaging om nu verder als
pastoor in jullie midden te zijn. Naast de inlooptijd van 3 jaar, kwam nu het
ernstige werk op mij af. De verantwoordelijkheden namen toe en de aanpassingen
drongen zich op, want de tijden waren veranderd. We streefden continuïteit na,
maar ook vernieuwing. Ondertussen diende zich iemand aan om als diaken de
opleiding te starten. Op Pinkstermaandag 12 juni 2000 werd Jean-Marie Eggermont
in onze kerk tot permanent diaken gewijd. Het was voor onze parochie een
hoogtepunt temidden het jubeljaar 2000. Een jaar later werd hij vrijgesteld
voor het parochiewerk: een zegen voor mij en de gemeenschap. Ik ben diaken
Jean-Marie en zijn echtgenote Katrien veel dank verschuldigd.
Ook de
kloostergemeenschap ben ik dankbaar omdat er ik kon rekenen op een biddende
gemeenschap, een helpende hand waar het kon en een plaats waar ik mocht
thuiskomen.
Er zijn natuurlijk
vele hoogtepunten te noemen gedurende deze bijna 18 jaar dat ik bij jullie
mocht zijn. Ik noem er toch enkele bijzondere op. De restauratie van de
St.-Bavokerk, zowel aan de buiten als binnenkant en de realisatie van een nieuw
altaarpodium met bijhorende lezenaar en altaar. De geslaagde recente
aanpassingen in de Verrijzeniskerk die tot stand komen dankzij veel overleg met
het bisdom, de stad en de kerkraad. Ook de televisiemis in 2008 blijft voor
velen een bijzondere ervaring. Zoveel mensen waren met ons, zowel in Vlaanderen
als Nederland, rechtstreeks via de televisie verbonden tijdens de mooie
eucharistieviering waarop we vele lovende reacties kregen. Het was een enorme
inzet van velen. Ook het diocesane zendingsfeest van de West-Vlaamse
missionarissen behoort tot één van de topmomenten van de voorbije jaren.
Daarnaast waren er
natuurlijk de vele deugddoende ontmoetingen met talrijke mensen in onze
parochie en gemeente zowel op blije als droevige dagen, want wat ik bijzonder
mocht ervaren in Lauwe was dat er wel altijd ergens iets te beleven viel.
Natuurlijk waren er ook de vele vergaderingen en verantwoordelijkheden die
naast de dagdagelijkse taken zich aandienden. Ik heb geprobeerd dat alles in de
mate van het mogelijke goed te vervullen dankzij de steun van velen, in het
bijzonder de leden van het parochiaal team en de kerkraad met wie ik graag
mocht samenwerken. Als een pastoor veel werk heeft dan is dat een teken dat er
in de parochie hard wordt gewerkt door vele mensen die de parochie vandaag
genegen zijn en helpen aan de opbouw van de gemeenschap in allerlei uitzichten
van liturgie, dienstwerk en verkondiging. Gelukkig groeide de laatste jaren ook
de vraag naar verdieping en vorming om te groeien in geloof. We kenden de
opstart van de Bijbelgroep en het Leerhuis, maar ook andere initiatieven van
Adem-Tocht, het Woord en ik, Jokri, jong en minder jong die zich wilden
verdiepen in het geloof. Het waren telkens voor mij deugddoende momenten waarin
ik ook zelf kon groeien in mijn geloof en voor vele mensen een steun kon zijn.
Ik was blij dat ik samen met de diaken hieraan een nieuwe impuls kon geven.
In de voorbije jaren
heb ik steeds geijverd voor een missionaire parochie en het openbreken van
grenzen wanneer de eigen missionarissen stilaan terugkeerden naar het
Avondland. Zo kon de missiewerking op onze parochie een aantal priesters en
missionarissen adopteren zodat het missievuur brandende werd gehouden. Steeds
probeerden we een hartelijk onthaal te bieden wanneer onze missionarissen op
vakantie kwamen in Lauwe en het jaarlijkse missiefeest was telkens een
hoogtepunt. Het bezoek aan India vorig jaar vormde de bekroning van een
jarenlange vriendschap die gegroeid was met onze Indische priesters.
Naast de vele blijde
dagen waren er ook de moeilijke momenten en zwarte dagen. Dagen waarop we
afscheid moesten nemen van mensen die ons dierbaar of heel trouwe medewerk(st)er
waren. Ook waren er dagen waarop ik mensen ontgoocheld of pijn heb gedaan. Ik
wil hen allen om vergiffenis vragen. Ik ben er mij ook sterk van bewust dat ik
als mens en priester soms tekort ben geschoten. Maar ook in die droevige en
moeilijke dagen kon ik als priester mij gedragen weten door mensen en gesterkt
door mijn geloof en in mijn gebed rekenen op Gods barmhartigheid.
Nu is het uur
aangebroken om afscheid te nemen nu de bisschop mij een nieuwe benoeming heeft
toevertrouwd als pastoor in de federatie Lichtervelde. Net zoals Maria heb ik
ja gezegd: Mij geschiede naar uw woord. Het was ook het motto van mijn
priesterwijding bijna 19 jaar geleden. Het valt mij zwaar om Lauwe te verlaten
omdat ik mij hier zo goed heb gevoeld en ondertussen zoveel mensen mocht leren
kennen. Ik hoop dat het mooie werk dat ik hier in Lauwe mocht verrichten ook
verder mag groeien nu de bisschop jullie een nieuwe pastoor heeft toevertrouwd
die weldra wordt aangesteld. Ontvang priester Nikolaas hartelijk als jullie
nieuwe pastoor en werk goed samen met hem.
Maar wij vergeten
elkaar niet. Mag ik jullie vragen om ook voor mij nog eens te bidden? Als ik
voor de Heer sta, zal ik jullie blijven gedenken, want wat ik hier heb geleerd
en heb kunnen realiseren dankzij de steun van vele mensen zal ik nooit
vergeten. Duizendmaal dank voor die zoveel mooie jaren in Lauwe!
Voor de derde keer werd de spannende DF-quiz ingericht. Het was een initiatief genomen door onze veel te vroeg overleden DF-voorzitter Bernard Planckaert. Bernard had Geert Claeys, een fervent deelnemer aan quizzen, aangesproken om ook in Rekkem een quiz te organiseren. Geert was dan ook de man die de twee vorige quizzen zo spannend opstelde. Ondertussen werd Geert bestuurslid, meer zelfs, secretaris van de Rekkemse afdeling. Ook voor de derde uitgave gaf Geert weer een uiterst spannende quiz ten beste. Liefst 11 Rekkemse ploegen namen deel: 1. KAV - 2. Werk der Volkstuinen - 3. KWB - 4. Vrije Basisschool - 5. Gemeentelijke Basisschool - 6. Markant - 7. Unizo - 8. Oud-Chiroleiders - 9. Muridries en 10. Neos. Het werd een spannende wedstrijd met wisselende kansen. Iedereen was vol lof over de schitterende manier waarop de quiz was samengesteld. Er hing een gezellige sfeer in het Dorpshuis. De quiz werd werd uiteindelijk gewonnen door Muridries, een ploeg samengesteld uit enkele bewoners van Ten Dries en Murissonstraat en Dries Delrue. Tweede werd KWB voor de Vrije Basisschool.
Het werd deze week een bijzonder drukke, maar leuke week. Na het bezoek aan 'Mostaard Wostyn' te Torhout en de prachtige wandeling in Wervicq-Sud stond vandaag een bezoek aan de studio's van Focus-WTV. Met een vijftal wagens werd de verplaatsing gemaakt. De medewerkster van dienst gaf ons alle uitleg over de manier waarop de uitzendingen tot stand komen. De journalisten en cameralui die op pad trekken, het werk in de studio's, de redactie... En daarma mochten we dan doorheen het gebouw op verkenning. De foto's spreken voor zich. Veel kijkplezier.
Heel wat deelnemers verzamelden in het LDC Allegro te Menen voor de wandeling die zou doorgaan in Wervicq-Sud. Nadat Brigitte alle deelnemers over de beschikbare auto's had verdeeld en na een bakje koffie, kon iedereen zich verplaatsen naar de startplaats. Die bevond zich op de parking voor de kerk van Wervicq-Sud. Onder de leiding van Jozef werd dan een leuke wandeling afgelegd. Via een landelijke wegbereikten we een Duitse oorlogsbegraafplaats. Af en toe gaf Jozef wat uitleg over de bomen en planten. Het kasteelpark was ook een aangename verrassing. Totale afstand van de wandeling: 5,100 km. Op de laatste foto's zie je de kaart met de aangeduide wandeling.
Sedert 1869 wordt in Torhout mostaard vervaardigd door de firma Wostyn. Momenteel is Piet de 5de generatie die de bereiding met het aloude recept voor zijn rekening neemt. De groep kreeg van Piet uitleg over de herkomst van het mostaardzaad, de bereiding, verpakking... Kortom een boeiende uitleg. In het kleine museum kregen we een idee over de manier van bereiden zo'n 100 jaar geleden. Er waren ook talrijke collecties te zien van mostaardpotjes, enz... Uiteraard werd ook even geproefd van de mostaard en zelfs een praline met mostaard. En bij het vertrek was er nog voor iedereen een potje Wostyn-mostaard. Straf zeg !
Het begon allemaal met een
schrijfwedstrijd. Verschillende kinderen van 5de en 6de
leerjaar van onze school hebben deelgenomen aan de wedstrijd van het
Davidsfonds. Alle deelnemers kregen een uitnodiging om op 22 januari naar het
Dorpshuis in Rekkem om 10.30 u. te komen voor de nominaties. Er
hingen borden in het dorpshuis om te zien waar het plaatsvond. We gingen zitten
en keken naar de presentator (onze directeur Tom Vandamme). Er waren 3 scholen
waarvan 3 genomineerden een boek kregen per deelnemende klas. Dan was er per
klas een genomineerde voor de eindronde. Bij onze school (gbs-Rekkem) van het 6de
lj waren de genomineerden Axel Bertin ,Geike Verstraete en ikzelf Wolf
Demuynck. Wij mochten naar voren komen om onze boeken op te halen. Maar omdat
ik de enige was van de drie genomineerden die aanwezig was, moest ik dus alleen
naar voren komen. De andere boeken kreeg onze meester (Rik Bekaert) om maandag
aan de andere genomineerden te geven. Maar wie was nu de eindgenomineerde? Het
was ikzelf, Wolf Demuynck. Ik mocht op een stoel zitten en Marie Van Bellegem
en Liese Claes (kinderen van mijn klas) lazen een stukje uit mijn verhaal voor.
De presentator (nog altijd onze directeur) stelde nog wat vragen. En dan nu de
grote uitslag die bekend gemaakt werd door mevrouw de schepen van Menen: De
winnaar van Rekkem is Wolf Demuynck. We kregen nog een drankje en een hapje.
Het was een leuke ochtend Maar Nog
eens een dikke duim voor wie mee gedaan heeft want deelnemen is het
belangrijker dan winnen.
Alle deelorganisaties van het ACW (ACV, Okra, KWB, KAV, Ziekenzorg,
Pasar) en het bestuur van Paradijskermis nodigden iedere Rekkemnaar uit naar
het jaarlijkse nieuwjaarsfeest. Zon 170 personen genoten van de heerlijke
sfeer die er was in de zaal van de Paradijsschool. Er werden 9 genomineerden
voorgesteld waaruit de vrijwilliger van het jaar zou worden gekozen.
Werden voorgesteld door: Paradijskermiscomité: Claudine Demittenaere -
ACV: Dirk Segers - ACW: Claudine Breyne - KAV: Evelien Louage - KWB: Dirk
Breyne - Ziekenzorg: Kamiel Dujardin - Okra: Godelieve Poblome - Pasar: Yolande
Ameye en Mobiliteit: Jan Roelstraete. Yolande en Jan werden de vrijwilligers
van het jaar en werden in de bloemen gezet. (foto 1).
Ook de frontman van het Paradijs, Johnny Porte werd in de hulde
betrooken voor zijn 25 jaar onverdroten inzet voor de wijk.
Ook de toekomstige nieuwe gouverneur Karl Decaluwé kwam zijn beste
wensen overmaken. We zien hem op de tweede foto omringd door bestuursleden van
de diverse deelorganisaties.
Iedereen genoot daarna van een stevige breugheltafel en een
schitterende sfeer gebracht door de-menties. Er werd menig danspasje gezet.
Lang geleden dat het er zo gezellig aan toe ging.
Op 1 september 1990 kreeg Monique een job aangeboden in de
Gemeentelijke Basisschool. Ze kon aan de slag in de keuken en in de
kinderopvangdienst. Ze werkte er in opdracht van de vzw Gemeenteschool. Monique
zag de kinderen graag en ook de kinderen waren dol om naar de opvang te gaan. Ze
konden er o.a. knutselen, iets wat Monique zo graag met de kinderen deed.
Na 21 jaar en 4 maanden trouwe dienst nam ze afscheid van de
kinderen en haar collegas. Tijdens de nieuwjaarsreceptie voor het personeel
werd ze uitgezwaaid. Directeur Tom Vandamme
overhandigde haar een bloemstuk. Haar collegas van keuken en opvang hadden een
leuke cadeauboom in elkaar geknutseld.
Op de groepsfoto van links naar rechts: Saskia Vandendriessche,
Dorine Bekaert, Rita Staelens, directeur Tom Vandamme,
Monique Levecque, (voormalig directeur die Monique in dienst namà Eric
Vanthournout en Hendrika Noppe.
Miss België 2011 Justine De Jonckheere woensdag, 28 december 2011
Op de dag van de 'Onschuldige kinderen' mocht ik voor onze krant 'Het Nieuwsblad' enkele foto's maken van onze Miss België 2011. Omdat er slecht 1 foto in de krant komt, graag even de andere.
Een organisatie van het Davidsfonds i.s.m. parochies Sint-Niklaas en Maagd der Armen, Sint-Niklaaskoor, KVLV, Gezinsbond, Unizo, Markant, Neos, KWB, KAV en Pasar.
Rekkem beleefde opnieuw een hoogdag met het
mooie kerstconcert gebracht door het Vocaal Ensemble Blush uit Izegem. Het doet
deugd wanneer zoveel verenigingen kunnen samenwerken en een sfeervolle avond
samen kunnen organiseren. De dames van Blush hebben alle verwachtingen
ingelost. Het was een aaneenschakeling van frisse, sfeervolle liederen. Ook de
samenzang was een mooi slot aan het eind van de avond. Het langdurig applaus om
nog enkele bisnummers te horen was een bewijs hoe zeer de vele aanwezigen
hebben genoten van deze avond. Dank aan alle medewerkende verenigingen voor hun inzet. Dank aan de vele aanwezigen.
Noteer nu reeds: zondag, 23 december 2012 - 10de
Rekkems Kerstgebeuren!
Zondag 18 december
startte de dag onder een donkere hemel met hagel en regen! Maar bij het
feestelijk klokkengelui trok de hemel open!
De eucharistieviering
opende met een feestelijk lied: God heet ons welkom in zijn huis. God nodigt
allen op dit feest. Viert samen vreugdevol deze dag, Alleluia!
En we hebben
feestelijk gevierd! Aan het altaar concelebreerden E.H. Adelin, pastoor Chris,
E.H. Claeys en pater Pol. De mis werd opgeluisterd door het St.-Niklaaskoor en
met samenzang. De familie van E.H. Van Hullebusch en heel wat mensen vierden de
mis mee.
We mochten jubelen:
dank zeggen om 60 jaar priester-zijn, in vertrouwen op God en op mensen. Dank
om 60 jaar priester-zijn in gegevenheid, met een luisterend oor, met raad en
daad, ingeweven in gebed.
Het gebed blijft voor
E.H. Van Hullebusch, samen met zijn zus Mariette, een groot deel van zijn
dagelijkse bezigheid zoals reeds in vorige Kerk en Leven werd vermeld.
De mis eindigde deze
maal niet aan het kerkportaal, maar familie en heel wat volk trok, onder
stralende hemel, naar de school Ons Kasteeltje. Met een lekker glaasje en hapje
rondden wij dit diamanten jubelfeest af.
Wij doen verder
vanuit dit vertrouwen: Vrees niet, God is met U. Wij zijn er voor elkaar!
Aanstellingsviering in Lichtervelde van
40 jaar Sint-Niklaaskoor
39ste CARNAVALSTOET GULLEGEM
AFSCHEIDSVIERING pastor Marc Vantyghem
CD&V-nieuwjaarsreceptie regio Kortrijk
ACW-LAUWE: Vrijwilligers van het jaar
Davidsfondsquiz: De slimste ploeg van Rekkem
LDC - Bezoek aan WTV te Roeselare
Mostaard Wostyn Torhout
Davidsfonds TOAST LITERAIR
Gemeenteschool - Nieuwjaarsreceptie met
Miss België 2011
KERSTFEEST NEOS
KERSTFEEST ZIEKENZORG
KERSTCONCERT MET het 'VOCAAL ENSEMBLE BLUSH
60-jarig priesterjubileum E.H. Adelin Van Hullebusch
't Wintert in Rekkem
ALLEGRO MENEN - DORPSHUIS REKKEM
