Etappe 79: Oxford - Old Windsor 82 Km

Het regende vanmorgen bij het opladen van de bagage. Bij het vertrek, na het ontbijt, was het alweer gestopt en dat was zowat het weer van de dag, droge periodes afgewisseld met regen. Nooit hard genoeg om mijn regenbroek aan te trekken maar wel genoeg om het op te merken.

Tien kilometer buiten Oxford kwam ik nog een College tegen, in het nietige Cuddesdon. Misschien voor degene die niet van drukte houden.

De rit ging vandaag de hele tijd door de vallei van de Thames, hoewel ik ze zelden zag. Ik zag ze wel bij Henley-on-Thames, overigens een leuk en levendig plaatsje. Ook bij mijn volgende doel zag ik ze terug, in Windsor. Ik heb Windsor Castle al wel eens gezien, uit de lucht tijdens een landing op Heathrow dat hier een beetje verder ligt. Ik herinnerde me nog hoe gigantisch groot het wel leek te zijn. Wat ik me niet herinnerde was dat het zo dicht bij het centrum van het stadje lag. Ik heb niet aangeschoven om het te bezoeken, hoewel het met één uur aanschuiven een rustige dag scheen te zijn. Gisteren werd er schijnbaar tot 2 uur aangeschoven.

Voorbij Windsor ging ik verder naar Old Windsor voor mijn camping. Bij aankomst bleek de camping echter niet meer operationeel. UKcampsite zou toch zijn gegevens een keer moeten checken en updaten. Er was wel een soort chalet camp maar daar zag ik geen levende ziel buiten. Uiteindelijk kwam er iemand met een bestelwagen het grasveld opgereden dat dus ooit de camping was. Hij zei dat ik met gerust kon plaatsen maar ik ben even gaan kijken waar hij de wc en douches wees en besloot om toch maar door te rijden. Volgens de toestand van dat sanitair is dit al een hele tijd geen camping meer, als het dat ooit al echt geweest is. Mijn eerste gedacht was om gewoon door te gaan met de rit van morgen en te zien waar ik ergens terecht kon maar besloot toch om eerst te zien of ik hier ergens terecht kon. De eerste plaats die men me, in de lokale supermarkt, aanwees nam alleen on-line boekingen. Ik heb nog even geprobeerd via mijn telefoon maar ik kreeg geen internet op hun wifi en vond te weinig medewerking van het personeel. Toen niemand wou reageren op mijn opmerking ben ik maar op zoek gegaan naar adres 2, overigens maar een eindje verder en op mijn route voor morgen. Zo kwam ik terecht in de Union Inn in Old Windsor. Gaan eten ben ik in een andere pub, aangezien de keuken in mijn Inn maar tot 4 uur werkt. De wifi werkt echter nog minder, met de telefoon lukte nog een beetje maar met de laptop raakte ik helemaal nergens. Ik heb op TV wel nog de finale van het wielrennen kunnen zien.

Wie overigens zou denken dat er in Old Windsor ook een Old Castle zou staan vergist zich, geen kasteel in Old Windsor.

Windsor Castle was eigenlijk mijn laatste doel op deze trip. Vanaf nu zijn het eigenlijk nog gewoon 3 ritten naar huis, al zal ik natuurlijk niet nalaten om nog rond te kijken.

Vandaag dus op stap geweest in Oxford en dat begon vanmorgen onder een stralend blauwe hemel. Oxford is natuurlijk een stad die geschiedenis uitstraalt met al zijn oude colleges en university's maar ook met zijn castle. Het kasteel werd in 1071 gebouwd door de Noormannen die de stad veroverd hadden. Het kasteel werd in de geschiedenis een paar keer belegerd maar verloor later zijn militair nut en werd in 1388 beschreven als ruïneus. Sinds de 12° eeuw was er een gevangenis in het kasteel en deze nog behouden. Van 1785 tot 1805 werd op de plek een "county jail" gebouwd en die bleef nog in gebruik tot 1996. En verder zijn er dus al de verschillende colleges en universiteiten. Liefhebbers zullen met één dag waarschijnlijk niet toekomen om ze allemaal echt te bezoeken.

Na een koffiepauze op de middag bleek ineens het weer omgeslagen, het was volledig bewolkt toen ik terug buiten kwam. Het was ook nog drukker geworden, in zoverre dat het onaangenaam begon te worden. Ik heb trouwens nog nergens ter wereld zó veel bussen gezien. Het is onvoorstelbaar, stadsbussen, regiobussen en afstandsbussen (vooral naar London) staan gewoon achter elkaar aan te schuiven. Ook nergens ter wereld, buiten China, zó veel Chinezen gezien, helemaal onvoorstelbaar hoeveel Chinezen er hier rondlopen. Dat is dus een foutje in de realiteit van "Inspector Morse", die komt in mijn herinnering nooit bussen, Chinezen of zelfs toeristen in het algemeen tegen en je kunt er hier niet omheen.

Gaan eten ben ik in Old Tom, Tradtional Public House sinds 1769 ... "serving the best Thai food in town". Of dat in 1769 ook al was weet ik niet.

Ik ben de laatste paar weken geregeld wel eens nat geworden en ondertussen is het ook weer beginnen regenen maar als ik de toestand van het cricket veld hier bekijk komen ze hier schijnbaar toch ook nog wat water te kort.

Etappe 78: Chipping Sodbury - Oxford 93 Km

Vannacht is de door mij verwachtte regen gekomen in de vorm van een aantal stevige buien. Tegen vanmorgen was het wat minder maar rond 9 uur is het dan echt gaan regenen, niet zoals gisteren maar een sappige duurregen. Tot een uur of 2 en dan is het stilaan beginnen drogen. Bij het naderen van Oxford is het zowaar zelfs beginnen opklaren, waardoor ik tenminste nog een paar foto's kunnen maken heb. Daarvoor ben ik nog wel door een mooie omgeving en langs een paar leuke plaatsjes gepasseerd, bijvoorbeeld Malmesbury en Coleshill om er een paar te noemen. Het was echter te vochtig om de camera uit te halen, zelfs voor die 2 herten die ik in een veld zag staan grazen. Normaal altijd goed voor een foto poging maar vandaag dus niet.

Ik ben vandaag dus eigenlijk gewoon van A naar B gereden zonder meer, een relatief vlakke rit overigens. Al blijkt dat hier dus inderdaad relatief met toch nog een 750 hoogtemeters, maar er zaten geen extreme dingen tussen. Het ging vooral de hele tijd wat op en af met een paar echte klimmetjes tussenin. En die echte klimmetjes zijn momenteel toch vlug tamelijk zwaar, al gaan ze niet meer zo lang en steil als de voorbije ritten.

En nu dus in Oxford in mijn laatste hostel en voor mijn laatste stadsbezoek.

Etappe 77: Cardiff - Chipping Sodbury 89 Km

Een behoorlijk mooie maar koude start vanmorgen. Tijdens het fietsen warmde het, of ik, echter al snel op.

Niet het meest boeiende begin van de rit echter. Eerst weg uit de agglomeratie van Cardiff en toen ik daar eindelijk uit weg was toen kwam ik in de agglomeratie rond Newport, ook behoorlijk groot.

Ik heb al een paar keer willen schrijven dat wanneer ik op die extreem steile hellingen kom dat ik dan één voet uit de klikpedaal haal maar het is er nooit van gekomen, tot nu. Het klinkt misschien onlogisch, net wanneer je de extra trekkracht wel kan gebruiken, maar het is met het idee dat wanneer ik stil zou vallen ik tenminste één voet klaar heb om aan grond te zetten. Ik heb het een paar dagen voor Cardiff nog voor gehad, uit balans aan de rand van de weg en dringend voet aan grond. Vandaag heb ik het 3 maal voor gehad. De eerste keer zou je nog kunnen zeggen dat het uit balans was maar de andere 2 keren was het gewoon te veel. Het nadeel is dat de fiets te voet naar boven duwen nog lastiger is dan te fietsen, alleen loop je minder risico om omver te vallen. De derde keer heb ik de helft van mijn tassen, de boventas achter en de beide voortassen, afgeladen om mijn fiets omhoog te kunnen duwen, ik zou anders niet boven geraakt zijn. Ik heb dan mijn fiets verder geduwd tot waar het een beetje afvlakte en er bovendien een vlak opritje opzij was van waar ik terug zou kunnen aanzetten. Dan ben ik een paar keer terug gekeerd om mijn tassen te gaan ophalen. Ik heb dan mijn voortassen terug aangehangen om de rest van de beklimming te doen, waarna ik dus nog eens te voet teruggekeerd ben om mijn laatste tas terug gaan oppikken. Mijn dijen stonden op springen tegen dat alles boven was. Gelukkig dat het maar een mooi, recreatief ritje was ... volgens die gasten van route you.

Dan was er tussenin nog een vierde keer dat ik voet aan grond moest zetten en álles moest afladen om boven te geraken. Terugkeren was ook geen optie want boven aan de trappen lag de weg en over het bospaadje waar ik net over gekomen was wil ik het zelfs nog niet hebben. Dus alles afladen en in 4 keer de trap op dragen.

En toen het dan eindelijk mooier werd, onder andere met mooi zicht op de Severn, toen begon het grote druppels te regen. Niet allen grote druppels maar ook veel druppels, het plensde naar beneden. Genoeg om de volledige regenkledij aan te trekken en zelfs te gaan schuilen onder een bushokje. Het was de bedoeling om ook nog even door Chepstow, het laatste Welshe plaatsje dat ik zou aandoen, te rijden maar in de omstandigheden, moe en doorweekt, heb ik het links laten liggen. Om 3 uur zat Wales erop, maar mijn laatste dag in Wales was dus geen goede.

Eens in Engeland begon de lucht terug op te klaren en een paar kilometer verder in Engeland was er niets nat geworden. Wel waren er nog steeds dreigende wolken in de omgeving en ik verwachtte dan ook hier nog een behoorlijk portie regen maar voorlopig is er nog niets van gekomen. En zo kwam ik nog, of terug, tamelijk aan de camping, om daar voor een gesloten poort te staan. Er werd duidelijk gewerkt op het terrein en ik kreeg even een flashback naar Gortin. Opzij van de poort hing echter een bel met parlofoon en het bericht om te bellen en te wachten als je de code voor de poort niet had. Dus heb ik gebeld en naar een plaats voor een tentje gevraagd. Ze doen echter eigenlijk geen tenten meer. Toen ik vroeg of ze een andere camping dichtbij wist heeft ze toch de poort geopend en me uiteindelijk toch een plaats op een grasveldje gegeven. En zo sta ik dus alleen op het laatste grasveldje dat ze hier hebben. Het is ondertussen ook duidelijk dat ze de camping aan het ombouwen zijn naar een vakantiepark met chalets en nog een aantal plaatsen voor caravans, waarvan de meeste waarschijnlijk vaste klanten.

Het weer was zoals zo dikwijls de laatste weken, wisselvallig. Het begon erg mooi maar er kwamen geregeld ook donkere wolken. Het heeft zelfs een paar buitjes gedaan maar toevallig, echt toevallig, telkens net terwijl ik binnen zat. Een eerste keer toen ik een koffietje ging drinken en een tweede keer terwijl ik aan het eten was.

Vandaag dus Cardiff bezocht, hetgeen wat op wandel afstand was: een groot kasteel, een gigantisch stadhuis, een paar leuke parken en de straten tussenin. Daarna heb ik dan de waterbus genomen naar Mermaid Quay om het daar in de buurt gelegen Noorse kerkje te gaan bezien. Als er wat Noors in de buurt is moet ik daar geweest zijn natuurlijk. En daarmee was mijn dag voldoende gevuld.

Morgen gaan we nog eens een nachtje kamperen maar overmorgen zijn we, in principe, alweer op hostel in Oxford. Ik ben vandaag onderweg ook tot het besef gekomen dat morgen de laatste week begint.

Etappe 76: Brecon - Cardiff 82 Km

Vanmorgen begon weer fris en grijs. De zon brak wel al snel door maar het was niet de hele tijd zo, geregeld waren er nog dreigende wolken.

Het ging vanmorgen nog een tijdje door in Brecon Beacons National Park. Het ging in eerste instantie door een vallei, maar wel stroom opwaarts dus geleidelijk aan klimmend. Op het einde van de vallei was het gedaan met geleidelijk aan klimmen, toen ging het weer gewoon steil de pas over. Ik heb hier in Wales bij het klimmen al dikwijls goesting gehad om gewoon af te stappen en er bij te gaan zitten, maar als ik er bij blijf zitten kom ik natuurlijk nergens meer en bergop terug op gang komen lukt ook zomaar niet dus gaan we maar gewoon door.

Als je richting hoofdstad gaat dan kom je automatisch in meer bebouwd gebied en dan kom je als eens op wegen waar je liever niet komt. Bij Merthyr Tydfil kwam ik daardoor in allerhande problemen om er weg te geraken. Het begon met een fietspad dat ik zou moeten nemen maar dat afgesloten was wegens werken. Dat zou echter geen probleem zijn, ik zou wel via een eigen omweg terug mijn route vinden. Dat lukte ook, via een paar (heel) grote wegen kwam ik terug langs mijn voorziene route. Ik raakte er echter niet op, ze lag vlak langs me maar ik geraakte er dus niet. Bovendien leken alle wegen weg van het enorme rondpunt waar ik was wel op autosnelwegen uit te draaien. Ik vond een weg terug langs het pad dat ik hoorde te nemen, groot en druk maar er leek geen andere optie, maar ik vond nergens een mogelijkheid om op het pad te geraken. Kruispunten op de kaart bleken geen kruispunten te zijn maar bruggen. Na lang zoeken en speuren vond ik eindelijk een veilige weg uit ... dat bleek terug aan hetzelfde fietspad dat ik in eerste instantie wou nemen te zijn. Nu stonden er echter een paar arbeiders die wenkten dat ik wel door kon komen. De werken bleken gewoon een greppel naast het pad te zijn. Het pad begon met een pittig klimmetje, om boven aan een poortje te komen waarvoor ik alles moest afladen om het te kunnen passeren. Het was een hele tijd geleden dat ik deze nog tegengekomen was maar hier dus wel, nu was het even toch echt niet plezant meer. Gelukkig bleken de verder poortjes op het pad verwijderd of opengezet te zijn. Uiteindelijk reed ik goed 8 Km rond om goed 10 meter naar links op te schuiven. Toen ik er terug passeerde merkte ik dat het veel korter gekunnen had als ik aan het ronde punt een andere keuze gemaakt had maar de richting die ik koos leek op die moment de meest logische.

De omgeving werd daarna nog echt mooi, voor mij, de grote leegte. Slechts hier en daar heeft er iemand het idee gehad dat het daar wel een goede plaats was om een dorpje neer te planten. Sowieso was ik ondertussen wel een beetje in een "naar Cardiff" modus. Voor het gigantische kasteel van Caerphilly heb ik echter nog wel wat tijd gemaakt. Niet genoeg waarschijnlijk want het verdient wel meer, dit grootste kasteel van Wales, maar ik vond het echt wel tijd om richting Cardiff te gaan. Gelukkig ging de aankomst in Cardiff beter dan de passage van Merthyr Tydfil. Ik kon overigens nog een paar kilometers terug uitsparen door de rechtstreekse route naar Cardiff, via de A469, te nemen maar eerst moest er nog even stevig geklommen te worden om Caerphilly te verlaten.

En in Cardiff zit ik in een hostel die extreem goedkoop blijkt te zijn, 14 £ voor 2 nachten met ledenkorting. Ik heb nog even gecheckt of ze geen vergissing maakte maar het bleek wel degelijk over 2 nachten te gaan. Het ontbijt is 6,25 £ extra, het ontbijt kost dus bijna evenveel als de overnachting. Bovendien zijn de kamers, en de badkamers, van hotel niveau, alleen moet je ze met (maximum) 4 delen. Het scheelt dus wat van de ene hostel naar de andere. De hostel in Dublin was echt nog wel een hostel van de 20° eeuw, die eigenlijk best enige renovatie kon gebruiken maar hier zijn ze wel extreem nieuw en toch gezellig. En met schitterende wifi. Even was er onrust toen ik er met de laptop niet op geraakte maar eens ik dat weer opgelost had was het wel supergoed netwerk.

Etappe 75: St Clears - Brecon 93 Km

Het was vanmorgen fris en bewolkt. In de namiddag begon wel weer de zon door te breken om uit te komen op een stralende hemel. Met de zon werd het weer behoorlijk warm maar ik heb vandaag beslist om toch maar mijn lange mouwen aan te houden, mijn armen zijn nog in herstel periode.

Er is gisteren nog een ouder (ouder = ongeveer mijn leeftijd) Italiaans koppel fietsers aangekomen. Ze zitten met 2 samen in 1 iglotentje maar hebben ook wel 2 stoeltjes bij én een plastiek om hun fietsen 's avonds af te dekken, die had ik nog niet gezien. Overigens nog wel wat fietsreizigers tegen gekomen vandaag.

Van St Clears ging het eerst naar Carmarthen en van daar ging het verder door de vallei van de Tywi, voor kilometers relatief vlak maar wel met de nodige golfjes natuurlijk. Later werden die golfjes weer grotere rollers en dan kwamen ook de stevige klimmen weer om uiteindelijk op te klimmen naar de kale heuvels van Brecon Beacons. Of eigenlijk best wel bergen, ze lijken gewoon op heuvels maar met hoogtes van 800+ kan men best al over bergen spreken.

Mijn camping lag net voorbij het stadje Brecon zelf dus heb ik er eerst even wat rondgefietst. Het is duidelijk een stadje met geschiedenis, met een kathedraal, een kasteel en restanten van dikke omwallingen. Het was wel een beetje lastig om het echt te verkennen met mijn fiets, het is er ook niet vlak. Ook was alles niet zomaar in beeld te krijgen, de kathedraal bijvoorbeeld staat ingesloten tussen muren en bomen. Ze is niet volledig in beeld te krijgen dus.

En daarna ging het dus naar de camping, een echte camping mét wifi ... alleen gebruiken ze een verkeerd systeem. De wifi is "geoutsorced" en je moet per apparaat on-line registreren en betalen. Daar doe ik dus niet aan mee, de blog zal dus moeten wachten tot morgen in Cardiff. Daar zou het echt wel moeten lukken. Ook mijn kranten, daar heb ik ook al een hele achterstand opgelopen.

Met 93 Km en al het klimwerk was het vandaag weer een stevige rit, te lang eigenlijk voor Wales. Morgen gaat het echter bergaf, aangezien ik hier nog op enige hoogte zit en Cardiff aan zee ligt. Ik vrees echter dat ik eerst nog een paar keer behoorlijk ga moeten klimmen voor de finale afdaling.