Het valt ons nooit zwaar om ons reisverhaal met u te delen. Echter soms valt de reis ons zwaar. Dit was het geval vandaag. De dag begon nochtans goed. We vertrokken niet vanuit ons hotelletje zonder een typisch Italiaans ontbijt. Wie zich hierbij een schranspartij voorstelt zit er echter naast. Enkele beschuitjes met boter en confituur,een yoghurtje, een zoet croissantje en een heerlijke tas koffie, aangevuld met de zeer behulpzame bediening van twee jonge galante Italiaanse dames, dit was voor ons meer dan voldoende om in de juiste stemming te komen voor het aanvatten van de volgende etappe van onze reis. Eerste doel was een nieuw bezoek aan Ferrara. Hier aangekomen bleek dat er twee feesten van zeer verschillende aard plaatsvonden. Enerzijds was er een treffen van Vespa liefhebbers. Grote aantallen verzamelden zich op één van de zeer mooie en aangename pleinen die Ferrara rijk is. Even verder, op de binnenkoer van het Casa Romei, een paleis met een Gotische aanzet maar met duidelijke Renaissance invloeden was een volksfeest aan de gang met als thema de Renaissance. De activiteiten draaiden rond muziek en vendelzwaaien in aangepaste kledij. Leuk! Het moet toch aangenaam zijn om inwoner te zijn van Ferrara en te kunnen flaneren tussen de paleizen met een aangename zon als gezelschap. Helaas, wij moesten verder. De Povlakte riep ons. Maar wat was het heet! 38 graden Celsius lazen we ergens op de gekende digitale borden. 's Middags vonden we nog een mooi restaurantje aan de boorden van een vijver waar we ons tegoed deden aan verse pastagerechten. Myriam at cappelletti met burro en salvia, Yvan koos voor tagliatelle castrato, niet zonder commentaar van Myriam. Daarna ging de tocht verder door een zinderend heet en vlak (een beetje saai) landschap. We hadden van op afstand een agriturismo gereserveerd aan de boorden van de Valli di Comáchio. Maar....wat duurden die laatste kilometers. In Nederland was op de markt een gulden een daalder waard, voor ons leken de laatste kilometers er telkens twee te zijn. Door de grote hitte waren we beiden toch wel extra moe. Uiteindelijk kwamen we bij onze agriturismo aan waar ons een heuse bungalow werd aangeboden. De bijzonderheid is dat we half pension aangeboden kregen en daarop met veel enthousiasme zijn ingegaan wetende dat dit bij Italianen steeds een feestpartij is. Daarover morgen meer. Goedenacht, wij gaan daar na een dag als vandaag zeker ook van genieten.
Buonasera tutti, Onze ontbijten beginnen stilaan meer Typisch Italiaanse allures te krijgen! Dolci en torte voor ontbijt....geef ons maar ne goeie bruine boterham met kaas! Alhoewel Yvan zich tegoed heeft gedaan aan de prosciutto, de specialiteit van Montagnana. 9u30 waren we weer onderweg en het fietsen ging opnieuw vlotjes! In de eerste supermarkt die we tegenkwamen werden de 1,5L flessen water aangesleurd, 6stuks! Want...morgen is het zondag en ons zullen ze niet meer liggen hebben! Onze fietsen gingen vooraan bijna omhoog van het gewicht! Maar...we hadden water! Enkele mooie stadjes passeerden de revue, Badia-Polésine, Lendinara en Fratta Polėsine. Elk met hun Palazzi, Barok- en Renaissance paleisjes, een mooie kerk of Duomo, stuk voor stuk pareltjes van Italiaanse architectuur. Het was zaterdag, marktdag! Leuk om langs te rijden en te kijken, want kopen lukt niet, fietszakken zitten vol! Rond de middag kwamen we in Molina al Pizzon, een gerestaureerde watermolen uit de 19de eeuw! Heel gezellig en fris zitten onder een pergola, en vriendelijk mensen! Yvan was hier 7jaar geleden nog langsgekomen en de vrouw des huizes kende hem nog! We bestelden enkele hapjes, met vlees en kaas. En kregen: ganse schotel fijne Italiaanse vleeswaren, ganse schotel met verschillende kazen, meloen met prosciutto, tomatensalsa met basilicum en een mandje met verschillende soorten brood! Fris water voor de dorstige fietsers zoveel we maar wilden, een gelato (fatte alla casa) en een espresso! En dit alles voor 10euro/pers. fantastico, een adresje om te onthouden, con Maurizio! Even dachten we eraan om hier ook te overnachten, maar we namen een wijselijk besluit en reden en puften voort! 36°ondertussen en weer lauw water onder de snelbinder! De krekels begonnen weer crescendo te sjirpen om ons uit te lachen, die 2 zijn nog steeds niet geleerd! Onze Adige werd smaller en kleiner en eindigde in het Canale Adigello! Maar dan kwam in al zijn glorie: de Po, Sierlijk en breed, Italië's langste stroom! Het landschap was een beetje zoals gisteren, velden, akkers, fruitbomen, zonnebloemen....opdat alles hier weelderig zou kunnen groeien en bloeien, wordt er regelmatig gesproeid. Aangedreven door grote motoren spuiten de sproeiers sterke stralen over de bomen en velden, wij maakten hier gretig gebruik van om af en toe wat verkoeling te krijgen! Ferrara kwam in zicht en we waren er niet boos om want we geraakten stilaan weer oververhit, ons water inclusief! 1Geluk, we zweten zoveel dat we bijna niet moeten gaan wildplassen! Ferrara, met zijn middeleeuwse kern, met smalle bochtige straatjes en weelderige Palazzi. Wat bij het binnenrijden van de stad onmiddellijk opviel was het Castello Estense, een monumentaal gebouw. Nog veel meer moois heeft deze stad te bieden, maar door omstandigheden zullen we de stad morgen bezoeken en hoort u er nog van. Op een terrasje aan de Castello raadpleegden we onze hotelgids, die we op de toeristische infobalie meegekregen hadden. 10tallen nummers werden gebeld, NIETS! Alles volzet in het centrum, dan maar derbuiten! En ja op 2km buiten de stad vonden we een klein hotelletje, niets speciaals maar proper en net en airco! De eigenaar raadde ons een visrestaurantje aan op fietsafstand, alsof we nog niet genoeg gefietst hadden! Maar....eureka, we aten er super lekkere mosseltjes en daarbij een fris frizzante wijntje, wat heeft een mens meer nodig om gelukkig te zijn! Slaapwel en tot morgen, onze laatste zondag voor Assisi! Beseffen jullie wel dat wij nog amper 350(+/-)km's moeten fietsen en we zijn er al! Wat gaat dat snel....wij zijn het fietsen nog lang niet moe! Al het moois wat wij gezien hebben zouden we met jullie willen delen, maar...geen van beiden zijn we "blogtechnisch" aangelegd, en krijgen de foto's er dus niet bijgeplakt!
Goede avond trouwe lezers, Eerst gaan we even terug naar gisteren, enkele dingetjes vergeten! Door de wijn? De vermoeidheid of de warmte? We logeerden dus gisteren in Pescantina, op 10km van Lago di Garda, 1 van de mooie meren van Italië. Pescantina is ook zeer bekend om zijn thermen en thermische geneeskrachtige baden met broom en jodium, van ver komen ze daarvoor naar hier afgezakt! Wij niet nodig.....eten en leven gezond! Wat er gisteren ook nog te melden viel tijdens onze rit waren de krekels! Het getsjirp, wat in het begin eerder wat muzikaal in de oren klonk, ging over in storend en soms was het net of ze ons uitlachten, jullie domme Belgen, in dit weer hier fietsen of jullie leven hangt ervan af!
Na een heerlijk ontbijt bij Paola,Angelo en Gregorio namen we intens afscheid, met de belofte te mailen of misschien Gregorio in België te ontvangen! We kregen bevroren pompwater mee alsook ieder 4 heerlijke nectarinen, meer konden we niet dragen! Angelo reed ons voor zodat we gemakkelijk terug op onze fietsroute kwamen! 9u30 en al heel warm, maar het fietsen tot Verona was drie keer niks! Verona, een zeer toeristische maar mooie stad, de Arena, IL Duomo, Basilica di St.Zeno.....en natuurlijk " het balkon van Romeo e Julietta! Dit moet je gezien hebben in Verona, het is een echte trekpleister voor de toeristen, je kan er zelf op het bewuste balkon gaan staan(7euro) om even iets romantisch te roepen naar jouw Romeo! Ook fotootjes maken bij het bronzen beeld van Juliette, je mag zelfs even over haar borsten wrijven (gelijk het heilig paterke zijn voeten!) En al die Jappen in hun nopjes! Een heel drukke stad in de zomer, wel heel veel mooie winkels! Met de fiets in de hand zijn we er toch uitgeraakt en vonden snel onze route terug. Fietsend door een totaal andere natuur, geen Alpen meer en ook de Adige was even weg! Het was net of we reden thuis tussen de akkers en de velden. Ware het niet dat we af en toe prachtige oleanders zagen en onze vrienden de krekels weer hoorden! Water hadden we genoeg, maar het werd al heel snel weer warm en het was weer....siësta! Dus, niente, nada, niks, noppes! Het was zelfs zo warm dat de zonnebloemen hun hoofdje lieten hangen, en wij maar trappen! Daar was de Adige weer, heel even kwam hij nog dag zeggen, dan was hij weer verdwenen tussen de vlierstruiken. De kilometers aftellend, zwetend en onze dorst lessend met lauw water, kwamen we eindelijk aan de ommuurde historische stad Montagnana. Yvan wist hier een mooi hotelletje, groot contrast met de gezellige eenvoud van gisteren! Na een verkennende avondwandeling door het stadje, een bezoek aan de prachtige Duomo di Sancta Maria Assunta en een Aperolleke, vonden we een leuk eethuisje. momenteel speelt een plaatselijk bandje jazzy muziek! Dus nog een aperolleke als afsluiter bij het blogschrijven en nu....slaapwel en tot morgen!
Buona Sera tutti, Vanmorgen hadden we een lekker en typisch Italiaans ontbijt, con torte fate a casa! Torta di carote, di pruna e quatrecare!!! Vriendelijk koppel dewelke onze agriturismo voor vandaag ook reeds boekte. Na Rovereto werd het dal veel smaller, hier en daar nog een klein dorpje met rustieke huisjes en een oud kerkje. Aan onze linkerkant Alpen, dan de Adige sierlijk slingerend, dan ons fietspad en aan de andere kant talloze wijngaarden, rechts terug Alpen! Valdadige en Valpollicello, 2 toppers van de streek! Vele kilometers reden we door dit landschap. Voor de siesta(van de Italianen natuurlijk, niet van ons)nog snel onze watervoorraad aanvullen en ons voorzien van een picknick. Net voor Rivoli versmalt het dal zich tot een kloof, geen plaats meer voor fietswegen, en het werd klimwerk op de steile bergweggetjes! De zon zorgde nog eens voor extra zweet, het was zwaar! Daarbij nog, ons water was zo warm geworden dat je het met kleine slokjes binnenwurgde om wat vocht te hebben, lekker was wat anders! Op gans het traject geen enkele fietsbar, winkeltje of terrasje...siësta! Dus warm water drinken of uitdrogen! De Adige bleef ons trouw en zorgde voor ingebeelde verkoeling en speekselvorming! Na Rivoli, tijdens het klimmen, namen we afscheid en ook de laatste foto's van de Alpen, want morgen bevinden we ons in de Po-vlakte. Tijdens de laatste kilometers en op zoek naar onze logeerplek vonden we een bar, hier bestelden we elk 3 stuks drank, kwestie van onze vochtbalans te herstellen! Na een tijdje zijn we in onze agriturismo voor vannacht geraakt, bij de nectarinenboer! Fior di Maggio, mooie naam hè, het is de naam van de nectarinesoort die ze hier kweken!Heel toffe, eenvoudige en sympathieke mensen. Met een Valpollicello van de streek schrijven we onze blog en gaan snel weer goed slapen! Morgenvroeg Verona, de stad van Romeo en Julia, dat beloofd....... goede nacht!
Marc(Yvan's eerdere fietsmaat) je hebt helemaal niet overdreven met te zeggen dat het parcours alsmaar mooier wordt, het is een droom!
Chcę tez pozdrawiac moi Polscy przyjaciele. Oni teraz wszyscy sa na wakacjach w Polsce. Jan i Danuta I rodzina, Krzysztof, Anna, Konrad i rodzina i szczególnie Barbara i rodzina tymczasem znam dziesięc lat. Nam się dobrze. Nasza wycieczka rowerowa przebiega zgodnie z harmonogramem. Teraz jestesmy W Verona. Bardzo ladny miasto. Normalny będzamy w Assisi 27 lypiec. Mam nadzieję ze wszystko nadal prosperowa wygasl. W sierpniu znów się spotkamy. Nadal cieszyc się wakacjami I do pozegnanie.
Buona Sera tutti, Na 10u slaap bij "de Graaf van Merano" en een grandioos ontbijt, want "IL piccolo colazione Italiano" was hier zeker niet van toepassing! Alles was er, van hartig naar pannenkoeken, andere dolce en veel vers fruit, alles wat de dappere fietsers nodig hebben. Nog even een blik op de stad Merano en partito, opnieuw fietsen zoals gisteren kilometers langs de Adige en door het fruit-en groenten landschap! "Adige" klinkt toch veel mooier, zachter, muzikaler en romantischer dan "de Etsch"dezelfde rivier maar zoveel ruwer en harder! Wat blijft de Italiaanse taal toch mooi! Gelukkig duurde het niet meer lang voordat alle Duitse bewegwijzeringen en aanduidingen verdwenen, enkel nog in Italiano! Bolzano vlogen we letterlijk voorbij, niets van gezien! De zon was vrij snel van de partij vandaag, maar ondanks de warmte verliep de route zeer vlotjes. Genietend van al het moois onderweg en telkens weer fietsers voorbijrijden of voorbij gereden worden die we ondertussen herkenden aan details, was leuk! Duits? Italiaans? Zwitsers?Nederlanders of zelfs Belgen! Aan een baanfietsbarretje, met enkel vers geperst appelsap, ontmoetten we een Belgische familie. De zoon van om en bij de 15jaar was renner bij de junioren op de weg en kwam hier met zijn ouders om te trainen! 2000 hoogtemeters tegen 30km/u, petje af! Leuke babbel, en Louis gaan we zeker volgen! Omdat ons ontbijt zo uitgebreid was reden we vandaag enkel op een paar stukken fruit, we hadden geen honger, enkel dorst! Maar...we hadden ons voorzien! De planning voor vandaag was 75km tot in Lavis, maar dat was voor onze "coureurs" vandaag niet genoeg! Want met een gemiddelde van 20km/u wilden we meer! Even overlegt en snel allebei akkoord om er nog wat kilometertjes aan te breien! Zelfs Trento lieten we voor wat het was en fietsten voort tot we 100km op de teller hadden tot Mattarello. Een klein stadje waar we na nog wat extra klimmen een zeer leuke Agriturismo vonden! Een kleine studio voor ons 2 met ontbijt! Snel douchen want we waren allebei oververhit van de lange rit! Onze was gedaan, buiten op het wasrekje gehangen en naar een plaatselijke pizzeria! Smaakte heerlijk onze eerste echte Italiaanse pizza! Nu, genietend van een flesje pinot grigio, onze blog schrijven! Bedankt voor jullie reacties en tot morgen, ciaociao ....
Buona sera tutti, Het ontbijt in hotel "Post" was af, niets ontbrak eraan, ontbeten zodat we de rest van de dag verder konden leven op botermelk en fruit! Specialiteit is hier de " Vinschger paarl" een plat, luchtig gebakken grofvolkoren tarwe-roggebrood met veel kummel. Met de Almkäse erbij heel lekker! Vandaag reden we langs vele hooggelegen burchten en ruïnes, kleine zuid-Tiröler dorpjes met specifieke huisjes en kerkjes. Het landschap werd overheerst door appelboomgaarden, we waanden ons echt in Borgloon!!! Het enige verschil waren de bergtoppen! Het weer was prima om te rijden, niet te warm en een fris windje, al konden we dat niet altijd appreciëren, zeker niet als hij tegen ons was! Via Prad, waar we wijselijk de Stelvio links lieten liggen, ging het naar Laas, Schlanders, Latsch, Naturns en dan Meran of beter Merano! Een hele chique stad met een mooie promenade vol bloemen, cipressen en palmbomen. Ook tal van winkelstraatjes, helaas....of maar goed, wij konden niets meenemen op de fiets! Er was nochtans grote solden! Het enige wat Yvan kocht was een nieuwe snelbinder want de zijne had het begeven! Merano heeft ook een historische binnenstad met vele authentieke huizen en een Dom-kirche met prachtige fresco's en kleurrijke glasramen. Bij het binnenrijden van de stad was het zo warm dat we maar even overleg nodig hadden ivm. de keuze van ons hotel! We slapen vanavond bij de graaf van Meran, jawadde.....een 3***hotel, met mooie ruime kamer! Vlug douchen, opfrissen en de stad in! Heerlijke Italiaanse terrasjes gedaan en lekker gegeten Da Claudia! Nu nog een aperolleke tijdens het bloggen en dan .... Dormire, buona notte e a domani !
Goede avond lezers, Een super ontbijt bij onze Turkse gastvrouw, huisgemaakte boter, Almkäse en zelfgebakken brood en broodjes, daarbij nog spiegeleitjes van eigen kippen en zelfgemaakte worst en-salamisoorten. Kortom een heerlijke start van onze fietsdag! We kregen zelfs broodjes mee voor onderweg! Stilzwijgend en genietend van de natuur volgden we de route door het dal, naast de Inn, tot Pfunds. Vervolgens reden we even door Zwitserland, heel dichtbij St.Morritz, jammer dat we geen tijd hadden om even een ommetje te maken! Dan kwam de Norbertshöhe, een 6km lange, 11 haarspeldbochtige klim, van Martina tot Nauders, met een hoogteverschil van +/- 400m. Na 40' - 60' waren we puffend boven, het was geen gemakkelijke klim omdat we via een 2 baans- hoofdstraat moesten, Constant auto's die moesten wachten omdat ze niet door konden door de fietsers! Boven was het weer prachtig, Nauders is een zeer mooi ski-oord! Dan weer vals plat naar de Reschenpas, onze broodjes opgegeten in een overtreffende trap van allermooist landschap! Het laatste van Oostenrijk want in de verte zagen we reeds Italië! Weer klimmen en dalen over de Reschenpas en "auf wiedersehen Austria", benvenutto la bella Italia! Langs de "via Claudia Augusta" een prachtige route ging het klimmen en dalen voort. Aan 1 kant een zo mooie Reschensee, aan de andere kant de bergen bekleed met een kleurenpallet van groen tapijt, wauw....zo enorm mooi! Vervolgens kwam de kleinere, idyllische Haidersee, met achteraan het besneeuwde Ortler massief, dat torenhoog boven het meer uitstak. Daarna kwam een geweldige beloning voor al ons klimwerk, 8km afdaling tussen 5-18% , we vlogen nogal! In Glurns moesten we remmen of we waren erdoor! We zitten in Tyrol, is wel Italië, maar er wordt hier Duits gesproken! Domani sara finito, parliamo Che l'Italiano! Mooi hotel gevonden in oude stijl, lekker gegeten en ook al is het nog maar net 20u voorbij, we zijn moe en gaan slapen, bis morgen.....
