Allemaal visjes                                                                                                                                                     voorjaar en zomer 2011xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een van de hoofdredenen waarom ik een zwemvijver verkies boven een zwembad, is het leven die een zwemvijver herbergt. Onder water, boven het water (zzz… muggen), rond het water.. overal is op ieder moment iets te beleven, te ontdekken en te leren van het leven rond het water.

Mijn kinderen zijn heel gefascineerd door de waterslakken, dit zijn de eerste bewoners die we hebben ontdekt in de plantenzone. Enkel en alleen in de plantenzone vinden we miniscule waterbewoners, in het zwemgedeelte hebben ze geen kans van overleven door de vissen in het algemeen en de zonnebaars in het bijzonder.

In het voorjaar was ik op een vroege ochtend getuige van de paai. Mijn sluierstaart en een rode goudvissen lagen broederlijk naast elkaar op het einde van de plantenbak op een opdiep stukje lavastenen. Daarbij lagen ze half uit het water. Met al de katten in de buurt waren ze daarmee ook een hapklaar brokje. Enkele dagen later kon ik visjes zo groot als speldenkopjes opmerken in dit plasje.

Woordje uitleg paaiplaats. Op het einde van het zwemgedeelte is een opening waardoor de watercirculatie stroomt naar de plantenbak. De eerste twee meter van de plantenbak is een 60cm diep en hier staan zuurstofplantjes in. Na deze twee meter is een middengeul met een vijftal cm water en op het einde van deze geul is een klein kommetje van een 30cm diep. De vissen hebben 3 keren gepaaid en telkenmale gebeurde dit in dit kommetje. Eigenlijk verbazingwekkend dat de vissen dit weten.

De kleine visjes groeiden en groeien als kool. Nu ik dit schrijf zijn de vissen van de eerste generatie een kleine 10cm lang en de vissen van de laatste generatie een cm of 5. In totaal heb ik zo een 50 tal visjes die het overleefden. Een gedeelte daarvan heb ik weggegeven, de andere mogen hier overwinteren, maar zullen volgend jaar een nieuwe thuis moeten vinden.  Dit omdat ik het aantal vissen wil beperken.

Hierbij wat foto’s van de paaiplaats en de visjes en verder wat waterpret. Dit is echt heel leuk om op te volgen. Zoals ik hierboven neerpende is een zwemvijver heel wat meer dan een klinische bak water.