Om 11u komen we toe in La Serena. We gaan naar hostel Alexandro; de hostel ligt vlak in het centrum en we hebben onze eigen kamer. We gaan een beetje wandelen int stad en lopen vervolgens tot aan de vuurtoren bij het strand. Selin ziet voor de eerste keer de Stille oceaan, helaas is het wat te koud om erin te zwemmen. Dus doen we een siesta op het strand. We beslissen s avonds zelf te koken en gaan naar de supermarkt want s avonds hebben we om half 8 een excursie. Omdat we denken dat het uur verandert is gaan we eerst nog iets drinken op een terrasje. We maken een lekker slaatje klaar in de vatsigste keuken ooit! De kraan was kapot, de keuken werd overspoeld. Wat Alexandro niet zo leuk vond maar wij vonden het wel nodig om eens te dweilen. Op ons dooie gemak genieten we van ons slaatje op het terras tot de bel gaat... OEPS toch geen uurverschil (logisch maar de klok int stad stond verkeerd), onmiddelijk moeten we vertrekken! We gaan 70km verder de bergen in om naar sterren te kijken. Eerst gaan we naar een grote telescoop waar ieder om de beurt mag kijken naar Jupiter, open en gesloten sterrenclusters,... Vervolgens krijgen we een video te zien over het ontstaan van de sterren. Daarna gaan we buiten naar de sterrenbeelden kijken. Op het einde van de excursie krijgen we elke nog een koffie. Rond 24u30 keren we terug naar ons hostel.
Geysers del Tatio Aw. Om 3u30 uit ons bed vanmorgen. Om 4u komt de bus ons halen. Het is een busrit van 2uur en we moeten er geraken voor zonsopgang. We slapen in de bus en het is koud!! De geysers liggen opeen hoogte van 4320m;het is -6 graden en veel warme kleren hebben we natuurlijk niet mee. Prachtig uitzicht, je kan gewoon tussen de geysers lopen: We nemen een paar fotos en ontbijten dan in de minibus Chauffage vollenbak aan & lekker koffietje doen zon deugt! Wanneer de zon opkomt gaan we weer naar buiten. De zon geeft veel warmte. We lopen nog efkes tussen de geysers. Dan gaan we zwemmen in een warmwaterbron: 30graden warm, zalig! Zwemtje heeft veel deugt gedaan. We nemen de bus terug en stoppen aan een minidorp Machucha. Op 4000meter hoogte; er woont bijna niemand. Om 12u30 zijn we terug in San Pedro; nu moeten we ons bezighouden tot 19u30 want dan vertrekt onze bus naar La Serena. We drinken iets op de plaza en gaan derna 2u op internet om onze blog bij te vullen. Dan gaan we bij Creperie "chez michou" een reuzenpannenkoek eten met nutella en bananen. De rest van de middag zitten we op de plaza. Om 19u30 nemen we onze bus Turbus; 16u rijden naar La Serena
San Pedro de Atacama.Salar de atacama & Altiplano Lagoon tour
Om 8u vertrekken we.
1) Tumarugo-bomen: Een rij groene bomen om verdere woestijnvorming tegen te gaan. De wortels kunnen tot 500meter dipte geraken om aan water te komen.
2) Toconao: een klein stadje aan een oase. Daar staat een oude koloniale kerk. Op alle daken van de huizen staat een zwarte vlag die symbool staat voor de mijnindustrie die overvloedig water gebruikt, waardoor ze aan een watertekort lijden.
3) Lagunes met flamingos & Salar de Atacama: 3e grootste zoutvlakte van de wereld. We zien 3 soorten Flamingos: de Chileense, Andes, en de zeldzame Jamesflamingo. We zien ook libellen en een heleboel andere vogelsoorten.
4) Socaire: een minidorpje met slechts 150inw; waar alle mannen werken in de mijnen. We moeten hier aclimatiseren vooraleer we verder stijgen tot 4000m hoogte.
5) Lagunas Miscanti & Meniques: vroeger was dit een groot meer. Door vulkaanuitbarstingen is het meer gesplitst in 2. Het helderblauwe meer bevindt zich tussen de bergen in, we zien vossen en lamas. Het gras is geel van de droogte.
6) maaltijd in Socaire
7) We stoppen aan de steenbokskeerkring, en aan de incaweg die doorgaat tot Cusco.
Om 18u zijn we terug in de hostel. We maken onze zak en kruipen vroeg in ons bed.
Om 10u30 gaan we ontbijten op het pleintje, we merken direct het prijsverschil met Argentinie. We spelen kolonisten inde tuin van de hostel.Om 16u moeten we klaarstaan voor de uitstap naar Valle de la luna. Pascal gaat met ons mee. De maanvallei is hier 15km vandaan. Eerst maken we een korte stop aan de vallei El Muerte: er gaat een mythe over deze vallei dat een indianenstam over de bergen heen op deze plek terechtkwam en volledig uitstierf door het tekort aan water.
Maanvallei - de 3 maria´s: 3 uitstekende rotsen, precies 3 biddende vrouwen. Iets verder zie je in de rotsen een dinosaurus. Allemaal natuurlijke kunstwerken.
- de oude zoutmijnen. vlaktes van zoutkristallisatie, een zoutmijn, en de vroegere huizen.
-het amfitheather: Grote rots, speciale vorm door erosie
- de grote zandduin: een zeer vermoeiende tocht naar boven, vervolgens lopen we over de top van de duin. Een prachtig uitzicht tijdens zonsondergang.
Terug naar de hostel. Gaan eten met Zwitser, alles elektriciteit in de stad was uitgevallen. kaarsjes, superromantisch! Daarna drinken we nog iets in de bar naast onze hostel.
We staan om 7u30 op en nemen om 8u30 de bus. We rijden 3uur lang op een hoogte van 4500meter, coca kauwen dus. Het is een prachtig uitzicht: zoutmeren, oases, woestijn, cactussen,... Aan de grens met Chili hebben we weer geen blaadje, deze keer niet onze schuld. We moeten bewijzen aan de chauffeur dat we op de bus zaten; die ons blijkbaar over het hoofd had gezien. We komen om 17u aan in San Pedro, maar eerst moeten we door de customs. Fruit, groenten, kruiden,...mogen het land niet binnen. Onze cocabladeren worden dus in beslag genomen. We leren de mensen van op de bus kennen en beslissen samen met hen een hostel te boeken. We zitten in hostel La Florida. Op de plaza drinken we een fruitcocktail met een Zwitser: Pascal. Om 21u gaan we met iedereen uit de hostel pasta gaan eten: supergezellig restaurantje met kampvuren buiten.
Om 8u ontbijten we en om 9u gaan we met de taxi naar het busstation. De bus naar Jujuy vertrekt om 9u30. Om 11u30 komen we toe in Jujuy, we boeken direct onze bus naar San Pedro de Atacama in Chili. We gaan naar Hostelling international, verkennen kort de stad Jujuy. Alles is nog gesloten en we gaan op internet. Terug op de kamer ontmoeten we een Duits meisje waar we een koffie mee gaan drinken. s Avonds gaan we nog een wijntje drinken, we gaan vroeg slapen want onze bus vertrekt om 8u30.
We gaan om 9u ontbijten. Opnieuw gaan we naar het kleine centrum. We bezichtigen het standbeeld van de onafhankelijkheid van Argentinie, vervolgens willen we naar het archeologisch museum gaan, maar deze is helaas in renovatie. Buiten de kleine winkeltjes kunnen we hier niets anders doen. We kopen cadeautjes. Het dorpjes is heel n}mooi maar verder is er echt niks te doen.We beslissen om de volgende dag naar Jujuj te gaan en boeken onze bus. We spelen voor de eerste keer kolonisten, het is massas koud en we kruipen met lamasokken en een alpacadeken in onze grot. Om 21uur gaan we eten, het restaurant van gisteren is gesloten, alles eigenlijk! Gelukkig vinden we op het laatste nippertje een ander restaurant (met exact hetzelfde menu).
Om 10u30 nemen we de bus naar Humahuaca. Rond 15u komen we toe. Humahuaca is een dorp waar 6000 mensen wonen op een hoogte van 3000meter. We voelen direct het hoogteverschil, je bent direct uitgeput. We beslissen dan maar een taxi te nemen naar onze hostel die net buiten het centrum ligt. Onze kamer is supergezellig, net als een grot. We gaan even wandelen in het centrum. In de hostel gaan we ons verfrissen, we vallen als een baksteen in slaap. We schieten wakker om 21u en gaan op restaurant. Gezellig restaurantje met 2gitaristen.
Vroeg opgestaan, ontbeten en onze blog in orde gebracht. Iets gaan drinken op het bekendste plein van Salta: Plaza 9 de Julio. Terug in de hostel maken we de 3ierse meisjes wakker die met ons mee zouden gaan naar de berg San Bernardo. Ze waren te moe na een zware uitgangsavond. We beslissen om er alleen vandoor te gaan. We wandelen tot aan een mooie grote kerk. Vervolgens stappen we door tot aan het busstation om onze tickets nr humahuaca te boeken. De berg San Bernardo ligt recht tegenover het busstation. We beslissen de kabellift te nemen, we gaan tot 1450meter hoogte, een prachtig zicht over de ganse stad. Er zijn kunstmatige watervallen, fake cristo (Braz.). Vervolgens beslissen we te voet nr beneden te gaan, niet zo vermoeiend want Salta ligt al op een hoogte van 1200m. Op de terugweg komen we mooie winkeltjes tegen, hier betaal je slechts 5e/kledingsstuk We houden een korte siesta en nemen om 21u30 de taxi naar een bekend restaurant El viego Estacion. Geen gewoon restaurant; het eten gaat gepaard met een spectaculaire show (soort Spaanse dans, en muziekgroepje). Na het eten nemen we de taxi naar Babylon waar we de anderen van de hostel tegenkomen.
Uitslapen. Lekker ontbeten in een gezellige bar. Er zijn twee argentijnen in de hostel die aan het repeteren zijn voor hun optreden. De ene speelt piano, de ander gitaar ze kunnen echt goed zingen. Tine speelt met hun mee en Selin vult haar spiksplinternieuw dagboek aan. Vervolgens krijgen we van hen een rondleiding door de stad, we drinken ons eerst Argentijns wijntje. Wij leren hun Engels, zij leren ons Spaans.
S Avonds bestellen we pizza met de hostel. We leren 3 toffe maar geschifte Ierse meisjes kennen. Samen met hen gaan we gaan feesten.
De trein naar de wolken rijdt niet meer dus we doen de tocht met een minibus.
Om 6u opgestaan, om om 7u te vertrekken. We stoppen nog even om cocabladeren te kopen om te hoogteziekte tegen te gaan. Want we zullen een hoogte van 4170meter bereiken. De cocabladeren moet je niet kauwen maar in je kaak steken, een uur lang, en 15-20blaadjes zijn nodig om effect te hebben. Je kan je voorstellen dat iedereen eruit ziet als een hamster (tine vooral).
We stoppen aan een 300meter lange brug waar de trein vroeger overheen reed. We trekken verder tot een minuscuul dorpje waar slechts 8mensen leven. Ze houden zich bezig met de Indiaanse cultuur levende te houden, er is ook een klein archeologisch museum. We rijden verder tot een groter dorp in het midden van de altiplano: San Antonio. Daar gaan we eten, ongelooflijk hoe mensen hier kunnen wonen.
Vervolgens rijden we 3uur lang naar een nog hoger gelegen zoutvlakte. Fantastisch om te zien. Ze maken baden aan met water om het zout van het zand te scheiden. Het is geen zoutmeer, door regen spoelt het zout van de berg.
Opnieuw 2 uur in de bus tot Purnamarca waar we de 7kleurige berg zien. Een klein gezellig dorpje met een prachtig uitzicht.
We vertrekken terug naar de hostel om te BBqen. Rond 22u zijn we pas terug, ongeloofelijk vermoeiend. Na de BBQ gaan we naar Babylon, een café verder in de straat. Cocktails kosten hier nog geen 2euro. We vertrekken met iedereen van de hostel naar een discotheek El Salon. Argentijnen zijn al even erg als Brazilianen.
Rond 13u30 komen we toe in het busstation van Salta waar we onmiddelijk omringd worden door ventjes van verschillende hostels. We gaan naar de Backpackers hostel, gelegen in het centrum. We rusten even uit en boeken al onze trip voor morgen ( de weg van El Tren de Nubes). We doen een terrasje op het Plaza de Julio en maken een wandeling door het park van San Martin.
Empanada-night in de hostel vanavond. Iedereen helpt mee empanadas te maken. Overheerlijk!
Om 10u45 nemen we de bus naar Salta via Tucuman. Het is een busrit van 28 uur. Films kijken, slapen, eten, benen strekken, film kijken, slapen, eten saai dus
Om 4u nemen we afscheid van Benje. Ocharme hij heeft nog enkele eenzame uren door te brengen in de luchthaven. Wij kruipen opnieuw in ons bed en staan om 9u opnieuw op. We ontbijten in de hostel en nemen samen met Emy de bus naar de luchthaven. Een moeilijk afscheid
Wij nemen de bus naar Foz do Iguazu om de Braziliaanse kant te bezoeken. Het is superwarm vandaag en beslissen dan maar te raften, we kunnen afbieden tot 15euro pp.
Selin moet haar hoogtevrees overwinnen want de weg nr de boot lijkt ons moeilijker dan het raften zelf. Een wankele draaitrap steil naar beneden, vervolgens een parcours over rotsen, en dat allemaal op sletsen en een kleedje GOED VOORBEREID
We zijn de enige in het bootje, samen met 2 begeleiders. We krijgen instructies en raften vanaf de watervallen van San Martin op de Iguasu-rivier tussen Argentinië en Brazilië. We maken tussenstops om te zwemmen. De ene begeleider is een leerling. Op een rustig stuk doen we de boot omkantelen als oefening. Wij zijn slachtoffer.
Met een jeep keren we terug naar de ingang van het park.
We nemen vlug de bus terug naar de hostel, nemen onze zak, en nemen de bus naar Argentinië om 18u30.
We worden gedropt aan de grens. STOMSTOMSTOM het blaadje dat we gekregen hebben in Sao Paolo zijn we kwijt! We krijgen toch een stempel maar zitten met een schuld aan Brazilië van 165real. Als we ooit het land terug binnen willen moeten we dit eerst betalen.
We stoppen aan het busstation in Puerto Iguasu en boeken al onze bus nr Salta. We nemen een taxi naar ons luxeresort en drinken een welverdiende cocktail
Rond 8uur komen we toe in Hostel Bambu. We krijgen koffie en boeken onze trip voor de watervallen ad Argentijnse zijde. Om 10u30 komt de bus ons halen. We komen toe in puert Iguasu. Hier zie je de watervallen langs onder. 80% van de watervallen liggen aan de Argentijnse zijde. We maken een lange tocht voorbij de watervallen Chico, San Martin, Dos hermanas en last but not least gaan we met een treintje (net zoals in Walibi) naar El Diablo: Ongeloofelijk!
Op de terugweg stoppen we aan een klein marktje. s Avonds gaan we voor de laatste keer gaan eten met Emy en Benje.
Onze zak gemaakt, nog even opt strand gezeten, Benje voor de laatste keer gesurft, afscheid genomen van Pedro btw Pedro is een hond ee
Om 15u30 vertrekken we naar het busstation. We komen toe rond 17u15 en hadden gepland om de bus van 18u te nemen. Volzet natuurlijk, GELUKKIG heeft de bus van 17u vertraging en kunnen we nog net mee! Mottige, stinkende bus, voor 15 uur lang.
Oops, ontbijt gemist! We gaan eten in een klein broodzaakje op de hoek. Onvoorstelbaar hoe goedkoop het hier is. De prijs is afhankelijk van het gewicht van je koek, dus al scheelt het 1gram, je betaalt 1gram minder. Eerst wegen ze je bord, dan koek + bord, dan koek + bord bord = tijdbesparend ;-)
Opnieuw een Belgisch weertje vandaag, toch trotseert Benje de golven! De meisjes gaan Lagoa de Concesao overdag verkennen. We komen in een regenbui terecht en gaan een sapje drinken in the Jungle.
Om 18u hebben we opnieuw afgesproken met Benje waar was benjeJ
Tine en Pedro nemen ons uit op restaurant. Pedro toont ons de weg want hij woont in Barra de Lagoa. Hij brengt ons naar een visrestaurant op het strand. Tine wordt nu echt vegetarisch. Ongeloofelijk hoeveel eten we krijgen! We nemen afscheid van Pedro en gaan naar de hostel. Deze avond houden we het rustig, we spelen hartenjagen en AAP PAARD DINOSAURUS morgen een zware dag.
Mendoza s Morgens gaan we ons busticket gaan halen om de volgende dag te vertrekken naar Cordoba. In de namiddag nodigt Aaron ons uit om te gaan zwemmen in het San Martinpark. We wandelen naar daar en eten nog iets onderweg. We willen in het zwembad springen maar we worden tegengehouden. Naar het schijnt moet je eerst naar de dokter! De dokter controleert onze handen, voeten en onze haren. We krijgen een stempel dat we doormogen maar we worden weer tegengehouden omdat we geen badmuts hebben! We vragen ons geld terug en gaan in het park gaan zitten. Normaal gezien zouden we s avonds raften met de hostel en barbequen. Maar we krijgen een beter en goedkoper voorstel van Aaron (Texas). Hij mag vandaag voor de eerste dag in zijn luxe-appartement met zwembad. Als we willen mogen we bij hem logeren. We halen hapjes en drank in de supermarkt en spreken om 22u bij hem af. Daarna gaan we uit.
Het regent het regent de pannetjes/paadjes worden nat ( wie heeft er nu gelijk? Mail ons)
Vandaag is het dus slecht weer. Toch beslissen we in een bar op het strand te gaan eten. Hier is het de gewoonte van enkele kleine schotels te bestellen(een soort tapas). Opnieuw komen we de Spanjaarden tegen; desondanks het weer spreken we met hen af om te BBQen vanavond. Wij zorgen voor de groentjes, zij voor het vlees. In de fruit- en groentenwinkel wordt alles samen gewogen = supergoedkoop.
Terug in de pousada bereidt Benje zijn eigen speciaal slaatje. We vertrekken met 5plateaus naar het app van de Spanjaarden, met een deel zwerfhonden van Barra de lagoa achter ons.
De BBQ is demaks: een enorm terras met een prachtig uitzicht, stenen bbq, hangmatten, en natuurlijk veel te veel boef! Net zoals ons hadden de Spanjaarden ook kweetniehoeveel eten.
Na de BBQ nemen we de bus naar Consecao. Daar gaan we naar een soort reggae-achtige bar. Een mix tussen Brazilianen en toeristen. Ook hier zijn de jongens zo opdringerig dat we gedwongen worden de bar te verlaten waar was Benje
Redelijk laat ontbeten. Vervolgens nemen we de bus naar het centrum van Floripa, wat ong een uur duurt. We voelen ons net als schoolkinderen want je moet in de rij gaan staan o op de bus te stappen. Op de bus leren we twee Spanjaarden kennen: Rufo en Francis. Ze vertellen ons dat ze op de markt twee verse vissen gekocht hebben voor slechts 5real (2euro). Onmiddelijk worden we dan uitgenodigd om s avonds bij hen te komen eten. Lekker he Tine... We komen toe in het centrum en genieten van alle leuke winkeltjes (tof ee Benje). Dus dat wordt geld afhalen! Vervolgens bezichtigen we de kerk van Floripa. Op tgemak nog een koffietje gaan drinken in een mini-bar; waar de locals snel een hapje komen halen en weer verdzijnen. Rond 17u nemen we de bus terug nr Barra de lagoa. We gaan nog vlug naar de supermarkt om "lekkere" Braziliaanse wijn te halen en gaan naar het appartementje van Rufo en Francis. Het app is enkel bereikbaar via een brug die over de ingang van de lagoa gebouwd is. Een prachtig uitzicht! Bij hen leren we nog twee mensen van Floripa zelf kennen. Het is een gezellig etentje. Vervolgens leiden de twee locals ons rond in het nachtleven; hier krijgen we onze eerste sambales...Niet zo evident.
San Pedro- Valle de la luna
Humahuaca-Jujuy
Salta- Humahuaca
