Nu moeten we eens niet zo héél vroeg opstaan, maar dan
zetten we de wekker toch om 5u
Naar het schijnt zou de zonsopgang hier echt
wel de moeite zijn. Nuja, de wekker zo vroeg zetten was Natalie haar idee. Ik
blijf lekker liggen tenzij de zonsopgang echt wel de moeite is, dan mag ze me
wakker maken J
Nu moet ik wel zeggen dat Natalie heel snel terug in bed lag. Wat een dikke
pech, weeral super bewolkt, dus geen zonsopgang. Zonder dat we het weten
klaarde het enkele minuten later op en kon er nog iemand van onze groep een
foto trekken. Om 7u ging dan de echte wekker. Zalig doucheke kunnen nemen,
wat niet gezegd kan worden voor mn roomy Natalie. Ze had een dom ongeluk gehad:
met uit de douche te stappen haar voet zwaar omgeslagen, ze probeerde zich
recht te houden met haar andere voet, slaat ze die ook om. BOENK daar lag ze op
de grond, met veel pijn. Resultaat: gekneusde enkel aan één been, verrokken
spier aan de andere.
Ik was helemaal klaar voor een nieuwe dag, snel mijn propere
was gaan halen in het gebouw naast ons (hopelijk is die niet gekrompen of
hebben ze nog dezelfde kleuren).
ALTIJD heb ik mijn fototoestel bij, alleen die ene keer niet
dat ik men was ging halen. ZO SPIJTIG!! Apen voor mn neus, niet normaal! En er
zat er daar eentje zo héél schoon een appelsien te eten. Jammer dat ik daar
geen foto van heb, maar oké ik heb er al tegen 1.000 J Dus ik ga naar boven,
was halen, banaantje meepikken zodat ik al iets kan eten en hup terug naar de
kamer om alles opnieuw in te pakken. Ja, ja, ik had men banaan verstopt tussen
men was zodat die niet gepikt kon worden door zon stomme aap.
Man, wat een prachtige ochtend was dit!!?? Warm, volle bak
zon, bijna geen wolken, rustige(re) oceaan. Ik kon wel uren op terras blijven
staren naar het water en naar de schepen die in de verte te zien zijn. (Deze
staan mooi in een rij aan te schijven om de haven van Durban binnen te mogen.)
Ontbijtje, alles terug in de bus laden en hup we zijn weer
weg.
Na een goei half uur rijden stoppen bij we bij Ushaka Marine
World. Daar kregen we 4u vrij. Groot aquarium (zoals Aquatopia, maar dat pakke
groter), snorkelen, aquapark met leuke glijbanen, maar vooral ook cagediving tussen de haaien! Natalie en ik
hadden al snel besloten om dit natuurlijk te doen (als het niet TE duur is).
Alé komaan doe is zot hé en dit is toch een unieke ervaring?! En natuurlijk had
ik men fototoestel bij voor onder water J
Oké, we staan aan de kassa en willen betalen
snorkelen
gesloten, aquapark gesloten, cage diving gesloten
L Dus we hadden geen
keuze en konden alleen Marine World bekijken dan. Nog een zeeleeuwenshow
meegepikt, maar die van Tenerife was véél beter! Eigenlijk snappen we wel
waarom alle waterdingen gesloten waren. Het was best wel fris en veel wind.
Okay
Een rit van een goei 4u en we komen aan in
Drakensbergen. We rijden tot op een plaats waar een 4x4 truck met remorque ons
staat op te wachten. Dit is omdat de bergweg naar onze verblijfplaats veel te
steil en te smal is om met onze gewone bus te doen. Dus kleren en andere zaken voor 2 dagen
overpakken en hup de remorque in.
Zo, iedereen was overgestapt in de 4x4, benieuwd waar we
ergens terecht gaan komen. Een super
steil weggetje naar boven met een scherpe bocht en daar stonden we dan.
Helemaal stil!!! Ik krijg er nog kippenvel van als ik er aan denk. Oké, hij
wilt terug vertrekken en telkens dat hij gas gaf bolde we achteruit! Hej maat,
maar dit was eng zenne. Nog een paar keer geprobeerd tot op een keer dat hij
zelf verschoten was. We bolde ineens best wel hard achteruit, hij remde, kreeg
niet direct grip en de 2 voorste wielen van de 4x4 kwamen even van de grond.
Achter ons stond een riviertje. Tsjeeches!!!! Efkes werd er gegild. Net zoals
in een film
en het was nog is donker ook. Nu enkele seconden kreeg hij het terug
onder controle maar we moesten er allemaal uit, de 4x4 was te zwaar. Hij reed
het steile stuk naar boven en dan moesten we terug instappen. Nuja, ik had er
zelf niet veel vertrouwen en maar Natalie wel, die vond het wel spannend!
Mannekes, men hart bonste echt bijna het men lijf, niet normaal.
Na een goei half uur klimmen kwamen we aan. Houten
boomstamlodges met open haard stonden ons op te wachten. Ik kreeg terug, na
lange tijd, een camping gevoel. Gewoon omdat we daar in bed lagen (in onze
slaapzak), met enkele beglazing waar de tocht doorkwam en je hoorde het zo hard
regenen.
De volgende dag worden we wakker
T is toch niet waar hé
mist en motregen! Normaal gaan we vandaag de berg beklimmen 10km naar boven en
langs de andere kant naar beneden. Maar met dit weer is het te gevaarlijk omdat
je tijdens het klimmen niets kunt zien en te modderig is. Zo glijd je
gemakkelijk weg en geraken mensen in paniek (werd er verteld). We konden kiezen
tussen dus die berg beklimmen en paard rijden. Natalie haar keuze was héél snel
gemaakt want ze kon met haar gekneusde enkel toch niet mee wandelen, en het
alternatief was zeer aanlokkelijk voor haar J
Om 14u was het nog steeds te slecht weer om naar boven te
gaan, maar het paardrijden ging wel door. Dus een groepje ging paardrijden en
een groepje ging gewoon wat wandelen. Nuja, wat wandelen is weinig gezegd. We
waren helemaal naar beneden gegaan (tot ong. waar we de bus achterlieten) en
moesten daarna terug naar boven! Dat was efkes zwaar onderschat. Oeps J
Tegen de late namiddag was iedereen terug, aangezien er niet
veel te doen was, hing iedereen letterlijk in de zetels met dekens
Onze gids
was een beetje geïrriteerd omdat er niet veel leven in ons zat, maar we hadden
al zon zwaar programma achter de rug de voorbije week, dat we blij waren om
eens een chill dagje (of prakdag volgens Nat) te hebben. De avond was ook
heel rustig, beetje gedronken, beetje gelachen maar we zijn toch vroeg gaan
slapen. Van nix doen, word je precies heel
moe ;-)








29-10-2012 om 17:31
geschreven door Jess 
|