|
De 4 laatste jaren waren de zwaarste. De ziekte was sterk geëvalueerd in beendermergkanker. Er werd bijna geen bloed meer aangemaakt in zijn beendermerg. Daardoor kreeg hij een opgezwollen milt en moest telkens water uit zijn buik gehaald worden. Hij werd gelukkig zeer goed geholpen in het ziekenhuis. Thuis verzorgde ik mijn echtgenoot zelf. Dat wou hij het liefst. We moesten ook steeds naar het ziekenhuis om bloedtransfusie. Mijn man bleef vechten tot op het einde.
Eind sept. 2018 is hij overleden.
Hiermee sluit ik deze blog af.
|
