Hallo, hier ben ik dan weer. Mijn echtgenoot is nu 71 jaar en heeft ondertussen al het een en ander meegemaakt.
Wij zijn verhuisd en daardoor weeral andere dokters. Mijn echtgenoot moest om de drie maanden op controle bij een hematoloog.
Volgens deze dokter was alles goed. Ook werd er aangeraden om naar een nierspecialist te gaan. Een fantastische man, die volledig het dossier van mijn echtgenoot had bestudeerd. Zo kwam aan het licht dat mijn echtgenoot zijn hemoglobine waarden al 8 maand aan het
verslechten waren. We moesten dringend terug naar de hematoloog, maar we hebben dan een andere dokter gekozen.
Direct een hele andere behandeling. Geen zware pillen meer waar hij terug aften van kreeg in zijn mond, maar bloedtransfusie.
Daardoor is mijn echtgenoot terug wat verbeterd.
Vorig jaar in augustus stond mijn man op met een opgezwollen buik. Na verschillende onderzoeken bleek het dat zijn milt 3x was vergroot was.
Dat is natuurlijk een gevolg van zijn ziekte, die nu beendermergkanker wordt genoemd.
Daardoor moest er een punctie van zijn buik worden gedaan. Eerst om de 3 weken en ten slotte om de week.
Er werd soms 4 liter afgepompt. Doordat dit zo lastig is, werd er ook nog een waterafdrijver bijgegeven en daardoor is er op dit ogenblik geen punctie nodig.
Er werd ook een nieuw medicament aangevraagd dat de milt kan doen krimpen= JAKAVI. We hebben er wel 3,5 maanden op moeten wachten voor goedkeuring, maar vanaf januari neemt mijn echtgenoot het. Het medicament werkt nu en we wachten nu verder af of zijn milt inkrimpt. We geven de moed niet op.