Eergisteren in Calpe vertrokken in noordelijke richting. Halt
gehouden in Oliva, een sympatiek klein haventje tussen Denia en Gandia. De
haven is net groot genoeg voor onze boot. Tijdens het aanmeren zaten we al met
de kiel vast in de bodem. Als we hier vertrekken zullen we moeten gas geven om
eruit te geraken.
Oliva is een klein stadje met een groot zandstrand.
Bovendien heeft de haven een zwembad zoals in de boekskes: een zwembad met
zicht op zee en een fris briesje. Omdat alles hier zo goed meevalt, beslisten we
om hier twee nachten te blijven.
We zitten hier bijna in Valencia en daarom hebben we 's middags paella valencia gegeten, zoals alle Spanjaarden hier doen op
zondagmiddag.
Bram (en papa) hebben een nieuwe hobby gevonden: bootjes
maken om achter de grote boot te hangen. Van alle mogelijke flessen worden er
grote en kleine bootjes gemaakt. Nummer zeven is in de maak....
Deze ochtend vertrekken we naar Valencia en hopen daar
tegen vanavond een plaatsje in een haven te vinden.
vandaag zijn we begonnen aan de terug tocht naar ons eind doel, BARCELONA!
de bedoeling is dat we elke dag een stukje verder varen en dat zo een twee weken lang (de derde week gaan we nog in Barcelona en Granollers mensen bezoeken)
het is wel leuk om een doel te hebben
het was ook heel erg leuk met de neefjes (hopelijk hebben Jasper,Sander,Jonas,Jannes,tante Ann en nonkel Mark nog veel plezier met "niks doen")
Met deels gewijzigde bemanning via Villa Joyosa tot in Guardamar (bijna Torrevieja) gezeild, terwijl de rest van de familie in het huisje in Torrevieja wat vakantiepret beleefde (door sommige personen als "niks te doen" gestempeld ).
Om tussen de overtocht Mallorca-Ibiza en de daaropvolgende overtocht Formentera-vaste land wat afwisseling in te lassen, hebben we vorige zaterdag het wondermooie Formentera bezocht.
Veel meer dan 2 vuurtorens op rotskliffen, felgroene salamanders en turquoise-blauwe baaien is er op het kleinste eiland van de Balearen niet te zien, maar dat is eigenlijk al ruim voldoende!
Daarnaast is Formentera ook het populairste eiland om vrij te ankeren, de baai ligt daar dan ook echt vol boten...
Het moest ervan komen, naar goede gewoonte in elke vakantie hoort een Etapa De La Reina...
Nadat we Ibiza achter ons hadden gelaten om nog enkele dagen op Formentera te vertroeven (verslag volgt), hebben we daar vanochtend iets voor 7 uur het anker losgegooid om richting spaanse vaste land te varen; nog snel een zonsopgang meegepikt en dan, meer dan 12 uur later, aangemeerd in het haventje van Calpe, aan de enorme rots.
Schip ahoy (geen dolfijnen gezien, ook geen witte haai -al dan niet vegetarisch volgens de autochtone bevolking...)
Vandaag hebben we een overtocht gemaakt. Deze keer van
Mallorca naar Ibiza. We zijn vertrokken om 6u45 en tegen 16u30 waren we weer in
onze haven in Ibiza. Deze overtocht hebben we wel geen dolfijnen gezien. Dat is
wel jammer .
In Ibiza waren we wel onze plaats kwijt. De mevrouw die de
boot verkocht heeft, had het contract opgezegd . Gelukkig mochten we toch nog
binnen maar wel op een andere plaats. Nu liggen we op een betere plaats omdat
we nu vaak de shutle kunnen gebruiken.
Na 6 uur varen waren we vrijdag blij dat de haven van
Andratx in zicht was. De wind was immers flink aangewakkerd (tot zon 24
knopen) en de zon scheen pal op onze rug. Onderweg zagen we ook dat het er
ergens een bosbrand was. Vanaf het water was het moeilijk in te schatten waar
dat precies was...
In de haven gaven ze ons een plaats op de kop van de kaai.
Om aan te meren moesten we de boot tegen de sterke wind in trekken en dat was
heel zwaar. Bovendien lag onze boot zo dat de wind er van opzij tegen blies. Gelukkig hielden de
koorden waarmee we vasthingen de boot min of meer op zijn plaats.
Normaal komt de wind hier vanop zee en gaat hij tegen de
avond liggen. Net deze nacht kwam hij van het land en had hij geen zin om
zwakker te worden.
Bovendien was er ook de bosbrand die toch niet zo heel ver
hiervandaan was. Als de wind 45 graden zou draaien zou hij zo naar ons komen. En
met de wind die niet uit de gewone richting kwam, was ik er niet gerust in.
Maar mocht dat gebeuren, dan lagen wij op de beste plaats van heel de haven om
direct te vertrekken naar Ibiza.
De afgelopen 3 dagen hebben wij overdag voortdurend
watervliegtuigjes en helicopters zien overvliegen. Volgens de krant zouden het
er in totaal 23 zijn. Jammer genoeg is er ondertussen al een hele heuvel
afgebrand, zon 2000 hectaren. Momenteel zien we nog wat rook, maar nu is het
toch al veel verder hier vandaan.
Oorspronkelijk wouden we gisteren of eergisteren terug naar
Ibiza varen, maar wegens storm in Mallorca was of in Ibiza de afgelopen dagen, hebben we dat tot morgen uitgesteld. De bemanning had geen zin om in een
storm te varen.
Omdat we wat langer dan gepland in Mallorca zijn gebleven,
konden we gisteren nog genieten van het bezoekje van Sandra en Andres.
Vol goede moed bereiden we ons vandaag voor om
morgen de overtocht naar Ibiza te wagen.
Gisteren hebben we heel de dag de verjaardag van
Bram gevierd !
Er was bezoek van Ada (van Bram zijn klas) en
Esther met Sonja en Jan.
Omdat we niet in een haven aangemeerd lagen,
moesten we hen met ons rubberbootje gaan oppikken; dan hebben we met z'n allen
een mooie zeiltocht gemaakt, samen gezwommen en veel gekletst (vooral Floor en
Esther ).
En toen we 's avond terug aangemeerd lagen, zagen
we plots Sandra komen aanzwemmen!!! om nogmaals Bram te feliciteren voor zijn
verjaardag.
Tenslotte allemaal samen gaan eten, voor Bram
speciaal pannekoeken.
En omdat de ober hoorde dat het zijn verjaardag was,
kreeg Bram er speciaal een bolletje ijs bij met een kaarsje erop ! En daarna in
het donker (gelukkig met volle maan) nog terug met het rubberbootje tot op de
Juan Pedro...
Gisteren samen met Sandra van Andratx naar een cala halverwege Palma gevaren; wind wakkerde stevig aan tot meer dan 20 knopen (wie weet hoeveel beaufort dat is), dat zorgde volgens de ene voor de eerste echte zeilervaring met de boot, volgens de andere voor een beetje schrik.
Toch tot in een mooie baai geraakt, waar we voor anker zijn gegaan, wat gezommen, en lekkere calamares hebben gegeten in de chiringuito.
's Nachts helaas van anker losgekomen, in de donker terug opnieuw moeten ankeren (niet echt gezellig ).
Deze voormiddag is Andres dan Sandra komen oppikken, en zijn wij doorgevaren naar Palma de Mallorca jachthaven (waar we momenteel een bliksem schouwspel boven het binnenland aanschouwen)
Vandaag gaan we het wagen. We vertrekken richting Mallorca.
Eerst nog een nieuwe radio gaan kopen, want als we moeten wachten op de radio
die bij deze boot hoort, zitten we hier met Kerstmis noig... Ik schat dat we zo
tegen deze middag vertrekken naar het meest Nordelijke punt van Ibiza. Morgen
zullen we dan vroeg uit de veren zijn en de oversteek naar het dichtstbijzijnde
punt van Mallorca of waar de wind ons zal heenbrengen. Ik vermoed dat het port
Andratx zal zijn.
Sandra, supongo que pasado manana estaremos en
Mallorca. Si todo va bien llegaremos a Port Andratx (o cerca de ahí).
In afwachting van voldoende wind om de overtocht naar Mallorca aan te vangen (en ook wachtend op de radio die uit onze boot is gehaald om de spaanse radiovergunning om te zetten in een buitenlandse), was het vandaag een rustig dagje:
Een kort zeiltochtje naar de dichtstbijzijnde baai om daar wat te zwemmen en te snorkelen.
En momenteel op de dijk van de haven, genietend van het kleurenspectakel van Ibiza stad (waar het vandaag feest van de zee is, met processie maar die hebben we gemist - sorry bompa, hoe was het overigens met jouw parade?)
Nog eens voor een 2-daagse tocht vertrokken; deze keer
langsheen de kust van Ibiza richting noorden. Mooi zeilweer, met een rustig
doch strak windje.
Net voorbij Sta Eulalia een ligplaatsje gezocht om voor
anker te gaan (Cala Pala voor de kenners); niet teveel andere boten maar wel
een chiringuito (hutje met caféetje op het strand) in de buurt. Na het zwemmen,
snorkelen, surfen en het uittesten van de chiringuito, verorberen we een
heerlijke maaltijd aan boord bij chez maman.
Maar dan blijkt dat we niet alleen in de buurt van een
chiringuito ge-ankerd liggen, doch ook naast de lokale discotheek... Dat moeten
we dus nog leren te herkennen als we een ankerplaats uitkiezen!
Na de afwas ook nog water uit de boot beginnen te hozen
(plots toch iets teveel water naar mijn goesting in de kiel); Marjan had dat tijdens
het koken al horen klotsen, doch in eerste instantie had ik dat afgedaan als
zal wel van die golfjes buiten tegen de romp zijn. Bleken die golfjes toch
wel IN de boot te klotsen...
Tegen middernacht is de kiel ongeveer leeggehoosd; en
bovendien stopt die discotheek met hun boenke boenke! Komt alles tenslotte toch
nog in orde voor een rustige nacht?
Helaas, dan pas komt het ware probleem van dat klotsende
water naar boven; niet dat water doch het klotsen, t is te zeggen het hard
schommelen van onze boot (het rollen in zeemansjargon), bezorgt ons een
tamelijk slapeloze nacht... plots weten we, in tegenstelling tot Marjans
betoog, heel goed hoe laat het is, als je elke 5 of 10 minuten naar het uur
kijkt, hoe lang duurt dit rollen nog dat de hele boot doet kraken?
s Morgens blijkt de woelige zee gewoon de normale deining
te zijn, nauwelijks opvallend voor het blote oog; maar doordat de wind en dus
ook de boot s nachts 90° gedraaid zijn, beukte die deining wel dwars op onze
romp. Zon boot, altijd avontuur!
Na een super coole (even de terminologie van de kinderen)
wandeling naar de chiringuito van de volgende baai voor het lang beloofde ijsje
(volgens diezelfde kinderen), zit de moraal weer torenhoog en besluiten we een
2de dag aan onze tocht te breien. Kwestie van onszelf te bewijzen
dat, als we een goede baai uitkiezen, het wél leuk is en we wél goed kunnen
slapen op de boot. Dus op naar Cala Llonga, een smalle 500m diepe baai, mooi
beschermd tussen hoge heuvels (waar we gisteren overigens strijk voorbij
gevaren waren omdat we wat verder ook wel een goeie baai zouden kunnen vinden).
En na een betere nacht (ondanks eigenlijk opnieuw veel
rollen) en een frisse ochtendlijke duik in de baai, zijn we ondertussen terug
aangemeerd in onze haven in Ibiza stad om de batterijen op te laden voor de
volgende tocht (en dat is letterlijk bedoeld, zon boot verbruikt wel wat
electriek om de pintjes en de cava koel te houden).
).
.
).
).
