Het strand bestormd en onder een aangenaam briesje met een zacht zonnetje het begrip strandpret naar een hogere dimensie gebracht.

Radslagen, danspasjes, tot aan de ellebogen en hoger ook(:-)) de zee in, de laatste verse droge broek ook even onderdompelen in zeezout, dolfijnen en ander ongedierte ver uit de kust houden met ons strandlawaai. 

In de namiddag een zandkastelenwedstrijd met een hangende jurybeslissing (de grootste, de mooiste de hoogste, de zanderigste, de nu ja...) (misschien kunnen jullie lezers zelf een oordeel vellen), maar één ding staat als een paal boven water in de branding, verliezers waren er niet... 

Eenmaal het tij, wind en zon begonnen te keren zijn we een oerdegelijke West-Vlaamse knol met baasje de zee ingevolgd en mochten ons verbazen over de rijke vangst die de man in zijn netten het strand op sleepte. Garnalen in elke maat, pietermannen, pladijs, krab, tong en een enkele homard/kreeft opgediept uit de golven waar we zonet nog in op en af aan het veren waren.

Terwijl de man met zijn rijkelijke vangst huiswaarts keerde om voor ons de garnaaltjes voor te koken, genoten wij alweer een heerlijke gastronomische maaltijd in 2 gangen, gevolgd door een cursus garnalenpellerij (misschien iets om als extra huiswerkje mee te geven).

Als klap op de spreekwoordelijke (en jawel ook letterlijke) vuurpijl een bontgekleurde avond met talent uit binnen- en buitenland, soms van een buitenaardse grandeur. Dit onbeschrijflijke evenement valt niet in woorden te vatten, laat dan ook de beelden voor zich spreken...