Tussen de twee vluchten door aten we zeer lekker in een duits restaurant op de luchthaven te Frankfurt: Heerlijk voedsel, kalfsgebraad met champignonroomsaus,groentjes en rijst ( zie foto later ter beschikking op site corneel)
Vlucht had anderhalf u vertraging. We vlogen met een Boeing 747. ( te zien in foto-album, te herkennen aan de paarse staart met gouden orchidee)
We vertrokken uit Frankfurt omstreeks 16u30. Deze vlucht duurde 10 uur. Na een perfecte landing,kwamen we aan om 2u30 belgische tijd, in Bangkok was het toen reeds 8u30. Ontbijten om 1u30 belgische tijd,is voor mensen met een sterke maag...
De hostessen van Thai-airways zijn in onze ogen ongeloofelijk vriendelijk,behulpzaam en leggen je volledig in de watten.
Na het ophalen van onze valiezen was het tijd om in winterkledij en met een temperatuur van32° ter plaatse een taxi op te zoeken. We verschoten ons een bult toen een getunede BMW ons stond op te wachten. Blijkbaar proberen de taxi-chauffeurs klanten aan te trekken. Met gigantische spoilers,chromen klinken en flikkerende neonlichten op de spoiler. De kleuren, feloranje, Paris Hilton roze, baby blauwe en EHSAL-groen maakten de keuzes wel heel moeilijk...
Na drie u slaap tijdens de vlucht hielden we ons sterk en trokken met een jetlag van jewelste de chaos van bangkok in, omdat we slechts enkele uren vrijhadden op deze bestemming.
We namen de sky-train richting de Chao Praya rivier.
Omdat het paleis ( de grootste tempel in Bangkok) gesloten was wegens de 15e rouwdag van het overlijden van de prinses kozen we om het lokale leven op te zoeken.
We namen een mini-bootje ( te vergelijken met een grote gondel zoals je er veel ziet in Venetië maar dan veel primitiever) en vaarden op zij-riviertjes langs sloppenwijken die aan de oevers gelegen waren ( oa veel paalhuisjes), waarvan 90% rot, vervallen, scheef,erg erg klein, zeer primitief en vaak bestaande uit hout en enkele golfplaten. Kleerkasten heeft men er niet, de kleren hangen of liggen buiten.
Langs deze boottocht kwam er een souvenirverkoop-sloepje die net niet zonk aangetuft met daarin een vrouw die ons souvernirs en een biertje voor de stuurman probeerde aan te smeren. Uit medelijden met het armtierige leven dat dit vrouwtje lijdt kochten we een souvenir,gemaakt uit samengeperste visgraten en een biertje voor de stuurman.
Na de boottocht stapten we uit aan de Wat Arun tempel, dit is een van de oudste historische tempels in Bangkok.(zie fotos).
Tijdens onze tocht door dit grote domein kwamen we een, in het oranje geklede ,boeddhistische monnik tegen waarmee we uiteraard graag op de foto wilden. Deze monniken bleken een enorme aantrekkingskracht te hebben voor westerse vrouwen..niet enkel wij wilden een foto, hij had er al een in het geniep getrokken van Fie! (Simon: Gelukkig bleef het bij Fie J)
Tijdens het bezoek bleef hij ons op een afstand volgen om toch nog maar eens een kiekje te kunnen nemen.
Achteraf hoorden we dat je net zoals je tijdens een bepaalde periode legerdienst hebt, hier kunt kiezen tussen legerdienst of monnik zijn gedurende een bepaalde periode, toen werd duidelijk dat niet alle monniken even h(g)eilig zijn.
Na het typische lokale afbieden namen we een Ehsal-groene taxi naar de meest gekende Silk store(Jim Thompson) in Bangkok.
Verkeersregels lijken er niet te bestaan...en andere autos van de baan rijden is er een sport.
Naast de verkeersregels heb je ook de taxi-chauffeurs, de een is al ruimdenkender dan de andere. De Ehsal-groene taxi-chauffeur behoorde absoluut tot de zeeeer ruimdenkende caterogie.
Hij stelde ons de volgende zaken voor: seafood,discotheken,een thai box wedstrijd bijwonen, een peepshow met twee vrouwen en een man : Tomorrow at five oclock, you should really do this, I can bring you there.( fie keek bedenkelijk en gaf daar haar ongezouten,nederlandstalige mening over ;-) )
Het was een volharder, dus kwam hij op de proppen met een nieuw idee: plots stopte te taxi, voor een eerder louche gebouw( een of ander drugskot of huisje van plezier),de taxi-chauffeur deed zijn deur al open al zeggend: nice,nice,very nice.
Uiteindelijk had hij door dat onze interesse ver te zoeken was en maakte rechtsomkeer richting Jim Thomson store.
Zijde is er heel goedkoop en in alle geuren,kleuren,vormen en maten terug te vinden.
We werden er zoals op de meeste plaatsen in Bangkok- als koning en koningin behandeld. Je werd er letterlijk in zijden watten gelegd alsof je een black Visa kredietkaart opzak had met een limiet van een paar honderdmiljoen Thaise Baht.
Toen keerden we terug naar het hotel om daar de interviews voor de dag daarop voor te bereiden, een overgevlogen raadgever ( Taiwan) te ontvangen en een meeting te houden voor de planning van het bezoek van de volgende dag.(Bumrungrad Hospital.)
Aangezien we momenteel redelijk drukke tijden beleven, met erg weinig slaap (gemiddeld 4-5u slaap )is het tot nu toe niet mogelijk geweest foto's te posten en nieuws uit te schrijven, we hopen dat morgenmiddag- na onze twee afspraken met specialisten, 1 om 7u30 (jaja 's ochtends) en 1 om 10u- wat op punt te kunnen stellen! Nu is het bedtijd: bijna half twee hier in Singapore, Tot hoors, xx Fie ( en Simeuwn )
