Even een korte uitleg bij de fototjes, op de eerste foto staat een van de grootste winkelcentra van Singapore, wie er daar zijn keuze niet in vindt is wel ERG kieskeurig... De tweede foto is het Raffles hotel, erg bekend omdat o.a Michael Jackson (in zijn gloriejaren) er nog vaak naartoe ging, het was een van zijn favoriete bestemmingen. In het Raffles hotel is ook de befaamde Singapore Sling Coctail uitgevonden, deze coctail is terug te vinden op onze vorige foto post ( rood-achtig van kleur), menig mensen trekken naar het Raffles enkel en alleen om deze speciale coctail even uit te proberen,zeker aan te raden aan wie ooit eens in Singapore terechtkomt. Op enkele foto's staan ook wat uitzichten vanuit het hotel, zodat jullie ook eens weten hoe wij uit ons raampje keken of aan wat onze ogen allemaal blootgesteld werden. Aangezien wij ons graag aanpassen aan de lokale cultuur en voedseltradities zochten wij dan ook de iets minder toeristische plekjes op (zoveel als mogelijk natuurlijk), hoe ons eten er uitzag is op verscheidene foto's doorheen verschillende foto's te bezichtigen. Een volgende aanrader voor wie ooit in Singapore rondtoert is Clarke Quay. Men gaat er het best 's avonds heen om ten volle van de adembenemende sfeer te genieten. Voor ieder wat wils, verschillende originele restaurantjes aan het water of niet aan het water, keuze genoeg. Wat men zou moeten proberen is de spicy crab te eten, ik dacht dat er zwarte peper in het gerecht zat, het zou erg lekker zijn. Wij hebben het jammergenoeg niet kunnen proeven aangezien de restaurantjes die deze maaltijd serveerden helaas volzet waren toen wij laat aankwamen na onze afspraken.
Ziezo, dat was alweer een kleine update,morgen vertrekt onze vlucht richting Washington D.C (een nachtvlucht) vervolgens hebben we een aansluiting richting Virginia (dat zal een zeer zware nacht worden), eenmaal aangekomen te VA hebben we een hele dag afspraken in een hospital te Charlottesville waarna we dan terug de vlieger opstappen richting New York.
Aangezien de normale blog waar een selectie aan foto's op zou moeten komen nog niet beschikbaar is, doe ik het even langs deze weg... het is een zeer enge selectie, toch even vermelden dat deze foto's enkel genomen zijn op vrije momenten ( veel foto's getrokken in kleine tijdsspanne) of op weg naar een afspraak, volgende stad of dergelijke waar we dan even 5-10minuutjes gestopt zijn om enkele kiekjes te nemen. Meer uitleg bij foto's komt nog wel eens ik terug in het land ben
Sorry sorry sorry voor het trage updaten van de site, maar we hebben het hier verschrikkelijk druk! Normaal gezien proberen we morgen (maandag) iets online te zetten, wat foto's en wat reisverslagen. Momenteel vertoeven we in San Francisco ( ervoor waren we in L.A- San Diego) waar we drukke,late,vroege momenten, maar ook mooie warme ontspannende (korte)tijd hebben gekend. Vanavond de beroemde Super Sized Crab gegeten ( en echt, het was een heeeel grote oranje krab met veel te veel poten en veel te veel vlees en saus voor een vermoeid maagje). Na 2 grote weken voornamelijk visgerechten gegeten te hebben verlang ik toch al eens terug naar een goed stuk biefstuk . Seafood komt stilaan mijn oren uit.... Morgen rond de middag vertrekken we met de huurauto -dit keer een knalrode , geen Pontiac meer- richting San José. Maandag zelf hebben we ook een afspraak elders ofwel een bezoek aan Stanford Hospital op het programma staan. Ziezo, reeds 1u, tijd om naar bed te gaan, Slaapwel en tot morgen. Fieke
Tussen de twee vluchten door aten we zeer lekker in een duits restaurant op de luchthaven te Frankfurt: Heerlijk voedsel, kalfsgebraad met champignonroomsaus,groentjes en rijst ( zie foto later ter beschikking op site corneel)
Vlucht had anderhalf u vertraging. We vlogen met een Boeing 747. ( te zien in foto-album, te herkennen aan de paarse staart met gouden orchidee)
We vertrokken uit Frankfurt omstreeks 16u30. Deze vlucht duurde 10 uur. Na een perfecte landing,kwamen we aan om 2u30 belgische tijd, in Bangkok was het toen reeds 8u30. Ontbijten om 1u30 belgische tijd,is voor mensen met een sterke maag...
De hostessen van Thai-airways zijn in onze ogen ongeloofelijk vriendelijk,behulpzaam en leggen je volledig in de watten.
Na het ophalen van onze valiezen was het tijd om in winterkledij en met een temperatuur van32° ter plaatse een taxi op te zoeken. We verschoten ons een bult toen een getunede BMW ons stond op te wachten. Blijkbaar proberen de taxi-chauffeurs klanten aan te trekken. Met gigantische spoilers,chromen klinken en flikkerende neonlichten op de spoiler. De kleuren, feloranje, Paris Hilton roze, baby blauwe en EHSAL-groen maakten de keuzes wel heel moeilijk...
Na drie u slaap tijdens de vlucht hielden we ons sterk en trokken met een jetlag van jewelste de chaos van bangkok in, omdat we slechts enkele uren vrijhadden op deze bestemming.
We namen de sky-train richting de Chao Praya rivier.
Omdat het paleis ( de grootste tempel in Bangkok) gesloten was wegens de 15e rouwdag van het overlijden van de prinses kozen we om het lokale leven op te zoeken.
We namen een mini-bootje ( te vergelijken met een grote gondel zoals je er veel ziet in Venetië maar dan veel primitiever) en vaarden op zij-riviertjes langs sloppenwijken die aan de oevers gelegen waren ( oa veel paalhuisjes), waarvan 90% rot, vervallen, scheef,erg erg klein, zeer primitief en vaak bestaande uit hout en enkele golfplaten. Kleerkasten heeft men er niet, de kleren hangen of liggen buiten.
Langs deze boottocht kwam er een souvenirverkoop-sloepje die net niet zonk aangetuft met daarin een vrouw die ons souvernirs en een biertje voor de stuurman probeerde aan te smeren. Uit medelijden met het armtierige leven dat dit vrouwtje lijdt kochten we een souvenir,gemaakt uit samengeperste visgraten en een biertje voor de stuurman.
Na de boottocht stapten we uit aan de Wat Arun tempel, dit is een van de oudste historische tempels in Bangkok.(zie fotos).
Tijdens onze tocht door dit grote domein kwamen we een, in het oranje geklede ,boeddhistische monnik tegen waarmee we uiteraard graag op de foto wilden. Deze monniken bleken een enorme aantrekkingskracht te hebben voor westerse vrouwen..niet enkel wij wilden een foto, hij had er al een in het geniep getrokken van Fie! (Simon: Gelukkig bleef het bij Fie J)
Tijdens het bezoek bleef hij ons op een afstand volgen om toch nog maar eens een kiekje te kunnen nemen.
Achteraf hoorden we dat je net zoals je tijdens een bepaalde periode legerdienst hebt, hier kunt kiezen tussen legerdienst of monnik zijn gedurende een bepaalde periode, toen werd duidelijk dat niet alle monniken even h(g)eilig zijn.
Na het typische lokale afbieden namen we een Ehsal-groene taxi naar de meest gekende Silk store(Jim Thompson) in Bangkok.
Verkeersregels lijken er niet te bestaan...en andere autos van de baan rijden is er een sport.
Naast de verkeersregels heb je ook de taxi-chauffeurs, de een is al ruimdenkender dan de andere. De Ehsal-groene taxi-chauffeur behoorde absoluut tot de zeeeer ruimdenkende caterogie.
Hij stelde ons de volgende zaken voor: seafood,discotheken,een thai box wedstrijd bijwonen, een peepshow met twee vrouwen en een man : Tomorrow at five oclock, you should really do this, I can bring you there.( fie keek bedenkelijk en gaf daar haar ongezouten,nederlandstalige mening over ;-) )
Het was een volharder, dus kwam hij op de proppen met een nieuw idee: plots stopte te taxi, voor een eerder louche gebouw( een of ander drugskot of huisje van plezier),de taxi-chauffeur deed zijn deur al open al zeggend: nice,nice,very nice.
Uiteindelijk had hij door dat onze interesse ver te zoeken was en maakte rechtsomkeer richting Jim Thomson store.
Zijde is er heel goedkoop en in alle geuren,kleuren,vormen en maten terug te vinden.
We werden er zoals op de meeste plaatsen in Bangkok- als koning en koningin behandeld. Je werd er letterlijk in zijden watten gelegd alsof je een black Visa kredietkaart opzak had met een limiet van een paar honderdmiljoen Thaise Baht.
Toen keerden we terug naar het hotel om daar de interviews voor de dag daarop voor te bereiden, een overgevlogen raadgever ( Taiwan) te ontvangen en een meeting te houden voor de planning van het bezoek van de volgende dag.(Bumrungrad Hospital.)
Aangezien we momenteel redelijk drukke tijden beleven, met erg weinig slaap (gemiddeld 4-5u slaap )is het tot nu toe niet mogelijk geweest foto's te posten en nieuws uit te schrijven, we hopen dat morgenmiddag- na onze twee afspraken met specialisten, 1 om 7u30 (jaja 's ochtends) en 1 om 10u- wat op punt te kunnen stellen! Nu is het bedtijd: bijna half twee hier in Singapore, Tot hoors, xx Fie ( en Simeuwn )
Het vertrek komt steeds dichterbij... vandaag alles wat klaargelegd voor de valies (die we morgen dan wel toeklappen ). Maandag nog het een en ander te regelen: 's ochtends in Brussel waar we een drie-tal afspraken hebben met proffen & daarna doorrijden met trein naar Kortrijk, richting bedrijf waar we de laatste afspraken maken, tips krijgen,wat centjes & adressen ophalen en nog wat praktische zaken regelen voor het grote vertrek. Daarna richting Brugge (voor mij dan) en richting Munkzwalm jawel dat 12 dorpenparadijs van Simon , ik heb het bordje wel nog niet gezien maar soit, ooit wel nog eens! Maandagavond, niet te laat in bed, want dinsdagochtend zullen we vroeg moeten opstaan, onze eerste vlucht vertrekt richting Frankfurt rond 10u50. Rond 15u20 vertrekt onze vlucht richting Bangkok (BKK)----> 7u30 is de aankomst gepland. Het zal een lange vlucht worden,mijn eerste lange vlucht en waarschijnlijk ook de eerste lange vlucht van Simeuwn, ik ben eens benieuwd hoe erg ons bioritme overhoop zal liggen (later meer hierover), ik heb alvast een slaappilletje bij de hand . Ziezo, tijd om mijn bed eens op te zoeken, dit was het voor vandaag. Groetjes, Fieke X
Nog paar daagjes slapen en dan vertrekt Fie naar verre oorden en blijft Kate op Belgische bodem (tenzij er nog plaatsje vrij is in de valies...)
Omdat we elkaar een tijdje niet meer gaan zien 'snif snif', gaat Kate, Fie op hoogte houden van Belgische gossips en Fie zal Kate op de hoogte houden van haar avontuurtjes... hehehe
Heeeeeeeeeeeel veel reis plezier en een DIKKE sjoen en tot op de blog!! (dat het rap 8 februari is)
Op deze blog zullen de groooooooooooote verhalen van Simeuwn en Fieke verschijnen, hou deze site dus maar goed in de gaten Dinsdag 8 januari hebben we, na lang wachten en een beetje tegenslag in het begin, de eer gehad Dr. Hugo Vanermen te mogen interviewen. Een foto van dit langverwachte moment mocht dan ook niet ontbreken! Op de foto links: Simeuwn, midden: Dr. Vanermen , rechts: Fieke
. Seafood komt stilaan mijn oren uit....
en Fie zal Kate op de hoogte houden van haar avontuurtjes... hehehe 
