Vandaag wat aan de late kant , maar mijn nieuwe blog is er .

Had vandaag wat nood aan een frisse duik in het zwembad . Kan wonderen doen . Geest en lichaam eens laten rusten . 

Even niet denken en ondertussen je lichaam steviger maken . just all in one .

Misschien eens wat vaker inplannen .

Voel weer dat ik leef .

up terug naar mijn dochter en de laatste dagen in het ziekenhuis . Ik schrijf wel over hoe ik mij voel als moeder sinds diabetes type 1 in ons leven kwam .

Ik kan niet weten wat zij echt voelt . we praten er wel over maar je kan nooit helemaal weten wat er in iemands hoofd afspeelt .

Dus de laatste dagen . We waren die kamer zo beu als koude pap .We hadden het geluk dat het lekker warm was zodat we buiten konden .

richting frisse lucht . Niet dat er rond het ziekenhuis veel te zien is , eigenlijk nu ik er over nadenk er is heel veel parking te zien maar nergens een leuke speeltuin .

Dat zou ons verblijf wel een stuk aangenamer gemaakte hebben . Toch eens ter sprake brengen bij onze volgende controle .

We waren wel al tevreden met de fontein . 

Dus richting verpleging om te melden dat we de afdeling even gingen verlaten om een frisse neus op te halen .

Oeps weeral een nieuwe aanpassing op ons pad .

We moesten onze diabetes spullen vanaf toen altijd bij ons hebben . prikker , strips (om bloed op te vangen ) deze strip moet in een meter die de bloedwaarde omzet in een waarde . daardoor weten we hoeveel haar bloedsuikerspiegel staat , druivensuiker , snack , insuline .

Met onze zakken volgepropt eindelijk naar buiten . Eerst even langs de souvenierwinkel om een tasje te kopen dat ze al haar spulletjes netjes kon wegbergen .

Haar eerste tasje van de hele hoop die nog volgen .

Het deed deugd om even weg te zijn . Met onze voeten in het water deed ons deugd , ook eindelijk eens lol maken met ons tweetjes zonder dat we iemand tot last waren , want eerlijk gezegd we kunnen er wat van .

ook achter de kippen en hanen aanzitten was super , die waren daar in overvloed .

Soms denk ik als je kind een baby is sleur je met pampers , papjes en pakje , dan ben je blij dat deze fase achter de rug is . 

Nu sleuren we met druivensuiker , insuline en een overdaad aan snacks en eten .

Hoeveel keer dat we aan de inkomhal stonden en onze euro viel dat we het tasje niet mee hadden, dus hup terug naar het 6de .

Ik moet wel zeggen het waren sportieve momenten . 

Als je ook lol maakt vliegt de tijd en vergeet je soms dat het al snackjestijd is of dat ze een maaltijd moet hebben met een hypo tot gevolg . 

vanaf dat we buiten gingen ging mijn alarm elke 2 uur af , is niet altijd even leuk , meestal zitten ze dan zo in hun spel en dan moet je ze storen .

Eindelijk terug naar huis , we hadden genoeg educatie gehad onze hoofden waren vol we wilde gewoon ons eigen gewoontes terug , hangen in de zetel , zot doen , ...

Het was wel een zootje in huis . Grootste deel was ingepakt we zaten midden in een verhuis , maar dat deerde ons niet we waren thuis en ik heb ook nog 2 zonen die zag ik wel in het ziekenhuis maar ik miste hen toch . 

Voor we pas echt konden genieten moesten er nog boodschappen gedaan worden , onze voorraadkast was niet echt geschikt voor deze onuitgenodigde indringer .

Hoe dit verliep is voor volgende week , Heb tegen dan ook een leuke uitdaging voor jullie .

Tot volgende week

grtjes