Deze ochtend vertrokken met betonblokken als benen, dit beloofde niet veel goeds, zeker niet omdat na een goede 3km er al een beklimming klaar stond van 5,5km.
Boven op de deze heuvel waren de benen niet veel meer waard, gelukkig veranderde dat naarmate we verder fietste, want na 30km stond er weer een pittige maar kortere beklimming klaar, deze was goed voor 3.5km klimwerk. Daarna ging het op een golvend terrein verder, en dit was zo voor de resterende kilometers van de dag.
Het tempo werd strak gehouden door Yvo en ik moest mijn wagonnetje maar aanhaken, gelukkig kon ik regelmatig ook een deel van het werk doen, maar dit ging iets minder vlot als bij Yvo.
Natuurlijk kon Yvo het ook niet verdragen als er een Spanjaard ons met veel enthousiasme voorbij reed, dan zag ik eerst een Spanjaard passeren met daar enkele seconde achter een zwarte schim (Dit was Yvo) die zijn wagonnetje aansloot bij de Spanjaard, dus ik had geen andere keus om dan eventjes op de tanden te bijten en hetzelfde te doen.
Ik vond persoonlijk al dat we een stevig tempo hadden vandaag en met deze tussen versnellingen zakte het gemiddelde niet echt. Zo hebben we deze rit van 165km afgelegd met een gemiddelde van 27km/u, moet zeggen dat dit goed voelbaar was in de benen, maar nog 1 rit doorbijten en dan komt de laatste rit, die we dan op adrenaline kunnen rijden en dan hebben we ons doel bereikt...Het einde komt nu echt dichtbij ...
Morgen rijden we onze laatste 80km langs de kust om dan binnenland in te draaien om dan onze fiets een laatste keer te rusten in Villalbla...
|