Yorkshire Terrier

De herkomst van de Yorkshire Terrier gaat terug naar de negentiende eeuw toen Schotse Textielarbeiders hun Terriërs kruisten met de plaatselijke Terriërs in de streek rond Glagow in het graafschap York.

De vermoedelijke voorouders van de York zijn Clydesdale Terriër en/of Paisley Terriër, Schotse Black-and-tan Terriër, Broke-Haired Terriër (vandaag de dag uitgestorven) de Cairn Terriër en de Maltezer.

In 1886 kreeg de Yorkshire Terrier zijn huidige naam en in 1898 werd voor het eerst de standaard voor de Yorkshire Terrier gepubliceerd.

De Yorkshire Terrier is sociaal naar andere honden toe en is trouw aan zijn baasje.

Hij is lief, ook naar kleine kinderen toe, al kunnen ze ook te dominant worden over de kinderen, maar dit geldt voor alle honden.

Een York zal vaak de baas willen spelen, wat vaak onderschat wordt vanwege zijn geringe grootte en zijn schattige oogjes.

Vroeger werd de Yorkshire Terrier gebruikt om op ratten te jagen en dit is nog altijd in hun karakter te onderscheiden.

Vaak zijn ze vrij agressief, zeer snel en niet snel moe.

Verder worden ze omschreven als aanhankelijk, moedig pienter en een goede waker.

De Yorkshire Terrier eigenschappen overheersen vaak bij kruisingen.

De Yorkshire Terrierhebben normaal gesproken de oren in een v-vorm.

De schouderhoogte bedraagt tot ongeveer 25 centimeter en het gewicht ligt tussen de 2,4 en 3,1 kilogram.