Ik ben Yannick Aerts
Ik ben een man en woon in Limburg (België) en mijn beroep is Student accountancy-fiscaliteit.
Ik ben geboren op 24/04/1985 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Motorrijden.
Ik ben een leergierige kerel met zin voor ondernemen. Een 9 tot 5 job zegt me niets. Doe mij maar een commerciële job, w
Het weekend was wel geslaagd. Op vrijdag zijn we met zijn allen de verjaardag van Bora (kerel die we hier hebben leren kennen) gaan vieren in een cafeetje om de hoek. Het bier vloeide rijkelijk en de kater was de dag nadien ook aanwezig. Wel maar ne kleine, maar hij was er.
Aangezien rusten en water drinken het beste is om een kater te verwerken bleef ik tot de middag in bed en dronk ik in bed nog wat water. De rest van de dag verliep rustig.
Zaterdagavond hebben we onder een klein feestje gehouden. Tiquila, Fiero en nog wat ander spul. ik tracht nog even om er een foto van op te loade, maar weet niet of het me gaat lukken. De kater van deze morgen, kwam zondagmiddag niet meer de kop opsteken. De overige uren van de dag werden gevuld met een bezoekje aan de supermarkt en wat kleren te wassen.
Maandag, vandaag, was het een fijn dagje op het werk. Tijdens de middag waren we (lees: Raf, Anneleen en ik) wat gaan eten met twee andere meisjes die op Haldex werkten. Die twee hadden dat weer goed uitgekiend. We kregen onze pizza en pasta pas op 15min voor de pauze om was en aangezien zij dubbel zo "breed" waren als mij konden ze ook 4 keer zo snel eten! (lol).
In de voormiddag had ik normaal ook nog een afspraak met Wim gehad, maar door een belangrijke meeting met Australische parnters en klanten werd deze verschoven naar morgen.
In de namiddag hield ik mij nog verder met mijn taken bezig en kreeg ik ook te horen dat ik morgen in het Engels moet te werk gaan. Ik moet nl aan debiteurenbeheer gaan doen (klanten die niet betalen opbellen en vragen waarom) en aangezien Claude verbaal niet sterk is in het Engels, heb ik de taak gekregen. ==> Morgen bellen we naar GB om wat mensen op een vriendelijke maar doch overtuigende manier, om de betalingen uit te voeren ( of om een rede te horen waarom ze niet betalen).
Nog even hier snel wat neerpennen voor ik ga slapen:
Gisteren verliep de dag vlot. Het werk ging goed en ik kom meer en meer in mijn ritme. Na het werk ben ik ook nog even gaan shoppen. met een wit hemd en een zwart t-shirtje kwam ik terug. s'Avonds heb ik nog wat liggen pokeren met wat lokaal volk. Wel niet om geld (jammer), maar dat komt nog hoop ik.
Vandaag verliep het werk wat moeizamer dan woensdag. In de namiddag kreeg ik mijne klop en niet wilde nog lukken. Ik was blij toen het half zes was. De avond bracht ook niet veel. Om half zeven naar de winkel, om zeven uur eten en na het eten nog wat gezeverd zodat het weer snel half tien was.
Morgen nog een dagje werken en dan is het weekend. Morgenavond gaan we rustig wat chillen met wat wijn en zaterdag gaan we de remmen eens losgooien in het oude stadsgedeelte ( plannen onder voorbehoud).
Het afgelopen weekend gebruikten we om op adem te komen. Dus stonden we zowel op zaterdag als op zondag pas op rond de klok van twaalf.
Zaterdag
Na bij de plaatselijke bakker wat koffiekoeken gaan te verorberen trokken Raf, Daisy en ik er op uit met de wagen. Raf wilde even gaan kijken waar het voetbalstadion van Straatsburg lag, omdat hij binnen afzienbare tijd gaat kijken naar Straatsburg Lyon.
Hij had de weg uitgestippeld, maar eens hij achter het stuur kroop, werd het duidelijk dat hij de weg toch niet zo goed had gememoriseerd als gedacht. Ikzelf moet de copiloot uithangen, wat leidde tot hilarische situaties. Raf die niet op de borden lette, ik die hem van links naar rechts stuurde en Daisy, die op de achterbank haast dubbel lag van het lachen.
Uiteindelijk doorkruisten we heel de stad en zagen we haast heel de omgeving... behalve het stadion van Straatsburg! Na een uur besloten we dan maar om terug te keren naar het Amitel. Eens aangekomen, spoorde ik Raf aan om toch nog even de correcte weg te zoeken via een routeplanner. Na deze weg zes keer te hebben overlopen, trokken we er met zijn drietjes weer op uit.
Dit maal kwam ook Anneleen met ons mee en duurde de rit van bij het Amitel tot aan het stadion slechts 10 (lees: 10!!) minuten. Een heel verschil, met een uur, vind je ook niet ? We hebben daar dan nog wat rondgewandeld, maar spijtig genoeg konden we geen kijkje nemen in het stadion zelf. Alles was goed afgesloten en de lokale werkman hield een oogje in het zeil.
De avond brachten we allemaal samen door op de kamer van Lore waar Raf en ik croques maakten. De straffe verhalen kwamen weer boven en de spieren deden op het eind van de avond pijn van het lachen.
Zondag
Zoals reeds eerder vermeld, stonden we ook nu weer pas tegen de middag op. Niettegenstaande het zomeruur was ingegaan, stonden we toch al rond half één, nieuwe tijd, op.
Na te hebben ontbeten op de kamer, trok ik samen met Raf de stad in om naar het carnaval te gaan kijken. De meisjes waren al een pak vroeger dan ons uit de veren en vervoegde ons in de stad. En ook daar werd er weer heel wat afgelachen. Lore haar schoen werd o.a afgepakt door een vieze mijnheer die meeliep in de stoet. Alles hebben we op de gevoelige plaat vastgelegd, maar jammer genoeg bestaan er geen videobeelden van.
Eens de stoet door was, trokken we allen verder de stad in. Anneleen die al eens eerder in Straatsburg was geweest, gidste ons samen met Daisy en Lore naar petite France. Dat is het oude stadsgedeelte van Strasbourg. Zeer gezellig en impressionant.
Typerend voor Strasbourg is het feit dat de oude gebouwen behoren tot het werelderfgoed. Langs de andere kant zijn er dan ook hypermoderne gebouwen, denk maar aan het station of het parlement, die een schril contrast vormen met het beschermde stuk. Dat alles vormt een apart, maar mooi geheel.
De avondbracht ik samen met Raf door aan de kickertafel, waar ook Daisy en Anniek even langskwamen. Anniek bleef wat langer plakken en samen met haar en twee Franse jongens, Fabien & hugo, kickerde we er op los. We kregen wel een pandoering van jewelste, maar binnen drie maanden pakken we ze wel terug. Dan heb ik al wat meer kunnen oefenen en heeft een goede teamgenoot aan mij, ipv ne klovis.
Maandag
Met zijn drieën (lees: Anneleen, Raf en ik), trokken we na het ontbijt samen naar het werk. Voor mij werd het een dagje met een portie stress, en voor A&R een dagje vol vervelend werk.
Eerst kregen we wel allen een rondleiding van een half uurtje, zodat we wisten wie waar zat, hoe het magazijn er uitzag en hoe er gewerkt werd binnen Haldex.
Na de rondleiding gingen we alledrie onze eigen weg. Ik mijn bureau op de boekhoudafdeling, Raf naar de zijne op de afdeling logistiek en Anneleen naar haar bureau. Raf en Anneleen moesten elk een fiche ingeven van +/-20000 regels. Beide vraten ze hun klak op.
Ook ik kreeg het even warm. Ik wist niet waar ik alles moest terugvinden en durfde niet om de haverklap mijn stagebegeleidster lastigvallen.
s Avonds aan tafel was er haast niemand die zeer opgezet was met zijn werk. Daisy en ik kwamen er nog als beste uit. Raf, Anniek, Annick, Lore en Anneleen klaagden steen en been. Lore ging zelfs door een hel. Ze moest heel de dag een bestand aanvullen met M of Mme.
De resterende uren van de avond gebruikte ik om mijn kamer in orde te maken. Voor zij die zich nog herinneren hoe mijn kamer in Nantes er uit zag.... wel... dit is ook weer iets gestoord.Mijn kamer is weliswaar groter dan in Nantes, maar de vorm is gewoon belachelijk. Het is een U-vorm, waarin het lege deel van de u bijna volledig is opgevuld. Er is enkel nog een smalle doorgang. Het ene plaatsje wordt ingenomen door mijn bureau en het andere door mijn bed. In de ruimte er tussen, vind je mijn badkamertje terug.
Op zich is de kamer groter dan in Nantes, maar de indeling is kut. Het positieve punt aan mijn kamer is, dat ik een balkon heb. Daar kan ik dus wat genieten van de zon, wat gapen of mijne was drogen.
Dinsdag
Vandaag kregen Raf en Anneleen af te rekenen met hetzelfde saaie werk, ikzelf moest ook mijn taak van voordien volbrengen.
In tegenstelling tot gisteren en vrijdag, verliep het werk vandaag vlot. Ik voel me haast helemaal thuis bij Haldex en heb een enorme steun aan mijn stagementor. Ze begeleidt me echt goed. Ik ben vrij in wat ik doe en laat, maar moet zien dat mijn werk gedaan is. Als ik iets niet begrijp of als ik bepaalde documenten nodigheb dan staat ze me steeds bij met raad en daad. Mijn chroom om mijn beperkte taalkennis verdween als sneeuw voor de zon en ik acclimatiseerde helemaal.
Een uurtje na de lunch was mijn eerste opdracht zo goed als af. Ik moest enkel nog wat scans uitvoeren en enkele dingen online plaatsen op de interne server. Ook paste ik nog even een huurtabel aan, die toch wel wat tijd in beslag nam. Sylvie (mijn stagebegeleidster) bezorgde me tot slot nog de Profit & Lost tabel en de balance sheet waar ik achter vroeg. Ze controleerde eerst alles en liet me over haar schouder meekijken hoe ze te werk ging. Zo kreeg ik ook een beeld van hoe het in zijn werk ging.
Uiteindelijk was het haast tijd en was ook mijn dossier volledig klaar. Toen kreeg ik het heugelijke nieuws dat ik tegen donderdag nog al de facturen van het eerste kwartaal mag gaan ingeven in het boekhoudpakket Octopus. Dat was toch wel even slikken. Ik heb er een goed oog op, maar het zal doorwerken zijn!
Tijden de middagpauze namen Raf en ik ook nog Anneleen even bij de neus J. Anneleen haar bureau situeert zich, op het eerste verdiep, in een ander gebouw als die van ons en ze heeft uitkijk over het bedrijventerrein. Raf en ik reden met de auto tot onder haar raam en wuifde even naar haar terwijl we stapvoets tot achter het muurtje reden. Anneleen kreeg het bijna en dacht dat we haar achterlieten.
Na even wachten keerde we terug en in tegenstelling tot wat je zou verwachten zat Anneleen nog achter haar bureau. Na haar te wenken, kwam ze toch naar onder en stapte ze in de auto. Raf en ik rolde over de grond van het lachen en ook Anneleen kon er mee lachen. Hoewel ze er toch even niet goed van was.
Op de terugweg haalde Raf en ik nog enkele grappen uit met Anneleen en enkele weggebruikers.
Jaja, de eerste werkdag zit er op en wat voor een. Na een korte nacht waarin ik om de twee uur wakker werd, doordat ik op een dun matje sliep op Raf zijn kamer, was het tijd om te gaan werken. Na de dagelijkse ochtendrituelen, hees ik mezelf in maatpak en als kers op de taart hing ik me haast op aan mijn das.
Samen met Raf keddelde ik naar Haldex. De weg was zeer eenvoudig en van file bleven we gespaard. Natuurlijk kwamen we veel te vroeg aan op het werk, waardoor we nog een zee van tijd over hadden. Die tijd gebruikten we dan maar, om even de locale bakker te gaan plunderen. En verdoeme, dat smaakte! Een zak vol croissants en chocobroodjes, zeg nu zelf... dat kan niet slecht zijn é!
Rond de klok van half negen konden we dan aan de slag. Raf op de afdeling logistiek en ik op de afdeling boekhouding. In tegenstelling tot bij Raf zijn afdeling, kom er op die van mij wat meer stress bij kijken. De sfeer is wel zeer goed! Je bent min of meer vrij in je doen en laten, zolang je maar je deadline haalt.
De eerste deadline die ik moet halen is die van komende donderdag. Tegen het einde van die dag moet ik heel wat informatie vergaren en documenten aanvullen zodat alles perfect in orde is voor de audit, die gevoerd wordt door PricewaterhouseCoopers (PWC). Algemene info, info over; MVA, 400rek, leveranciers, bankboek en kasboek, belastingen en soc. Lasten, overige en tot slot de resultatenrekening. Ze moeten echt alles weten. Ook stellen de jongens van PWC een document op dat moet ondertekend worden door de financiële directeur. In dat document stellen ze dan heel wat voorwaarden en eisen ze god weet wat allemaal wel niet, zodat zij in geen enkel geval aansprakelijk kunnen worden gesteld bij eventuele fouten.
In de voormiddag heb ik met Wim Goossens een heel tof gesprek gehad. Wim is de financieel directeur en richt zich sinds twee jaar ook op de verkoop. Des te verder het gesprek vorderde, des te meer respect en aanzien ik voor hem kreeg. Het is echt wel een kerel die het gemaakt heeft.
Jaja, de eerste werkdag zit er op en wat voor een. Na een korte nacht waarin ik om de twee uur wakker werd, doordat ik op een dun matje sliep op Raf zijn kamer, was het tijd om te gaan werken. Na de dagelijkse ochtendrituelen, hees ik mezelf in maatpak en als kers op de taart hing ik me haast op aan mijn das.
Samen met Raf keddelde ik naar Haldex. De weg was zeer eenvoudig en van file bleven we gespaard. Natuurlijk kwamen we veel te vroeg aan op het werk, waardoor we nog een zee van tijd over hadden. Die tijd gebruikten we dan maar, om even de locale bakker te gaan plunderen. En verdoeme, dat smaakte! Een zak vol croissants en chocobroodjes, zeg nu zelf... dat kan niet slecht zijn é!
Rond de klok van half negen konden we dan aan de slag. Raf op de afdeling logistiek en ik op de afdeling boekhouding. In tegenstelling tot bij Raf zijn afdeling, kom er op die van mij wat meer stress bij kijken. De sfeer is wel zeer goed! Je bent min of meer vrij in je doen en laten, zolang je maar je deadline haalt.
De eerste deadline die ik moet halen is die van komende donderdag. Tegen het einde van die dag moet ik heel wat informatie vergaren en documenten aanvullen zodat alles perfect in orde is voor de audit, die gevoerd wordt door PricewaterhouseCoopers (PWC). Algemene info, info over; MVA, 400rek, leveranciers, bankboek en kasboek, belastingen en soc. Lasten, overige en tot slot de resultatenrekening. Ze moeten echt alles weten. Ook stellen de jongens van PWC een document op dat moet ondertekend worden door de financiële directeur. In dat document stellen ze dan heel wat voorwaarden en eisen ze god weet wat allemaal wel niet, zodat zij in geen enkel geval aansprakelijk kunnen worden gesteld bij eventuele fouten.
In de voormiddag heb ik met Wim Goossens een heel tof gesprek gehad. Wim is de financieel directeur en richt zich sinds twee jaar ook op de verkoop. Des te verder het gesprek vorderde, des te meer respect en aanzien ik voor hem kreeg. Het is echt wel een kerel die het gemaakt heeft.
Jaja, de eerste werkdag zit er op en wat voor een. Na een korte nacht waarin ik om de twee uur wakker werd, doordat ik op een dun matje sliep op Raf zijn kamer, was het tijd om te gaan werken. Na de dagelijkse ochtendrituelen, hees ik mezelf in maatpak en als kers op de taart hing ik me haast op aan mijn das.
Samen met Raf keddelde ik naar Haldex. De weg was zeer eenvoudig en van file bleven we gespaard. Natuurlijk kwamen we veel te vroeg aan op het werk, waardoor we nog een zee van tijd over hadden. Die tijd gebruikten we dan maar, om even de locale bakker te gaan plunderen. En verdoeme, dat smaakte! Een zak vol croissants en chocobroodjes, zeg nu zelf... dat kan niet slecht zijn é!
Rond de klok van half negen konden we dan aan de slag. Raf op de afdeling logistiek en ik op de afdeling boekhouding. In tegenstelling tot bij Raf zijn afdeling, kom er op die van mij wat meer stress bij kijken. De sfeer is wel zeer goed! Je bent min of meer vrij in je doen en laten, zolang je maar je deadline haalt.
De eerste deadline die ik moet halen is die van komende donderdag. Tegen het einde van die dag moet ik heel wat informatie vergaren en documenten aanvullen zodat alles perfect in orde is voor de audit, die gevoerd wordt door PricewaterhouseCoopers (PWC). Algemene info, info over; MVA, 400rek, leveranciers, bankboek en kasboek, belastingen en soc. Lasten, overige en tot slot de resultatenrekening. Ze moeten echt alles weten. Ook stellen de jongens van PWC een document op dat moet ondertekend worden door de financiële directeur. In dat document stellen ze dan heel wat voorwaarden en eisen ze god weet wat allemaal wel niet, zodat zij in geen enkel geval aansprakelijk kunnen worden gesteld bij eventuele fouten.
In de voormiddag heb ik met Wim Goossens een heel tof gesprek gehad. Wim is de financieel directeur en richt zich sinds twee jaar ook op de verkoop. Des te verder het gesprek vorderde, des te meer respect en aanzien ik voor hem kreeg. Het is echt wel een kerel die het gemaakt heeft.
Zoals beloofd, kan je nu nog een stukje lezen over hoe mijn dagje verliep.
Deze morgen kwam papa me oppikken en nadat de GPS juist was ingesteld, konden we op pad. De trip verliep vlot, maar in de omgeving van Spa moesten we het toch even wat rustiger aandoen. De autostrade was haast helemaal bedekt met sneeuw. Enkel de rechterrijstrook was berijdbaar. Onderweg stopten we nog even, om de hoger te stillen met een Duitse knackworst.
Iets na de middag kwamen we aan in Straatsburg, waar men mij in het hotel doorwees naar een ander hotel. Ze hadden wat problemen met de kamers. Dit had tot gevolg dat ik nu pal in het centrum op hotel zit. De kamer is heel wat minder vet als die waar ik eerst zat, maar ik klaag niet. (www.hotel-diana-dauphine.com = het hotel waar ik normaal zat).
De dag heb ik gevuld met de stad wat te verkennen en amai, dat is hier wel dik in orde. Veel winkels en gene kak op de grond. Zalig gewoon. Ik kan mijn blik nu focussen op andere dingen dan de grond. Winkels van Hermes en Louis Viton tref je hier ook aan. Het percentage schijtwijven valt mee, maar de techtonicboys en de Jean-Jacques zijn niet weg te denken uit het straatbeeld.
Ik heb van de gelegenheid ook gebruik gemaakt om mijn haar eens te laten knippen. Het kon beter, maar het is toonbaar, lol. Ook ben ik nog even een riem gaan kopen en ben ik binnengesprongen bij mijn Franse bank om wat geld over te schrijven en wat zaken in orde te brengen. Eten heb ik gedaan in de Mc Do en in tegenstelling tot de Mc Do van Nantes moest ik hier niet alles met een Frans accent uitspreken.
Morgen zie ik Raf en de andere Erasmussers. Dan wordt het wat kennismaken en trekken we waarschijnlijk de stad in.
Het nieuwe avontuur kan beginnen (Yannickawa @ Strasbourg jour:1)
Long time no see,
Maar daar gaan we verandering in brengen. Ik heb mezelf voorgenomen om hier weer, haast elke dag, wat info te posten over mijn doen en laten. Dit maal zal het gebeuren vanuit Straatsburg, waar ik ben voor mijn stage.
Mijn stage gaat door bij Haldex. Ze hebben ondermeer de supertruck gecreeërd (2 supertrucks kunnen evenveel goederen vervoeren dan 3 normale trucks). Meer info over Haldex vind je op www.haldex.com .
Deze nacht verblijf ik nog in Hôtel Gutenberg, maar morgen slaap ik normaalgezien op de kamer van Raf (kerel van de PHL die zijn stage ook bij Haldex doet). Op 1 april krijg ik dan mijn eigen kamer, en hopelijk is het bed breder dan het bed wat op mijn kot in Nantes stond (70cm).
Ik ga nu nog eventjes de stad verkennen en misschien spring ik wel binnen bij ne lokale kapper. Deze avond lezen jullie meer over mijn eerste dag hier in Straatsburg.
Na de Jacky Ickx chicane goed te hebben verteerd zijn we op de laatste rechte lijn gekomen. Het rondje begon op zaterdag 1 september en zal aflopen op zaterdag 22 december. De finish is in zicht en als ik op de laptimer kijk, dan zie ik dat ik zeker onder de 1.40,00 zal kunnen duiken, een snel rondje dus.
De tijd is gewoon omgevlogen! Het leek als gisteren, dat ik hier samen met Ellen, Nico en Liesbeth aankwam. Na twee dagen bleef ik alleen achter met Ellen. We konden nu de stad eens echt gaan verkennen. De trip die ik met mijn vriendin maakte van de jeugdherberg naar mijn kot, is haast legendarisch. We hebben er nog vaak lachend op teruggekeken (hoewel er op dat moment enkel gevloekt en geklaagd werd). De eerste dagen leerden we de andere erasmussers kennen en gingen we afwisselend alleen en samen met hun op pad. Poolse, Duitse, Roemeense, Hollandse, Estse meisjes. We leerden ze allemaal kennen. Met de een konden we al beter opschieten dan de ander, maar het was een zeer fijne ervaring om met zoveel verschillende nationaliteiten kennis te maken (later kwam ik ook nog in contact met Spanjaarden, Italianen, Engelsen, een Braziliaan, ...). Van al die mensen met een vreemde afkomst klikte het toch het beste met Fadi. Met hem zijn we onder andere naar La Boule geweest.
15 dagen later begon dan het echte avontuur Ellen reed met de TGV het station uit en ik verstopte mezelf achter een grote zonnebril met donkere glazen. De dagen die er op volgde verteerde ik goed. De band met Fadi werd sterker en we lachten samen veel af. Inmiddels was het academiejaar begonnen en leerde ik weer nieuwe mensen kennen. De lokale snob en felle jos bleken goed mee te vallen en stonden me steeds bij met raad en daad. Ook de Françaisekes hielpen me aardig wat vooruit. Zonder de hulp van Axelle zou het zeker heel anders zijn uitgedraaid. Haar notas mocht ik steeds lenen en als ik iets niet begreep deed ze alle moeite van de wereld om me te helpen. Naast de school heb ik aan Raphaëlle ook een vriendin overgehouden ( hoor haar nu wel ff minder). Haar leerde ik kennen op de feestjes bij Axel, de feestjes die eigenlijk haast iedere dag plaatsvonden. Ze hielp me oa. met mijn CV en motivatiebrief. Enkele keren zijn we een pint gaan pakken en door de gesprekken en/of het bier vloeide de Franse woordenschat steeds beter over mijn lippen.
Inmiddels waren we over half weg en had ik al het bezoek gehad van Ellen en mijn familie. Dat weekend was ontzettend druk, niettegenstaande was het een zalig weekend. Ik liet ze samen met Ellen kennis maken van Ill de Nantes en andere leuke plaatsen. Een weekje na hun bezoek keerde Ellen terug naar hier. De dagen dat ze hier was gingen veel te snel, maar we koesterenden ze. Ik moest per slot van rekening leren voor mijn examen van fiscaliteit (iedere voormiddag gedaan), zodat de tijd die we samen konden doorbrengen zich beperkte tot de namiddag, avond en nacht.
Een tweede maal zag ik de TGV het station verlaten met mijn vriendinnetje. Ik kan niet zeggen dat het minder pijn deed, maar het was anders dan de eerste keer. Ik wist nu voor de volle 100% dat de liefde stand zou houden.
Van nu af aan was het eigenlijk constant leren. Ik kroop achter mijn boeken en het harde werk wierp zijn vruchten af (17/20 voor fiscaliteit). Voor gestion financier had ik dan wel zeer veel schrik. Het was zeer moeilijk, maar het ging al wat beter dan de eerste keer. Door de stakingen verschoof het examen Frans en uiteindelijk werden er toch twee dagen vastgepind. Ik kan jullie meedelen dat ik voor beide onderdelen geslaagd ben en met een 12/20 ben uitgekomen. Niet slecht, helemaal niet slecht als je weet dat ik een drietal groepen boven mijn niveau zat.
Uit het examen Engels putte ik dan weer kracht. Mijn exact cijfer heb ik nog niet binnen maar 85% haalbaar. Voor een stuk kwam dit door het niveauverschil, maar voor een groot stuk kwam dit door mijn prof, JJ Malo. Hij is een van de meest gepassioneerde professors die ik ooit heb gekend. Hij moet enkel de duimen leggen voor John Aelbrecht ( mijn docent geschiedenis van uit het middelbaar). Voor JJ was ging berg te hoog en geen zee te diep. Hij stond steeds voor me klaar. Dit zowel tijdens als na de lessen. Toen hij ons de opdracht gaf om een fictieve CV te schrijven, wilde ik er dan ook alles aan doen om deze perfect af te leveren. Van 11uur tot 4 uur s nachts werkte ik er aan en volgens de personen die hem lazen zat hij verdomd goed in elkaar.
Eens de CV af was, was het tijd om al mijn peilen te richten ophet examen comptabilité. Dat lag me al wat beter dan gestion fin, maar toch was het niet simpel. Dit doordat ik de basis van het Franse boekhouden niet had. De kleine dingen die voor iedereen van zelfsprekend waren moest ik zelf herkennen. Dat leidde soms tot overmatig zoeken naar een oplossing voor iets wat eigenlijk voor de hand lag. Voor de rest liep het min of meer toch vlot. Ik mag toch wel zeggen dat ik al het één en het ander ken van de Franse boekhouding. Er is nog heel wat onbekend terrein, maar de nabije omgeving heb ik al goed uitgekamd.
Na het examen boekhouden sprong ik dan op de TGV naar België om daar het examen boekhouden af te leggen. In de maanden die er aan voorafgingen had ik de cursus eens volledig geleed en mijn samenvatting bijgewerkt en uitgebreid. Die samenvattingen had ik ook meermaals doorgenomen zodat alles in mijn geheugen was gegrift.
Op mijn trip naar huis leerde ik trouwens een interessante Japanner kennen. Hij moest ook overstappen in Lille en moest net zoals mij naar Brussel. Aangezien in de enige was die Engels sprak ontfermde ik me over hem. Als dank drong hij er op aan om een pint te gaan pakken en dat aanbod sloeg ik natuurlijk niet af. Het bleek echt wel een slimme man te zijn (actief in de kernenergie). Na onze adressen te hebben uitgewisseld en aangekomen te zijn in Brussel namen we afscheid van elkaar. Daar stonden Nico en Ellen klaar om mij op te pikken.
De dagen die volgende was het weer studeren geblazen en tegen donderdagmiddag had ik het examen boekhouden achter de kiezen. Ik ondervond maar enkele kleine strubbelingen en heb het volgend mij tot een goed einde gebracht. Eind deze week hoop ik meer te weten over het resultaat.
Van ontspanning na het examen was niet echt sprake. Ik blies even uit om dan s morgens weer de trein te nemen richting Nantes. Na op tijd in bed te zijn gedoken, was het al zaterdag. Die dag verliep redelijk rustig. Axelle kwam me even helpen met Controle de Gestion en ik leerde weer wat bij. Vandaag heb ik dan verder gewerkt aan dat vak; alles mooi genoteerd en verwoord om morgen in te gaan dienen bij mijn prof.
Morgen vliegen we er weer hard in en hebben we om 16.00 uur een lange pauze tot 20.00. Tijdens die periode heb ik nog Franse les. Hopelijk ben ik daarna niet te moe om nog wat te leren.
Vandaag heb ik mijn examen van Engels gehad. Gisteren had ik mijn lessen nog even herhaald en de dingen die ik niet wist evenb ingestudeerd. Deze morgen ook nog even wat woordjes geleerd. Ik was haast zeker dat we die zouden krijgen. Toen ik mijn examen kreeg bleek dat ik de situatie perfect had ingeschat. De woordjes die ik moest invullen waren geglijk aan degene die ik nog even had ingestudeerd. De rest van het examen waren wat vertaalzinnen en een kort essay schrijven ivm solliciteren.
Om 18.00 was het examen Frans aan de beurt. Het ging al aardig wat beter dan het proefexamen. Ook hier moesten we een essay schrijven, maar dan wel eentje van 2 p. Het begin en midden was ok denk ik, maar het einde minder aangezien we in tijdsnood zaten. Ook mag je niet vergeten dat ik 3 niveau's hoger zit dan normaal. Waarom maakt da stom kieken het zich nu zo moeilijk, zullen wel een aantal van jullie denken... Wel, zij die mij kennen weten dat ik liever voor de uitdaging ga en dus het moeilijk pad graag bewandel.
Morgen is het hard studeren en hopelijk verloopt het vlot. Vandaag ging het in elk geval goed. De materie die ik heb gestudeerd begreep ik compleet. Hopelijk is dat ook het geval met de rest van de leerstof en hopelijk geeft de prof een fatsoenlijk examen. Eentje waar hij geen dingen instopt die we niet in de les hebben gezien.
We gaan hier nog eens eventjes wat neerpennen hé. De afgelope week was ontzettend zwaar. Ik heb veel moeten leren en durf niet te zeggen hoe mijn resultaat zal zijn op de test van Gestion Financièr. Het examen verschilde toch wel sterk met de oefeningen die we in de klas hadden gemaakt.
Na het examen ben ik naar het station getrokken om mijn ticket te boeken. Het was dezelfde kerel als de vorige keren dat ik er was men Ellen (trouwens ook dezelfde kerel die Youri en Tineke te woord stond). Hij kende mij nog steeds van haar of pluim. Dat hij mijne kop haast elke maand ziet en dat het steeds "Nantes-Lille-Brussel" is dat ik boek doet bij hem geen belletje rinkelen. Ik versta nu maar al te goed waarom hij al 25jaar dezelfde functie uitvoert.
In een rotvaard legde hij mij een nieuwe formule uit. Ik kon hem nog bijhouden maar toen hij aan de cijfers begon geraakte ik de pedalen kwijt. Ik vroeg hem twee maal vriendelijk om de cijfers wat trager uit te spreken. Hij had er echter geen oren naar. Toen ik wat nadrukkelijker vroeg om op het scherm mee te volgen zodat ik de bedragen zag, kreeg ik de wind van voren. Hij: "Ge spreekt en verstaat toch wel Frans é?! Ik: " Euhm ja, maar ik heb u al 2 keer vriendelijk gevraagd om de getallen net iets trager uit te spreken. Hij: " Ohla, jaag u nie op é. Is het misschien omdat ge Vlaming zijt dat ge geen Frans wilt spreken en het niet wilt/moet verstaan?! Ik kookte haast over: " Excuseer? Is dat dan geen Frans wat ik spreek en ik versta u maar al te goed !" Ik moest me echt inhouden of ik had hem de zwarte klauwen van de Vlaamse Leeuw eens laten voelen.
Uiteindelijk was ik 154,60 lichter en een retourticketje + jongerenkaart rijker. Sinds een maand zou er wat veranderd zijn met de kortingstarieven voor jongeren. Zonder kaart als jongeren dus geen korting meer. Of het voor 100% waar is betwijfel ik, want niet op elke rit geld dat tarief. Ik kon er dus niet goed aan uit.
's Avonds was er een klein Pools feestje in onze keuken. Reden daarvoor was een bepaalde feestdag in polen. Het was best wel fijn. Polen, Roemenen, ne Engelsman, ne Braziliaan, Duitsers, ne Syriër, Fransen, en ne Vlaming. Het feestje had dus een internationaal karakter. We speelde wat spelletjes en praatte wat. Dit alles duurde tot 23.00. Toen maakte zeikbos Nicola van het onthaal er een eind aan. De keuken moest gesloten worden. Eerst kwam hij nog eens zagen over de kaarsen die voor brandgevaar konden zorgen (WTF). Ik kroop op tijd in bed zodat ik de komende dag er fris kon in vliegen.
Zaterdag
Om 11u begonnen met een taak van Engels. We kregen de taak om een fictieve CV op te stellen. De vacature die de prof ons gaf handelde over een Schots bedrijf dat whisky produceerde en verhandelde.
Taak: * managing team of whisky tasters * supervising the quality of the corps etc. * siminars on Macheades (naam van het fictieve bedrijf) * training courses geven
Kennis/eisen: * perfect knowledge & experience of whisky distilling * trips to competing countries * a sound familiarity of chemistry * enjoy of friendly & moderate drinking atmospheres * like travelling * excellent acquaintance with geography and with cereals * fluency in forn languages & Gaelic
Salary: * £35,000 p.a + benefits + company car + chauffeur + liquor cellor
Aangezien ik een leek ben op het vlak van whiskies, en geen kaas heb gegeten van het Gaelic ging ik me even verdiepen in de materie. Na wat info te hebben vergaard over de taal, was het tijd om over te gaan tot de uitbreiding van de whiskykennis. Ik nam contact op met mijn goede vriend Philippe Vandersanden (de Barrier) en hij vertelde me kort en bondig wat meer over verschillende dure whiskies. Zijn informatie was van haast onschatbare waarde. Ik zat nu op het goede spoor en kon mijn wegzoeken naar de eindbestemming. Ik vertrok in Glenrothes, hield halt in Port Ellen, maakte de oversteek naar Kentuky (Amerika), reisde door naar Taketsuru (Japan) en maakte de cirkel rond door via een korte tussenstop in Dublin aan te komen op de eindbestemming, Alexandria (Schotland).
Intussentijd waren er 12 jaren verstreken, was ik wat van mijn haren verloren en had ik een smaakzin die gelijk was aan de reukzin van Jean-Baptist Grenouille. In werkelijkheid wezen de wijzers van de klok 4 uur aan. Na 17 uur informatie vergaren, geschikte woordkeuzes te maken en de de ideale layout te hebben bepaald was mijn werk af.
Zondag
Ik probeerde tot 13u te slapen, maar het gure weer wekte me al veel eerder. Ik woelde nog wat rond en besloot om 13u om, zoals gepland, op te staan. Na me te hebben gewassen en te hebben gegeten overliep ik het project van Ctrl de Gestion. Het verliep moeizaan maar ik vond toch al een stukje van de weg. Morgen vraag ik meer uitleg aan Axelle van mijn klas en hopelijk kan zit ik dan op de laatste rechte lijn naar de finish.
Het sociaal leven draait de laatste dagen nog manker dan een 4 pitter die op drie poten loopt. Het is al studeren wat de klok slaat. Door de stakingen heeft het examen Frans nog steeds niet plaatsgehad. Hoe ze dat gaan oplossen is voorlopig nog een raadsel. Vrijdag heb ik het examen van gestion financier en ik heb wel wat te kampen met stress. Mijn buren hebben er nog geen last van, dus ik loop nog niet over (bureau is nog heel en ook in de muur zit nog geen gat).
Morgen heb ik een uurtje enkels en de rest van de dag zal gespendeerd worden aan de studies. Ik hoop toch dat ik rond middernacht mijn bed kan inkruipen zodat ik nog voldoende nachtrust heb.
Vandaag heb ik in de voormiddag mijn nota's aangevuld en in de namiddag ben ik begonnen met Gestion Fin. te leren. Het leren ging op het gemakje, maar de leerstof bleef goed hangen en ik begreep wat ik studeerde. Er komt nog een zwaardere blok leerstof aan die ik moet verwerken, maar ik heb er een goed oog in. De stress zal er wel zijn, maar de honger naar een goed resultaat is groter dan ooit!
Gisteren ben ik nog een pint gaan pakken met Raphaëlle. Voor het eerst merkte ik dat mijn Frans er echt wel beter op is geworden. Ik maak natuurlijk nog veel fouten, maar ik kan een vlot gesprek voeren (wel niet over elk onderwerp). Als ik een woord niet ken dan kan ik uitleggen wat ik bedoel, ideaal dus. Ik ben blij dat de gefundeerde basis er is om naar mijn stageplaats te trekken ( na Pasen). Als ik na mijn stage vloeind Frans praat en de gesprekken die andere hebben kan volgen is het hele avontuur geslaagd!
Nog steeds bezetten studenten het gebouw waar wij Franse les hebben. Dit heeft tot gevolg dat we nog geen examen hebben kunnen afleggen. Hopelijk is tegen dinsdag alles ok.
Deze morgen schoot ik in paniek wakker, 8:30 en les om 8:45: "shit dat wordt haasten!"(mijn wekker was al afgelopen maar ik was terug in slaap gevallen). Ik spoedde me naar de badkamer, gooide wat water in mijn gezicht, schoot in mijn kleren at vlug een koek, poetste mijn tanden en raasde naar buiten. Aan de uitgang kwam ik Fadi tegen die net in zijn auto was gestapt en naar de les vertrok. Hij zag dat ik gehaast was en bood me een korte lift aan. Om 8:43 liep ik de trappen op , blij dat ik nog op tijd was. Nog voor ik boven was wist Sandy ( een meisje uit min klas) me te vertellen dat we om 9:15 begonnen en niet 8:45 ( neuf heur ET quart, et pas neuf heur MOINS le quart). Ik baalde als een stekker. Ik had dus nog gewoon rustig kunnen ontbijten.
De tijd die vrijgekomen was gebruikte ik nuttig. Ik liep langs op het secretariaat om mijn studentenkaart aan te passen en trachtte het internet op school aan de praat te krijgen ( code wilde helaas niet werken). Rond iets na negen begaf ik me naar de klas om er te wachten op de prof en uiteindelijk arriveerde hij om 9:25. Eindelijk kon de les beginnen.
NIET dus! De tijd die ons nog restte werd volledig besteed aan het overlopen van een test die we eerder gehad hadden. De test ging op 64 en ik had iets van een 54,5. 85,17% ==> 17/20. Ik had een paar stomme foutjes gemaakt (speling is niet mijn ding hé), en een woordje fout verstaan. Hopelijk kan ik de trend van goede cijfers voorzetten en slaag ik ook voor gest. fin (bang voor).
Na het uurtje Engels ben ik naar mijn prof Gest. fin. gegaan voor wat uitleg over de leerstof. Het was maar een klein deeltje, maar dat versta ik nu toch ( verstond een woord niet wat in de oefening steeds terugkwam). Om 13u heb ik een uurtje boekhouden gedaan en daarna heb ik mij zeer rustig achter gestion fin gezet. Ik heb de eerste oefening overlopen en het was me al veel duidelijk als gisteren. Ik wilde niet in dezelfde situatie als gisteren, dus bleef ik alles ontspannen bekijken. Ik heb dus niet veel geleerd, maar heb energie en moed geput uit het overlopen van de oefening.
S'avond heb ik samen met Julia & Eva gegeten en na wat te hebben gesurft kwam de tweeling nog eens langs om wat te praten. Na het gesprek nam ik nog even de tijd om met Ellen te msn'en en om dit berichtje te schijven.
Vandaag was het wat een off day. In de voormiddag verliep het studeren vlot. Ik was perfect op schema, maar de namiddag was een ramp. Ik kreeg hoofdpijn, kon me niet meer concentreren en jaagde mezelf op. Na verschillende pogingen ben ik dan gestopt met leren. Nu ga ik mijn bed in zodat morgen beter verloopt.
Ik hees me deze morgen uit mijn bed en ging met de volle goesting naar de les. Ik tijfelde sterk of er wel les was of niet. Per slot van rekening staken de ambtenaren in heel Frankrijk. Als ijverige student vertrok ik, met "piepoege", naar de les. Aan de ingang kwam ik Alien tegen van bij mij in de klas. Zij wist me doodleuk te zeggen dat de prof Engels vandaag geen les gad owv de staking. Lichtjes geïrriteerd trok ik terug naar mijn kot om wat verder te ontwaken.
Verder heb ik niet zo goed nieuws te horen gekregen gisteren. Een kammeraad van mij hier in Nantes, is zondagavond met zijn fiets gegrepen door een dronken automobilist. Momenteel houden ze Etienne nog in een kunstmatige coma. Hopelijk komt alles goed en is er geen blijvende schade.
Dadelijk ga ik er nog eens goed invliegen. We beginnen met de samenvattingen van boekhouden (PHL) snel te overlopen. Daarna gaan we Frans studeren en misschien ook al wat Gestion Financier.
Vrijdag moest ik weer vroeg uit de veren. Ik had per slot van rekening les om 8 uur. Ik begin de lessen beter te verstaan, maar het jammere is dat de lessen er ook bijna opzitten. Ik ondervind wel nog steedst hinder van de taal, maar het is al een aardig stuk beter dan in het begin. Dit komt mede dankzij de goede hulp die ik krijg van vrienden rondom mij.
Verder verliep de dag tergend traag. De laatste twee uur les verliepen dan weer vlot (control de gestion = financiële analyse). Ik at de rest van de pasta die ik de dag er voor maakte, surfte wat ging langs bij Fadi.
Vandaag, zaterdag heb ik boekhouden afgehandeld. Ik moet enkel nog wat theorie overlezen zodat we alles perfect beheersen. In de namiddag ben ik begonnen met wat Frans in te studeren voor de test van donderdag. Ik heb me vooral geconcentreed op spreekwoorden. Zo kan ik mijn taal wat kleur geven en krik ik het toch naar een wat hoger niveau. Wist je trouwens dat vele Franse (student) niet veel gebruik maken van spreekwoorden? Ze stelden zich zelfs vragen bij de uitdrukkingen die ik ze liet zien ( ja ze waren correct en niet in de aard van "la voiture moustage dans la rue" , hihi).
Last but not least: * maandag 10 december sjeez ik met de TGV naar huis. Hopelijk staken de treinen hier niet en verloopt alles vlot. Ik zal s'avonds aankomen maar om hoelaat ik aankom in Brussel weet ik nog niet. Ik weet nl. nog niet 100% zeker om hoelaat ik mijn examen "comptabilité" hier heb. Dat zal s'morgens zijn, maar kan uitlopen tot 15.00. Ik blijf tot 14 december in België. De reden van het blitsbezoekje is dat ik op 13 december een examen heb (boekhouden) aan de PHL. * donderdag 22 november: examen Frans deel I * dinsdag 27 november: examen Frans deel II * maandag 26 of vrijdag 30 november: examen Gestion Financier (k*tvak) * de week van 3 december: zien dat ik mijn examen Engels kan doen * 10 dec en 13dec zie supra * maandag 17 december: controle de gestion (onder voorbehoud) * vrijdag 21 december: fiscalité (onder voorbehoud)
en hopelijk komen ze me hier dan vrijdag oppikken om zaterdag terug naar België af te zakken.
Je vous prie d'agrées Monsieur, Madame, d'expression de mes salutations distinguées
We blijven er voor gaan. Gisteren ging het studeren zeer goed. Vandaag was het ook nog ok, maar iets minder. Ik ben bijna door mijn leerstof boekhouden (phl) en dan gaat het altijd wat trager, dan is de stress er even af. Morgen gaan we dus proberen om de stress terug wat op te drijven zodat ik alles kan afhandelen. Dan is het dagelijks de samenvattingen herhalen en mijn andere vakken goed leren.
Dit weekend zal het vooral Frans zijn dat ik moet studeren, want 22 en 27 november heb ik er examen van. De 22ste moeten we een essay schrijven en de 27ste is het een luisteroefening + modeling. Op 13 december heb ik mijn examen boekhouden op de PHL. De andere exames moet ik nog plannen met mijn professoren.
Jullie weten inmiddels dat gisteren begon als een baaldag, maar dat ik tegen het einde van de dag toch alweer wat positiever was. Vandaag hebben we de lijn kunnen doortrekken. Engels was zoals de vorige lessen weer (te) gemakkelijk. Om de les voor mij wat interessanter te maken legde ik aan de andere leerlingen uit wat ze niet begrepen. Tijdens fiscaliteit ging de grote poort van de hemel open. De materie die ik had gestudeerd in de vakantie kwam aan bod en ik verstond 70% van wat er werd uitgelegd. Een opsteker van formaat dus. Alles werd nog beter toen de prof plots, en plein public, zei dat ik de beste punten van héél het jaar had voor de afgelopen test (haar woorden: " Je kan misschien nog lachen met zijn Frans en in de klas verstaat hij niet alles, maar hij heeft wel het hoogste cijfer van héél het jaar op de test!"). Iedereen keek mij aan en ik werd toch wat verlegen. Eerst besefte ik nog niet dat ik het beste resultaat had. Toen Gaëtan me er op aanspoorde kwam het besef pas. Ik kon haast wenen van blijdschap. Het harder werk en de juiste techniek die ik had toegepast wiepen zijn vruchten af. En ze smaakte verdomd zoet!
De rest van de dag ga ik nog gebruiken om te leren. Normaal had ik deze avond nog een les Frans, maar doordat er nog steeds stakingen aan de gang zijn in het gebouw (gebouw geblokkeerd door studenten) zal de les geskipt worden.
Salut
Yannick
@ Stijn Viaene: merci voor je mailtje, ik heb het beantwoord.
Ik was van plan om mijn bed in te duiken, maar belofte maakt schuld. Ik vertel nog even hoe mijn dagje er uit zag vandaag:
De les comptabilité en de les boekhouden waren echt niet je dat. De prof is precies vergeten dat er ook nog twee erasmusstudenten in de klas zitten. Voor ons is niet alles meteen logisch (wat niet meer dan normaal is als je niet de volledige basis hebt) en als we om extra oefeningen vragen dan verwijst hij enkel naar een codex dat we hebben gehad ( te vergelijken met de VRG codex). Ach, hij zal wel een mindere dag gehad hebben zeker?
Doordat ik wat gefrustreerd rond liep vergat ik dat ik vandaag nog moest wassen. Gelukkig heb ik nog een wasmachien kunnen reserveren voor woensdag. Nu maar hopen dat ik het dan niet vergeet ( heb het maar voor alle zekerheid genoteerd). Verder ging de dag vandaag eigelijk in stijgende lijn.
Na te hebben gekookt en te hebben afgewassen ontspande ik me en tegen 21.00 schoot ik terug in gan. Ik wilde nog wat boekhouden ( België) leren. Ik dacht om één à 2 uurtjes te doen maar uiteindelijk werden het er drie. Hoe gek het ook mag klinken, ik vond het best wel fijn om het te leren. Dat kwam misschien ook omdat ik alles begreep wat ik las en studeerde.
Tot slot wil ik jullie nog even meedelen dat ik vandaag bevestiging heb gehad van Haldex. Van de verschillende sollicitanten kwam ik er het beste uit. Ik mag dus mijn stage bij hun gaan doen. Ik kan haast niet wachten tot het zo ver is. Maar eerst zet ik hier nog mijn beste beentje voor, zodat er geen obstakels zijn.
