De eerste drie legers begonnen te vechten. De mensen samen met de elven tegen de aankomende dwergen van Dáin en Thoorin en zijn vrienden, die niet te onderschatten waren. De strijd was nog maar net begonnen tot als Gandalf de situatie bemiddelde. Hij kondigde aan dat er een enorm leger zou aankomen van het oosten onder leiding van Bolg en Azog. Het bestond uit duizenden Aardmannen, Wargs (hondachtige gruwelijke beesten), Orken, vleermuizen en nog meer verschrikkelijke schepsels. Gandalf was nog maar net uitgesproken tot als er een enorme donkere wolk opsteeg aan de horizon, van vleermuizen. Ze stormden op ons af en we besloten dat wij, de dwergen, elven en mensen, beter als één zouden vechten dan tegen elkaar. Honderden troepen Aardmannen en Orken kwamen ook aan. We waren, met drie legermachten, nog steeds zwaar in de minderheid. Maar de strijd was onvermijdelijk. We moesten vechten en vluchten was geen optie. Die dag is er veel bloed vergoten, en dat vond ik heel erg omdat ik deels heel dit heb veroorzaakt.
Maar toen kwamen de adelaars. Opeens leek alles misschien nog net te doen. Het werd een epische strijd maar zachtjesaan konden we de vijand terugdrijven. Thoorin was ondertussen helemaal aan de frontlinie geraakt, waar hij vocht met Azog, de leider van de Orken. Azog vermoordde Thoorin. Legolas doodde de verzwakte Azog daarna. Uiteindelijk liep alles nog goed. Thoorin kreeg een goede begrafenis en ik keerde terug naar mijn huisje in de Gouw. Wat een avontuur!
