De Hobbit
Robin Wydaeghe
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
04-03-2016
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Raadsels in het donker

Tijdens onze tocht naar de Eenzame Berg hebben we veel gevaarlijke avonturen meegemaakt. Toch was er één belevenis die ik mij nog zeer goed kan herinneren. Het was een stormende nacht en we werden achtervolgd door Aardmannen. Ze waren veel te snel voor ons dus splitsten we. Ik belandde in een duistere grot en daar was waar mijn nachtmerrie begon…

Toen ik door de gangen rondliep op zoek naar een uitweg hoorde ik een vreemd rochelend geluid. Ik volgde het geluid en hield mij verborgen tussen een bos paddenstoelen. Daar trof ik een klein slijmerig schepsel aan met twee ronde fletse ogen in een mager gezicht. Het trok een Aardman met zich mee en schreeuwde met een afschuwelijk slikkend geluid zijn naam: Gollem. Terwijl hij wild aan het trekken was aan de Aardman viel een gouden ring op de grond. Ik raapte het op en stopte het in mijn zak. Toen ik hem tot aan een donker meer had gevolgd leek hij mij gehoord te hebben. Hij draaide zich bruusk om en sprak me aan. Ik stelde me voor want ik moest toch op een of andere manier mij uit deze grot zien te geraken. We besloten om een spel van raadsels te spelen. Als ik alle raadsels kon oplossen dan zou hij mij de weg naar buiten tonen. Anders was ik zijn volgende maaltijd. Ik liet hem beginnen dus siste Gollem:

Wat heeft wortels die niemand ziet

Is hoger dan bomen

Rijst op in ’t verschiet

Zonder hoger te komen?

‘Gemakkelijk! Een berg natuurlijk’ antwoordde ik. Nu was het mijn beurt. Het idee om opgegeten te worden nam mij nogal in beslag dus bedachte ik een eenvoudig raadseltje.

Dertig witte paarden op een heuvel rood,

Eerst kauwen ze,

Dan stampen ze,

Dan staan ze dood.

Vrijwel meteen zei hij ‘Ouwe mop! Tanden, mijn liefje!’. Hij begon aan zijn tweede raadsel. Zo deden we even door, met steeds moeilijkere en moeilijkere raadsels. Toen ik echt begon te vrezen voor mijn leven werd hij ongeduldig. ‘Stel ons een vraag!’ siste de schizofrene Gollem. Radeloos vroeg ik ‘Wat heb ik in mij zak?’. Ik gaf hem drie kansen want hij leek zeer geïrriteerd. Na een tijdje opperde hij furieus ‘Handen!’, en daarna ‘Mes’ en tot slot ‘Niets!’. Vreselijk geërgerd liep hij naar de rand van het donkere meer en praatte hij tegen zichzelf. ‘Wat heeft hij in zijn zakskes?’. Opeens sloeg hij in paniek. ‘Het is weg! We zijn het kwijt!’ brulde hij. Hij draaide even rond in cirkels terwijl hij alles woedend weg schopte. En toen werd alles stil. Ik hoorde plotseling gesis vlak achter mij. ‘Het is de hobbit! Vuile steler!’ hoorde ik en hij zette de aanval in. Ik kon nog maar net ontsnappen uit zijn greep en deed de ring die ik had gevonden om. Mijn gezichtsvermogen werd zeer wazig en ik werd onzichtbaar. Even had ik de kans om het schepsel te vermoorden met mijn zwaard maar ik schonk hem genade. Achteraf gezien was deze beslissing misschien wel het domste wat ik ooit gedaan heb… Ik hoorde in de verte Gandalf en sloot me aan bij hem om mijn avontuur naar de Eenzame Berg door te zetten.





Geef hier uw reactie door
Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
  Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)
Reacties op bericht (0)

Archief per week
  • 29/02-06/03 2016
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs