wedstrijdverslag met dank aan Sarah Dillen (mama van Milan)
Vandaag mochten de U11 van Rupel Boom voor het eerst dit seizoen op verplaatsing met de bus. Meteen naar Seraing, toch wel 126 km ver. Om 7u deze morgen stonden onze jongens dan ook al op de bus te wachten. Heel veel slaapoogjes bij elkaar
hopelijk komt dat nog goed.
Bij de opwarming zien we veel goede passes en schoten op de goal. Trainer Ronny moet niet teveel bijsturen. De spelers zijn blijkbaar toch wakker en lijken klaar voor de match.
Als de match begint wordt meteen duidelijk dat het niet zon eenvoudige klus zal worden als vorige week. Deze twee ploegen zijn elkaar waard en geven weinig ruimte weg. Dat in combinatie met nogal serieus botsend kunstgras en een gekke zwarte bal, maken dat onze spelers er niet meteen in slagen het sambavoetbal van vorige week te brengen.
Na 5 minuten komt de match toch een beetje los. Stijn werkt hard op de rechterflank en Boom lokt wat hoekschoppen uit. We krijgen een eerste schot op doel van Jonas. De bal gaat net naast, en wordt perfect uit de lucht gehaald door de papa van Michiel. Het zit blijkbaar in de familie
We zien nu een paar mooie acties, met Wassim, Jellis en uiteindelijk Bjarne die schiet, maar de bal wil er niet in. En Seraing is erg gevaarlijk op de counter
Na een kwartier krijgen we het deksel op de neus en staat het 1-0. Toch een beetje onverdiend vinden we Maar twee minuten later krijgen we wat we verdienen : Quinten zet goed druk op de verdediging van Seraing, en tikt de bal naar Jellis, die via de paal de gelijkmaker kan binnentrappen. Het is 1-1!
Wanneer even later een rechtstreeks genomen vrije trap van Seraing nog binnen gaat is het bang afwachten of de scheidsrechter zijn verantwoordelijkheid zal nemen. Het doelpunt wordt terecht afgekeurd. Het blijft dus 1-1, en met die tussenstand gaan we de pauze in. Op het veld naast ons staan de Danniekes dan 2-2.
De tweede helft start een beetje rommelig. De bal vliegt meer door de lucht dan dat er over de grond gevoetbald wordt. En dat is niet hoe trainer Ronny het wil
Maar dan beginnen onze mannekes weer te voetballen, en het laatste kwartier kamperen we op de helft van de tegenstrever. De kansen stapelen zich op, maar jammer genoeg leidt geen enkele van die kansen tot een 2de goal.
En ook al waren we dat laatste kwartier duidelijk de betere ploeg, Seraing bleef erg gevaarlijk op de counter. Zolang de buitenspelregel niet geldt, kan je nog vervelende verrassingen meemaken. Mo haalt nog spectaculair de bal uit een paar rood-zwarte voeten en ook Jonas weet even later een onverdiende nederlaag te vermijden. Zo blijft het 1-1 en eindigen we onze eerste topper met een gelijke stand.
Naast ons is het 2-4 geworden, en bij de U12 1-2. Dus Rupel Boom kan terecht trots en met een buik vol frieten en hamburgers de bus opstappen.
|