De saaie rit van gisteren is vandaag helemaal goedgemaakt, rit door zowat de mooiste streek van de wereld: diep het karstgebergte in. Schoonheid in superlatieven. Daarbij nog een stukske offroad en 't kan niet meer stuk. We zijn tot aan watervallen gereden. De rivier vormt de grens met China. Je kan daar bootje varen maar de Chinezen houden het wel in 't oog, niet ongevraagd op hun stukje grond!
Ons stekje van de vorige nacht was een ietwat opgeknapte Vietnamese boerderij, best gezellig, beetje primitief, maar da mag.
De weersverwachtingen voor vandaag is simpel: regen. 't Ziet er anders toch zo niet uit, volgens Wim B regent het nooit als hij op reis is... In de loop van de voormiddag vallen de eerste druppels, iets later stopt het met stillekes regenen. De wegen zijn ineens best glibberig. Het wegje na het middageten blijkt aangelegd te zijn met steun van de EU, zal dan wel van goeie kwaliteit zijn. Achteraf denk ik dat het enkel morele steun was...
Maar de regen houdt op de de temperatuur neemt zijn normaal proporties aan, lekker warm dus. De overige km's zijn er dan om echt van te genieten.
Vanavond slapen we aan een meer. De avond eindigt met 'theetime' op zijn Vietnamees...
Vandaag een toeristische rit gemaakt door zowat het mooiste landschap van de wereld: het karstgebergte. Geen offroad, enkel asfalt. Vooral in de latere namiddag met prachtig lichtinval.
Vandaag zou het een 'best moeilijke' rit worden. Daarom is iedereen gisteren op tijd in bed gekropen.
't Was voor de meeste van ons best zwaar, maar toch plezant. Enkele uitschuivers, zonder gevolgen, flink wat schade, te verhelpen met ducktape, vermoeide ledematen, leg je even te rusten, niks aan de hand. Aan de reactie van de locals te zien komen er niet alle dagen zo'n bende bleekneuzen voorbij, wel lollig.
De laatste km's in een redelijk grote stad zijn een ander paar mouwen, de Vietnamese rijstijl scheelt ietwat dan die van ons...
