|
Op 21 januari ll. is de grootvader van Mariëlle spijtig genoeg overleden. Hier wil ik er even melding van maken, vooral omdat ik weet hoeveel hij betekende voor Mariëlle en haar familie. Daarom wil ik deze tekst graag nog even omhooghalen, ter nagedachtenis aan haar grootvader en om mijn steun te betuigen aan zijn nabestaanden. Sterkte, Mariëlle en de andere familieleden, bij het verdriet om het verlies van je grootvader. Ik ben blij dat ik op deze manier mijn steentje heb kunnen bijdragen bij jullie laatste samenzijn!
Mariëlle contacteerde me via emailmet de vraag of ik een tekstje wilde schrijven voor de 70ste huwelijksverjaardag van haar grootouders. Na wat meer gegevens van haar te hebben gekregen, is het volgende ontstaan:
Het is 70 jaar geleden dat het begon,
dat Jozef het hartje van Johanna overwon,
reeds al die tijd delen zij lief en leed,
nee, op hun huwelijk komt geen sleet!
Maar na elkaars harten te stelen,
wilden ze ook graag hun liefde delen,
dus al vlug kwam Francine erbij
en t jaar daarna was ook Paul van de partij.
Later werd met Liliane hun gezinnetje gedeeld,
en Emy maakte het geheel kompleet!
Op de Gazet van Antwerpen versleet Jozef zijn broek,
en het huishouden, dat was Johannas taak,
dat deed ze zonder zucht of vloek
met haar alom gekende uitspraak:
t Zal zo ook wel smaken, zei ze dan,
en kapte zo t een en ander in de pan.
Om saus te maken, kan je ook pudding gebruiken,
hé Johanna, misschien dat ze t niet eens proeven of ruiken
Jozefs passie was den beerschot, zeker weten!
een hevige supporter, zoals ze dat heten!
Maar op een keer werd het hem bijna fataal, want zijn hart blokkeerde
En t was zo goed als op de plein dat ze m dan maar reanimeerden!
Make, gij houdt van de boekskes te lezen,
en gij hield vol, van in het begin
dat alles waar was, want ge had het gelezen,
anders schrijven ze dat daar toch niet in!
Nu zijn ook de kleinkinderen van de partij,
elk met hun eigen echtgenoot,
en samen met de achterkleinkinderen erbij,
wordt deze familie al aardig groot!
Allen zijn we blij dat we bij jullie als familie mogen horen,
en allang content dat we niet ergens anders zijn geboren,
maar terecht trots dat we zijn voortgekomen uit twee heel speciale mensen,
want betere ouders, grootouders en overgrootouders kan niemand zich wensen!!!
De mensen van het rusthuis hebben jullie ook een mooi geschenk gegeven,
want als een koningspaar, wel zo speciaal,
mochten jullie met de limousine een mooie rondrit beleven
samen met de kinderen allemaal.
De tijd verstreek, jaar na jaar,
En nog steeds zijn ze gelukkig met elkaar,
een beetje oud maar nog niet helemaal versleten
en die speciale dag van 70 jaar geleden zeker nog niet vergeten!
Dus wij allen wensen jullie graag,
van harte en niet alleen vandaag,
maar nog vele jaren stuk voor stuk,
een fijne tijd samen in goede gezondheid en veel geluk.
Make en pake, één ding willen we nu nog zeggen
en dat is ZEUDEUGEUMEUNEUGEU
en niemand heeft iets uit te leggen
als we antwoorden met: KEUMEUDEUxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
