B: Wat onthoud je van dit WK in Brazilië in het algemeen ?
Ik heb me heel erg gestoord aan de organisatie die ons de eerste dag niet toeliet in het hotel. De kinderen waren zo goed voorbereid, de reis was in stukjes georganiseerd zodat ze fris waren. Maar toen moesten we lang wachten in het hotel.
Er sprak ook bijna niemand Engels, onbegrijpelijk toch ?
Ik ben heel blij dat ik heel wat contacten kon leggen, met mijn Armeense, Kazachse vrienden, enz... Vooral ben ik blij met het contact met de Russen die ons land uitnodigden voor een Team Championship volgend jaar in Rusland. Prachtig, toch, weer een kans voor onze jeugd.
Ik vind het belangrijk dat er stages, trainingskampen en internationale tornooien komen. Zo wordt de jeugd sterker. Dat is hier ook gebleken.
B: Wat trof je van Brazilië als land ?
Zonder enige twijfel : het Cristo-beeld : zo indrukwekkend. Het gaf een straf gevoel als groep daar zo hoog te staan en dit mee te maken. Ik ben heel blij dat we vroeger zijn gekomen en die enkele dagen heb meegenomen.
Ik heb me helemaal in vakantiestemming gevoeld in Rio. Het was ideaal als groepsvorming; iedere dag konden we trainen; ik heb de 4 kinderen (zonder Rein) zo op de laatste trainingsdag één stelling gegeven waar ze alle mogelijke varianten moesten uitzoeken zo diep als het kon; de stelling was zo complex dat ze er 2 uur mee bezig geweest zijn; achteraf overliepen we de oplossingen die ze gevonden hadden; toen zag ik dat ze de voorbije dagen goed opgewarmd waren en de tactiekjes vlot gingen.
Ik vond dat dit al in de richting ging van de trainingsweek die Rusland en Armenië organiseren. Voor volgend jaar raad ik echt een ganse week training aan in eigen land, voor het tornooi, met verschillende trainers, verschillende uren per dag. Voetballers, fietsers trainen toch ook voor een belangrijke wedstrijd ?
B: Wat zijn de mooiste momenten van dit schaaktornooi ?
Ik wil vooreerst zeggen dat ik met elk kind vooraf, voor we naar hier gingen heb samen gezeten, om te zien hoe ze spelen. We hebben in de Allerheiligenvakantie een training voorzien voor de vier kinderen en Rein is gaan schaken in Bad Wiessee om competitieritme tegen sterke spelers op te doen. Hij heeft daar trouwens remise gespeeld tegen een GM. Daarom kies ik de partij van Rein tegen IM Shiven toch als het mooiste moment voor mezelf. Het was zo spannend, voor mezelf. Ik leefde echt mee en hoopte altijd maar dat hij toch de goede zet zou doen. Ik train met hem ongeveer 1,5 jaar en zag de partij live in de zaal. Ik moest dus alles zelf uitrekenen (zonder engine). Ik heb gezweet tot en met. Na de partij was de ontlading enorm.
Tegelijk heb ik enorm genoten van het enorme talent van Jasper Beukema. Jasper is een aparte speler. Ik heb hem - net als de anderen- na dit tornooi een aantal specifieke tips gegevens om zijn schaakspel te verbeteren in het algemeen, maar het is duidelijk dat hij een heel sterke speler kan worden. Hij ziet heel veel. Zijn zus Louise is aanvallend heel sterk en scoorde tweemaal tegen veel hoger geklasseerde spelers een vol punt.
Arno is een jonge die ik graag zie spelen. De goesting in schaken is groot. Zijn stijl is vergelijkbaar met die van Jasper: veel inzicht, heel aanvallend. Ze hebben allebei prachtige combinaties laten zien. Toen ik hen zag spelen, zei ik 'If you think you can play chess, watch Belgium'. Dat was echt genieten van die talenten!
Ten slotte, Iris, die net als Jasper nog in de laatste ronde tot 5 punten kwam. Fantastisch resultaat. Iris is een kampioenschapbeest. Ze blijft heel rustig en gaat overtuigd af op haar doel. Iris is een gevaar voor hoger geklasseerden. Ze is er op vooruit gegaan tegenover het WK van 2 jaar geleden, net zoals Jasper en Rein.
Dat lijkt me een passende conclusie: als je louter naar de punten kijkt, zie je bij deze 3 spelers tegenover 2 jaar geleden in Turkije een groot verschil. Er is vooruitgang. Ik meen dat dit WK heeft aangetoond dat België een plaats heeft op het WK.
Slot: "So you think you can dance", " jij bent een fitnesstraining", "schaker zkt dame", wij hebben op dit WK een andere Mher leren kennen; de Vlaamse jeugdschaakleider riep op om "mher" van dat, wat doet dat met jou ?
Ik heb me speciaal gevoeld op dit tornooi: JULLIE JOURNALISTEN HEBBEN MIJ OPEN EN BLOOT GESTELD.
Gelukkig heb ik nog enkele geheimen die jullie niet hebben gepubliceerd, wat zou anders schakend België wel niet denken van mij....?
Naar een WK gaan, een uitgebreide blog schrijven zonder eindevaluatie, kan natuurlijk niet.
Wij laten graag de spelers en de coach aan het woord om enkele gebalde eindconclusies te trekken.
Vandaag leest u deel 1: interview met de spelers
B: Wat onthoud je van dit WK in Brazilië in het algemeen ?
Louise: het was heel fijn om zo'n tornooi te mogen spelen tegen al die tegenstanders van vele landen.
Arno: ik onthoud vooral het "warme" zwembad; een unieke avond in het bad, spijtig dat de dag erna een partij moest gespeeld worden...
Iris: spijtig dat we de eerste dag pech hadden met het hotel, maar uiteindelijk kwam het toch in orde
B: Wat trof je van Brazilië als land ?
Louise: het was goed dat we op tijd vertrokken, dat we ook iets van Brazilië konden zien; het verblijf bij de familie van Ricardo vond ik heel gezellig en uiteraard onthoud ik het lekkere fruit en zeker de watermeloenen!
Jasper: ik vond het strand van de Copacabana heel mooi; ik werd overspoeld door de golven van de zee, zalig!
Iris: het beeld van de krotten, de kleine huisjes in de favelas blijft mij bij; de huizen zijn gebouwd op de heuvel, vlakbij de dure hotels, het strand.
Rein - Arno - Iris - Louise: we hadden nooit gedacht dat het beeld van Cristo zoveel indruk zou maken; het is echt een prachtig beeld, zo groot, bovenop een berg, met een ongelooflijk zicht op Rio, op de zee op alles errond.
B: Wat blijft je bij van je eigen schaaktornooi ?
Louise: de tegenstanders waren heel erg sterk, vaak meer dan 1700-1800+, maar ik kon er toch 2 winnen tegen meisjes met 400 elo meer.
Iris: ik ben heel blij met mijn resultaat; mijn mat in 5 in het begin van het tornooi deed wel deugd.
Jasper: het is jammer dat ik de laatste ronde niet kon winnen, dan had ik dicht bij een top-10 klassering gezeten. Maar ik ben toch heel tevreden over mijn resultaat.
Zondagochtend heel vroeg vertrokken we met de bus naar Goiania. Daar aangekomen was de ganse luchthaven in "voetbalmania".
Rood-zwarte supporters zongen in de gangen luidkeels. In het vliegtuig naar Brasilia dachten we even dat we tussen al die supporters zouden zitten, maar wat bleek : we zaten tussen de spelers!
De vorige avond was er namelijk een beslissende match geweest in de Braziliaanse serie B om de stijger aan te duiden voor de serie A.
De ploeg die won is Sport Recife.
In die ploeg spelen onder andere Marcelinho (o.a. ex-speler van Hertha Berlin, Marseille, Trabzonspor, Wolfsburg en nationale ploeg) en de fameuze keeper Saulo.
Hier ziet u een filmpje op Youtube waar deze keeper -zoals Proto- een goal scoort op het einde van de wedstrijd (94e minuut), maar daarna bij het vieren ten val komt en ... zijn knie breekt...
Als je deze Saulo ziet, ben je wel onder de indruk: echt een beer van een man. In het vliegtuig zat hij naast ... Mher!
Bij onze terugkeer naar België past het iedereen die het land Brazilië een warm hart toedraagt, te verwijzen naar Europalia dat dit jaar rond Brazilië draait.
Op de uitstekende website http://www.europalia.be
kan je alle informatie vinden over dans-en muziekoptredens in het ganse land. Er zijn tentoonstellingen, circusoptredens, conferenties, films, enz...
Zelf namen we de trein naar het Centraal Station op een zaterdagavond. Wanneer je uitstapt aan de kant van de Kunstberg, stap je gewoon de club Brazil binnen. Prachtig.
Je kan er met kinderen naar toe en je proeft er de echte sfeer: er wordt constant muziek gespeeld, velen dansen, iedereen is goed gemutst : de Brazilianen tonen ons een wijze levensles.
In het hartje van Brussel kan je je even wanen in een klimaat van 30 graden met een Mojito
en kan je een hapje nemen zoals de 'Pao de quejio' (lekker warm kaashapje)
Naar een WK gaan, een uitgebreide blog schrijven zonder eindevaluatie, kan natuurlijk niet.
Zondagochtend heel vroeg vertrokken we met de bus naar Goiania. Daar aangekomen was de ganse luchthaven in "voetbalmania".
De spelers en begeleiders zijn aan het terugreizen en zullen wat slaap moeten inhalen.
Wie weet er waar het WYCC doorgaat in 2012 ?
Een kort filmpje voor het thuisfront, bij de opening van de eetzaal.
Bij onze terugkeer naar België past het iedereen die het land Brazilië een warm hart toedraagt, te verwijzen naar Europalia dat dit jaar rond Brazilië draait.
