|
Hoofdstuk: Marketing in de Cosmetica-industrie
Jeugd en schoonheid zijn de enige beloftes die de consument wil in vervulling zien.
De Mode-industrie verkoopt niet alleen producten, maar ook schoonheidsidealen.
Elk seizoen weer zijn er nieuwe gezichten en nieuwe producten. Ze hebben allen 1 ding gemeen: ze zijn jong of lijken dit toch. In de cosmetica-industrie werken miljoenen mensen. Cosmetica producten worden ontwikkeld in wetenschappelijke laboratoria, met als enige doel het verouderingsproces van het lichaam tegen te gaan. Bij sommige culturen zijn rimpels het teken van wijsdom en roepen respect op. Bij ons willen we het uitwissen alsof het onnatuurlijk is. In deze industrie lijkt de zoektocht naar de eeuwige jeugd soms op een gemaskerd bal.
Om deze industrie goed te laten draaien is het talent van de beste vaklui onontbeerlijk. Van een doodgewoon meisje kan een make-up stylist een schitterende verschijning maken.
De geschiedenis van de cosmetica.
De eerste Egyptenaren gebruikten reeds make-up.
Ze maakten hun wimpers en wenkbrauwen donkerder met kool.
In het begin van de 15de eeuw
De elegante dames schoren hun wenkbrauwen af, soms zelfs knipten ze hun haarlijn af. Zelfs toen was blond al in. De franse hoven waren bang van water, ze dachten dat dit ziektes meebracht. Het enige wat ze deden was hun lichaam overvloedig besprenkelen met parfum en poeder. De geur trok toen nog vliegen aan. Om dit probleem te verhelpen bracht men vliegen aan op het gezicht, als afleiding.
De jaren 1900
Om tot de adel te behoren moest men een wit gelaat hebben. Men gebruikte hiervoor rijstpoeder. De vooruitgang in de scheikunde kwam de cosmetica-industrie ten goede, de lipstiften hadden verschillende kleuren. Cosmeticabedrijven zoals Lancôme breidden hun productgamma uit.
In de jaren dertig
Toen kwam er de teennagellak. Op dat moment waren platinablonde vrouwen zoals Marlene Dietrich razend populair. Sinds Helena Rubinstien en Elisabeth Arden hun schoonheidsinstituut openden kregen huidverzorging en make-up een nieuwe status. Elke vrouw heeft het recht om mooi te zijn en dat te blijven ongeacht haar leeftijd. De basisprincipes van schoonheid zijn nauwelijks veranderd.
In de jaren 40
Toen viel de man op blondines zoals het gekende en onsterfelijke voorbeeld van Marilyn Monroe. De mode paste zich telkens aan, aan wat onder andere deze vrouw als consument verkoos.
In de jaren 60
In deze periode had de mode allerlei kleuren, maar naar het einde toe was het zachte en blonde weer in trek. (Brigitte Bardeau in de jaren 70, en nu Claudia Shiffer)
Een gekend voorbeeld van een winkel die cosmetica verkoopt is de body shop
In de jaren 80 was er een kleine revolutie. The body shop begon in 1976, Anita Roddick uit Engeland richtte dit op. Ze wou geld gaan verdienen voor haar en haar kinderen. Ze opende een winkeltje in Brighton met enkele producten die ze iedereen aanbood. Er waren verschillende soorten groottes, kleine en grote, en verschillende soorten vormen. Je kon zoveel kopen hoeveel je wou. Alle verkochte producten waren allemaal natuurlijk geïnspireerd en niet getest op dieren. Dit was de filosofie die de grondslag is van the body shop om producten te ontwikkelen die niet op dieren getest waren. Dit is nog steeds zo.
Het productengamma
In de producten die er verkocht worden zijn er vele soorten ingrediënten: bijvoorbeeld fruit: bananen, allerlei soorten olies, voedingselementen in plaats van chemische formules. 90% van de consumenten wil dat men producten gaat ontwikkelen die niet op dieren zijn getest, maar nog altijd zijn er producenten die hier hun laars aan vegen, zegt The Body Shop. Voorbeelden hiervan zijn LOréal en Lâncome.
Vandaag hebben beroepsmensen het over schoonheidskapitaalsystemen, het gezicht is iets dat moet begeerd worden. Om te leren hoe de consumenten deze producten moeten gebruiken hebben ze de hulp van specialisten nodig. Het is meer dan kleuren, het zijn soms geneesmiddelen. Een wonderproduct kan een goudmijn zijn.
De cosmetica industrie spendeert heel veel geld aan reclame, maar dit doet de body shop niet. Zoals bijvoorbeeld: reclame in Vogue doet the body shop niet, ze zeggen NIET dat je rimpels door een bepaald product kan verdwijnen zoals de wat gekendere cosmetica bedrijven wel doen. Dit is een verschil met de marketing van cosmetica-industrie.
Ze gebruiken wel het beste wat de technologie ,de natuur en etnische verscheidenheid te bieden heeft. Men moet stoppen met denken wat Europeanen en Amerikanen bedenken de beste ingrediënten te zijn. De producten van the body shop zijn makkelijk toegankelijk en te begrijpen.
Ze gebruiken nieuwe ingrediënten die de technologie te offeren heeft en die niet op dieren getest zijn. Teruggrijpen naar de natuur is in. Daarom gaat men daar op in spelen. De klanten worden steeds meer eisender.
De concurrentie
Sommige producenten (zoals LOreal) investeren geld in reclamecampagnes om hun marktaandeel te behouden. Hiervoor maken ze gebruik van bekende modellen. LOréal houdt vol dat je enkel goede producten kunt hebben als je ze kunt testen op dieren.
Schoonheid wordt een visitekaartje
In een wereld die steeds meer beïnvloed wordt door media, wordt schoonheid een visitekaartje. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de cosmetica industrie jaarlijks miljarden dollar genereert. Dit kun je merken bij het binnengaan van een supermarkt, er zijn elke week meer en meer producten die de schoonheid garanderen.
De cosmetica industrie is een jungle met een wirwar van kleuren, vormen en texturen die het lichaam masseren, accentueren, en transformeren zowel voor stijl als voor kleding variëren de schoonheidsnormen afhankelijk van het tijdsperk, het land, en de sociale klasse.
Het gezicht van schoonheid mag dan wel verandert zijn de voornaamste criteria blijven dezelfde: jeugdigheid behouden. Het streven naar perfectie is nooit meer gediend dan nu.
|
