Een mens maakt soms verkeerde keuzes in het leven en zo ook zondagochtend 8u. Gehoorzamend aan de vrouwelijke stem van de gps, mannen, doe dat nooit, afrit te vroeg genomen, want blijkbaar was ze rapper van uitleggen (nee, wij waren niet trager van begrip) en bedoelde ze de afrit enkele honderden meters verder. Helemaal gefrustreerd, niet omdat we verkeerd gereden waren maar omdat we toch zo naïef waren om die stem te volgen. Maakt dat we een kwartier later op afspraak waren. Met nog de nodige problemen om mijn fiets van zijn gordels te verlossen, konden we eindelijk op weg. Ikke, polle, patrick en agnes. De beloofde zon was niet van de partij en eigenlijk frisser dan verwacht trokken we de vlakten in voor een tochtje van 90km. Aan een gezapig tempo werden de eerste kilometerkes afgelegd. Doch tegen een snelheid van 14 per uur, zij het maal 2, kunde gene koers winnen en stuurden we bij naar 30. De rit was op en top afgepijld en onderweg kregen we 2 bevoorradingen, en dat voor de prijs van 3 euro, eten, drinken, koekskes, cake, de polle zijn zakken waren weer te klein van 't smokkelen. (das ni waar zene). Stekene, Axel, Terneuzen weet ik veel, bossen, grachten, 't scheld bijna op zijn breedste, we kwamen het tegen, zelfs hollandse nummerplaten, of is dat normaal aan die kanten ? Waar water is, is wind en zo ook niet anders maar de tegenwind kon niet op tegen de "hollandse fietspaden" waar we in belgië enkel van kunnen dromen. De snelheden waren in verhouding 32-34 op 't gemakske (euh ?) Soms raapten we enkele fietsers op die dan in het wiel bleven hangen, soms moesten ze terug lossen, het was wat vallen en opstaan, voor hen dan. De laatste 15 km's was geregeld vals plat en werd een tandje teruggenomen om uiteindelijk de eindmeet te bereiken met toch een gemiddelde van 29. Hierbij dan ook een welverdiende klak voor agnes (ge kunt niet altijd chapeau zeggen.) Afgesloten met ene drankje en ene ritje rijker op het lijstje, trokken we huiswaarts, of toch niet ?
28-06-2011 om 17:58
geschreven door EDDY de III-de
Niettegenstaande de tegenstrijdige weerberichten en ondanks
alles, recepties, feestjes, doorzakkertjes e.d. de tocht uiteindelijk maar
aangevat met ons 5. Mark, Paul, ikke, Patrick en Agnes.
Buiten 4 druppels regen, geteld door onze getallenfreak patje,
bewolkt tot zonnig weer over heel de lijn.
Vertrokken rond 8u30 (of zo), vanuit Zammelskonte, een gehucht van een gehucht van Geel, voor een
tochtje van uiteindelijk 80(plus)kms.
Begonnen aan een gezapig tempo, langs dal en dal, want van heuvels
was in het begin geen sprake, volgden we op eigen tempo het parcours. Doch
naarmate de afgelegde kmkes en het voorbijrijden van enkele goefende
groepjes, begon alles te jeuken bij sommigen (wassen is daar goed voor maar
gezien de beperkte mogelijkheden ) en ging het langzaam maar zeker een
versnelling hoger.
Alles was afgepijld, dus verloren rijden was uitgesloten en
na de bevoorrading (± 35km of zowiets) kwam het wat lasterige gedeelte van de
rit, heuveltje op, heuveltje af,en op 1
van die heuveltjes gebeurt het onvermijdelijke, we worden voorbijgestoken door
2 beestige mannen, den ene al wat magerder dan den ene, maar ook met een
merkske, en zoals altijd, fiets zoekt fiets, dus er achter aan. (onder vrijgeleide van p&a wel te verstaan
want je rijd tenslotte toch samen)
Met een gemiddeld 32-33 verder de weg af tot de 2 besluiten een
tandje bij te steken. Wij natuurlijk niet onderdoen en ineens een volledig vals
gebit in ons bak, mondje en volgen maar, 35-40, heuvel op, heuvel af, nowee
jozee, wijle mee. Soms inhouden om niet voorbij te willen steken (om daarna op
onze bek te gaan zeker, want de mogelijkheden van de 2bstjes waren ons
onbekend, de beenlengte van de ene was het dubbele van de mijne en de andere
leek jonger dan mijn zuster die nog moet geboren worden, heb enkel een broer)
Na een tijdje onze 3de man even opgewacht en
samen terug achter de beestjes aan. Hoer a, koekoek, hier zijn we weer. Doch de laatste 15-20 km kwam een serieuze wind opzetten en was het soms echt op de tanden bijten,
(dat extra gebit er terug uit want zo comfortabel leek dat toch niet) en wij mee,
met een onderweg opgeraapte en een betere volgeling de laatst 8 kms afgelegd. Op
3 km van de eindmeet waren we plots weer onze 3de kwijt en besloten
we even terug te rijden om te kijken of er iets misgegaan was maar gelukkig had
hij enkel op zijn eigen adem getrapt.
Terug in Zammel wist 1 van ons 3 dementerende oudjes de weg
weer beter (zie alinea 5: alles was afgepijld) en uiteindelijk zaten we terug op
het reeds afgelegde parcours. Dank u veel voor de extra kms.
Het laatste rechte stuk hebben we nog even, ik zelfs zonder
het te beseffen, op het gemak (niet letterlijk) aan 46 afgelegd, ik dacht dat
het maar 35 was en ben uiteindelijk uitgeroepen tot onnozel manneke van de
week. Waarvoor dank.
Toffe rit, al bij al een positieve bijdrage van het weer,
weerom de moeite waard om wat vroeger op te staan en afgesloten op de
gebruikelijke manier, met een verfrissende tonic of cola en een paar sokken
rijker. Patrick zou zeggen, de afwezigen hadden ongelijk. So be it
Uiteindelijk lijken we klaar voor het zwaardere werk, een ritje
hove-ardennen of een opwarmertje hove-blankenberge.
Gr Ed3d
19-06-2011 om 19:04
geschreven door EDDY de III-de
you de gaste, Zoals beloofd en klein relaas van onze uitstap naar de
Provence, na een ritje van 9u veilig aangekomen aan de Mas, alles uitgeladen
fietjes klaargezet voor en toertje van ongeveer een 40 km. Lekker gegeten,
slecht geslapen om dan donderdag een tripje te doen door een canyon met veel
schone zichten om dan in Sault aan te komen om van daaruit richting Mont Ventoux
te rijden weliswaar met de bedoeling om in Chalet Renard te stoppen. Als
tweede aangekomen op Chalet Renard een tijd zitten te wachten op de rest, dan de
afdaling naar Bedoin tegen 76 per uur om daar dan een terrasje te doen de
fietsen op de auto te laden, terug een stuske eten en slapen om dan
vrijdagmorgen aan de klim te beginnen. Dus mijn fietske was er helemaal klaar
voor, goed nagekeken gesmeerd bandjes opgepomp enfin aan de fiets zal 't niet
gelegen hebben moest het niet lukken. Wij zijn dan met de wagen vertrokken
naar Bedoin om daar dan te starten met 9 klimmers, op de parking gingen er nog
enkele hun banden oppompen met als resultaat twee met platte banden, één met een
afgebroken ventiel, één met een ventiel dat los kwam enfin ze konden al dadelijk
nieuwe binnenbandjes steken. Dan eindelijk vertrokken waarbij ik mij als
laatste opstelde zodat ik hopenlijk een zicht zou hebben wie waar reed tijdens
de klim! Wij zijn pas 500m ver en er is er ene bij die een "tet" op zijn
achterband heeft ( bandje véél te hard opgepomp" Allee dadelijk de volgwagen
opgebeld om een nieuwe buitenband te gaan kopen. Ik ben dan wel na even
gestopt te zijn doorgereden de andere vogels waren natuurlijk al gaan vliegen (
op het eerste stukske kan da nog!) Tijdens de klim naar Chalet Renard enkele
collega's figuurlijk opgeraapt om als vierde aan de chalet te komen, daar een
truitje met lange mouwen aangedaan wat reflexpray op mijn onderrug gespoten en
weg voor de lastigste 6km van de klim! Het was schitterend weer, veel zon
niet te veel wind enkel die helling was niet te doen man, man. Dan toch boven
geraakt op 2uur en 10 minuten en veel makkelijker dan vorige keer. Daar dan
wat genieten van een zekere overwinning op die berg tot de laatste er aan
kwam. Dan via Sault naar benden wat geen mooie afdaling is aangezien het
wegdek er slecht bij ligt en je dus niet naar beneden kan razen. In Sault een
salade gegeten om dan nog 60 km naar Bedoin te fietsen, dit echter maar met een
viertal zotten die het aandurfden. Dan helemaal leeggereden Bedoin bereikt om
enkele Duvels en een douchske later na te genieten met een stukske eten over de
dag. Zaterdag was un jour de repos om naar wijnboeren te gaan proeven en
aankopen te doen door zij die wensten. Dan zondag na het ontbijt een
vermoeiende lange weg terug richting Hove. Om daar rond 19u aan te
komen. Het was zeer leuk en voor herhaling vatbaar en mits nog veel training
misschien iets sneller boven te geraken? Groetjes. Marco
De Jan Bogaert Classic is weer een ritje om in te kaderen.
8.30 u was het
verzamelen geblazen langs de Scheldekaaien in het mooie dorpje Temse genaamd. De
Gps vond de vertrekstraat niet, daarom was het raadzaam om iets verder te
parkeren en een stukje te fietsen tot aan het vertrekpunt. Inschrijven duurde
deze keer iets langer door de grote opkomst van de vele wielertoeristen. Maar
eenmaal dit achter de rug was het genieten geblazen. Paul had gevraagd om een
vlakke rit en wat kreeg hij na enkele meters fietsen ? Een hellingtje. Maar
eenmaal dit voorbij was het een biljartlaken. De snelheid ging niet onder de 30
km/u met dank aan de vele copiloten voor ons. De gemeentegrenzen met namen als
Waasmunster, Belsele, Sinaai, Stekene, De klinge volgde zich razendsnel op. Bij
de bevoorrading stond ook een groot pak volk, daarom werd er beslist om door te
rijden. De snelheid werd wel afgeremd door de polderwind. Deze wind heeft het
voordeel dat hij langs alle kanten kan blazen. Dus verpozen werd het niet. Op
een 30 km van het einde werd toch nog een groepje gevonden die ongeveer
hetzelfde tempo reden. Ons wagentjes aangepikt en weg waren we. Op 10 kilometer
was het vat en de rest af bij mijn dame en ook eerlijk gezegd bij mij ook.
Gestaag zagen we Wilfried en Paul verder weg rijden. Nadien zei Paul dat de
groep op het einde nog was versneld en alleen Wilfried kon aanklampen. Eenparig
werd Wilfried uitgeroepen tot de "ateleet" van de Temsestad. Hij pakt niet
alleen de gele trui maar ook de bollekestrui en de leffetrui. Aanwezig :
Wilfried, Paul, Agnes en Patrick 89.30 km 27.9 km/u gem. 19°
Waarde fietselingen, Gezien alle Frankskens en Sabineskes slecht weer
voorspeld hadden, hebben wij de bewuste kat uit de boom gezien. Inderdaad rond
9u is de alom tegenwoordige zon aanwezig en zijn wij aan een toerke begonnen van
Lint naar Lille en terug. Een klein 85km met de laatste 20kilometerkes in
gezelschap van wielertoeristen van Ranst wat wil zeggen dat we rond 12 u terug
in de huisbasis waren. Op de brugskes heeft Agnes laten zien dat ze op de
heuvels Van Achouffe klimmerspieren had gekweekt, want er stond geen maat
op. Zondag zouden we de Jan Bogaertclassic in Temse willen rijden. Er staan
twee afstanden op het programma 90 en 125 km. Wij zouden starten voor de 90 maar
als bij de splitsing blijkt dat wij over superbenen beschikken zouden wij
opteren om de 125 km te doen. Zijn er eventueel volgelingen of zijn er andere
voorstellen ? Graag jullie mening De Tandem Van Wilrijk
http://www.janbogaertvrienden.be/
vertrekplaats : meubelbewaring hoskens, krimperslaan 9140 temse om 8u30 samenkomst ter plaatse of vóór zaterdag 18u af te spreken
06-06-2011 om 00:00
geschreven door EDDY de III-de
Vertrokken rond
8 uur richting Sankt Vith en een halfuur later dan gepland bereikt, ten gevolge
van wegen(niet)werken en filerijden zonder aanwijsbare oorzaak.
Het weer was
opperbest, iedereen had er zin in en met zijn zessen trokken we op pad voor een
tochtje van 108 km.
De eerste 10 km
was het hopeke op, hopeke af met zowaar nog een afdaling. Daarna was het uit
met de pret en begon het echte werk. Een opwarmertje door Möderscheid en even
op adem komen richting Hespenbach om dan richting Honsfeld te klimmen. En dalen
maar. Stilte voor de storm echter want de klim ging nog verder tot we op het
hoogste punt van de dag kwamen, iets voor Lanzarath, na ± 31 km. Van dan af was
het dalen en dalen om na 42,5 km Schönberg door te rijden. Wat daarna volgde
was een aaneenschakeling van klimmen en dalen en was je blij naar beneden te
suizen, je kon terug naar boven. Steil en steiler, op en neer, steeds weer tot
km 67,5. Tot km 77,5 was het rustig (?) voortkabbelen op zijn ardens. Om de
druk nog wat meer van de ketel te halen, had ik maar besloten om eens lek te
rijden maar met de ervaren pollekes van patrick waren we sneller terug op weg
dan gedacht. In Ouren besloot luc de rit wat in te korten en om ons niet ter last
te zijn/op te houden ( waar haalt hij het ?) verliet hij de groep.
Misschien was
het toch met voorbedachte rade want wat er daarna kwam was om dank u tegen te
zeggen. Alles moest uit de kast gehaald worden (er zat nog wel wat in) temeer
we het niet hadden zien aankomen. Tandengeknars alom, zowel die van de
tandwielen als die van ons eigen gebit, echt of vals. Boven gekomen, stond onze
teller op 84.
Daarna liep de
route langs de drukbereden E421/E420 waar de autos soms rakelings voorbij scheurden.
Rechtsaf
richting Sankt Vith. Het einde kwam in zicht, dachten we, tot achter de bocht de
miserie opnieuw begon. Bochtig klimmeke. De 2 P's waren iets sneller vertrokken aan het
rond punt en hadden dus wat voorsprong op ons drie en zo reden we, elk op eigen
tempo, de helling op. Terwijl ik de daarna de afdaling inzette om achter de
koplopers te gaan, besloot mark michel op te vangen die iets achterop zat. Na
kms alles gegeven te hebben wat er nog inzat en met het idee dat we vanaf dan al
dalend SV zouden binnenrijden, kwamen de beide Ps in zicht. Mijn tevredenheid
werd echter getemperd toen plots de 2 achterkomers mij voorbijraasden (goe
getrapt zou ik zo zeggen). Net terug bij elkaar, pijltje naar links, niks SV
recht binnenrijden en alsof dat nog niet genoeg was, kregen we net na onze
inspanning nog een flinke kuitenbijter voor de kiezen. Nu de kast leeg was,
konden we er enkel nog de schabben uithalen. Maar waar een wil is, is blijkbaar een
weg en alzo bereikten we het volgende dorpje. Daar heeft mark frau toute
aangeklampt (wel om zijn buske met water te laten bijvullen).
De resterende
kms waren er van afwisselend dalen en stevige korte klimmekes, zonder ophouden.
En wonder boven wonder gold het motto "samen uit, samen thuis" want
enkele kms voor SV kwamen we luc terug tegen.
Opgelucht
bereikten we de eindmeet, moe maar tevreden.
Kortom, het was
een fijne dag, mooi weer, op sommige hellingen zelfs gloeiend heet in de volle
zon, een prachtige streek om te fietsen, met schilderachtige landschappen en panorama's en alles afgesloten met
een welgekomen etentje en het o zo nodige vocht, op een zonnig terras in Sankt Vith.
Eddy de IIIde
04-06-2011 om 00:00
geschreven door EDDY de III-de
