Wanneer hij wat "ontstresst" was, had ik hem wat droogvoer gegeven. Wilson had echter niet alles opgegeten. Plots zag ik de slag omhoog kruipen, richting voedsel (alles was tot tegen de rand van het aquarium komen te liggen). Toen ze bijna boven was, kon je haar mond al zien open en dicht gaan (da's eigenlijk wel tof met dat aquarium : je kan perfect de slak aan de onderkant bestuderen, meestal zie je alleen het slakkenhuis en haar hoofd, maar door dat glas kan je dus heel goed zien hoe ze er aan de onderkant uitziet.) Eenmaal boven gekomen, ging ze naar het grootste stukje voedsel en begon ze dat op haar gemak op te eten !!

Vandaag had ik Wilson een stukje spek gegeven : hij kwam er wel eens aan snuffelen en at er een klein beetje van, maar besloot dan toch dat mijn vingertop interessanter was. Het spek was vergeten en algauw zag de slak haar kans ! Ze kwam aangekropen over het glas. Eenmaal ze op dezelfde lijn als het spek was, maakte ze een bocht en kroop naar beneden en dan over de steentjes recht op het spek af. En lekker dat ze het vond ! 't is niet voor niks dat ze zo groeit.

Straks hebben we niet alleen een tamme waterschildpad, maar ook een tamme slak.

Gisteren heb ik Wilson vers gekookte eierschaal gegeven : dat ging er wel in !