Zoals je kan zien is het water vandaag al een heel stuk helderder :
Hier een foto van de inrichting :
Bij Squama hadden ze gezegd dat ik er vooral voor moest zorgen dat Wilson op zoveel mogelijk manieren gemakkelijk naar boven moest kunnen, want echt goede zwemmers zijn deze schildpadjes niet. Hij stelde voor : rotsen, plantjes (hij verkocht van die plastieken plantjes, maar van zodra het wat warmer is, ga ik terug naar het vijvercentrum en koop ik wat echte plantjes. Da's véél mooier en voor Wilson ook véél leuker.)
Ik heb dus wat stenen op elkaar gestapeld en een boomschors schuin tegen de plank gezet. Deze boomschors gebruikt hij heel veel om op de plank te komen zitten en dan te komen ademen. Helemaal boven is hij nog niet geweest, maar we wachten af ...
De ZooMed-korrels lust hij voorlopig nog niet. Ik geef dan toch nog wat van de andere potjes bij zodat hij toch iets van eten binnen krijgt. Wat Wilson niet opeet, daar zorgt Wilma wel voor. Dat is een echte veelvraat. Die zal er wel voor zorgen dat er niks wordt weggegooid
Hier is Wilson zijn voorlopig nieuwe slaapplaats. Hij heeft de ingang nog niet gevonden denk ik
Wilson zijn linkervoorpoot was wat gezwollen tussen de vliezen. Ik belde eerst naar de dierenarts bij ons in 't dorp, maar toen ik vroeg of ze ook wat kende van waterschildpadden en ik het probleem voorlegde, raadde ze mij aan contact op te nemen met Dieter Everaert, een dierenarts uit Herent die heel vaak reptielen behandelt. Ik kreeg bij Dieter dadelijk een afspraak om 11 u. Daar bleek dat Wilson een abces had. Het onderzoek zelf vond Wilson maar niks ! Uiteraard had hij zo veel mogelijk van zijn poten en zijn hoofd naar binnen gehaald toen de dierenarts hem vastpakte, maar toen die dan met een pincet zijn poot naar buiten trok om te kunnen bekijken, deed Wilson zijn bek zo ver mogelijk open en maakte zijn nek zo lang mogelijk om toch maar goed te kunnen bijten in de pincet ! Wilson heeft een langwerkende antibioticaspuit gekregen (vond hij ook maar niks : probeerde weer te bijten) en ik moet zijn poot elke dag met wat Iso-betadine ontsmetten. Na ongeveer een week zou zijn poot genezen moeten zijn.
Toen ik toch daar was, vroeg ik de dierenarts een volledige checkup te doen van Wilson. Hij vond dat Wilson wat "ontkalkt" was (als ik het mij goed herinner, was dat het woord dat hij gebruikte). Een UV-lamp boven het aquarium is een absolute vereiste volgens hem om kalk aan te maken voor een waterschildpad. Hij vroeg ook naar het eten dat Wilson krijgt. De lever en het hart zijn goed om te geven, maar het droogvoer uit potjes, daar is blijkbaar veel van mindere kwaliteit op de markt (volgens hem) Hij heeft mij dan aangeraden om ZooMed korrels te geven, speciaal voor waterschildpadden. Volgens hem zit daar alles in wat ze nodig hebben.
Ik ben na het bezoek aan de dierenarts dan naar Squama gereden (de dierenspeciaalzaak, gespecialiseerd in reptielen, die de dierenarts aanraadde). Daar heb ik dan een UV-lamp, een houder en een staander gekocht en zo'n pot korrels.
Ik was toch al van plan vandaag het aquarium nog eens volledig leeg te maken en op te poetsen. Dat kwam net goed uit. Tijdens het onderzoek had de dierenarts een klein wondje gemaakt aan de poot en ik vond het maar niks om Wilson daar mee in het toch aan vervanging toe zijnde water te zetten. Het eerste dat ik dan gedaan heb, is het kleine aquarium uit het grote gehaald, heel goed proper gemaakt en Wilson en Wilma hierin gezet.
Zaterdag 17/03/12
Gisteren heb ik met de hulp van Peter het grote aquarium buiten gezet en helemaal opgepoetst. In plaats van de korrels op de bodem van het aquarium, heb ik rijnzand gebruikt. Volgens de dierenarts waren de korrels te groot voor Wilson en is zand beter. Het zijn modderschildpadden zegt hij en zand vinden ze leuker. Na het vullen van het aquarium heb ik wel een dag moeten wachten tot alles bezonken was vooraleer ik Wilson er in kon zetten. 't is nog altijd wat wazig.
De filter bestaat natuurlijk nog uit de grote zwarte buis met korrels in, maar op de bodem ligt nu zand : 't zijn precies golvende duinen en je kan overal Wilson zijn voetsporen zien.
Het kleine aquarium heb ik er niet meer ingezet. Ik heb aan Peter gevraagd om voor een landgedeelte te zorgen waar Wilson gemakkelijk op kan : voorlopig ligt er een 15 cm brede plank in die schuin naar boven gaat.
Wilson is al de hele namiddag zijn aquarium aan het verkennen. Het gebeurt zelden dat hij zo lang actief is.
Ik heb hem al een paar keer op de plank gezet, onder de lamp, maar hij blijft er nog niet echt lang zitten. Volgens de dierenarts is het normaal dat deze soort niet veel uit het water komt, niks om zorgen over te maken zegt hij.
Ondertussen gaat het al een heel stuk beter met zijn poot. De zwelling is al een heel pak minder. Toen ik hem gisteren wou ontsmetten met een doekje, wou hij naar mij bijten ! Ik deed het nochtans heel zachtjes, maar blijkbaar vond hij het niet leuk. Vandaag heb ik gewoon de fles gepakt en een druppeltje op zijn pootje laten vallen. Veel leuker voor Wilson en veel effectiever. Zo komt er veel meer ontsmettingsproduct op het wondje dan met een doekje.
1 van de "duinen" :
Hier een foto van de UV-lamp die voor de UV-stralen èn warmte :
Zoals je ziet is het water nog wat wazig. De filter staat op en stilletjes aan betert het. 't zal nog eventjes duren, denk ik.
lengte schild : 6,1 cm (dit was niet zo gemakkelijk om te meten. Wilson stak zijn hoofd een stukje uit en dat zat dan in de weg om te kunnen meten.)
breedte schild : 4,9 cm
hoogte schild : 2,8 cm (dit is eigenlijk niet zo evident om te meten. Ik doe het met 2 latten : 1 staat recht naast Wilson en de andere vertrekt vanaf de top van zijn schild naar de rechtstaande lat. Maar natuurlijk, als Wilson niet stil zit, kan ik natuurlijk een beetje scheef gegaan zijn met mijn lat, waardoor dit meetresultaat niet helemaal klopt. Meten is weten, zeggen ze, maar dan moet je toch wel een meer geijkte meetmethode hebben
Ik denk toch dat we kunnen stellen dat hij een beetje gegroeid is.
Wilma heeft in het aquarium eitjes gelegd ('t zijn eigenlijk hele slierten van allemaal eitjes). Blijkbaar hebben slakken geen partner nodig om voor het nageslacht te kunnen zorgen.
Ik heb geprobeerd om er wat foto's van te maken, maar dat was eigenlijk niet zo gemakkelijk (mijn foto-apparaat wil nooit scherp stellen op de eitjes". Om een idee te geven waar je moet zoeken : de meeste eitjes werden in de hoeken gelegd. Op het filterpompje liggen ook wat slierten (daar heb ik wel een goede foto van kunnen maken.
Elk klein bolletje dat je kan zien in de sliert is 1 slakje op komst. Dus als al die bolletjes zouden uitkomen, dan hebben we een overbevolking aan slakken. Gelukkig is het niet zo ver gekomen. Ondertussen zijn er wel een heel deel van de eitjes uitgekomen en zitten er petieterige mini-slakjes in het aquarium : allemaal eten voor Wilson
Hier foto's van maken lukt al helemaal niet. Ze zijn veel te klein !
Wat eten betreft : dat vlot ondertussen al een heel stuk beter. Kippelever vindt hij het lekkerst (voor mij onbegrijpelijk, maar ja, ieder zijn smaak). Droogvoer gaat er ook goed in. Ondertussen is 't al zo ver gekomen, dat als Wilson wakker is en ik kom naast het aquarium staan, hij in mijn richting komt als hij honger heeft. Als ik dan het topje van mijn vinger in het water steek, komt hij naar boven gezwommen. Dan geef ik hem stukje per stukje een gedroogd stukje vis (of iets anders wat er in de potjes zit).
Wilson zijn plantjes beginnen te slinken. In het voorjaar zal ik er nieuwe moeten gaan kopen, want nu heeft hij eigenlijk bijna niets meer om aan te hangen en dat was toch wel altijd leuk om te zien. Ik had eigenlijk gehoopt dat de plantjes zouden groeien omdat ze toch voldoende licht en warmte hebben, maar ik veronderstel dat als klimrek dienen de groei misschien niet echt bevorderd heeft
Op deze foto zie je Wilson nog eens, nog maar eens bovenop het kleine aquarium gezet.
Nadat het aquarium helemaal terug picco bello was, werd Wilson er terug in gezet.
Wanneer hij wat "ontstresst" was, had ik hem wat droogvoer gegeven. Wilson had echter niet alles opgegeten. Plots zag ik de slag omhoog kruipen, richting voedsel (alles was tot tegen de rand van het aquarium komen te liggen). Toen ze bijna boven was, kon je haar mond al zien open en dicht gaan (da's eigenlijk wel tof met dat aquarium : je kan perfect de slak aan de onderkant bestuderen, meestal zie je alleen het slakkenhuis en haar hoofd, maar door dat glas kan je dus heel goed zien hoe ze er aan de onderkant uitziet.) Eenmaal boven gekomen, ging ze naar het grootste stukje voedsel en begon ze dat op haar gemak op te eten !!
Vandaag had ik Wilson een stukje spek gegeven : hij kwam er wel eens aan snuffelen en at er een klein beetje van, maar besloot dan toch dat mijn vingertop interessanter was. Het spek was vergeten en algauw zag de slak haar kans ! Ze kwam aangekropen over het glas. Eenmaal ze op dezelfde lijn als het spek was, maakte ze een bocht en kroop naar beneden en dan over de steentjes recht op het spek af. En lekker dat ze het vond ! 't is niet voor niks dat ze zo groeit.
Straks hebben we niet alleen een tamme waterschildpad, maar ook een tamme slak.
Gisteren heb ik Wilson vers gekookte eierschaal gegeven : dat ging er wel in !
We hebben vandaag Wilson zijn aquarium nog eens een grote poetsbeurt gegeven. Alles eruit gehaald en proper gemaakt en nadien vers water gegeven.
Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om het klein aquarium deze keer aan de kant van de straat te zetten, iets dichter bij de raam. Daar kan Wilson een beetje langer van de zonneschijn genieten, zou hij eindelijk eens op het glas willen gaan zitten (maar dat hebben we tot nu toe nog niet meegemaakt, tenzij we hem er zelf op zetten, maar dat is niet hetzelfde !)
Ik heb de stenen en steentjes ook terug zo gelegd dat hij weer wat gemakkelijker tot boven kan geraken. Ze waren wat verschoven zodat het wat moeilijk voor Wilson werd om boven te geraken. Hij gebruikte de helling wel heel vaak om te gaan ademen, maar echt naar boven gaan zoals hij voordien deed, heb ik toch niet vaak meer gezien.
Terwijl Wilson moest wachten, had ik hem in een klein bakje gezet, in het zonnetje zodat hij daar wat kon opdrogen en opwarmen.
Nadien hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om hem nog eens te wegen en te meten.
Echt veel gegroeid is hij niet en het opmeten is niet zo evident, maar dit is wat we opgemeten hebben :
gewicht : 33 gr
breedte schild : 4,7 cm
lengte schild : 6 cm
hoogte schild : 3,1 cm
Ik denk dat er wat schommelingen zijn in de manier van opmeten , maar zo hebben we toch een klein idee.
Nadien moest Wilson een tijdje in het kleine aquarium, in afwachting tot het grote terug picco bello in orde was.
Tijdens het verversen, ben ik toch nog wat wormen (levend) en kleine slakjes (ook levend) tegengekomen. De grote slak had ik ondertussen in een emmer met vijverwater gezet, zodat we die nadien ook konden terug zetten.
Wilson verandert regelmatig van "schuilplaats". Hij heeft wel zo zijn favoriete hoekje aan het kleine aquarium, maar af en toe zoekt hij toch "nieuwe oorden" op.
Eindelijk hebben we Wilson nog eens op het droge gezien. Hij kroop langs onder de boomschors naar boven.
Onderweg naar boven :
Boven aangekomen :
Het aantal slakken in Wilson zijn aquarium begint te zakken. Er is nog 1 grote over en die laat hij gerust. Hij gaat er wel eens aan ruiken als ze passeert, maar de slak scharrelt op haar dode gemak rond in het aquarium.
We zijn een weekje op vakantie geweest en de buren zijn Wilson komen eten geven. Ik weet niet wat ze hem gegeven hebben, maar het moet super spul geweest zijn. Wilson sprint rond in het aquarium zoals ik hem nog maar zelden gezien heb ! Hij is heel levendig en nieuwsgierig naar alles wat er in zijn aquarium gebeurt. Op een moment had Wilson nog wat vlees in zijn water liggen (een uurtje ervoor had hij gegeten), dus veel honger zal hij wel niet meer gehad hebben. Toen ik mijn hand in het water stak om de restanten van het vlees eruit te halen, kwam hij aangelopen en begon aan mijn vinger te ruiken. Gelukkig dat hij pas gegeten had, anders had hij er misschien wel in gebeten .
Volgens de buurvrouw heeft Wilson heel vaak op het droge gedeelte van de "helling" gezeten. Hij komt nog niet helemaal tot op het vlakke gedeelte, maar hij komt zich toch alweer laten opdrogen. Ik heb wel gemerkt dat afgelopen week het water in het aquarium gezakt is. Misschien prefereert hij deze verhouding (water/droog gedeelte) ? Ik heb hem er zelf nog niet zien zitten. Ik heb wel al gezien dat hij ernaar onderweg was, maar op het droge zelf heb ik nog niet gezien. Van zodra ik dit merk, zal ik een foto op de blog zetten.
Wilson heeft een nieuw favoriet plaatsje gecreëerd in het aquarium : onder de boomstronk die als helling dient om boven te geraken. Hij heeft er een aantal kleikorrels weggegraven en zijn hoofd + een deel van zijn lijf past er onder. Tegenwoordig gaat hij daar zitten.
De sepiaschelp is ondertussen een deel gezakt in het water : ze hangt nu verticaal in het water. Hierdoor kan Wilson er gemakkelijker aan knabbelen en dat doet hij dus ook !
Ik heb op de glasplaat een thermometer gelegd die een hoek maakt en daardoor voor een stuk in het water steekt. Hierdoor kan ik beter de temperatuur van het water controleren : die schommelt nu rond de 23°
Wilson is nog niet gewend aan zijn nieuwe "interieur". Hij zit vooral in zijn favoriete hoekje en pendelt een beetje tussen zijn hoekje en de helling om daar te gaan ademen. Hij zit ook wel regelmatig in/onder het kleine aquarium.
De andere kant van het grote aquarium laat hij voorlopig links liggen.
Omdat hij sinds dat ik het water bijgevuld heb en zijn terras wat verhoogd heb, niet meer uit het water gekomen is, heb ik hem vandaag even vast gepakt en zelf op het glas gezet. Hij bleef daar eventjes zitten, ging dan beschutting zoeken bij de boomstronk en is dan pardoes van het glas afgesprint en het water in gedoken.
Nadien heb ik hem dan op de kleikorrels gezet. Ik dacht "dat is toch een beetje vertrouwd, voordien kon hij daar uren zitten", maar hier herhaalde zich hetzelfde scenario : even blijven zitten en dan een sprint (ditmaal langs de helling) het water in.
We zullen hem maar gewoon laten doen. Ik denk dat het voor hem gewoon nog een beetje onwennig is.
Vandaag is hij in elk geval toch al terug komen ademen met niet alleen het puntje van zijn neus uit het water, maar toch ook al een deel van zijn hoofdje. De rest zal wel volgen.
Ik voeg wat foto's toe van onze poging.
Hier is hij onderweg om te gaan ademen :
Volgens Lisa zit Wilson altijd in hetzelfde hoekje omdat hij een zo lang en zo plat mogelijke neus wil om gemakkelijker/veiliger te kunnen gaan ademen. Als je goed kijkt, dan zie je dat hij zijn neus tussen de wand van het kleine aquarium en de wand van het grote aquarium wringt :
Ondertussen heb ik ook gemerkt dat er meer dan 2 waterslakken in het aquarium zitten. Het zijn vooral kleintjes en ik denk 1 grotere (maar die kunnen zich ook goed verstoppen, dus misschien zijn het er wel meerdere).
Gisteren heb ik hem een stukje gepelde steak willen geven. Tegen alle verwachtingen in, moest hij dat niet hebben. Wel eraan komen ruiken, maar niet van gegeten (of heel weinig). Misschien eet hij dan toch van de slakken ?
Thibo, om op je vraag te antwoorden of hij al gegroeid is : ik weet het niet. Ik zie hem elke dag, dus ik zie het niet zo duidelijk of hij groter geworden is.
Ik kan wel proberen om hem ongeveer 1 keer per maand te wegen en te meten, dan kunnen we het opvolgen.
Morgen zal ik het eens proberen. Hij zit nu al de hele avond in zijn hoekje van het kleine aquarium en daar kan ik niet aan hem aan. Wel slim gezien van hem natuurlijk, zit hij lekker rustig !
Gisteren naar de winkel geweest : bij de verse vis-afdeling heb ik wat restjes gevraagd en uitgelegd dat het voor een waterschildpadje is dat op vakantie is. Eigenlijk is het best wel grappig : iedereen die je aanspreekt om wat te vragen voor Wilson (zoals in de vijverwinkel en nu in de Carrefour) kent wel iemand met schildpadden en kan altijd wel wat raad geven. Ik had geluk. De persoon voor mij had net vis besteld die nog gefileerd moest worden. Deze afval kreeg ik mee. Dat vond Wilson wel lekker ! Lisa vertelde mij dat ze hem ook nog zien graven had, precies met de bedoeling om de rest van de vis te begraven voor als hij terug honger kreeg. Hij had een heel kuiltje gemaakt waarin de vis dan achter gelaten werd. Ik heb de vis die hij niet opat er nadien toch wel uitgehaald. Ik denk dat het toch niet zo gezond zal zijn als die vis daar te lang in het water ligt.
Ik heb aan de vleesafdeling nog wat verschillende soorten vlees (filet americain (da's een pak minder vet dan gehakt), gepelde steak en kippenlever) en ook nog kip gekocht.Ik heb het vlees in kleine stukjes gesneden en ingevrozen. Van de americain heb ik kleine balletjes gerold. Morgen ga ik eens proberen of hij kippenlever lust. (Ik niet in elk geval : jakkie bah!)
Ik heb ondertussen ook gemerkt dat Wilson watervriendjes heeft : waterslakken. Die zullen in de kleikorrels gezeten hebben.
Ik heb geprobeerd er wat foto's van te maken, maar ze zijn niet echt heel duidelijk.
Wilson graaft ook heel wat af in de korrels. Misschien dat hij daar meer eten in vind dan dat ik kan zien.
Om toch eens te proberen of Wilson niet op de bovenkant van het kleine aquarium zou kruipen, moest ik natuurlijk eerst water bijvullen. Anders zou hij eerst nog moeten leren duiken wanneer hij van de rand het water in zou springen .
Ik heb in de zwemvijver 2 emmers water gehaald en die in het zonnetje op de vensterbank gezet, zodat het water op kamertemperatuur zou komen. Ocharme Wilson anders als hij plots een drets koud water op hem zou krijgen.
's Avonds had het water in het aquarium en het water in de emmers ongeveer dezelfde temperatuur en kon ik het erbij gieten. Nu staat het water bijna even hoog als het kleine aquarium.
Ik heb zijn "terrasje" nog wat verhoogd met kleikorreltjes zodat hij vandaarop het glas op zou kunnen. De boomstronk die Kaja gevonden heeft, heb ik op het glas gelegd, dan voelt hij zich misschien wat meer beschut en niet zo op een "open vlakte".
Ik heb de grootste boomschors gebruikt als helling.
Ik had gelezen dat een waterschildpadje toch iets nodig heeft om te kunnen schuilen en zo zijn stress te kunnen wegwerken. Er werd gesteld dat een halve bloempot hiervoor heel geschikt was. Dat vond ik wel een goed idee, dus ik naar de winkel om een bloempot te kopen. Ik koos een niet te groot bloempotje, maar ook niet het kleinste dat er was in de winkel (stel je voor dat hij erin kruipt en dan niet gedraaid zou raken , ocharme Wilson). Eenmaal thuis gekomen, merkte ik dat het bloempotje toch wel wat te groot zou zijn (maar wel te klein om nog te halveren). Ik heb het toch in het aquarium gelegd : Wilson kwam er heel bedachtzaam op af, maakte zijn nek zo lang mogelijk om eraan te kunnen ruiken (dacht waarschijnlijk "wat hebben ze hier nu in mijn water gelegd ?" en probeerde dan om langs de buitenwanden van het bloempotje naar boven te klimmen. Niet zo evident natuurlijk langs die gladde, ronde buitenwand, maar hij probeerde het toch !
Toen ik hem dat zag doen, heb ik het bloempotje in een hoek gelegd en vast gelegd met stenen rondom. Zo kan hij dan langs de stenen omhoog kruipen. In het bloempotje zelf heb ik hem nog niet gezien.
Ondertussen is het bloempotje van plaats veranderd (het lag net in de hoek waar nu het kleine aquarium gekomen is) en ligt het gewoon tussen de kleikorrels. Met de plantjes, het boomstronkje, een dikke kei en het "terrasje" heeft Wilson mogelijkheden zat om te gaan ademenen. Het bloempotje heeft hij hier niet meer voor nodig. Ik heb er een boomschorsje schuin over gelegd, zodat hij daar onder kan gaan schuilen als hij wil.
Ik heb Wilson wel nog geen enkele keer ergens onder zien zitten.
De momenten dat hij wil rusten of stress wil wegwerken (al die "verbouwingen" vind hij nu eenmaal niet zo leuk), kruipt hij gewoon in een hoekje van het aquarium. Eerst was het in een hoekje rechts achter de filter, nu in zijn favoriete hoekje in het kleine aquarium (aan de andere kant dus).
Gisteren heeft hij ook verschillende uren bovenaan op het terrasje gezeten (in een hoekje uiteraard).
In de vijverwinkel hadden ze ook geïnformeerd of Wilson ergens op het droge kon. Omdat hij tot dan enkel ging ademen met enkel zijn neusgaten boven water (en af en toe al een deel van zijn hoofdje) dachten wij hier dat Wilson dat toch nooit zou doen, zich gaan opdrogen. Toen hij een week bij ons op vakantie geweest is, had hij dat ook niet gedaan.
Thuis gekomen, ben ik dan toch aan het denken geslagen over hoé ik het kon regelen om Wilson een "terrasje" te geven zonder dat ik zijn aquarium met de helft voor stenen moest vullen. Thibo, ik heb je kleine aquarium gepakt en dat er op zijn zijde in gelegd. Zo rest er dan nog een 7 cm tussen de wand van het kleine aqaurium en de wand van het grote. Dat heb ik opgevuld met allerlei stenen + kleikorrels zodat die stenen niet verzakken. Hierop heb ik zo'n "boomschorsje" van jou gelegd als stevig plateautje.
Kaja had tijdens een wandeling een mooie boomstronk gevonden. Die hebben we tegen de stenen gelegd en langs daar kruipt hij dan omhoog. En hij zit er graag !! De eerste dag al is hij verschillende keren tot boven geklommen om zich daar te laten opdrogen. Hij kan er nu gemakkelijk een hele tijd blijven zitten vooraleer hij terug het water ingaat.
Thibo, denk je dat ik het water nog wat mag bijvullen dat hij ook nog op de plaat van het kleine aquarium kan gaan zitten ? Dan heeft hij een heel plateau waar hij op kan en dan kan hij nog wat meer in de zon gaan zitten om op te warmen. Dan zou het water wel zo'n 20 cm diep zijn.
Omdat we het water zo zuiver mogelijk willen houden, wou ik er echte plantjes in zetten. Ik heb ondertussen al heel wat afgesurfd op zoek naar info over waterschildpadjes en heb enkele planten gevonden die eetbaar zijn.
Ik dus naar de man die al onze vijvermaterialen + vijverplanten verkocht heeft.
Toen ik hen uitlegde dat ik plantjes wou om bij in het aquarium te zetten voor Wilson, zeiden ze direct : "Dat moet je niet doen. Die eten dat direct op!"
Nu, voor mij was dat dan een 2e voordeel, want we hebbben nog niet echt ontdekt wat Wilson graag eet. Hij trekt nogal zijn neus op voor vanalles en nog wat. Regenwormen, meelwormen en pissebedden laat hij gewoon verdrinken, ze opeten heb ik hem nog niet zien doen. Lisa had garnaaltjes gekocht om als voorgerecht te eten. Wij waren ervan overtuigd dat hij dat wel reuzelekker zou vinden : niet dus. Ik heb 2 potjes droogvoer voor hem gekocht : dat laat hij gewoon ronddrijven. Kattebrokken zegt hem ook niet veel. Ik had voor hem een sepia schelp gekocht, omdat ik op een forum gelezen had dat ze ofwel dat lekker vinden ofwel eierschalen lekker vinden. Omdat de eierenschalen in het begin geen succes hadden, kocht ik dus zo'n schelp : die drijft lekker rond (dat ding zakt niet naar de bodem, dus voor Wilson is't wel niet evident om daar aan te knabbelen ) Ondertussen heeft hij al wel redelijk wat eierschalen gegeten, eenmaal dat ze op de bodem gezakt zijn, lust hij ze wel. Op een dag heb ik hem een beetje gehakt gegeven : dat vond hij super lekker !! Maar ik denk niet dat dat iets is dat ik hem vaak moet geven, lijkt mij nogal veel vet te bevatten. Rauwe kip was ook een succes !
Ik denk dat ik in de winkel maar een stukje biefstuk en wat kip en zo zal kopen en dan in stukjes invriezen. Dan heb ik toch altijd iets in huis dat hij lust. De rest zal hij misschien nog moeten leren eten. Thibo : als je nog een paar dingen weet die hij lekker vindt, laat maar weten. Een spekje had ik ook al geprobeerd. Daar was hij wel aan begonnen, maar hij had er maar een stukje van gegeten en dan weer niets meer.
Ik heb in de vijverwinkel een paar plantjes gratis meegekregen : waterhyacint en watersla. Die zijn niet vorstbestending en bij hen staat alles buiten, dus bevriezen gingen ze toch doen. Ik heb een paar van die plantjes in zijn water gedaan en Wilson maakt er gretig gebruik van : om in te klimmen en dan te gaan ademen. Echt geweldig om te zien hoe hij dat kan. Het zijn drijfplanten, die wortels wegen praktisch niets, maar Wilson kan eraan gaan hangen zonder dat hij de plantjes naar beneden trekt !
Het aquarium heeft enkele veranderingen ondergaan.
Eerst hebben we de filter "gemodifieerd". We hebben Thibo zijn filtertje gebruikt voor het pompje dat erin zit, maar in plaats van het filtermateriaal te gebruiken dat hier bij was, hebben we zelf een filter gecreëerd met klei-substraten uit onze vijver. Peter heeft een dikke buis in het aquarium gezet en dit hebben we gevuld met de kleikorrels (zoals er ook op de bodem liggen). Het pompje zuigt water uit het aquarium op en met een darmpje laten we dit water dan bovenop de buis vallen. Het water loopt door de korrels terug naar beneden en laat al het vuil achter in de korrels. In de korrels zitten ook nog een aantal "goede" bacteries die een groot deel van dat vuil verwerken.
) Ondertussen heeft hij al wel redelijk wat eierschalen gegeten, eenmaal dat ze op de bodem gezakt zijn, lust hij ze wel. Op een dag heb ik hem een beetje gehakt gegeven : dat vond hij super lekker !! Maar ik denk niet dat dat iets is dat ik hem vaak moet geven, lijkt mij nogal veel vet te bevatten. Rauwe kip was ook een succes !
