Bed op wielen xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Onlangs werd ik gevraagd om te gaan pendelen bij een gezin met 2 kinderen. De vrouw was al jaren op zoek naar een pendelaar of wichelroedeloper maar kon tot nu toe niemand vinden. Tot ze op een dag de sticker op de achterruit van mijn wagen zag hangen. Omdat ik in de zelfde gemeente woon als het gezin en ze ook wist dat ik geen charlatan ben, was haar zoektocht eindelijk afgelopen. Ze vroeg me om eens na te gaan of er geen schadelijke stralingen door hun appartement liepen. In het bijzonder wilde ze vooral weten of het bed van haar 10 jaar oude zoon goed stond. De jongen kon de laatste tijd de slaap moeilijk vatten.
Ik trok naar daar, gewapend met pendel en wichelroede. Zoals gewoonlijk geef ik de mensen eerst een beetje uitleg over aardstralen en vooral over hoe ik te werk zal gaan en wat ze kunnen verwachten. Ik geef die mensen ook altijd een afdruk van dit werkdocument als documentatie en als klein naslagwerk om nog eens in te lezen als ik weg ben of om te tonen aan vrienden en familie die daar graag iets meer willen over weten. Dus dat had ik die dag ook keurig afgedrukt exemplaar hiervan bij mij. Het verhaal over mijn jeugdjaren en mijn verkoudheden stond er dus ook in, doch ik had daar nog niets over verteld.
Ik begon zoals gewoonlijk mijn werk eerst buiten en vervolgens binnen. 2 wateraders doorkruisen het appartement. De ene kwam binnen in de keuken en verliet het huis via het salon. De keukentafel stond er wel vlak boven, maar omdat die enkel op zondag werd gebruikt en omdat je nu toch ook geen uren aan een stuk aan tafel zit, vormde dat niet echt een groot probleem. De sofa die boven de waterader stond, kon makkelijk opgeschoven worden. De andere waterader kwam de woning binnen in de hoek tussen keuken en salon en liep via de gang dwars door een slaapkamer en zo naar buiten. In die kamer stond een bed vlak boven de bestraalde zone. Alle andere ruimtes in het huis waren veilig.
Toen ik het gezin confronteerde met de resultaten werd duidelijk dat niet de zoon maar wel de 13 jaar oude dochter boven de aardstralen sliep. De vrouw vertelde mij verder dat hun dochter eigenlijk nooit gezondheidsproblemen had, behalve dat ze waarschijnlijk een allergie heeft. Ze heeft constant last van verkoudheden, een stralende last in de neus en niesbuien. De dokters hadden tot nu toe nog niets gevonden en zouden volgende maand verder gaan met een reeks onderzoeken op allergieën. Toen ik hen het verhaal toonde over mijzelf, dat in de brochure stond die ik hen net had gegeven was de verbazing groot. Het besluit van mama stond vast: de dochter moest onmiddellijk op een andere plaats kunnen slapen.
Het kamertje was echter niet erg groot en aan de ene kant, die in feite stralingsvrij was, was een wand met ingebouwde kasten gemaakt. Dus het bed verplaatsen was niet zo eenvoudig, wilde men de toegang tot de kasten vrijhouden. Maar omdat de bewoners de ernst van de situatie zagen, stelde de dame in kwestie meteen voor om het bed van de dochter op wielen te zetten. Zo kon ze net voor het slapen haar bed tot tegen de kasten rijden en bij het ontwaken terugrijden naar de andere kant om overdag in haar kasten te kunnen. Ik vond het idee op zich heel origineel en creatief gevonden.
Gelukkig beschikken wij aan de academie ook over een deken waarmee de straling ook tegengehouden kan worden. Dat is een soort materiaal wat ook in de ruimtevaart wordt gebruikt om stralingen tegen te houden. Ik heb die mensen dan ook voorgesteld om zon deken aan te kopen en onder het bed te plaatsen. Het is zeker doeltreffend om de straling tegen te houden en is misschien op lange termijn iets praktischer dan een bed op wielen.
