Ik ben Braet Wim, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wibra.
Ik ben een man en woon in Lotenhulle (Belgie (o-vl)) en mijn beroep is metaalbewerker.
Ik ben geboren op 03/08/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen&sport algemeen.
Meestal koers ik mee met de LFT daar het startuur (14u)past bij mijn weekendwerk en telkens om 18u moet beginnen werken,
Hallo beste wielerliefhebber. Daar ik al voor het 2de jaar op rij de site verzorg van het team dat ik vertegenwoordig heb ik helaas geen tijd meer om mijn blog te onderhouden. Anders zit ik meer voor mijn pc dan op mijn fiets en dat is de bedoeling niet. Dus als je wilt op de hoogte blijven van mijn reilen en zeilen verwijs ik je door naar de site van het "cyclingteam grillhuisje" , het team bestaat uit 16 renners en je begrijpt dat ik daar al mijn handen vol mee heb. Ook mijn koersen staan er aangekondigt in de rubriek gastenboek en alle verdere info is er ook te vinden. Ziehier de link waar je me verder kan opvolgen >>>>>>>>> http://cyclingteamgrillhuisje.be Dank u voor het begrip.
Op 13 maart reed ik mijn eerste wedstrijd v/h seizoen te Oordegem bij de vwf, het was koud maar droog. Het werd uiteindelijk een massaspurt waar ik niet al te veel risico's durfde te nemen met de nieuwe fiets. Ik werd 18 op 58 renners en had een goeie wedstrijd gereden waarin ik in vele aanvallen van de partij was.
27 maart koers lft te Meigem, met 30 b-renners aan de start met als doel een grillhuisrenner naar de overwinning. Ploegmaat kees was al vlug ontsnapt met patrick watteny en ik kon al meteen afstoppen voor kees. Ik stoorde steeds vooraan maar ondanks goed afstopwerk liepen de koplopers niet echt veel uit. Na paar ronden werd alles herleid en viel ik meteen aan. Al gauw reed het ganse peloton achter me aan, ja met de driekleur aan is het niet gemakkelijk om ongemerkt er vanonder te muizen. Na enige tijd zag ik dat ik moeilijk ging weg geraken en beslisde dan maar om andere ploegmaats de kans te geven. Er kwam een ontsnapping en 3 ploegmaats mee. Ik reed terug als stoorzender vooraan het peloton en blijkbaar keken ze allemaal naar mij. Dus dat was goed voor het groepje die ontsnapt was, ze liepen uit tot 50 seconden. Plots zag ik kees langs de kant staan met lekke band en dit was balen. Ik dacht toen miljaar gaan ze het kunnen klaren met zijn 2. Ik probeerde weg te springen en kreeg er 3mee in het wiel, waarvan er één was die zijn werk deed maar die andere 2 pakten iets minder vlot over. in 3ronden tijd hadden we de sprong gemaakt en sloten we terug aan bij de kopgroep. Ik voelde me nog redelijk fris en wou nog voor de zege gaan. In de laatste ronde lieten ze een renner op kousenvoeten wegrijden en niemand reageerde. Ze dachten waarschijnlijk die mannen zijn hier met 3 van de ploeg vooraan ze moeten het maar zelf doen. Ik wist dat ploegmaat Patrick snel was aan de meet en besloot dan maar om de kloof te dichten tot enkele honderden meters voor de meet. Net genoeg om de laatste bocht als eerste uit te draaien en het spurtje in gang te zetten voor patrick en wie weet ook martin. Patrick haalde vlot de zege binnen ik werd nog 5de zonder echt te spurten en martin 7de. De missie was volbracht de ploeg won en dit is leuk.
Categorie B:1. Patrick VAN MAEKELBERGH; 2. Luc De Muynck; 3. Eddy Gyselinck; 4. Johan Vervaecke; 5. Wim Braet; 6. Dion Soetaert; 7. Martin Surmont; 8. Jan Vanderstraeten; 9. Filip Swinnen; 10. Francky Verschueren; 11. Marnic De Waele; 12. Hans Kyndt; 13. Tonny Defeyter; 14. Gino Peirs; 15. Ignace Dierickx(DV); 16. Koen Oliebos; 17. Luc Dierickx (DV); 18. Johnny Naessens; 19. Andy Van den Berghe; 20. Kurt Blondelle. (DNF): Diederik Ameye; Tom Vanleerberghe; Filip Claeys; Chris Fraeyman; Eddy Nachtergaele; Kees lekke band
Bij deze stel ik jullie mijn nieuwe fiets voor , het is een Museeuw geworden type mc-2 geworden afgemonteerd met sram-red. Het stuurlint is een opvallend kleurtje en velen vinden het niet echt passen maar het is de kleur van de ploeg die ik verdedig en vind het best meevallen als je het in zijn geheel zit met de mijn outfit. Hopelijk kan ik er veel plezier aan beleven zonder ongevallen.
Op bezoek en eveneens op stage bij Bart Bonne te Lanzarote. Met 2 ploegmaats en nog een collega renner zijn we vertrokken op 23februari maar vooraleer we het vliegtuig opstapten merkten ze mijn ketting op die ik in een zakje had gestopt in mijn handbagage. Dit had ik gedaan daar mijn fietskoffer niet boven de 20kg mocht wegen en met die ketting eraf was dit precies 20kg. Nu bleek dat dit niet in de handbagage mocht zitten maar wel in mijn gewone valies. Ze hebben mijn handbagage dan laten inschepen als 3de bagage en ik mocht er 70 voor ophoesten, de profiteurs! Nou ja goed vertrokken met een somber gezicht maar rond de middag zijn we daar goed en wel aangekomen en was ik de 70 al vergeten. Het temperatuurverschil was goed te merken bij het uitstappen van het vliegtuig en enige tijd later zagen we gastheer Bart al staan met zijn velgebruinde tint op het gelaat en dit kwam goed uit met zijn shirt van FCB (lol). Toen met de taxi en Bart zijn wagen naar ons appartement en daar meteen uitpakken om zo snel mogelijk nog wat kms te doen op onze eerste stagedag. Alles verliep er vlekkeloos en er verbleven al 2 vrienden bij Bart en zo waren we met een 7-tal om te gaan trainen. Het is een mooi eiland en plat is het vooral niet. Ofwel heb je heuvelachtige wegen tussen de bergen ofwel de bergen op. De Tabayesco is de langste klim die we deden en die is 11km en ongeveer 6a7% (denk ik). We hadden ook pieken op hellingen van 17%, dus van efkes los te rijden was er niet veel sprake, want erover moet je toch. De laatste drie dagen waren de 2 vrienden van Bart al terug naar huis en reden we met zijn 5en verder. Sommige dagen deden de buikspieren meer pijn dan de dijspieren van t lachen. Ik merkte wel dat ik dag na dag beter werd en dit zonder forceren.We reden op de 6,5 dagen iets meer dan 800km bij elkaar en gelukkig niemand een lekke band gehad. De laatste nacht eens een stapke in de wereld gezet en het was best dat het de laatste nacht was want er zou anders niet veel gefietst worden denk ik. Bij deze bedank ik Bart voor de gastvrijheid en het gidsen. Hopelijk kunnen we dit ooit nog eens overdoen.
Hallo, heb lange tijd niet meer geschreven maar dit wil niet zeggen dat ik heb stilgezeten. Maar daar ik als bestuurslid van cyclingteamgrillhuisje fungeer heb ik weinig tijd gehad om mijn blog te onderhouden. Ik heb deze winter een beetje met de mountainbike gereden en regelmatig in de fitniss van Martin getraind. Heb ook de piste leren kennen deze winter en dit valt best mee maar na paar trainingen verlang ik toch naar het betere weer om eens in het zonnetje te kunnen rijden. Ik had vandaag 90 km gebolt langs de zwalmstreek maar kmoet zeggen dat het het laatste uur er teveel aan was want mijn dijspieren begonnen te bevriezen van de ijzige wind. Dat we maar vlug 2 weken verder zijn want dan zoek ik zuiderse oorden op nl. Lanzarote. Samen met nog 3 vrienden gaan we er op stage bij onze collega Bart Bonne die er al een paar maanden verblijft. Vorig weekend was het ons eetfestijn van de ploeg, en kmoet zeggen het was een succes al zegge ik het zelf. Diegene die niet kwamen hadden ongelijk. Nu ja verder niet veel nieuws buiten da koud weer dus tot de volgende.
