Gisteren, 13 februari 2008, was opnieuw een zwoele dag hier in Colombo.
De avond daarvoor waren we getuige van een echt tropisch onweer! Het was spectaculair! We zaten op dat moment in een seafood restaurantje op het strand. In ons hotel aangekomen was een douche niet meer nodig!
Het leuke aan een dergelijk onweer is natuurlijk dat de temperatuur lekker zwoel blijft.
En ja hoor, ook gisteren zijn we bij onze kleine schat geweest. Hij was, zoals altijd, goed gehumeurd en goedlachs, Onze bezoekjes aan het home krijgen geleidelijk aan een vaste structuur: spelen met Anil, lachen, kirren, een flesje geven, een wandeling maken, en ANIL bewonderen tijdens zijn slaap,
Het Spaanse koppel was gisteren op de rechtbank, in de hoop de belangrijkste stap van de hele procedure te kunnen afronden. De zusters en de geboortemama van hun dochtertje waren daarom niet in het home.
Vandaag 14 februari, de dag van alle geliefden, konden we niet mooier starten dan met een bezoek aan onze grote liefde Anil.
Hij had net zijn flesje gedronken toen we toekwamen. Hij was dan ook zeer blij en voldaan. Hij speelde enkele minuutjes met ons en dan kwamen al vlug de eerste tekenen van vermoeidheid: een gaapje, aan zijn oortje prutsen, We begonnen dan ook snel aan onze dagelijkse wandeling. Al zingend en wandelend viel onze engel in slaap!
We zochten beschutting tegen de hete zon en Anil sliep ongeveer 90 in mamas armen. Papa was fotograaf van dienst en zag dat het goed was. Hij bewonderde zijn flinke zoon.
Een mooiere Valentijn konden we ons niet wensen.
Na het bezoek aan ANIL werden we door Sunil naar een drukkerij gebracht. We hadden graag zijn welkomkaartje in zijn geboorteland laten maken. Binnen enkele dagen zullen we de proefdruk gaan bekijken..
Voor de rest zal onze dag gevuld zijn met een kleine siesta, een duik in het zwembad, een wandelingetje, een avondmaal in het bijzijn van Sunil en zijn familie!
Vandaag hebben we eindelijk onze kleine vedet terug gezien in het home. Zoals altijd was onze Anil in een superbui en lachte hij al fel van het eerste moment dat hij ons zag.De zuster vertelde ons dat er dit weekend enkele bezoekers geweest waren en Anil had ook onmiddellijk hun aandacht getrokken door zijn mooie lach.
Anil had ook veel honger vandaag en heeft zowaar, inclusief enkele boertjes, zijn ganse fles uitgedronken, waarna hij op papas schoot in een diepe slaap vertrok.Nu en dan gingen zijn oogjes open waarop een glimlachje naar de mama verscheen.Hij zag dat het goed was en ging verder slapen;Zijn verzorgster die dit reeds voor meer dan 40 jaar doet heeft hem uiteindelijk meegenomen zodat hij verder kon slapen in zijn bedje.
Zesde bezoekje aan Anil: 12/02/08
Een zwoele, vochtig warme dag met een hete zon!
Het is alsof onze Anil vandaag wat last had van de warmte.
We kwamen rond 10.00u aan in het home en in het begin was hij wat slapjes! Hij wou ook niet echt veel drinken van zijn melk. Maar zoals altijd krijgen we hem na een tijdje toch weer aan het lachen. Een wandeling in de tuin, waar hij van papa Stef de eerste les kreeg over de plantjes, bloemetjes, .vliegtuigje spelen, liedjes zingen, Dit alles maakte onze schat weer levendig en wel zoals altijd! Van al dat spelen viel hij na een uurtje in slaap op mamas schoot. Na een dutje van een 45 tal minuutjes had Anil toch echt wel honger. Een nieuwe fles melk werd gebracht door zijn verzorgster en nu dronk hij het flesje bijna helemaal leeg! Nadien was hij echt weer de oude: lachen, kirren, verleiden, .Ook het Spaanse gezinnetje was van de partij. Waarschijnlijk zien we ze voor de laatste keer. Morgen verschijnen ze voor de rechtbank.
We beginnen zelf al te verlangen naar het moment dat we Anil bij ons mogen houden en meenemen naar het hotel. Nog even geduld.
Einde van het verhaaltje voor vandaag,
We willen jullie ook bedanken voor de reacties. Het is leuk om de berichtjes te lezen!
Wij kunnen moeilijk terugreageren omdat we enkel op de weblog geraken via het net van Stefs werk. Reageren via hotmail lukt niet!
Op zaterdag morgen vroeg zijn we vertrokken richting het dorp waar de biologische moeder van Anil afkomstig is. Dit is zo ongeveer 70 km ten noorden van Colombo.
Op onze weg hebben we een eerste stop gehouden in Negombo, één van de meest belangrijke visserhavens van Sri-Lanka.Er is iedere dag een grote vismarkt en dit was deze zaterdag niet anders.Honderden soorten vis zijn er te verkrijgen in alle maten en gewichten.Zeer typisch voor Negombo is het feit dat het overschot van de vis die niet vers verkocht werd, gedurende enkele dagen gedroogd wordt op het strand.Gans het strand lag vol stukken vis die liggen te drogen.Een ongelooflijk zicht.
Vandaar ging onze trip verder naar Chilaw, de stad dichtst bij het dorp van de biologische moeder van Anil.Via enkele kleinere wegjes in de jungle kwamen we uiteindelijk aan in het dorp Dummalasuriya en juist na km 52 op de B247 was het straatje waar de moeder woont.We hebben er efkes langs gelopen en stiekem enkele fotos genomen.We hadden wel wat belangstelling van de lokale bevolking die waarschijnlijk in gans hun leven geen blanke gezien hadden.
Daarna ging onze trip verder naar Dambulla, een stadje meer naar het westen en gekend om zijn zeer oude grotten.Er zijn er 5 in totaal en zeer indrukwekkend.Het is een volledige collectie Buddha beelden en de oudsten dateren van de eerste eeuw voor Christus.Een lokale gids gaf ons een zeer interessante uitleg over het boeddhisme.
Eerst en vooral mediteerde Buddha on de buddhi boom die hij speciaal uitgekozen had omdat de steeltjes van de bladeren zeer lang zijn.Dit heeft 2 voordelen : de bladeren ritselen niet als de wind erin speelt (rustig om te mediteren) en door de lange steeltjes wordt de wind naar beneden geleid en is er dus altijd een frise wind onder een buddhi boom. Slim gezien van lord Buddha!
Vervolgens kan je in de grotten de 7 gestaltes van Buddha bewonderen :
Mediterende buddha zittend : meest gekende houding in kleermakerszit met beide handen over elkaar
Mediterende buddha staand : met beide armen gekruist over elkaar rechtop staand
Adviserende buddha : rechtstaand en met 1 hand gestrekt en 1 gebald
Lesgevende buddha : 1 hand toont hij zijn palm, de andere langs het lichaam
Discuterende buddha : ongeveer hetzelfde als de lesgevende
Rustende buddha : niet in Nirvana : met enlightment, ogen open, tenen van beide voeten op gelijke hoogte en de buik vol, hand onder het hoofd
Rustende buddha in Nirvana : geen enlightment, half open ogen, lege buik, voeten niet op gelijke hoogte en hand niet onder het hoofd
Na Dambulla zijn we verder getrokken tot in Kandy waar we overnacht hebben. Zondag was een shoppingdag en dan terug hobbel-de-bobbel naar Colombo.
Derde bezoek aan onze engelbewaarder: 7 februari 2008
Opnieuw bewolkt vandaag, maar heel lekker warm!
De weg naar het weeshuis was lastig. Veel blokkades en dus ook veel file. Gelukkig valt er langs de weg altijd wel iets te beleven.
Aangekomen in het good shepperd home had onze lieve Anil net zijn flesje gekregen. Hij is echt om in te bijten, .
We vonden een aantal spelletjes uit waarmee we hem aan het lachen kregen. Het muzikale speeltje van nonkel Bruno, tante Marianne, Jona, Sara en Eli vond hij heel leuk. We hebben het gevoel dat hij onze aanwezigheid apprecieert en dat doet deugd. Ja, de zustertjes worden zelfs al een beetje jaloers,
Anil heeft er na het spelen en zot doen met mama en papa wel een hikje aan overgehouden, maar gelukkig was het snel over.
We hebben ook al geleerd dat Anil graag wandelt en dat hij er na een tijdje van in slaap valt, Deze keer was het in de armen van zijn trotse papa!
De dag kon niet meer stuk na dit bezoekje. De batterijen zijn weer opgeladen. We kijken al uit naar morgen, .
Vandaag was het een eerder administratief dagje. Het werd uiteindelijk ook een beetje een offday!
We konden Anil niet ontmoeten. We hadden beiden niet echt goed geslapen en daarbovenop moesten we ook het zonnetje missen.
Maar, gelukkig bleef het tropisch warm en zit ons schattig zoontje al zodanig in ons hart dat we alles aankunnen!
We begonnen met een bezoek aan het Belgisch consulaat. Het consulaat zal later de voorbereidingen moeten treffen om ons terug naar België te laten gaan met een babytje erbij. Daar ontmoetten we de zeer sympathieke mevr. Dilini en haar Vlaamse medewerker Dominiek.
Nadien werden we verwacht op de kinderbescherming in Colombo voor een interview met een sociaal assistente. Ook dit is een belangrijke stap om de procedure verder te kunnen afwerken en om te kunnen verschijnen op de rechtbank!
Ook hier werden we goed onthaald. Aanvankelijk waren we wat zenuwachtig voor het interview, maar dat bleek niet nodig te zijn.
De rechtbankdatum werd vastgelegd op maandag 18 februari.
Alvast een dag om naar uit te kijken. Als alles goed verloopt, wordt de adoptie dan ook officieel! Duimen dus, hé .
Terug van Colombo bleven we in ons hotel. Naast het lezen van een boekje, wat eten, een beetje verloren nachtrust inhalen, een bezoekje van Sunil en zijn familie stond er weinig op het programma.
We mijden momenteel ook uistapjes in het centrum van de stad aangezien het toch nog wat onrustig is in Sri Lanka.
Sinds het opschorten van het staakt het vuren tussen de regering en de tamils zijn er weer wat meer problemen. Sommigen Singalezen beweren dat het de schuld is van de president, die enkel uit is op machtsbesef. Anderen denken dat het staakt het vuren toch niet zo veel uithaalt en vinden dat de regering nog harder zou moeten optreden.
Naast de vele militaire controles langs de weg merken we weinig van de problemen. Sunil zorgt zeer goed voor ons en geeft de chauffeur de opdracht om langs minder drukke wegen naar onze bestemming te gaan. We hebben er de langere reistijd en het chaotische verkeer er zeker voor over...
Het was weer een fantastische dag. Mooi zonnetje en ik schat om en bij de 30°C.
Na een rustig ontbijtje trotseren we weer het hectische verkeer van Colombo.Van fijn stof en smogalarm hebben ze hier in ieder geval nog niet gehoord.
Na een drie kwartier rijden komen we aan het weeshuis aan. Binnen de minuut zijn we de chaos van de stad vergeten. We wandelen door de gigantische tuin tot waar Anil en zijn geboortemoeder zich bevinden.Er blijkt nog een koppeltje aanwezig te zijn uit Spanje. Zij hebben een meisje toegewezen gekregen.
Daar komt de zuster met Anil aan.Vandaag helemaal in het blauw en lachend zoals gisteren.We mogen met Anil rustig door de tuin wandelenen buiten onder een afdakje zitten.Ons geluk kan in ieder geval niet meer op.
Na anderhalf uur valt Anil rustig in slaap en komt de zuster hem weer ophalen
Zo dit was het dan al weer, geniet nog van enkele fotootjes en tot morgen dan maar weer.
In vroegere tijden stond Sri Lanka onder verschillende namen bekend: Lanka, Lankadweepa ("schitterend eiland" in het Sanskriet), Taprobane, Serendib (in het Arabisch, afgeleid van het Sanskriet Sinhala-dweepa) en Selan. De namen Sri Lanka en Ceylon stammen van deze namen af. Sri is Sanskriet voor eerbiedwaardig
Beste ouders, (schoon)broers, (schoon)zussen, familie, vrienden, vriendinnen, collega's, kennissen en al diegenen die interesse hebben in onze adoptiebelevenissen,...
Drie jaar na de start van onze adoptieprocedure begint voor ons een nieuw verhaal. Een verhaal dat begon bij een belangrijke levenskeuze: mama en papa worden! Een verhaal dat binnenkort heel concreet zal worden.
Wat lang ver weg leek werd op 15 januari werkelijkheid.
Er werd ons een babyjongetje uit Sri Lanka toegewezen. Anil (engelbewaarder of windekind) is de naam die hij van zijn geboortemama kreeg. Anil is de naam waarmee hij verder door het leven zal gaan. Deze naam betekent veel voor alle betrokkenen in dit verhaal.
Op 3 februari neemt ons leven een andere koers. Vroeg in de morgen vertrekken we naar Colombo. Daar wacht ons een emotionele en vooral intense levenservaring. Vol spanning kijken we uit naar onze eerste ontmoeting. We willen dit verhaal met jullie delen omdat het ons leven zal bepalen. We willen dit vooral ook vereeuwigen voor Anil, want er komt een tijd dat hij deze blog zal nodig hebben om de start van zijn levensverhaal te begrijpen.
Geniet mee met ons en als je zin hebt kan je reageren via het gastenboek! We proberen zoveel mogelijk verslag uit te brengen, maar dit zal afhankelijk zijn van de internetmogelijkheden in de hotels!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.