Ik vind het helemaal niet leuk dat oma dood gaat xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
maar het is zo en nu heeft memeetje gezelschap van haar.
Ik mis oma en ik vind het nu heel moeilijk om dat ze er nog is
en dan denk ik dat ze ooit nog wakker word.
Gelukkig heb ik nog steun van veel mensen.
Van Robbe
Reacties op bericht (3)
03-04-2010
aan Robbe
Ja, Robbe, 't is niet eenvoudig hé. Toen je donderdag bij ons was hebben we heel veel gepraat en kon je toch een beetje je gevoelens uiten. Maar vrijdag was het totaal verschillend : je mama had gevraagd je op te halen bij opa en we mochten eerst niet "alles" zeggen maar afwachten hoe jij zou reageren. Natuurlijk kunnen we jou, als 10 jarige, niks meer "wijsmaken". Daarom zijn we ook eerlijk tegenover jou geweest. Neen, 't was niet eenvoudig ... maar, geloof me, ook voor ons en eigenlijk voor niemand is het simpel : zo plots, zonder voorafgaande, afscheid moeten nemen van iemand die je zo graag ziet. Je zei nog : oma heeft toch niets verkeerd gedaan, waarom moet ze nu sterven. Jou uitleggen dat het nu eenmaal tot het leven behoort klinkt in jouw oren als een stukje verraad. Je wou zelf mee dood gaan om dicht bij oma te zijn en te blijven ... ik heb je de vraag gesteld : zou je willen kiezen wie moet sterven, zou het dan gemakkelijker zijn ... ook daar kon je geen antwoord op geven ... en dat is natuurlijk te begrijpen : niemand kan kiezen in het leven, niemand kan zeggen : ik wou dat die of die eerder dood zou gaan... Spijtig genoeg behoort het sterven nu eenmaal tot het leven. Hoe graag zouden we niet hebben dat iedereen eeuwig in leven blijft en dat we nooit afscheid moeten nemen. Gelukkig blijven er de herinneringen en kan je, wanneer je er behoefte aan hebt, gewoon nog je gedachten en gevoelens tegen oma uitspreken. Zie het als een gebed. Als je aan het bidden bent dan spreek je ook tegen iemand, tegen God, zonder dat je hem ooit gezien hebt. Dit in tegenstelling tot je oma : haar heb je goed gekend, met haar had je een goede band. Wanneer die moeilijke dagen van afscheid nemen een beetje voorbij zijn, dan zal je merken dat je hart, je gedachten, nog steeds naar haar toe gaan. En dat, ook al ben je nu zo heel verdrietig, Oma je heel nabij zal blijven met haar liefde die ze je die 10 jaren van je jonge leven gegeven heeft. Nu is de tijd aangebroken om dank je wel te zeggen omdat je zo'n fantastische oma hebt gekend ! Je weet het hé Robbe, ook al ben je kwaad, of verdrietig, triestig of ontgoocheld, Oma was er voor jou toen ze nog in leven was en nu ze stervend is, of straks wanneer ze over gaat van leven naar de dood, zal ze blijven voortleven in jou.
03-04-2010 om 15:04
geschreven door Trees Maes
02-04-2010
oma
Lieve Robbe, mijn meter stierf toen ik 9 jaar was. Ze woonde naast de deur, ik zag ze elke dag. Ik weet nog dat ik heel boos was en dan verdrietig omdat mijn kat ging kleintjes krijgen en mijn meter ze niet meer zou kunnen zien. Zo zal jij ook nog vaak denken "dit had oma moeten zien" of "dit wil ik aan oma tonen"... je mama zal nog vaak zeggen "oma zou fier zijn op jou!" Het is heel erg dat je oma gaat sterven, en je mag boos en verdrietig zijn! En het is goed om erover te praten! We denken veel aan jullie, Robbe! Marie en Robbe vinden het ook heel erg dat zo'n leuke oma nu moet sterven. Ze herinneren zich dat je oma en opa eens pannenkoeken gebakken hebben toen ze bij jullie waren en dat het zo gezellig was. We leven mee met jou en je familie!
Katrien
02-04-2010 om 16:48
geschreven door Katrien
Aan robben waar zal je zij
Robbe Jongen we weten dat je kwaad bent,dat je geschrokken bent,en de vraag waarom ik,en wat nu zonder mijn omatje?je oma speelde een grote rol in je leventje,en waar zal je nu zijn. Maar weet dat oma van uit de hemel voor je zal zorgen. Veeeeel sterkte jongen xxxxxxxxxa
