We zijn terug van het ziekenhuis. Opa is op bezoek geweest bij oma. Hij heeft haar veel leuke dingen verteld. Maar oma geeft geen enkele reactie meer. Bij de dokter hebben we de foto's van de bloeding gezien: de volledige hersenstam is aangetast. Oma zal dus niets meer kunnen, zelfs niet meer wakker worden. Daarom hebben we, na heel lang praten en overleggen beslist om voor oma de beste regeling te treffen. De dokters hebben een comfort-behandeling opgestart. Dit wil zeggen dat alle machines en medicatie gestopt worden. Men zal een gaatje maken in haar keel, zodat ze niet zal stikken en men zal verdoving toedienen zodat ze geen pijn kan krijgen. Zo zal oma rustig sterven. Nu die beslissing genomen is, komt er ook wat rust in ons hoofd en in ons hart. Opa, Renaat en ik blijven de rest van de dag bij elkaar om rustig afscheid te nemen van oma. Dit kan nu in alle sereniteit. Deze avond ga ik met Tom en de kinderen naar oma om afscheid te nemen. Daarna gaan we allemaal samen bij Renaat. Laat ons bidden dat oma vlug rust kan vinden.
Reacties op bericht (9)
01-04-2010
Doorgestuurde mail van Ria
Lieve Veerle, Tom en
kinderen,
Weet je, ik ben
totaal van slag!!!! Ik vind geen precieze woorden om te schrijven wat ik nu
voel, woorden die jullie kunnen sterken. Je wil zoveel zeggen om te bemoedigen,
te troosten, te steunen, en tegelijkertijd voel je dat geen enkel woord kan
dragen wat je wil overbrengen?
Ongeloof, verzet,
hoop en wanhoop .... een perpetuum mobile die je gevoelens voortdurend
rusteloos voortstuwen. Een antwoord zoeken, .... een antwoord krijgen is er
niet bij!
Hoop en geloof
blijven je dragen doorheen dagen en momenten van zorg en opstandigheid. Alleen
liefde, die warme liefde, die we terugvinden in allerlei kleine gebaren en
attenties ... het er zijn voor elkaar, ... liefhebben en luisteren zijn
levengevend, levendragend in deze dagen!
We wensen jullie de geborgenheid van een schouder om op te huilen of
te steunen, de kracht om in kleine tekens moed te putten die geduld en begrip
aanscherpen, innerlijke vrede die je mentaal in balans trachten te houden, een
onwrikbaar geloof in elkaar en in Hem, die alleen maar het beste met ons voor
heeft, maar ook liefde, heel veel liefde, die zich als een zachte zalf
verspreidt over onze pijn, maar vooral vertrouwen dat oma zich zacht in Gods
handen over kan geven. Heel veel liefs, Ria, Chris en kinderen
01-04-2010 om 23:13
geschreven door Walter De Rave
Mijn meter
Dag,
Geef meter AUB nog een hele dikke zoen, en dank haar voor alles wat ze voor mij betekent heeft. Zij heeft mijn leven mee vorm gegeven, er kleur aan gegeven en mij de kracht gegeven om te worden wie ik nu ben! De fonte heeft gesmet, zij zal altijd een deel van mij blijven en in mijn hart blijven wonen.
Hilde, voor altijd haar metekind!
01-04-2010 om 21:48
geschreven door Hilde Curinckx
Zo'n trieste dag ...
Zo'n trieste dag ... eenzelfde trieste dag als 36 jaar geleden, misschien zal tante Hedwige mijn oma (haar zus) terugzien op " die rustige plaats" ....
Veel sterkte Nonkel Rie, Veerle en Renaat.
Ann C.
01-04-2010 om 21:19
geschreven door Ann Coucke
zachte groet
in alle stilte, in liefde met jullie verbonden bidden we met jullie mee, dat ieder de nodige rust mag vinden in deze moeilijke dagen, ieder op zijn manier... altijd welkom.
zachte groet, marie-anne
01-04-2010 om 20:53
geschreven door marie-anne
Dag lieve Hedwige
Dag lieve Hedwige, Je zal mijn woorden niet meer lezzen, mijn stem niet meer horen ... We kunnen samen niet meer praten over onze kinderen en kleinkinderen. Iets waaraan we tot voor kort niet eens aan gedacht hebben is plots een realiteit. Nog zo kort geleden zaten we als naar gewoonte bij Veerle en Tom samen aan tafel om weer eens een feest te vieren. Dat het ons laatste samenzijn zou zijn kon niemand vermoeden, laat staan dat we het vandaag begrijpen. Het gaat ons begrip en ons gevoel te boven, niemand is er klaar voor en toch moeten we de realiteit onder ogen zien. Er waren nog zoveel plannen, nog zoveel dat samen kon gedaan worden maar iets buiten onze wil om neemt die toekomst uit onze handen. Nu rest ons enkel het herinneren... Deze morgen was Robbe hier en hebben pépé en ikzelf heel veel gepraat, getracht zijn vragen te beantwoorden maar die ene vraag : waarom moet oma sterven, ze heeft toch nooit iets verkeerd gedaan, die konden wij niet beantwoorden. Er is geen redelijk antwoord in deze want we mogen niet op zoek gaan naar een reden. Het hoort gewoon bij het leven dat we op een bepaald moment afscheid moeten nemen van wie we graag zien. En dat zal altijd gepaard gaan met verdriet , met pijn en met zovele vragen. Ik heb aan Robbe gezegd dat hij, zolang hij zal leven, met jou kan praten over de grens van de dood heen. Dat jij altijd nabij zal blijven in zijn hart en gedachten. Lieve Rie en kinderen, wees gerust, oma zal jullie sterkte brengen, misschien nog niet vandaag of morgen... De kracht van haar sterke karakter zal bijblijven, jullie leven lang. Ook het geloof dat jullie beleven kan een steun zijn en blijven vandaag en morgen en later. In ons hart zijn we zo verbonden met jullie.
01-04-2010 om 16:36
geschreven door Trees Maes
Woorden komen nu tekort
Liefste allen Ik heb er geen woorden meer voor, enkel nog verdriet. geen wonder is geschied, zo oneerlijk. Dat Tante Hedwige vredig mag heengaan wetende dat ze omringd is van velen die haar gekend , geliefd en zooooo zullen missen. Veel sterkte, veel liefs. Hugo & Diane
01-04-2010 om 16:08
geschreven door Diane
Mijn medeleven.
Beste Rie, Veerle en Renaat, Nadine, Tom en kinderen Heel veel sterkte toegewenst in de komende tijd. Afscheid nemen van je geliefde vrouw en moeder/oma is van het moeilijkste wat er in een leven bestaat. Heb heel veel steun aan mekaar en denk vol dankbaarheid terug aan al die MOOIE momenten die jullie samen, en wij met jullie mochten beleven. Hedwige kan nu in alle rust en vrede van ons heengaan. Wij zullen haar nooit vergeten, ook al zal er een lege plek blijven bestaan wanneer we later opnieuw samenzijn. "Dat alle engelen haar ten paradijze moge begeleiden !" Liefs en sterkte aan en voor U allen.
01-04-2010 om 15:42
geschreven door chris
Afscheid
Lieve mensen allemaal,
Heel veel sterkte met het afscheid nemen van jullie moeke/oma. Wij leven heel intens met jullie mee. Hoe het leven zomaar op 1 week keren kan...ongelooflijk. Zo INTRIEST...en zoals je al eerder schreef, zo oneerlijk... Veel moed !
01-04-2010 om 13:57
geschreven door Ilse en Eric
sterkte
dag allemaal daar, wij leven zo met jullie mee nu jullie oma moeten laten gaan... Kris, Katrien, Robbe en Marie
