Eventjes wou ik dit blog stoppen. Want het gaat een hele andere richting uit, dan oorspronkelijk de bedoeling was. De kans dat oma het ooit zal kunnen lezen wordt nu wel heel klein. Maar ik zal het haar voorlezen. En op een of andere manier zal ze wel horen en weten wat erin staat. Daarom ga ik er nog een beetje mee door. Oma zou zeggen : 'Hou vol waarmee je begonnen bent en breng het tot een goed einde. Doe verder, je bent nu zo goed bezig.'xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Oma heeft overal haar eigen kijk op.
Reacties op bericht (7)
30-03-2010
het moet moeilijk zijn
Rie, Veerle, Renaat, Tom, Nadine en kinderen, We leven met jullie mee. Het moet voor jullie moeilijk zijn om de realiteit onder ogen te zien. Wij vinden het ook heel erg, in de eerste plaats voor Hedwige, maar ook voor jullie natuurlijk, die zo plots geconfronteerd worden met een toekomst die er momenteel gans anders uit ziet dan gepland. Zoek nu vooral steun, troost en levenslust bij mekaar, want samen zijn jullie sterk en kunnen jullie veel meer aan dan jullie nu misschien denken. We hopen samen met jullie op het best mogelijke. Luc en Annelies.
30-03-2010 om 22:03
geschreven door luc en annelies
Woorden van troost
Een " TROOST"-gedichtje opgedragen aan Nonkel Rie, Veerle, Renaat, Tom, Nadine en alle kleinkindjes ...
Ook als het koud is in je hart, en je geen warmte kan uitstralen. Ook als je denken je verwart, en je moet gaan door diepe dalen.
Ook als je niets anders dan zorgen ziet, en als je alleen moet door de dagen. Ook als je eenzaam je verdriet, en onbegrepen pijn moet dragen.
Ook als je zelfs geen woorden vindt, voor je ontmoedigde gedachten, Ook dan zoekt God zijn moedig kind ! Dat klein en stil op Hem blijft wachten.
En wie zichzelf zo machteloos zo moe voelt en zo vol zorgen die troost Hij, zo een moeder troost die houdt Hij in zijn hart geborgen.
Ann Coucke
30-03-2010 om 21:27
geschreven door Ann Coucke
we leven met jullie mee
Zo onwezenlijk wat er gebeurd is met Hedwige. 'k Was de ganse dag maar bezig ... en mijn gedachten waren voordurend bij haar, bij Rie en bij de kinderen. Gedachten die maar niet gestopt kunnen worden en die uiteindelijk geen rust brengen in het denken en herinneren. De mooie momenten samen komen in verschillende fasen naar boven. Als zo iets zo plots voorvalt dan kunnen we met onze gevoelens geen kant meer op. We leven zo intens met jullie allemaal mee. Veerle, blijf het blog nog maar volhouden, het geeft allen die in gedachten bij Hedwige zijn de kans om iets persoonlijks door te geven en hopelijk putten jullie er kracht uit in deze moeilijke periode.
30-03-2010 om 20:42
geschreven door Trees Maes
Hedwige
Ik kom terug van mijn gebedsgroep en we hebben Hedwige en haar ganse familie in onze gebeden gehad. Hun steun doet mij ook goed maar ik stuur die naar jullie door.
In het Onze Vader heb ik het moeilijk met de woorden " uw wil geschiede op aarde als in de hemel " maar we zijn in de goede week dus de verrijzenis is in het zicht.
Veel liefs een knuffel aan allen.
DianeS
30-03-2010 om 16:26
geschreven door Diane
Je bent goed bezig, Veerle!
Blijven schrijven, Veerle! Je begon deze blog voor je moeder... maar ook je andere familieleden zullen hier later vast wat aan hebben. Het lijkt immers allemaal zo onwerkelijk! Je bent sterk zoals je moeder! Katrien
30-03-2010 om 14:03
geschreven door Katrien
Goeie moed voor jullie allen.
Beste Clippelkes, Wat eens zo vanzelfsprekend leek krijgt nu wel serieuze klappen. Vragen naar het waarom....waarom zij... enz...zullen onbeantwoord blijven. Alleen dat tikkeltje hoop op een mooi herstel lijkt weer een stukje verder af. Laat echter de moed niet zakken, en blijf hopen op het moment dat Hedwige weer de ogen opent ! Sterkte aan jullie allen.
30-03-2010 om 11:44
geschreven door chris
niet stoppen veerle
Veerle Zeker de blog niet stoppen,want voor tedere woorden en herinneringen blijven we zorg dragen,doe zo voort zoals je moeke het zou willen,veel sterkte en ook aan de kindjes want zij hebben het ook moeilijk hoor.
