't Is efkes geleden, niet veel goesting en niet veel tijd, als t kind maar ne naam heeft. Donderdag gelukkig geen schade gehad van de storm, hoewel hij in de omgeving toch t een en t ander beschadigd heeft. De poezen lagen gezellig dicht bij ons, ze hadden het duidelijk nodig om geristgesteld te worden. Vrijdag gaan shoppen in de Fnac, een boek over Van Gogh, ik heb er al een hoop, maar ik moet dit jaar voor de academie een eindwerk maken en het is echt wel een van mijn lievelingsartiesten. Ook een boek over Gaudi, ik vind zijn bouwwerken wel mooi en mysterieus. Ik had nog niks van hem en er lag iets in de aanbieding. Nog een boekje gekocht voor de kids over hoe babietjes gemaakt worden, ze beginnen er naar te vragen en met een boekje erbij is het toch makkelijker uit te leggen, dat zal dus heel plezant worden met die twee varkskes, ze hebben een levendige fantasie en hun hartje ligt op hun tong. Ik was eigenlijk op zoek naar een computerprogramma voor Stein om hem te helpen met de tafels van vermenigvuldiging, hij heeft het er echt moeilijk mee. Hij is een beetje een zorgenkindje, zijn dyslexie maakt alles een tikkeltje moeilijker. Gelukkig is hij intelligent en doet hij extreem zijn best. Maar dat maakt hem dan weer prikkelbaar en dat mondt nogal eens uit in woede uitbarstingen. In het weekend niet te veel uitgespookt, wat gelummeld en een beetje bezig geweest met het handwerk. Want handwerk is ook een heeeel grote hobby. Voornamelijk kruisjessteek dan. Voor Stein en Robbe heb ik de suikerbonenzakjes geborduurd, nu er een derde op komst is kan ik natuurlijk niet achterblijven. Alleen hebben we lang moeten zoeken naar iets dat Heidi mooi vond, het zijn de Disneybabies geworden. Ik ben bezig om de patronen op een kruisjessteek programma uit te tekenen en dan kan ik aan de slag, ze moeten begin mei klaar zijn, dus ik zal volle gas moeten geven. In het weekend heb ik Tom en Jerry afgekregen, allebei gratis pakketjes die bij een Engels tijdschrift zaten. Ik slaag er alleen niet in om alletwee te fotos bij dit blogske te zetten, nu staat Tom er op, ik zal proberen om morgen het ander fotootje erbij te zetten. Verder doe ik mee aan internationale Round Robins en Mailart. Een Round Robin is een lap waarvan ge het thema vrij kiest, dan verdeelt ge de lap in evenveel vakken als er deelnemers zijn. En in een van de vakjes borduurt ge zelf iets van dat thema. Dan wordt op een voorafgesteld tijdstip de lap doorgestuurd naar de volgend en krijgt ge de lap van de vorige. En zo gaat het verder tot de cirkel rond is. En dan krijgt ge uwe lap volgenaaid terug. Een mailart is een geborduurden enveloppe, alleen de postzegel moet wel echt zijn. En ze komen echt op hun plaats terecht, hoor! Ik maak natuurlijk ook nog "gewone" doeken, helemaal alleen voor mijn eigen goesting. Ik ben zot van vuurtorens en heb een heleboel pakketjes liggen van dit thema. En ik heb ook favoriete ontwerpers waarvan ik veel pakketjes heb, nu nog alleen tijd vinden om ze te naaien.
Sinds vorig schooljaar ga ik naar de tekenacademie. Het was al lang een droom om eens iets te kunnen tekenen wat de mensen herkennen . Alhoeweld dat tegenwoordig niet meer nodig is, als ge een kakmachien bouwt komt dat ook in het museum terecht, en een puntje op een wit doek is hoogedelekunst. Neen, ik wil absoluut natuurgetrouw kunnen tekenen. Ik heb ondertussen al ondervonden dat ik geen natuurtalent ben en dat academies nogal voor het experimentele gaan. Er zijn eerst twee voorbereidende jaren, ik zit dus in het tweede jaar. We leren vanalles, tekenen met verschillende mediums, schilderen in verschillende technieken. Voor het moment ben ik nogal tevreden, we zijn juist begonnen met portret tekenen. De eerste les was een regelrechte confrontatie met mezelf, jongens toch, dan ziet ge pas hoe dat ge er echt uitziet. Nu kijk ik smorgens wel eens in de spiegel, maar dan zitten mijn ogen nog half dicht en ik heb het al lang opgegeven om nog oorlog te voeren met die sprieten op mijne kop. Dus om nu eens diep in mijn eigen ogen te kijken, was toch effekes slikken. Het is uiteindelijk gelukt om iets te tekenen dat op mij gelijkt. Dan heb ik Stein en Robbe getekend, ze trekken er nog niet eens op, de tekeningen op zichzelf zijn zeker niet slecht, maar een portret moet toch enige gelijkenis tonen. Ik heb nog een vriendin getekend en dat was alweer wat beter. Vorige les mochten we mekaar tekenen, en ik moet zeggen dat er toch vorderingen inzitten. ik was het eerste proefkonijn-model en dat heb ik me toch beklaagd, als ik er zo uitzie door andere mensen hun ogen, dan ben ik blij dat ik niet naar mezelf moet kijken, zo ne lelijke kop! Gisterenavond waren er een paar oudere mensen die model kwamen zitten, en weer ging het weer wat beter. Nu zijn oudere mensen beter geschikt om te tekenen, ze hebben geen glad velleke meer en dus kunt ge hier en daar wat meer schaduw leggen. Nadien mochten ze kiezen van wie ze een kopie van de tekening wilden en eentje van mij is er toch uitgekozen, ikke weer blij. Er waren vijf mensen, ik heb vijf tekeningen gemaakt en ik ben blijkbaar de enigste die ze alle vijf getekend heeft. Misschien ben ik te rap en verlies ik teveel oog voor detail, ofwel ben ik ne veelvraat. Tussen de tekeningen van mijn medeleeerlingen zaten toch wel echt pareltjes, ik heb een halfuur per kop gedaan, als ge natuurlijk een uur per kop doet, dan kunt ge er meer van maken. Volgende week doen we nog eens portret, nu gaan we houtskool en contékrijt uitproberen en ik heb mijn ventje als chinese vrijwilliger voorgedragen, zijne kop is echt geschikt om te tekenen. eerst was hij er niet echt voor te vinden, maar na een tijdje was hij er toch mee verzoend. Al bij al ben ik blij dat ik aan de academie begonnen ben, ik heb er al veel plezier aan beleefd en al veel dingen geleerd, tekenen zal ik altijd blijven doen, met een potlood en een velleke papier is er veel pleziet te beleven!
Ik heb nogal wat hobbies, eigenlijk teveel want alles brengt nogal nen hoop rommel mee. Mijn dochter Heidi zegt altijd dat ze ne container of vijf zal moeten bestellen om alles te dumpen wat we verzameld hebben gedurende ons leven, als er ooit iets met ons gebeurt. Amai, wat ne zin. Ik lees nogal graag, in de taal van de schrijver als dat al mogelijk is. Wat tijdschriften betreft, wekelijks komt Dag allemaal voor den TV over de vloer en de Libelle omdat dat al zo lang een gewoonte is. Er is natuurlijk ook alle dagen de gezet, die van Antwerpen, vroeger was dat het Belang van Limburg, maar dat is nogal absurd als ge in Antwerpen woont. Wat maandelijkse tijdschriften betreft, die zijn voornamelijk engelstalig, gelukkig zijn er in Antwerpen winkels waar ze internationale tijdschriften verkopen. Eerst en vooral is er Country Walking, een engels tijdschrift over wandelen, die gebruiken we al eens op onze vakanties, maar de fotos zijn mooi en de artikelen zijn interessant en de moeite waard ook als ge niet wandelt. Dan is er History, ook een engels tijdschrift, betreft de geschiedenis van het Britse rijk, elke maand weer wat nieuws geleerd. Ik mis dit bij ons, ik ben nogal geïnteresseerd in geschiedenis en het zou plezant zijn om wat te lezen over ons eigen. Misschien is er wel iets en heb ik het nog niet gevonden. National geographic, we hebben al een lange relatie. Vroeger was dat ook in het engels te doen, nu is er gelukkig een nederlandstalige versie. Ik heb direkt een abonnement genomen en voor de klein mannen is er National Geographic Junior, daar heb ik mijn kleinzonen Stein en Robbe ook een abonnement voor kado gedaan. Ze hebben er plezier van. Voor de rest zijn de meeste tijdschriften die ik koop van engeltalige oorsprong en gaan voornamelijk over handwerk, met name kruisjessteek. De nederlandstalige zijn zo oudbollig als wat, ik heb ook al franstalige en italiaanse geprobeerd, maar ze zeggen me niks. En een tijdschrift voor artiesten, Amerikaans dit keer. Lezen is heel belangrijk voor mij en ik probeer ook de rest van de familie te doen lezen. Heidi heeft vroeger veel gelezen, nu is dat heel veel minder. Gelukkig zet ze wel de kinderen aan om te lezen. Stein zit nu in het tweede leerjaar, maar heeft problemen door zijn dislexie, toch stimuleren wij hem om alle dagen te lezen. Hij is echt wel gek op boeken, maar er moeten zeker prenten bijstaan. Robbe zit nu in het derde kleuterklasje, maar wil absoluut leren lezen en schrijven, hij kon zijn naam al schrijven toen hij drie was, was in september heel teleurgesteld dat hij niet naar het eerste mocht. dat zal dus wel loslopen volgend schooljaar. Op zolder staan nog een hoop dozen vol met boeken van onze verhuis vijf jaar geleden. Mijn hobbiekamer is een rommelkot vol met boeken. Tegenwoordig is het vooral detective gericht, ik heb een paar nieuwe (oude) schrijvers gevonden uit Engeland en ik ben ook bezig met James Patterson (in het engels). In de dozen zit heel veel geschiedenis, Schotland, James Michener (Amerikaans schrijver) en stripverhalen. De laatste tijd koop ik nogal wat boeken in verband met kunst, daarover meer in een volgende blog. Ik verschiet weeral van al wat lezen betreft, ik lees veel en gulzig, letterkes eten is even lekker als echt voedsel, wat me eraan doet denken: kookboeken heb ik ook al in overvloed (kilo's ook). De kids hebben ook veel boeken, bij ons thuis is dat wat algemeen: een kinderatlas, een kinderencyclopedie, boeken over dinosaurussen en draken (grote interesse van Stein), sprookjes en auto's voor Robbe. En wat leesboeken op niveau van Stein. Ook een enkel voorleesboek, dat is nooit vergeefs gevraagd van de kinderen. Bij hen thuis hebben ze hun eigen bibliotheek en ze zijn er regelmatig in bezig. Helaas kan ik van mijn huisgenoot niet zeggen dat hij veel letterkes eet, hij leest de gazet en af en toe eens een tijdschrift over whisky of bier en dan hebben we het gehad.
Tis hier precies nogal een epistel geworden, als ge der nog zijt, voor vandaag stop ik er mee, morgen zullen we t over andere dingen hebben, Hobbies lijkt me wel wat.
Hier bennekik dan, den eerste keer en hopelijk nog veel keren. Wie dakik ben zult ge wel zien als ge regelmatig terugkomt. Of misschien ook niet omdat kik teveel zever en zaag en dan komt ge natuurlijk niet terug. Deze blog zal gaan over mijneigen, mijn familie of ze dat nu willen of niet, mijn hobbies en dingen die mij bezig houden, wat waarschijnlijk nogal ne keer gal spuwen zal zijn. Ik probeer niet te hollands te schrijven, dus jij en jou zult ge niet vlug tegenkomen want ik heb het niet zo voor bekakt nederlands, tenslotte zegt ge in het dagelijks leven ook niet jij en jou, allee, bij ons toch niet. Kik woon in de polders van groot Antwerpen, maar ben nen inwijkeling uit de limburgse kempen, ik woon hier nu al 19 jaar en voel me een beetje van alletwee, hier zeggen ze dak nie van hier ben en ginder zeggen ze dak nie meer van daar ben. Ik ben nogal Anglofiel, heb ook een blog in t Engels, maar tis ook plezant om ne keer in eigen taal te kunnen schrijven, de nuances zijn een beetje subtieler, ik zal hier ook al eens ne keer meer schrijven, denk ik. Kik zit al op tram 5, nog in den eerste helft, heb ne man die in in den helft ervan zit. Helaas kunnen we geeneen van de twee de eerste jaren van pensioen of prepensioen dromen omdat onze firma's daaraan niet meedoen, dus draaien we nog maar mee op de arbeidsmarkt, wij geraken wel aan een volledige loopbaan, wie kan dat nog zeggen in dezen tijd. Hopelijk draaien we daarna ook nog nen helen tijd mee. We hebben 3 poezebeesten in huis, onze Wellington voelt zich de grote baas, ons Nessie is de dikste van de drie, ons Puma is een kneus en zal het rapste iets gedaan krijgen en de beste hapjes toebedeeld krijgen, zo is de zwakste zijn nog eens een voordeel. Ik heb een dochter die t huis uit is, maar er nog veel komt met haren aanhang, dat wil zeggen hare vent (eigenlijk hare vriend, maar voor ons is da geen verschil) en haar twee kinnekes, twee varkskes van jongens. Na mama worden is bomma worden t beste wat mij is overkomen. Mijne vent zal t weer graag horen Ze heeft ook nog ne jongen hond die af en toe ons katten de stuipen op t lijf komt jagen, of ook al eens omgekeerd. Voor de rest komt ge nog maar ne keer terug, da vertel ik nen andere keer!
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
. Alhoeweld dat tegenwoordig niet meer nodig is, als ge een kakmachien bouwt komt dat ook in het museum terecht, en een puntje op een wit doek is hoogedelekunst.
Of misschien ook niet omdat kik teveel zever en zaag en dan komt ge natuurlijk niet terug.
