Ward schrijft op facebook:

straks met pieter na de kuipfeesten ... life s so beautyfull .... ;-)))))))

En hij gaat er nog steeds voor! Enorm doorzettingsvermogen, kracht en geloof in .... 

Ward werkt hard en gelukkig is er nog steeds een vooruitgang. 

Niet kijken naar t verleden, maar focus op genezing en toekomst met het vooruitzicht terug

te kunnen sporten en werken. Zijn fiets staat niet meer op stal en regelmatig maakt ie een

toer'tje' met zijn mountainbike. Sterk staaltje van discipline, doorzetting en kracht.

Wat een kei van een broer!

...

dikker maken zodat hij wat meer grip heeft en wegwezen maar.

Hij is vorige maand zijn fietsmakkers gaan aanmoedigen in Westerlo. In één van de reacties stond

dit:

....Wat was ik blij van deze mens terug te zien, want we hebben deze vriendelijke man al veel te
lang moeten missen. Hij staat te popelen om de fiets weer te bestijgen. Hij heeft nog een jaar
tijd om weer aan te sterken zodat hij hier volgend jaar met zijn teamgenoten weer kan
aantreden! Hij ziet het in ieder geval zelf goed zitten...

en dit:

Wauw Ward,
schitterend hoe jij hier bent doorgekomen !
Respect man, ben echt blij dat alles terug in de plooi aan het vallen is.
Veel zal natuurlijk komen door uw inzet en uw optimisme.

Het is inderdaad zo dat Ward zijn inzet enorm groot is. Hij werkt heel hard voor zijn herstel en zijn
optimisme en innerlijke kracht helpen hem daar zeker bij.

Gisteren was het precies een half jaar geleden. Wat Ward presteert op een half jaar tijd is gewoon
wonderbaarlijk. En ja, natuurlijk heeft hij pijn en ongemakken, en het is vermoeiend en lastig
dat zijn armen en handen nog beperkingen hebben. Maar Ward heeft het daar nooit of zelden over.
Hij kijkt vooruit...

groetjes,


...

De tijd gaat snel. Sommige dingen lijken heel lang geleden, anderen blijven veel langer heel

dichtbij...

Met Ward gaat het goed. Het revalideren in Breda bevalt hem enorm.  De mensen die daar

voor hem klaar staan, weten heel goed wat ze doen!! Zijn vingers en handen worden goed

onder handen genomen  

Gisteren vrijdag 29 juni was een grote dag voor Ward en zijn werkmakkers. Het is ontroerend

wat ze voor hem gedaan hebben. Er was afgesproken dat hij met de auto opgehaald zou worden

en op het bedrijf stonden ze hem in een erehaag op te wachten. Het weerzien was deugddoend

en iedereen heeft genoten. Ward zou heel graag 'binnenkort' terug aan de slag gaan (ze missen

hem ook!). De foto hieronder is wel duidelijk, daar hebben we geen woorden voor, alleen even

slikken <3!!

Ward is nu ruim een maand thuis en stelt het wel. Hij is heel vindingrijk in het oplossen

van problemen en gaat enorm goed om met zijn beperkingen. Vooral zijn armen en handen

zijn nog niet helemaal mee. Dit is wel lastig, hij mist vooral de kracht in armen en handen.

Hij is sinds 4 juni ingepland in het revalidatiecentrum in Breda en daar staan ze toch wel

versteld van zijn herstel en vooral dat hij zelf het centrum binnen wandelde vorige week.

Van een buurman heeft hij een damesfiets te leen gekregen. Hij heeft al verschillende keren

een tripje gemaakt richting Zundert en Wuustwezel. Daar heeft hij heel veel deugd van. Zijn

rechter elleboog is wel heel gevoelig voor gaten en bobbels in de weg, maar dit gaat elke

keer beter. De eerste keer had ie zich wat mispakt aan de afstand (veel te grote toer)! Daar

houdt ie nu wel rekening mee.

Normaal mocht hij deze week zijn drukkleding aan voor zijn bovenlichaam, maar ....... 't pak

past niet meer. Nogal wiedes, ze hebben dat heel lang geleden aangemeten. Hij heeft sindsdien

meer body gekregen! Hij is nog lang niet dik, maar net na zijn ziekenhuisverblijf was hij heel

mager. Hij vindt dit zelf niet erg omdat zo'n pak toch wel warm is als de temperatuur wat hoger

ligt.

Gelukkig kan hij dikwijls met zichzelf lachen. Hij heeft deze week geprobeerd op zijn buik te 

liggen in bed. Dat lukte dus niet en omdraaien ging ook maar amper. Dat was even spartelen

en zweten

De jeuk en pijn is soms wel heel irritant. Krabben helpt een heel klein beetje, pijnstillers

verzachten soms, maar lang niet genoeg of altijd. 

Toby is wel heel blij met zijn baasje thuis! Hij wijkt als het kan niet van Ward zijn zijde. Toby

werd altijd wel verwend door Ward en dat is nu niet anders! Die trouwe viervoeters zijn het 

wel waard natuurlijk.

....

Ward heeft nog geen gelegenheid gehad om hier zelf iets te schrijven, dus doen wij het nog

even.

Ward is nu een paar weken thuis en redt zich wonderwel. De thuiszorg komt 's morgens

en 's avonds en revalideren zal doorgaan in Breda. Het intake-gesprek is al geweest, nu is

het wachten op het startsein!! Ward voelt wel dat dit nodig is, maar zit ondertussen niet 

stil en wordt ondertussen wel een 'krak' in zelf dingen aanvoelen, doen, uitzoeken ... Het 

zal wel fijn zijn dat er extra aan zijn armen en handen gewerkt wordt via manuele therapie.

Donderdag gaat ie weer naar het brandwondencentrum voor zijn drukpak - vorige keer waren

ze hem vergeten ?!?  Hopelijk is de rit naar Rotterdam dan vruchtbaarder, gelukkig heeft hij

de beenstukken en kan hij deze al dragen. Voor zijn rug wordt het zeker wel tijd!

We zorgen zo goed mogelijk voor hem, maar we doen enkel dat wat hij echt niet zelf kan

We zijn wel blij dat we hem shiatsu-behandelingen kunnen geven. Er wordt op allerlei gebied

op en met hem gewerkt en dat is wel goed. Zo heeft hij gisteren een behandeling gehad van

Patrick Claes van het Algemeen Centrum voor Osteopathie in Oostmalle. Patrick kent Ward

al heel lang en heeft energetisch ook ondersteuning gegeven tijdens de ziekenhuisperiode.

Hij heeft heel veel gehad aan deze behandeling en wat voor ons vooral opvalt is dat hij ook

heel dankbaar is hiervoor. Zeker ook voor het feit dat mensen hem in zijn proces helpen en

ondersteunen! Dit laat hem echt niet onberoerd!

Bezoeken kan altijd als je even met hem afspreekt, graag via mail : eduardjacobs@home.nl

groetjes,

.....

En op een mooie dag in mei gebeurde het!

Een moedige jonge man mocht naar huis, deze keer om te blijven. 

Ward is nu thuis en kan van hieruit revalideren, verder genezen en langzaam weer zijn leven

oppakken. 

Ook deze blog geven we 'over' aan Ward. Hij gaat nu zelf schrijven hoe het met hem gaat.

Yes!! Dat dit zo snel aan de orde zou zijn, hebben we nooit durven dromen. We zijn allen

heel heel blij

Mensen die hem willen bezoeken kunnen hem contacteren: eduardjacobs@home.nl

Lieve groeten, 

Geen nieuws is goed nieuws zegt men toch? Het was even schrikken toen ik de laatste update

zag hier op Ward zijn blog!  Het is wel heel lang geleden 

Met Ward gaat het heel goed. Hij is weer thuis, voor een lang weekend deze keer!! Hij heeft

intussen het nieuws gekregen dat hij 9 mei definitief naar huis mag en dan van hieruit zijn

revalidatie zal krijgen. Deels thuis, maar  fysio en ergo voor zijn handen en armen zal waarschijn-

lijk doorgaan in het revalidatiecentrum in Breda.

Dat hij zo snel naar huis mag is het gevolg van zijn isolement, maar Ward is hier heel blij mee.

Oost, west, thuis best!!

Zijn drukpak is in de maak. Er is rekening gehouden met zijn wens om snel weer op te fiets te

kunnen zitten. Donderdag zou het klaar moeten zijn.

groetjes,

....

Ward is het weekend goed doorgekomen. Hij is zondagavond moe, maar voldaan, terug

naar het revalidatiecentrum gegaan. Spijtig genoeg terug naar zijn isolement

Maandag heeft hij voorlopig voor de laatste keer een wondverzorging gehad in het ZH. 

De wondverpleegkundigen van het revalidatiecentrum gaan dit vanaf nu overnemen. Enkel voor

het aanmeten van een drukpak moet hij terug op 26 april. Tegen die tijd hopen ze dat Ward

aangekomen is en dichter bij zijn normaal gewicht zit. Kwestie van een goede pasvorm ...

Buiten zijn rechterbeen zit er niets meer in het verband. Hier zitten nog enige 'defecten' zoals ze

dat noemen in het brandwondencentrum. Het is nog steeds verbazingwekkend hoe Ward zijn

wonden genezen. 

Zijn mobiliteit van armen en handen is nog altijd beperkt, vraagt tijd, maar gaat wel vooruit. Heel

langzaam...

Hij zal voortaan elk weekend naar huis mogen. Om zijn dagen thuis niet te vermoeiend te maken,

heeft hij liefst bezoek gedurende de week. Hij zit dan toch 'opgesloten', eenzaam en alleen op zijn

kamer in het revalidatiecentrum en dan is bezoek een welkome afleiding!

Groetjes,

....

Ward is de eerste nacht en dag goed doorgekomen. Hij geniet van zijn huis en ruimte! 

Tijdens de nachten laten we hem wel niet alleen. Hij slaapt zelf boven, maar heeft nogal

een steile trap. Omdat zijn armen en handen nog niet helemaal mee willen, heeft hij ook

hulp nodig bij het omkleden en wassen. 

Even buiten zitten is nu ook genieten. Door de afzondering in het ziekenhuis en revalidatie-

centrum moet hij altijd op zijn kamer blijven. De bewegingsvrijheid thuis is een verademing

voor hem!

groetjes,

....

Ward kreeg gisteren het nieuws dat hij een weekend naar huis mag! Na overleg met de

fysiotherapeute, is er besloten dit te doen. Uit ervaring weten ze dat mensen die soms naar

huis mogen beter herstellen. Ward is heel blij dat dit kan en kijkt er naar uit.

Vandaag krijgt hij nog therapie en in de loop van de namiddag halen we hem op. 

We zijn benieuwd hoe dit eerste weekend thuis zal verlopen. We moeten er wel zijn om hem

te helpen met wassen en aan- en uitkleden. Maar als je ziet wat hij op een week tijd weer 

gewonnen heeft, zal hij wel vaker in de weekends naar huis mogen. 

Zijn rechterbeen hebben ze weer helemaal in het verband gestoken omdat die wonden nog

onrustig zijn. Hopelijk genieten die ook van de rust dit weekend

groetjes,

....

De tweede rit naar het brandwondencentrum voor wondverzorging zit er ook weer op.  Een frisse

neus en een rit met de taxi doet deugd. De laatste nietjes eruit halen doet minder deugd, maar nu 

is alles uitgepakt! Een drukpak hebben ze niet aangemeten.  De persoon die dit doet, bleek met

vakantie te zijn...

Ward sterkt nu aan, hij eet beter en vandaag is zijn revalidatieprogramma begonnen.

Zijn huid is nog heel gevoelig en kwetsbaar, bij het minste stoten zit ie er al door. Er verschijnen

ook spontaan blaren. Dit komt omdat de opperhuid nog niet goed hecht. Het kan 3 maanden duren

voor de huid wat 'stabieler' blijft.  De kleur varieert ook van dag tot dag en zal na ong. een jaar beter

zijn.

groetjes,

.... 

Ward is zaterdag voor de eerste keer weer terug naar het ziekenhuis geweest voor de

verzorging van zijn wonden.  Die verzorging is altijd pijnlijk en niet zo prettig. Dinsdag

gaat hij weer. Dan krijgt hij een uitgebreide verzorging en er zullen er ook maten genomen

worden voor een drukpak.

Momenteel is het rustig door het lange paasweekend en wordt er niet veel aan fysio, of

ergo gedaan.  Dit vindt Ward niet zo prettig, ook omdat hij nog steeds in isolement zit en

buiten het bezoek niemand ziet of hoort. Het liefst krijgt hij vanaf dinsdag een heel druk

revalidatieprogramma.

Er zijn intussen al enkele fietsmaten en collega's op bezoek geweest. Als er nog mensen

zijn die willen gaan, kan dat, liefst even afstemmen met Frans (van Mai) via mail, omdat

het bezoek maar met 2 personen bij hem mag, mail: frans.voermans@tele2.nl.

Nog fijne Paasdagen!

groetjes,

.....

Donderdag 5 april.

Ward is vandaag verhuisd naar het revalidatiecentrum Rijndam!  Na bijna 10 weken ziekenhuis, 

is dit een grote stap voorwaarts!  Hij blijft daar voorlopig nog wel in isolement wegens de MRSA

bacterie. Wat betekent dat hij zijn kamer niet af mag en wij nog steeds aangepaste kledij aan-

moeten tijdens bezoek. Hij heeft een kamer met uitzicht op het park en hij is heel blij dat het er

rustig is.

De revalidatie kan wel opgestart worden, er kan veel gedaan worden op zijn kamer. Zijn handen

baren hem wel wat zorgen, maar mits oefening zal dit goed kunnen verbeteren. Zijn rechter

elleboog zal langer tijd nodig hebben, zei de ergotherapeut. Dit komt door de kalkafzetting. 

Vandaag heeft hij kennis gemaakt met de dokter, de ergotherapeut en enkele verpleegkundigen.

Deze mensen zijn echt gericht op het revalideren en dat merk je. Waar voorheen de genezing van

zijn wonden voorop stond, is nu de mobiliteit, flexibiliteit en het winnen aan kracht aan de orde. 

Voor de verzorging van zijn wonden moet hij wel terug naar het brandwondencentrum en dat gaan

we de eerste keren samen met hem doen. Zaterdag mag hij dus weer buiten en met de taxi naar

het ziekenhuis. Na weken enkel op 4 muren gekeken te hebben, is zo'n ritje wel leuk. 

Hopelijk voelt hij zich hier gauw thuis.

groetjes,

.....

Ward slaapt al enkele nachten niet zo goed, pijn, jeuk ea houden hem uit zijn slaap.

Maandag hebben ze tijdens de verzorging weer alle nietjes weggehaald! Dit is nogal pijnlijk, 

maar lucht nadien wel op. 

Weer enkele collega's zijn op bezoek geweest en dat weerzien, het uitwisselen van zaken,

doet beide partijen heel veel deugd. Omdat er nog steeds maar 2 of 3 personen op de

kamer mogen, moeten we het bezoek verdelen. Vandaag, dinsdag,  komen er weer collega's.

Het eten smaakt hem beter. Zondag heeft hij ook heel lang opgezeten, maar hiervan was hij

's avonds heel moe. 

groetjes,

....

Ward voelde zich zaterdag heel goed. Hij was opgewekter dan dat we hem al gezien hadden.

Daar komt bij dat zijn vaste ploegmaten gisteren op bezoek zijn geweest en dat deed hem ook 

nog eens veel deugd. Zij vonden dat Ward er nu al heel goed uitzag. Natuurlijk een groot verschil

met de nacht van het ongeval. Het deed hen deugd met een ander beeld van hem naar huis te 

kunnen gaan.

Zijn maag en darmen zijn niet meer zo van streek en dat merken we ook. Stilaan krijgt hij weer 

smaak van zijn eten en drinken. Eigenlijk verwennen we hem wel met dat eten . Volgende week

zal dit aanpassen worden als hij in het revalidatiecentrum is! 

's Avonds had hij heel veel last van jeuk, overal!! Hij krijgt hier medicatie voor, maar die helpt niet

altijd even goed. We houden maar in gedachten dat waar het aan 't genezen is, heb je jeuk...

Vandaag zouden ze kijken of het verband aan zijn armen eraf kon blijven, dat scheelt weer een

beetje voor die jeuk.

groetjes,

.....

Ward kijkt uit naar zijn verhuis volgende week. Hij is klaar voor de revalidatie.Hij weet 

wel niet wat hij kan verwachten en wij ook niet. Het centrum waar hij zal verblijven is 

Rijndam in rotterdam. 

Zijn armen en handen, vingers verbeteren echt heel langzaam, maar zolang er vooruitgang

is, zijn we al blij.Psychisch is het nog steeds moeilijk voor hem. We proberen hem zoveel

mogelijk te steunen!

groetjes,

....

Ward is deze morgen geopereerd. Omstreeks 12.30u was hij terug op zijn kamer. Zijn rechterbeen

en rug zijn nog eens goed bekeken en daar waar nodig hebben ze nieuwe huid getransplanteerd.

Hij heeft gisteren voor de eerste keer andere gezichten gezien dan die van ons en dat heeft hem

enorm veel deugd gedaan! Bedankt Pieter en Patrick . Stilletjes aan moet het kunnen dat hij

ander bezoek krijgt, maar omdat wij zoveel rijden, willen we graag afstemmen wanneer het het

beste kan.

Vandaag heeft hij het goede nieuws gekregen dat hij volgende week donderdag naar het

revalidatiecentrum kan.Hij had gehoopt voor Pasen uit het ziekenhuis te zijn en dit lukt nu ook!

Hij kijkt er enorm naar uit! Kan hij eindelijk aan 't werk.

Zijn armen en handen bewegen elke dag een beetje vlotter en de foto's wijzen uit dat er tijdelijke

kalkafzetting is in de rechter elleboog. Dit vraagt tijd maar kan verbeteren.

Zijn eten smaakt hem beter en beter en dat is alleen maar goed. 

Wij wensen Ward een hele goede rustgevende nacht.

groetjes,

....

Gisteren is het weer grote doktersvisite geweest bij Ward.

Er is besloten om Ward woensdag te opereren. Vooral op rechter kuit en achterkant bovenbeen

moeten stukjes opnieuw getransplanteerd worden, ook de wonden op zijn rug gaan ze tijdens de

operatie behandelen / stukjes transplanteren. Deze wonden noemen ze 'instabiel'.  Dit doen ze

om het genezingsproces te versnellen en staat een eventuele opname in het revalidatiecentrum

niet in de weg. Gelukkig voor Ward, want hij wil heel graag weg uit het ziekenhuis! Morgen weten

we wat ze werkelijk gedaan hebben.

Ward had beter geslapen en een goede nachtrust kan wonderen doen. Hij voelde zich iets beter

en zijn eten smaakte hem eindelijk een beetje! Hij is fel vermagerd en om terug op krachten te

komen heeft hij toch het een en ander nodig. De komende operatie had hij niet verwacht en was

wel even slikken. Maar hij beseft ook dat dit alleen maar goed is voor hem. 

De flexibiliteit in zijn handen en vingers komt beetje bij beetje terug en hij kan zijn linkerhand al

gebruiken om te eten, drinken, op de bel duwen... gelukkig voor hem!

Morgen branden we weer extra kaarsjes op een goed verloop van de operatie.

groetjes,

....

Ward is het weekend redelijk goed doorgekomen. Gisteren (zaterdag) heeft hij gedoucht en zijn

er korstjes en velletjes van zijn rug gehaald. Hierdoor had hij veel pijn en een korte nachtrust.  

Vandaag was dit gelukkig beter. Na het insmeren van zijn rug met de nodige zalfjes had hij het

gevoel dat hij wel zou kunnen slapen vannacht. 

Zijn rug en linkerbeen zitten niet meer in het verband en ook zijn linkerarm was nog maar half

ingepakt. Overdag is er wel rekverband aan zijn benen. We krijgen hoe langer hoe meer van

hem te zien en zijn wonden genezen eigenlijk goed. Het is wel verbazend hoe het beeld van zijn

wonden verandert! Het ziet er elke dag weer anders uit.

Het spreken en denken aan het ongeval is nog delicaat voor Ward. We merken dat er heel veel

in hem omgaat en proberen echt alles met hem te bespreken. Hij hoopt nu snel in het

revalidatiecentrum terecht te kunnen.

groetjes,

....

De toestand van Ward is niet veel veranderd.

Wanneer de overplaatsing naar het revalidatiecentrum  zal zijn, is nog niet duidelijk (er is

momenteel nog een wachtlijst).

Ward had het wel moeilijk vandaag...Er is zoveel wissel van personeel dat hij soms het zo nodige

begrip mist.  De machteloosheid en beperkingen spelen hem danig parten.  Ook het elke keer

weer moeten zeggen dat hij iets nog niet kan, de simpele zaken die vergeten worden, maken het

niet makkelijker voor hem. Hij ligt vaak lang alleen... 

Het was geen prettig gevoel hem vandaag zo te moeten achterlaten. Wij hopen dat er vannacht

iemand is die hem een beetje kan opvangen! Hij heeft het nu echt nodig!

groetjes,

....